LOGINShare
3กล้าดียังไง
Last Updated:
2025-03-07 21:20:26บทที่3
พลั่ก! ตุบ! เธอชนผู้ชายข้างหลังอย่างจัง ก่อนจะล้มลงกับพื้น เป็นนิโคลัสที่ยืนอยู่ มีผ้าเช็ดตัวพันร่างเอาไว้หลวม ๆ มองรสรินทร์ด้วยความโกรธ แววตาของเขาราวกับมีเปลวเพลิงสุมอยู่ เขาขบกรามแน่นจนนูนเป็นสันจ้องหน้าเธอด้วยความโกรธเคือง
“กล้ามากที่กล้ามาล้วงคองูเห่าถึงที่นี่” เขาพูดผ่านไรฟันด้วยน้ำเสียงเหี้ยมเกรียม ผู้ชายตรงหน้าเธอตอนนี้น่ากลัว ถ้ารู้ว่าจะน่ากลัวแบบนี้ เธอจ้างคนอื่นทำแทนไปแล้ว ไม่มาทำด้วยตัวเองหรอก เธอไม่คิดว่าชายชู้ของพี่สะใภ้ของเธอ จะเป็นผู้ชายน่ากลัวแบบนี้
“ปะ... เปล่า ฉันแค่มาผิดบ้าน” รสรินทร์เอ่ยออกไป ยิ่งทำให้นิโคลัสโกรธมากกว่าเดิม
“ผิดบ้านเหรอ!!! ไปบอกเด็กอมมือมันยังไม่เชื่อเลย!!!” นิโคลัสพูดด้วยน้ำเสียงดุดัน จนทำให้รสรินทร์นึกกลัว เธอรีบถอยหลังทันที แต่เขาก็ก้าวเท้าเข้ามาหาเธอไม่หยุด
“ฉันมาผิดบ้านจริง ๆ”
“มึงรู้ไหมกูเกลียดอะไรมากที่สุด”
“...”
“คงไม่รู้สินะ”
“...”
“กูเกลียดผู้หญิงโกหกตอแหลแบบมึงไง”
“กรี๊ด!!!” รสรินทร์กรีดร้องออกมาทันที เมื่อนิโคลัสปรี่เข้ามากระชากหัวเธอแรง ๆ พร้อมกับรั้งไปข้างหลังให้เธอเชิดหน้าขึ้น เธอรู้สึกหวาดกลัวชายตรงหน้า จนร่างกายสั่นสะท้าน
“และคนที่กล้าเข้ามาแอบถ่ายกูถึงในบ้าน”
“...”
“มึงจะได้รู้ว่าจะเจออะไรบ้าง”
“กรี๊ด! ปล่อยฉันนะไอ้เลว ไอ้โรคจิต!” รสรินทร์กรีดร้องออกมาอีกครั้ง เมื่อชายคนนั้นกระชากหัวเธอแล้วลากไปกับพื้น และแน่นอน เธอรู้สึกเจ็บมากมายเหลือเกิน
“นายครับ” อีธานเอ่ยเรียกเจ้านายเมื่อได้เห็นการกระทำป่าเถื่อนของเจ้านาย เพราะเขารู้ว่าผู้หญิงคนนี้จะโดนอะไรบ้าง มันทำให้เขาชักหวั่น
“ทำไม! มึงอยากเจ็บตัวแทนมันใช่ไหม!” นิโคลัสตวาดดังลั่น อีธานกับอีวานถึงกับหุบปากทันที เมื่อได้เห็นแววตากรุ่นโกรธของเจ้านาย อารมณ์โกรธขนาดนี้ใครจะอยากเสี่ยง คนอย่างเจ้านายเขาไม่เคยอ่อนโยนกับใคร เขาไม่อยากคิดว่าผู้หญิงคนนี้จะโดนอะไรบ้าง เธอต้องเจ็บปางตายแน่นอน แต่เขาก็ไม่สามารถจะช่วยอะไรได้เลย เพราะถ้าเกิดเขาขัดใจเจ้านายคนที่จะซวยก็คือเขา
“ปะ... เปล่าครับ”
“มึงสองตัวทำงานไม่ได้เรื่อง ให้คนอื่นแอบเข้าบ้านมาได้ พวกมึงมันไม่ได้เรื่องอะไรสักอย่าง ถ้าเกิดว่าเป็นศัตรูของกูมันคงจะฆ่ากูตายห่าแล้วมั้ง”
“ขอโทษครับนาย”
“ปล่อยฉันนะไอ้โรคจิต!!!” รสรินทร์พยายามแกะมือของเขาออกจากผมของเธอ แต่เหมือนความพยายามของเธอจะสูญเปล่า เพราะเขาเพิ่มแรงมากกว่าเดิม จนเธอแสบไปหมดทั้งหัวเพราะแรงกระชากผม
“มึงรู้ไหมว่ากูไม่ชอบให้ใครมาสั่ง” นิโคลัสเอ่ยเสียงเข้ม เขาไม่ชอบให้ใครมาสั่ง ไม่ว่าคนคนนั้นจะเป็นใครก็ช่าง
“ปล่อยฉันนะ! ถ้าฉันแอบเข้าบ้านนาย นายก็แจ้งตำรวจมาจับฉันสิ!” แม้ในใจจะนึกกลัวเขาอยู่ไม่น้อย แต่ตอนนี้เธอต้องมีสติ และพยายามพูดหว่านล้อมคนตรงหน้า
“ปล่อยเหรอ มึงฝันอยู่หรือเปล่า” นิโคลัสเค้นเสียงถามคนตรงหน้า ยิ่งกระชากผมเธอให้แรงมากกว่าเดิมจนผู้หญิงตรงหน้าของเขาเบ้หน้าด้วยความเจ็บปวด
“กรี๊ด! ปล่อยฉันนะไอ้บ้าไอ้โรคจิต!!!” รสรินทร์กรีดร้องออกมาทันที เมื่อเขาจับแขนเธอข้างหนึ่ง มืออีกข้างไม่ยอมปล่อยผมของเธอ เขาลากร่างเธอถูลู่ถูกังจะเข้าไปในห้อง
“นายครับนาย” อีธานรีบเดินเข้ามาห้าม
“หน้าที่มึงคืออะไรไอ้อีธาน!!!” นิโคลัสปรายตามองอีธาน อีธานก้มหน้าลงทันที
“ขอโทษครับนาย” อีธานเอ่ยขอโทษเมื่อได้เห็นสายตาของเจ้านาย อีธานรู้ว่าเจ้านายกำลังโกรธจัด คงห้ามไม่ฟังแน่นอน คงเป็นคราวซวยของผู้หญิงตรงหน้าแล้ว
“ออกไปทำหน้าที่ของมึงซะ!!!” นิโคลัสเอ่ยออกมาด้วยเสียงเหี้ยมเกรียม มองหน้าอีธานและตอนนี้เขาเอาจริง
“ช่วยฉันด้วย” รสรินทร์เอ่ยออกมา พร้อมส่งสายตาอ้อนวอนอีธาน เธอเริ่มหวาดกลัว ชายที่เป็นเจ้านายของอีธานแล้ว ถ้าเธอออกไปได้เธอจะไม่กลับมาหาข้อมูลอะไรเกี่ยวกับชายชู้ของดาวนภาเลย
“ขอตัวก่อนนะครับ” อีธานเอ่ยก่อนจะเดินออกมาพร้อมกับถอนหายใจแรง ๆ คงช่วยอะไรไม่ได้นอกจากนี้ ทำอย่างไรได้เธอรนหาที่เอง ถ้าช่วยคนที่ซวยเป็นเขากับน้องชายแน่นอน
“มาช่วยฉันก่อน กรี๊ด!!!” รสรินทร์กรีดร้องเมื่อชายคนนี้ลากเธอเข้าไปในห้องพร้อมกับปิดประตู จากนั้นก็กระชากเธอลุกขึ้นแล้วเหวี่ยงไปที่เตียง
“กรี๊ด!!! ปล่อยนะไอ้โรคจิต! เธอกรีดร้องทันที นิโคลัสพุ่งเข้ามาคร่อมร่างรสรินทร์เอาไว้
“ปล่อยนะ กรี๊ด!” เธอกรีดร้องออกมาพร้อมกับเอามือทุบอกแกร่งของนิโคลัส เขาจับมือเธอเอาไว้พร้อมกับกดลงบนเตียงแรง ๆ
“หึ” เขาหัวเราะผ่านลำคอออกมาเบา ๆ มองคนที่ดิ้นอยู่ใต้ร่าง คนที่กล้าลองดีกับเขามันไม่ได้ออกไปง่าย ๆ แน่นอน
“กรี๊ด!!!
