ep10- ได้เสีย / เสียใจ 18+

โรงแรมหรูแห่งหนึ่ง.....

 ร่างเปล่าเปลือยสองร่างกำลังนัวเนียกันอย่างเร่าร้อน ไฟแห่งแรงปรารถนา

กำลัง แผดเผ่ากายาของทั้งสองให้มอดไหม้ตรงนั้นเสียให้ได้

 ปั๊บ...ปั๊บ...ปั๊บ...ปั๊บ

 เสียงแรงกระแทกของเอวสอบยังดังไม่หยุดเป็นเวลาหลายสิบนาที

เสียงหวานครางกระเส่า ยิ่งกระตุ้นอารมณ์กระสันให้คนกระทำด้านบน อดกระทำรุนแรงกับร่างเปลือยอรชรตรงหน้าไม่ได้

ยิ่งเขาถาโถมเข้าใส่เธอแรงมากเท่าไหร่ เธอยิ่งแอ่นรับสัมผัสนั้น และตอบสนองอารมณ์ให้เขาอย่างเร้าใจ

ชายหนุ่มปรนเปรอบทรักให้หญิงสาวตรงหน้าให้มีความสุขจนแทบสำลัก

 

"อ๊ายยย...อ๊าสส...คุณชิตขา... อ๊าสสส เดือนไม่ไหวแล้วค่ะ "

ส่วนเนื้อในที่ถูกความเป็นชายเสียดสีอย่างหนักหน่วงทำให้ก่อเกิดความเสียวซ่านจนเกินต้าน

ทำให้ร่องสาวขมิบตอดรัดลำยักษ์เป็นจังหวะถี่ เพิ่มความเสียวซ่านให้ชายหนุ่มเพิ่มมากขึ้น

 

" อ๊าสสส น้องเดือนอย่ารัดพี่แน่นเกินไป พี่จะไม่ไหวแล้ว อ๊าสสส "

ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นซี๊ดปาก พร้อมออกปากร้องครวญครางเมื่อความเป็นสาวกำลังนำพาเขาถึงจุดสูงสุด

 

"อ๊าสส เดือนก็ไม่ไหวแล้วค่ะ อะ...อ๊ายย.."

 

"งะ..งั้นพร้อมกันครับ "

เสียงแหบพร่าของชายหนุ่มเอ่ยขึ้น เขาเองก็ทนกับความรัญจวนที่ได้รับไม่ไหวแล้วเช่นกัน

 

"โอ้ววว...ซี๊ด.../อ๊ายยย....อ้าสส..."

 

เสียงร้องประสานกันอย่างเร่าร้อนเมื่อบทรักถึงทรวงสวรรค์

สองร่างต่างกระตุกใส่กัน เพื่อปลดปล่อยอารมณ์สวาทที่ร่วมกันบรรเลง น้ำรักขาวขุ่นพุ่งกระชูดสู่เครื่องป้องกัน

วิชิตกดแช่ลำยักษ์ไว้ พร้อมก้มลงกดจูบลงที่หน้าผากมนอย่างแสนรัก

ทำหญิงสาวใบหน้าเห่อร้อนขึ้นอีกครั้งเพราะความอ่อนโยนของเขา

เธอสังเกตเห็นเม็ดเหงื่อตามไรผม ทำให้เธอรับรู้ได้ถึงแรงปรารถนาของเขาที่โหมแรงใส่เธอเมื่อสักครู่

หญิงสาวเบือนหน้าหนีสายตาเว้าวอนนั้นของเขาด้วยความเขินอาย

 

เมื่อชายหนุ่มเห็นอาการเหนียมอายของหญิงสาว ยิ่งทำใจเขาร้อนรุ่มมากขึ้น

ส่วนความเป็นชายที่ยังไม่ถอดถอนออกจากร่องสาวเริ่มขยายตัวอีกครั้ง

 

"ขออีกรอบน่ะครับคนดี "

เขาทนกับความต้องการที่กำลังก่อตัวขึ้นอีกครั้งไม่ไหวจึงต้องได้ขอเริ่มบทรักอีกครั้ง

 

"ป๊อก!!"

