LOGINShare
12.เจ้าเล่ห์และมากแผนการณ์
Last Updated:
2025-01-13 12:27:27
Related chapters
เมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ 13.สิ้นหวังชะมัด
โอฟีเลียมองสัญญาการแต่งงานในมือ ในใบสัญญาระบุถึงข้อเรียกร้องที่เธอสามารถเขียนลงไปได้ถึงสามข้อเลยทีเดียว“ทำไมคุณหนูถึงยังให้ความสนใจกับสัญญาการแต่งงานที่ไร้สาระนี่อีกล่ะคะ ทางเทอรันไม่ใช่ว่ากำลังดูถูกเราอย่างนั้นหรือ?”เพนนีเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่นัก เรากำลังนั่งอยู่บนรถม้าเพื่อเดินทางกลับไปยังคฤหาสน์แอเรียนาและคำถามนั้นมันทำให้คาลอสรู้สึกสนอกสนใจกับคำตอบของโอฟีเลียมากพอสมควร“ทางนั้นไม่ได้ดูถูกเราเลยแม้แต่นิดเดียว ข้าไม่เห็นประโยชน์ที่ท่านเจ้าของกลุ่มการค้าเทอรันจะมาแต่งงานกับข้าเลย จริงอยู่ที่ข้าคือเลดี้แห่งตระกูลแอเรียนา แต่อำนาจของข้าและท่านแม่ในแวดวงของสังคมชนชั้นสูงนั้นแทบไม่มีเลย เรื่องฐานะ..เทอรันร่ำรวยกว่าข้ามากหลายเท่า เขาไม่รู้จักข้าเลยด้วยซ้ำแล้วทำไมถึงได้ยื่นหนังสือสัญญาการแต่งงานนี้มาให้ข้ากันนะ?”คาลอสใช้แขนของเขาเท้าคางอยู่กับริมหน้าต่างของรถม้า เขาวางมือลงบนคางเพื่อให้ฝ่ามือของตัวเองปิดบังรอยยิ้มที่แสนเจ้าเล่ห์ของเขาด้วย“ข้าคิดว่าเจ้าของกลุ่มการค้าจะต้องเคยเห็นหน้าของคุณหนูอย่างแน่นอน เขาน่าจะเป็นพวกตาแก่พุงพลุ้ยที่ชอบเด็กสาวที่งดงาม ไม่อย่างนั้นเข
Last Updated : 2025-01-13เมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ 14.สั่นไหว
โอฟีเลียไม่รู้ว่าควรจะรู้สึกอย่างไรดี เธอกำลังนั่งอยู่ในบ้านไม้เก่าๆ หลังหนึ่ง เมื่อถึงเวลาจะมีโจรคนหนึ่งยกอาหารมาให้เรา หลังจากนั้นเขาก็จะเดินออกไป ราวกับว่าเธอและคาเซลกำลังถูกขังอยู่ในบ้านไม้หลังนี้อย่างไม่มีทางออกสภาพของเขาดูน่าสงสารมากทีเดียว ใบหน้ามีรอยเขียวช้ำแถมร่างกายของเขายังมีอุณหภูมิที่สูงมากยิ่งขึ้นราวกับว่าเขากำลังจะเป็นไข้หากให้เดาที่โจรพวกนั้นยังไม่สังหารเราทั้งสองคนน่าจะมาจากพวกเขามีความหวังว่าจะได้เงินจากเพนนีที่หลบหนีออกไปในคราแรก เพราะแบบนั้นพวกเขาถึงได้ไว้ชีวิตเราสองคนเอาไว้เพื่อรอคอยค่าไถ่ที่จะได้รับมาเพนนีได้รับบาดเจ็บที่ศีรษะ อีกทั้งในตำแหน่งที่เราถูกลอบทำร้ายยังห่างไกลจากบ้านคนมากทีเดียว นั่นทำให้ความหวังในการรอคอยเพนนีนั้นริบหรี่มากเหลือเกิน เธอรอคอยอยู่ที่นี่เฉยๆ ไม่ได้เพราะอย่างนั้นเธอจะต้องพาคาเซลหลบหนีออกไปจากบ้านหลังนี้โอฟีเลียใช้หลังฝ่ามือแตะลงไปเบาๆ ที่หน้าผากของเขา คาเซลปรือตาขึ้นมามองหน้าเธอด้วยท่าทีเจ็บปวด“คุณหนูครับ ข้ามองเห็น..ในห้องน้ำ มีช่องเล็กๆ ที่เป็นช่องของไม้ที่ผุพัง คุณหนูหลบหนีออกไปทางนั้นเถอะครับ..”โอฟีเลียตกใจกับคำกล่าวของคาเซลไม่น
Last Updated : 2025-01-13เมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ 15.จงใจ
