บทที่ 318 ฮั่วจิ้นเฉิงปรากฏตัว

ไม่ว่าเฉียวซีอวิ๋นจะอ้อนวอนอย่างไร ตาวอิ่งก็ไม่สนใจ

สุดท้ายก็ผลักเธอออก "เข้ามา จับตัวเธอไปมัดไว้"

ตาวอิ่งหันไปสั่งคนที่อยู่นอกประตู

แต่เมื่อเวลาผ่านไปสักพัก ก็ยังไม่มีใครเปิดประตูเข้ามา

ตาวอิ่งหน้านิ่วขมวดคิ้วด้วยความสงสัย เดินไปที่ประตูเพื่อเปิดประตู "ฉันสั่งให้พวกนายเข้ามาจับคน ไม่ได้ยินเหรอ..."

ยังไม่ทันพูดจบ สายตาก็สบเข้ากับเจ้าของดวงตาลึกลับ

ชายหนุ่มผู้มีรัศมีที่แข็งแกร่ง แผ่ออร่าความกดดันกระจายไปโดยรอบ

"คุณฮั่ว มาที่นี่ได้ยังไง?"

ฮั่วจิ้นเฉิงไม่ได้ตอบคำถามของเขา ก้าวขายาว ๆ เข้าไปในห้อง เมื่อเฉียวซีอวิ๋นเห็นฮั่วจิ้นเฉิง ก็เหมือนกับคว้าจับฟางเส้นสุดท้ายเอาไว้ด้วย

เธอรีบวิ่งเข้าไปหา "จิ้นเฉิง คุณมาแล้ว ช่วยฉันด้วย ช่วยฉันด้วย..."

ฮั่วจิ้นเฉิงหยุดเดิน

กลอกตามองเธอจากหัวจรดเท้า ไม่มีแม้แต่ความสงสาร กลับมีแต่ความรังเกียจ

"คุณฮั่ว คุณคงไม่ได้มาที่นี่เพื่อช่วยเธอหรอกใช่ไหม?" คำถามของตาวอิ่งดังขึ้น เฉียวซีอวิ๋นอดไม่ได้ที่จะแสดงความดีใจ

"จิ้นเฉิง พาฉันออกไป พาฉันออกไปนะ ต่อไปนี้ฉันจะเชื่อฟังคุณมาก ๆ จะไม่ไปยุ่งกับหลีเกออีกแล้ว"

ฮั่วจิ้นเฉิงหัวเราะเสียงเย็น ไม่มีแม้แต่ร่องรอ