น้ำผึ้ง Talk
หลังจากวันนั้นไอ้เด็กบ้ามันก็มักจะมาหาฉันตลอดทุกครั้งหลังที่เลิกงานกลับมา ฉันเองก็ไม่รู้หรอกว่าเขาทำงานอะไร แต่ก็คิดว่าคงจะทำงานบริษัททั่วๆ ไปเพราะการแต่งกายมันบ่งบอกแบบนั้น
แต่ก็อย่าหวังไปว่าฉันจะเปิดใจให้ง่ายๆ ไอ้หน้าหล่อๆ แต่งตัวดูดีทำงานบริษัทนี่แหละที่ทำให้ฉันเข็ดขยาดจนฉันไม่อยากจะมีใคร
กริ๊ง~
"พี่น้ำผึ้งครับ"
ฉันรีบเดินออกไปที่หน้ารั้ว เพราะไม่อย่างนั้นไอ้เด็กบ้าที่ชื่อออสตินนี่มีหวังได้กดกริ่งบ้านของฉันจนพังแน่ๆ
"จะมีบ้านสักวันไหมที่นายจะไม่มาที่นี่"
"ผมซื้อกับข้าวมาให้ครับพี่กินอะไรหรือยัง"
"ยังหรอกเข้ามาก่อนสิ"
ถามว่าทำไมฉันถึงยอมให้ผู้ชายเข้ามาในบ้านได้ง่ายๆ แบบนี้ อันที่จริงฉันก็ไม่ได้ไว้ใจอะไรหรอก แต่เท่าที่ดูคร่าวๆ เด็กนี่ก็ไม่ได้มีอะไรน่ากลัวเลยดูเงียบๆ หงิมๆ มากกว่า แต่ไอ้เรื่องตามตื๊อนี่สิหนักข้อเลย
"ไปซื้อมาจากไหนเนี่ย"
"ซื้อมาจากร้านอาหารครับ"
"คราวหน้าไม่ต้องซื้อมานะ"
"ทำไมล่ะครับ ไม่ถูกปากหรอ?"
"เปล่า แต่ฉันไม่ค่อยชอบกินอะไรแพงๆ หรอก อีกอย่างฉันก็ไม่ใช่พวกเลือกกินขนาดนั้น"
"เดี๋ยวผมจัดใส่จานให้นะครับ"
"อืม..."
หมอนี่ก็มากินมาฝากท้องอยู่นี่แหละ ส่วนมากจะซื้ออาหารมาจากข้างนอกแล้วมากินกับฉันที่นี่ พอมืดก็กลับไป วนเวียนอยู่แบบนี้จนฉันชินไปแล้วล่ะ
มีหมอนี่เข้ามาก็ดูไม่เหงาเหมือนกันนะ แต่พอนึกถึงเรื่องคืนนั้นที่มีอะไรกันฉันนี่แทบอยากจะเอาหน้ามุดดิน
"พี่อยู่บ้านคนเดียวแบบนี้ไม่กลัวหรอครับ?"
"ถามทุกวัน ฉันก็บอกทุกวันจะถามทำไมนักหนา"
"ผมย้ายมาอยู่กับพี่ได้ไหม"
พรวด!
"แค่ก แค่ก แค่ก"
"ผะ ผมขอโทษครับ เขาพูดอะไรผิดไปหรือเปล่า"
"ตกลงนายไม่มีบ้านอยู่หรือเป็นอะไรของนายกันแน่เนี่ย จู่ๆ จะมาขออยู่บ้านคนอื่นเขา"
"ผมไม่อยากอยู่คนเดียว ได้อยู่กับพี่มันไม่เหงาดีครับ เดี๋ยวค่าใช้จ่ายผมจะออกให้เองทั้งหมดเลย ถ้าพี่อยากได้อะไรผมก็จะซื้อให้ ขอแค่..."