“ร้องเลยร้องให้ตายก็ไม่มีใครช่วยมึงได้หรอก” นิโคลัสแสยะยิ้มร้ายมองหน้าผู้หญิงที่สั่นใต้ร่างเขาด้วยความสะใจ คนที่คิดจะลองดีกับเขา มันต้องจดจำไปตลอดชีวิต
“อย่าทำอะไรฉันเลย ฮึก! ปล่อยฉันไปเถอะ” เธอเอ่ยเสียงสั่นเครือ มองหน้าชายที่คร่อมร่างเธอเอาไว้อย่างอ้อนวอน หยาดน้ำตาสีใสเอ่อคอจากนั้นก็ไหลรินอาบแก้มนวลของเธอ
“หึ คนที่กล้าลองดีกับกูส่วนใหญ่มันไม่รอดนะ ถ้าไม่ตายมันก็ถูกขายไปอยู่ซ่อง”
“นายอย่าทำอะไรฉันเลยนะ ฮึก! นายอยากได้อะไรก็เอาไปเลย กล้องตัวนั้นราคาแพงมาก ฉันให้นายเลยก็ได้นายอย่าทำอะไรฉันก็พอ” รสรินทร์พยายามปรับเสียงไม่ให้สั่น พร้อมกับพยายามพูดจาหว่านล้อม ให้ชายคนที่คร่อมเธออยู่ตอนนี้ใจอ่อน
“ราคากล้องตัวนั้น มันก็แค่เศษเงิน กูมีมากกว่านั้นไม่รู้กี่ล้าน ๆ เท่า อย่าคิดว่ากูจะใจอ่อน” นิโคลัสขึ้นมานั่งทับที่ท้องรสรินทร์จากนั้นก็หยิบเชือกตรงหัวเตียงมา
“กรี๊ด! นายจะทำอะไรไอ้บ้า โรคจิต” รสรินทร์กรีดร้องออกมา ราวกับคนเสียสติ เมื่อนิโคลัสจับเชือกมัดข้อมือของเธอกับหัวเตียง จากนั้นก็ลุกขึ้นแล้วเดินลงจากเตียง
“...”
“นายจะปล่อยฉันใช่ไหม ฉันจะไม่มาที่นี่อีก จะหายไปจากชีวิตนายเลย กล้องนายก็เอาไปเลยฉันจะไม่เอาอะไรสักอย่าง นายปล่อยฉันไปนะอย่าทำอะไรฉันเลย นายอย่าใจร้ายกับผู้หญิงอย่างฉันเลยนะ”
“อย่าคิดว่ากูจะใจอ่อน กูแค่เหนียวตัว กูจะอาบน้ำกูอาบเสร็จมึงโดนกูจัดการแน่ ๆ” นิโคลัสชี้หน้ารสรินทร์พร้อมกับเดินเข้าไปในห้องน้ำ เขาลงอ่างพร้อมกับแช่น้ำอย่างสบายใจ ทำไมเขาต้องสงสารผู้หญิงอย่างเธอ ในเมื่อเธอรนหาที่เอง
“ทำไมมันไม่หลุด” เธอพยายามดิ้นรนอย่างไรก็ไม่เป็นผล รังเกียจเตียงนี้ก็รังเกียจ เพราะเตียงนี้ชายคนนั้นกับดาวนภาเคยเริงรักกัน เธอรังเกียจขยะแขยงมากที่สุด เธอพยายามอยู่นานมากจนข้อมือมันแดงไปหมด เชือกก็ไม่หลุด
แกร่ก!!! เสียงเปิดประตูห้องน้ำ พร้อมกับร่างนิโคลัสที่เดินออกมา โดยไม่มีเสื้อผ้าปกปิดร่างกายเลยสักชิ้น รสรินทร์เบิกตาโพลงด้วยความตกใจเมื่อได้เห็นแก่นกายขนาดยักษ์ของนิโคลัส ที่ผงาดชูชันมีเส้นเลือดปูดโปนเต็มไปหมด
“ไอ้บ้า! ไอ้โรคจิต! ไอ้วิตถาร!” รสรินทร์สบถด่าเขาออกมาทันที ผู้ชายคนนี้มันหน้าไม่อาย มาเดินถอดผ้าให้เธอดูได้อย่างไรกัน เธอไม่ได้อยากจะมองหรืออยากจะเห็นอะไรแบบนี้เลยสักนิด เขามันน่ารังเกียจที่สุด
“ปากดีนักนะมึง” เขาขึ้นมานั่งคร่อมเธอเอาไว้พร้อมกับเอามือบีบปากของเธอแรง ๆ จนเธอเจ็บไปหมด เธอมองหน้าเขาด้วยความคับแค้นใจ ไม่ว่าเหตุผลอะไรก็ช่างเขาไม่มีสิทธิ์ทำกับเธอแบบนี้
“คนสารเลว” รสรินทร์เอ่ยคำหยาบคายใส่นิโคลัสทันที ยิ่งสร้างความโกรธให้เขามากกว่าเดิม
“สารเลวพอที่จะเอามึงทั้งคืน เก็บปากมึงไว้ครางเถอะ”
“หึ” รสรินทร์แสยะยิ้ม แม้ในใจของเธอจะหวาดกลัวเขามากมายเพียงใดก็ตาม
“คนที่มันกล้ามาแอบถ่ายกูถึงบ้าน กูจะให้มันออกไปแต่เพียงร่างเท่านั้น!” นิโคลัสเอ่ยออกมา เขาทำธุรกิจมืดหลายอย่าง ไม่เคยมีใครกล้าลองดีกับเขา นอกจากคนที่นอนอยู่บนเตียงตรงหน้าของเขาตอนนี้ คนที่กล้าล้วงคองูเห่าอย่างเขาจุดจบมันไม่ได้สวยงามหรอกนะ
Related chapters
เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ 4 บีบบังคับ
บทที่4“...” ไร้คำพูดใด ๆ ออกมาจากปากรสรินทร์เมื่อได้ยินคำพูดของเขา เธอรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมากกว่าเดิม ร่างกายของเธอสั่นเทาขึ้นมาทันที ออกไปเพียงร่างกาย ก็คือคนตายเท่านั้น เธอยังไม่อยากตาย“ถึงกับตัวสั่นขึ้นมาทันทีเลยสินะ แต่ก่อนตายกูอยากจะรู้นัก ว่ามึงจะสวยขนาดไหน” นิโคลัสกระตุกยิ้มที่มุมปาก ก่อนจะใช้มือสอดใต้เสื้อยืดตัวบางของรสรินทร์ เธอพยายามดีดดิ้นทันที รังเกียจสัมผัสของเขาที่สุด“ชายชู้แบบนาย ฮึก! มันน่ารังเกียจ” รสรินทร์เอ่ยออกมาเสียงสั่นเครือ ขอบตารื้นด้วยน้ำตาก่อนที่มันจะไหลรินอาบแก้ม เธอรู้สึกกลัวทั้งรู้สึกเคียดแค้นชายที่นั่งทับร่างของเธอ“กูไม่เคยเป็นชู้ใคร คนที่มาอ้าขาให้กูถึงที่กูเรียกของเล่น หรือนางบำเรอ ส่วนมึงก่อนตายกูจะให้เป็นนางบำเรอกู อยากจะรู้ว่ามึงจะโชกโชนขนาดไหนแล้ว”“ฮึก! นายมันน่าขยะแขยง” รสรินทร์เอ่ยออกมาอย่างหมดหวัง เพราะความอยากจะช่วยพี่ชายแท้ ๆ ถึงทำให้ตัวเองต้องมาเจอเรื่องแบบนี้“รังเกียจกูมากใช่ไหม กูอยากรู้คนปากดีแบบมึง จะทนได้สักกี่น้ำ”แควก! แควก! แควก!“กรี๊ด!!!” รสรินทร์กรีดร้องทันทีเมื่อนิโคลัสกระชากเสื้อของเธอแรง ๆ จนขาดติดมือออกไป เหลือเพียงบราที่ห่
Last Updated : 2025-03-07เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ 5กลัว
บทที่5~~ผ่านไปอีกสองชั่วโมง~~ปึก! ปึก! ปึก!“ฮื่อ ๆ พอได้แล้ว ฉันไม่ไหวแล้ว” รสรินทร์เอ่ยออกมาเสียงแหบแห้ง เธอใกล้จะหมดแรงเต็มที นิโคลัสขยับแก่นกาย เขาถาโถมแรงกายใส่เธออย่างบ้าคลั่งอีกครั้ง แม้จะได้ปลดปล่อยแล้ว เขาก็หยุดความต้องการที่มีกับร่างเล็กไม่ได้เลย“อ๊า... มึงเอามันส์กว่าทุกคนที่กูเคยเอามา ซี้ด”“พอแล้ว... ฮึก... ไม่ไหวแล้ว” รสรินทร์เอ่ยคำอ้อนวอนออกมาอย่างแผ่วเบา ร่างกายของเธอมันรับไม่ไหวแล้ว มันเจ็บปวดไปทั้งร่างเรี่ยวแรงมันแทบไม่มีเหลือแล้วครืด! ครืด!โทรศัพท์ราคาแพงของนิโคลัสแผดเสียงดังขึ้น นิโคลัสถอดแก่นกายออกจากรูสวาทของเธออย่างอารมณ์เสีย เขาลุกขึ้นแล้วเดินลงจากเตียง จากนั้นก็เดินไปที่โต๊ะพร้อมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับ.“...” รสรินทร์นอนหายใจรวยรินอย่างหมดแรง เธอเจ็บไปหมดทั้งตัว จนไม่มีแรงจะดิ้นรนด้วยซ้ำ. น้ำตาของเธอไหลรินออกมาไม่ขาดสาย ผู้ชายสารเลวทำลายศักดิ์ศรีเธอจนย่อยยับ เขามันคนสารเลว!“ฮัลโหล!” นิโคลัสเอ่ยกับปลายสาย แต่ตายังมองไปที่รสรินทร์ที่นอนอยู่บนเตียง พยายามเหยียดขาเลือดเปรอะเปื้อนเต็มที่นอนไปหมด'คาดไม่ถึงผู้หญิงคนนั้นยังบริสุทธิ์'(นายครับมีเรื่องที่ร้านครับ
Last Updated : 2025-03-07เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ 6 ขู่เก่ง
บทที่6“ฮึก! อย่าเอาฉันไปอยู่ซ่องนะ ฮื่อ ๆ” รสรินทร์ยกมือไหว้อ้อนวอนชายตรงหน้า ตอนนี้เธอมีแต่ความกลัว“ถ้าไม่ไปมีอะไรมาแลกไหม” นิโคลัสเอ่ยพร้อมกับถือปืนแล้วเงยหน้าเดินไปมา“ฉันยอมทุกอย่าง นายอย่าเอาฉันไปอยู่ซ่องเลยนะ ฮึก!” รสรินทร์เอ่ยออกมาทั้งน้ำตา“งั้นมึงเป็นนางบำเรอกู จนกว่ากูจะเบื่อ กูจะให้อิสรภาพมึง”“นานไหม ฮึก! นายถึงจะปล่อยฉันไป”“ก็แล้วแต่ มึงทำกูพอใจมาก ๆ กูอาจจะปล่อยมึง หนึ่งอาทิตย์หรือสองอาทิตย์ ก็แล้วแต่กู แต่ไม่ทำก็ได้ไปอยู่ซ่องถ้าไม่ไปอยู่ซ่องก็ตาย แค่นั้น” นิโคลัสเอ่ยออกมา ก่อนจะล้มลงนอนบนเตียง มองรสรินทร์ที่ใช้มือสั่นเทา ติดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเอง มือเล็ก ๆ ปาดน้ำตาที่แก้มเบา ๆ“...” มีให้เลือกสามอย่างแต่เธอไม่ต้องการเลือกเลยสักอย่าง ยังห่วงพี่ชาย ป่านนี้พี่ชายของเธอจะเป็นห่วงมากแค่ไหน รสรินทร์เม้มปากเป็นเส้นตรงก่อนจะค่อย ๆ ลุกขึ้น ร่างกายของเธอมันแทบจะไม่มีเรี่ยวแรงขาเธอมันสั่นไปหมด“เลือกได้หรือยัง” นิโคลัสเอ่ยออกมา ความจริงเขาไม่จำเป็นต้องให้โอกาสเธอก็ได้ แต่เห็นแก่พรหมจรรย์ที่เขาได้พรากมันมาจากเธอ เขาจะให้โอกาสเธอได้เลือก“ฉัน...” เธอเลิ่กลั่กไม่รู้จะพูดอย่างไร เธ
Last Updated : 2025-03-07เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ 7ต้องปล่อย
