เมียแต่งที่(ไม่)รัก
วิชิต เลิศเกียรติกุล (ชิต) ทายาทคนสุดท้องของตระกูลผู้ดีเก่า ครอบครัวทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ กำไรปีละหลายหมื่นล้าน ชอบอนุรักษ์สมบัติเก่าๆของตระกูล ชอบผู้หญิง เรียบร้อย อ่อนหวาน พูดจาไพเราะ แพรวา สมบูรณ์รัตนา (วา) เธอผู้ตั้งมั่นในรักแรก รักแท้ รักเดียว รักชั่วนิรันดร์ นิสัยร่าเริง ลุยๆ ฉลาด ทันคน มีความอดทนสูง อดทนที่จะรักคนที่ไม่เหลียวแลเธอแม้หางตา ความอดทนของเธอจะมีวันหมดอายุไหม ความรักเป็นสิ่งสวยงามเสมอ คนที่เขาจะรักอยู่เฉยๆเขาก็รัก แต่คนที่เขาหมดรักแลกมาด้วยลมหายใจก็ไร้ค่า ความรักที่เขาไม่ต้องการก็คงทำได้แค่ทำใจ เมื่อคนหนึ่งทำใจได้แต่อีกคนกลับไม่ให้ไป "ผู้หญิงคนนั้นโชคดีจังเลยนะคะ ที่เป็นคนได้หัวใจของพี่ชิตไป วาดีใจแทนเธอจังค่ะ " ใจจริงแล้วแพรวาเธอรู้สึกอิจฉาผู้หญิงคนนั้น แต่เธอทำได้แค่แสดงความยินดี วิชิตรู้สึกแปลกๆ ที่แพรวายอมทำตามเขาแต่โดยดี แต่สิ่งนี้เป็นสิ่งที่เขาต้องการมาโดยตลอด " แต่วามีข้อแลกเปลี่ยนนะคะ อย่างน้อยวาอยากจะได้มันสักครั้ง ก่อนที่วา จะไม่มีสิทธิ์อีกเลย " "ถ้าเธอสัญญาว่าจะยกเลิกงานแต่งหลังสิ้นปีจริง พี่ก็จะยอมตามใจเธอ " วิชิตยอมตามใจแพรวา เพราะต้องการอิสรภาพเพื่อผู้หญิงที่เขารัก "ก่อนที่จะสิ้นปีนี้พี่ช่วยทำเหมือนเราเป็นคู่รักที่รักกันจริงๆ ได้ไหมคะ " พูดจบแพรวารู้สึกสมเพชตัวเองไม่น้อย ที่ขอให้เขาทำแบบนี้ "แค่เดือนกว่าใช่ไหมถ้าใช่ก็ตกลง" วิชิตตอบแบบไม่ต้องคิด เขายอมแลกเวลาอันน้อยนิดกับการที่เธอยอมไปจากชีวิตเขา "ค่ะถ้าพี่ชิตทำได้วาก็ทำได้ค่ะ" แพรวารู้สึกจุกและมีความสุขในคราเดียว เธอไม่เคยได้รับรอยยิ้มอบอุ่นแบบนี้จากเขาสักครั้ง แต่การยอมยกเลิกงานแต่งทำเขามีความสุขมากขนาดนั้นเลยหรือ ถึงแม้เธอจะเจ็บปวด ตัวเธอก็อยากให้คนที่เธอรักมีความสุข ตามที่เขาต้องการ ความรักเป็นสิ่งสวยงามเสมอ คนที่เขาจะรักอยู่เฉยๆ เขาก็รัก แต่คนที่เขาหมดรัก แลกมาด้วยลมหายใจก็ไร้ค่า ความรักที่เขาไม่ต้องการก็คงทำได้แค่ทำใจ 💝💝💝💝💝💝💝💝💝 นิยายเรื่องนี้แนวรักข้างเดียวเป็นนิยายรักดรามา โรมานซ์ ฮิโรติก ในเรื่องมี 2 คู่นะคะ ฝากติดตาม+คอมเมนต์ เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ 😍😍😍ณ.สนามบินswแพรวาตื่นแต่งตัวตั้งแต่เช้าตรู่ วันนี้เป็นวันที่เธอมีความสุขที่สุดวันหนึ่ง เป็นวันที่เธอจะได้เจอเขา"สุดที่รักของวา วาจะได้เห็นหน้าพี่ชิตแล้วดีใจจังเลย"แพรวาพึมพำด้วยความสุข หัวใจลิงโล้ดด้วยความตื่นเต้นก็เขาไปเรียนต่างประเทศตั้งสองปี ไม่รู้กลับมาจะเป็นยังไงบ้างแพรวายืนรอชายหนุ่มอยู่ที่สนามบินตามตำแหน่งที่เขาบอกไว้ แต่ไม่เห็นแม้เงาเธอรอเขาทั้งวัน จนค่ำก็ไม่เจอ คงจะคลาดกันตอนวาหันไปทางอื่นใช่ไหมพี่ชิตขา..."