LOGINShare
4 บีบบังคับ
Last Updated:
2025-03-07 21:21:35บทที่4
“...” ไร้คำพูดใด ๆ ออกมาจากปากรสรินทร์เมื่อได้ยินคำพูดของเขา เธอรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมากกว่าเดิม ร่างกายของเธอสั่นเทาขึ้นมาทันที ออกไปเพียงร่างกาย ก็คือคนตายเท่านั้น เธอยังไม่อยากตาย
“ถึงกับตัวสั่นขึ้นมาทันทีเลยสินะ แต่ก่อนตายกูอยากจะรู้นัก ว่ามึงจะสวยขนาดไหน” นิโคลัสกระตุกยิ้มที่มุมปาก ก่อนจะใช้มือสอดใต้เสื้อยืดตัวบางของรสรินทร์ เธอพยายามดีดดิ้นทันที รังเกียจสัมผัสของเขาที่สุด
“ชายชู้แบบนาย ฮึก! มันน่ารังเกียจ” รสรินทร์เอ่ยออกมาเสียงสั่นเครือ ขอบตารื้นด้วยน้ำตาก่อนที่มันจะไหลรินอาบแก้ม เธอรู้สึกกลัวทั้งรู้สึกเคียดแค้นชายที่นั่งทับร่างของเธอ
“กูไม่เคยเป็นชู้ใคร คนที่มาอ้าขาให้กูถึงที่กูเรียกของเล่น หรือนางบำเรอ ส่วนมึงก่อนตายกูจะให้เป็นนางบำเรอกู อยากจะรู้ว่ามึงจะโชกโชนขนาดไหนแล้ว”
“ฮึก! นายมันน่าขยะแขยง” รสรินทร์เอ่ยออกมาอย่างหมดหวัง เพราะความอยากจะช่วยพี่ชายแท้ ๆ ถึงทำให้ตัวเองต้องมาเจอเรื่องแบบนี้
“รังเกียจกูมากใช่ไหม กูอยากรู้คนปากดีแบบมึง จะทนได้สักกี่น้ำ”
แควก! แควก! แควก!
“กรี๊ด!!!” รสรินทร์กรีดร้องทันทีเมื่อนิโคลัสกระชากเสื้อของเธอแรง ๆ จนขาดติดมือออกไป เหลือเพียงบราที่ห่อหุ้มอกอวบเกินมาตรฐานของเธอเอาไว้
“ฮื่อ ๆ ...อย่าทำฉัน... ฮึก!” รสรินทร์เอ่ยอ้อนวอนเขาทั้งน้ำตานองหน้า แต่นิโคลัสไม่ได้รู้สึกอะไรกับน้ำตาคนตรงหน้าเลยสักนิด
“คนปากดีคนนั้นหายไปไหนแล้วน้า” นิโคลัสล้วงเข้าไปในบรารสรินทร์จากนั้นก็บีบที่อกอวบรสรินทร์แรง ๆ แม้เธอจะพยายามดิ้นรนอย่างไรก็ไม่เป็นผล
“ปล่อยฉันไปเถอะ ฮึก! นายเอากล้องไปเลยก็ได้ อย่าทำฉันเลย ฉันขอร้องอย่าใจร้ายกับฉันเลยฮือ ๆ”
“อย่ามาขอร้อง”
“...”
“ในสิ่งที่ให้ไม่ได้”
แควก!!! นิโคลัสกระชากบราจนขาด เผยให้เห็นอกอวบขนาดใหญ่เกินตัว รสรินทร์มองหน้าเขาพร้อมกับร้องไห้ออกมา
“กรี๊ด ไอ้ชั่ว!!!” เธอกรีดร้องออกมาสุดเสียง เมื่อเขาลุกขึ้นแล้วกระชากกางเกงเธอแรง ๆ จนหลุด เหลือเพียงแพนตี้ตัวจิ๋วเพียงตัวเดียว
“ลองชายชั่วก่อนตายหน่อยเป็นไร”
“กรี๊ด!!!” รสรินทร์กรีดร้องออกมาอีกครั้งเมื่อคนสารเลวตรงหน้าเธอกระชากแพนตี้ตัวจิ๋วของเธอแรง ๆ จนขาดติดมือ เขายกขาเธอเป็นรูปตัวเอ็ม เเต่เธอไม่ยอมเธอยกขาขึ้นพร้อมกับถีบเขา
พลั่ก!!! เธอถีบเขาแรง ๆ แต่นิโคลัสไม่สะเทือนเลยสักนิด แต่มันยิ่งเพิ่มความโกรธให้เขามากกว่าเดิม เขาจับขารสรินทร์กางออกแม้เธอจะพยายามหุบขาเพียงใดมันก็ไม่เป็นผล เพราะเขาแรงเยอะกว่า
“ฮึก... อย่าทำฉันเลย” รสรินทร์พยายามอ้อนวอน แต่ไม่ทำให้นิโคลัสใจอ่อนเลยสักนิด เขากางขาเธอให้กว้างออก เผยให้เห็นดอกกุหลาบอวบอูมค่อย ๆ แย้มออก แม้จะพยายามหุบขาเพียงใด แต่มันก็สู้แรงของเขาไม่ได้เลย
“...” นิโคลัสใช้มือจับแก่นกายขนาดใหญ่มีเส้นเลือดปูดโปนไปมา ยิ่งเขารูดแก่นกายขนาดยักษ์จนทำให้รสรินทร์หวาดกลัว
“ฮื่อ ๆ อย่าทำฉัน นายอยากได้เงินไหม ฮึก! ฉันจะเอามาให้”
“เงินกูมีเยอะมากพอแล้ว กูไม่อยากได้เงินมึง”
“นายเอากล้องไป แล้วปล่อยฉัน ฮึก! ได้โปรด” รสรินทร์พยายามเอ่ยอ้อนวอนเขาอีกครั้งทั้งน้ำตา ขอเพียงเขายอมปล่อย เธอไม่อยากได้ข้อมูลอะไรทั้งนั้น
“หึ” นิโคลัสแสยะยิ้มร้าย ก่อนดันแก่นกายเข้าไปในรูสวาทของรสรินทร์แรง ๆ
“อึก!” รสรินทร์ถึงกับสะดุ้งเฮือก กัดริมฝีปากตัวเองเอาไว้พร้อมกับมองหน้าคนใจร้ายน้ำตาไหลริน ความเจ็บปวดเกิดขึ้นตรงรูสวาททันที
“ซี้ด” นิโคลัสซี้ดปากเบา ๆ พยายามดันแก่นกายขนาดใหญ่เข้าไปในรูสวาทของเธอแรง ๆ . แต่มันเข้าได้แค่ส่วนหัวเท่านั้น
ปึก!ปึก!ปึก!
“กรี๊ด! ฮึก!” รสรินทร์กรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด เมื่อเขาพยายามกระแทกแก่นกายขนาดใหญ่เข้ามาในรูสวาทของเธอ นิโคลัสขบกรามแน่นจนนูนเป็นสัน พยายามข่มอารมณ์ที่พลุ่งพล่านไปทั้งกาย
กึด!
“กรี๊ด! จะ... เจ็บ... ฮึก...” รสรินทร์ดีดดิ้นเท่าไรก็ไม่เป็นผล นิโคลัสจับเอวคอดของเธอแน่น ๆ และกระแทกแรง ๆ
ปึก!ปึก!ปึก!
