หน้าหลัก / รักโบราณ / เจ้าสาวของท่านพี่ / ตอนที่ 5 การกลับมาของท่านหญิงน้อย

แชร์

ตอนที่ 5 การกลับมาของท่านหญิงน้อย

ผู้เขียน: นักเขียนบ้านนา

ปรับปรุงล่าสุด: 2025-02-03 14:30:04

ตำหนักของท่านอ๋อง 9 จ้าวเจี้ยนหลิงแห่งฉางโจว ตั้งอยู่บนเนินเขาฉางซาน เป็นเรือนไม้หลังคาทรงเก๊งจีนเรียงเป็นชั้นลดหลั่นกันลงมา ด้านหน้าเป็นเรือนรับรอง ปีกด้านข้างทั้งสองแบ่งเป็นห้องหนังสือ ห้องสวดมนต์ ห้องนอนของเจ้าของตำหนัก ด้านหลังเป็นส่วนครัว ส่วนเรือนพักของภรรยาและบุตรนั้น ปลูกแยกห่างออกไปในระยะห่างพอเดินหากันได้ รายรอบด้วยสวนไม้ประดับนานาพันธุ์

ทันทีที่ขบวนเกี้ยวของงท่านหญิงน้อย พ้นประตูด้านหน้าเข้ามา พ่อบ้านประจำจวนท่านอ๋อง 9 ก็รีบไปรายงานให้เจ้านายของเขาทราบ

“ท่านอ๋องครับ เกี้ยวของท่านหญิงน้อยมาถึงแล้วครับ ตอนนี้ข้าน้อยได้พาท่านหญิงน้อยไปยังห้องรับรองแล้ว”

“แล้วใต้ท้าวเฉินล่ะ มาด้วยรึเปล่า” ชายชราผู้สูงศักดิ์ เรือนผมบนศีรษะแซมหงอก ดวงหน้าดุดัน หนวดเครายาวตัดแต่งเป็นอย่างดี รับกับดวงหน้าถามถึงขุนนางคนโปรด

“ใต้ท้าวเฉินให้คนมาเรียนว่า เมื่อเตรียมของขวัญที่องค์ฮ้องเต้พระราชทานมาด้วยเรียบร้อยแล้ว จะเดินทางมาภายหลังครับ”

“งั้นเรอะ ข้าจะไปหาลูกเดี๋ยวนี้ล่ะ” สีหน้าและแววตาของท่านอ๋องฉาบฉายด้วยความยินดี ขณะก้าวเรื่อยๆ จากห้องหนังสือมายังห้องรับรอง

จ้าวเจี้ยนฟางกวาดสายตาไปรอบๆ อย่างมีจริต นับตั้งแต่ก้าวลงจากเกี้ยว กระทั่งเดินเข้ามาในห้องรับรอง

สิบกว่าปีแล้วสินะ ที่นางจากบ้านเกิดไป และไม่เคยหวนกลับมาอีกเลย หากบรรยากาศในตำหนักก็ยังคงไม่ต่างจากเดิมเลย

“เจี้ยนฟางลูกพ่อ” เสียงเรียกสั่นเครือนั้น พาให้ท่านหญิงน้อยชะงักไปครู่หนึ่ง ความยินดีในดวงหน้านั้น สั่นคลอนหัวใจดวงน้อยนัก

หากไม่เพราะถูกผลักไสออกจากตำหนักอ๋องตั้งแต่อายุยังไม่ถึงหกชันษาดี นางก็คงจะเดินเข้าไปหาอ้อมกอดของผู้เป็นพ่อแล้ว

เมื่อเห็นว่าบุตรีคนเล็กยังคงยืนนิ่ง จ้าวเจี้ยนหลิงก็เพียงแต่เดินเข้ามาใกล้ในระยะห่างพอเห็นหน้ากันชัดเจนเท่านั้น ความคลุมเครือแผ่ออกมาจากสายตานิ่งสนิทคู่นั้น พาให้เขาไม่กล้าก้าวเข้าไปใกล้กว่านั้นอีก

