เมื่อรสรินทร์ต้องหาข้อมูลเรื่องพี่สะใภ้ของเธอมีชู้ เพื่อเป็นหลักฐานให้พี่ชายฟ้องหย่า ทำให้เธอต้องเข้าไปในบ้านของชายชู้นั้น เหตุการณ์จะเป็นอย่างไร เมื่อถูกจับได้ และชายชู้ของพี่สะใภ้นั้น ไม่ใช่คนธรรมดา
view more“คุณพ่อขาณิรินอยากให้คุณพ่ออ่านนิทานให้ฟังนะคะ”“...”“คุณพ่อขาณิรินอยากฟังก่อนนอนค่ะ”“...”“มิราก็อยากฟังค่ะ” มิราออดอ้อน ผู้เป็นพ่อพร้อมกับส่งสายตาปริบ ๆ เขาถึงกับส่ายหัวเบา ๆ กับท่าทางของลูกสาวตัวน้อย ช่างน่ารักน่าเอ็นดูเหลือเกินยิ่งโตก็ยิ่งน่ารัก นับวันก็ยิ่งหลงรักลูกสาวตัวน้อย ๆ ไม่อยากคิดว่าโตขึ้นเธอจะแต่งงานไปมีครอบครัว. อยากให้เป็นเด็กตัวน้อย ๆ แบบนี้ไปตลอด“ยังจะให้อ่านให้ฟังอยู่อีกเหรอ”“นะคะ”“แม่อ่านให้ฟังดีกว่าไหม” นิโคลัสเอ่ยพร้อมกับยีผมลูกสาวเบา ๆ อย่างรักใคร่“นะคะคุณพ่อขามิรากับณิริน อยากฟังนิทานที่คุณพ่ออ่าน ช่วยอ่านให้พวกหนูฟังได้ไหมหรือเล่าก็ได้หนูอยากฟัง”“ให้แม่อ่านให้ฟังดีกว่า” เขาเอ่ยพร้อมกับเดินไปหยิบหนังสือนิทานขึ้นมาพร้อมกับวางไว้บนเตียง เพราะรสรินทร์อาบน้ำยังไม่เสร็จเขาเลยมาเล่นกับลูกก่อน“ไม่เอามิราจะให้คุณพ่ออ่านให้ฟังหรือเล่านิทานให้ฟังก็ได้ค่ะ”“ขอเป็นเรื่องเล่าได้ไหมณิรินอยากฟัง”“อยากให้พ่อเล่าให้ฟัง”“ค่ะ”“ก็ได้ เริ่มเลย”“คุณพ่อใจดีจังเลยมิรารักคุณพ่อที่สุด”“กาลครั้งหนึ่งมีชายผอมตัวอ้วน ๆ ลงเรือน้อยลำใหญ่ไปคนเดียวกับแฟนสาว ไปเจอเห็นผีหัวโล้นผมยา
“แอ้~~แอ้~~~เสียงมิราร้องขึ้นนิโคลัสรีบอุ้มลูกไปหารสรินทร์ทันที สงสัยคงหิวนมเขารีบยื่นลูกให้รสรินทร์ แต่ทำทุกอย่างอย่างเบามือ“สงสัยคงจะหิวแล้วนางฟ้าตัวน้อยของพ่อ”“หิวแล้วใช่ไหมคะคุณสวยของแม่”รสรินทร์เอ่ยพร้อมกับอุ้มลูกแล้วแกะเชือกที่เสื้อออกเพื่อจะเอาลูกเข้าเต้า“เดี๋ยวนะรสอย่าเพิ่งเปิด” นิโคลัสเอ่ยห้ามพร้อมกับมองไปที่ภาคิน“...”