“กรี๊ด!!!” เธอกรีดร้องออกครั้ง เมื่อกระแทกแก่นกายเข้าไปในรูสวาทของเธอแรง ๆ จนเกิดแผลฉีกขาด แก่นกายขนาดใหญ่ดันเข้าไปแรง ๆ รสรินทร์รู้สึกเหมือนเยื่อบาง ๆ ขาด มันทั้งเจ็บทั้งแสบไปหมด น้ำตาเธอไหลรินราวเม็ดฝนโปรยปราย ทั้งเจ็บตัวทั้งเสียใจ สิ่งที่หวงแหนมาตลอดถูกเหยียบย่ำจนไม่เหลือชิ้นดี
“อ๊า...ซี้ด” นิโคลัสเงยหน้าซี้ดปากพร้อมกับกระแทกความเป็นชายใส่รสรินทร์แรง ๆ แก่นกายขนาดใหญ่ทำให้รูสวาทของเธอฉีกขาดจนเลือดไหลรินลงบนผ้าปู
ปึก!ปึก!ปึก!
“ฮื่อ ๆ ฉันเกลียดแก!” รสรินทร์มองหน้าเขาด้วยความโกรธแค้น ทั้งนึกรังเกียจตัวเอง ผู้ชายสารเลวคนนี้เหยียบย่ำความเป็นคนของเธอจนไม่เหลือชิ้นดี
“กูไม่เคยง้อใครมารัก ซี้ด” นิโคลัสเอ่ยออกมาเสียงเข้ม
“อ๊ะ! เจ็บ นะ... นายมันเลว” นิโคลัสแสยะยิ้มร้ายเมื่อได้ฟังคำพูดของรสรินทร์
“กูไม่เคยบอกว่ากูเป็นคนดี”
“ไอ้ชั่ว...”
“กูก็บอกแล้วว่ากูไม่ใช่คนดีอะไร”
ปึก! ปึก!ปึก!
นิโคลัสรัวเอวสอบใส่เธออย่างบ้าคลั่ง จนเธอรู้สึกจุก ครั้งนี้เขารุนแรงมากกว่าเดิมและป่าเถื่อนมาก เขากระแทกเข้าไปจนสุดความยาวของมัน เลือดสีแดงสดไหลออกมาพร้อมกับกระเด็นไปโดนหน้าขาของเขา นิโคลัสมองเลือดสีแดงอย่างพอใจ
'เป็นคนแรกมันดีแบบนี้นี่เอง”
ปึก!!! ปึก!ปึก!
“ฮึก ฮื่อ ๆ ปล่อยสักที” เธอร้องไห้อ้อนวอน เมื่อคนบนร่างถาโถมแรงกายใส่เธอไม่หยุดหย่อน ทำไมเธอถึงต้องมาเจอเหตุการณ์เลวร้ายแบบนี้ เธอน่าจะเชื่อพี่ชายเตือน เพราะความดื้อรั้นของตัวเธอเอง
“อ๊า...ซี้ด” นิโคลัสครวญครางเสียงดังลั่น อารมณ์กระสันมีมากมายเหลือเกิน ภายในของเธอมันตอดรัดรุนแรงจนเขาเสียวซ่านไปหมดทั้งกาย
“ฮึก! ฮื่อ”
ปึก!ปึก!ปึก!
“อ๊ะ...อ๊า... นิโคลัสครางออกมาอย่างเบา ๆ ความเสียวซ่าน พลุ่งพล่านไปทั้งกาย เขาก้มลงงับยอดถันของเธอแรงอย่างมันเขี้ยว
“ฮึก!!!ฮื่อ ๆ” รสรินทร์ร้องไห้ออกมาไม่หยุดหย่อน ไม่ว่าเธอจะขอร้องอ้อนวอนอย่างไร เขากระทำราวกับเธอไม่ใช่คน นิโคลัสกระแทกความเป็นชายใส่เธอครั้งแล้วครั้งเล่า เอวสอบของเขารัวใส่เธออย่างบ้าคลั่ง
ปึก!ปึก!ปึก!
อ๊ะ...อ๊า... เสียวมาก” เขายังคงรัวเอวสอบไม่หยุดหย่อนพร้อมมองหน้าของเธอที่อาบชโลมไปด้วยน้ำตา ภายในของเธอตอดรัดรุนแรง จนเขาเสียวซ่านไปทั้งกาย
“พอ... พอ... ฉันเจ็บ... ฮึก!” เธอรู้สึกเจ็บทุกครั้งที่เขากระแทกกระทั้น เขารุนแรงกับเธอขึ้นเรื่อย ๆ และตอนนี้เหมือนเธอจะรับมันไม่ไหว ร่างกายของเธอสั่นเกร็งทุกที
ปึก!ปึก!ปึก!
“พอ... ได้แล้ว... ฮึก...” ริมฝีปากบางสั่นระริกพร้อมกับคำวิงวอน ขอร้องให้หยุดกระทำ แต่ดูเหมือนมันจะไร้ผล เมื่อเขาไม่สนใจที่จะรับฟัง
“อ๊า...ซี้ด” นิโคลัสครางออกมาเบา ๆ พร้อมเงยหน้าซี้ดปาก ตอนนี้เขาใกล้จะถึงฝั่งฝันเต็มที เขาเพิ่มความเร็วจับสะโพกของเธอแน่น ๆ พร้อมกระหน่ำรัว ๆ อย่างบ้าคลั่ง
“ฮึก! ฮื่อ ๆ” รสรินทร์ยังคงร้องไห้อยู่แบบนั้น เธอไม่ได้มีอารมณ์ร่วมกับเขาเลยสักนิด. เขากระแทกเข้าแต่ละที มันจุกมาก ๆ จนต้องเกร็งหน้าท้อง เพราะตอนนี้เธอรู้สึกจุกมาก ๆ
ปึก!ปึก!ปึก! เสียงกระแทกกระทั้น พร้อมเสียงครางหยาบโลนดังไปทั่วห้อง ยิ่งเพิ่มอารมณ์ดิบเถื่อนของเขาให้รุนแรงกว่าเดิม
“อ๊ะ .พอได้แล้ว... ฮื่อ ๆ” เขาไม่ใคร่จะใส่ใจกับคำพูดวิงวอนของเธอมากนัก เขากระแทกรุนแรง เขากำลังแตะขอบสวรรค์เต็มที
“อ๊า...” เขาครางออกมา พร้อมกับกระตุกสองสามครั้ง เขาปล่อยสายธารน้ำรักเข้าไปในตัวของเธอทุกหยดหยาด ก่อนจะฟุบลงบนอกอวบของเธอ เชือกที่มันรัดแขนเธอจนเจ็บยังไม่เจ็บเท่าใจของเธอตอนนี้ อยากจะฆ่าคนตรงหน้าให้ตายไป ให้สาสมกับสิ่งเลว ๆ ที่เขาทำกับเธอ
“ลุกออกไปจากตัวฉัน ฮึก! ไอ้เลว จะฆ่าก็ฆ่าเลย ฉันไม่เหลือความเป็นคนให้แกเหยียบย่ำแล้ว” รสรินทร์เอ่ยพร้อมกับน้ำตาไหลริน
“กูเปลี่ยนใจแล้ววะ กูไม่ให้มึงตาย แต่กูจะเอามึงไว้บำเรอกู” นิโคลัสเอ่ยออกมา รสรินทร์มองนิโคลัสตาขวางทันที
“ไอ้สารเลว”
“กูก็เคยบอกอยู่นะว่าไม่ใช่คนดี ถ้ามึงปากดีมาก ๆ พรุ่งนี้เตรียมไปอยู่ซ่อง มีผัวไปร้อยคนคงดี”
“ไอ้ชั่ว แกมีสิทธิ์อะไร!!! แกมันไอ้คนสารเลว!” รสรินทร์เอ่ยออกมาอย่างคับแค้นใจ รู้สึกเกลียดและขยะแขยงเขา เขาย่ำยีเธอมันทำให้เธอ รู้สึกขยะแขยงร่างกายตัวเอง พยายามดิ้นหนีแต่เขาไม่ยอมถอดแก่นกายออกจากรูสวาทของเธอเช่นกัน
ปึก! ปึก! ปึก!
