เข้าสู่ระบบแชร์
20.เชื่อมั่น
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-13 12:32:17
บทที่เกี่ยวข้อง
เมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ 21.มากกว่านี้สิ NC
จุมพิตแสนหวานของคาเซล ปลุกให้เธอตื่นขึ้นมาจากการนอนหลับอย่างสบายอยู่บนเตียงนอน สิ่งแรกที่โอฟีเลียรู้สึกคืออาการปวดเมื่อยตามร่างกาย และเสียงของฝนที่กำลังโปรยปรายลงมาบนใบไม้และหลังคาอย่างแผ่วเบาใบหน้าของคาเซลกำลังยกยิ้มขึ้นด้วยความเอ็นดู เขายกแขนขึ้นมาแล้วโอบกอดเธอเอาไว้แน่นในอ้อมแขนการปลุกเช่นนี้โอฟีเลียยังไม่ค่อยชินเท่าไหร่นัก แต่มันดูไม่เลวเลย“ทานมื้อเช้าก่อนครับ แล้วค่อยนอนต่อ..”เธอหลับตาลงแล้วซบใบหน้าลงบนไหล่กว้างของเขา“คาเซล ไม่ใช่ว่าเราควรจะเดินทางกลับ..”“ฝนกำลังตกลงมาที่ด้านนอก แถมลมยังแรงอีกด้วย ท่านคงไม่อยากจะเดินฝ่าพายุที่รุนแรงเช่นนั้นไปหรอกใช่ไหมครับ อาหารในบ้านนี้ยังพอมีมันฝรั่งหลงเหลืออยู่ หากว่าท่านไม่เบื่อซุปมันฝรั่งซะก่อนเราน่าจะอยู่ที่นี่กันได้อีกสักระยะ..จนกว่าพายุพวกนั้นจะหายไป”ดวงตาสีอำพันของโอฟีเลียมองไปยังอาหารบนโต๊ะ มีซุปมันฝรั่งที่เหมือนกับเมื่อวานและเนื้อตากแห้งที่ผ่านการย่างไฟอ่อนๆ อาหารเช่นนั้นมันคืออาหารสำหรับนายพรานจริงๆ เพียงแต่ใครจะเก็บเนื้อย่างเอาไว้มากมายเช่นนี้กันพิษเศรษฐกิจที่มาจากสงครามที่พึ่งสงบลงทำให้ความเป็นอยู่ของชาวเมืองไม่ได้ง่ายเท่าไห
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-13เมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ 22.ไม่ได้นับ NC
เขามุดหน้าลงไปอย่างใจร้อนเพื่อซุกใบหน้าเข้าไปในขาที่กางออก ลิ้นของเขาตวัดอย่างชำนาญและหิวกระหายจนเธอแอ่นสะโพกขึ้นมาแบบไม่รู้ตัวพอละออกมาจากตรงนั้นมุมปากของเขาก็เปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำ คาลอสกำแก่นกายที่พร้อมนานแล้วดันเข้าไปอย่างไม่รอช้า การสอดกระแทกรวดเร็วป่าเถื่อนเหมือนกับที่ละเลงลิ้นอยู่เมื่อครู่ส่วนกลางเบียดชิดชนกันซ้ำๆ เธอยกขาขึ้นมาเกี่ยวเอวเขาสองข้าง พร้อมกับหวีดร้องอย่างไม่อาจอดกลั้นใบหน้าของคาลอสคลอเคลียกับใบหน้างามของเธอ ความซ่านกระสันดึงให้ทั้งคู่แอ่นเข้าหากันอย่างเร่าร้อน“อ่า..คาเซล อื้อ!”“ข้าบอกแล้วไงว่าครั้งนี้มันจะไม่เจ็บ ดีกว่าเมื่อวานเยอะเลยใช่ไหมครับ”เขาพรมจูบทั่วใบหน้าด้วยความหลงใหลอันไร้ที่สิ้นสุด โอฟีเลียในสายตาของคาลอสเธอสวยมากเหลือเกิน เรือนผมสีแดงที่ดูยุ่งเหยิงนั่น ริมฝีปากที่เผยอออกมาเล็กน้อยมันบวมแดงเพราะถูกเขาดูดแรงๆ เมื่อครู่ ราวกับว่ามิใช่มนุษย์โอฟีเลียราวกับเป็นภาพวาดที่ถูกสรรค์สร้างมาจากจิตรกรฝีมือดี เธอเป็นเช่นนั้นจริงๆ เหมือนเป็นดอกกุหลาบที่โดดเด่นมากที่สุดท่ามกลางดอกลิลลี่สีขาวนวลร่างกายของเขาเคลื่อนไหวรุนแรงเช่นเดียวกับสีหน้าที่บ่งบอกให้รู้ว่าต