หึๆ"แพรวาขำให้ตัวเอง ที่ไม่เคยเข็ดหลาบ ว่าเขาน่ะชอบหลอกเธอตลอดด้านวิชิตเขาบอกทางบ้านว่ามาถึงวันนี้แต่จริงแล้วเขามาถึงตั้งแต่เมื่อวานก็เขาเบื่อที่จะเจอเธอยายจุ้นจ้าน ที่ชอบเสนอหน้ามาให้เห็นทุกงานไม่ว่าเขาจะทำอะไรข้ออ้างของเธอนะเหรอ ก็วาเป็นคู่หมั้นของพี่ชิตบ้างละ วาก็อยากจะอยู่ใกล้คู่หมั้นของวาบ้างละพูดแล้วก็น่ารำคาญ ไม่มีความเป็นผู้หญิงเอาซะเลย บอกแม่ว่าอยากขอถอนหมั้นแม่กลับหาฤกษ์แต่งให้ซะงั้น คิดแล้วเพลียจิตจริงๆ เลยคอนโดหรูของวิชิตก๊อกๆแกร๊ก"มาหาใครคะ"สาวสวย หุ่นเอ็กซ์คนหนึ่งมาเปิดประตู พร้อมถามผู้มาเยือน" พี่ชิตอยู่ไหม"แพรววาจำใจตอบ"อยู่ค่ะ เข้ามารอก่
หลายวันผ่านไปวิชิตถึงได้กลับบ้าน คุณหญิงชวนชม เอืมระอากับพฤติกรรมลูกชายคนเล็กเหลือเกิน" จำทางกลับบ้านได้ด้วยเหรอตาชิต""แม่ครับ...ผมกลับมาเหนื่อยๆ อย่าชวนทะเลาะสิครับ...""ไม่ให้ฉันว่าแกได้ไง ทำไมถึงทำกับน้องแบบนั้น น้องอุตส่าห์ไปรอ ไม่สงสารกันบ้างหรือไง"คุณหญิงชวนชมอดไม่ได้ที่จะต่อว่าลูกชายสุดที่รัก เพราะเขาทำเกินกว่าเหตุจริงๆ"ก็ผมบอกแม่แล้วไงครับ ว่าผมไม่ได้ชอบไม่ได้รักยายนั่นได้หรอกครับ"" แต่ยังไงแกก็ต้องแต่งกับหนูวา ฉันหาฤกษ์ไว้แล้ว "พอได้ยินแบบนั้นวิชิตถึงกับหน้าเสีย"คุณแม่ครับ ผมไม่แต่งน่ะครับ ยัยแพรวา เด็กกะโปโลจะตายไป ผู้หญิงอะไรไม่มีความเป็นกุลสตรีบ้างเลย "วิชิตเถียงคอเป็นเอ็น ไม่มีทางที่เขาจะยอมแต่งงานกับผู้หญิงที่แม่หาให้เด็ดขาด"ทำไมว่าน้องอย่างนั้นละลูก แม่ว่าน้องน่ารักดีออก"คุณหญิงชวนชมพูดถึงว่าที่ลูกสะใภ้ด้วยแววตาเอ็นดู"โธ่ คุณแม่ครับ แม่ชอบแม่ก็แต่งเองแล้วกัน ผมขอบายนะครับ "วิชิตพูดตัดบทแม่เขาทันที" ได้....ถ้าแกไม่แต่ง ฉันจะเอาของรักของแก่ไปบริจาคให้หมดเลย ไม่เชื่อคอยดู"คุณหญิงชวนชมคาดโทษลูกชาย"คุณแม่ครับ อย่าทำร้ายจิตใจผมแบบนี้สิครับ แม่ก็รู้ว่าผมรัก พระ
วันนี้ที่บ้านของวิชิตมีงานเลี้ยงต้อนรับเล็กๆถูกจัดขึ้นที่บริเวณริมสระน้ำในคฤหาสน์หลังใหญ่โตมีเพียงญาติสนิทมิตรสหายที่คุ้นเคยกันเท่านั้นที่มางานนี้จริงๆ แล้ววิชิตไม่ได้อยากให้จัดงานนี้ขึ้นมาเลยแต่เขาก็ปฏิเสธไม่ได้เมื่อเป็นคำสั่งของท่านเจ้าสัวโชติ เกียรติกุล บิดาของเขา"เฮ้อ....น่าเบื่อชะมัด"วิชิตถอนหายใจออกมาอย่างหนัก เมื่อเขามีโอกาสได้มานั่งดื่มกับเพื่อนสนิทอย่างชานนท์ในอีกโต๊ะหนึ่งงานเลี้ยงนี้มีเพียงคนสนิทเพียงไม่กี่คน และหนึ่งในนั้นก็คือครอบครัวของว่าที่เจ้าสาวของเขาแพรวา ผู้หญิงคนที่ทำให้อะไรๆ ในชีวิตเขาดูน่าเบื่อไปหมด"ไม่รู้จัดงานนี้ขึ้นมาทำไม เบื่อหน้าคนบางคนชะมัด "วิชิตพึมพำให้ชานนท์ฟัง"เอ่อน่า..อย่าคิดมาก น้องวาก็น่ารักดีนี่หว่า ถึงว่าไม่ยอมพาไปไหนด้วยเลย "ชานนท์แซววิชิตเขารู้สึกว่าแพรวา ไม่ได้เลวร้ายอะไร ทำไมเพื่อนของเขาถึงได้ปากร้ายว่าเธอได้ทุกวินาทีขนาดนี้"นายไม่รู้อะไร เห็นใสๆ แบบนี้นะไม่เคยยอมสงบปากสงบคำเลยสักครั้ง ฉันเบื่อต่อล้อต่อเถียงกับเธอ พูดสอนอะไรก็ทำหน้ามึนไม่ยอมฟังสักอย่าง""เอ่อๆ แล้วแต่นาย ว่าแต่กลับมาครั้งนี้คิดจะทำอะไรที่ไหนยัง "" ยังไม่รู้เหมือน