ยิ่งบุตรีโตขึ้น ก็ยิ่งมีหน้าตาละม้ายคล้ายอดีตฮูหยินของเขา ราวถอดจากพิมพ์เดียว มิน่าเล่าฮูหยินถึงอายุสั้น

จ้าวเจี้ยนฟางหรือก็ช่างอาภัพนัก เพราะเพียงแค่มารดาคลอดบุตรออกมา ก็ตกเลือดจนเสียชีวิตทั้งยังไม่ทันได้เห็นหน้าลูกน้อยด้วยซ้ำ

“เจี้ยนฟางลูกพ่อ เจ้าช่างละม้ายคล้ายแม่เจ้านัก เจ้ารู้รึเปล่าว่า พ่อคิดถึงเจ้าทุกวันคืน”

“คิดถึง แล้วทำไมท่านพ่อต้องส่งข้าเข้าวังหลวงตั้งแต่ยังเล็กด้วยล่ะคะ” น้ำเสียงเอื้อนเอ่ยเย็นชาเสียจนคนฟังสัมผัสได้

“เจ้าก็รู้ว่าพ่อมีความจำเป็น...เจ้ากลับมา พ่อก็ดีใจแล้ว พ่อปลูกเรือนเหมยฮวาไว้รอเจ้าแล้ว พ่อจะไม่ให้เจ้าไปไหนอีกแล้วนะ รู้มั้ย”

ฟังคำพูดของพ่อแล้ว จ้าวเจี้ยนฟางก็ไม่รู้ว่าตนเองควรดีใจหรือไม่ เพราะรู้ดีว่า อีกไม่นานผู้หญิงอย่างนางก็ต้องแต่งงานออกเรือนไป ถึงตอนนั้น แม้พ่อจะไม่อยากผลักไสนางออกจากตำหนักอ๋อง ก็คงต้องยอมจำนนต่อความเป็นไปของชีวิตอยู่ดี

แต่แล้ว คนที่ทำให้สีหน้าของจ้าวเจี้ยนฟางบึ้งตึงขึ้นมา ก็เดินเข้ามาจนได้...

จะใครเสียอีกเล่า ถ้าไม่ใช่ “ฮุ่ยเหนียง” แม่เลี้ยงของนาง

ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าไร หากดวงหน้าขี้ริ้ว จมูกงองุ้ม ริมฝีปากแดงอมยิ้มน้อยๆ อยู่ตลอดเวลา ดวงตายาวรี หางตาเชิดขึ้นน้อยๆ ดูคล้ายตาเหยี่ยวนั้น ก็ยังคงตรึงในความทรงจำของนางไม่รู้คลาย

ไม่ใช่เพราะรัก เทิดทูน ตรงกันข้าม นางเกลียดแม่เลี้ยงคนนี้เข้ากระดูกดำเลยต่างหาก

มองปราดเดียว นางก็รู้ว่า นิสัยของฮุ่ยเหนียงคนนี้ คงไม่เปลี่ยนไปจากเดิม ต่อหน้าท่านอ๋องทำเสแสร้ง แกล้งดีต่อนาง แต่ลับหลังกลับพูดจาหมิ่นแคลน กลั่นแกล้งนางสารพัด

จ้าวเจี้ยนฟางในวันนี้ แม้จะเป็นเพียงสตรีอ่อนแอ แต่ก็จะไม่ยอมให้แม่เลี้ยงใจทมิฬอย่างนางรังแกอยู่ฝ่ายเดียวเด็ดขาด

“มาถึงแล้วเหรอคะท่านหญิงน้อย” นางจีบปากจีบคออย่างคนมีจริต ปราดเข้ามาหาพร้อมกับยื่นมือสกปรกนั่นมาด้วย

จ้าวเจี้ยนฟางยิ้มหยันน้อยๆ แม้แววตาจะไม่ได้แสดงออกว่ารังเกียจ หากการถอยหลังไปก้าวหนึ่งนั้น แสดงชัดว่า นางรังเกียจผู้หญิงคนนี้เสียจนไม่อยากถูกเนื้อต้องตัวแม้เพียงปลายเล็บ

