หน้าหลัก / รักโบราณ / เจ้าสาวของท่านพี่ / ตอนที่ 12. แม่นางผู้กล้า

แชร์

ตอนที่ 12. แม่นางผู้กล้า

ผู้เขียน: นักเขียนบ้านนา

ปรับปรุงล่าสุด: 2025-02-05 17:19:10

“ข้าฝากด้วยนะครับท่านเจียง”

“ให้ข้าดูอาการก่อนเถิด” เลขาเจียงจับชีพจรครู่หนึ่ง ก่อนนิ่วหน้า

“ชีพจรสับสน ลมปรานติดขัด คงบาดเจ็บภายในไม่น้อย ท่านออกไปก่อนเถอะ ข้าจะรักษาคนเจ็บเอง”

เลขาเจียงเอ่ยหนักแน่น รอกระทั่งองครักษ์หนุ่มออกไปแล้ว จึงเริ่มการรักษา ครั้นเมื่อเลิกเสื้อตัวนอกออก ก็ต้องแปลกใจ เมื่อเห็นว่า หนุ่มน้อยคนที่เจิ้งหมิงพามาด้วย เป็นสตรี ยิ่งเมื่อถอดหมวกที่นางสวมอยู่ออก ก็จำได้ในทันทีว่า สตรีผู้นี้เป็นใคร

จากที่ตั้งใจจะรักษานางเพียงลำพัง จึงต้องให้มือปราบจี้หมินตามสาวใช้มาช่วยเปลี่ยนเสื้อผ้าให้นาง และอยู่ร่วมการรักษาพยาบาลด้วย

สองชั่วยามของการรักษาพยาบาล เจียงจี่หยาก็ก้าวออกมาจากห้องพักผู้ป่วยชั่วคราว ด้วยสีหน้ายุ่งยากใจ

“ท่านเจียง คนเจ็บเป็นอย่างไรบ้าง”

“ใต้ท้าว ข้าได้รักษาบาดแผลให้แล้ว และเอ่อ”

“มีอะไรเรอะ”

“เรียนใต้ท้าว ที่จริงแล้ว คนเจ็บไม่ใช่หนุ่มน้อย แต่เป็นสตรีครับ และนางก็คือ ท่านหญิงจ้าวเจี้ยนฟางครับ”

สิ่งที่ได้ยินพาให้ทั้งใต้ท้าวเฉิน องครักษ์เจิ้งหมิง มือปราบจี้หมิน กับเจิ้นหยางต่างมองหน้ากันอย่างไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง

“ตอนที่ข้าพบนางถูกทำร้าย ยังสงสัยอยู่เลยครับว่า เหตุใดหนุ่มน้อยผู้นี้ รูปร่างถึงได้อ้อนแอ้นนัก ไม่นึกเลยว่า จะเป็นท่านหญิงไปได้”

“องครักษ์เจิ้ง แล้วท่านพบคนร้ายรึเปล่า”

“ไม่พบครับใต้ท้าว”

“แสดงว่าคนร้ายจงใจฆ่าท่านหญิงน้อยแน่ๆ ถ้าอย่างนั้น เราคงต้องปิดเรื่องนี้ไว้ก่อน จนกว่าอาการของท่านหญิงจะดีขึ้น แล้วเรื่องคดีล่ะ ท่านสืบได้ความว่ายังไงบ้าง” ใต้ท้าวเฉินถามถึงคดีสำคัญต่อทันที

“ข้าทำงานล่าช้า ใต้ท้าวโปรดอภัยด้วย จนป่านนี้แล้ว ยังไม่มีเบาะแสของเรื่องนี้เลยครับ คนบงการอยู่เบื้องหลัง คงปกปิดร่องรอยทุกอย่างเอาไว้อย่างแนบเนียนเป็นแน่”

“อึม” ใต้ท้าวเฉินยกมือขึ้นลูบหนวดเครายาวเบาๆ

“เอาเถอะ ถึงคนบงการจะปกปิดเราได้ แต่คงไม่อาจปิดบังความจริงให้สวรรค์รับรู้ได้ ทุกท่านไปพักผ่อนก่อนเถิด พรุ่งนี้ค่อยคิดอ่านกันใหม่ว่าจะทำอย่างไรต่อไป”

“ครับใต้ท้าว” ทุกคนรับคำสั่งเกือบพร้อมกัน ขณะที่เจิ้งหมิงแวะมาดูอาการของคนเจ็บเสียก่อน

องครักษ์หนุ่มเดินเข้ามาจนชิดเตียง แลเห็นจ้าวเจี้ยนฟางหลับตานิ่ง ก็ลอบมองอย่างเพลินตา

ดวงหน้านวลกระจ่าง แม้ซีดเซียวไปบ้าง แพขนตางอนงามภายใต้คิ้วโก่งงามนั้น ชวนมองมิรู้เบื่อ

แต่แล้ว องครักษ์หนุ่มก็ต้องประหลาดใจ เมื่อแลเห็นดวงหน้าแสนคุ้นตาของใครอีกคน ซ้อนทับอยู่บนดวงหน้างดงามนั้น

มองปราดเดียว องครักษ์หนุ่มก็จำได้ในทันทีว่า นางคือ แม่นางผู้กล้าในห้วงความคิดของเขานั่นเอง

เขาพบนางครั้งแรก ในความฝันว่า เขาเข้าไปในห้องพักของนาง ก่อนจะพบนางอีกครั้งในตึกร้างแห่งนั้น