บทที่7“หึ” นิโคลัสหัวเราะผ่านลำคอเบา ๆ ก่อนจะหันไปสนใจทีวีต่อ ผ่านไปสักพักเขาปรายตามองเธอ ตอนนี้เธอนอนหลับหายใจดังสม่ำเสมอ เขามองริมฝีปากเล็ก ขอบตาแดงช้ำเพราะการร้องไห้มาอย่างหนัก ถ้าเธอทำให้เขาพอใจ พรุ่งนี้เขาจะปล่อยเธอไปปึง~ปึง~“นายครับคุณดาวนภามาหาครับ” อีธานตะโกนบอกนิโคลัสอยู่นอกห้อง เจ้านายของเขาไม่ออกมาเลย ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ไม่รู้ผู้หญิงคนนั้นจะเป็นตายร้ายดีอย่างไร“บอกมันไปไกล ๆ เลิกมาวุ่นวายกับกูสักที” นิโคลัสตะโกนบอกออกไป พร้อมกับหันมามองคนที่นอนกอดเขา ตอนนี้นอนหลับตาพริ้มอยู่ และเขาไม่จำเป็นต้องสนใจคนข้างนอก“แต่เธอรอนายอยู่นะครับ จะให้บอกยังไงดี”“บอกมันไปตายซะ” นิโคลัสเอ่ยเสียงเข้ม เขาจับมือรสรินทร์ออกจากท้องเขา จากนั้นเขาก็เอาหมอนมาหนุนหัวให้เธอแทน“บอกแล้ว แต่เธอไม่ไป” นิโคลัสลุกขึ้นจากเตียงอย่างอารมณ์เสีย เมื่อได้ยินสิ่งที่อีธานเอ่ย เบื่อในความไม่ได้เรื่องของลูกน้อง แค่เรื่องเล็ก ๆ แค่นี้ยังจัดการไม่ได้เลย แค่คิดเขาก็อารมณ์เสียขึ้นมาดื้อ ๆ เขาหยิบผ้าเช็ดตัวมาพัน จากนั้นก็เดินไปเปิดประตู เจออีธานกับอีวานยืนอยู่ ส่วนดาวนภายืนกอดอกอยู่ข้าง ๆ พอเห็นเขาเปิดประตูออกมา ดา
Last Updated : 2025-03-07เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ 8ขอแค่รอด
บทที่8ตัดมาที่ตอนเย็น รสรินทร์นั่งกินข้าวเงียบ ๆ เขาเองก็กินอย่างเงียบ ๆ เช่นกัน เธอมองส้อมในมืออยู่นาน พร้อมกับคิดไปเรื่อย ๆ“ถ้าคิดจะใช้ส้อมแทงกูมึงคิดผิด” นิโคลัสเอ่ยพร้อมกับปรายตามองเธอ“ฉันไม่ได้คิดอะไร” เธอเอ่ยเรียบ ๆ“กินข้าวเสร็จเตรียมตัวไว้เลย ถ้ากูพอใจกูปล่อยมึงไปแน่นอน”“งั้นเริ่มเลย” รสรินทร์เอ่ยพร้อมกับลุกขึ้นยืน ในเมื่อเธอไม่มีสิทธิ์ต่อรองอะไร เธอต้องยอมรับมัน แม้ในใจอยากจะร้องไห้เพียงใด ก็ไม่อาจจะร้องไห้ได้ เพราะถ้าเขาไม่พอใจ อิสรภาพของเธอจะน้อยลงทันที แม้จะไม่เชื่อคำพูดว่าเขาจะปล่อย แต่เธอก็ต้องเสี่ยง รู้ทั้งรู้ว่าเปอร์เซ็นต์ที่เขาจะพูดจริงมันน้อยมาก และดูเหมือนว่าเธอจะไม่มีหวัง แต่ถึงแม้ว่าความหวังมันจะน้อยนิดเธอก็ยังหวังมันอยู่ดี“หึ” นิโคลัสหัวเราะผ่านลำคอออกมาเบา ๆ อย่างพึงพอใจ ก่อนจะดื่มน้ำแล้วลุกขึ้นยืน“งั้นไปอาบก่อนแล้วกัน” รสรินทร์เอ่ยจากนั้นก็เข้าไปในห้องน้ำ เธออาบน้ำชำระตัวอยู่นานมาก พออาบเสร็จเธอก็เดินออกมา นิโคลัสนอนอยู่บนเตียงพร้อมกับมองมาที่เธอ รสรินทร์เม้มปากเป็นเส้นตรง จากนั้นก็สลัดผ้าเช็ดตัวที่พันร่างออก พร้อมกับเดินนวยนาดมาหานิโคลัสที่เตียง“ขึ้นมา
Last Updated : 2025-03-07เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ 9ทานให้หมามันกิน
บทที่9แสงแดดอุ่น ๆ แผ่เข้ามากระทบร่าง นิโคลัสหลับตาพริ้ม นอนอยู่บนเตียง เมื่อคืนหลังจากทำข้อตกลงกับยายแม่มด เขาก็จัดเธอ เกือบทั้งคืน กว่าจะได้นอนเล่นเอาเกือบเช้า“อื้อ~” นิโคลัสครางในลำคออย่างแผ่วเบา มือหนาควานหาร่างที่นอนอยู่กับเขาทั้งคืนแต่ไม่เจอ เขากะพริบตาถี่ ๆ ให้เข้ากับแสงแล้วดีดตัวลุกขึ้นนั่ง เขากวาดสายตามองไปรอบ ๆ ห้อง ไม่เจอแม้แต่เงา คนที่เขานอนกอดทั้งคืน เขาปรายตาไปมองที่ห้องน้ำ ประตูมันเปิดอยู่แสดงว่าไม่มีคนเข้า เขาถอนหายใจออกมาแรง ๆ ก่อนจะยีผมตัวเองเบา ๆ ทำไมเขาถึงได้รู้สึกหงุดหงิดขนาดนี้ เพียงแค่ไม่เจอยายแม่มดที่นอนกอดด้วยทั้งคืนก๊อก! ก๊อก!“เข้ามา” นิโคลัสเอ่ยก่อนจะถอนหายใจออกมาแรง ๆ อีกครั้ง นิโคลัสมองคนที่เข้ามา เป็นอีวานที่เดินเข้ามาในห้อง สภาพเจ้านายของเขาดูไม่ได้เลย สงสัยคงเพลียจัด ขลุกอยู่ในห้องตั้งสองวันไม่ไปไหนมาไหน แสดงว่าผู้หญิงคนนั้นคงเด็ดจริง“นายครับ นายจะไปบ่อนไหม” นิโคลัสได้ฟังยิ่งถอนหายใจออกมาอย่างเซ็ง ๆ ก่อนจะดีดตัวลุกขึ้นจากเตียง แล้วเดินเปลือยเปล่าไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันร่าง ท่ามกลางสายตาของอีวาน อีวานเห็นแบบนี้บ่อยเลยถือว่าเป็นเรื่องปกติแล้ว สำหร
Last Updated : 2025-03-07เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ 10ทำข่าว