หลายวันผ่านไป....วันนี้คุณหญิงชวนชมบังคับวิชิตมารับแพรวาไปทานมื้อเที่ยงเป็นการไถ่โทษ ที่วิชิต แกล้งแพรวาให้เธอไปรอเก้อที่สนามบินทั้งวัน และเรื่องที่วิชิตแกล้งพลักหญิงสาวตกน้ำด้วยวิชิตขัดไม่ได้เลยต้องยอมเพราะแม่เขาขู่ไว้หลายอย่าง ชายหนุ่มเลยต้องยอมรับนัดกับแพรวาแพรวาเธอดีใจมาก คิดว่าวิชิตเห็นความสำคัญของตัวเองมากขึ้น ถึงขั้นยอมมากินข้าวด้วยแล้วเพราะเธอไม่ค่อยได้ใกล้ชิดกับเขาสักเท่าไหร่ ถ้าเธอไม่ไปตามตื๊อเขา ก็อย่าหวังว่าเขาจะมาให้เธอเห็นแม้เงาวันนี้แพรวาแต่งตัวสวย ด้วยชุดกระโปรงสีฟ้าอ่อน ดูสดใสตามวัย เพียงแค่ไม่ใช่ตัวตนของเธอเท่าไรเธอชอบกางเกงยีน เสื้อยืด รองเท้าผ้าใบมากกว่าแต่เธอก็พอรู้ว่าวิชิตชอบสาวหวานเรียบร้อย เธอจึงยอมใส่ชุดนี้ในวันนี้ แม้จะรู้สึกเขินมากแค่ไหนพอถึงเวลานัดวิชิตก็มารับเธอตรงเวลา แพรวาดีใจมาก เพราะในใจลึกๆ ของเธอก็กลัวว่าเขาจะปล่อยให้เธอแต่งตัวรอเก้อเหมือนเมื่อครั้งก่อนๆ และมันก็เกิดขึ้นบ่อยๆ จนเป็นเรื่องปกติสำหรับเธอไปแล้วแต่นี่เขามารับเธอ เธอไม่ได้ฝันไป... แพรวาหัวใจพอโต รู้สึกสุขใจจนบอกเป็นคำพูดไม่ได้ ได้แต่ยิ้มจนเหมือนคนบ้าในระหว่างทางที่อยู่บนรถในขณะ
ผับแห่งหนึ่ง"ว่าไงเพื่อนรัก ทำไมทำหน้าแบบนั้น "ชานนท์ทักทายวิชิต เมื่อเขามาถึงผับที่นัดกันไว้ และเห็นวิชิตนั่งทำหน้าเซ็งสร้อย"ก็วันนี้มีนัดกับน้องมาย แต่แม่ก็ดันไปนัดกับยายเด็กนั่น และก็ยังบังคับให้ไปทานข้าวให้ได้ด้วย ไม่งั้นจะยึดของรักเลยต้องทำตาม "" ก็ไม่น่าเป็นอะไรนี่ นายก็ไปแล้วไม่ใช่เหรอ"แล้วชานนท์ก็เดินมานั่งที่เก้าอี้ข้างวิชิต"เป็นสิก็น้องมาย โกรธมากแล้วยังไปรู้มาอีกว่าฉันมีคู่หมั้นแล้ว ตัดสัมพันธ์กันทันทีเลย ยังไม่ได้อธิบายอะไรเลย""แล้วนายจะอธิบายว่าอะไรละ ""ก็...นั่นสิวะ โอ๊ยปวดหัว ก็เลยมานั่งดื่มอยู่นี่ไงแก้เครียด "วิชิตนึกถึงคำของชานนท์ จะแก้ตัวยังไงเขาก็มีคู่หมั้นแล้วจริงๆ คงมีทางเดียวคือ หาทางยกเลิกงานแต่ง แค่นี้เขาก็จะโสด และก็ไม่ต้องมียายตัวยุ่งมาคอยขวางหูขวางตาด้วยแค่คิดก็รู้สึกดีขึ้นมาทันที วิชิตยกยิ้มเจ้าเล่ห์ที่มุมปาก" มีแผนอะไร ทำไมทำหน้าแบบนั้น "ชานนท์อดสงสัยไม่ได้"ไม่มีอะไรแค่อยากโสดก็เท่านั้น ฮ่า ฮ่า ฮ่า "วิชิตหัวเราะร่าอย่างมีความสุขเมื่อนึกแผนออกว่าจะทำอย่างไรให้ถูกยกเลิกงานแต่ง"เอ่อ...ชิตตอนนี้ว่างอยู่ใช่ไหม "ชานนท์ถามเพื่อนรัก"อืม...ว่างยัง