บรรยากาศภายในห้องรับรองตึงเครียดอยู่แล้ว ดูจะเลวร้ายลงไปอีก

“เอ่อ ท่านหญิงน้อยเดินทางมาไกลคงจะเหนื่อยมาก ไปพักผ่อนก่อนเถอะนะคะ ข้าให้คนเตรียมห้องพักในเรือนเหมยฮวาไว้รอแล้วล่ะค่ะ” ฮุ่ยเหนียงลากเสียงอย่างมีจริต ดวงหน้ายังคงฉาบฉายด้วยรอยยิ้มดังเดิม ขณะกวักมือเรียกสาวใช้คนหนึ่ง

“เสี่ยวชุ่ย พาท่านหญิงไปที่ห้องพักก่อนเถอะไป๊”

“ค่ะ ฮูหยินรอง” สาวใช้วัยน่าจะไล่เลี่ยกับจ้าวเจี้ยนฟางรับคำ

เห็นท่าทีนอบน้อมของสาวใช้ตรงหน้าที่มีต่อแม่เลี้ยงแล้ว จ้าวเจี้ยนฟางก็พอจะเดาได้ถึงอำนาจที่ฮุ่ยเหนียงมีในบ้านสกุลจ้าว อีกอย่างนางก็ไม่เห็นประโยชน์อะไรที่จะยืนดูความเสแสร้งของฮู่ยเหนียงต่อ จึงออกเดินตามสาวใช้มายังเรือนเหมยฮวา

