บทที่ 320 ไม่มีประโยชน์อีกแล้ว

หลีเกอหลุบตาลง ไม่ได้ตอบกลับอะไร

ฮั่วจิ้นเฉิงพูดต่อ "ผมรู้ว่าเฉียวซีอวิ๋นทำร้ายคุณมาหลายอย่างเหลือเกิน แต่เรื่องเหล่านี้ ผมสาบานว่าเธอจะต้องได้รับโทษที่เธอสมควรได้รับ"

"ผมรู้ด้วยว่าคุณคงสงสัย ว่าทำไมผมถึงทำทุกวิถีทางเพื่อประกันตัวเธอออกมาจากคุก แต่จุดประสงค์ของผมก็เพื่อผลลัพธ์วันนี้ไม่ใช่เหรอ?"

เมื่อได้ยินแบบนี้ หลีเกอก็เงยหน้าขึ้นมองไปที่ฮั่วจิ้นเฉิง "คุณฮั่ว ขอบคุณมากนะคะสำหรับทุกสิ่งที่คุณทำ แต่... มันไม่มีประโยชน์อีกแล้ว"

ฮั่วจิ้นเฉิงตกใจ

"ไม่สิ หลีเกอ ทำไมมันถึงไม่มีประโยชน์?"

หลีเกอไม่ได้ตอบเขา แต่ในใจเธอรู้เหตุผลดี

แม้ว่าเมื่อก่อนฮั่วจิ้นเฉิงกับเฉียวซีอวิ๋นไม่เคยมีสัมพันธ์เกินเลยกันก็จริง แต่ความเจ็บปวดที่เขาเคยสร้างบาดแผลไว้ในใจเธอนั้นไม่สามารถเยียวยาได้

อุบัติเหตุเครื่องบินตกครั้งนั้น ทำให้เธอได้รู้จักตัวตนของฮั่วจิ้นเฉิงอย่างถ่องแท้ และทำให้เธอตาสว่าง ไม่กลับไปหลงผิดซ้ำสองอีก

ดังนั้น...

เธอจึงทิ้งคำพูดไว้เพียงว่า

"คุณฮั่ว แตงโมเมื่อถูกบังคับให้กินไม่มีทางอร่อย บาดแผลจากความสัมพันธ์ ไม่ใช่แค่พูดแก้ตัวไม่กี่คำก็จะทำให้หายได้"

"ความสัมพันธ์ครั้งนั้น ฉันลืมมันไปหมดแล้