“พี่เมียครับช่วยออกไปข้างนอกด้วยเมียผมจะเอาลูกกินนม”“เกินไปแล้วนิโคลัสนายมันบ้า” รสรินทร์แหวใส่นิโคลัสทันที มีอาถึงกับหัวเราะออกมาเมื่อได้เห็นท่าทางของลูกชาย“พี่ต้องออกไปใช่ไหม” ภาคินเอ่ยถาม“ไม่ต้อง” รสรินทร์แกะเชือกเสร็จเอาลูกเข้าเต้าทันที นิโคลัสเขามันบ้าไปแล้ว“ห้ามดูนะ” นิโคลัสเอ่ยเสียงเข้มพร้อมกับจ้องภาคิน“ท่าจะบ้าจริง ๆ นะชมพู่ประสาทจริง ๆ” ภาคินบ่นออกมาเบา ๆ ชมพู่มองท่าทางของนิโคลัสพร้อมกับถอนหายใจออกมาด้วยความระอาผ่านไปอีกหลายปีนิโคลัสนั่งมองลูกสาวทั้งสองเล่นน้ำทะเลอยู่วันนี้เป็นวันที่เขาพาครอบครัวมาเที่ยวเปิดหูเปิดตา ทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของเขามันลงตัวหมด มีเมียมีลูกที่น่ารักมีครอบครัวที่อบอุ่น ส่วนพ่อแม่เขาก็เป็นหัวหน้าแก๊งอยู่ที่สวีเดนเพรา
แกร่ก!!!เสียงเปิดประตูห้องเข้ามาเป็นพยาบาลสาวสองคนเข็นรถนอนเด็กเข้ามา นิโคลัสมองทารกทั้งสองที่เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาด้วยความตื่นเต้น“รสดูสิหน้าตาเหมือนกูมากเลย” นิโคลัสเอ่ยออกมาด้วยความดีใจตื้นตันใจจนน้ำตามันจะไหลออกมาดื้อ ๆ “หน้าตาเหมือนพ่อมากเลย โตขึ้นคงจะติดพ่อน่าดู” รสรินทร์เอ่ยพร้อมกับยื่นมือไปจับแก้มลูกสาวเบา ๆ อย่างรักใคร่“กูโคตรดีใจเลย ฮึก! กูเคยคิดว่ากูไม่มีทางจะมีลูกได้เพราะผลตรวจบ้าบอที่ไอ้นิโคตินทำ ขอบคุณนะที่มอบนางฟ้าทั้งสองมาให้กู กูรักมึงนะรส” นิโคลัสเอ่ยเสียงสั่นเครือปนสะอื้น หมดกันสภาพมาเฟียผู้ยิ่งใหญ่….“มาเฟียทำไมขี้แยจังแค่นี้ก็จะร้องแล้ว” รสรินทร์เอ่ยจากนั้นก็ใช้มือลูบที่แก้มเด็กน้อยทั้งสองเบา ๆ“กูตื้นตันใจไม่คิดว่าจะมีลูก กูไม่เคยคิดว่าจะมีพวกเขาเลย กูเชื่อมาตลอดว่ากูเป็นหมัน มึงรู้ไหมว่ากูโคตรดีใจเลย แต่ละคนหน้าเหมือนกูทั้งนั้นเลย”“ทำไมไม่เหมือนแม่สักคนเลย ไม่ต้องเหมือนพ่อทุกคนก็ได้ แม่อุ้มท้องหนูมาตั้งแปดเดือนกว่าเลยนะ ทำไมไม่เหมือนแม่เลย”“อุ้มได้เลยไหมครับ” นิโคลัสถามพยาบาล“อุ้มได้เลยค่ะ” พยาบาลสาวเอ่ยตอบ“เราจะตั้งชื่อว่าอะไรดี”“