รุ่งเช้าเดินทางมาถึงอย่างรวดเร็ว โอฟีเลียใช้ผ้าชุบน้ำเพื่อเช็ดหน้าของคาเซล ไข้ของเขาลดลงจากเมื่อคืนนี้เยอะมากทีเดียว จนดูเหมือนกับว่าเขาหายดีแล้ว“อ่า..เช้าแล้วอย่างนั้นหรือครับ?”เขาเอ่ยถามออกมาก่อนที่จะค่อยๆ ปรือตาขึ้นเพื่อที่จะได้มองหน้าของโอฟีเลียได้อย่างถนัด“เจ้ารู้สึกดีขึ้นบ้างรึยัง?”คำถามของโอฟีเลียนั้นแฝงไปด้วยความเป็นห่วง เธอใช้หลังมือแตะลงที่หน้าผากของเขาซ้ำๆ เพื่อเป็นการวัดไข้“ครับ ดูเหมือนว่าข้าจะรู้สึกดีมากกว่าเมื่อวานนี้เยอะเลย”เขาลุกขึ้นจากเตียงก่อนจะยกมือขึ้นมาแล้วสวมกอดเธอเอาไว้แน่นฉันไม่แน่ใจว่าอ้อมกอดนี้ของคาเซลมันมีความหมายแบบไหน แต่ฉันไม่ได้ผลักไสเขาออกไปเลย ฉันหลับตาลงช้าๆ เพื่อซึมซับไออุ่นจากอ้อมแขนของเขา ใบหน้างามซบลงบนไหล่ของคาเซลเบาๆเมื่อเห็นท่าทีที่อ่อนลงของโอฟีเลีย มุมปากของคาลอสก็ผุดยิ้มเจ้าเล่ห์ เพราะว่าเธอฉลาด ในทุกการแสดงมันถึงจะต้องแนบเนียนและสมจริง เขาลงทุนถึงขนาดยอมโดนลูกน้องตัวเองกระทืบเพื่อให้ตัวเองมีสภาพปางตายเช่นนี้จะเรียกว่านี่คือโชคดีของเขาได้ไหมนะ เพราะว่าข้างกายของโอฟีเลียไม่เคยมีบุรุษหน้าไหนมายุ่งเกี่ยวกับเธอมาก่อน และเพราะว่าไม่คุ้นเ
Last Updated : 2025-01-13เมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ 16.ทางเลือก
โอฟีเลียนั่งอยู่บนเตียงนอน เตาผิงถูกจุดขึ้นมาอย่างคล่องแคล่วด้วยฝีมือของคาเซล เขาเดินไปมาในบ้านแคบๆ หลังนี้ราวกับว่าตัวเขากำลังวุ่นไปหมด ในขณะที่เธอกำลังนั่งอยู่เฉยๆ เพื่อมองดูคาเซลกำลังทำอาหารง่ายๆ เท่าที่วัตถุดิบจะมีซุปมันฝรั่งและเนื้อตากแห้ง อาหารสุดแสนจะธรรมดาที่ทำให้โอฟีเลียแทบจะหลั่งน้ำตาออกมาเมื่อเธอได้กินมันเข้าไป อาหารมื้อแรกของวัน และเป็นอาหารที่อร่อยมากที่สุดเท่าที่เธอเคยกินมา“เจ้าดู..คล่องแคล่วกับการทำอาหารมากเลยนะ”คาเซลยกยิ้มขึ้นมาจางๆ ที่มุมปาก เขาวางน้ำดื่มให้เธอก่อนจะนั่งลงข้างๆ แล้วใช้นิ้วหัวแม่มือเพื่อเช็ดคราบซุปที่ติดอยู่บนริมฝีปากคู่งามนั้นเบาๆ“ข้าจำได้ไม่ชัดเจนเท่าไหร่ แต่มันมีความทรงจำที่ผุดขึ้นมาราวกับเรื่องเล่า เหมือนกับว่าครั้งหนึ่งข้าเคยอยู่ผู้เดียวในสถานที่เช่นนี้ เคยใช้ชีวิตด้วยความหวาดกลัวเพื่อหลบหนีจากผู้คน..”คำตอบของเขาทำเอาเธอรู้สึกจุกตื้อในอก ในวัยเด็กของคาลอสมันไม่ได้สวยงามเท่าไหร่นัก เขาต้องหลบหนีนักฆ่าที่เคาน์เตสอัคราฟส่งมาเพื่อจัดการเขา..เด็กชายตัวน้อย ใช้สองเท้าของเขาวิ่งไปข้างหน้าอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย เพื่อหลีกหนีคมดาบของนักฆ่ามากมายที
Last Updated : 2025-01-13เมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ 17.ท่านต้องชอบมันแน่ NC