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-13เมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ 23.คลายความสงสัย
ถึงแม้ว่าโอฟีเลียจะกล่าวออกมาว่าเธออยากจะเดินทางไปขอบคุณกลุ่มการค้าเทอรัน แต่เมื่อเธอเดินทางกลับมาถึงคฤหาสน์ สิ่งที่วุ่นวายไม่แพ้กันคือท่านพี่อาม่อนที่บ่นเธอหลายครั้งมากทีเดียว “พี่บอกไปแล้วใช่ไหม ว่าเป็นสตรีไม่ต้องวุ่นวายเรื่องการหาเงินมากนัก เจ้าคือน้องสาวที่งดงามราวกับนางฟ้าตัวน้อยๆ ของพี่ เพราะอย่างนั้นหน้าที่ของเจ้าคือการนั่งยิ้มสวยๆ อยู่ที่บ้าน หน้าที่การหาเงินมันเป็นหน้าที่ของสามีเจ้าต่างหากล่ะ!” เธอไม่ได้เถียงออกไปแม้แต่ครึ่งคำ เพราะโอฟีเลียเข้าใจว่าที่อาม่อนกำลังบ่นเธออยู่นั้นมันมาจากความเป็นห่วงที่มากมายของเขา “วันนี้ออกไปข้างนอกกับพี่เถอะ พี่จะพาเจ้าไปที่งานเลี้ยงน้ำชาของคนรู้จัก เจ้าควรจะเปิดตัวในแวดวงสังคมบ้างได้แล้ว รอคอยวันบรรลุนิติภาวะอย่างเดียวไม่ได้อย่างเด็ดขาด” โอฟีเลียยกยิ้มขึ้นมาที่มุมปาก “วันนี้ข้ามีงานที่จะต้องทำนะคะท่านพี่ เอาไว้ครั้งหน้าข้าจะไปร่วมงานเลี้ยงกับท่านนะคะ” เธอกล่าวพร้อมกับยกมือขึ้นมาสวมกอดอาม่อนเอาไว้ แววตาของคาลอสหรี่ลงเล็กน้อยเมื่อเขามองเห็นโอฟีเลียและว่าที่แกรนด์ ดยุควาเลเลียสนิทสนมกับมากเกินสมควร “เอาอีกแล้ว เจ้ายากจนมากนักรึไงถึงต้องคอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-13เมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ 24.เริ่มต้น
ลีออนจัดปกเสื้อของเขาให้เข้าที่อีกครั้ง เขาไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมตัวเองถึงได้รู้สึกประหม่ามากขนาดนี้ เมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้านี้เขาได้รับจดหมายจากเลดี้แอเรียนาว่านางต้องการพบเจอเขา เพื่อขอโทษเรื่องที่เธอทำเสียมารยาทในการปฏิเสธเขาเรื่องที่อาม่อนสั่งให้เขาไปเป็นคู่ควงของเธอเขาไม่ได้โกรธเคืองที่ได้รับจดหมายปฏิเสธจากพ่อบ้านของแอเรียนาเลย ตรงกันข้ามเขากลับโทษตัวเองที่กระทำการบุ่มบ่ามบุกไปหาเธอถึงคฤหาสน์ในทันทีที่ตัวเองถูกไหว้วานให้เป็นคู่ควงของเธอ การกระทำที่เต็มไปด้วยความใจร้อนของเขาอาจจะทำให้เธอไม่สบายใจก็เลยสั่งให้พ่อบ้านเขียนจดหมายมาเพื่อปฏิเสธเขาแต่ในวันนี้เธอกำลังจะเดินทางมาหาเขา ให้ตายเถอะหัวใจของเขามันกำลังเต้นแรงเพียงแค่คิดว่าตัวเองจะได้พบเธอเขาก็ประหม่าเสียจนไม่รู้ว่าจะต้องทำเช่นไร..“ไม่ทราบว่าท่านใช่ท่านบารอนคอนเนอร์ไหมคะ”เพนนีเดินเข้ามาทักทายลีออนที่กำลังนั่งอยู่“ใช่ครับ ข้าคือบารอนคอนเนอร์ที่นัดหมายกับเลดี้แอเรียนาเอาไว้”เพนนีก้มหน้าลงเล็กน้อย“เช่นนั้นเชิญข้าไปที่ห้องส่วนตัวทางนี้ได้เลยค่ะ พอดีว่าคุณหนูของข้าไม่ชอบสถานที่ที่มีคนพลุกพล่านมากเท่าไหร่ข้าก็เลยจองห้องส่วนต
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-13เมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ 25.ดีใจ