“รสกลัว ตอนนี้เริ่มจะเจ็บท้องแล้ว” รสรินทร์กำมือแน่นเพราะเริ่มรู้สึกเจ็บหน่วงขึ้นมาเป็นระยะ ๆ และเริ่มรู้สึกเจ็บรุนแรงมากกว่าเดิม“ไม่ต้องกลัวกูอยู่ด้วยทั้งคนเดี๋ยวกูเตรียมเอกสารก่อนเเล้วกูจะมาแต่งตัวให้”“โค แต่มันยังไม่ถึงกำหนดคลอดเลย รสกลัว”“ก่อนถึงกำหนดคลอดแค่สามสัปดาห์เอง ท้องแฝดมีโอกาสคลอดก่อนกําหนด หมอเคยบอกอยู่” นิโคลัสหยิบชุดคลุมท้องมาใส่ให้รสรินทร์ จากนั้นก็อุ้มไปที่รถ“เอารถออกอีวานเมียกูจะคลอดแล้ว”“ครับนาย” อีวานเอ่ยพร้อมกับรีบวิ่งไปฝั่งคนขับ ส่วนอีธานรีบวิ่งขึ้นมานั่งข้างหน้า นิโคลัสอุ้มรสรินทร์เข้าไปนั่งข้างหลังพร้อมกับเขา“โค รสเจ็บ” รสรินทร์ร้องพร้อมกับเบ้หน้าด้วยความเจ็บปวด ความเจ็บมันเริ่มจู่โจมเธอรุนแรง. เธอใช้เล็บจิกที่ต้นแขนของนิโคลัสเพื่อบรรเทาความเจ็บปวด“อดทนไว้ก่อนที่รัก” นิโคลัสเอ่ยปลอบรสรินทร์ เขาเองก็เจ็บไม่น้อยกว่าเธอ ยิ่งเขาเห็นเธอเจ็บเขายิ่งเจ็บมากกว่า“โค ฮึก! รสเจ็บปวดไปหมด” รสรินทร์เอ่ยเสียงสั่นความเจ็บปวด เริ่มแผ่ซ่าน มันปวดลามไปถึงหลังเธอบิดตัวไปมา เพราะความเจ็บปวด“ทนไว้ก่อนใกล้จะถึงแล้ว ขับรถเร็ว ๆ หน่อยสิโว้ย!” นิโคลัสตวาดลูกน้องเสียงดังเมื่อ
วันเวลาผ่านไปไม่มีวันไหนที่เขาไม่คิดถึงเธอไม่รู้ป่านนี้จะเป็นตาย ร้ายดีอย่างไร จะกินอิ่มนอนหลับหรือเปล่าใจเขามันได้แต่ถามซ้ำ ๆ ว่าเธอกับลูกจะลำบากแค่ไหน. ได้แต่ถามซ้ำ ๆ อยู่ทุกวัน ออกตามหาแต่ไร้วี่แวว เธอไม่มีญาติที่ไหน ป่านนี้จะเป็นอย่างไรบ้าง“น้ำหอมฉันคิดถึงเธอ” นิโคตินเอ่ยออกมาเบา ๆ พร้อมกับลูบหน้าตัวเอง คำว่าทุกข์ยังน้อยไปสำหรับความรู้สึกของเขาตอนนี้มันเจ็บปวดจนแทบจะทนไม่ไหวเจ็บจนแทบจะขาดใจ“มานั่งทำอะไรตรงนี้ ทำไมไม่เข้าไปในบ้าน” นิโคลัสเอ่ยออกมา พร้อมกับจ้องหน้าผู้เป็นน้อง“ผมขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมา ที่เคยทำเรื่องเลวทรามต่ำช้า ขอบคุณที่ให้โอกาสคนสารเลวอย่างผม”“ต้องขอบคุณรสรินทร์” นิโคลัสเอ่ยออกมา พร้อมกับจ้องนิโคติน เขาไม่อยากจะซ้ำเติม ผู้เป็นน้องทุกข์ใจไปมากกว่านี้ที่เป็นอยู่มันก็ทุกข์มากพอแล้ว.“ขอโทษที่เคยแย่งน้ำหอมไปจากพี่ ขอโทษที่เป็นน้องที่ไม่ได้เรื่อง คอยทำร้ายพี่ตลอดเวลา ผมแค่อยากจะชนะพี่บ้าง น้ำหอมคนที่ผมรักมาตลอด ผมรักเธอจริง ๆ ไม่ได้เสแสร้ง”“ยังไงก็สู้ ๆ แล้วกัน ถ้าเราไม่เลิกพยายาม สักวันต้องได้เจอแน่นอนเข้าบ้านกันเถอะ” นิโคลัสเอ่ยพร้อมกับตบบ่าน้องชายเบา ๆ