บทที่แล้ว บทต่อไป

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 25 ร่วมเตียง
เสียงกระแอมดังมาจากทางด้านหลัง พาให้ณาราผละห่างจากอ้อมกอดของเจิ้งหมิงอย่างรวดเร็ว หันไปมองตามต้นเสียงก็เห็นว่า ไห่ถวนยืนมองมายิ้มๆ“ข้าแค่จะมาตามพี่สองคนไปกินข้าว ไม่ได้มาขัดจังหวะนะ”“เหรอ” ณาราลากเสียงพยายามเข้าใจ หากไม่เพราะต้องทำตัวเป็นจ้าวเจี้ยนฟางละก็ คงไล่เตะก้นคนสอดรู้สอดเห็น แถมยังช่างแซวไปแล้ว กว่าเจิ้งหมิงจะพาณารามาส่งที่บ้านพัก ก็เกือบเย็นแล้ว เมื่อมาถึงก็เห็นว่ามีอาหารและถ้วยยาวางอยู่ และดูเหมือนว่าองครักษ์หนุ่มจะสนใจยาในถ้วยเป็นพิเศษ “ยาอะไรนะ มันจะเกี่ยวกับสิ่งที่หญิงตั้งครรภ์นางอื่นๆ บอกเจ้ารึเปล่าว่า พวกนางยินยอมจะอยู่ที่นี่โดยไม่คิดหนี” “นั่นสิคะ พวกนางทำราวกับว่า ไม่เคยมีสามี ไม่เคยมีครอบครัวอย่างนั้นแหละ” ณาราครุ่นคิด อยากรู้นักว่าเสี่ยวหงกับปิงปิง เพื่อนที่มาพร้อมกับเธอได้ดื่มยาจากถ้วยแล้วหรือยัง แล้วพวกนางอยากจะกลับไปหาครอบครัวหรือไม่ คิดดังนั้นแล้ว ณาราก็ออกจากห้องมาเคาะประตูเรียกเสี่ยวหงกับปิงปิง ซึ่งพักอยู่ในห้องถัดจากห้องพักของเธอ แล้วสิงที่เห็นก็ทำให้ณาราประหลาดใจยิ่งนัก เมื่อพบว่า หญิงตั้งครรภ์ทั้ง
เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 24 สิ่งที่ผู้กล้าหวาดกลัว
แม่ผู้ไม่มีวรยุทธ หรือจะต่อกรกับคมกระบี่ได้ เพียงคมกระบี่กรีดลึกเข้าร่าง แม่ก็ล้มฟาดลงกับพื้น โลหิตแดงฉาดฉานพุ่งจากปากและจมูก พร้อมกับลมหายใจสุดท้ายปลิดปลิวไป“ท่านแม่ ท่านแม่” ร่างนั้นกระสับกระส่าย ก่อนผุดลุกจากเตียง หายใจหอบแรง ดวงตาคมกล้าเต็มไปด้วยความเจ็บปวดจากภาพอดีตตามหลอกหลอนชั่วอัดใจต่อจากนั้น ประตูห้องก็เปิดผางออก ก่อนที่หนุ่มน้อยคนหนึ่งจะก้าวเข้ามา“พี่ชาย ข้ากลับมาแล้ว” หนุ่มน้อยหน้าทะเล้นส่งยิ้มกว้างมาให้ ก่อนหุบยิ้มฉับ เมื่อเห็นว่าคนเจ็บไม่ยิ้มด้วย มิหนำซ้ำยังมองมาด้วยแววตาหวาดระแวงอีกต่างหาก“พี่ชาย ข้าเป็นคนช่วยชีวิตท่านเอาไว้นะ เหตุใดจึงมองข้าเช่นนั้นล่ะ”คำถามของหนุ่มน้อย เรียกสติเจิ้งหมิงให้กลับมาเป็นปกติ แววตาหวาดระแวงนั้นจึงค่อยๆ อ่อนแสงลง “ข้าต้องขอโทษเจ้าด้วย เมื่อครู่ข้าฝันร้าย หวังว่าน้องชายคงไม่ถือสา” “ข้าไม่ถือสาหรอก ข้าก็แค่ตกใจนิดหน่อย ข้าไห่ถวน ท่านล่ะ” “ข้าเจิ้งหมิง ขอบคุณน้องชายมากที่ช่วยข้าไว้” “ท่านไม่ต้องเกรงใจหรอก ใครเห็นคนเจ็บอยู่กลางทะเลแบบนั้น ก็ต้องช่วยเหลือเป็นธรรมดา ท่านรู้หรือไม่ว่าตนเองถูกพิษร
เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 23 เจ้าเกาะ