“อ๊า... อย่างแน่น...ซี้ด” นิโคลัสเริ่มขยับแก่นกายเข้าออกแรง ๆ เร็ว ๆ อีกครั้ง ยิ่งเขาดันเข้าไปจนสุดภายในของรสรินทร์ยิ่งตอดรัดรุนแรง และทำให้เขาเสียวซ่านมากกว่าเดิม
“ฮึก! นายมันน่ารังเกียจ” รสรินทร์ปล่อยน้ำตาให้มันไหลร่วงรินออกมาไม่ขาดสาย เมื่อผู้ชายคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นชายชู้ของพี่สะใภ้เธอ ย่ำยีเธอ ศักดิ์ศรีความเป็นคนของเธอถูกย่ำยีเพราะผู้ชายสารเลวเพียงคนเดียว เธออยากจะฆ่าเขาให้ตายด้วยน้ำมือเธอเหลือเกิน รสรินทร์ได้แต่มองหน้าเขาด้วยความแค้นเคืองใจ
ปึก! ปึก! ปึก!
“อ๊า... สะ... เสียว” นิโคลัสครวญครางเสียงดังหยาบโลนดังไปทั่วห้อง พร้อมเสียงเนื้อกระแทกเนื้อ เขาเร่งจังหวะเอวสอบแรงมากกว่าเดิม ยิ่งเขาถาโถมแรงกาย ดันแก่นกายใส่รูสวาทของเธอเขายิ่งเสียวซ่าน
“ฮึก! พอแล้ว... ฮึก... ฉันไม่ไหวแล้ว ฮื่อ ๆ” ริมฝีปากสั่นระริกพยายามอ้อนวอนคนบนร่าง ตอนนี้เธอแบกรับความรุนแรงไม่ไหวแล้ว ร่างเธอสั่นเกร็งรุนแรงมากกว่าเดิม ลมหายใจหอบกระชั้นราวกับเธอกำลังจะขาดอากาศหายใจ
“อ๊า...” นิโคลัสใช้มือจับสะโพกของเธอแน่น ๆ แล้วกระแทกเน้น ๆ จนเธอจุกไปหมด ร่างกายเธอสั่นสะท้านเพราะความเจ็บปวด มีคนเคยบอกว่าการร่วมรัก มันทำให้คนมีความสุข ทำไมเธอไม่ได้มีความสุขเลยสักนิด มันมีแต่ความเจ็บปวด
ปึก! ปึก! ปึก!
“ฮื่อ ๆ ...พอแล้ว” รสรินทร์เอ่ยคำอ้อนวอนออกมา แต่เขาไม่จำเป็นต้องสนใจคำพูดของเธอ เขากระหน่ำรัวแก่นกายเข้าไปในรูสวาทของเธอ ตอนนี้นิโคลัสกำลังจะแตะขอบสวรรค์อีกครั้ง
“อ๊า...”นิโคลัสกระตุกสองสามครั้งก่อนจะปล่อยสายธารน้ำรักเข้าไปในรูสวาทของเธออีกครั้ง รสรินทร์นอนร้องไห้น้ำตาไหลรินอาบแก้ม เขาย่ำยีเธอครั้งแล้วครั้งเล่า ทำราวกับเธอไม่ใช่คน
Related chapters
เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ 5กลัว
บทที่5~~ผ่านไปอีกสองชั่วโมง~~ปึก! ปึก! ปึก!“ฮื่อ ๆ พอได้แล้ว ฉันไม่ไหวแล้ว” รสรินทร์เอ่ยออกมาเสียงแหบแห้ง เธอใกล้จะหมดแรงเต็มที นิโคลัสขยับแก่นกาย เขาถาโถมแรงกายใส่เธออย่างบ้าคลั่งอีกครั้ง แม้จะได้ปลดปล่อยแล้ว เขาก็หยุดความต้องการที่มีกับร่างเล็กไม่ได้เลย“อ๊า... มึงเอามันส์กว่าทุกคนที่กูเคยเอามา ซี้ด”“พอแล้ว... ฮึก... ไม่ไหวแล้ว” รสรินทร์เอ่ยคำอ้อนวอนออกมาอย่างแผ่วเบา ร่างกายของเธอมันรับไม่ไหวแล้ว มันเจ็บปวดไปทั้งร่างเรี่ยวแรงมันแทบไม่มีเหลือแล้วครืด! ครืด!โทรศัพท์ราคาแพงของนิโคลัสแผดเสียงดังขึ้น นิโคลัสถอดแก่นกายออกจากรูสวาทของเธออย่างอารมณ์เสีย เขาลุกขึ้นแล้วเดินลงจากเตียง จากนั้นก็เดินไปที่โต๊ะพร้อมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับ.“...” รสรินทร์นอนหายใจรวยรินอย่างหมดแรง เธอเจ็บไปหมดทั้งตัว จนไม่มีแรงจะดิ้นรนด้วยซ้ำ. น้ำตาของเธอไหลรินออกมาไม่ขาดสาย ผู้ชายสารเลวทำลายศักดิ์ศรีเธอจนย่อยยับ เขามันคนสารเลว!“ฮัลโหล!” นิโคลัสเอ่ยกับปลายสาย แต่ตายังมองไปที่รสรินทร์ที่นอนอยู่บนเตียง พยายามเหยียดขาเลือดเปรอะเปื้อนเต็มที่นอนไปหมด'คาดไม่ถึงผู้หญิงคนนั้นยังบริสุทธิ์'(นายครับมีเรื่องที่ร้านครับ
Last Updated : 2025-03-07เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ 6 ขู่เก่ง
บทที่6“ฮึก! อย่าเอาฉันไปอยู่ซ่องนะ ฮื่อ ๆ” รสรินทร์ยกมือไหว้อ้อนวอนชายตรงหน้า ตอนนี้เธอมีแต่ความกลัว“ถ้าไม่ไปมีอะไรมาแลกไหม” นิโคลัสเอ่ยพร้อมกับถือปืนแล้วเงยหน้าเดินไปมา“ฉันยอมทุกอย่าง นายอย่าเอาฉันไปอยู่ซ่องเลยนะ ฮึก!” รสรินทร์เอ่ยออกมาทั้งน้ำตา“งั้นมึงเป็นนางบำเรอกู จนกว่ากูจะเบื่อ กูจะให้อิสรภาพมึง”“นานไหม ฮึก! นายถึงจะปล่อยฉันไป”“ก็แล้วแต่ มึงทำกูพอใจมาก ๆ กูอาจจะปล่อยมึง หนึ่งอาทิตย์หรือสองอาทิตย์ ก็แล้วแต่กู แต่ไม่ทำก็ได้ไปอยู่ซ่องถ้าไม่ไปอยู่ซ่องก็ตาย แค่นั้น” นิโคลัสเอ่ยออกมา ก่อนจะล้มลงนอนบนเตียง มองรสรินทร์ที่ใช้มือสั่นเทา ติดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเอง มือเล็ก ๆ ปาดน้ำตาที่แก้มเบา ๆ“...” มีให้เลือกสามอย่างแต่เธอไม่ต้องการเลือกเลยสักอย่าง ยังห่วงพี่ชาย ป่านนี้พี่ชายของเธอจะเป็นห่วงมากแค่ไหน รสรินทร์เม้มปากเป็นเส้นตรงก่อนจะค่อย ๆ ลุกขึ้น ร่างกายของเธอมันแทบจะไม่มีเรี่ยวแรงขาเธอมันสั่นไปหมด“เลือกได้หรือยัง” นิโคลัสเอ่ยออกมา ความจริงเขาไม่จำเป็นต้องให้โอกาสเธอก็ได้ แต่เห็นแก่พรหมจรรย์ที่เขาได้พรากมันมาจากเธอ เขาจะให้โอกาสเธอได้เลือก“ฉัน...” เธอเลิ่กลั่กไม่รู้จะพูดอย่างไร เธ