@บนโต๊ะอาหาร“กินเยอะ ๆ นะรส” นิโคลัสตักผัดผักให้รสรินทร์พร้อมกับเลิกคิ้วมองภาคินกวน ๆ ภาคินถึงกับส่ายหัวกับท่าทางของนิโคลัส น้องเขยเขาไม่เหมือนชาวบ้านจริง ๆ บ้าบอคอแตกที่สุด“ขอบคุณนะแต่รสตักเองก็ได้”รสรินทร์เอ่ยกับนิโคลัส เขาตักอาหารใส่จานเธอจนมันจะล้นอยู่แล้ว“ชมพู่กินกุ้งดูสิคงอร่อยตัวใหญ่มาก” ภาคินแกะกุ้งให้ชมพู่“คุณนิโคลัสมีคนมาขอพบค่ะ” ป้าส้มเอ่ยกับนิโคลัส“ใครครับ” นิโคลัสเอ่ยถามป้าส้ม“เขาบอกว่าเป็นแม่คุณค่ะ” ป้าส้มเอ่ยยังไม่ทันจบชายชุดดำสี่คนก็กรูเข้ามา พร้อมกับร่างของมีอาที่เดินนวยนาดเข้ามา รสรินทร์เห็นมีอาก็รีบขยับ เขาไปใกล้ ๆ นิโคลัสทันที ส่วนภาคินกับชมพู่มองทั้งหมดด้วยความหวาดกลัวเช่นกัน พวกเขาต้องหวาดกลัวอยู่แล้ว แค่มีนิโคลัสกับลูกน้องพวกเขาก็กลัวอยู่แล้ว ตอนนี้ยังมีลูกน้องกับแม่นิโคลัสเพิ่มมาอีก“แม่มาทำไม” นิโคลัสเอ่ยถามพร้อมกับโอบบ่ารสรินทร์ เขามองผู้เป็นแม่พร้อมถอนหายใจออกมาแรง ๆ“จะไม่เรียกกินข้าวหน่อยเหรอ” มีอาปรายตามองภาคินกับชมพู่“ชะ... เชิญครับ “ภาคินเอ่ยเสียงสั่นยอมรับว่ากลัวแม่ของนิโคลัส มีอายกยิ้มมุมปากแล้วเดินไปนั่งลงเก้าอี้“เดี๋ยวชมพู่ตักข้าวให้”ชมพ
ผ่านไปอีกหนึ่งสัปดาห์@บ้านภาคินนิโคลัสมาพักที่บ้านพี่ชายรสรินทร์ได้หนึ่งสัปดาห์แล้ว เพราะเขาไม่ต้องการที่จะอยู่ที่บ้าน ถ้ายังพักอยู่ที่นั่นแม่ของเขาคงไปบ้านนั้นแน่นอน เขาให้อีวานรอตอบคำถามที่บ้านนั้น ส่วนเขาก็มาอยู่กับรสรินทร์ที่บ้านนี้ เขายังไม่พร้อมที่จะคุยอะไรกับแม่เขาทั้งนั้น ที่ผ่านมาเขาโดนนิโคตินทำร้ายมาตลอด แทนที่แม่จะช่วยห้ามกลับมาด่าทอ เขารู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมกับเขาเลยสักนิดครืด~ครืด~โทรศัพท์นิโคลัสมันแผดเสียงร้องเสียงดัง แต่นิโคลัสไม่สนใจที่จะฟังมัน เขาปล่อยให้มันร้องอยู่แบบนั้น ไม่บอกก็รู้ว่าใครโทรมาเป็นแม่เขานั่นแหละ ตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมาแม่กับพ่อโทรหาเขาตลอดแต่เขาไม่สนใจที่จะกดรับ เขาไม่ได้โกรธพ่อแม่ขนาดนั้น