ความรู้สึกมากมายที่เอ่อล้นอยู่ในใจพวกนี้มันไม่สมควรเกิดขึ้นตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ฉันไม่ควรปล่อยให้หัวใจล่องลอยไปตามความอ่อนโยนของเขาตั้งแต่แรกเลย เพราะไม่อย่างนั้นการที่เขายื่นข้อเสนอมาเพื่อให้ฉันเลือก ฉันคงจะสามารถเลือกผลักไสเขาออกไป แทนที่จะทิ้งมีดในมือแล้วเลือกที่จะโอบกอดเขาเอาไว้แทน มีดในมือของโอฟีเลียร่วงหล่นไปอยู่บนพื้น ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ เธอยกมือขึ้นแล้วโอบกอดคาเซลเอาไว้แน่น “คาเซล..” ชื่อปลอมๆ ของเขาถูกเรียกด้วยน้ำเสียงที่สั่นไหวของเธอ และนั่นทำให้คาลอสล่วงรู้ได้ในทันทีว่าในใจของโอฟีเลีย เขามีน้ำหนักมากพอสมควร นั่นทำให้การลงทุนลงแรงเจ็บปวดตัวของเขามันได้ผลอย่างดีทีเดียว โอฟีเลียเป็นสตรีที่เก่งกาจเรื่องการหาเงินแต่ว่านางไม่ได้เก่งกาจเรื่องการต้านทานความรู้สึกของสั่นไหวของตัวเอง เขายกมือขึ้นมากุมใบหน้างามนั้นเอาไว้ในฝ่ามือด้วยความทะนุถนอม แสงเดียวที่เรามีคือแสงไฟจากเตาผิงที่กำลังลุกไหม้ เขายกยิ้มขึ้นมาก่อนจะเคลื่อนใบหน้าเข้าหาเธอ “สาบานได้เลยว่าข้าจะไม่มีวันเสียใจอย่างแน่นอนครับ” ตรงกันข้ามกับความเสียใจ คาลอสคิดว่าเขาคงจะไม่สามารถลืมเลือนค่ำคืนแสนหวานคืนนี้ไปจากความทรงจำ
Last Updated : 2025-01-13เมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ 18.อย่าให้จับได้ NC
เนื้อตัวของเธอชาวาบด้วยความสุขสมจากการได้ปลดปล่อย ดวงตาคู่งามปรือปรอย เธอมั่นใจว่าตัวเองในยามนี้ไม่ได้อยู่ในสภาพที่ดีเท่าไหร่นัก คาลอสแสยะยิ้มออกมาเมื่อด้านในของเธอตอดรัดเรียวนิ้วของเขาแรงๆ มันเป็นสัญญาณแสนสวยงามที่บ่งบอกว่าโอฟีเลียเสร็จสมออกมาแล้ว และนางกำลังเพลิดเพลินอยู่กับความรู้สึกหอมหวานหลังจากที่อะดินารีนกำลังพลุ่งพล่านไปทั่วร่างกาย “มีความสุขมากเลยใช่ไหม แต่เดี๋ยวข้าจะทำให้เจ้ามีความสุขมากกว่าการใช้นิ้ว..รับรองได้เลยว่าเจ้าจะรู้สึกดีมากกว่านี้หลายเท่าทีเดียว” เขาดันใต้ข้อพับเข่าของเธอสูงถึงเนินอก มือใหญ่รวบดันใต้ขา เท้าของเธอชี้เพดาน ท่าทางอล่างฉ่างน่าอายเหลือใจ โอฟีเลียหันหน้าไปมองทางอื่นเพื่อเรียกสติของตัวเองกลับมา การมองหน้าเขาไม่ใช่ความคิดที่ดีเท่าไหร่นักเพราะยิ่งเธอมองหน้าเขา หัวใจของเธอก็ยิ่งเต้นแรงมากขึ้น คาลอสจ้องมองอยู่ที่ร่องรักสีหวาน เขาถอดกางเกงตัวเองออกมาก่อนจะจับแก่นกายแข็งตึงราวกับท่อนไม้ ที่บอกเล่าความต้องการของเขาได้เป็นอย่างดีว่าเขาต้องการเธอมากแค่ไหน เขาจับส่วนหัวปลายบวมแดงไปตีกระทบปากทางสวาท ลากไล้ไปจนทั่วปากทาง จนส่วนปลายบวมแดงถูกเคลือบด้วยของเหลวใสที
Last Updated : 2025-01-13เมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ 19.ครอบครอง