หลายวันผ่านไป..... " มีอะไรวะนนท์ ถึงได้นัดมาผับตั้งแต่หัววัน " พอวิชิตเข้ามาในผับประจำของพวกเขา ก็เริ่มถามชานนท์จนตอบแทบไม่ทัน "อกหัก..." ชานนท์ตอบสั้นๆ แต่น้ำเสียงเศร้าจนวิชิตชะงักเงียบมองหน้าเพื่อนรักอย่างไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน แล้วเดินไปตบบ่าเพื่อนเบาๆ สองสามที " อยากเล่าไหม""อืม เราผิดเอง เรามันเลวไง "ชานนท์ตอบด้วยน้ำเสียงตัดพ้อตัวเอง แล้วชานนท์ก็เล่าเรื่องที่แฟนสาวไปเห็นหลักฐานที่เขาเพิ่งร่วมรักกับแม่เลขาสุดเอ็กซ์แต่ชอบแต่งตัวเรียบร้อยปกปิดทุกอย่างแต่เวลาปลดผ้าออก คุณเธอทำชานนท์หลงใหลได้ไม่ยากจนทำให้แอบกินกันมาได้พักใหญ่แล้วพอแฟนของเขาเห็นหลักฐานนั้นก็บอกเลิกเขาทันทีชานนท์ไม่คิดว่าแฟนสาวจะใจเด็ด เลิกเขาไปทันทีขนาดนั้น โดยไม่ฟังคำอธิบายใดๆ เลยเขาไปตามง้อเธอแล้วแต่ ยังไม่เจอตัวเลย ชานนท์ระบายความในใจอยู่ไม่นานก็หยุดเมื่อสายตาไปสะดุดกับสาวสวยที่เดินเข้ามาในผับพร้อมเพื่อนๆ ของเธอชานนท์เริ่มส่องและส่งสายตาให้หญิงสาวคนสวยอย่างเปิดเผยใช่...เวลานี้เขาต้องหาสาวๆ เพื่อผ่อนคลายอารมณ์ที่เพิ่งโดนบอกเลิกมามาดๆ "อะไรวะ นี่เพิ่งอกหักจะหาสาวมาดามอกเลยเหรอว่ะ ""ไม่ได้เอามา
วิชิตเดินตามแพรวามาทางห้องน้ำ เขารู้สึกคิดหนัก เมื่อนึกถึงแววตานั้นของแพรวา เขาแค่สนุกที่ได้แกล้งเธอแต่กลับเป็นสิ่งที่ดูจะรุนแรงเกินไปสำหรับครั้งนี้ วิชิตถอนหายใจออกมาเบาๆ " เฮ้อ.... ทำไงได้เธออยากวุ่นวายกับฉันนัก จะได้จำ " จากที่คิดว่าตัวเองผิด อยู่ ๆ เขากลับคิดว่าตัวเองทำถูกแล้ว และเขาก็ไม่สนใจที่จะไปขอโทษแพรวาด้วย วิชิตเดินเข้าไปในงานหน้าตาเฉย เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น สาวๆ พากันเสนอตัวด้วยสายตา และด้วยท่าทาง ตลอดทางที่วิชิตเดินผ่าน และชายหนุ่มก็ส่งยิ้มหวานให้หญิงสาวทุกคนที่มองเขา เพื่อแสดงว่าเขาสามารถ ทักทายพูดคุยกับใครก็ได้ โดยที่คู่หมั้นของเขาไม่มีสิทธิ์จะห้ามปรามอะไรเลย และถึงห้าม เขาก็คงไม่ฟังเธอเช่นกัน มีแต่จะทำให้ตัวเองเสียหน้ามากกว่า แพรวาตัดสินใจกลับบ้านทันทีที่ออกจากห้องน้ำ เธอรออยู่นานพอสมควร ถึงได้ออกจากห้องน้ำ เธอไม่อยากเจอสายตาของผู้คนที่มองเธอเลย เหตุการณ์ครั้งนี้ เป็นเหตุการณ์ที่น่าอายที่สุดในชีวิตของเธอ แพรวาเธอเจ็บปวดกว่าครั้งไหนๆ วิชิตทำสำเร็จแล้ว เขาทำเธอยอมแล้ว แค่คิดเธอก็น้ำตาซึม แต่...เพียงไม่นานเธอก็สลัดมันทิ้งได้ เธอจัดการกับความผิดหวังเรื่องของวิช
วิชิตช่วยงานชานนท์อย่างเต็มที่เพราะเขาก็มีหุ้นส่วนอยู่ที่นี่ด้วย อาจไม่มากมายถ้าคิดเป็นเปอร์เซ็นต์แต่ก็สำหรับคนทั่วไปนั่นหมายถึงอยู่สบายไปทั้งชาติ วิชิตได้รับการมอบหมายงานหลายอย่างเพราะชานนท์จะไปดูงานที่ต่างจังหวัด หนึ่งอาทิตย์วิชิตรับงานไว้โดยไม่เกี่ยงงอนใด ช่วงนี้แม่เขารบเร้าให้ไปรับคู่หมั้นมาทานข้าว ดูหนัง ชอปปิงตามประสาผู้หญิงแม่เขาบอกว่า สิ่งเหล่านี้คือความสุขของผู้หญิง แต่ตัวเขากลับไม่รู้สึกมีความสุขด้วยเลยเขาจึงรับงานทุกอย่างที่ชานนท์คั่งค้างไว้มาทำทั้งหมด เพื่อเป็นเกราะในการโดนแม่บังคับบริษัท....