"เดี๋ยวๆ บอกไว้ก่อนเลยนะ ฉันไม่ใช่ผู้หญิงเห็นแก่เงินขนาดนั้นนะ อย่าคิดที่จะเอาเงินหรือเอาเรื่องที่จะซื้อของให้มาพูดกับฉัน"
"เปล่าครับ แต่พี่เคยบอกผมนี่ว่าโน๊ตบุ๊คใกล้จะพังแล้ว ของหลายๆ อย่างในบ้านก็เก่าโทรมจนต้องเปลี่ยนแล้วนะ"
"เฮ้อ...ช่างมันเถอะน่า มันเคยอยู่ยังไงก็ปล่อยให้มันอยู่อย่างนั้นแหละจะไปยุ่งกับมันทำไม"
ให้ตายสิเด็กนี่คิดอะไรอยู่กันแน่เนี่ย ของในบ้านของฉันมันเก่าก็จริงเพราะมันเก่าตามกาลเวลา มันก็หลายสิบปีมาแล้วนะ แต่บ้านฉันก็ไม่เคยปล่อยให้มันโทรมหรือรกจนอยู่ไม่ได้ เห็นแบบนี้ฉันก็เก่งงานบ้านงานเรือนอยู่ไม่น้อยเลยล่ะ
ส่วนเรื่องโน๊ตบุ๊คที่ใกล้จะพังมันก็จริงๆ แหละ เพราะมันก็นานแล้วด้วยแต่ที่ยังใช้อยู่เพราะขี้เกียจซื้อใหม่ รอให้มันไปเฝ้าดาวอังคารแล้วจริงๆ ค่อยเปลี่ยน ตอนนี้มันยังใช้การได้อยู่ถึงจะเก่าไปหน่อยก็เหอะ
"พี่ครับ"
"หืม..."
"ที่ทำงานอะไร"
"ก็พวกงานทั่วๆ ไปแหละ ขายของตามอินเตอร์เน็ตบ้าง ทำอะไรจิปาถะไปบ้าง ฉันขี้เกียจทำงานตามบริษัทตามโรงงานมันน่าเบื่อ"
"อ๋อ...แล้วพี่ชอบผมไหม"
"ไม่อะ" ฉันตอบหน้าตาเฉย เพิ่งจะรู้จักกันได้ไม่เท่าไหร่เอง จะให้ฉันรู้สึกยังไงได้ยังไง ฉันไม่ใช่พวกที่จะชอบใครง่ายๆ แค่คนนั้นเข้ามาทำดีด้วยหรอก
ฉันเข็ดกับเรื่องในอดีตมามากแล้วล่ะ
"ถ้าผมจะชวนพี่ไปที่บ้าน พี่จะไปด้วยไหม"
"นายจะบ้าหรอ ฉันยังไม่ได้เป็นอะไรกับนายเลยนะ นี่ฉันยังไม่ได้คิดบัญชีกับนายเลยนะเรื่องที่นายดันไปบอกกับแม่ของนายว่าฉันเป็นแฟนน่ะ"
"ผมขอโทษครับที่พูดออกไปแบบนั้น แต่ที่ต้องพูดก็เพราะไม่อยากให้แม่จับคู่ให้อีก ผมขอโทษพี่จริงๆ นะครับ"
"ว่าแต่นายอายุเท่าไหร่เนี่ย?"
"ยี่สิบห้าครับ"
"โห..."
เด็กจริงๆ ด้วยแฮะ เอาจริงๆ ฉันไม่ค่อยชอบเด็กสักเท่าไหร่หรอกนะ เพราะในความคิดของฉันเด็กมักจะมีความคิดเด็กๆ แต่มันก็ไม่ใช่กับทุกคนหรอก ฉันก็แค่คิดในแง่มุมของฉันก็เท่านั้น
.........
"พรุ่งนี้ไม่ต้องแวะมานะ" ฉันพูดขณะที่กำลังเดินออกไปส่ง
"ทำไมล่ะครับพี่ไม่พอใจอะไรผมหรือเปล่า?"
"เปล่า ฉันก็แค่จะออกไปเที่ยว"
"เที่ยวที่ไหนหรอครับ?"