เสียงลำยักษ์ถูกถอดออกจากร่องเล็ก ทำให้เกิดเสียงดังน่าเกลียด แต่ชายหนุ่มกลับยกยิ้มที่มุมปาก

 

เมื่อเดือนฉายเธอลุกขึ้นนั่งและถอดถุงยางอนามัยออกจากลำแกร่ง พร้อมกับกลืนน้ำลายลงคออึกหนึ่ง

 

มือเรียวเก็บถุงยางใช้แล้วหย่อนลงถังขยะข้างเตียง แล้วหยิบซองถุงยางอนามัยอีกชิ้น มาฉีกซองออก และหยิบขึ้นมาครอบแก่นกายใหญ่

 

พร้อมส่งสายตายั่วยวนให้กับชายหนุ่มที่นั่งมอง

การกระทำนั้นด้วยอาการใจสั่นระรัว พร้อมส่งสายตาหวานเชื่อมตอบกลับพร้อมลุกนั่ง

 

แล้วดันตัวหญิงสาวให้นอนราบบนเตียงกว้างอีกครั้ง โดยหญิงสาวทำตามอย่างว่าง่าย

เธอค่อยๆ เอนกายลงนอนโดยมีร่างหนาของวิชิตตามติดไม่ห่าง

แล้วเขาก็กระโจนพรมจูบขบเม้มทั่วใบหน้าหวาน ทำเอาหญิงสาวครางกระเส่าด้วยความเสียวสยิว

เมื่อเห็นว่าร่างบางตรงหน้าเริ่มบิดเร้า เขาก็จับลำยักษ์ชักรูดขึ้นลงสองสามทีก่อนจะบรรจงปลายเอ็นร้อนถูไถขึ้นลง

เรียกเสียงร้องครางเร้าอารมณ์ จากเสียงหวานๆ ได้ไม่ยาก

 

ก่อนจะค่อยดันลำยักษ์เข้าข้างในร่องสาวอย่างไม่รีบร้อน น้ำหล่อลื่นสีใสไหลชโลมลำยักษ์จนเปียกชุ่ม เป็นการง่ายต่อการสอดใส่

 

เอวหนาเริ่มบรรเลงเพลงรักอีกครั้ง เพื่อปลดปล่อยอารมณ์กระสันที่ร้อนระอุอยู่เต็มอกของเขาและเธอ

 

คลับหรูใจกลางเมือง

 

แพรวานั่งอยู่ชั้นวีไอวี ที่มีความเป็นส่วนตัวสูง ความปลอดภัยดีเยี่ยม

สถานบันเทิงแห่งนี้เป็นของหนึ่งนารายณ์เอง ด้วยเหตุที่เขาเบี่ยงตัวเข้าทำธุรกิจสีเทาและเพราะธุรกิจของเขาเคยทำให้เพื่อนรักอีกคนถึงกับเสียชีวิต เพราะถูกคู่อริลอบทำร้าย

 

แต่ความเป็นจริงแล้วมันไม่ใช่อย่างที่ชานนท์กับวิชิตเข้าใจ

แต่หนึ่งนารายณ์พยายามอธิบายแล้วแต่ไม่มีใครยอมรับฟังเขาเลยสักคน

เขาถึงต้องปล่อยเลยตามเลย เพราะส่วนหนึ่งเรื่องทั้งหมดก็เกิดจากเขาเช่นกัน

 

"เฮ้อ!! "

เป็นเสียงถอนหายใจของหนึ่งนารายณ์ที่นั่งมองแพรวาด้วยความเป็นห่วง

เขาไม่คิดว่าวิชิตจะทำร้ายจิตใจของแพรวาได้ลงคอ เพราะเท่าที่เขารับรู้มาแต่ก่อนวิชิตค่อนข้างจะหวงแพรวามาก

 

เพราะความเป็นเพื่อนเขารู้ดีว่าวิชิตคิดยังไงกับแพรวา และแพรวาเองก็รู้ว่าวิชิตนั้นห่วงใยเธอมากแค่ไหน

 

ปัก!!

 

เสียงวางแก้วกระทบโต๊ะดังขึ้นทำหนึ่งนารายณ์ที่คิดอะไรเพลินๆ ถึงกับสะดุ้ง

ชายหนุ่มหันมองแพรวาด้วยแววตาห่วงใยป่นสงสาร

 

"ถ้าอยากกลับก็บอกพี่น่ะ เดี๋ยวพี่ไปส่งเอง "

เสียงทุ้มเอ่ยบอกหญิงสาวอย่างอ่อนโยน เขาไม่ได้ไต่ถามเอาความกับเธอมากนัก เพราะรู้ดีว่าเธอเสียใจจากเรื่องใด

 

" สักวันค่ะ...สักวันวาจะเลิกรักเขา ไอ้ผู้ชายใจร้าย....คนนั้นนะ สักวัน...."

