บทที่ 323 เปิดโปงคำโกหก

"อย่าเพิ่งไปสิ เพื่อนเก่า นานทีจะได้มาเจอกันแบบนี้ ต่อให้ชีวิตเธอไปไม่สวยก็ไม่เห็นต้องรู้สึกต่ำต้อยเกินไปหรอกน่า พวกเราไม่หัวเราะเยาะเธอหรอก..."

ซ่งเซียงเซียงทำที 'เข้าอกเข้าใจ'

"พูดแล้วก็บังเอิญจริง ๆ เลยนะ ฉันนัดเพื่อนร่วมชั้นเราไปกินข้าวกันพอดี เธอไปด้วยกันเลยไหมล่ะ เพราะดูแล้วเธอเองก็ไม่น่าจะได้เข้าไปเหยียบสถานที่หรูหราแบบนี้บ่อย ๆ ตามฉันไปเปิดหูเปิดตาก็ได้"

หลีเกอหัวเราะ

ใบหน้าฉายแววโกรธเล็กน้อย "ซ่งเซียงเซียง เธอจะหยุดได้หรือยัง?"

"สมัยเรียนก็ไม่เคยเรียนตามฉันทัน ตอนนี้ก็ยังทำตัวแบบนี้อีกเหรอ? เอาแต่โอ้อวดว่าตัวเองมีเงิน ระวังเถอะจะโดนเตะตกสวรรค์เข้าสักวัน"

ซ่งเซียงเซียงไม่คิดว่าปากของหลีเกอจะยังร้ายกาจเหมือนเดิม เมื่อก่อนเธอไม่เคยได้เปรียบหลีเกอเลยสักครั้ง ตอนนี้ก็ยังเถียงชนะเธอไม่ได้เข้าไปใหญ่

แต่เรื่องนี้กลับกลายเป็นความตั้งใจแน่วแน่ที่ทำให้เธอไม่ยอมปล่อยหลีเกอไป

วันนี้จะต้องสอนบทเรียนให้หลีเกออย่างสาสม ให้เธอได้รู้ว่าระหว่างอีกฝ่ายกับตัวเองมีช่องว่างที่กว้างใหญ่แค่ไหน

คนจนอย่างหลีเกอ สมควรอยู่ใต้ฝ่าเท้าของเธอเท่านั้น

"เพื่อนที่ว่าก็เรียนมาด้วยกันทั้งนั้น ไปกินข้าวด้