"ฉันจะไปไหนยังไงต้องรายงานนายทุกอย่างเลยหรือไงเนี่ย"
"ไม่หรอกครับผมแค่อยากรู้ว่าพี่จะไปที่ไหน"
"ทำไม? ถ้าฉันบอกไปแล้วนายจะตามไปหรือไง"
"ก็ถ้าพี่อนุญาตผมก็จะไปครับ"
"ไอ้บ้า แล้วไปแบบนั้นไม่คิดจะทำงานทำการหรือไง"
"ผมลาได้ครับ"
"จิ๊! ทำอย่างกับเป็นลูกเจ้าของบริษัทอย่างนั้นแหละ นี่ถ้านายลางานมาแล้วไปเที่ยวกับฉันแล้วโดนเจ้านายด่าฉันโดนพ่วงไปด้วยจะทำยังไง?"
"ไม่มีใครกล้ามาว่าพี่หรอกครับ"
"....."
"ตกลงพี่จะไปที่ไหนหรอครับ?"
"....."
"พี่น้ำผึ้ง..."
"มันไม่ใช่เรื่องของนายนะ ฉันเคยอยู่คนเดียวไปไหนมาไหนคนเดียว การที่ฉันให้สิทธิ์นายมาอยู่ที่บ้านของฉันได้แบบนี้ มันไม่ได้แปลว่าฉันจะให้สิทธิ์นายก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของฉันนะ"
"ขอโทษครับ"
"เออๆ ช่างมันเถอะ ฉันจะไปภูเก็ตจบนะ"
"ครับ"
ให้ตายสิพอได้เห็นสีหน้าเศร้าๆ ที่หมอนั่นแสดงออกมาฉันนี่ทำตัวไม่ถูกเลย สุดท้ายก็ต้องยอมบอกไปจนได้ ทำไมฉันต้องมาหวั่นไหวกับสายตาเศร้าละห้อยเพียงแค่โดนฉันดุแค่นี้ด้วยนะ
"ผมไปก่อนนะครับพี่"
"ขับรถดีๆ ล่ะ ว่าแต่เอารถจอดไว้ที่หน้าปากซอยเหมือนเดิมหรอ?"
"ครับ"
"คราวหน้าถ้าจะมาก็เอารถมาจอดที่หน้าบ้านก็ได้ เดินกลับไปมืดๆ แบบนี้มันอันตราย"
"ครับพี่ ถ้าถึงห้องแล้วผมขอโทรหาพี่นะ"
"อืม..."
บ้านของฉันมันเป็นซอยเล็กๆ ซึ่งแน่นอนว่ารถจะจอดริมทางไม่ได้เพราะรถที่สวนไปสวนมาจะไม่สามารถผ่านได้ หมอนี่ก็เลยต้องใช้วิธีการจอดรถไว้ที่หน้าปากซอยซึ่งอยู่ไม่ไกลแล้วเดินมาแทน
ฉันยืนมองแผ่นหลังกว้างของเด็กนั่นเดินหายลับไปในความมืด เขาตัวใหญ่และสูงราวๆ 190 เลยได้มั้ง เทียบกับฉันที่สูงแค่ 165 เวลาคุยกันเหมือนแหงนคุยกับเสาไฟฟ้า
ฉันชอบนะ เพราะบุคลิกของหมอนี่คือสเปคของฉันเลย และที่ได้แถมมาด้วยคือเป็นลูกครึ่ง จะผิดไปอยู่อย่างเดียวก็คืออายุที่เด็กกว่านั่นแหละ แต่ก็นะถ้ามันจะได้จริงๆ เรื่องอายุฉันก็ไม่ติด