บทที่10ผ่านไปอีกสองสัปดาห์ผู้ชายสารเลวคนนั้น หายออกไปจากชีวิตของเธอ ทุกอย่างดีขึ้นมาก รวมถึงสภาพจิตใจของเธอด้วย เธอเริ่มทำใจกับเหตุการณ์เลวร้ายครั้งนั้นได้แล้ว ชีวิตเธอดำเนินเรื่อย ๆ ส่วนภาคินได้ให้ทนายทำเรื่องฟ้องหย่า หลักฐานแน่นหนา ต่อให้ดาวนภาดิ้นอย่างไรก็ไม่หลุดแน่นอน“รสว่าจะไปอยู่คอนโดนะพี่ ครบกำหนดวันลาแล้ว” รสรินทร์เอ่ยกับพี่ชาย ส่วนดาวนภานั่งอยู่ข้าง ๆ ดาวนภามองรสรินทร์อย่างไม่ค่อยสบอารมณ์ เธอเบ้ปากใส่รสรินทร์ทันที“หึ” รสรินทร์กระตุกยิ้มที่มุมปาก พร้อมกับมองดาวนภา สงสัยจะยังไม่รู้ว่า พี่ชายเธอให้ทนายทำเรื่องส่งฟ้องศาล และอีกไม่นาน ดาวนภา คงกระเด็นออกจากบ้านนี้แน่นอน“ทำไมไม่ลาออก แล้วมาช่วยพี่บริหารงานที่บริษัท งานกำลังยุ่งเลย พี่ว่ารสลาออกมาช่วยพี่ดีกว่านะ”“ไม่ค่ะรสรักงานนี้ ไว้รสเบื่อรสจะมาช่วยพี่ทำงานนะคะ”“คงอย่างนั้นแหละ เพราะต่อให้พี่พูดยังไงรสก็ไม่เชื่อพี่อยู่ดี” ภาคินเอ่ยพร้อมกับถอนหายใจออกมาแรง ๆ เขาล่ะเอือมระอา กับความดื้อรั้นของน้องสาวซะจริง ๆ รสรินทร์หยิบกล้องราคาแพงคู่ใจ พร้อมกับกระเป๋าแล้วเดินลงมา“คุณรสไม่ทานข้าวก่อนหรือคะ” ชมพู่เอ่ยถามรสรินท
Last Updated : 2025-03-07เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ 11คำสั่ง
บทที่11รสรินทร์กดวางจากนั้นก็หยิบชุดมาใส่ เธอเลือกใส่เสื้อผ้าธรรมดา เสื้อยืดกางเกงขายาว เวลาทำข่าวจะได้คล่องตัว เธอหยิบกล้องราคาแพงขึ้นมา จากนั้นก็เดินออกจากห้อง ชีวิตต้องเดินต่อไป ถึงเธอจะผ่านเรื่องเลวร้ายมาเธอก็ต้องเข้มแข็งให้ได้ อย่าให้เรื่องเลวร้ายหรือแค่ผู้ชายเลว ๆ เพียงคนเดียว มาทำลายปัจจุบันและอนาคตของเธอ เมื่อสมองจะวกกลับไปคิดถึงเรื่องเลวร้าย เธอจะรีบสลัดมันให้พ้นไปทันที“พี่น้อยไปจัดการหาข่าวในร้าน$$ ส่วนรสจะจัดการหาข่าวที่บ่อนเอง” รสรินทร์เอ่ยขณะขับรถ ส่วนน้อยไม่เอารถมาเพราะต้องทำงานที่เดียวกัน เลยมาด้วยกันดีกว่า“ได้ไงกัน ทำมันด้วยกันนี่เเหละ พี่จะไปช่วยรสหาข่าวในบ่อน จากนั้นเราก็ไปร้าน$$กัน” น้อยเอ่ยขึ้นเขาอยากทำงานโดยที่ไม่แยกกันมากกว่า อีกอย่างเขาชอบที่จะทำงานกับรสรินทร์ เพราะเขาชอบพอรสรินทร์มาตั้งแต่เริ่มทำงานด้วยกันแล้ว ถึงแม้รสรินทร์จะไม่รู้ว่าเขาแอบชอบเธอ แต่เขาก็ยังพอมีหวัง ในเมื่อตอนนี้รสรินทร์ก็ยังไม่มีแฟน“แต่รส...” เธอเลิ่กลั่กไม่อยากจะไปร้านนั้นสักเท่าไร เพราะเธอเคยเกือบจะถูกคนใจร้ายเอาไปอยู่ที่แบบนั้น มันคือฝันร้ายของผู้หญิงหลาย ๆ คน ถ้าได้ไปอยู่ที่แบบนั้นโด
Last Updated : 2025-03-07
Latest chapter
เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ 41จบบริบูรณ์
“คุณพ่อขาณิรินอยากให้คุณพ่ออ่านนิทานให้ฟังนะคะ”“...”“คุณพ่อขาณิรินอยากฟังก่อนนอนค่ะ”“...”“มิราก็อยากฟังค่ะ” มิราออดอ้อน ผู้เป็นพ่อพร้อมกับส่งสายตาปริบ ๆ เขาถึงกับส่ายหัวเบา ๆ กับท่าทางของลูกสาวตัวน้อย ช่างน่ารักน่าเอ็นดูเหลือเกินยิ่งโตก็ยิ่งน่ารัก นับวันก็ยิ่งหลงรักลูกสาวตัวน้อย ๆ ไม่อยากคิดว่าโตขึ้นเธอจะแต่งงานไปมีครอบครัว. อยากให้เป็นเด็กตัวน้อย ๆ แบบนี้ไปตลอด“ยังจะให้อ่านให้ฟังอยู่อีกเหรอ”“นะคะ”“แม่อ่านให้ฟังดีกว่าไหม” นิโคลัสเอ่ยพร้อมกับยีผมลูกสาวเบา ๆ อย่างรักใคร่“นะคะคุณพ่อขามิรากับณิริน อยากฟังนิทานที่คุณพ่ออ่าน ช่วยอ่านให้พวกหนูฟังได้ไหมหรือเล่าก็ได้หนูอยากฟัง”“ให้แม่อ่านให้ฟังดีกว่า” เขาเอ่ยพร้อมกับเดินไปหยิบหนังสือนิทานขึ้นมาพร้อมกับวางไว้บนเตียง เพราะรสรินทร์อาบน้ำยังไม่เสร็จเขาเลยมาเล่นกับลูกก่อน“ไม่เอามิราจะให้คุณพ่ออ่านให้ฟังหรือเล่านิทานให้ฟังก็ได้ค่ะ”“ขอเป็นเรื่องเล่าได้ไหมณิรินอยากฟัง”“อยากให้พ่อเล่าให้ฟัง”“ค่ะ”“ก็ได้ เริ่มเลย”“คุณพ่อใจดีจังเลยมิรารักคุณพ่อที่สุด”“กาลครั้งหนึ่งมีชายผอมตัวอ้วน ๆ ลงเรือน้อยลำใหญ่ไปคนเดียวกับแฟนสาว ไปเจอเห็นผีหัวโล้นผมยา
เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ 40ไอ้น้องเขยเวร!!!”