Last Updated : 2025-03-07เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ 7ต้องปล่อย
บทที่7“หึ” นิโคลัสหัวเราะผ่านลำคอเบา ๆ ก่อนจะหันไปสนใจทีวีต่อ ผ่านไปสักพักเขาปรายตามองเธอ ตอนนี้เธอนอนหลับหายใจดังสม่ำเสมอ เขามองริมฝีปากเล็ก ขอบตาแดงช้ำเพราะการร้องไห้มาอย่างหนัก ถ้าเธอทำให้เขาพอใจ พรุ่งนี้เขาจะปล่อยเธอไปปึง~ปึง~“นายครับคุณดาวนภามาหาครับ” อีธานตะโกนบอกนิโคลัสอยู่นอกห้อง เจ้านายของเขาไม่ออกมาเลย ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ไม่รู้ผู้หญิงคนนั้นจะเป็นตายร้ายดีอย่างไร“บอกมันไปไกล ๆ เลิกมาวุ่นวายกับกูสักที” นิโคลัสตะโกนบอกออกไป พร้อมกับหันมามองคนที่นอนกอดเขา ตอนนี้นอนหลับตาพริ้มอยู่ และเขาไม่จำเป็นต้องสนใจคนข้างนอก“แต่เธอรอนายอยู่นะครับ จะให้บอกยังไงดี”“บอกมันไปตายซะ” นิโคลัสเอ่ยเสียงเข้ม เขาจับมือรสรินทร์ออกจากท้องเขา จากนั้นเขาก็เอาหมอนมาหนุนหัวให้เธอแทน“บอกแล้ว แต่เธอไม่ไป” นิโคลัสลุกขึ้นจากเตียงอย่างอารมณ์เสีย เมื่อได้ยินสิ่งที่อีธานเอ่ย เบื่อในความไม่ได้เรื่องของลูกน้อง แค่เรื่องเล็ก ๆ แค่นี้ยังจัดการไม่ได้เลย แค่คิดเขาก็อารมณ์เสียขึ้นมาดื้อ ๆ เขาหยิบผ้าเช็ดตัวมาพัน จากนั้นก็เดินไปเปิดประตู เจออีธานกับอีวานยืนอยู่ ส่วนดาวนภายืนกอดอกอยู่ข้าง ๆ พอเห็นเขาเปิดประตูออกมา ดา
Last Updated : 2025-03-07เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ 8ขอแค่รอด
บทที่8ตัดมาที่ตอนเย็น รสรินทร์นั่งกินข้าวเงียบ ๆ เขาเองก็กินอย่างเงียบ ๆ เช่นกัน เธอมองส้อมในมืออยู่นาน พร้อมกับคิดไปเรื่อย ๆ“ถ้าคิดจะใช้ส้อมแทงกูมึงคิดผิด” นิโคลัสเอ่ยพร้อมกับปรายตามองเธอ“ฉันไม่ได้คิดอะไร” เธอเอ่ยเรียบ ๆ“กินข้าวเสร็จเตรียมตัวไว้เลย ถ้ากูพอใจกูปล่อยมึงไปแน่นอน”“งั้นเริ่มเลย” รสรินทร์เอ่ยพร้อมกับลุกขึ้นยืน ในเมื่อเธอไม่มีสิทธิ์ต่อรองอะไร เธอต้องยอมรับมัน แม้ในใจอยากจะร้องไห้เพียงใด ก็ไม่อาจจะร้องไห้ได้ เพราะถ้าเขาไม่พอใจ อิสรภาพของเธอจะน้อยลงทันที แม้จะไม่เชื่อคำพูดว่าเขาจะปล่อย แต่เธอก็ต้องเสี่ยง รู้ทั้งรู้ว่าเปอร์เซ็นต์ที่เขาจะพูดจริงมันน้อยมาก และดูเหมือนว่าเธอจะไม่มีหวัง แต่ถึงแม้ว่าความหวังมันจะน้อยนิดเธอก็ยังหวังมันอยู่ดี“หึ” นิโคลัสหัวเราะผ่านลำคอออกมาเบา ๆ อย่างพึงพอใจ ก่อนจะดื่มน้ำแล้วลุกขึ้นยืน“งั้นไปอาบก่อนแล้วกัน” รสรินทร์เอ่ยจากนั้นก็เข้าไปในห้องน้ำ เธออาบน้ำชำระตัวอยู่นานมาก พออาบเสร็จเธอก็เดินออกมา นิโคลัสนอนอยู่บนเตียงพร้อมกับมองมาที่เธอ รสรินทร์เม้มปากเป็นเส้นตรง จากนั้นก็สลัดผ้าเช็ดตัวที่พันร่างออก พร้อมกับเดินนวยนาดมาหานิโคลัสที่เตียง“ขึ้นมา
Last Updated : 2025-03-07เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ 9ทานให้หมามันกิน
บทที่9แสงแดดอุ่น ๆ แผ่เข้ามากระทบร่าง นิโคลัสหลับตาพริ้ม นอนอยู่บนเตียง เมื่อคืนหลังจากทำข้อตกลงกับยายแม่มด เขาก็จัดเธอ เกือบทั้งคืน กว่าจะได้นอนเล่นเอาเกือบเช้า“อื้อ~” นิโคลัสครางในลำคออย่างแผ่วเบา มือหนาควานหาร่างที่นอนอยู่กับเขาทั้งคืนแต่ไม่เจอ เขากะพริบตาถี่ ๆ ให้เข้ากับแสงแล้วดีดตัวลุกขึ้นนั่ง เขากวาดสายตามองไปรอบ ๆ ห้อง ไม่เจอแม้แต่เงา คนที่เขานอนกอดทั้งคืน เขาปรายตาไปมองที่ห้องน้ำ ประตูมันเปิดอยู่แสดงว่าไม่มีคนเข้า เขาถอนหายใจออกมาแรง ๆ ก่อนจะยีผมตัวเองเบา ๆ ทำไมเขาถึงได้รู้สึกหงุดหงิดขนาดนี้ เพียงแค่ไม่เจอยายแม่มดที่นอนกอดด้วยทั้งคืนก๊อก! ก๊อก!“เข้ามา” นิโคลัสเอ่ยก่อนจะถอนหายใจออกมาแรง ๆ อีกครั้ง นิโคลัสมองคนที่เข้ามา เป็นอีวานที่เดินเข้ามาในห้อง สภาพเจ้านายของเขาดูไม่ได้เลย สงสัยคงเพลียจัด ขลุกอยู่ในห้องตั้งสองวันไม่ไปไหนมาไหน แสดงว่าผู้หญิงคนนั้นคงเด็ดจริง“นายครับ นายจะไปบ่อนไหม” นิโคลัสได้ฟังยิ่งถอนหายใจออกมาอย่างเซ็ง ๆ ก่อนจะดีดตัวลุกขึ้นจากเตียง แล้วเดินเปลือยเปล่าไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันร่าง ท่ามกลางสายตาของอีวาน อีวานเห็นแบบนี้บ่อยเลยถือว่าเป็นเรื่องปกติแล้ว สำหร
