น้ำผึ้ง อายุ 32 ปี ปัจจุบันก็ทำงานฟรีแลนซ์ทั่วๆ ไป เคยแต่งงานตอนอายุ 25 และเลิกรากับอดีตสามีไป เพราะมันดันมาออกลายตอนที่แต่งงานแล้ว ใครต่อใครต่างก็คิดว่าเธอถูกสามีทิ้งเพราะหน้าตาเฉิ่มเชยไม่รู้จักแต่งตัว แต่ใครจะไปรู้ว่าเธอเองนั่นแหละที่เป็นคนขอหย่า และก็เป็นคนที่ไล่อดีตสามีออกไปจากบ้านเอง ออสติน อายุ 25 ปี หนุ่มลูกครึ่งฝรั่งเศส เรียนจบจากอเมริกา และได้กลับมารับตำแหน่งแทนผู้เป็นพ่อ พ่อหนุ่มใสซื่อแถมยังสดซิงไม่เคยผ่านมือสาวมาก่อน แต่ดันต้องมาเสียซิงให้กับแม่หม้ายอย่างน้ำผึ้ง งานนี้เขาจะไปยอมได้ไง เธอต้องรับผิดชอบสิ นั่นมันครั้งแรกของเขาเลยนะ
View More"พี่ยังไปไหนไม่ได้" ชายหนุ่มยกมือกั้นขวางตรงหน้าของหญิงสาวเอาไว้ไม่ให้เธอเดินหนีไป
"อะไรของนายอีก?"
"เมื่อคืนพี่กับผมเพิ่งจะมีอะไรกันไป"
"แล้วยังไง?" เธอไม่ได้ใส่ใจ พลาดก็คือพลาดไปแล้ว ถ้ามัวเอาเวลาไปสนใจกับเรื่องตรงนี้ ชีวิตคงไม่เดินหน้ากันพอดี
"พี่ชื่ออะไรหรอ?"
"นายจะมาตามตื๊อฉันทำไมเนี่ย ฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว และเมื่อคืนที่มีอะไรกับนายก็เพราะเมา นายเองก็เมาไม่ใช่หรือไง"
"แต่นั่นมันครั้งแรกของผมเลยนะ"
"....." เธอมองอย่างไม่เชื่อสายตา เขาทั้งหน้าตาดีการแต่งตัวก็ดีดูเหมือนคนมีฐานะ ขับรถก็หรูหราไม่น่าเชื่อว่านี่จะเป็นเซ็กซ์ครั้งแรก
"แล้วนายต้องการอะไรจากฉัน?"
"ผมจะมีโอกาสได้เจอพี่อีกไหม"
"แล้วจะมาเจอกับฉันทำไม เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย"
"แต่พี่พรากความบริสุทธิ์ของผมไปแล้วนะ"
"นายจะไปซีเรียสทำไม คิดแค่ว่ามีเซ็กซ์กันสนุกๆ ก็เท่านั้นเอง"
"แต่ผม...ผมชอบพี่!"
"เอากันแค่ครั้งเดียวนายบอกว่าชอบฉันงั้นเหรอ?"
"....." ชายหนุ่มพยักหน้าตอบรับรัวๆ
"แต่ฉันไม่ได้ชอบนาย"
*************************
ณ สถานบันเทิงแห่งหนึ่ง
หญิงสาวที่กำลังนั่งดื่มอยู่ค่อยๆ โยกย้ายเรือนร่างตามจังหวะเสียงเพลง พร้อมกับกระดกเครื่องดื่มมึนเมาในมือไปด้วย
"สวัสดีครับคนสวย ชนแก้วหน่อยได้ไหมครับ"
"ไม่ค่ะ" เธอปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใย ไม่ว่าใครจะเข้ามาทักทายหรือขอชนแก้ว ต่อให้จะหล่อเหลาปานเทพบุตรในนิยายเธอก็ไม่ได้สนใจ เพราะเธอตั้งใจมาดื่มดับอารมณ์ร้อนก็เท่านั้น
"สวัสดีครับคนสวย"
"...." หญิงสาวนั่งเงียบ สนใจแต่เครื่องดื่มและแสงสีด้านหน้าเพียงเท่านั้น จึงทำให้ชายหนุ่มที่เข้ามาทักทายถึงกับหน้าเสียไปเลยแต่เขาก็ไม่ได้ยอมแพ้
"มาคนเดียวเหรอครับ สนใจไปต่อมั้ย?"
