บทที่ 317 ตอนนี้รู้แล้วว่ากลัว

หลีเกอพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง "สบายใจได้เลยค่ะ พี่ซิวเป่ย ฉันจะไม่ทำอีก..."

"อืม ตอนนี้เฮียเปียวยินดีที่จะอยู่ใต้บังคับบัญชาของคุณแล้ว ต่อไปนี้การทำธุรกิจอะไรในเมืองปินเฉิงก็คงจะสะดวกราบรื่นมากขึ้น"

หลีเกอไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้มาก่อน

สำหรับเธอแล้ว เธอก็แค่ได้ลูกน้องมาสวามิภักดิ์เพิ่มเท่านั้น

แต่ใครจะรู้ว่าการกระทำเล็ก ๆ น้อย ๆ ในวันนี้ได้ก่อให้เกิดคลื่นใต้น้ำขึ้นในแวดวงมาเฟียใต้ดินของเมืองปินเฉิงอย่างมหาศาล

เฉียวซีอวิ๋นไม่รู้เรื่องนี้เลย

ตอนนี้เธอนั่งแต่งตัวอยู่ในห้อง VIP ของโรงแรม หลังจากที่แต่งตัวอย่างสวยงาม มุมปากของเฉียวซีอวิ๋นก็ฉีกยิ้มเป็นรอยยิ้มหวาน

ทันใดนั้นเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น เฉียวซีอวิ๋นทำหน้าดีใจ รีบลุกขึ้นไปเปิดประตู "ที่รัก มาสักที..."

ประตูเปิดออก

เผยให้เห็นใบหน้าที่คุ้นเคยของตาวอิ่ง แต่เขาแตกต่างจากเมื่อก่อน เพราะวันนี้เขาพาชายร่างใหญ่หลายคนเดินตามเข้ามาด้วย

สีหน้าของเฉียวซีอวิ๋นยังคงสงบ แล้วพูดว่า "พี่ตาว วันนี้ทำไมพาคนมาเยอะจังล่ะ?"

สีหน้าของตาวอิ่งเคร่งขรึม ไม่ได้ตอบคำถามของเธอ แต่โบกมือ คนที่อยู่ข้างหลังจึงถอยออกไป ก่อนที่เขาจะเดินเข้ามาในห้อง

ประตูห้องปิ