Last Updated : 2025-03-07เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ 10ทำข่าว
บทที่10ผ่านไปอีกสองสัปดาห์ผู้ชายสารเลวคนนั้น หายออกไปจากชีวิตของเธอ ทุกอย่างดีขึ้นมาก รวมถึงสภาพจิตใจของเธอด้วย เธอเริ่มทำใจกับเหตุการณ์เลวร้ายครั้งนั้นได้แล้ว ชีวิตเธอดำเนินเรื่อย ๆ ส่วนภาคินได้ให้ทนายทำเรื่องฟ้องหย่า หลักฐานแน่นหนา ต่อให้ดาวนภาดิ้นอย่างไรก็ไม่หลุดแน่นอน“รสว่าจะไปอยู่คอนโดนะพี่ ครบกำหนดวันลาแล้ว” รสรินทร์เอ่ยกับพี่ชาย ส่วนดาวนภานั่งอยู่ข้าง ๆ ดาวนภามองรสรินทร์อย่างไม่ค่อยสบอารมณ์ เธอเบ้ปากใส่รสรินทร์ทันที“หึ” รสรินทร์กระตุกยิ้มที่มุมปาก พร้อมกับมองดาวนภา สงสัยจะยังไม่รู้ว่า พี่ชายเธอให้ทนายทำเรื่องส่งฟ้องศาล และอีกไม่นาน ดาวนภา คงกระเด็นออกจากบ้านนี้แน่นอน“ทำไมไม่ลาออก แล้วมาช่วยพี่บริหารงานที่บริษัท งานกำลังยุ่งเลย พี่ว่ารสลาออกมาช่วยพี่ดีกว่านะ”“ไม่ค่ะรสรักงานนี้ ไว้รสเบื่อรสจะมาช่วยพี่ทำงานนะคะ”“คงอย่างนั้นแหละ เพราะต่อให้พี่พูดยังไงรสก็ไม่เชื่อพี่อยู่ดี” ภาคินเอ่ยพร้อมกับถอนหายใจออกมาแรง ๆ เขาล่ะเอือมระอา กับความดื้อรั้นของน้องสาวซะจริง ๆ รสรินทร์หยิบกล้องราคาแพงคู่ใจ พร้อมกับกระเป๋าแล้วเดินลงมา“คุณรสไม่ทานข้าวก่อนหรือคะ” ชมพู่เอ่ยถามรสรินท
Last Updated : 2025-03-07เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ 11คำสั่ง
บทที่11รสรินทร์กดวางจากนั้นก็หยิบชุดมาใส่ เธอเลือกใส่เสื้อผ้าธรรมดา เสื้อยืดกางเกงขายาว เวลาทำข่าวจะได้คล่องตัว เธอหยิบกล้องราคาแพงขึ้นมา จากนั้นก็เดินออกจากห้อง ชีวิตต้องเดินต่อไป ถึงเธอจะผ่านเรื่องเลวร้ายมาเธอก็ต้องเข้มแข็งให้ได้ อย่าให้เรื่องเลวร้ายหรือแค่ผู้ชายเลว ๆ เพียงคนเดียว มาทำลายปัจจุบันและอนาคตของเธอ เมื่อสมองจะวกกลับไปคิดถึงเรื่องเลวร้าย เธอจะรีบสลัดมันให้พ้นไปทันที“พี่น้อยไปจัดการหาข่าวในร้าน$$ ส่วนรสจะจัดการหาข่าวที่บ่อนเอง” รสรินทร์เอ่ยขณะขับรถ ส่วนน้อยไม่เอารถมาเพราะต้องทำงานที่เดียวกัน เลยมาด้วยกันดีกว่า“ได้ไงกัน ทำมันด้วยกันนี่เเหละ พี่จะไปช่วยรสหาข่าวในบ่อน จากนั้นเราก็ไปร้าน$$กัน” น้อยเอ่ยขึ้นเขาอยากทำงานโดยที่ไม่แยกกันมากกว่า อีกอย่างเขาชอบที่จะทำงานกับรสรินทร์ เพราะเขาชอบพอรสรินทร์มาตั้งแต่เริ่มทำงานด้วยกันแล้ว ถึงแม้รสรินทร์จะไม่รู้ว่าเขาแอบชอบเธอ แต่เขาก็ยังพอมีหวัง ในเมื่อตอนนี้รสรินทร์ก็ยังไม่มีแฟน“แต่รส...” เธอเลิ่กลั่กไม่อยากจะไปร้านนั้นสักเท่าไร เพราะเธอเคยเกือบจะถูกคนใจร้ายเอาไปอยู่ที่แบบนั้น มันคือฝันร้ายของผู้หญิงหลาย ๆ คน ถ้าได้ไปอยู่ที่แบบนั้นโด
Last Updated : 2025-03-07เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ 12ได้สิ
บทที่12รสรินทร์เดินออกมาจากบ่อนทันที ถึงจะได้ข้อมูล หรือไม่ได้อะไรเลยเธอก็ไม่สนแล้ว เธอน่าจะเชื่อคำพี่ชาย ว่าเธอควรลาออก แล้วไปทำงานที่บริษัทช่วยพี่ชาย เธอจะได้ไม่ต้องมาเจอกับผู้ชายสารเลวคนนี้ เธอหยิบกล้องขนาดจิ๋วที่ติดอยู่บนเสื้อเธอแล้วเหวี่ยงทิ้งทันที ไม่สนข่าวบ้าบออะไรทั้งนั้นแล้ว ถ้าคนใจร้ายจับได้เหมือนคราวนั้นเธอแย่แน่นอน ตอนนี้เธอกลัว เธอกำลังสติแตก ร่างกายของเธอมันสั่นไปหมด เธอไม่แปลกใจเลย ถ้าผู้ชายคนนั้นเป็นเจ้าของบ่อน เธอหวาดกลัวทุกครั้ง เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ในวันนั้น จนมือไม้เธอมันสั่นขึ้นมาดื้อ ๆ กลัวเหลือเกินกลัวเขาจะกระทำเลวทรามกับเธออีก ดีแล้วที่เขาไม่สังเกตเห็นกล้อง ถ้าเขารู้ว่าเธอเข้ามาแอบถ่าย เขาอาจจะไม่ให้โอกาสเธอหายใจอีกแน่นอน“ฮึก” รสรินทร์ร่างกายสั่นสะท้านก่อนจะปล่อยโฮออกมาอย่างสุดกลั้น เธอหวาดระแวงไปหมด เมื่อได้เจอเขาอีกครั้ง ซาตานร้ายตัวนั้นน่ากลัวกว่าอะไรทั้งหมดครืด! ครืด!โทรศัพท์ราคาแพงของรสรินทร์แผดเสียงดังขึ้น รสรินทร์หยิบมันขึ้นมาด้วยมือสั่นเทาก่อนกดรับ เธอยังตกใจกับเหตุการณ์เมื่อกี้ไม่หาย กลัวเขาจะทำร้ายเธออีก“ฮัลโหล”(อยู่ไหนรส)“รสรออยู่ที่รถพี่