เวลาต่อมาณ บ้านพักที่ภูเก็ตหญิงสาวเดินเล่นอยู่รอบๆ บ้านพักของตัวเอง หลังจากที่ขนสัมภาระมาไว้ในห้องเสร็จเรียบร้อยหมดแล้ว เธอชอบใช้ชีวิตแบบเรียบง่ายสบายๆ เพราะไม่มีอะไรที่ต้องคอยรับผิดชอบเธอจึงไม่ซีเรียสเรื่องการใช้เงิน ถึงจะอายุขนาดนี้แล้วก็ตาม"สบายใจแฮะ ชอบจังชีวิตการเป็นโสดเนี่ย อยากทำอะไรก็ได้ทำ อยากไปไหนก็ได้ไป ไม่ต้องกลัวว่าใครจะมองไม่ดีเลย" หญิงสาวบ่นพึมพำขณะที่กำลังเดินเล่นอยู่"ขอประทานโทษค่ะลูกค้า""คะ? มีอะไรหรือเปล่าคะ""ไม่ทราบว่าคุณลูกค้าจะไปรับประทานอาหารที่ด้านในเองหรือจะให้พนักงานเอามาเสิร์ฟให้ที่นี่ดีคะ""มีบริการแบบนี้ด้วยหรอคะ""มีค่ะ""ไม่เป็นอะไรค่ะเดี๋ยวฉันไปเองดีกว่าสะดวกกว่า""ได้ค่ะ"ห้องพักที่เธอจองเป็นห้องพักแบบพิเศษ และก็แน่นอนว่าราคามันก็ต้องสูง แต่เพราะเธอต้องการความเป็นส่วนตัวจึงเลือกที่จะจองห้องส่วนตัวแบบนี้ถึงจะมีอีกหลังนึงข้างๆ กันแต่เท่าที่ดูก็ไม่มีคนอยู่ครืด ครืด ครืดสายเรียกเข้า >>> เด็กบ้า"โทรมาทำไมอีกเนี่ยไอ้เด็กบ้า!" เธอบ่นใส่หน้าจอโทรศัพท์ก่อนจะหยิบขึ้นมาและกดรับสาย เพราะถ้าเธอทำเป็นเมินปลายสายคงได้โทรเข้ามาไม่ยอมหยุดอีกเหมือนเดิม"ว่าไง"
"พี่ยังไปไหนไม่ได้" ชายหนุ่มยกมือกั้นขวางตรงหน้าของหญิงสาวเอาไว้ไม่ให้เธอเดินหนีไป"อะไรของนายอีก?""เมื่อคืนพี่กับผมเพิ่งจะมีอะไรกันไป""แล้วยังไง?" เธอไม่ได้ใส่ใจ พลาดก็คือพลาดไปแล้ว ถ้ามัวเอาเวลาไปสนใจกับเรื่องตรงนี้ ชีวิตคงไม่เดินหน้ากันพอดี"พี่ชื่ออะไรหรอ?""นายจะมาตามตื๊อฉันทำไมเนี่ย ฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว และเมื่อคืนที่มีอะไรกับนายก็เพราะเมา นายเองก็เมาไม่ใช่หรือไง""แต่นั่นมันครั้งแรกของผมเลยนะ""....." เธอมองอย่างไม่เชื่อสายตา เขาทั้งหน้าตาดีการแต่งตัวก็ดีดูเหมือนคนมีฐานะ ขับรถก็หรูหราไม่น่าเชื่อว่านี่จะเป็นเซ็กซ์ครั้งแรก"แล้วนายต้องการอะไรจากฉัน?""ผมจะมีโอกาสได้เจอพี่อีกไหม""แล้วจะมาเจอกับฉันทำไม เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย""แต่พี่พรากความบริสุทธิ์ของผมไปแล้วนะ""นายจะไปซีเรียสทำไม คิดแค่ว่ามีเซ็กซ์กันสนุกๆ ก็เท่านั้นเอง""แต่ผม...ผมชอบพี่!""เอากันแค่ครั้งเดียวนายบอกว่าชอบฉันงั้นเหรอ?""....." ชายหนุ่มพยักหน้าตอบรับรัวๆ"แต่ฉันไม่ได้ชอบนาย"*************************ณ สถานบันเทิงแห่งหนึ่งหญิงสาวที่กำลังนั่งดื่มอยู่ค่อยๆ โยกย้ายเรือนร่างตามจังหวะเสียงเพลง พร้อมกับกระด