เขาแค่ยังไม่พร้อมที่จะพูดอะไร“โคทำไมไม่รับโทรศัพท์” รสรินทร์เอ่ยพร้อมกับพันผ้าเช็ดตัวออกมาจากห้องน้ำ ก่อนจะมานั่งเก้าอี้ตรงโต๊ะเครื่องแป้ง“ไม่อยากจะคุยไม่พร้อมจะคุย ปล่อยให้มันร้องอยู่แบบนั้นแหละโทรศัพท์ ต่อให้คุยกันไปก็คุยกันไม่รู้เรื่องหรอก” นิโคลัสเดินเข้ามาใกล้ ๆ จากนั้นก็หวีผมให้รสรินทร์“รสหวีเองก็ได้ นายไม่ต้องมาช่วยรสทุกอย่างหรอก”“กูอยากทำให้มึง ก
@บ้านพ่อแม่นิโคลัส“นายครับ นายใจเย็น ๆ ก่อนนะครับ” อีธานเอ่ยกับเจ้านาย นิโคลัสปรับสีหน้าเรียบ ๆ พร้อมกับกุมมือรสรินทร์แน่น ๆ แล้วพาเธอเข้าไปในคฤหาสน์หลังงาม เขาแทบจะไม่มาเหยียบที่นี่อีกเลย ตั้งแต่มีเรื่องนิโคตินกับน้ำหอมคราวนั้น“โคฉันกลัว” รสรินทร์เอ่ยเสียงสั่นเมื่อกวาดสายตาไปมองรอบ ๆ ชายชุดดำประมาณสามสิบคน ที่จ้องมองเธอกับนิโคลัส อีธานกับอีวานเดินตามเจ้านายเข้ามา ส่วนลูกน้องของนิโคลัสที่ถูกเรียกตัวมาจากบ่อน ยืนรออยู่ข้างนอกอีกยี่สิบคน“ไม่ต้องกลัว ใครที่มันเเตะมึงแม้แต่ปลายเล็บ มันต้องตายแน่นอน” นิโคลัสเอ่ยเสียงเหี้ยม พร้อมกับบีบมือรสรินทร์เป็นจังหวะเพื่อปลอบใจ ถึงแม้นิโคลัสจะปลอบใจเธอแบบนั้น เธอก็ยังกลัวอยู่ดี“โค ฉันกลัวนายสู้พวกมันไม่ได้”“ไม่ต้องกลัวกูแค่มาหาพ่อกับแม่ ถ้าไอ้พวกเศษสวะตัวไหนทำมึง มันต้องตาย”“โค...”“ไม่ต้องกลัว”“...” รสรินทร์เงียบพร้อมกับเดินเข้าไปเจอชายหญิงวัยกลางคนยืนมองมาที่เธอกับนิโคลัสอยู่ เหมือนกำลังรอคอยการมาของเธอกับนิโคลัส“มาแล้วเหรอ” มีอามองลูกชายคนโตเข้ามาพร้อมสาวสวยนางหนึ่ง เธอปรี่เข้าไปหาลูกชายทันทีเพียะ!!! มีอาฟาดฝ่ามือใส่หน้าลูกชายทันที ตอนนี้
นิโคลัสตวัดลิ้นเลียรอบยอดปทุมถันของเธอ พร้อมดูดดุนส่วนอีกข้างเขาใช้มือบีบเคล้นอย่างเมามัน ยิ่งได้ยินเสียงครวญครางของรสรินทร์อารมณ์ของเขายิ่งลุกโชน เขาจูบลงต่ำไปจนถึงดอกกุหลาบสีชมพูอวบอูมของเธอ จากนั้นก็ยกขาเธอขึ้นเป็นรูปตัวเอ็ม“อ๊า... นายโค... อื้อ... มันเสียว” รสรินทร์ครวญครางอย่างเสียวกระสันเมื่อนิโคลัสใช้ลิ้นปัดป่ายติ่งเนื้อสีสดมันทำให้เธอเสียวแทบขาดใจ ความเสียวมันจู่โจมรุนแรงอีกครั้ง อารมณ์ของเธอถูกปลุกให้ลุกโชนมากขึ้นกว่าเดิมจ๊วบ! จ๊วบ!