“นี่นายท่านคงไม่ได้คิดจะแต่งงานจริงๆ ใช่ไหมครับ”เบนจามินถามออกมาพร้อมกับส่งเอกสารที่เขาคิดว่าด่วนที่สุดให้นายท่านของเขาได้ลงนาม มันน่าตกใจเล็กน้อยกับการเล่นใหญ่ที่หากว่าเขาเป็นเลดี้แอเรียนา เขาอาจจะตกใจเมื่อล่วงรู้ว่าคนที่เชื่อใจมาโดยตลอดกำลังโกหกหลอกลวง และหลอกล่อให้แต่งงานด้วยแบบที่ไม่ทันได้ตั้งตัวขนาดเขายังสับสน แล้วสตรีผู้นั้นจะทำใจยอมรับกับเรื่องเช่นนี้ได้อย่างไรกัน“ทำไมกันเบน ข้าอายุ22อยู่ในวัยที่พร้อมจะแต่งงานแล้ว ท่านพ่อที่กำลังป่วยของข้าควรจะได้อุ้มหลานตัวน้อยก่อนจะจากไปอย่างสงบสิ การแต่งงานของข้ามันมีอะไรที่แปลกประหลาดกัน”“....”ก็แปลกทุกตรงเลยไม่ใช่รึไง จากที่จะไปล้วงความลับดันเลยเถิดไปถึงการขอแต่งงานแบบมัดมือชก แล้วรอยยิ้มบนใบหน้าของนายท่านมันคืออะไรกัน เจ้านายของเขายิ้มแบบนั้นเป็นด้วยงั้นรึ ปกติหากนายท่านยิ้มออกมานั่นหมายความว่ากำลังจะมีแผนร้าย แต่ในยามนี้ระหว่างที่นายท่านกำลังนั่งทำงาน กลับยิ้มหน้าระรื่นออกมาราวกับว่ากำลังมีความรักยังไงอย่างนั้นดะ..เดี๋ยวก่อนนะ กำลังมีความรักอย่างนั้นเรอะ หรือว่านายท่านของเขาจะกำลังหลงรักเลดี้แอเรียนา อันที่จริงมันไม่ได้น่าแปลกใจอะไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-13เมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ 26.คิดถึง
รอยยิ้มของจูเลียนมันทำให้โอฟีเลียรู้สึกมีความสุขอย่างน่าประหลาดใจเลยทีเดียว การที่เธอทำให้จูเลียนหลุดพ้นจากการเป็นทาสที่ท่านแม่จับตัวมานั้น..คือเรื่องที่ถูกต้องมาจริงๆ ด้วยสินะ“เจ้าสบายดีหรือไม่จูเลียน ข้าได้ยินมาว่าที่พระราชวังจะมีงานเลี้ยงพิธีบรรลุนิติภาวะ เจ้าได้รับเชิญด้วยรึเปล่า?”ในฐานะนักบุญหญิงแล้วปกติจะต้องถูกเชิญให้ไปที่พระราชวังเพื่อทำพิธีมากมายให้แก่เลดี้ชนชั้นสูง อีกอย่างจูเลียนพึ่งจะอายุ17เมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมานี้ อันที่จริงนางน่าจะได้เข้าไปในงานเลี้ยงเพื่อเปิดตัวเช่นเดียวกัน“ได้รับเชิญค่ะ ในฐานะผู้ทำพิธี ข้าแอบเห็นว่ามีชื่อของเลดี้ด้วย ข้าดีใจนะคะที่เราจะได้พบเจอกันอีกครั้งหนึ่ง..ท่านแม่ของข้าเหลือเวลาน้อยมากเต็มทีแล้ว ข้าเองก็เตรียมใจที่จะรับความสูญเสียมาตั้งนานแล้วเหมือนกัน ข้าอยากจะขออนุญาตเขียนจดหมายไปหาท่านได้ไหมคะ คือว่า..หากว่าข้าไม่มีญาติที่ไหนข้าก็จะต้องอยู่ที่วิหารไปเรื่อยๆ ..”พวกนักบุญระดับสูงชอบจะมาคุกคามเธอ ทั้งที่เธอพยายามเก็บตัวเงียบๆ แต่ก็ยังไม่วายถูกนักบุญฝึกหัดด้วยกันไม่พอใจ ความงดงามนี้มีมากก็ลำบาก จูเลียนมักจะถูกแกล้งให้ทำงานหนักมากกว่าคนอื่นอย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-13เมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ 27.ไม่พอใจ