หญิงสาวตื่นขึ้นมาในตอนเช้าของอีกวัน ก่อนจะรีบเร่งจัดการใส่เสื้อผ้าและแต่งตัวเพื่อที่จะออกจากห้อง ในขณะที่ชายหนุ่มที่เธอเพิ่งจะร่วมรักด้วยเมื่อคืนยังคงนอนหลับสนิทอยู่ที่โซฟาเธอมองไปที่เขาเพราะหน้าตาและผิวพรรณมันช่างสะดุดเสียจริงๆ และดูเหมือนว่าเขาจะอายุเด็กกว่าเธอด้วยผู้ชายคนนี้ดูดีและน่าจะมีเชื้อสายเป็นฝรั่ง เพราะหน้าตาออกไปแนวฝรั่งด้วย"บ้าสิ จะมองทำไมล่ะเนี่ย!" เธอบ่นงุบงิบพึมพำอยู่กับตัวเอง จนกระทั่งทุกอย่างเรียบร้อยดี ทว่าชายหนุ่มที่ควรจะนอนอยู่ที่โซฟาเขากลับมายืนอยู่ทางด้านหลังของเธอ และทันทีที่เธอขยับตัวแผ่นหลังก็ชนกับหน้าอกของเขาพอดี"อ๊ะ?! ตกใจหมด!""พี่จะไปไหนครับ?""ฉันก็จะกลับน่ะสิ""แล้วเรื่องเมื่อคืนของเรา...""จะไปใส่ใจทำไม ก็แค่วันไนท์สแตนด์""แต่มันเป็นครั้งแรกของผมเลยนะครับ""แล้วมีอะไรเสียหายไหมล่ะ นายกับฉันต่างก็เสร็จด้วยกันทั้งคู่ อีกอย่างฉันก็ไม่ได้บังคับนายด้วย เราเต็มใจทั้งสองฝ่ายแถมยังได้ประโยชน์เท่าๆ กันด้วย มันก็เท่านั้น" เธอไม่ได้ซีเรียสอะไรกับเรื่องนี้ เพราะเธอไม่ใช่คนอ่อนไหวกับเรื่องพวกนี้ ที่สำคัญเธอไม่ใช่พวกอ่อนต่อโลกที่จะไม่เคยผ่านอะไรมาเลย"ผมไม่ให้พ
ณ สถานบันเทิงที่เดิมชายหนุ่มมารอหญิงสาวที่เขาเจอที่สถานที่แห่งนี้ทุกวันหลังจากที่แยกจากเธอวันนั้น เพราะคิดว่าเธอจะต้องกลับมาเที่ยวในสถานบันเทิงแห่งนี้อีกอย่างแน่นอน แต่ก็ไร้วี่แวว ไม่ว่าเขาพยายามสอดส่องมองหามากเท่าไหร่แต่ก็ยังไม่เจอเธอเลยไม่รู้ว่าเธอหายไปไหน หรือเธอไม่คิดจะกลับมาที่นี่อีกแล้วก็ไม่รู้"สวัสดีค่ะหนุ่มหล่อ ไม่ทราบว่ามารอใครคะเนี่ย มีเพื่อนดื่มหรือยังเอ่ย""ผมมารอแฟนครับ""หว่า เสียดายจังมีแฟนซะแล้ว แต่ถ้าอยากจะสนุกกับใครนอกจากแฟนก็มาที่นี่อีกได้นะ""อ่า เชิญออกไปด้วยครับ""จิ๊! หน้าตาหล่อแต่ดันใช้ความหล่อตัวเองไม่เป็นซะงั้น"เขาเองก็ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน เพราะเขาไม่ได้มีอารมณ์หรือความรู้สึกชอบกับผู้หญิงที่เข้าหาเลยชายหนุ่มเดินออกมาที่ด้านนอกหลังจากที่รออยู่จนสถานบันเทิงเกือบจะปิด