ในอาทิตย์นี้เองที่มีนักศึกษาเข้ามาฝึกงานที่บริษัท วิชิตเป็นคนดูแลเรื่องนี้ด้วย เพราะมีเด็กฝึกงานด้านเลขามาด้วยหนึ่งคน เขาจึงให้เธออยู่ในตำแหน่งผู้ช่วยเลขาจริงๆ แล้วก็เป็นเด็กฝากของชานนท์นั่นแหละ เป็นหลานสาวของคู่ขาเก่าของชานนท์ เธอชื่อเดือนฉายวิชิตได้พบและสอนงานเธอ เพราะช่วงนี้ชานนท์ไม่อยู่ ถ้ามีผู้ช่วยมาช่วยงานเขา ก็ถือได้ว่ามีคนช่วยแบ่งเบาภาระเล็กๆ น้อยๆ ได้เดือนฉายเธอเป็นเด็กสาวหน้าใส นิสัยเรียบร้อย พูดจาไพเราะ ที่สำคัญเธอเป็นอดีตดาวมหาลัยด้วยเรื่องความสวยก็ไม่ธรรมดาอยู่แ
สองวันแล้วที่วิชิตใช้รถคันเก่า ในวันแรกที่เดือนฉายได้นั่งรถคันนี้ สีหน้าของเธอนั้นดูไม่ค่อยพอใจเท่าไร แต่เธอก็ไม่ได้แสดงออกมามากนักแต่วันนี้เดือนฉายเธอออกอาการหงุดหงิดให้เห็นอย่างชัดเจนเมื่อรถที่ขับอยู่ดีๆ แอร์ก็ดันไม่เย็นขึ้นมาดื้อๆ จากที่อารมณ์ดีอยู่กลายร่างเป็นนางร้ายทันที"คุณชิตค่ะ เดือนไม่ไหวแล้วนะคะ อากาศร้อนมากขนาดนี้ แล้วแอร์ยังมาเสียอีก ""ครับ เดี๋ยวพี่จะรีบจัดการเลยครับ "ชายหนุ่มรีบกดลดกระจกลงให้ลมยามเย็นได้พัดเข้ามาภายในรถจะได้ช่วยระบายความร้อนออกจากรถ ซึ่งก็ช่วยได้เพียงเล็กน้อยระหว่างทางวิชิตหันมองข้างทางเห็นร้านก๋วยเตี๋ยวไก่ขายอยู่เขาเลยแวะจอดรถข้างทางตรงร้านนั้น หวังอยากจะจอดพักให้เดือนฉายอารมณ์ดีขึ้นแต่เขาคิดผิดเมื่อเดือนฉายเธอยิ่งทำหน้าบึ้งตึงใส่เขา และไม่ยอมพูดจาใดๆ ได้แต่นั่งมองเขาแบบไม่พอใจ"กินก๋วยเตี๋ยวสักถ้วยก่อนนะ เดี๋ยวพี่ค่อยไปส่งที่บ้าน "วิชิตชวนเดือนฉายคุยด้วยน้ำเสียงเป็นกังวลเพราะหญิงสาวแสดงออกมาว่าไม่พอใจมาก"เดือนว่าวันนี้เดือนกลับเองดีกว่าค่ะ ถ้าคุณชิตอยากกินก็กินเลย เดี๋ยวเดือนจะเรียกแท็กซี่กลับเองค่ะ "พูดจบเดือนฉายก็ลุกพรวดออกจากโต๊ะที่ร้านก๋
"วันนี้ฉันจะต้องจัดการแกให้รู้เรื่อง ตาชิต "หลังจากที่คุณหญิงชวนชมได้อ่านข่าวของลูกชายที่ควงผู้หญิงเที่ยวห้างออกหน้าออกตาทั้งที่ตัวเองมีคู่หมั้นคู่หมายเป็นถึงลูกสาวนายพล มีหน้ามีตาระดับประเทศพอมีข่าวออกมาแบบนี้ก็ยิ่งทำให้ฝ่ายหญิงเสียหาย และนี่คือเหตุผลที่ทำคุณหญิงชวนชมกังวลใจข่าวที่เกิดขึ้น เกิดจากความจงใจของวิชิต ทำให้ที่มีคนตาดีถ่ายรูปเขาลงโซเชียลไว้ได้คุณหญิงชวนชมยิ่งมีอาการโมโหมากขึ้นเพราะเธอโทรหาลูกชายตัวดีแล้วแต่เขาไม่ยอมรับโทรศัพท์"อย่าให้ฉันอดไม่ได้น่ะ ฉันจะตัดแกออกจากกองมรดกจริงๆด้วยคอยดู "คุณหญิงชวนชมบ่นให้กับลูกชายพอตั้งสติได้คุณหญิงชวนชมก็กดโทรศัพท์หาแพรวาทันทีแต่แพรวาเองก็ไม่รับสายคุณหญิงชวนชมเช่นกันยิ่งทำคุณหญิงชวนชมกระวนกระวายใจเข้าไปใหญ่"เป็นอะไรอีกหละคุณหญิง "เสียงทุมแหบแห้งของเจ้าสัวโชติ เอ่ยถามภรรยาด้วยความเป็นห่วงเพราะคุณหญิงเธอเล่นเดินไปเดินมาไม่ยอมหยุดนั่งสักที จนเจ้าสัวที่นั่งจิบชาอยู่รู้สึกสงสัย"ไม่มีอะไรหรอกค่ะ "เธอตอบกลับเสียงหวานแต่ภายในใจนั้นร้อนรุ่มเป็นไฟก่อนจะยอมหยุดเดินวนไปมา เพราะไม่อยากให้เจ้าสัวโชติเป็นกังวลกับข่าวของวิชิตมากไปกว่านี้