ดูจากจำนวนคนที่มาจับจายใช้สอยกับร้านรวงแล้ว ณาราก็พอจะประเมินได้ว่า หมู่บ้านแห่งนี่คงใหญ่โตพอดู และชาวบ้านเอง ก็พอมีเงินทองจับจ่ายคล่องมือเช่นกันเดินจนทั่วตลาดแล้ว แต่ก็ยังไม่พบวี่แววของเจิ้งหมิงเลยหากเขาตามเธอลงเรือมาจริง ก็น่าจะต้องมาตามหาเธอที่นี่นี่นาหรือข้อสันนิษฐษนของเธอจะเป็นความจริงเสียแล้ว บอกตนเองแล้ว ณาราก็ใจไม่ดีเอาซะเลย นึกไม่ออกเลยว่าจะเริ่มตามหาเจิ้งหมิงได้อย่างไรณาราเดินเรื่อยๆ ผ่านตลาดมายังท่าเรือ แต่แล้วก็ต้องรีบหลบไปในหมู่ชาวบ้านแทบไม่ทัน เมื่อเห็นเรือลำหนึ่งแล่นมาจอดเทียบท่า ทิ้งสมอ ไกลออกไปมีเรือสำเภาลำใหญ่จอดอยู่ ก่อนที่คนกลุ่มหนึ่งจะก้าวลงจากเรือมาทีละคนคนเดินนำนั้นช่างคุ้นตานัก เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน ทว่านึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก เขาเป็นชายวัยกลางคนสวมมงกุฎทำจากดอกไม้ แต่งกายรู่มร่ามเหมือนชนเผ่าโบราณที่เธอเคยเห็นในภาพยนตร์ หน้าตา บุคลิกภายนอกของเขารึก็ดูองอาจอย่างทหาร ส่วนผู้ที่ก้าวตามหลังมานั้น หน้าตาละม้ายคล้ายกัน มองปราดเดียวก็รู้ว่าถอดพิมพ์ออกมาจากผู้เดินนำไปก่อน น่าแปลกนักที่ผู้เดินตามมาอีกเป็นขบวนนั้น ล้วนแต่เป็นทหารทั้งสิ้นเหตุใดทหารมากมายจึงมาที
เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 22 ถูกพิษร้าย
เจิ้งหมิงกำลังลอบลงจากเรือสำเภา แต่กลุ่มชายชุดดำบนเรือกลับรู้ตัวว่ามีคนแฝงตัวมากับพรรคพวกของเขา จึงเกิดการต่อสู้กันขึ้นต่างฝ่ายต่างต่อสู้กันด้วยกระบี่ เจิ้งหมิงสังหารชายชุดดำล้มตายไปหลายคน ด้วยเพลงกระบี่อันเยี่ยมยุทธ ก่อนกระโดดลงทะเลหลบหนี ไม่นึกเลยว่า กลับถูกอาวุธลับซัดเข้าที่กลางหลังพิษของมันร้ายกาจนัก เพียงครู่เดียวก็ซึมเข้ากระแสเลือด ความเจ็บปวดแผ่ซ่านไปทั่วร่าง จนไม่อาจขยับเขยื่อนร่างกายได้ สติสัมปชัญญะที่มีพร่าเลือนลงทุกทีแม้กระนั้นห้วงคำนึงของเขาก็ยังนึกถึงแต่ณารา นางผู้มาจากต่างกาลเวลา ไม่รู้ว่าป่านนี้นางจะเป็นตายร้ายดีอย่างไรขณะร่างของเจิ้งหมิงดำดิ่งลงสู่ก้นทะเลนั่นเอง โลมาตัวหนึ่งก็พุ่งเข้ามา ใช้ครีบของมันช้อนร่างของเขาเอาไว้ แล้วพาไปยังเรือประมง ลำที่มันคุ้นเคยขณะนั้น “ไห่ถวน” ชาวประมงหนุ่มน้อย รูปร่างเก้งก้าง ผิวกร้านแดด เรือนผมยาวเกล้าเอาไว้ลวกๆ ดูยุ่งเหยิง ดวงตาเล็กหยี ภายใต้คิ้วหนานั้น เต็มไปด้วยประกายแห่งความสุขกำลังเก็บปลาจากอวนใส่ท้องเรือแต่แล้วหางตาของเขาก็เหลือบไปเห็นโลมาตัวนั้นว่ายมาทางเขา โดยที่ครีบของมันกำลังประคองร่างของบุรุษหนุ่มผู้หนึ่งมาด้วย“ถิง
เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 21 ความรัก...ความลับ 2
เสียงครวญแห่งความสุขสม ยิ่งปลุกเร้าเพลิงปรารถนาให้ลุกโชน แผดเผาสองกาย จนหลอมละลายเป็นเนื้อเดียวกันในนาทีนั้นเอง ทั้งสองไม่รู้เลยว่า เสี่ยวชุ่ย สาวใช้ต้นห้องของฮุ่ยเหนียงเดินผ่านมา เสียงครวญสอดประสานลอดผ่านห้องพักของฮูหยินรองแห่งจวนอ๋อง พาให้สองเท้าหยุดชะงัก เพียงแนบหูกับประตูก็รู้ว่า มีใครคนหนึ่งอยู่ภายในห้องนั้นแรกทีเดียวนางเข้าใจว่าเป็นท่านอ๋อง 9 แต่เมื่อเดินมายังห้องหนังสือ และพบว่า ไฟในห้องยังคงเปิดอยู่จึงแน่ใจว่า ผู้ชายที่อยู่ในห้องของฮุ่ยเหนียงจะต้องไม่ใช่ท่านอ๋องอย่างแน่นอนนางเป็นสาวใช้ในตำหนักอ๋องมาตั้งแต่เล็ก