ฝนตกลงมาไม่หยุดเลยตั้งแต่เมื่อคืน น้ำฝนเทจากชายคาเสียงดังลั่นจนหูอื้อ แต่สำหรับคาลอสแล้ว เม็ดฝนเหล่านั้นมันเหมือนกับเสียงโห่ร้องที่สรรเสริญถึงความสำเร็จของเขา โอฟีเลียกำลังหลับในอ้อมแขนของเขา เธอซบใบหน้าลงมาที่อกแกร่งราวกับว่านี่คือที่พึ่งพิงสุดท้ายของเธอเขาจุมพิตลงไปบนเรือนผมสีสวย ก่อนจะไล่พรมจูบลงไปบนใบหน้างาม เมื่อคืนไม่มีส่วนไหนบนร่างกายของเธอเลยที่เขาไม่ได้ใช้ริมฝีปากของเขาสัมผัส โอฟีเลียงดงามและหวานฉ่ำไปเสียทุกส่วน ใบหน้าว่างามล้ำแล้วแต่ร่างกายของเธอกับงดงามมากยิ่งกว่า ไม่บ่อยนักที่เขาจะเป็นเช่นนี้..ช่วงเวลาที่เขาเติบโตที่อัคราฟ มันคือช่วงเวลาทองของเด็กหนุ่มที่มีความทะเยอทะยานไร้ที่สิ้นสุด แน่นอนว่าเขาไม่ได้เปิดตัวในแวดวงสังคมชั้นสูงของเมืองหลวง เพราะไม่ต้องการที่ใช้ชีวิตยุ่งยาก เขาหลบซ่อนอยู่ในเงามืดจนชินเพราะแบบนั้นเขาจึงเดินบนถนนหนทางโดยใช้ชื่อของผู้แทนกลุ่มการค้าเทอรัน ที่เขาสร้างมากับมือ และเมื่อสตรีน้อยใหญ่ในเมื่อล่วงรู้ว่าเขาทำงานที่กลุ่มการค้าเทอรัน พวกนางก็เดินเข้ามาหาเขาอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ในช่วงเวลาที่คาลอสพึ่งเข้าสังคมให้ เขาได้ใช้ช่วงเวลามากมายไปกับการเด็ดด
Last Updated : 2025-01-13เมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ 20.เชื่อมั่น
จะมีใครที่โง่งมจนถึงวินาทีสุดท้ายเหมือนเธอบ้างไหมนะ คงไม่น่าจะมีอีกแล้วในจักรวรรดินี้เอเวียไม่สงสัยในเรื่องความสัมพันธ์ของพี่สาวกับสามีเลย เธอคิดว่ามันพอเข้าใจได้ว่าทำไมเกรทถึงได้เย็นชากับเธอมากนัก เพราะว่าเขาถูกบังคับให้แต่งงานกับเธอยังไงล่ะ ถึงอย่างไรความสัมพันธ์มันก็ไม่ได้เริ่มต้นมาจากความรัก แต่ถึงอย่างนั้นเราก็อยู่ด้วยกันยาวนานถึง20ปี และลูกสาวของเราก็กำลังเติบโตอย่างงดงาม ทำไมกันนะ..เวลาผ่านมาเนิ่นนานมากถึงขนาดนั้นแต่เขากลับไม่รู้สึกผูกพันกับเธอเลยงั้นหรือและเมื่อเอเวียเอ่ยกับพี่สาวของเธอว่าเธอต้องการที่จะหย่า ท่านพี่เอสเทียก็สนับสนุนการหย่าในครั้งนี้มากทีเดียวทุกอย่างเป็นไปได้ดีทั้งการหย่าของเธอและการใช้ชีวิตหลังการหย่า แน่นอนว่ามันเจ็บปวดเป็นธรรมดาแต่เอเวียคิดว่าตัวเองได้รับอิสระของเธอคืน จนเธอเดินทางไปที่พระราชวังเพื่อยื่นหนังสือการหย่าให้กับทางการ ข้าหลวงรับหนังสือการหย่านั้นเอาไว้พร้อมกับทำหน้าเสียดาย“ท่านดัชเชสและอดีตท่านดยุคนั้นดูเหมาะสมกันมากเลยนะครับ”เหมาะสมมากแค่ไหนแต่เขาไม่รักเธอแค่นั้นก็จบแล้ว“เขาไม่เคยรักข้าเลย..ไม่เคยสนใจว่าข้าจะมีชีวิตแบบไหนด้วยซ้ำ การอยู่กั
Last Updated : 2025-01-13
Latest chapter
เมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ 2.33 สมกับที่เขาพยายามมานาน (จบบริบูรณ์)