“ทางพระราชวังส่งจดหมายเชิญมาให้ท่านเซอร์อีกแล้วครับ ครั้งนี้เป็นการเข้าร่วมงานเลี้ยงพิธีบรรลุนิติภาวะของเหล่าเลดี้ในจักรวรรดิ..”ดวงตาของเกรทนั้นเศร้าหมองชนิดที่ว่าเขาไม่อยากจะตื่นมาพบเจอกับความเจ็บปวดจากร่างกายอีกแล้ว สาบานได้เลยว่าในยามนี้เขาอยากจะตายไปซะจริงๆ เพื่อหลีกหนีความทรมานจากโรคร้ายที่เขาได้รับมา“เขียนจดหมายตอบกลับเพื่อปฏิเสธไป ข้าอยู่ในสภาพเช่นนี้จะเข้าร่วมงานเลี้ยงของพระราชวังได้อย่างไรกัน”ทหารคนสนิทของเซอร์เกรททำหน้าเศร้าเล็กน้อย“แต่ครั้งนี้มีรายชื่อของเลดี้แอเรียนาเข้าร่วมพิธีการบรรลุนิติภาวะด้วยนะครับ..”เมื่อได้ยินชื่อของลูกสาวที่เกรทคิดว่าตัวเองลืมเลือนไปแล้วเขาก็หลับตาลงอย่างช้าๆ ด้วยอาการเจ็บปวดทั้งร่างกายและจิตใจ“...ตอบตกลงไปก็ได้ เรียกหมอมาที่นี่เจ้ารู้ใช่ไหมว่าข้าต้องการอะไร”ทหารคนสนิทของเซอร์เกรทพยักหน้า อาการเจ็บปวดที่ไร้ที่มาของเจ้านายเขานั้นเขามองเห็นมาตั้งแต่ห้าปีที่แล้ว ห้าปีแล้วที่ท่านเซอร์เผชิญหน้ากับความสิ้นหวังอันไร้หนทางรักษา หมอทุกคนต่างส่ายหน้าและกล่าวคำว่าขอโทษออกมากับอาการป่วยของท่านเซอร์สิ่งที่ยังยื้อชีวิตของท่านเซอร์เอาไว้ได้ในยามนี้คือสาร
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-13เมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ 28.หวานล้ำ NC
อากาศในค่ำคืนนี้เย็นมากกว่าปกติ คาลอสเดินเข้ามาในห้องนอนของโอฟีเลียเหมือนกับทุกคืน เขาเอาแต่ใจกับเธอจนในที่สุดก็ได้นอนห้องเดียวกัน แต่ทว่าในคืนนี้เธอยังไม่เดินมาที่เตียงเลย โอฟีเลียกำลังอ่านเอกสารมากมายที่กองอยู่บนโต๊ะ พร้อมกับน้ำชาร้อนๆ ที่วางเอาไว้หนึ่งแก้ว “ดึกมากแล้วนะครับ” เขากล่าวออกมาพร้อมกับเลิกผ้าห่มออกเล็กน้อยแล้วใช้มือตบลงบนเตียงเบาๆ เพื่อเรียกให้โอฟีเลียขึ้นไปนอนบนเตียงด้วยกันกับเขา “มานอนได้แล้วครับ จะเดินมาดีๆ หรือว่าจะให้ข้าเดินไปอุ้มท่าน..” เธอมองไปที่เตียงด้วยแววตาเรียบเฉย ยิ่งวันนี้อากาศเย็นมากเท่าไหร่กลิ่นหอมของดอกกุหลาบก็ยิ่งฟุ้งกระจายไปเท่านั้น ดอกกุหลาบสีแดงสดชูช่ออยู่ในแจกัน คาเซลไม่ยินยอมตั้งมันบนโต๊ะอาหาร เขายืนกรานเสียงแข็งว่าจะตั้งแจกันดอกกุหลาบนี้เอาไว้ในห้องนอนของเธอ เขาเหมือนกับกล่องแพนโดร่าที่เธอถือครองเอาไว้ ในใจของเธออยากจะเปิดมันออกมา แต่ทว่าอีกใจก็รู้สึกหวาดกลัวมากเหลือเกินว่าสิ่งที่อยู่ในกล่องนั้นมันจะเลวร้ายในแบบที่เธอคิดเอาไว้ เพราะแบบนั้นในช่วงเวลาที่เธอสามารถดื่มด่ำกับความสุขล้นที่เขายังคงเป็นคาเซล ทาสรับใช้ผู้ซื่อสัตย์ของเธอ โอฟีเลียก็ไม่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-13
บทล่าสุด
เมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ 2.33 สมกับที่เขาพยายามมานาน (จบบริบูรณ์)