 

แพรวาบ่นพึมพำกับหนึ่งนารายณ์ ก่อนจะฟุบหน้าลงบนโต๊ะโดยมีแขนเรียวรองศีรษะไว้

ที่เธอกล้าดื่มเหล้าจนเมามายขนาดนี้เพราะเธอสามารถไว้ใจผู้ชายคนนี้ได้นั้นเอง

ในอีกด้านหนึ่งของคลับ หลังจากจบบทรักอันเร่าร้อน เดือนฉายก็ออดอ้อน ให้วิชิตพามาที่คลับแห่งนี้

โดยอ้างว่าเธออยากจะมาเปิดหูเปิดตา แต่ความจริงแล้วเธอมีบางอย่างแอบแฝงอยู่

เพราะเธอเจาะจงที่จะมาที่คลับแห่งนี้เท่านั้น ส่วนวิชิตนั้น เขาไม่ค่อยอยากมาที่นี่สักเท่าไร

แต่ก็ต้องทำตามใจหญิงสาว เพราะกลัวว่าเธอจะงอนให้เขา

 

เมื่อทั้งสองมาถึง วิชิตก็พาเดือนฉายขึ้นมาชั้นวีไอพีทันที เพราะเขาไม่อยากต้องพาหญิงสาวไปเบียดเสียดกับคนเยอะๆ ซึ่งมันก็เป็นไปตามที่เดือนฉายคิดไว้

 

เพราะเธอต้องการที่จะขึ้นมาบนชั้นวีไอพีเท่านั้น และเธอรู้ดีว่าวิชิตสามารถพาเธอเข้ามาได้

 

เพราะเธอพยายามที่จะมาที่นี่หลายครั้งแล้วแต่ก็ผิดหวังไปทุกที

 

ตุบ!! โอ๊ย!!!

 

หญิงสาวเดินเซชนเข้ากับใครคนหนึ่ง ที่ตรงทางออกจากห้องน้ำ

 

"ขอโทษครับ "

เสียงทุ้มของใครบางคนเอ่ยขึ้นเมื่อเขาชนเข้ากับหญิงสาว

 

"ขอ..โทษเช่นกัน...ค่ะ "

เสียงหวานของแพรวาตอบกลับไปด้วยเสียงยาน เพราะตอนนี้แพรวาเธอเมามากแล้ว

 

"อ้าว! น้องวานั่นเอง เป็นอะไรมากไหมครับ "

ชายหนุ่มเอ่ยถามด้วยความห่วงใย เมื่อเห็นว่าหญิงสาวตรงหน้าเป็นใคร

แพรวาพยายามลืมตาที่เริ่มพร่ามัวมองคนที่ทักเธออย่างสนิทสนม

 

"อ้าว...พี่ทินเองเหรอคะ ขอโทษด้วยค่ะวันนี้วาดื่มหนักไปหน่อย ไม่ทันได้มอง"

แพรวาตอบกลับทินกรทันทีที่เห็นหน้า

 

ทินกรเป็นเพื่อนสนิทของนาวินพี่ชายของแพรวาและเขาก็แอบมีใจให้แพรวาด้วย แต่นั่นก่อนที่แพรวาเธอจะหมั้นกับวิชิต

"วาขอตัวก่อนนะคะ วาจะกลับแล้วค่ะ "

ไม่ทันที่ทินกรจะได้เอ่ยคำใดแพรวาก็ตัดบทไปเสียก่อน เพราะเธอจะกลับแล้วจริงนั่นแหละ

 

"ไม่ไปนั่งกับพี่หน่อยเหรอ"

ทินกรยังอยากรั้งแพรวาไว้ก่อน เขาอยากพูดคุยกับเธอมากกว่านี้

แพรวาได้แต่ส่ายหน้าเบาๆ เป็นคำตอบ เพราะเธอรู้ตัวเองดีว่าวันนี้เธอไม่ไหวแล้ว

 

"ให้พี่ไปส่งไหม "

ทินกรยังไม่ละความพยายาม

"พี่หนึ่งไปส่งแล้วค่ะ"

แพรวาตอบตามความจริง

 

" พี่ทินมาดื่มเหมือนกันเหรอครับ "

หนึ่งนารายณ์กล่าวทักทายรุ่นพี่ เมื่อเขาเดินมาเจอเข้ากับทินกรที่หน้าห้องน้ำ

เพราะเขาเห็นว่าแพรวามาเข้าห้องน้ำนานผิดปกติ กลัวจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นกับเธอ จึงเดินตามมา

"อยู่นี่เอง พี่เห็นมาเข้าห้องน้ำนานเลยตามมาดู "

"เรียบร้อยแล้วค่ะ เรากลับกันเลยไหมคะพี่หนึ่ง"

แพรวาถามกลับหนึ่งนารายณ์เสียงยาน

"ไปซิ "

" ผมขอตัวไปส่งน้องวาก่อนครับ พี่ทินตามสบายนะครับ มีอะไรให้รับใช้แจ้งเด็กๆได้เลยนะครับ "

หนึ่งนารายณ์ไม่ลืมที่จะลาทินกรก่อนออกไป