อีกสามเดือนต่อมาหลังจากที่องค์จักรพรรดิและจักรพรรดินีทรงจัดงานอภิเษก อย่างยิ่งใหญ่ ก็มีงานแต่งงานของเลดี้ แอเรียนาและเคาน์แห่งอัคราฟในปีนั้นถือเป็นปีที่มีงานที่แสนยิ่งใหญ่หลายงานมากทีเดียว“ข้าไม่อยากจะเชื่อว่าจูเลียนจะตั้งครรภ์ก่อนเรา พระเจ้าช่วยนี่ข้ากำลังรู้สึกราวกับว่าตัวเองกำลังพ่ายแพ้ต่อมาร์โค”ข่าวการตั้งครรภ์ของจักรพรรดินีถูกประกาศออกมาอย่างเป็นทางการหลังจากพิธีอภิเษกผ่านพ้นไปเพียงแค่หนึ่งปีเท่านั้น คาลอสแทบจะนั่งไม่ติดเพราะเขาคิดว่าเขาน่าจะมีบุตรคนแรกก่อนองค์จักรพรรดิและจักรพรรดินีที่ไม่ได้แต่งงานกันด้วยความรัก แต่มันกลับกลายเป็นว่าจูเลียนตั้งครรภ์ก่อนโอฟีเลีย หรือว่าร่างกายของเขามันจะมีปัญหากันนะ?โอฟีเลียมองสามีของเธอด้วยความรู้สึกนึกขำอยู่ในใจ“เอาน่า เดี๋ยวถึงเวลาที่เหมาะสมลูกของเราก็น่าจะมาเอง ท่านไม่เห็นต้องกังวลอะไรเลยนี่คะที่รัก..”หลังกล่าวจบเธอก็หอมแก้มเขาด้วยความมันเขี้ยว ฤดูหนาวผ่านพ้นไปแล้วถึงสองฤดูแต่ท่านแม่ของเธอยังคงสุขภาพแข็งแรงดีอยู่ หลังจากที่จูเลียนแต่งงานท่านแม่ก็เริ่มกลับมาเข้าสังคมอีกครั้งหนึ่ง และในยามนี้ท่านแม่ของเธอคือท่านหญิงเอเวียที่เก่งกาจเรื่องกา
เมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ 2.32 พลาดแล้ว
ครั้งแรกที่เขามองเห็นใบหน้านั้น เมื่อเขามองทอดออกไปยังสวนของวิหารศักดิ์สิทธิ์ เขามองเห็นสตรีผู้หนึ่งซึ่งมีเรือนผมสีทองสว่าง เธอกำลังฮัมเพลงในขณะที่มือทั้งสองข้างจับไม้กวาดแล้วเริ่มกวาดใบไม้ในสวนที่แสนกว้างใหญ่ของวิหารศักดิ์สิทธิ์ สตรีผู้นั้นคือบุตรนอกสมรสของเซอร์เกรท เธอคือนางเอกของเรื่องนี้ และใบหน้านั้นแสนงดงามสมกับตำแหน่งนางเอกของเรื่องนี้จริงๆ เขาไม่เข้าใจว่าเขาเข้ามาอยู่ในร่างขององค์จักรพรรดิซิลเวสเตอร์ที่มีอนาคตจะต้องตายได้อย่างไรกัน แต่ในเมื่อเขาเข้ามาอยู่ในนิยายที่เคยอ่านเช่นนั้นเขาก็ไม่ลังเลเลยที่จะหาทางเอาชีวิตรอดความตาย เขาคิดแบบนั้นจนตัวเองได้ลิ้มรสการมีอำนาจในครั้งแรก ใช่แล้ว..คนจำนวนมากก้มหัวให้เขาในช่วงเวลาที่เขาเดินผ่าน คำสรรเสริญเยินยอพวกนั้นทำให้เขารู้สึกมีความสุขกับตำแหน่งองค์จักรพรรดิ และนั่นทำเขารู้สึกโลภขึ้นมา เขาอยากจะอยู่ในตำแหน่งนี้ต่อไปเรื่อยๆอย่างไม่มีที่สิ้นสุดนั่นทำให้เขาใช้ความคิดมากมายเพื่อที่ตัวเองจะได้เป็นองค์จักรพรรดิต่อไป และคนที่เขาจะสามารถพึ่งพาได้นั่นก็คือจูเลียน นางเอกของเรื่องนี้ ความประทับใจจากครั้งแรกที่เราพบเจอกันนั้นไม่ใช่เรื่องล้อเล่นเลย
เมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ 2.31 สำเร็จ
เช้าวันรุ่งขึ้นมีการเรียกประชุมสภาขุนนางอย่างเป็นการเร่งด่วน แน่นอนว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมาเมื่อคืนทำให้ชาวบ้านต่างเรียกร้องให้มีการผลัดเปลี่ยนองค์จักรพรรดิ อีกทั้งเรื่องกำหนดระยะเวลาของการครองราชย์องค์จักรพรรดิตัวแทนอย่างองค์จักรพรรดิซิลเวสเตอร์ก็เลยกำหนดมามากแล้ว เหล่าขุนนางมองเห็นความสามารถในการแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าขององค์รัชทายาท การแสดงตัวเพื่อปกป้องและเยียวยาผู้เสียหายทำให้เหล่าขุนนางอดชื่นชมความเก่งกาจและมีน้ำใจของพระองค์มิได้“กระหม่อมคิดว่านี่คือช่วงเวลาที่เหมาะที่จะจัดงานราชาภิเษกขึ้นมา จะได้เรียกความเชื่อมั่นในราชวงศ์ของประชาชนกลับมา..”