"ขอโทษนะ พอดีไม่ได้มั่ว และก็ไม่ได้ขายตัวด้วย"
"บ้าฉิบ เล่นตัวจังวะ!" ชายหนุ่มเดินออกไปพร้อมกับสบถอย่างหัวเสียเพราะถูกเธอปฏิเสธ
น้ำผึ้งเจ็บกับคำว่าผู้ชายมาเยอะมาก โดยเฉพาะอดีตสามีที่เคยแต่งงานร่วมหอกัน เพราะหลังแต่งงานเธอต้องทำหน้าที่ภรรยาที่แสนดี ทำงานบ้าน จนลืมดูตัวเองปล่อยให้ตัวเองโทรมจนใครต่อใครมองว่าเธอเป็นแค่แม่บ้าน ส่วนอดีตสามีทำงานบริษัทเป็นผู้จัดการตำแหน่งสูง มันคงจะทำให้เขาเบื่อจึงแอบไปคบชู้กับพนักงานใหม่ที่เป็นลูกน้องในแผนกตัวเอง พอรู้ทุกอย่างเธอเลยตัดใจและขอหย่าขาดจากผู้ชายคนนั้น แม้จะรักมากมายแค่ไหน อยากจะเอาเรื่องให้มันจมดินไปพร้อมกับชู้แต่เธอก็ไม่มีหลักฐานมากพอ และแน่นอนว่าการฟ้องร้องก็ต้องใช้เงินในการจ้างทนายความ แต่เธอไม่มีเงินเลย จึงทำได้แค่ปล่อยและดึงตัวเองออกมาจากคนเหล่านั้น จากนั้นก็เปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดีขึ้น และรักตัวเองมากขึ้น
จากผู้หญิงที่อ่อนโยนกลายเป็นผู้หญิงร้ายๆ เพราะถูกผู้ชายเลวๆ ทำร้ายมา
...............
ด้านนอก..
ปึก!
"อ๊ะ!? ขอโทษค่ะ"
"ไม่เป็นอะไรครับ"
เพราะเธอเองก็เมาไม่ต่างจากเขาจึงเดินชนกันจนแทบจะล้ม ขณะที่กำลังจะก้าวขาเดินต่อสายตาก็เหลือบไปเห็นชายหนุ่มที่ก่อนหน้านี้พยายามเข้ามาตีสนิทกับเธอ และนั่นจึงทำให้เธอรู้ว่าผู้ชายคนนั้นกำลังออกมาตามหาเธออยู่
หมับ!
"ขอโทษนะคะ"
เธอดึงชายหนุ่มเข้ามาจูบและให้เขาปิดบังเธอไม่ให้ชายหนุ่มที่กำลังเดินหาตามเธอเจอ ทว่าเรื่องมันกำลังเลยเถิดเพราะความเมา รสจูบแสนหวานจากปากของเขา รสชาติไวน์หวานๆ ในปากของชายหนุ่มทำให้เธออยากจะดึงเขาเข้ามาจูบอีกรอบ
"เปิดห้องไหม?"
"คะ ครับ?"
"ไม่ไปก็ตามใจ ฉันจะกลับ..อ๊ะ"
"ตกลงครับ"
พลั่ก!
ภายในห้องของโรงแรมหรูทันทีที่ประตูห้องถูกเปิดออก ร่างหนาถูกผลักเข้ากับผนังห้องก่อนที่หญิงสาวจะพุ่งตัวเข้ามาจูบอย่างร้อนแรง พร้อมกับรีบเร่งถอดเสื้อผ้าออกต่อหน้าเขา จนกระทั่งถึงเตียง ทั้งสองก็ถอดเสื้อผ้าออกจนหมดแล้ว
"มีถุงยางมั้ย?"
"...." ชายหนุ่มสายหัวรัวๆ เพราะไม่คิดว่าจะมาทำแบบนี้กัน ทำเอาเธอหัวเสียไม่น้อยก่อนจะเอื้อมมือเปิดลิ้นชักควานหาถุงยางที่โรงแรมมี "จะใส่ได้เหรอเนี่ย คนละขนาดกันเลย"
"อึก...ถึงจะใส่ได้ แต่ถ้าขยับมากๆ ถุงอาจจะแตกได้นะครับ"
"...." อย่างที่เขาบอกก็ถูก แต่ถ้าจะเสียเวลาไปซื้อถุงยางตอนนี้ก็คงหมดอารมณ์กันพอดี แต่เธอก็อยากป้องกันมากกว่า "นาย...มั่วกับใครรึเปล่า?"