อีกสามเดือนต่อมาหลังจากที่องค์จักรพรรดิและจักรพรรดินีทรงจัดงานอภิเษก อย่างยิ่งใหญ่ ก็มีงานแต่งงานของเลดี้ แอเรียนาและเคาน์แห่งอัคราฟในปีนั้นถือเป็นปีที่มีงานที่แสนยิ่งใหญ่หลายงานมากทีเดียว“ข้าไม่อยากจะเชื่อว่าจูเลียนจะตั้งครรภ์ก่อนเรา พระเจ้าช่วยนี่ข้ากำลังรู้สึกราวกับว่าตัวเองกำลังพ่ายแพ้ต่อมาร์โค”ข่าวการตั้งครรภ์ของจักรพรรดินีถูกประกาศออกมาอย่างเป็นทางการหลังจากพิธีอภิเษกผ่านพ้นไปเพียงแค่หนึ่งปีเท่านั้น คาลอสแทบจะนั่งไม่ติดเพราะเขาคิดว่าเขาน่าจะมีบุตรคนแรกก่อนองค์จักรพรรดิและจักรพรรดินีที่ไม่ได้แต่งงานกันด้วยความรัก แต่มันกลับกลายเป็นว่าจูเลียนตั้งครรภ์ก่อนโอฟีเลีย หรือว่าร่างกายของเขามันจะมีปัญหากันนะ?โอฟีเลียมองสามีของเธอด้วยความรู้สึกนึกขำอยู่ในใจ“เอาน่า เดี๋ยวถึงเวลาที่เหมาะสมลูกของเราก็น่าจะมาเอง ท่านไม่เห็นต้องกังวลอะไรเลยนี่คะที่รัก..”หลังกล่าวจบเธอก็หอมแก้มเขาด้วยความมันเขี้ยว ฤดูหนาวผ่านพ้นไปแล้วถึงสองฤดูแต่ท่านแม่ของเธอยังคงสุขภาพแข็งแรงดีอยู่ หลังจากที่จูเลียนแต่งงานท่านแม่ก็เริ่มกลับมาเข้าสังคมอีกครั้งหนึ่ง และในยามนี้ท่านแม่ของเธอคือท่านหญิงเอเวียที่เก่งกาจเรื่องกา
เมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ 2.32 พลาดแล้ว
ครั้งแรกที่เขามองเห็นใบหน้านั้น เมื่อเขามองทอดออกไปยังสวนของวิหารศักดิ์สิทธิ์ เขามองเห็นสตรีผู้หนึ่งซึ่งมีเรือนผมสีทองสว่าง เธอกำลังฮัมเพลงในขณะที่มือทั้งสองข้างจับไม้กวาดแล้วเริ่มกวาดใบไม้ในสวนที่แสนกว้างใหญ่ของวิหารศักดิ์สิทธิ์ สตรีผู้นั้นคือบุตรนอกสมรสของเซอร์เกรท เธอคือนางเอกของเรื่องนี้ และใบหน้านั้นแสนงดงามสมกับตำแหน่งนางเอกของเรื่องนี้จริงๆ เขาไม่เข้าใจว่าเขาเข้ามาอยู่ในร่างขององค์จักรพรรดิซิลเวสเตอร์ที่มีอนาคตจะต้องตายได้อย่างไรกัน แต่ในเมื่อเขาเข้ามาอยู่ในนิยายที่เคยอ่านเช่นนั้นเขาก็ไม่ลังเลเลยที่จะหาทางเอาชีวิตรอดความตาย เขาคิดแบบนั้นจนตัวเองได้ลิ้มรสการมีอำนาจในครั้งแรก ใช่แล้ว..คนจำนวนมากก้มหัวให้เขาในช่วงเวลาที่เขาเดินผ่าน คำสรรเสริญเยินยอพวกนั้นทำให้เขารู้สึกมีความสุขกับตำแหน่งองค์จักรพรรดิ และนั่นทำเขารู้สึกโลภขึ้นมา เขาอยากจะอยู่ในตำแหน่งนี้ต่อไปเรื่อยๆอย่างไม่มีที่สิ้นสุดนั่นทำให้เขาใช้ความคิดมากมายเพื่อที่ตัวเองจะได้เป็นองค์จักรพรรดิต่อไป และคนที่เขาจะสามารถพึ่งพาได้นั่นก็คือจูเลียน นางเอกของเรื่องนี้ ความประทับใจจากครั้งแรกที่เราพบเจอกันนั้นไม่ใช่เรื่องล้อเล่นเลย
เมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ 2.31 สำเร็จ
เช้าวันรุ่งขึ้นมีการเรียกประชุมสภาขุนนางอย่างเป็นการเร่งด่วน แน่นอนว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมาเมื่อคืนทำให้ชาวบ้านต่างเรียกร้องให้มีการผลัดเปลี่ยนองค์จักรพรรดิ อีกทั้งเรื่องกำหนดระยะเวลาของการครองราชย์องค์จักรพรรดิตัวแทนอย่างองค์จักรพรรดิซิลเวสเตอร์ก็เลยกำหนดมามากแล้ว เหล่าขุนนางมองเห็นความสามารถในการแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าขององค์รัชทายาท การแสดงตัวเพื่อปกป้องและเยียวยาผู้เสียหายทำให้เหล่าขุนนางอดชื่นชมความเก่งกาจและมีน้ำใจของพระองค์มิได้“กระหม่อมคิดว่านี่คือช่วงเวลาที่เหมาะที่จะจัดงานราชาภิเษกขึ้นมา จะได้เรียกความเชื่อมั่นในราชวงศ์ของประชาชนกลับมา..”