และในเวลาเดียวกันสายตาก็เหลือบไปเห็นร่างของหญิงสาวใส่กางเกงขาสั้นเสื้อยืดธรรมดา ทว่าทรวดทรงและรูปร่างของเธอมันทำให้เขาต้องสะดุดและยืนมองนิ่ง"พี่น้ำผึ้ง!" เสียงพูดดังคล้ายกับตะโกนทำให้หญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงข้ามฟากถนนต้องหันกลับมามอง แต่ทว่าเธอไม่ได้มีท่าทีที่จะแสดงอาการตกใจอะไรออกมาเลย จนกระทั
เวลาต่อมาณ บ้านพักที่ภูเก็ตหญิงสาวเดินเล่นอยู่รอบๆ บ้านพักของตัวเอง หลังจากที่ขนสัมภาระมาไว้ในห้องเสร็จเรียบร้อยหมดแล้ว เธอชอบใช้ชีวิตแบบเรียบง่ายสบายๆ เพราะไม่มีอะไรที่ต้องคอยรับผิดชอบเธอจึงไม่ซีเรียสเรื่องการใช้เงิน ถึงจะอายุขนาดนี้แล้วก็ตาม"สบายใจแฮะ ชอบจังชีวิตการเป็นโสดเนี่ย อยากทำอะไรก็ได้ทำ อยากไปไหนก็ได้ไป ไม่ต้องกลัวว่าใครจะมองไม่ดีเลย" หญิงสาวบ่นพึมพำขณะที่กำลังเดินเล่นอยู่"ขอประทานโทษค่ะลูกค้า""คะ? มีอะไรหรือเปล่าคะ""ไม่ทราบว่าคุณลูกค้าจะไปรับประทานอาหารที่ด้านในเองหรือจะให้พนักงานเอามาเสิร์ฟให้ที่นี่ดีคะ""มีบริการแบบนี้ด้วยหรอคะ""มีค่ะ""ไม่เป็นอะไรค่ะเดี๋ยวฉันไปเองดีกว่าสะดวกกว่า""ได้ค่ะ"ห้องพักที่เธอจองเป็นห้องพักแบบพิเศษ และก็แน่นอนว่าราคามันก็ต้องสูง แต่เพราะเธอต้องการความเป็นส่วนตัวจึงเลือกที่จะจองห้องส่วนตัวแบบนี้ถึงจะมีอีกหลังนึงข้างๆ กันแต่เท่าที่ดูก็ไม่มีคนอยู่ครืด ครืด ครืดสายเรียกเข้า >>> เด็กบ้า"โทรมาทำไมอีกเนี่ยไอ้เด็กบ้า!" เธอบ่นใส่หน้าจอโทรศัพท์ก่อนจะหยิบขึ้นมาและกดรับสาย เพราะถ้าเธอทำเป็นเมินปลายสายคงได้โทรเข้ามาไม่ยอมหยุดอีกเหมือนเดิม"ว่าไง"
น้ำผึ้ง Talkหลังจากวันนั้นไอ้เด็กบ้ามันก็มักจะมาหาฉันตลอดทุกครั้งหลังที่เลิกงานกลับมา ฉันเองก็ไม่รู้หรอกว่าเขาทำงานอะไร แต่ก็คิดว่าคงจะทำงานบริษัททั่วๆ ไปเพราะการแต่งกายมันบ่งบอกแบบนั้นแต่ก็อย่าหวังไปว่าฉันจะเปิดใจให้ง่ายๆ ไอ้หน้าหล่อๆ แต่งตัวดูดีทำงานบริษัทนี่แหละที่ทำให้ฉันเข็ดขยาดจนฉันไม่อยากจะมีใครกริ๊ง~"พี่น้ำผึ้งครับ"ฉันรีบเดินออกไปที่หน้ารั้ว เพราะไม่อย่างนั้นไอ้เด็กบ้าที่ชื่อออสตินนี่มีหวังได้กดกริ่งบ้านของฉันจนพังแน่ๆ"จะมีบ้านสักวันไหมที่นายจะไม่มาที่นี่""ผมซื้อกับข้าวมาให้ครับพี่กินอะไรหรือยัง""ยังหรอกเข้ามาก่อนสิ"ถามว่าทำไมฉันถึงยอมให้ผู้ชายเข้ามาในบ้านได้ง่ายๆ แบบนี้ อันที่จริงฉันก็ไม่ได้ไว้ใจอะไรหรอก แต่เท่าที่ดูคร่าวๆ เด็กนี่ก็ไม่ได้มีอะไรน่ากลัวเลยดูเงียบๆ หงิมๆ มากกว่า แต่ไอ้เรื่องตามตื๊อนี่สิหนักข้อเลย"ไปซื้อมาจากไหนเนี่ย""ซื้อมาจากร้านอาหารครับ""คราวหน้าไม่ต้องซื้อมานะ""ทำไมล่ะครับ ไม่ถูกปากหรอ?""เปล่า แต่ฉันไม่ค่อยชอบกินอะไรแพงๆ หรอก อีกอย่างฉันก็ไม่ใช่พวกเลือกกินขนาดนั้น""เดี๋ยวผมจัดใส่จานให้นะครับ""อืม..."หมอนี่ก็มากินมาฝากท้องอยู่นี่แหละ ส่วนมากจ
ณ สถานบันเทิงที่เดิมชายหนุ่มมารอหญิงสาวที่เขาเจอที่สถานที่แห่งนี้ทุกวันหลังจากที่แยกจากเธอวันนั้น เพราะคิดว่าเธอจะต้องกลับมาเที่ยวในสถานบันเทิงแห่งนี้อีกอย่างแน่นอน แต่ก็ไร้วี่แวว ไม่ว่าเขาพยายามสอดส่องมองหามากเท่าไหร่แต่ก็ยังไม่เจอเธอเลยไม่รู้ว่าเธอหายไปไหน หรือเธอไม่คิดจะกลับมาที่นี่อีกแล้วก็ไม่รู้"สวัสดีค่ะหนุ่มหล่อ ไม่ทราบว่ามารอใครคะเนี่ย มีเพื่อนดื่มหรือยังเอ่ย""ผมมารอแฟนครับ""หว่า เสียดายจังมีแฟนซะแล้ว แต่ถ้าอยากจะสนุกกับใครนอกจากแฟนก็มาที่นี่อีกได้นะ""อ่า เชิญออกไปด้วยครับ""จิ๊! หน้าตาหล่อแต่ดันใช้ความหล่อตัวเองไม่เป็นซะงั้น"เขาเองก็ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน เพราะเขาไม่ได้มีอารมณ์หรือความรู้สึกชอบกับผู้หญิงที่เข้าหาเลยชายหนุ่มเดินออกมาที่ด้านนอกหลังจากที่รออยู่จนสถานบันเทิงเกือบจะปิด และในเวลาเดียวกันสายตาก็เหลือบไปเห็นร่างของหญิงสาวใส่กางเกงขาสั้นเสื้อยืดธรรมดา ทว่าทรวดทรงและรูปร่างของเธอมันทำให้เขาต้องสะดุดและยืนมองนิ่ง"พี่น้ำผึ้ง!" เสียงพูดดังคล้ายกับตะโกนทำให้หญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงข้ามฟากถนนต้องหันกลับมามอง แต่ทว่าเธอไม่ได้มีท่าทีที่จะแสดงอาการตกใจอะไรออกมาเลย จนกระทั