"...." เขามองแต่ไม่ได้ตอบ
"ตอบมาสิ งั้นก็ไม่ต้องเอานะ"
"มะ ไม่ครับ ผมยังไม่เคยมีอะไรกับใครเลย"
"เชื่อได้หรือเปล่าเนี่ย"
เธอไม่ค่อยอยากจะเชื่อเท่าไหร่ เพราะหน้าตาการแต่งตัวของเขามันดูดีมากๆ ก็ไม่อยากจะเสี่ยงเท่าไหร่หรอก แต่ไอ้ท่อนอวบๆ ขาวๆ ตรงหน้ามันกำลังกระตุกเหมือนกำลังเรียกร้องนี่สิ แถมปลายหัวสีแดงก็มีน้ำใสๆ ปริ่มออกมาอีกต่างหาก
"ทะ ทำไม่ได้เหรอครับ?"
"นอนนิ่งๆ ไป ฉันจะทำเอง ถ้าจะแตกบอกด้วย ห้ามแตกในนะ"
"...." ชายหนุ่มพยักหน้าตอบรับหงึกๆ ราวกับเด็กที่กำลังรับคำสั่งคุณครู
ร่างบางขยับไปคร่อมบนตัวของชายหนุ่ม ก่อนจะคว้าท่อนเอ็นอวบมาจ่อที่ช่องทางรักแล้วกดตัวเองให้นั่งทับลงมาอย่างช้าๆ
"อ๊า.."
"อึกพี่ครับ นะ แน่นเกิน มันปวด..."
"ให้ตายสิ ใหญ่เป็นบ้า!"
เธอไม่ใช่สาวบริสุทธิ์ก็จริง แต่ยังไม่เคยเจออะไรที่มันใหญ่ขนาดนี้มาก่อนเลย ของอดีตสามีมันแค่ไม่เท่าไหร่เอง
หรือเป็นเพราะเธอไม่ได้ทำแบบนี้มานานกันนะ
แต่ก็ช่วยตัวเองบ่อยอยู่นี่นา
"อึก...จุกจัง"
"พี่ครับอึก...ขยับหน่อยได้ไหมครับ"
"อืม..."
เธอค่อยๆ โยกขยับสะโพกขึ้นอย่างช้าๆ เพราะมันจุกจนเธอขยับแรงไปมากกว่านี้ไม่ได้ แต่ทว่าการได้กลับมามีเซ็กซ์อีกครั้งในรอบหลายปี มันทำให้รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก มันไม่เหมือนกับที่เธอต้องช่วยตัวเอง เพราะขนาดมันต่างกันและสัมผัสก็ต่างกันมาก
สวบ! สวบ! สวบ!
"อึกอ๊ะ...อ๊า.." มือเล็กวางทาบลงไปบนหน้าอกแกร่ง เขาหุ่นดีถึงจะไม่ถึงกับขาวแต่ส่วนนั้นก็ขาวอวบมาก แถมหัวนมก็ยังอมชมพูอีกด้วย
คนอะไรจะหุ่นดีขนาดนี้
"พี่ครับอ่า...ดีจังครับ แรงอีกอึก..พี่ครับ พี่ครับ"
"อืม.."
"ผมขอดูดหน้าอกหน่อยได้ไหมครับ"
"อืม เอาสิ"
ทันทีที่ได้รับอนุญาตจากหญิงสาวตรงหน้า ชายหนุ่มก็ดันตัวขึ้นโดยที่รีบโอบเอวเล็กของหญิงสาวเอาไว้ด้วย ก่อนที่ริมฝีปากร้อนจะประกบเข้ากับยอดถันสวย ปลายลิ้นเรียวตวัดเลียจุกสวยอย่างหื่นกระหาย พร้อมกับโยกเอวเนิบนาบรับแรงกระแทกที่เธอพยายามขยับขึ้นลง
"อืม..."
"ผมจูบได้ไหมครับ"
"ไม่ได้อึก...ฉันจะเสร็จ อ๊า.."