คาลอสเข้าร่วมประชุมในฐานะของท่านเคาน์แห่งอัคราฟ เขากำลังมองดูท่าทีขององค์จักรพรรดิซิลเวสเตอร์อยู่ พระองค์มิกล่าวคำใดออกมาเลยแม้แต่ครึ่งคำ เพราะเรื่องราวที่กำลังกดดันพระองค์อยู่นี้มันทำให้พระองค์หาวิธียืดเยื้อต่อไปอย่างยากลำบาก“พวกท่านอย่าพึ่งกดดันเสด็จอาเลยครับ เรื่องพิธีราชาภิเษกรออีกหน่อยก็ได้ ระหว่างนี้พวกเราก็ช่วยกันจับตาดูพวกชาวบ้านไม่ให้ลุกฮือขึ้นมาต่อต้านราชวงศ์ก็พอ..”คำกล่าวนั้นของมาร์โคถึงแม้ว่าจะเต็มไปด้วยความเจียมตัวแต่มันคือการเน้น
เมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ 2.30 จัดหนัก
มาร์โคเดินกลับมาที่แอเรียนาอีกครั้งหนึ่งพร้อมกับเนื้อย่างเสียบไม้ในมือ ที่สวนด้านหน้าของคฤหาสน์เขามองเห็นเพียงแค่เลดี้แอเรียนาเท่านั้น“นักบุญหญิงผู้นั้นนางหายไปไหนแล้วครับ..ข้าซื้อของมาฝากนางด้วย อ่อ..แล้วก็มีในส่วนของเลดี้ด้วยนะครับ”โอฟีเลียสูดลมหายใจเขาลึกๆ“เรามาพูดคุยกันแบบตรงไปตรงมาดีไหมเพคะองค์รัชทายาท”น้ำเสียงและท่าทีของเธอมันเริ่มเปลี่ยนไปในทันที นั่นทำให้มาร์โครับรู้ได้เลยว่าจะต้องมีเรื่องที่เคร่งเครียดรอเขาอยู่อย่างแน่นอน“ได้เลยครับ เลดี้มีเรื่องอะไรจะกล่าวก็พูดแบบตรงไหนตรงมาได้เลย..”โอฟีเลียไม่อ้อมค้อมเธอเริ่มพูดคุยเรื่องราวที่อัดแน่นอยู่ในใจออกไปเพื่อให้มาร์โคได้รับฟังอีกด้านหนึ่งของงานเทศกาล คาลอสพาจูเลียนเดินทางไปยังท่าเรือของแอเรียนา เขาส่งนางขึ้นเรือด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วง“ข้าจะไปรับเมื่อทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้ว เพราะอย่างนั้นดูแลตัวเองให้ดี..ให้เวลาเป็นเยียวยาในทุกความเจ็บปวดของเจ้า.”จูเลียนพยักหน้า เธอยกมือขึ้นมาแล้วโอบกอดท่านพี่คาลอสเอาไว้“ข้าจะกลับมาอีกครั้งในวันที่พี่ทั้งสองคนแต่งงานกันนะคะ..พี่คู่ควรกับท่านพี่โอฟีเลียผู้งดงามของข้ามากจริงๆ ทั้
เมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ 2.29 สั่งสอน
จูเลียนใช้หลังมือเช็ดน้ำตา เธอเงยหน้าเล็กน้อยเพื่อมองบุรุษที่ด่าเธอ และเมื่อเห็นใบหน้าของบุรุษผู้นั้นเธอก็ขมวดคิ้วในทันทีองค์รัชทายาทมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไรกัน เธอไม่พร้อมและไม่อยากจะพบเจอเขาในยามนี้เลย“ยื่นมือมาสิ ข้าจะช่วยพยุงเจ้าเอง”เขายื่นมือมาให้เธอเพื่อให้เธอวางมือลงบนมือของเขา แต่จูเลียนไม่คิดทำเช่นนั้น เธอพยุงตัวเองเพื่อลุกขึ้นด้วยตัวเอง“ขอบพระทัยเพคะ..