คาลอสเข้าร่วมประชุมในฐานะของท่านเคาน์แห่งอัคราฟ เขากำลังมองดูท่าทีขององค์จักรพรรดิซิลเวสเตอร์อยู่ พระองค์มิกล่าวคำใดออกมาเลยแม้แต่ครึ่งคำ เพราะเรื่องราวที่กำลังกดดันพระองค์อยู่นี้มันทำให้พระองค์หาวิธียืดเยื้อต่อไปอย่างยากลำบาก“พวกท่านอย่าพึ่งกดดันเสด็จอาเลยครับ เรื่องพิธีราชาภิเษกรออีกหน่อยก็ได้ ระหว่างนี้พวกเราก็ช่วยกันจับตาดูพวกชาวบ้านไม่ให้ลุกฮือขึ้นมาต่อต้านราชวงศ์ก็พอ..”คำกล่าวนั้นของมาร์โคถึงแม้ว่าจะเต็มไปด้วยความเจียมตัวแต่มันคือการเน้น
เมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ 2.30 จัดหนัก
มาร์โคเดินกลับมาที่แอเรียนาอีกครั้งหนึ่งพร้อมกับเนื้อย่างเสียบไม้ในมือ ที่สวนด้านหน้าของคฤหาสน์เขามองเห็นเพียงแค่เลดี้แอเรียนาเท่านั้น“นักบุญหญิงผู้นั้นนางหายไปไหนแล้วครับ..ข้าซื้อของมาฝากนางด้วย อ่อ..แล้วก็มีในส่วนของเลดี้ด้วยนะครับ”โอฟีเลียสูดลมหายใจเขาลึกๆ“เรามาพูดคุยกันแบบตรงไปตรงมาดีไหมเพคะองค์รัชทายาท”น้ำเสียงและท่าทีของเธอมันเริ่มเปลี่ยนไปในทันที นั่นทำให้มาร์โครับรู้ได้เลยว่าจะต้องมีเรื่องที่เคร่งเครียดรอเขาอยู่อย่างแน่นอน“ได้เลยครับ เลดี้มีเรื่องอะไรจะกล่าวก็พูดแบบตรงไหนตรงมาได้เลย..”โอฟีเลียไม่อ้อมค้อมเธอเริ่มพูดคุยเรื่องราวที่อัดแน่นอยู่ในใจออกไปเพื่อให้มาร์โคได้รับฟังอีกด้านหนึ่งของงานเทศกาล คาลอสพาจูเลียนเดินทางไปยังท่าเรือของแอเรียนา เขาส่งนางขึ้นเรือด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วง“ข้าจะไปรับเมื่อทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้ว เพราะอย่างนั้นดูแลตัวเองให้ดี..ให้เวลาเป็นเยียวยาในทุกความเจ็บปวดของเจ้า.”จูเลียนพยักหน้า เธอยกมือขึ้นมาแล้วโอบกอดท่านพี่คาลอสเอาไว้“ข้าจะกลับมาอีกครั้งในวันที่พี่ทั้งสองคนแต่งงานกันนะคะ..พี่คู่ควรกับท่านพี่โอฟีเลียผู้งดงามของข้ามากจริงๆ ทั้
เมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ 2.29 สั่งสอน
จูเลียนใช้หลังมือเช็ดน้ำตา เธอเงยหน้าเล็กน้อยเพื่อมองบุรุษที่ด่าเธอ และเมื่อเห็นใบหน้าของบุรุษผู้นั้นเธอก็ขมวดคิ้วในทันทีองค์รัชทายาทมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไรกัน เธอไม่พร้อมและไม่อยากจะพบเจอเขาในยามนี้เลย“ยื่นมือมาสิ ข้าจะช่วยพยุงเจ้าเอง”เขายื่นมือมาให้เธอเพื่อให้เธอวางมือลงบนมือของเขา แต่จูเลียนไม่คิดทำเช่นนั้น เธอพยุงตัวเองเพื่อลุกขึ้นด้วยตัวเอง“ขอบพระทัยเพคะ..