รู้เรื่องราวของที่นี่มิใช่น้อย ทำไมจะไม่รู้เล่าว่า ตั้แต่ฮูหยินลี่เจินสิ้นใจ แม้ท่านอ๋องจะให้ฮุ่ยเหนียงขึ้นมาเป็นฮูหยินรอง แต่ก็ไม่เคยมีความสัมพันธ์เกินเลยไปกว่าพี่เขยกับน้องภรรยาท่านยังคงวางตนเสมอต้นเสมอปลาย ไม่เคยประพฤตินอกใจอดีตภรรยาเลยสักครั้ง ไม่อย่างนั้นคงจะมีบุตรธิดาเพิ่มแล้วแล้วคนที่อยู่ในห้องของฮุหยินรองเป็นใครกันนะ หากนางล่วงรู้ความจริงหลังประตูบานนั้น จะยังคงมีชีวิตอยู่ต่ออีกหรือไม่หนอหากยังคงปิดหูปิดตา ไม่ยอมสืบหาความจริง ก็เท่ากับผิดต่อสกุลจ้าว ผิดต่อฮ
เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 20 ความรัก ความแค้น
ภายในห้องหนังสือ ท่านอ๋อง 9 นั่งอยู่บนเก้าอี้หลังโต๊ะเขียนหนังสือ ในมือถือตำราของฉินเอี้ยน ยอดกวีชื่อดังสมัยราชวงศ์ก่อน ทว่าใจกลับไม่ได้ดื่มด่ำกับตัวอักษรตรงหน้าเลยแม้แต่น้อยแม้จะกลับจากพบเฉินลู่ซีมาตั้งแต่ตอนบ่ายแก่ๆ แล้ว แต่ก็อดเป็นห่วงธิดาคนเล็กไม่ได้เลย ขณะเดียวกันก็อดสงสัยในคำพูดของฮุ่ยเหนียงขึ้นมาไม่ได้เช่นกันทำไมเขาจะไม่รู้ไม่เห็นเล่าว่า ระหว่างจ้าวเจี้ยนฟางกับฮุ่ยเหนียงนั้น มีแต่ความบาดหมางเมื่อครั้งจ้าวเจี้ยนฟางยังเล็กนั้น แม้จะไม่เคยเห็นกับตา แต่ก็รู้มาตลอดว่า ธิดาคนเล็กถูกแม่เลี้ยงรังแก จากคำพูดของคนรับใช้แต่เพราะต้องทำตามคำสั่งเสียของภรรยา ให้ดูแลฮุ่ยเหนียงน้องสาวของนางให้ดี จึงต้องหลีกเลี่ยงด้วยการส่งจ้าวเจี้ยนฟางเข้าไปอยู่ในวังส่วนเรื่องการแต่งงานระหว่างจ้าวเจี้ยนฟางกับหลี่จิ้งนั้น หากนางไม่ยินยอม เขาก็คงไม่ขัดอะไร แต่ทำไมฮุ่ยเหนียงจึงต้องให้ร้ายจ้าวเจี้ยนฟางว่า นางไม่พอใจจนหนีออกจากตำหนักตั้งแต่คืนที่มีงานเลี้ยงด้วยเล่าตอนแรก ท่านอ๋อง9 ก็เกือบจะเชื่อคำพูดของฮุ่ยเหนียงไปแล้ว หากไม่เพราะการไปพบเฉินลู่ซี จนรู้ว่าธิดาคนเล็กถูกทำร้าย ตอนนี้อยู่ในที่ปลอดภัยแล้ว และอยู่ใ
เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 19 ลักลอบเข้ามาหา
ณารามองหน้าต่างกระท่อมเปิดแง้มเอาไว้ ได้แต่หวังว่าเจิ้งหมิงจะพบปิ่นปักผมของเธอ และติดตามมาทันก่อนที่เธอจะถูกพาไปยังเกาะจวินจวู ขณะกำลังครุ่นคิดว่าจะทำอย่างไรไม่ให้คนร้ายจับได้ว่า ไม่ได้ตั้งครรภ์จริงๆ อยู่นั่นเอง หน้าต่างที่เปิดแง้มไว้ก็ถูกเปิดออกสายลมหอบเอากลิ่นความเค็มของน้ำทะเลเข้ามานั้น ไม่ได้ทำให้เธอตื่นเต้นดัใจท่ากับ องครักษ์หนุ่มผู้มากับสายลมนั้นเลย“คุณ คุณจริงๆ ด้วย” หญิงสาวเผลออุทานเป็นภาษาไทยคนที่เพิ่งเข้ามาจึงได้แต่ทำหน้างง“อ๋อ ขอโทษค่ะ ฉันลืมตัวไปหน่อย คุณมาได้ยังไงคะ” ณารารีบเปลี่ยนภาษาอย่างรวดเร็ว เอ่ยถามพอให้ได้ยินกันเพียงสองคน“ข้าสะกดรอยตามรถม้ามา บังเอิญพบคนรู้จัก จึงยืมม้าตามมาทัน”“คุณจะทำยังไงต่อคะ” ณารายังไม่คลายสงสัยอยู่นั่นเอง“ข้าจะหาทางตามเจ้าไปให้ได้ ว่าแต่เจ้ารู้รึเปล่าว่า พวกมันจะพาเจ้าไปไหน”“เกาะจวิน…” ยังไม่ทันที่ณาราจะเอ่ยจบประโยค เสียงไขกุญแจก็ดังมาจากหน้าประตู เจิ้งหมิงจึงต้องรีบหลบออกไปทางหน้าต่าง“โธ่เอ๊ย ยังไม่ทันจะพูดจบเลย” ณาราพึมพำ ขณะที่ประตูบานนั้นเปิดผางออก ก่อนที่ชายร่างกำยำ คนเดียวกับที่นั่งเฝ้าเธอบนรถม้าจะก้าวเข้ามาในยามนี้เขาอาจะไม่ไ
เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 18 พี่น้องร่วมสาบาน
ครู่ต่อมา รถม้าก็หยุดลง ก่อนที่ชายชุดดำผู้นั้นจะคุมตัวณาราเข้ามายังพุ่มไม้ข้างทาง“พี่ชาย ท่านไปห่างๆ ได้มั้ย”“ได้ แต่อย่าคิดหนีนะ” ชายชุดดำผู้นั้นย้ำเสียงกระด้าง เดินกระฟัดกระเฟียดออกไป ปล่อยให้เชลยของเขาได้ทำธุระส่วนตัวณารามองซ้ายมองขวา เดินลึกเข้าไปอีกนิด ก่อนนั่งลงทำธุระส่วนตัวของตนเอง พลางคิดว่าจะถ่วงเวลาให้เจิ้งหมิงตามมาทันได้อย่างไรขณะเดียวกัน เจิ้งหมิงเดินทางด้วยวิชาตัวเบามาตามรอยรถม้า ป่านนี้คนร้ายคงพาณาราล่วงหน้าไปไกลนับร้อยลี้แล้ว ไม่แน่ใจเอาซะเลยว่า จะติดตามเธอไปทันได้อย่างไร ขณะกำลังหนักใจอยู่นั่นเอง ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าม้าดังใกล้เข้ามาองครักษ์หนุ่มรีบหลบหลังต้นไม้ใหญ่ ครู่ต่อมาก็เห็นว่า คนที่ควบม้ามานั้นไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็น “หานอวี้” จอมยุทธผู้ได้สมญานามว่า “กระบี่ไร้เลือด” นั่นเององครักษ์หนุ่มไม่รอช้า รีบเข้าไปดักหน้าทันที“คารวะพี่หาน”“เอ้า ข้าก็นึกว่าใคร ที่แท้ก็น้องเจิ้งนี่เอง” จอมยุทธวัยย่างสี่สิบ ดวงหน้าเข้มหล่อเหลา ไว้หนวด รูปร่างกำยำ แต่งกายรัดกุมหัวเราะอย่างยินดี ไม่นึกเลยว่า กลางป่าเขาเช่นนี้จะได้พบกับจอมยุทธผู้มีพระคุณกับเขาได้เมื่อสิบกว่าปีก่อน ขณะที
เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 17 จูบแรก
“อันที่จริง ข้าพบใต้ท้าวเฉินกับเสี่ยวเถาโดยบังเอิญตั้งแต่กลางป่าแล้ว ไม่นึกเลยว่า จะถูกหลวงจีนชั่วล่อลวงไปที่นั่นได้ จากนั้นข้ากับใต้ท้าวก็ต่างแยกย้ายกัน ได้พบใต้ท้าวอีกครั้ง ท่านก็มารับตำแหน่งเป็นนายอำเภอซานชิงแล้ว”“แล้วคุณมาทำงานกับใต้ท้าวเฉินที่ศาลซื่อเหอได้ยังไงคะ” แม้จะเริ่มง่วงจากการเดินทาง แต่ณาราก็ยังอยากรู้เรื่องของเขาต่อ“ข้าแอบติดตามช่วยเหลือใต้ท้าวสืบคดี คุ้มกันใต้ท้าวจากผู้ที่เสียผลประโยชน์จากการทำคดีของใต้ท้าวอยู่หลายปี กระทั่งครั้งหนึ่ง ข้ายื่นมือเข้าไปช่วยใต้ท้าวปิดคดีเสนาบดีเกากดขี่ข่มเหงราษฎรได้สำเร็จ ฮ่องเต้จึงทรงแต่งตั้งให้ข้าเป็นองครักษ์ขั้น 4 สังกัดศาลซื่อเหอ ทำงานรับใช้ใต้ท้าวเฉินเรื่อยมา”“คุณก็เลยเลิกเป็นจอมยุทธ มารับราชการแทน อย่างนั้นเหรอคะ”เจิ้งหมิงพยักหน้ารับ “แต่ข้าก็ยังคงถือว่าตนเองเป็นทั้งชาวยุทธ ทั้งข้าราชสำนัก แล้วเจ้าล่ะ ในโลกของเจ้า เจ้าเป็นมือปราบไม่ใช่หรือ”“ค่ะ ฉันเป็นมือปราบ ที่เรียกว่า ตำรวจลับ หรือเรียกว่าสายลับก็ได้ ไม่มีใครรู้หรอกว่าฉันเป็นตำรวจ เพราะเบื้องหน้านั้น ฉันเป็นดารา เอ่อ ฉันหมายถึงนักแสดงละครน่ะ”“เจ้าช่างเก่งกล้านัก”“ไม่เลยค่ะ