หญิงสาวตื่นขึ้นมาในตอนเช้าของอีกวัน ก่อนจะรีบเร่งจัดการใส่เสื้อผ้าและแต่งตัวเพื่อที่จะออกจากห้อง ในขณะที่ชายหนุ่มที่เธอเพิ่งจะร่วมรักด้วยเมื่อคืนยังคงนอนหลับสนิทอยู่ที่โซฟาเธอมองไปที่เขาเพราะหน้าตาและผิวพรรณมันช่างสะดุดเสียจริงๆ และดูเหมือนว่าเขาจะอายุเด็กกว่าเธอด้วยผู้ชายคนนี้ดูดีและน่าจะมีเชื้อสายเป็นฝรั่ง เพราะหน้าตาออกไปแนวฝรั่งด้วย"บ้าสิ จะมองทำไมล่ะเนี่ย!" เธอบ่นงุบงิบพึมพำอยู่กับตัวเอง จนกระทั่งทุกอย่างเรียบร้อยดี ทว่าชายหนุ่มที่ควรจะนอนอยู่ที่โซฟาเขากลับมายืนอยู่ทางด้านหลังของเธอ และทันทีที่เธอขยับตัวแผ่นหลังก็ชนกับหน้าอกของเขาพอดี"อ๊ะ?! ตกใจหมด!""พี่จะไปไหนครับ?""ฉันก็จะกลับน่ะสิ""แล้วเรื่องเมื่อคืนของเรา...""จะไปใส่ใจทำไม ก็แค่วันไนท์สแตนด์""แต่มันเป็นครั้งแรกของผมเลยนะครับ""แล้วมีอะไรเสียหายไหมล่ะ นายกับฉันต่างก็เสร็จด้วยกันทั้งคู่ อีกอย่างฉันก็ไม่ได้บังคับนายด้วย เราเต็มใจทั้งสองฝ่ายแถมยังได้ประโยชน์เท่าๆ กันด้วย มันก็เท่านั้น" เธอไม่ได้ซีเรียสอะไรกับเรื่องนี้ เพราะเธอไม่ใช่คนอ่อนไหวกับเรื่องพวกนี้ ที่สำคัญเธอไม่ใช่พวกอ่อนต่อโลกที่จะไม่เคยผ่านอะไรมาเลย"ผมไม่ให้พ
"พี่ยังไปไหนไม่ได้" ชายหนุ่มยกมือกั้นขวางตรงหน้าของหญิงสาวเอาไว้ไม่ให้เธอเดินหนีไป"อะไรของนายอีก?""เมื่อคืนพี่กับผมเพิ่งจะมีอะไรกันไป""แล้วยังไง?" เธอไม่ได้ใส่ใจ พลาดก็คือพลาดไปแล้ว ถ้ามัวเอาเวลาไปสนใจกับเรื่องตรงนี้ ชีวิตคงไม่เดินหน้ากันพอดี"พี่ชื่ออะไรหรอ?""นายจะมาตามตื๊อฉันทำไมเนี่ย ฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว และเมื่อคืนที่มีอะไรกับนายก็เพราะเมา นายเองก็เมาไม่ใช่หรือไง""แต่นั่นมันครั้งแรกของผมเลยนะ""....." เธอมองอย่างไม่เชื่อสายตา เขาทั้งหน้าตาดีการแต่งตัวก็ดีดูเหมือนคนมีฐานะ ขับรถก็หรูหราไม่น่าเชื่อว่านี่จะเป็นเซ็กซ์ครั้งแรก"แล้วนายต้องการอะไรจากฉัน?""ผมจะมีโอกาสได้เจอพี่อีกไหม""แล้วจะมาเจอกับฉันทำไม เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย""แต่พี่พรากความบริสุทธิ์ของผมไปแล้วนะ""นายจะไปซีเรียสทำไม คิดแค่ว่ามีเซ็กซ์กันสนุกๆ ก็เท่านั้นเอง""แต่ผม...ผมชอบพี่!""เอากันแค่ครั้งเดียวนายบอกว่าชอบฉันงั้นเหรอ?""....." ชายหนุ่มพยักหน้าตอบรับรัวๆ"แต่ฉันไม่ได้ชอบนาย"*************************ณ สถานบันเทิงแห่งหนึ่งหญิงสาวที่กำลังนั่งดื่มอยู่ค่อยๆ โยกย้ายเรือนร่างตามจังหวะเสียงเพลง พร้อมกับกระด