"เสร็จสิครับ เสร็จเลย เสร็จคาของผมไปเลย"
ภายในช่องทางแคบขมิบถี่ๆ พร้อมกับร่างกายที่กระตุกอย่างต่อเนื่อง
"ผะ ผมก็จะเสร็จเหมือนกัน อ่า"
"ไม่ได้นะ เสร็จข้างในไม่ได้นะ"
เธอรีบยกตัวออกก่อนจะใช้มือคว้าท่อนเอ็นใหญ่แล้วชักรูดรัวๆ จนกระทั่งน้ำสีขาวขุ่นพุ่งออกมาอย่างแรงจากปลายหัว เลอะเทอะเปรอะมือของเธอจนเหนียวไปหมด
"อึกอ๊า...พี่ครับ ผมแตกแล้วอึก.."
"เยอะจัง..หวานดีแฮะ"
"พะ พี่ครับ มันกินไม่ได้"
"ฉันแค่ชิม..."
"...."
"พอหรือยัง?"
"ครับ พี่นอนที่นี่ก่อนสิครับ มันดึกแล้ว ฝนก็ตกด้วย"
"...."
"เดี๋ยวผมนอนที่โซฟาเอง"
"อืม..."
สามปีต่อมาในระยะเวลาสามปีที่ผ่านมาฉันกับออสตินคอยช่วยกันเลี้ยงดูลูกเป็นอย่างดี มันก็มีบ้างที่คนเราจะต้องเหนื่อย และมันก็มีบ้างที่เราจะมีปากเสียงกันแต่สุดท้ายแล้วเราก็เลือกที่จะปรับความเข้าใจกันเพราะมันเป็นไปไม่ได้ที่คนเราจะอยู่ด้วยกันแล้วจะมีความคิดเห็นบางอย่างไม่ตรงกันและมีปากเสียงกันบ้าง แต่พอเราลองถอยกันคนละก้าวและพูดคุยกันอย่างตรงไปตรงมามันก็ทำให้เราสองคนเข้าใจกันปรับความเข้าใจกันมันเลยไม่มีการทะเลาะกันใหญ่โต ตอนนี้ฉันกำลังท้องลูกคนที่สองได้ห้าเดือนแล้วเป็นผู้หญิง ตอนแรกออสตินก็ไม่กล้าที่จะให้ฉันท้องอีกเพราะกลัวว่าฉันจะต้องเจ็บ รายนั้นกลัวฉันเจ็บมากๆ ถึงขั้นมีความคิดที่จะไปทำหมันตัวเองเพื่อที่จะได้ไม่ต้องมีลูกอีกฉันจะได้ไม่ต้องเจ็บอีกทั้งที่ตัวเองคิดเอาไว้ก่อนหน้านั้นแล้วว่าจะมีลูกอีกหลายๆ คนลูกจะได้ไม่เหงา สุดท้ายแล้วฉันก็ต้องปลอบใจและอธิบายให้เขาเข้าใจจนเขาล้มเลิกความคิดที่จะไปทำหมัน และตอนนี้ออสก้ากำลังเข้าเรียนในชั้นเตรียมอนุบาล ออสตินจะขับรถไปส่งทุกๆวันพอเลิกงานก็จะแวะรับลูกชายกลับมาด้วยเพราะงั้นฉันเลยไม่ได้ต้องวุ่นวายตรงนี้ ตอนเช้าตื่นมาออสตินก็จะเป็นคนจัดแจงอาบน้ำแต่งตัว
เวลาต่อมา ตอนนี้ฉันคลอดลูกแล้วและก็กลับมาอยูที่บ้านแล้วด้วย ลูกตัวใหญ่แต่ก็คลอดออกมาเองได้เพราะร่างกายของฉันแข็งแรงพอที่จะคลอดเองได้ ก่อนหน้านั้นออสตินเป็นกังวลอยู่ไม่น้อยเลย เพราะก่อนจะคลอดฉันมีอาการปวดที่เรียกว่าปวดสุดๆ ปวดจนหน้าซีดไปหมด ปวดจนตัวบิดงอ มันเหมือนร่างกายมันจะแตกเป็นเสี่ยงๆ ที่เขาว่ากันว่าการคลอดลูกของผู้หญิงมันเจ็บปวดที่สุดแล้วเพิ่งจะเข้าใจก็วันนี้นี่แหละ “เฮ้อ…”“เจ็บแผลหรือเปล่าครับพี่”“ไม่หรอก ไม่เจ็บแล้ว” ฉันตอบ พอคลอดเสร็จแล้วพักฟื้นอยู่ที่โรงพยาบาลสองวันก็ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้วล่ะ เพราะร่างกายมันฟื้นตัวได้เร็วกกว่า ลูกของฉันเองก็แข็งแรงสมบูรณ์ดีเลยกลับบ้านได้พร้อมกับฉันเลย ตอนนี้ก็ได้แม่บ้านกับออสตินคอยดูแลอยู่ฉันเลยได้มีเวลาพักฟื้นตัวเอง เขาไม่ยอมให้ฉันได้หยิบจับอะไรเลยนอกจากนอนดูพวกเขาช่วยกันเลี้ยงลูกนิ่งๆ “คุณหนูน้อยเลี้ยงง่ายจังเลยค่ะ ไม่ร้องงอแงเลย” “ดีแล้วค่ะที่เลี้ยงง่าย ถ้าแกเลี้ยงยากทุกคนคงต้องเหนื่อยเพิ่มกันแน่ๆ เลยค่ะ” “พี่ครับ..ผมพาขึ้นไปพักไหมครับ”“ไม่เป็นอะไรหรอก ให้ฉันได้นั่งรับลมอยู่ข้างล่างนี่แหละ ตอนเย็นๆ ว่าจะไปเดินเล่นสักหน่อย เหมือนจ
ออสติน Talk "จะเข้ามากอดอะไรขนาดนั้น""....." พอพี่น้ำผึ้งพูดผมก็รีบเงยหน้าขึ้นไปมองทันที ตอนนี้ผมกำลังเอาหูแนบฟังลูกที่กำลังดิ้นอยู่ในท้อง ถึงแม้ตอนที่ผมเข้ามาสัมผัสแกจะไม่ดิ้นเลยก็เถอะ แต่ผมก็จะรออยู่แบบนี้จนกว่าจะได้เห็นว่าลูกดิ้นเป็นแบบไหน พี่น้ำผึ้งบอกเสมอว่าลูกชอบดิ้นตอนกลางคืนจนทำให้พี่แกนอนไม่ค่อยหลับบวกกับท้องที่ใหญ่ขึ้นด้วย ผมมักจะรอดูว่าลูกจะดิ้นตอนไหนแต่ทุกครั้งก็ต้องเผลอหลับไปเพราะเหนื่อยจากการทำงานมาแล้ว "พี่หนักท้องไหม?""ก็มีบ้าง ท้องฉันมันโตขึ้นตั้งเยอะ จะบอกไม่หนักเลยก็แปลกสิ" "อืม..." ท้องใหญ่ๆ ของพี่น้ำผึ้งเริ่มมีรอยแตกลาย คุณหมอบอกว่าเป็นเรื่องปกติสำหรับคนท้องบางคนที่พอหน้าท้องขยายแล้วก็จะมีรอยแตกแบบนี้ ผมไม่ได้มองว่ามันน่าเกลียดเลย กลับกันผมรู้สึกสงสารพี่น้ำผึ้งด้วยซ้ำที่ต้องยอมเสียสละร่างกายยอมตัวแตกลายเพื่ออุ้มท้อง ที่เขาว่ากันว่าผู้หญิงมักจะเสียเปรียบผู้ชายมันคงจะจริงสินะเพราะผู้ชายไม่สามารถท้องได้ ไม่สามารถเป็นประจำเดือนได้ "ทำไมนายชอบจูบท้องฉันนักล่ะ""จูบเพราะแสดงความรักกับลูกแล้วก็จูบเพราะผมอยากจูบ" ".....""พี่ครับ...ถ้าคลอดลูกคนนี้แล้ว พี่ไม่อยากม