พอแพรววกับหนึ่งนารายณ์ออกไป ทินกรก็ยืนสูบบุหรี่ต่อจนหมดมวนจึงเดินกลับโต๊ะ ที่มีเพื่อนๆกำลังสังสรรค์รอเขาอยู่ระหว่างทางเขาเจอเข้ากับวิชิต ซึ่งเดินมากับหญิงสาวหน้าสะสวยคนหนึ่งระหว่างที่เขาคุยกับวิชิต เขาเห็นสายตาของหญิงสาวที่ยืนอยู่ด้านหลังของวิชิตพยายามสบตาเขาอย่างเปิดเผยจนเขารู้สึกข้องใจกับกริยาท่าทางแบบนั้นของเธอมาก แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกไปเพราะตอนนี้เขารู้สึกโมโหวิชิตมากกว่า ที่ทำอะไรไม่ไว้หน้าแพรวาเลยสักนิด แต่เขาก็ต้องทำเป็นเฉยแต่สุดท้ายก็อดไม่ได้ที่จะถามถึงแพรวากับตัวของวิชิต"ชิตนายไม่ไปส่งน้องวาหละ ทำไมให้หนึ่งไปส่ง "คำถามของทินกรทำวิชิตถึงกับหยุดนิ่ง แล้วเขาก็มองสบตากับทินกร"ผมยังไม่เจอวาครับ "วิชิตไม่รู้จะตอบยังไงดี เขาเลยตัดสินใจตอบความจริงออกไป"น้องวาเมามาก ตอนแรกนึกว่ามีงานฉลองอะไร ตอนนี้พอเข้าใจแล้ว "ทินกรตอบกลับด้วยอาการหงุดหงิดถ้าแพรวาเลือกเขา เขาจะไม่มีวันทำให้เธอเสียใจเลย แต่นี่เธอเลือกคนตรงหน้าที่เวลาเขาเจอทีไรอยากจะตะบันหน้าเข้าให้ทุกครั้งที่เห็นหน้าเฮ้อ!!ทินกรหายใจออกมาหนักๆ เมื่อไม่ได้รับคำตอบใดๆจากปากของวิชิตอีก นอกความเงียบและนั่นเหมือนเป็นคำตอบในต
โรงแรมหรูแห่งหนึ่ง..... ร่างเปล่าเปลือยสองร่างกำลังนัวเนียกันอย่างเร่าร้อน ไฟแห่งแรงปรารถนากำลัง แผดเผ่ากายาของทั้งสองให้มอดไหม้ตรงนั้นเสียให้ได้ ปั๊บ...ปั๊บ...ปั๊บ...ปั๊บ เสียงแรงกระแทกของเอวสอบยังดังไม่หยุดเป็นเวลาหลายสิบนาทีเสียงหวานครางกระเส่า ยิ่งกระตุ้นอารมณ์กระสันให้คนกระทำด้านบน อดกระทำรุนแรงกับร่างเปลือยอรชรตรงหน้าไม่ได้ยิ่งเขาถาโถมเข้าใส่เธอแรงมากเท่าไหร่ เธอยิ่งแอ่นรับสัมผัสนั้น และตอบสนองอารมณ์ให้เขาอย่างเร้าใจชายหนุ่มปรนเปรอบทรักให้หญิงสาวตรงหน้าให้มีความสุขจนแทบสำลัก"อ๊ายยย...อ๊าสส...คุณชิตขา... อ๊าสสส เดือนไม่ไหวแล้วค่ะ "ส่วนเนื้อในที่ถูกความเป็นชายเสียดสีอย่างหนักหน่วงทำให้ก่อเกิดความเสียวซ่านจนเกินต้านทำให้ร่องสาวขมิบตอดรัดลำยักษ์เป็นจังหวะถี่ เพิ่มความเสียวซ่านให้ชายหนุ่มเพิ่มมากขึ้น" อ๊าสสส น้องเดือนอย่ารัดพี่แน่นเกินไป พี่จะไม่ไหวแล้ว อ๊าสสส "ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นซี๊ดปาก พร้อมออกปากร้องครวญครางเมื่อความเป็นสาวกำลังนำพาเขาถึงจุดสูงสุด"อ๊าสส เดือนก็ไม่ไหวแล้วค่ะ อะ...อ๊ายย..""งะ..งั้นพร้อมกันครับ "เสียงแหบพร่าของชายหนุ่มเอ่ยขึ้น เขาเองก็ทนกับความรัญจวนที