นิโคลัสเพิ่มแรงดูดพร้อมกับแยงลิ้นเข้าไปในรูสวาทของเธอ รสรินทร์ใช้มือกำผมของเขาเอาไว้แน่นเพื่อบรรเทาความเสียว เขาอ่อนโยนกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา เขาทำทุกอย่างบนร่างกายรสรินทร์อย่างเบามือ เพราะในท้องของเธอมีเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาอยู่ เขาบรรจงตวัดลิ้นลงในรูสวาท รสรินทร์ร่อนสะโพกรับลิ้นสากทุกครั้งที่เขาบรรจงดูดเลีย“อ๊า... โค... ตรงนั้นมัน...อ๊า” รสรินทร์ครวญครางดังระงมทั่วห้อง แม้จะพยายามห้ามปรามเสียงตัวเองเท่าไร มันก็ห้ามไม่ฟังอยู่ดี นิโคลัสใช้ลิ้นแยงเข้าออกเร็วสลับกับดูดที่ติ่งเนื้อ รสรินทร์บิดตัวไปมาเพราะความเสียวซ่านจ๊วบ! จ๊วบ!นิโคลัสเร่งจังหวะ
บทที่1รสรินทร์พาร่างอันเหนื่อยล้าเข้าบ้าน หลังจากที่ตลอดทั้งวันเธอวุ่นอยู่กับการทำงาน เธอเป็นนักข่าวที่ทางช่องสถานีโทรทัศน์ช่องหนึ่ง แต่เธอไม่ใช่ผู้ประกาศข่าว เธอคือคนลงพื้นที่หาข่าวมากกว่า เธอวางกล้องราคาแพงลงบนโต๊ะอย่างเบามือ ตามด้วยกระเป๋าสะพาย“เฮ้อ! เหนื่อย” เธอถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่ก่อนจะล้มตัวลงนอนบนโซฟา“เป็นนักข่าวเหนื่อยกว่าที่คิดอีกแฮะ” เธอบ่นพึมพำก่อนจะหลับตาลงนอน วันนี้ทั้งวันเธอลงพื้นที่ตามติดคดีฆาตกรรมทั้งวันเลย กว่าจะเสร็จเล่นเอาเมื่อยไปทั้งตัว“พี่ภาคินไปไหนนะ” เธอครุ่นคิดอยู่สักพัก ภายในบ้านตอนนี้ กลับเงียบสนิทเธอเองก็เหนื่อยล้าจากการทำงาน เลยจะขอพักที่บ้านพี่ชายก่อนแล้วกัน“ช่างเถอะขอรสนอนหน่อยแล้วกัน” รสรินทร์เอ่ยก่อนจะคิดอะไรไปเรื่อยตนเผลอหลับไป จนมารู้สึกตัวอีกทีตอนได้ยินเสียงทะเลาะกันเสียงดังอยู่บนชั้นสองของบ้าน ปกติเธอไม่ค่อยมาบ้านส่วนมากเธอจะนอนที่คอนโดมากกว่า แต่ด้วยบ้านของพี่ชายของเธอเป็นทางผ่านที่เธอไปหาข่าวพอดี วันนี้เธอจึงแวะมานอนที่นี่“มีเรื่องอะไรกันเสียงดังเชียว” รสรินทร์เอ่ยออกมาก่อนจะเดินขึ้นหยุดอยู่ตรงบันได เพราะพี่ชายกับพี่สะใภ้ทะเลาะกันอยู่ห...
Mga Comments