ออสติน Talk "จะเข้ามากอดอะไรขนาดนั้น""....." พอพี่น้ำผึ้งพูดผมก็รีบเงยหน้าขึ้นไปมองทันที ตอนนี้ผมกำลังเอาหูแนบฟังลูกที่กำลังดิ้นอยู่ในท้อง ถึงแม้ตอนที่ผมเข้ามาสัมผัสแกจะไม่ดิ้นเลยก็เถอะ แต่ผมก็จะรออยู่แบบนี้จนกว่าจะได้เห็นว่าลูกดิ้นเป็นแบบไหน พี่น้ำผึ้งบอกเสมอว่าลูกชอบดิ้นตอนกลางคืนจนทำให้พี่แกนอนไม่ค่อยหลับบวกกับท้องที่ใหญ่ขึ้นด้วย ผมมักจะรอดูว่าลูกจะดิ้นตอนไหนแต่ทุกครั้งก็ต้องเผลอหลับไปเพราะเหนื่อยจากการทำงานมาแล้ว "พี่หนักท้องไหม?""ก็มีบ้าง ท้องฉันมันโตขึ้นตั้งเยอะ จะบอกไม่หนักเลยก็แปลกสิ" "อืม..." ท้องใหญ่ๆ ของพี่น้ำผึ้งเริ่มมีรอยแตกลาย คุณหมอบอกว่าเป็นเรื่องปกติสำหรับคนท้องบางคนที่พอหน้าท้องขยายแล้วก็จะมีรอยแตกแบบนี้ ผมไม่ได้มองว่ามันน่าเกลียดเลย กลับกันผมรู้สึกสงสารพี่น้ำผึ้งด้วยซ้ำที่ต้องยอมเสียสละร่างกายยอมตัวแตกลายเพื่ออุ้มท้อง ที่เขาว่ากันว่าผู้หญิงมักจะเสียเปรียบผู้ชายมันคงจะจริงสินะเพราะผู้ชายไม่สามารถท้องได้ ไม่สามารถเป็นประจำเดือนได้ "ทำไมนายชอบจูบท้องฉันนักล่ะ""จูบเพราะแสดงความรักกับลูกแล้วก็จูบเพราะผมอยากจูบ" ".....""พี่ครับ...ถ้าคลอดลูกคนนี้แล้ว พี่ไม่อยากม
เวลาต่อมา ออสตินคอยดูแลฉันเป็นอย่างดีไม่ว่าจะลุกจะเดินหรือจะทำอะไรเขาจะเป็นคนจัดการให้ทุกครั้ง ออสตินดูแลฉันอยู่เป็นอาทิตย์หลังจากนั้นเขาก็กลับไปทำงานต่อเพราะเขามั่นใจแล้วว่าอาการแพ้ท้องของฉันมันไม่ได้หนักหนาอะไรและที่บ้านก็ยังมีแม่บ้านคอยอยู่เป็นเพื่อนฉันด้วย แต่ออสตินก็ยังจะกลับบ้านเร็วกว่าปกติ บางครั้งก็จะกลับมาในช่วงเที่ยงๆ ไม่ได้กลับไปทำงานต่อ ออสตินทั้งทำงานไปด้วยดูแลฉันไปด้วย จนบางครั้งฉันก็แอบห่วงสุขภาพของเขาเหมือนกัน อาการแพ้ท้องของฉันมันไม่ได้หนักหนาอะไร ฉันไม่ได้อาเจียนจนกินอะไรไม่ได้ จะมีก็แค่รู้สึกเวียนหัวบ้างเป็นบางครั้ง ออสตินสั่งห้ามฉันทำงานทุกอย่างไม่ว่าจะงานเล็กงานน้อย และเขาก็สั่งกำชับกับแม่บ้านเอาไว้อย่างดีเลยด้วย ฉันแอบไม่ได้หรอกเพราะเรื่องนี้แม่บ้านก็เห็นด้วยกับออสตินไม่มีใครเห็นด้วยกับฉันเลย "ผมกลับมาแล้วครับ" "วันนี้กลับเร็วอีกแล้วนะ" "ก็กลับมาดูแลพี่ไงครับ" "นายเองก็พักบ้างสิดูแลแต่ฉัน แต่ตัวนายไม่ได้พักเลยแบบนี้ฉันก็รู้สึกผิดเหมือนกันนะ" "พี่ไม่ต้องรู้สึกผิดเลยครับ ภรรยาของผมกำลังท้องลูกของผมอยู่สามีอย่างผมก็ต้องดูแลภรรยาอย่างเต็มที่สิครับ""แต่นายก็
ออสติน Talk ตอนเย็นหลังเลิกงาน ผมขับรถกลับมาที่บ้านตามปกติเหมือนอย่างเคย บางวันผมก็ขับรถเอง วันไหนเหนื่อยขี้เกียจขับรถก็จะมีคนขับรถค่อยขับรถไปส่งที่บริษัท แต่วันนี้ผมขับรถกลับมาเอง "พี่ค้าบ..." พอกลับมาถึงสิ่งที่ผมทำอย่างแรกเลยคือการได้อ้อนพี่น้ำผึ้ง ผมชอบเข้าไปกอดเธอหอมแก้มเธอ การได้ทำแบบนี้มันทำให้ผมหายเหนื่อยจากที่ทำงานมาเป็นปลิดทิ้งเลย "วันนี้เหนื่อยไหม""เหนื่อยครับ แต่พอเห็นหน้าพี่แล้วก็หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งเลยครับ""อ้อนเก่งนักนะนายเนี่ย" "ผมขอชาร์จแบตหน่อย" "หิวหรือยัง กินข้าวก่อนแล้วค่อยขึ้นไปอาบน้ำก็ได้จะได้พักทีเดียวเลย""ครับ" ทุกๆ อย่างมันไม่ได้มีอะไรพิเศษเลย ผมกลับมาจากที่ทำงานกินข้าวพร้อมกับพี่น้ำผึ้งแล้วก็ขึ้นไปนอนด้วยกัน เราสองคนไม่ได้เที่ยวที่ไหน กลับกันเราใช้ชีวิตดั่งเช่นสามีภรรยาทั่วไปมากกว่า พี่น้ำผึ้งเธอจะคอยทำหน้าที่เป็นแม่บ้าน ทำอาหารไว้รอผมในทุกๆ วัน มันอาจจะไม่ได้พิเศษอะไรในสายตาของคนอื่นแต่ในสายตาของผมการได้เห็นหน้าพี่น้ำผึ้งในทุกๆ วันได้พูดคุยกับเธอได้บอกรักเธอมันเป็นวันที่แสนพิเศษสำหรับผมมากที่สุดเลย เพราะงั้นผมถึงได้คิดว่าทุกๆ วันที่ผมตื่นมาแล้ว
ตอนเช้าวันถัดมา “ผมไปก่อนนะครับพี่ เลิกงานแล้วจะรีบกลับมานะครับ”“อื้ม อย่าหักโหมล่ะ พักเที่ยงก็กินข้าวด้วยห้ามอดนะ เข้าใจไหม”“เข้าใจแล้วค้าบ” “ไปเถอะ” ฉันยืนมองออสตินเดินออกไปขึ้นรถ ก่อนจะเดินกลับเข้าไปด้านใน รีบขึ้นไปด้านบนทันทีเพราะฉันมีสิ่งที่ต้องทำ นั่นก็คือตรวจครรภ์ว่าตัวเองกำลังท้องจริงๆ หรือเปล่า ฉันรีบหยิบซองยาที่แอบให้แม่บ้านไปซื้อมาให้เมื่อเช้าเข้าห้องน้ำไป ก่อนจะรีบจัดการตรวจตามที่ตัวเองพอจะรู้ และก็นั่งรอผลตรวจอยู่ห้านาที ในที่สุด…ผลตรวจก็ออกมา ปรากฏว่าฉันกำลังท้องจริงๆ แม้ที่ตรวจครรภ์จะขึ้นสองขีดจางๆ แต่ฉันก็มั่นใจ เพราะอาการที่ฉันกำลังเป็นอยู่มันก็คล้ายกับคนท้องมากจริงๆ ฉันคงต้องรีบไปฝากท้องสินะ เพื่อที่จะได้เอาสมุดตรวจครรภ์มายืนยันความจริงว่าฉันกำลังท้องจริงๆ ไม่ใช่แค่ลมปาก “คุณน้ำผึ้งจะออกไปไหนคะ?”“จะไปโรงพยาบาลน่ะ บ่ายๆ ถึงจะกลับมานะ ห้ามใครบอกออสตินล่ะว่าฉันไปไหน”“ผลตรวจเป็นยังไงคะ ใช่อย่างที่คิดหรือเปล่า”“…..” แม่บ้านทุกคนต่างยืนมองฉันด้วยสีหน้าที่รอลุ้นคำตอบจากฉัน พวกเขาดูตื่นเต้นกันมากเลยนะเนี่ย “ค่ะ มันขึ้นสองขีด แต่ต้องไปตรวจที่โรงพยาบาลอีกทีน่ะค่ะเพ