วิชิตเริ่มเดินหน้ารุกจีบเดือนฉายอย่างเปิดเผยโดยในวันนี้พอเลิกงานวิชิตก็พาเดือนฉายไปเดินห้าง และเดินซื้อของที่เดือนฉายอยากได้ไม่ว่าสิ่งนั้นจะราคาเท่าไหร่ วิชิตสามารถเปย์ ให้หญิงสาวได้ทุกอย่างสร้างความพึงพอใจให้เธอเป็นอย่างมาก ถึงแม้ว่าในใจลึกๆ แล้วเธอไม่ได้สนใจวิชิตมากเท่าวิชิตสนใจเธอก็ตามเธอตกลงยอมลองคบกับเขาเพียงเพราะความเป็นคนใจป๊าของวิชิตเท่านั้นเพราะในตอนนี้เขาสามารถให้เธอมากกว่าผู้ชายคนอื่นของเธอในตอนนี้เดือนฉายที่กำลังมองวิชิต ที่ถือของพะรุงพะรังแล้วยิ้มหวานให้ชายหนุ่ม และในขณะเดียวกันเขาก็ยิ้มหวานให้เธอเช่นกัน"วันนี้พี่มีความสุขจังเลยครับ ที่ได้พาน้องเดือนมาเดินเล่น "วิชิตรู้สึกมีความสุขเป็นอย่างมากที่ได้ใกล้ชิดกับเดือนฉาย ถึงแม้ว่าทุกอย่างจะดูเร็วเกินไป แต่เขาก็คิดว่าเธอคือคนที่เขาพร้อมที่จะดูแลทั้งสองเดินเคียงคู่กัน หยอกล้อกันอย่าง มีความสุข โดยไม่ได้เห็นว่าใครกำลังมองพวกเขาอยู่ในร้านอาหารหรู....แพรวามีนัดกินอาหารกับลูกค้ารายสุดท้ายของการทำงาน เพราะเธอจะไม่เข้าไปช่วยงานที่บริษัทของวิชิตอีกแล้วในขณะที่เธอคุยกับลูกค้าอยู่ เธอก็ได้เห็นวิชิตเดินซื้อของอยู่กับเด็กนักศึ
วิชิตช่วยงานชานนท์อย่างเต็มที่เพราะเขาก็มีหุ้นส่วนอยู่ที่นี่ด้วย อาจไม่มากมายถ้าคิดเป็นเปอร์เซ็นต์แต่ก็สำหรับคนทั่วไปนั่นหมายถึงอยู่สบายไปทั้งชาติ วิชิตได้รับการมอบหมายงานหลายอย่างเพราะชานนท์จะไปดูงานที่ต่างจังหวัด หนึ่งอาทิตย์วิชิตรับงานไว้โดยไม่เกี่ยงงอนใด ช่วงนี้แม่เขารบเร้าให้ไปรับคู่หมั้นมาทานข้าว ดูหนัง ชอปปิงตามประสาผู้หญิงแม่เขาบอกว่า สิ่งเหล่านี้คือความสุขของผู้หญิง แต่ตัวเขากลับไม่รู้สึกมีความสุขด้วยเลยเขาจึงรับงานทุกอย่างที่ชานนท์คั่งค้างไว้มาทำทั้งหมด เพื่อเป็นเกราะในการโดนแม่บังคับบริษัท....ในอาทิตย์นี้เองที่มีนักศึกษาเข้ามาฝึกงานที่บริษัท วิชิตเป็นคนดูแลเรื่องนี้ด้วย เพราะมีเด็กฝึกงานด้านเลขามาด้วยหนึ่งคน เขาจึงให้เธออยู่ในตำแหน่งผู้ช่วยเลขาจริงๆ แล้วก็เป็นเด็กฝากของชานนท์นั่นแหละ เป็นหลานสาวของคู่ขาเก่าของชานนท์ เธอชื่อเดือนฉายวิชิตได้พบและสอนงานเธอ เพราะช่วงนี้ชานนท์ไม่อยู่ ถ้ามีผู้ช่วยมาช่วยงานเขา ก็ถือได้ว่ามีคนช่วยแบ่งเบาภาระเล็กๆ น้อยๆ ได้เดือนฉายเธอเป็นเด็กสาวหน้าใส นิสัยเรียบร้อย พูดจาไพเราะ ที่สำคัญเธอเป็นอดีตดาวมหาลัยด้วยเรื่องความสวยก็ไม่ธรรมดาอยู่แ
วิชิตเดินตามแพรวามาทางห้องน้ำ เขารู้สึกคิดหนัก เมื่อนึกถึงแววตานั้นของแพรวา เขาแค่สนุกที่ได้แกล้งเธอแต่กลับเป็นสิ่งที่ดูจะรุนแรงเกินไปสำหรับครั้งนี้ วิชิตถอนหายใจออกมาเบาๆ " เฮ้อ.... ทำไงได้เธออยากวุ่นวายกับฉันนัก จะได้จำ " จากที่คิดว่าตัวเองผิด อยู่ ๆ เขากลับคิดว่าตัวเองทำถูกแล้ว และเขาก็ไม่สนใจที่จะไปขอโทษแพรวาด้วย วิชิตเดินเข้าไปในงานหน้าตาเฉย เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น สาวๆ พากันเสนอตัวด้วยสายตา และด้วยท่าทาง ตลอดทางที่วิชิตเดินผ่าน และชายหนุ่มก็ส่งยิ้มหวานให้หญิงสาวทุกคนที่มองเขา เพื่อแสดงว่าเขาสามารถ ทักทายพูดคุยกับใครก็ได้ โดยที่คู่หมั้นของเขาไม่มีสิทธิ์จะห้ามปรามอะไรเลย และถึงห้าม เขาก็คงไม่ฟังเธอเช่นกัน มีแต่จะทำให้ตัวเองเสียหน้ามากกว่า แพรวาตัดสินใจกลับบ้านทันทีที่ออกจากห้องน้ำ เธอรออยู่นานพอสมควร ถึงได้ออกจากห้องน้ำ เธอไม่อยากเจอสายตาของผู้คนที่มองเธอเลย เหตุการณ์ครั้งนี้ เป็นเหตุการณ์ที่น่าอายที่สุดในชีวิตของเธอ แพรวาเธอเจ็บปวดกว่าครั้งไหนๆ วิชิตทำสำเร็จแล้ว เขาทำเธอยอมแล้ว แค่คิดเธอก็น้ำตาซึม แต่...