หม่อมฉันสบายดี เพราะอย่างนั้นขอตัวก่อนนะเพคะ”มาร์โคมองนักบุญหญิงที่ปกตินางจะดูน่ารักและสดใสอยู่เสมอในยามที่นางอยู่ข้างกายของท่านอา แต่ทว่าในวันนี้นางกลับร้องไห้ออกมาเสียงดังอย่างไม่อายใคร คงเพราะว่านางไม่คิดว่าจะมีคนอื่นอยู่ที่นี่อย่างนั้นสินะ“ข้าไปด้วยสิ ดูจากที่เจ้ากำลังมุ่งหน้าเดินทางออกไปจากพระราชวังแล้ว แสดงว่าเจ้าจะต้องกำลังออกไปเที่ยวงานเทศกาลอย่างแน่นอน ข้าก็อยากไปที่นั่นอยู่เหมือนกัน ดูสิข้าอุตส่าห์ปลอมตัวมาเพื่อการนี้โดยเฉพาะเลยนะ..พาข้าไปด้วยสิ”เธอมองหน้าเขาอย่างชั่งใจอยู่ครู่หนึ่ง“พระองค์...มีเงินไหมเพคะ..”มาร์โคหัวเราะออกมาเบาๆ“มีสิ มีเยอะมากพอสมควรเลย พาข้าออกไปแล้วข้าจะให้เงินเจ้าเอง อยากซื้ออะไรข้าจะซื้อ
เมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ 2.28 ความจริง
“ดูเหมือนว่าข้าจะติดค้างคำขอบคุณกับท่านบารอนนะคะ ข้าขอขอบคุณที่ท่านพาข้าไปที่กลุ่มการค้าเทอรัน และขอโทษด้วยสำหรับการหลอกลวงท่าน..”บอกตามตรงว่าในใจของลีออนเขาไม่ได้อยากได้รับคำขอบคุณจากเธอเลยเพราะมันหมายความว่าเรื่องราวของเราทั้งสองคนมันจบลงแล้วยังไงละ“เลดี้จะกลับไปหาเขาอย่างนั้นหรือครับ”โอฟีเลียไม่ได้ตอบคำถามนั้นของลีออน เธอส่งยิ้มให้เขาแทนคำตอบ“หากว่าท่านบารอนมีสิ่งใดอยากให้ข้าช่วยเหลือก็บอกกล่าวมาได้เลยนะคะ ข้ายินดีที่จะช่วยเหลือท่านอย่างเต็มที่”ลีออนขบเม้มริมฝีปากแน่น เขามองหน้าเธอด้วยความรู้สึกเจ็บปวดอย่างไร้ที่มา อีกฝ่ายไม่ได้ผิดเลยสักนิดเดียวที่ปฏิเสธ เพราะความรู้สึกของใครก็ต้องให้คนคนนั้นรับผิดชอบเอาเอง เธอไม่ผิดที่ไม่รักเขา แต่เขาต่างหากที่เป็นฝ่ายผิดที่เขาดันไปรักเธอและคาดหวังในสิ่งที่มันเป็นไปไม่ได้“ครับ..หากมีเรื่องที่ต้องการช่วยเหลือข้าจะไปหาเลดี้นะครับ ท่านเองก็เช่นกันหากว่าท่านมีเรื่องใดให้ข้าช่วยเหลือ..”หากว่าในวันข้างหน้าชายผู้นั้นหลอกลวงและทำให้เธอเจ็บปวดอีก“ก็มาหาข้านะครับ”โอฟีเลียก้มหน้าลงเล็กน้อย“ขอบคุณท่านบารอนมากนะคะ ข้าขอขอบคุณท่านจากใจจริงๆ”เธอกำลังท
เมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ 2.27 ย่อยยับ
“เพราะแบบนั้นข้าจึงมาที่นี่เพื่อพาท่านน้าและโอฟีเลียไปบอกลาท่านแม่ของข้าเป็นครั้งสุดท้ายครับ..”อาม่อนกล่าวพร้อมกับก้มหน้าลงเพื่อเป็นการทำความเคารพท่านน้าของเขา“ไปสิ พาข้าไปที่วาเลเลียหน่อย ข้าเองก็อยากจะพบเจอท่านพี่มานานมากๆแล้วเหมือนกัน”โอฟีเลียลอบมองสีหน้าของท่านแม่ เธอไม่รู้ว่าท่านแม่และท่านป้ามีปัญหาที่ขัดแย้งเรื่องอะไรกันแน่ เพราะเป็นระยะเวลานานหลายปีทีเดียวที่ท่านแม่และท่านป้าไม่ได้ไปมาหาสู่กัน“ใจเย็นๆนะคะ เรื่องราวอาจจะไม่ได้เลวร้ายอย่างที่ท่านพี่คิดก็ได้ค่ะ”โอฟีเลียตบบ่าของอาม่อนเบาๆด้วยความเป็นห่วง“ข้าเองก็พยายามอย่างยิ่งที่จะคิดเช่นนั้น แต่ทว่าคนเราต้องอยู่กับความเป็นจริง โอฟีเลีย ท่านแม่ของข้าล้มป่วยมานานมากพอสมควร และท่านควรจะ..หลุดพ้นจากความทรมานพวกนั้นเสียที”เธอส่งยิ้มให้กับท่านพี่อาม่อนเพื่อให้กำลังใจเขา พี่ผู้ไม่ได้เรื่องของเธอในวันนี้เขากลับหยัดยืนขึ้นมาและแข็งแกร่งมากกว่าเดิมเพื่อปกป้องตระกูลวาเลเลียที่เขารัก น่าชื่นชมอยู่เหมือนกันเราขึ้นรถม้าแล้วเดินทางมาที่คฤหาสน์วาเลเลีย ที่นี่มีบรรยากาศไม่แตกต่างจากที่เอเวีย มาครั้งสุดท้ายเมื่อเจ็ดปีก่อนเลย ทุกอย่างเหมือน
เมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ 2.26 ตบตา
“ข้าไม่เคยรู้สึกอยากฆ่าใครขนาดนี้มาก่อนเลย ให้ตายเถอะ”คาลอสรีบคว้าตัวของโอฟีเลียมากอดเอาไว้ เพราะเธอทำท่าทางราวกับจะบุกไปที่พระราชวังให้รู้แล้วรู้รอดไป“เราต้องใจเย็นก่อนครับที่รัก เพราะสิ่งที่ข้าเล่าไปทั้งหมดมันแค่มาจากการคาดเดาของข้าเท่านั้นเอง ยังไม่มีหลักฐานยืนยันเลยว่าองค์จักรพรรดิซิลเวสเตอร์กำลังหลอกใช้จูเลียน และหลอกใช้เราด้วย”เธอหลับตาลงช้าๆเพื่อสงบสติอารมณ์ของตัวเอง โอฟีเลียแทบไม่เชื่อหูตัวเองในยามที่เธอได้ยินสิ่งที่คาลอสเล่าออกมา เธอคิดว่ามันแปลกที่องค์จักรพรรดิไม่ยินยอมเลือกที่จะทำอะไรสักอย่างเพื่อจูเลียนเลย มันเหมือนกับว่าน้องสาวของเธอไม่ได้สำคัญอะไรกับเขาเลย แล้วมันก็เป็นไปตามที่เธอคิดจริงๆอย่างนั้นสินะ หมอนั่นไม่ได้รักจูเลียนเท่าที่เขาจะสามารถยินยอมเสียสละอะไรเลยมันแปลกตั้งแต่การพบเจอที่ไม่คาดฝันขององค์จักรพรรดิและจูเลียนแล้ว เขาพยายามเข้าหาจูเลียนแล้วร้องขอให้นางอยู่ที่พระราชวังกับเขาเธอไม่อยากจะคิดแบบนี้เท่าไหร่นักแต่..บางที ในบางทีซิลเวสเตอร์อาจจะเป็นเหมือนกันกับเธอ เขาอาจจะเข้ามาอยู่ในนิยายเรื่องนี้เหมือนกันกับเธอก็ได้ เราทั้งคู่ต่างมีจุดจบคือความตายและเขาพยายามจ
เมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ 2.25 ไม่มีเรื่องบังเอิญ
นั่นไม่ใช่คำถามเลยแม้แต่นิดเดียว แต่มันคือการประกาศอย่างชัดเจนว่าเขาควรจะอยู่ฝ่ายเดียวกันกับองค์รัชทายาท ไม่อย่างนั้นในช่วงเวลาที่พระองค์ขึ้นเป็นองค์จักรพรรดิ สิ่งแรกที่พระองค์จะทรงกระทำนั่นคือการจัดการเทอรันให้ย่อยยับ “เรื่องนั้นฝ่าบาทน่าจะได้คำตอบอยู่ในใจของพระองค์ไม่ใช่หรือพ่ะย่ะค่ะ การที่กระหม่อมมาปรากฏตัวที่นี่ มันยังไม่เพียงพอที่จะยืนยันความภักดีของกระหม่อมเลยหรือ?”มาร์โคหัวเราะชอบใจ“แน่นอนว่ามันยังไม่เพียงพอเท่าไหร่นัก ข้าต้องการมากกว่านั้น ต้องการมองดูการแสดงความภักดีของเจ้าให้ลึกซึ้งลงไปมากกว่านี้ ข้าต้องการตำแหน่งขององค์จักรพรรดิมาถือครองเอาไว้ เข้าไปนำมันมาให้ข้าหน่อยสิ..หากว่าเจ้าทำได้ข้าจะเชื่อถือในความภักดีของเจ้าก็แล้วกัน”ไม่แตกต่างจากที่คิดเอาไว้เท่าไหร่นัก“ฝ่าบาท..ตำแหน่งองค์จักรพรรดินั้นจะเป็นของพระองค์อย่างแน่นอนในอีกสองปี แล้วเหตุใดต้องเร่งรีบในเมื่อมีช่วงเวลากำหนดตายตัวอยู่แล้ว”มาร์โคหัวเราะเย้ยหยันด้วยความดูถูก“เจ้าขี้ขลาดหรือ? น่าเสียดายที่ข้าตั้งความหวังกับเจ้าเอาไว้มากมาย งานนี้มีคนอื่นพร้อมจะทำเพื่อข้าเยอะแยะเต็มไปหมด เพราะพวกเขาล่วงรู้ถึงผลประโยชน์ที่