บางทีคุณอาจจะชอบ

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป

แชร์

ตอนที่ 5 การกลับมาของท่านหญิงน้อย

บางทีคุณอาจจะชอบ

ชายาแพทย์พลิกชะตา

ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน

ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย

ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ

แชร์

ตอนที่ 5 การกลับมาของท่านหญิงน้อย

บทที่เกี่ยวข้อง

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 6 คำทำนายของหมอดูเทวดา

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 7 ความสูญเสีย

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 8 เหตุการณ์ร้ายในห้วงความคิด

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 9 ลมหายใจสุดท้าย

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 10 ถูกฆ่า

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 11. โลกหลังความตาย

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 12. แม่นางผู้กล้า

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 13 ความเปลี่ยนแปลงของท่านหญิงน้อย

บทล่าสุด

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 25 ร่วมเตียง

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 24 สิ่งที่ผู้กล้าหวาดกลัว

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 23 เจ้าเกาะ

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 22 ถูกพิษร้าย

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 21 ความรัก...ความลับ 2

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 20 ความรัก ความแค้น

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 19 ลักลอบเข้ามาหา

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 18 พี่น้องร่วมสาบาน

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 17 จูบแรก

บางทีคุณอาจจะชอบ

ชายาแพทย์พลิกชะตา

ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน

ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย

ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