หม่อมฉันสบายดี เพราะอย่างนั้นขอตัวก่อนนะเพคะ”มาร์โคมองนักบุญหญิงที่ปกตินางจะดูน่ารักและสดใสอยู่เสมอในยามที่นางอยู่ข้างกายของท่านอา แต่ทว่าในวันนี้นางกลับร้องไห้ออกมาเสียงดังอย่างไม่อายใคร คงเพราะว่านางไม่คิดว่าจะมีคนอื่นอยู่ที่นี่อย่างนั้นสินะ“ข้าไปด้วยสิ ดูจากที่เจ้ากำลังมุ่งหน้าเดินทางออกไปจากพระราชวังแล้ว แสดงว่าเจ้าจะต้องกำลังออกไปเที่ยวงานเทศกาลอย่างแน่นอน ข้าก็อยากไปที่นั่นอยู่เหมือนกัน ดูสิข้าอุตส่าห์ปลอมตัวมาเพื่อการนี้โดยเฉพาะเลยนะ..พาข้าไปด้วยสิ”เธอมองหน้าเขาอย่างชั่งใจอยู่ครู่หนึ่ง“พระองค์...มีเงินไหมเพคะ..”มาร์โคหัวเราะออกมาเบาๆ“มีสิ มีเยอะมากพอสมควรเลย พาข้าออกไปแล้วข้าจะให้เงินเจ้าเอง อยากซื้ออะไรข้าจะซื้อ
เมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ 2.28 ความจริง
“ดูเหมือนว่าข้าจะติดค้างคำขอบคุณกับท่านบารอนนะคะ ข้าขอขอบคุณที่ท่านพาข้าไปที่กลุ่มการค้าเทอรัน และขอโทษด้วยสำหรับการหลอกลวงท่าน..”บอกตามตรงว่าในใจของลีออนเขาไม่ได้อยากได้รับคำขอบคุณจากเธอเลยเพราะมันหมายความว่าเรื่องราวของเราทั้งสองคนมันจบลงแล้วยังไงละ“เลดี้จะกลับไปหาเขาอย่างนั้นหรือครับ”โอฟีเลียไม่ได้ตอบคำถามนั้นของลีออน เธอส่งยิ้มให้เขาแทนคำตอบ“หากว่าท่านบารอนมีสิ่งใดอยากให้ข้าช่วยเหลือก็บอกกล่าวมาได้เลยนะคะ ข้ายินดีที่จะช่วยเหลือท่านอย่างเต็มที่”ลีออนขบเม้มริมฝีปากแน่น เขามองหน้าเธอด้วยความรู้สึกเจ็บปวดอย่างไร้ที่มา อีกฝ่ายไม่ได้ผิดเลยสักนิดเดียวที่ปฏิเสธ เพราะความรู้สึกของใครก็ต้องให้คนคนนั้นรับผิดชอบเอาเอง เธอไม่ผิดที่ไม่รักเขา แต่เขาต่างหากที่เป็นฝ่ายผิดที่เขาดันไปรักเธอและคาดหวังในสิ่งที่มันเป็นไปไม่ได้“ครับ..หากมีเรื่องที่ต้องการช่วยเหลือข้าจะไปหาเลดี้นะครับ ท่านเองก็เช่นกันหากว่าท่านมีเรื่องใดให้ข้าช่วยเหลือ..”หากว่าในวันข้างหน้าชายผู้นั้นหลอกลวงและทำให้เธอเจ็บปวดอีก“ก็มาหาข้านะครับ”โอฟีเลียก้มหน้าลงเล็กน้อย“ขอบคุณท่านบารอนมากนะคะ ข้าขอขอบคุณท่านจากใจจริงๆ”เธอกำลังท
เมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ 2.27 ย่อยยับ
“เพราะแบบนั้นข้าจึงมาที่นี่เพื่อพาท่านน้าและโอฟีเลียไปบอกลาท่านแม่ของข้าเป็นครั้งสุดท้ายครับ..”อาม่อนกล่าวพร้อมกับก้มหน้าลงเพื่อเป็นการทำความเคารพท่านน้าของเขา“ไปสิ พาข้าไปที่วาเลเลียหน่อย ข้าเองก็อยากจะพบเจอท่านพี่มานานมากๆแล้วเหมือนกัน”โอฟีเลียลอบมองสีหน้าของท่านแม่ เธอไม่รู้ว่าท่านแม่และท่านป้ามีปัญหาที่ขัดแย้งเรื่องอะไรกันแน่ เพราะเป็นระยะเวลานานหลายปีทีเดียวที่ท่านแม่และท่านป้าไม่ได้ไปมาหาสู่กัน“ใจเย็นๆนะคะ เรื่องราวอาจจะไม่ได้เลวร้ายอย่างที่ท่านพี่คิดก็ได้ค่ะ”โอฟีเลียตบบ่าของอาม่อนเบาๆด้วยความเป็นห่วง“ข้าเองก็พยายามอย่างยิ่งที่จะคิดเช่นนั้น แต่ทว่าคนเราต้องอยู่กับความเป็นจริง โอฟีเลีย ท่านแม่ของข้าล้มป่วยมานานมากพอสมควร และท่านควรจะ..หลุดพ้นจากความทรมานพวกนั้นเสียที”เธอส่งยิ้มให้กับท่านพี่อาม่อนเพื่อให้กำลังใจเขา พี่ผู้ไม่ได้เรื่องของเธอในวันนี้เขากลับหยัดยืนขึ้นมาและแข็งแกร่งมากกว่าเดิมเพื่อปกป้องตระกูลวาเลเลียที่เขารัก น่าชื่นชมอยู่เหมือนกันเราขึ้นรถม้าแล้วเดินทางมาที่คฤหาสน์วาเลเลีย ที่นี่มีบรรยากาศไม่แตกต่างจากที่เอเวีย มาครั้งสุดท้ายเมื่อเจ็ดปีก่อนเลย ทุกอย่างเหมือน
เมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ 2.26 ตบตา
“ข้าไม่เคยรู้สึกอยากฆ่าใครขนาดนี้มาก่อนเลย ให้ตายเถอะ”คาลอสรีบคว้าตัวของโอฟีเลียมากอดเอาไว้ เพราะเธอทำท่าทางราวกับจะบุกไปที่พระราชวังให้รู้แล้วรู้รอดไป“เราต้องใจเย็นก่อนครับที่รัก เพราะสิ่งที่ข้าเล่าไปทั้งหมดมันแค่มาจากการคาดเดาของข้าเท่านั้นเอง ยังไม่มีหลักฐานยืนยันเลยว่าองค์จักรพรรดิซิลเวสเตอร์กำลังหลอกใช้จูเลียน และหลอกใช้เราด้วย”เธอหลับตาลงช้าๆเพื่อสงบสติอารมณ์ของตัวเอง โอฟีเลียแทบไม่เชื่อหูตัวเองในยามที่เธอได้ยินสิ่งที่คาลอสเล่าออกมา เธอคิดว่ามันแปลกที่องค์จักรพรรดิไม่ยินยอมเลือกที่จะทำอะไรสักอย่างเพื่อจูเลียนเลย มันเหมือนกับว่าน้องสาวของเธอไม่ได้สำคัญอะไรกับเขาเลย แล้วมันก็เป็นไปตามที่เธอคิดจริงๆอย่างนั้นสินะ หมอนั่นไม่ได้รักจูเลียนเท่าที่เขาจะสามารถยินยอมเสียสละอะไรเลยมันแปลกตั้งแต่การพบเจอที่ไม่คาดฝันขององค์จักรพรรดิและจูเลียนแล้ว เขาพยายามเข้าหาจูเลียนแล้วร้องขอให้นางอยู่ที่พระราชวังกับเขาเธอไม่อยากจะคิดแบบนี้เท่าไหร่นักแต่..บางที ในบางทีซิลเวสเตอร์อาจจะเป็นเหมือนกันกับเธอ เขาอาจจะเข้ามาอยู่ในนิยายเรื่องนี้เหมือนกันกับเธอก็ได้ เราทั้งคู่ต่างมีจุดจบคือความตายและเขาพยายามจ
เมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ 2.25 ไม่มีเรื่องบังเอิญ
นั่นไม่ใช่คำถามเลยแม้แต่นิดเดียว แต่มันคือการประกาศอย่างชัดเจนว่าเขาควรจะอยู่ฝ่ายเดียวกันกับองค์รัชทายาท ไม่อย่างนั้นในช่วงเวลาที่พระองค์ขึ้นเป็นองค์จักรพรรดิ สิ่งแรกที่พระองค์จะทรงกระทำนั่นคือการจัดการเทอรันให้ย่อยยับ “เรื่องนั้นฝ่าบาทน่าจะได้คำตอบอยู่ในใจของพระองค์ไม่ใช่หรือพ่ะย่ะค่ะ การที่กระหม่อมมาปรากฏตัวที่นี่ มันยังไม่เพียงพอที่จะยืนยันความภักดีของกระหม่อมเลยหรือ?”มาร์โคหัวเราะชอบใจ“แน่นอนว่ามันยังไม่เพียงพอเท่าไหร่นัก ข้าต้องการมากกว่านั้น ต้องการมองดูการแสดงความภักดีของเจ้าให้ลึกซึ้งลงไปมากกว่านี้ ข้าต้องการตำแหน่งขององค์จักรพรรดิมาถือครองเอาไว้ เข้าไปนำมันมาให้ข้าหน่อยสิ..หากว่าเจ้าทำได้ข้าจะเชื่อถือในความภักดีของเจ้าก็แล้วกัน”ไม่แตกต่างจากที่คิดเอาไว้เท่าไหร่นัก“ฝ่าบาท..ตำแหน่งองค์จักรพรรดินั้นจะเป็นของพระองค์อย่างแน่นอนในอีกสองปี แล้วเหตุใดต้องเร่งรีบในเมื่อมีช่วงเวลากำหนดตายตัวอยู่แล้ว”มาร์โคหัวเราะเย้ยหยันด้วยความดูถูก“เจ้าขี้ขลาดหรือ? น่าเสียดายที่ข้าตั้งความหวังกับเจ้าเอาไว้มากมาย งานนี้มีคนอื่นพร้อมจะทำเพื่อข้าเยอะแยะเต็มไปหมด เพราะพวกเขาล่วงรู้ถึงผลประโยชน์ที่