“แอ้~~แอ้~~~เสียงมิราร้องขึ้นนิโคลัสรีบอุ้มลูกไปหารสรินทร์ทันที สงสัยคงหิวนมเขารีบยื่นลูกให้รสรินทร์ แต่ทำทุกอย่างอย่างเบามือ“สงสัยคงจะหิวแล้วนางฟ้าตัวน้อยของพ่อ”“หิวแล้วใช่ไหมคะคุณสวยของแม่”รสรินทร์เอ่ยพร้อมกับอุ้มลูกแล้วแกะเชือกที่เสื้อออกเพื่อจะเอาลูกเข้าเต้า“เดี๋ยวนะรสอย่าเพิ่งเปิด” นิโคลัสเอ่ยห้ามพร้อมกับมองไปที่ภาคิน“...”“พี่เมียครับช่วยออกไปข้างนอกด้วยเมียผมจะเอาลูกกินนม”“เกินไปแล้วนิโคลัสนายมันบ้า” รสรินทร์แหวใส่นิโคลัสทันที มีอาถึงกับหัวเราะออกมาเมื่อได้เห็นท่าทางของลูกชาย“พี่ต้องออกไปใช่ไหม” ภาคินเอ่ยถาม“ไม่ต้อง” รสรินทร์แกะเชือกเสร็จเอาลูกเข้าเต้าทันที นิโคลัสเขามันบ้าไปแล้ว“ห้ามดูนะ” นิโคลัสเอ่ยเสียงเข้มพร้อมกับจ้องภาคิน“ท่าจะบ้าจริง ๆ นะชมพู่ประสาทจริง ๆ” ภาคินบ่นออกมาเบา ๆ ชมพู่มองท่าทางของนิโคลัสพร้อมกับถอนหายใจออกมาด้วยความระอาผ่านไปอีกหลายปีนิโคลัสนั่งมองลูกสาวทั้งสองเล่นน้ำทะเลอยู่วันนี้เป็นวันที่เขาพาครอบครัวมาเที่ยวเปิดหูเปิดตา ทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของเขามันลงตัวหมด มีเมียมีลูกที่น่ารักมีครอบครัวที่อบอุ่น ส่วนพ่อแม่เขาก็เป็นหัวหน้าแก๊งอยู่ที่สวีเดนเพรา
เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ 39อย่าร้อนตัวแล้วกัน
แกร่ก!!!เสียงเปิดประตูห้องเข้ามาเป็นพยาบาลสาวสองคนเข็นรถนอนเด็กเข้ามา นิโคลัสมองทารกทั้งสองที่เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาด้วยความตื่นเต้น“รสดูสิหน้าตาเหมือนกูมากเลย” นิโคลัสเอ่ยออกมาด้วยความดีใจตื้นตันใจจนน้ำตามันจะไหลออกมาดื้อ ๆ “หน้าตาเหมือนพ่อมากเลย โตขึ้นคงจะติดพ่อน่าดู” รสรินทร์เอ่ยพร้อมกับยื่นมือไปจับแก้มลูกสาวเบา ๆ อย่างรักใคร่“กูโคตรดีใจเลย ฮึก! กูเคยคิดว่ากูไม่มีทางจะมีลูกได้เพราะผลตรวจบ้าบอที่ไอ้นิโคตินทำ ขอบคุณนะที่มอบนางฟ้าทั้งสองมาให้กู กูรักมึงนะรส” นิโคลัสเอ่ยเสียงสั่นเครือปนสะอื้น หมดกันสภาพมาเฟียผู้ยิ่งใหญ่….“มาเฟียทำไมขี้แยจังแค่นี้ก็จะร้องแล้ว” รสรินทร์เอ่ยจากนั้นก็ใช้มือลูบที่แก้มเด็กน้อยทั้งสองเบา ๆ“กูตื้นตันใจไม่คิดว่าจะมีลูก กูไม่เคยคิดว่าจะมีพวกเขาเลย กูเชื่อมาตลอดว่ากูเป็นหมัน มึงรู้ไหมว่ากูโคตรดีใจเลย แต่ละคนหน้าเหมือนกูทั้งนั้นเลย”“ทำไมไม่เหมือนแม่สักคนเลย ไม่ต้องเหมือนพ่อทุกคนก็ได้ แม่อุ้มท้องหนูมาตั้งแปดเดือนกว่าเลยนะ ทำไมไม่เหมือนแม่เลย”“อุ้มได้เลยไหมครับ” นิโคลัสถามพยาบาล“อุ้มได้เลยค่ะ” พยาบาลสาวเอ่ยตอบ“เราจะตั้งชื่อว่าอะไรดี”“
เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ 38กูจะเข้ามึงไม่มีสิทธิ์มาสั่งกู
“รสกลัว ตอนนี้เริ่มจะเจ็บท้องแล้ว” รสรินทร์กำมือแน่นเพราะเริ่มรู้สึกเจ็บหน่วงขึ้นมาเป็นระยะ ๆ และเริ่มรู้สึกเจ็บรุนแรงมากกว่าเดิม“ไม่ต้องกลัวกูอยู่ด้วยทั้งคนเดี๋ยวกูเตรียมเอกสารก่อนเเล้วกูจะมาแต่งตัวให้”“โค แต่มันยังไม่ถึงกำหนดคลอดเลย รสกลัว”“ก่อนถึงกำหนดคลอดแค่สามสัปดาห์เอง ท้องแฝดมีโอกาสคลอดก่อนกําหนด หมอเคยบอกอยู่” นิโคลัสหยิบชุดคลุมท้องมาใส่ให้รสรินทร์ จากนั้นก็อุ้มไปที่รถ“เอารถออกอีวานเมียกูจะคลอดแล้ว”“ครับนาย” อีวานเอ่ยพร้อมกับรีบวิ่งไปฝั่งคนขับ ส่วนอีธานรีบวิ่งขึ้นมานั่งข้างหน้า นิโคลัสอุ้มรสรินทร์เข้าไปนั่งข้างหลังพร้อมกับเขา“โค รสเจ็บ” รสรินทร์ร้องพร้อมกับเบ้หน้าด้วยความเจ็บปวด ความเจ็บมันเริ่มจู่โจมเธอรุนแรง. เธอใช้เล็บจิกที่ต้นแขนของนิโคลัสเพื่อบรรเทาความเจ็บปวด“อดทนไว้ก่อนที่รัก” นิโคลัสเอ่ยปลอบรสรินทร์ เขาเองก็เจ็บไม่น้อยกว่าเธอ ยิ่งเขาเห็นเธอเจ็บเขายิ่งเจ็บมากกว่า“โค ฮึก! รสเจ็บปวดไปหมด” รสรินทร์เอ่ยเสียงสั่นความเจ็บปวด เริ่มแผ่ซ่าน มันปวดลามไปถึงหลังเธอบิดตัวไปมา เพราะความเจ็บปวด“ทนไว้ก่อนใกล้จะถึงแล้ว ขับรถเร็ว ๆ หน่อยสิโว้ย!” นิโคลัสตวาดลูกน้องเสียงดังเมื่อ
เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ 37มั่นใจหรือ ว่าแม่จะกลัว”
วันเวลาผ่านไปไม่มีวันไหนที่เขาไม่คิดถึงเธอไม่รู้ป่านนี้จะเป็นตาย ร้ายดีอย่างไร จะกินอิ่มนอนหลับหรือเปล่าใจเขามันได้แต่ถามซ้ำ ๆ ว่าเธอกับลูกจะลำบากแค่ไหน. ได้แต่ถามซ้ำ ๆ อยู่ทุกวัน ออกตามหาแต่ไร้วี่แวว เธอไม่มีญาติที่ไหน ป่านนี้จะเป็นอย่างไรบ้าง“น้ำหอมฉันคิดถึงเธอ” นิโคตินเอ่ยออกมาเบา ๆ พร้อมกับลูบหน้าตัวเอง คำว่าทุกข์ยังน้อยไปสำหรับความรู้สึกของเขาตอนนี้มันเจ็บปวดจนแทบจะทนไม่ไหวเจ็บจนแทบจะขาดใจ“มานั่งทำอะไรตรงนี้ ทำไมไม่เข้าไปในบ้าน” นิโคลัสเอ่ยออกมา พร้อมกับจ้องหน้าผู้เป็นน้อง“ผมขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมา ที่เคยทำเรื่องเลวทรามต่ำช้า ขอบคุณที่ให้โอกาสคนสารเลวอย่างผม”“ต้องขอบคุณรสรินทร์” นิโคลัสเอ่ยออกมา พร้อมกับจ้องนิโคติน เขาไม่อยากจะซ้ำเติม ผู้เป็นน้องทุกข์ใจไปมากกว่านี้ที่เป็นอยู่มันก็ทุกข์มากพอแล้ว.“ขอโทษที่เคยแย่งน้ำหอมไปจากพี่ ขอโทษที่เป็นน้องที่ไม่ได้เรื่อง คอยทำร้ายพี่ตลอดเวลา ผมแค่อยากจะชนะพี่บ้าง น้ำหอมคนที่ผมรักมาตลอด ผมรักเธอจริง ๆ ไม่ได้เสแสร้ง”“ยังไงก็สู้ ๆ แล้วกัน ถ้าเราไม่เลิกพยายาม สักวันต้องได้เจอแน่นอนเข้าบ้านกันเถอะ” นิโคลัสเอ่ยพร้อมกับตบบ่าน้องชายเบา ๆ
เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ 36ยังไม่ได้บอกเลยว่ากูจะช่วยมัน
@บนโต๊ะอาหาร“กินเยอะ ๆ นะรส” นิโคลัสตักผัดผักให้รสรินทร์พร้อมกับเลิกคิ้วมองภาคินกวน ๆ ภาคินถึงกับส่ายหัวกับท่าทางของนิโคลัส น้องเขยเขาไม่เหมือนชาวบ้านจริง ๆ บ้าบอคอแตกที่สุด“ขอบคุณนะแต่รสตักเองก็ได้”รสรินทร์เอ่ยกับนิโคลัส เขาตักอาหารใส่จานเธอจนมันจะล้นอยู่แล้ว“ชมพู่กินกุ้งดูสิคงอร่อยตัวใหญ่มาก” ภาคินแกะกุ้งให้ชมพู่“คุณนิโคลัสมีคนมาขอพบค่ะ” ป้าส้มเอ่ยกับนิโคลัส“ใครครับ” นิโคลัสเอ่ยถามป้าส้ม“เขาบอกว่าเป็นแม่คุณค่ะ” ป้าส้มเอ่ยยังไม่ทันจบชายชุดดำสี่คนก็กรูเข้ามา พร้อมกับร่างของมีอาที่เดินนวยนาดเข้ามา รสรินทร์เห็นมีอาก็รีบขยับ เขาไปใกล้ ๆ นิโคลัสทันที ส่วนภาคินกับชมพู่มองทั้งหมดด้วยความหวาดกลัวเช่นกัน พวกเขาต้องหวาดกลัวอยู่แล้ว แค่มีนิโคลัสกับลูกน้องพวกเขาก็กลัวอยู่แล้ว ตอนนี้ยังมีลูกน้องกับแม่นิโคลัสเพิ่มมาอีก“แม่มาทำไม” นิโคลัสเอ่ยถามพร้อมกับโอบบ่ารสรินทร์ เขามองผู้เป็นแม่พร้อมถอนหายใจออกมาแรง ๆ“จะไม่เรียกกินข้าวหน่อยเหรอ” มีอาปรายตามองภาคินกับชมพู่“ชะ... เชิญครับ “ภาคินเอ่ยเสียงสั่นยอมรับว่ากลัวแม่ของนิโคลัส มีอายกยิ้มมุมปากแล้วเดินไปนั่งลงเก้าอี้“เดี๋ยวชมพู่ตักข้าวให้”ชมพ
เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ 35“ก็ดี”