ผ่านมาได้เดือนกว่าๆ “อืม…” ฉันนั่งกุมขมับตัวเองเพราะรู้สึกไม่ค่อยสบายตัวเท่าไหร่ มันรู้สึกมึนๆ จะเวียนหัวก็ไม่เชิง อาการพวกนี้ฉันเป็นมาได้สองสามวันแล้ว แต่ก็คิดว่าเพราะนอนไม่ค่อยหลับด้วยหรือเปล่าเลยเป็นแบบนี้ แต่มันก็เป็นค่อนข้างหนักเพราะมันทำให้ฉันทำงานบ้านอะไรไม่ได้เลยจึงต้องทิ้งงานบ้านทุกอย่างให้แม่บ้านทำทั้งหมด "คุณน้ำผึ้งคะ รับน้ำหวานเย็นๆ สักแก้วไหมคะเผื่อจะดีขึ้น" "อ่า ก็ดีเหมือนกันค่ะ" "ถ้างั้นรอสักครู่นะคะ" ฉันนั่งรออยู่ได้ไม่นานแม่บ้านก็เดินเข้ามาพร้อมกับแก้วน้ำหวาน "ถ้าอาการไม่ดีขึ้นคุณน้ำผึ้งไปหาหมอดีกว่าไหมคะ เดี๋ยวดิฉันโทรหาคุณออสตินให้" "ไม่ต้องๆ ห้ามบอกเรื่องนี้กับออสตินเด็ดขาด" "....." "ฉันไม่อยากให้เขาต้องเป็นห่วง แค่งานที่บริษัทของเขาที่ต้องทำมันก็เยอะมากแล้ว ฉันไม่เป็นอะไรหรอกค่ะคงเพราะนอนดึกตื่นเช้าด้วยก็เลยเพลียๆ""งั้นก็ขึ้นไปนอนพักเถอะค่ะไม่ต้องห่วงงานบ้านหรอก เดี๋ยวดิฉันกับพวกแม่บ้านจะช่วยกันทำให้เสร็จเองค่ะ""ค่ะ ขอบคุณนะคะที่เป็นห่วง" ฉันกลับขึ้นไปนอนบนห้องตามที่แม่บ้านบอกจริงๆ แต่สุดท้ายก็ยังนอนไม่หลับเหมือนเดิม ฉันพยายามข่มตาให้นอนหลับแล้ว แต่ดูเ
พั่ก! พั่ก! พั่ก!แก่นกายใหญ่กระแทกเข้าออกช่องทางรักอย่างหนักหน่วง ร่างกายของหญิงสาวสั่นสะท้านไปตามแรงกระแทก พร้อมกับเปล่งเสียงร้องครางออกมาไม่ยอมหยุด สายตาของเธอพร่ามัวแทบมองสิ่งตรงหน้าไม่ชัดแล้ว ยิ่งถูกกระแทกแรงขึ้นก็ยิ่งทำให้เธอร้องครางออกมาเสียงดังมากขึ้น ทว่าเธอต้องรีบเอามือปิดปากตัวเองเพราะตอนนี้ไม่ได้อยู่ในห้อง แต่อยู่นอกระเบียงด้านนอกซึ่งเสียงครางที่ดังออกมามันอาจจะทำให้คนได้ยินได้ “อึก..อ๊ะอ๊ะ อึ๊อื้ม…” มือเรียวปิดปากของตัวเองไว้แน่น เพราะหากมือหลุดไปเสียงอาจจะเล็ดลอดออกมาได้ “อืม…มันดีมากเลยนะครับพี่ อึก..ผมจะคลั่งให้ได้อยู่แล้วครับ” ออสตินพูดกระซิบเสียงแผ่วข้างหู ลมหายใจอุ่นๆ ที่ถูกพ่นออกมาพร้อมกับคำพูดเสียงกระเส่ามันทำเอาเธอขนลุกซู่จนเบิกตาโพลง “ละ ลึกไป ออสติน…เฮือก!!” หญิงสาวตาเบิกโพลงเมื่อช่องทางรักมันคับแน่นจนรู้สึกได้ตรงท้องน้อย เขากดท่อนเอ็นเข้ามาลึกมากและปลดปล่อยน้ำกามเข้ามาในท้องของเธอจนรู้สึกอุ่นวาบในทันที ร่างหนาทิ้งตัวลงนอนทับร่างของภรรยาสาวพร้อมกับลมหายใจที่หอบถี่ ในขณะที่เธอเองก็เหนื่อยและหมดแรงไม่ต่างกัน แต่เธอก็รู้ดีว่าเขาคงไม่ยอมหยุดเพียงเท่านี้อย่างแน่
Comments