บทที่ 324 งานเลี้ยงรุ่น

เมื่อพูดจบ ซ่งเซียงเซียงก็รู้สึกละอายใจขึ้นมาทันที เก็บกระเป๋าตัวเองกอดไว้กับอกโดยไม่รู้ตัว "หึ เธอก็แค่คนบ้านนอก ไม่รู้เรื่องอะไร ฉันขี้เกียจเถียงกับเธอแล้ว"

แต่ลูกสมุนทั้งสองกลับมองหน้ากัน พวกเธอไม่เชื่อว่าซ่งเซียงเซียงจะถือกระเป๋าซึ่งเป็นรุ่นเก่าของปีที่แล้ว

แต่ไม่รู้ทำไม ซ่งเซียงเซียงกลับแสดงท่าทีเหมือนสิ่งที่หลีเกอพูดเป็นความจริง

แต่ลูกสมุนก็ยังคงซื่อสัตย์ "เซียงเซียง เราอย่าไปสนใจเธอเลย เดี๋ยวเธอก็จะเห็นเองว่าระหว่างเธอกับพวกเรามีช่องว่างด้านฐานะที่แตกต่างกันแค่ไหน"

สีหน้าของซ่งเซียงเซียงถึงได้ดีขึ้น

หลีเกอหัวเราะในใจ เธอเองก็อยากเห็นเหมือนกันว่าพวกเธอจะเล่นกลอะไรอีก

ทางด้านหลีหรานพอจอดรถแล้วเดินออกมาจากโรงจอด กลับไม่เห็นหลีเกอ จึงรีบโทรหาเธอทันที

แต่หลีเกอกลับกดวางสายทันที แล้วส่งข้อความตอบกลับไปว่า "พี่สาม ฉันมีเรื่องต้องจัดการนิดหน่อย เดี๋ยวติดต่อกลับนะ"

หลีหรานส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ ตอบกลับไปว่า "โอเค"

ซ่งเซียงเซียงพาหลีเกอไปที่ร้านอาหารหรูหราที่สุดในประเทศ F ที่นี่มีแต่ลูกค้าระดับสมาชิกเท่านั้นที่จะเข้าได้ ซึ่งผู้ที่สามารถสมัครสมาชิกและใช้บริการที่นี่ได้ ล้วนแล้วแต่