ผ่านไปอีกหนึ่งสัปดาห์@บ้านภาคินนิโคลัสมาพักที่บ้านพี่ชายรสรินทร์ได้หนึ่งสัปดาห์แล้ว เพราะเขาไม่ต้องการที่จะอยู่ที่บ้าน ถ้ายังพักอยู่ที่นั่นแม่ของเขาคงไปบ้านนั้นแน่นอน เขาให้อีวานรอตอบคำถามที่บ้านนั้น ส่วนเขาก็มาอยู่กับรสรินทร์ที่บ้านนี้ เขายังไม่พร้อมที่จะคุยอะไรกับแม่เขาทั้งนั้น ที่ผ่านมาเขาโดนนิโคตินทำร้ายมาตลอด แทนที่แม่จะช่วยห้ามกลับมาด่าทอ เขารู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมกับเขาเลยสักนิดครืด~ครืด~โทรศัพท์นิโคลัสมันแผดเสียงร้องเสียงดัง แต่นิโคลัสไม่สนใจที่จะฟังมัน เขาปล่อยให้มันร้องอยู่แบบนั้น ไม่บอกก็รู้ว่าใครโทรมาเป็นแม่เขานั่นแหละ ตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมาแม่กับพ่อโทรหาเขาตลอดแต่เขาไม่สนใจที่จะกดรับ เขาไม่ได้โกรธพ่อแม่ขนาดนั้น เขาแค่ยังไม่พร้อมที่จะพูดอะไร“โคทำไมไม่รับโทรศัพท์” รสรินทร์เอ่ยพร้อมกับพันผ้าเช็ดตัวออกมาจากห้องน้ำ ก่อนจะมานั่งเก้าอี้ตรงโต๊ะเครื่องแป้ง“ไม่อยากจะคุยไม่พร้อมจะคุย ปล่อยให้มันร้องอยู่แบบนั้นแหละโทรศัพท์ ต่อให้คุยกันไปก็คุยกันไม่รู้เรื่องหรอก” นิโคลัสเดินเข้ามาใกล้ ๆ จากนั้นก็หวีผมให้รสรินทร์“รสหวีเองก็ได้ นายไม่ต้องมาช่วยรสทุกอย่างหรอก”“กูอยากทำให้มึง ก
เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ 34“อยู่ที่...
@บ้านพ่อแม่นิโคลัส“นายครับ นายใจเย็น ๆ ก่อนนะครับ” อีธานเอ่ยกับเจ้านาย นิโคลัสปรับสีหน้าเรียบ ๆ พร้อมกับกุมมือรสรินทร์แน่น ๆ แล้วพาเธอเข้าไปในคฤหาสน์หลังงาม เขาแทบจะไม่มาเหยียบที่นี่อีกเลย ตั้งแต่มีเรื่องนิโคตินกับน้ำหอมคราวนั้น“โคฉันกลัว” รสรินทร์เอ่ยเสียงสั่นเมื่อกวาดสายตาไปมองรอบ ๆ ชายชุดดำประมาณสามสิบคน ที่จ้องมองเธอกับนิโคลัส อีธานกับอีวานเดินตามเจ้านายเข้ามา ส่วนลูกน้องของนิโคลัสที่ถูกเรียกตัวมาจากบ่อน ยืนรออยู่ข้างนอกอีกยี่สิบคน“ไม่ต้องกลัว ใครที่มันเเตะมึงแม้แต่ปลายเล็บ มันต้องตายแน่นอน” นิโคลัสเอ่ยเสียงเหี้ยม พร้อมกับบีบมือรสรินทร์เป็นจังหวะเพื่อปลอบใจ ถึงแม้นิโคลัสจะปลอบใจเธอแบบนั้น เธอก็ยังกลัวอยู่ดี“โค ฉันกลัวนายสู้พวกมันไม่ได้”“ไม่ต้องกลัวกูแค่มาหาพ่อกับแม่ ถ้าไอ้พวกเศษสวะตัวไหนทำมึง มันต้องตาย”“โค...”“ไม่ต้องกลัว”“...” รสรินทร์เงียบพร้อมกับเดินเข้าไปเจอชายหญิงวัยกลางคนยืนมองมาที่เธอกับนิโคลัสอยู่ เหมือนกำลังรอคอยการมาของเธอกับนิโคลัส“มาแล้วเหรอ” มีอามองลูกชายคนโตเข้ามาพร้อมสาวสวยนางหนึ่ง เธอปรี่เข้าไปหาลูกชายทันทีเพียะ!!! มีอาฟาดฝ่ามือใส่หน้าลูกชายทันที ตอนนี้
เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ 33 ไปไหน
นิโคลัสตวัดลิ้นเลียรอบยอดปทุมถันของเธอ พร้อมดูดดุนส่วนอีกข้างเขาใช้มือบีบเคล้นอย่างเมามัน ยิ่งได้ยินเสียงครวญครางของรสรินทร์อารมณ์ของเขายิ่งลุกโชน เขาจูบลงต่ำไปจนถึงดอกกุหลาบสีชมพูอวบอูมของเธอ จากนั้นก็ยกขาเธอขึ้นเป็นรูปตัวเอ็ม“อ๊า... นายโค... อื้อ... มันเสียว” รสรินทร์ครวญครางอย่างเสียวกระสันเมื่อนิโคลัสใช้ลิ้นปัดป่ายติ่งเนื้อสีสดมันทำให้เธอเสียวแทบขาดใจ ความเสียวมันจู่โจมรุนแรงอีกครั้ง อารมณ์ของเธอถูกปลุกให้ลุกโชนมากขึ้นกว่าเดิมจ๊วบ! จ๊วบ!นิโคลัสเพิ่มแรงดูดพร้อมกับแยงลิ้นเข้าไปในรูสวาทของเธอ รสรินทร์ใช้มือกำผมของเขาเอาไว้แน่นเพื่อบรรเทาความเสียว เขาอ่อนโยนกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา เขาทำทุกอย่างบนร่างกายรสรินทร์อย่างเบามือ เพราะในท้องของเธอมีเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาอยู่ เขาบรรจงตวัดลิ้นลงในรูสวาท รสรินทร์ร่อนสะโพกรับลิ้นสากทุกครั้งที่เขาบรรจงดูดเลีย“อ๊า... โค... ตรงนั้นมัน...อ๊า” รสรินทร์ครวญครางดังระงมทั่วห้อง แม้จะพยายามห้ามปรามเสียงตัวเองเท่าไร มันก็ห้ามไม่ฟังอยู่ดี นิโคลัสใช้ลิ้นแยงเข้าออกเร็วสลับกับดูดที่ติ่งเนื้อ รสรินทร์บิดตัวไปมาเพราะความเสียวซ่านจ๊วบ! จ๊วบ!นิโคลัสเร่งจังหวะ