เพียงไม่นานเธอก็สลัดมันทิ้งได้ เธอจัดการกับความผิดหวังเรื่องของวิช
หลายวันผ่านไป..... " มีอะไรวะนนท์ ถึงได้นัดมาผับตั้งแต่หัววัน " พอวิชิตเข้ามาในผับประจำของพวกเขา ก็เริ่มถามชานนท์จนตอบแทบไม่ทัน "อกหัก..." ชานนท์ตอบสั้นๆ แต่น้ำเสียงเศร้าจนวิชิตชะงักเงียบมองหน้าเพื่อนรักอย่างไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน แล้วเดินไปตบบ่าเพื่อนเบาๆ สองสามที " อยากเล่าไหม""อืม เราผิดเอง เรามันเลวไง "ชานนท์ตอบด้วยน้ำเสียงตัดพ้อตัวเอง แล้วชานนท์ก็เล่าเรื่องที่แฟนสาวไปเห็นหลักฐานที่เขาเพิ่งร่วมรักกับแม่เลขาสุดเอ็กซ์แต่ชอบแต่งตัวเรียบร้อยปกปิดทุกอย่างแต่เวลาปลดผ้าออก คุณเธอทำชานนท์หลงใหลได้ไม่ยากจนทำให้แอบกินกันมาได้พักใหญ่แล้วพอแฟนของเขาเห็นหลักฐานนั้นก็บอกเลิกเขาทันทีชานนท์ไม่คิดว่าแฟนสาวจะใจเด็ด เลิกเขาไปทันทีขนาดนั้น โดยไม่ฟังคำอธิบายใดๆ เลยเขาไปตามง้อเธอแล้วแต่ ยังไม่เจอตัวเลย ชานนท์ระบายความในใจอยู่ไม่นานก็หยุดเมื่อสายตาไปสะดุดกับสาวสวยที่เดินเข้ามาในผับพร้อมเพื่อนๆ ของเธอชานนท์เริ่มส่องและส่งสายตาให้หญิงสาวคนสวยอย่างเปิดเผยใช่...เวลานี้เขาต้องหาสาวๆ เพื่อผ่อนคลายอารมณ์ที่เพิ่งโดนบอกเลิกมามาดๆ "อะไรวะ นี่เพิ่งอกหักจะหาสาวมาดามอกเลยเหรอว่ะ ""ไม่ได้เอามา
ผับแห่งหนึ่ง"ว่าไงเพื่อนรัก ทำไมทำหน้าแบบนั้น "ชานนท์ทักทายวิชิต เมื่อเขามาถึงผับที่นัดกันไว้ และเห็นวิชิตนั่งทำหน้าเซ็งสร้อย"ก็วันนี้มีนัดกับน้องมาย แต่แม่ก็ดันไปนัดกับยายเด็กนั่น และก็ยังบังคับให้ไปทานข้าวให้ได้ด้วย ไม่งั้นจะยึดของรักเลยต้องทำตาม "" ก็ไม่น่าเป็นอะไรนี่ นายก็ไปแล้วไม่ใช่เหรอ"แล้วชานนท์ก็เดินมานั่งที่เก้าอี้ข้างวิชิต"เป็นสิก็น้องมาย โกรธมากแล้วยังไปรู้มาอีกว่าฉันมีคู่หมั้นแล้ว ตัดสัมพันธ์กันทันทีเลย ยังไม่ได้อธิบายอะไรเลย""แล้วนายจะอธิบายว่าอะไรละ ""ก็...นั่นสิวะ โอ๊ยปวดหัว ก็เลยมานั่งดื่มอยู่นี่ไงแก้เครียด "วิชิตนึกถึงคำของชานนท์ จะแก้ตัวยังไงเขาก็มีคู่หมั้นแล้วจริงๆ คงมีทางเดียวคือ หาทางยกเลิกงานแต่ง แค่นี้เขาก็จะโสด และก็ไม่ต้องมียายตัวยุ่งมาคอยขวางหูขวางตาด้วยแค่คิดก็รู้สึกดีขึ้นมาทันที วิชิตยกยิ้มเจ้าเล่ห์ที่มุมปาก" มีแผนอะไร ทำไมทำหน้าแบบนั้น "ชานนท์อดสงสัยไม่ได้"ไม่มีอะไรแค่อยากโสดก็เท่านั้น ฮ่า ฮ่า ฮ่า "วิชิตหัวเราะร่าอย่างมีความสุขเมื่อนึกแผนออกว่าจะทำอย่างไรให้ถูกยกเลิกงานแต่ง"เอ่อ...ชิตตอนนี้ว่างอยู่ใช่ไหม "ชานนท์ถามเพื่อนรัก"อืม...ว่างยัง