Last Updated : 2025-03-07
Latest chapter
เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ 41จบบริบูรณ์
“คุณพ่อขาณิรินอยากให้คุณพ่ออ่านนิทานให้ฟังนะคะ”“...”“คุณพ่อขาณิรินอยากฟังก่อนนอนค่ะ”“...”“มิราก็อยากฟังค่ะ” มิราออดอ้อน ผู้เป็นพ่อพร้อมกับส่งสายตาปริบ ๆ เขาถึงกับส่ายหัวเบา ๆ กับท่าทางของลูกสาวตัวน้อย ช่างน่ารักน่าเอ็นดูเหลือเกินยิ่งโตก็ยิ่งน่ารัก นับวันก็ยิ่งหลงรักลูกสาวตัวน้อย ๆ ไม่อยากคิดว่าโตขึ้นเธอจะแต่งงานไปมีครอบครัว. อยากให้เป็นเด็กตัวน้อย ๆ แบบนี้ไปตลอด“ยังจะให้อ่านให้ฟังอยู่อีกเหรอ”“นะคะ”“แม่อ่านให้ฟังดีกว่าไหม” นิโคลัสเอ่ยพร้อมกับยีผมลูกสาวเบา ๆ อย่างรักใคร่“นะคะคุณพ่อขามิรากับณิริน อยากฟังนิทานที่คุณพ่ออ่าน ช่วยอ่านให้พวกหนูฟังได้ไหมหรือเล่าก็ได้หนูอยากฟัง”“ให้แม่อ่านให้ฟังดีกว่า” เขาเอ่ยพร้อมกับเดินไปหยิบหนังสือนิทานขึ้นมาพร้อมกับวางไว้บนเตียง เพราะรสรินทร์อาบน้ำยังไม่เสร็จเขาเลยมาเล่นกับลูกก่อน“ไม่เอามิราจะให้คุณพ่ออ่านให้ฟังหรือเล่านิทานให้ฟังก็ได้ค่ะ”“ขอเป็นเรื่องเล่าได้ไหมณิรินอยากฟัง”“อยากให้พ่อเล่าให้ฟัง”“ค่ะ”“ก็ได้ เริ่มเลย”“คุณพ่อใจดีจังเลยมิรารักคุณพ่อที่สุด”“กาลครั้งหนึ่งมีชายผอมตัวอ้วน ๆ ลงเรือน้อยลำใหญ่ไปคนเดียวกับแฟนสาว ไปเจอเห็นผีหัวโล้นผมยา
เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ 40ไอ้น้องเขยเวร!!!”
“แอ้~~แอ้~~~เสียงมิราร้องขึ้นนิโคลัสรีบอุ้มลูกไปหารสรินทร์ทันที สงสัยคงหิวนมเขารีบยื่นลูกให้รสรินทร์ แต่ทำทุกอย่างอย่างเบามือ“สงสัยคงจะหิวแล้วนางฟ้าตัวน้อยของพ่อ”“หิวแล้วใช่ไหมคะคุณสวยของแม่”รสรินทร์เอ่ยพร้อมกับอุ้มลูกแล้วแกะเชือกที่เสื้อออกเพื่อจะเอาลูกเข้าเต้า“เดี๋ยวนะรสอย่าเพิ่งเปิด” นิโคลัสเอ่ยห้ามพร้อมกับมองไปที่ภาคิน“...”“พี่เมียครับช่วยออกไปข้างนอกด้วยเมียผมจะเอาลูกกินนม”“เกินไปแล้วนิโคลัสนายมันบ้า” รสรินทร์แหวใส่นิโคลัสทันที มีอาถึงกับหัวเราะออกมาเมื่อได้เห็นท่าทางของลูกชาย“พี่ต้องออกไปใช่ไหม” ภาคินเอ่ยถาม“ไม่ต้อง” รสรินทร์แกะเชือกเสร็จเอาลูกเข้าเต้าทันที นิโคลัสเขามันบ้าไปแล้ว“ห้ามดูนะ” นิโคลัสเอ่ยเสียงเข้มพร้อมกับจ้องภาคิน“ท่าจะบ้าจริง ๆ นะชมพู่ประสาทจริง ๆ” ภาคินบ่นออกมาเบา ๆ ชมพู่มองท่าทางของนิโคลัสพร้อมกับถอนหายใจออกมาด้วยความระอาผ่านไปอีกหลายปีนิโคลัสนั่งมองลูกสาวทั้งสองเล่นน้ำทะเลอยู่วันนี้เป็นวันที่เขาพาครอบครัวมาเที่ยวเปิดหูเปิดตา ทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของเขามันลงตัวหมด มีเมียมีลูกที่น่ารักมีครอบครัวที่อบอุ่น ส่วนพ่อแม่เขาก็เป็นหัวหน้าแก๊งอยู่ที่สวีเดนเพรา
เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ 39อย่าร้อนตัวแล้วกัน
แกร่ก!!!เสียงเปิดประตูห้องเข้ามาเป็นพยาบาลสาวสองคนเข็นรถนอนเด็กเข้ามา นิโคลัสมองทารกทั้งสองที่เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาด้วยความตื่นเต้น“รสดูสิหน้าตาเหมือนกูมากเลย” นิโคลัสเอ่ยออกมาด้วยความดีใจตื้นตันใจจนน้ำตามันจะไหลออกมาดื้อ ๆ “หน้าตาเหมือนพ่อมากเลย โตขึ้นคงจะติดพ่อน่าดู” รสรินทร์เอ่ยพร้อมกับยื่นมือไปจับแก้มลูกสาวเบา ๆ อย่างรักใคร่“กูโคตรดีใจเลย ฮึก! กูเคยคิดว่ากูไม่มีทางจะมีลูกได้เพราะผลตรวจบ้าบอที่ไอ้นิโคตินทำ ขอบคุณนะที่มอบนางฟ้าทั้งสองมาให้กู กูรักมึงนะรส” นิโคลัสเอ่ยเสียงสั่นเครือปนสะอื้น หมดกันสภาพมาเฟียผู้ยิ่งใหญ่….“มาเฟียทำไมขี้แยจังแค่นี้ก็จะร้องแล้ว” รสรินทร์เอ่ยจากนั้นก็ใช้มือลูบที่แก้มเด็กน้อยทั้งสองเบา ๆ“กูตื้นตันใจไม่คิดว่าจะมีลูก กูไม่เคยคิดว่าจะมีพวกเขาเลย กูเชื่อมาตลอดว่ากูเป็นหมัน มึงรู้ไหมว่ากูโคตรดีใจเลย แต่ละคนหน้าเหมือนกูทั้งนั้นเลย”“ทำไมไม่เหมือนแม่สักคนเลย ไม่ต้องเหมือนพ่อทุกคนก็ได้ แม่อุ้มท้องหนูมาตั้งแปดเดือนกว่าเลยนะ ทำไมไม่เหมือนแม่เลย”“อุ้มได้เลยไหมครับ” นิโคลัสถามพยาบาล“อุ้มได้เลยค่ะ” พยาบาลสาวเอ่ยตอบ“เราจะตั้งชื่อว่าอะไรดี”“
เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ 38กูจะเข้ามึงไม่มีสิทธิ์มาสั่งกู
“รสกลัว ตอนนี้เริ่มจะเจ็บท้องแล้ว” รสรินทร์กำมือแน่นเพราะเริ่มรู้สึกเจ็บหน่วงขึ้นมาเป็นระยะ ๆ และเริ่มรู้สึกเจ็บรุนแรงมากกว่าเดิม“ไม่ต้องกลัวกูอยู่ด้วยทั้งคนเดี๋ยวกูเตรียมเอกสารก่อนเเล้วกูจะมาแต่งตัวให้”“โค แต่มันยังไม่ถึงกำหนดคลอดเลย รสกลัว”“ก่อนถึงกำหนดคลอดแค่สามสัปดาห์เอง ท้องแฝดมีโอกาสคลอดก่อนกําหนด หมอเคยบอกอยู่” นิโคลัสหยิบชุดคลุมท้องมาใส่ให้รสรินทร์ จากนั้นก็อุ้มไปที่รถ“เอารถออกอีวานเมียกูจะคลอดแล้ว”“ครับนาย” อีวานเอ่ยพร้อมกับรีบวิ่งไปฝั่งคนขับ ส่วนอีธานรีบวิ่งขึ้นมานั่งข้างหน้า นิโคลัสอุ้มรสรินทร์เข้าไปนั่งข้างหลังพร้อมกับเขา“โค รสเจ็บ” รสรินทร์ร้องพร้อมกับเบ้หน้าด้วยความเจ็บปวด ความเจ็บมันเริ่มจู่โจมเธอรุนแรง. เธอใช้เล็บจิกที่ต้นแขนของนิโคลัสเพื่อบรรเทาความเจ็บปวด“อดทนไว้ก่อนที่รัก” นิโคลัสเอ่ยปลอบรสรินทร์ เขาเองก็เจ็บไม่น้อยกว่าเธอ ยิ่งเขาเห็นเธอเจ็บเขายิ่งเจ็บมากกว่า“โค ฮึก! รสเจ็บปวดไปหมด” รสรินทร์เอ่ยเสียงสั่นความเจ็บปวด เริ่มแผ่ซ่าน มันปวดลามไปถึงหลังเธอบิดตัวไปมา เพราะความเจ็บปวด“ทนไว้ก่อนใกล้จะถึงแล้ว ขับรถเร็ว ๆ หน่อยสิโว้ย!” นิโคลัสตวาดลูกน้องเสียงดังเมื่อ
เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ 37มั่นใจหรือ ว่าแม่จะกลัว”
วันเวลาผ่านไปไม่มีวันไหนที่เขาไม่คิดถึงเธอไม่รู้ป่านนี้จะเป็นตาย ร้ายดีอย่างไร จะกินอิ่มนอนหลับหรือเปล่าใจเขามันได้แต่ถามซ้ำ ๆ ว่าเธอกับลูกจะลำบากแค่ไหน. ได้แต่ถามซ้ำ ๆ อยู่ทุกวัน ออกตามหาแต่ไร้วี่แวว เธอไม่มีญาติที่ไหน ป่านนี้จะเป็นอย่างไรบ้าง“น้ำหอมฉันคิดถึงเธอ” นิโคตินเอ่ยออกมาเบา ๆ พร้อมกับลูบหน้าตัวเอง คำว่าทุกข์ยังน้อยไปสำหรับความรู้สึกของเขาตอนนี้มันเจ็บปวดจนแทบจะทนไม่ไหวเจ็บจนแทบจะขาดใจ“มานั่งทำอะไรตรงนี้ ทำไมไม่เข้าไปในบ้าน” นิโคลัสเอ่ยออกมา พร้อมกับจ้องหน้าผู้เป็นน้อง“ผมขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมา ที่เคยทำเรื่องเลวทรามต่ำช้า ขอบคุณที่ให้โอกาสคนสารเลวอย่างผม”“ต้องขอบคุณรสรินทร์” นิโคลัสเอ่ยออกมา พร้อมกับจ้องนิโคติน เขาไม่อยากจะซ้ำเติม ผู้เป็นน้องทุกข์ใจไปมากกว่านี้ที่เป็นอยู่มันก็ทุกข์มากพอแล้ว.“ขอโทษที่เคยแย่งน้ำหอมไปจากพี่ ขอโทษที่เป็นน้องที่ไม่ได้เรื่อง คอยทำร้ายพี่ตลอดเวลา ผมแค่อยากจะชนะพี่บ้าง น้ำหอมคนที่ผมรักมาตลอด ผมรักเธอจริง ๆ ไม่ได้เสแสร้ง”“ยังไงก็สู้ ๆ แล้วกัน ถ้าเราไม่เลิกพยายาม สักวันต้องได้เจอแน่นอนเข้าบ้านกันเถอะ” นิโคลัสเอ่ยพร้อมกับตบบ่าน้องชายเบา ๆ
เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ 36ยังไม่ได้บอกเลยว่ากูจะช่วยมัน
@บนโต๊ะอาหาร“กินเยอะ ๆ นะรส” นิโคลัสตักผัดผักให้รสรินทร์พร้อมกับเลิกคิ้วมองภาคินกวน ๆ ภาคินถึงกับส่ายหัวกับท่าทางของนิโคลัส น้องเขยเขาไม่เหมือนชาวบ้านจริง ๆ บ้าบอคอแตกที่สุด“ขอบคุณนะแต่รสตักเองก็ได้”รสรินทร์เอ่ยกับนิโคลัส เขาตักอาหารใส่จานเธอจนมันจะล้นอยู่แล้ว“ชมพู่กินกุ้งดูสิคงอร่อยตัวใหญ่มาก” ภาคินแกะกุ้งให้ชมพู่“คุณนิโคลัสมีคนมาขอพบค่ะ” ป้าส้มเอ่ยกับนิโคลัส“ใครครับ” นิโคลัสเอ่ยถามป้าส้ม“เขาบอกว่าเป็นแม่คุณค่ะ” ป้าส้มเอ่ยยังไม่ทันจบชายชุดดำสี่คนก็กรูเข้ามา พร้อมกับร่างของมีอาที่เดินนวยนาดเข้ามา รสรินทร์เห็นมีอาก็รีบขยับ เขาไปใกล้ ๆ นิโคลัสทันที ส่วนภาคินกับชมพู่มองทั้งหมดด้วยความหวาดกลัวเช่นกัน พวกเขาต้องหวาดกลัวอยู่แล้ว แค่มีนิโคลัสกับลูกน้องพวกเขาก็กลัวอยู่แล้ว ตอนนี้ยังมีลูกน้องกับแม่นิโคลัสเพิ่มมาอีก“แม่มาทำไม” นิโคลัสเอ่ยถามพร้อมกับโอบบ่ารสรินทร์ เขามองผู้เป็นแม่พร้อมถอนหายใจออกมาแรง ๆ“จะไม่เรียกกินข้าวหน่อยเหรอ” มีอาปรายตามองภาคินกับชมพู่“ชะ... เชิญครับ “ภาคินเอ่ยเสียงสั่นยอมรับว่ากลัวแม่ของนิโคลัส มีอายกยิ้มมุมปากแล้วเดินไปนั่งลงเก้าอี้“เดี๋ยวชมพู่ตักข้าวให้”ชมพ
เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ 35“ก็ดี”
ผ่านไปอีกหนึ่งสัปดาห์@บ้านภาคินนิโคลัสมาพักที่บ้านพี่ชายรสรินทร์ได้หนึ่งสัปดาห์แล้ว เพราะเขาไม่ต้องการที่จะอยู่ที่บ้าน ถ้ายังพักอยู่ที่นั่นแม่ของเขาคงไปบ้านนั้นแน่นอน เขาให้อีวานรอตอบคำถามที่บ้านนั้น ส่วนเขาก็มาอยู่กับรสรินทร์ที่บ้านนี้ เขายังไม่พร้อมที่จะคุยอะไรกับแม่เขาทั้งนั้น ที่ผ่านมาเขาโดนนิโคตินทำร้ายมาตลอด แทนที่แม่จะช่วยห้ามกลับมาด่าทอ เขารู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมกับเขาเลยสักนิดครืด~ครืด~โทรศัพท์นิโคลัสมันแผดเสียงร้องเสียงดัง แต่นิโคลัสไม่สนใจที่จะฟังมัน เขาปล่อยให้มันร้องอยู่แบบนั้น ไม่บอกก็รู้ว่าใครโทรมาเป็นแม่เขานั่นแหละ ตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมาแม่กับพ่อโทรหาเขาตลอดแต่เขาไม่สนใจที่จะกดรับ เขาไม่ได้โกรธพ่อแม่ขนาดนั้น เขาแค่ยังไม่พร้อมที่จะพูดอะไร“โคทำไมไม่รับโทรศัพท์” รสรินทร์เอ่ยพร้อมกับพันผ้าเช็ดตัวออกมาจากห้องน้ำ ก่อนจะมานั่งเก้าอี้ตรงโต๊ะเครื่องแป้ง“ไม่อยากจะคุยไม่พร้อมจะคุย ปล่อยให้มันร้องอยู่แบบนั้นแหละโทรศัพท์ ต่อให้คุยกันไปก็คุยกันไม่รู้เรื่องหรอก” นิโคลัสเดินเข้ามาใกล้ ๆ จากนั้นก็หวีผมให้รสรินทร์“รสหวีเองก็ได้ นายไม่ต้องมาช่วยรสทุกอย่างหรอก”“กูอยากทำให้มึง ก
เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ 34“อยู่ที่...
@บ้านพ่อแม่นิโคลัส“นายครับ นายใจเย็น ๆ ก่อนนะครับ” อีธานเอ่ยกับเจ้านาย นิโคลัสปรับสีหน้าเรียบ ๆ พร้อมกับกุมมือรสรินทร์แน่น ๆ แล้วพาเธอเข้าไปในคฤหาสน์หลังงาม เขาแทบจะไม่มาเหยียบที่นี่อีกเลย ตั้งแต่มีเรื่องนิโคตินกับน้ำหอมคราวนั้น“โคฉันกลัว” รสรินทร์เอ่ยเสียงสั่นเมื่อกวาดสายตาไปมองรอบ ๆ ชายชุดดำประมาณสามสิบคน ที่จ้องมองเธอกับนิโคลัส อีธานกับอีวานเดินตามเจ้านายเข้ามา ส่วนลูกน้องของนิโคลัสที่ถูกเรียกตัวมาจากบ่อน ยืนรออยู่ข้างนอกอีกยี่สิบคน“ไม่ต้องกลัว ใครที่มันเเตะมึงแม้แต่ปลายเล็บ มันต้องตายแน่นอน” นิโคลัสเอ่ยเสียงเหี้ยม พร้อมกับบีบมือรสรินทร์เป็นจังหวะเพื่อปลอบใจ ถึงแม้นิโคลัสจะปลอบใจเธอแบบนั้น เธอก็ยังกลัวอยู่ดี“โค ฉันกลัวนายสู้พวกมันไม่ได้”“ไม่ต้องกลัวกูแค่มาหาพ่อกับแม่ ถ้าไอ้พวกเศษสวะตัวไหนทำมึง มันต้องตาย”“โค...”“ไม่ต้องกลัว”“...” รสรินทร์เงียบพร้อมกับเดินเข้าไปเจอชายหญิงวัยกลางคนยืนมองมาที่เธอกับนิโคลัสอยู่ เหมือนกำลังรอคอยการมาของเธอกับนิโคลัส“มาแล้วเหรอ” มีอามองลูกชายคนโตเข้ามาพร้อมสาวสวยนางหนึ่ง เธอปรี่เข้าไปหาลูกชายทันทีเพียะ!!! มีอาฟาดฝ่ามือใส่หน้าลูกชายทันที ตอนนี้
เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ 33 ไปไหน
นิโคลัสตวัดลิ้นเลียรอบยอดปทุมถันของเธอ พร้อมดูดดุนส่วนอีกข้างเขาใช้มือบีบเคล้นอย่างเมามัน ยิ่งได้ยินเสียงครวญครางของรสรินทร์อารมณ์ของเขายิ่งลุกโชน เขาจูบลงต่ำไปจนถึงดอกกุหลาบสีชมพูอวบอูมของเธอ จากนั้นก็ยกขาเธอขึ้นเป็นรูปตัวเอ็ม“อ๊า... นายโค... อื้อ... มันเสียว” รสรินทร์ครวญครางอย่างเสียวกระสันเมื่อนิโคลัสใช้ลิ้นปัดป่ายติ่งเนื้อสีสดมันทำให้เธอเสียวแทบขาดใจ ความเสียวมันจู่โจมรุนแรงอีกครั้ง อารมณ์ของเธอถูกปลุกให้ลุกโชนมากขึ้นกว่าเดิมจ๊วบ! จ๊วบ!นิโคลัสเพิ่มแรงดูดพร้อมกับแยงลิ้นเข้าไปในรูสวาทของเธอ รสรินทร์ใช้มือกำผมของเขาเอาไว้แน่นเพื่อบรรเทาความเสียว เขาอ่อนโยนกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา เขาทำทุกอย่างบนร่างกายรสรินทร์อย่างเบามือ เพราะในท้องของเธอมีเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาอยู่ เขาบรรจงตวัดลิ้นลงในรูสวาท รสรินทร์ร่อนสะโพกรับลิ้นสากทุกครั้งที่เขาบรรจงดูดเลีย“อ๊า... โค... ตรงนั้นมัน...อ๊า” รสรินทร์ครวญครางดังระงมทั่วห้อง แม้จะพยายามห้ามปรามเสียงตัวเองเท่าไร มันก็ห้ามไม่ฟังอยู่ดี นิโคลัสใช้ลิ้นแยงเข้าออกเร็วสลับกับดูดที่ติ่งเนื้อ รสรินทร์บิดตัวไปมาเพราะความเสียวซ่านจ๊วบ! จ๊วบ!นิโคลัสเร่งจังหวะ