นางช่างมีน้ำใจกล้าหาญนัก ที่ปกป้องสหายของนางด้วยชีวิต

ทำไมนะ เขาถึงมองเห็นดวงหน้าของนางซ้อนอยู่ในดวงหน้าของท่านหญิงน้อยผู้นี้

หรือว่า ดวงตาเขาจะฝ้าฟาง เกินเยียวยาเสียแล้ว

องครักษ์หนุ่มทอดถอนใจ กำลังจะก้าวออกจากห้องพัก แล้วก็ต้องชะงัก เมื่อจู่ๆ คนเจ็บก็ค่อยๆ ลืมตาขึ้น

นางกวาดสายตาไปรอบๆ แววตางุนงง สงสัย

“ที่นี่ที่ไหน แล้วคุณเป็นใคร” นางนิ่งไปครู่ จ้องหน้าเขาไม่วางตา ก่อนจะผุดลุกขึ้น ชี้หน้าเขาด้วยนิ้วมือสั่นระริก

“ฉันจำได้แล้ว คุณนั่นเอง ฉันเคยเจอคุณ ที่ไหนนะ อ้อ… ในฝัน ฉันต้องกำลังฝันอยู่แน่ๆ ถึงได้เจอคุณอีก” ว่าพลางนางก็หยิกตีตนเอง ร้อนถึงเจิ้งหมิงต้องปราดเข้ามาจับมือนางเอาไว้

“แม่นาง เจ้าอย่าทำร้ายตัวเองเช่นนี้สิ เจ้าบาดเจ็บอยู่นะ

“เจ็บ ฉันไมไ่ด้ฝันไปนี่ แล้วฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง เกิดอะไรขึ้นกับฉันกันแน่”

ณารานิ่งนึกทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้น ตั้งแต่ตอนพบจ้าวเจี้ยนฟางในป่า เห็นภาพเหตุการณ์มากมายที่เกิดขึ้นกับจ้าวเจี้ยนฟาง ก่อนจะมีเทวดาอะไรสักอย่างที่เธอไม่เห็นหน้ามาบอกว่า เธอจะต้องมาเกิดใหม่ในร่างจ้าวเจี้ยนฟาง

หรือว่า นี่จะเป็นร่างของเธอคนนั้น แล้ววิญญาณของเธอก็เข้ามาอยู่ในร่างนี้แล้ว

“แม่นางผู้กล้า เจ้าเป็นใคร”

เขาถามเหมือนมองเห็นตัวจริงของเธออย่างนั้นแหละ

“นี่มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมข้าจึงเห็นหน้าเจ้าซ้อนอยู่ในร่างท่านหญิงน้อยได้”

“หมายความว่า คุณเห็นหน้าฉันงั้นเหรอ คุณเห็นฉันใช่มั้ย” ณาราจับมือเขาเอาไว้แน่นอย่างมีความหวัง เพราะถึงเธอจะเคยพบเขาในความฝัน แต่เขาก็เป็นเพียงคนเดียวที่รู้จักตัวจริงของเธอ

“ใช่ ข้ามองเห็นเจ้า แล้วข้าเองก็อยากรู้ด้วยว่า นี่มันเกิดอะไรขึ้น”

“อย่าเพิ่งพูดอะไรเลย คุณช่วยพาฉันไปจากที่นี่ก่อนเถอะ นะคุณนะ”

เจิ้งหมิงส่ายหน้าแทนคำตอบ

“แม่นางพักผ่อนก่อนเถิด เจ้าบาดเจ็บอยู่ ที่นี่เป็นจวนรับรองของใต้ท้าวเฉิน ข้าต้องไปสืบคดีก่อน”

“แล้วคุณจะกลับมาเมื่อไหร่” ณาราขยับเข้าหาเขาจนใกล้ ไม่รู้ตัวเลยว่า กำลังทำให้หัวใจขององครักษ์หนุ่มเต้นด้วยจังหวะแปลกๆ

“พรุ่งนี้ จริงสิ แม่นางผู้กล้า เจ้าชื่ออะไร”

“ณารา แล้วคุณล่ะ”

“องครักษ์เจิ้งหมิง แม่นางณา เจ้าพักผ่อนก่อนเถิด แล้วข้าจะกลับมา รักษาตัวด้วย” เขาค้อมศีรษะน้อยๆประสานมือเหยียดตรงกับกำปั้นขวา ก่อนออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว

หากไม่เห็นว่าเขาออกไปทางหน้าต่างด้วยตาตัวเอง คงไม่รู้หรอกว่า เขาไปแล้ว

ดูสิ ไปเงียบๆ เหมือนพวกตีนแมว ย่องเบาไม่มีผิด

ณาราบอกตัวเองก่อนล้มตัวลงนอน แม้จะยังจับต้นชนปลายไม่ถูก ไม่รู้ว่าใครเป็นใคร แต่อย่างน้อยก็ยังรู้จักเจิ้งหมิง สู้พักผ่อนเอาแรงก่อนดีกว่า พรุ่งนี้ค่อยคิดอ่านดีกว่าว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี

หญิงสาวล้มตัวลงนอน หายใจเข้าออกช้าลึกไล่ความปวดหนึบที่บาดแผล ไม่นานก็ผลอยหลับไป

ณารารู้สึกตัวขึ้นอีกครั้ง เมื่อรู้สึกว่ามีใครบางคนยืนอยู่ข้างเตียงเธอ เมื่อลืมตาขึ้นจึงเห็นว่า ชายวัยกลางคน รูปร่างสันทัด หน้าตาดี ผิวขาว ดวงตาเรียวเล็ก คิ้วเข้มได้รูป หนวดเครายาวจัดแต่งเป็นอย่างดี กำลังจับชีพจรเธออยู่

บทที่แล้ว บทต่อไป

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 25 ร่วมเตียง
เสียงกระแอมดังมาจากทางด้านหลัง พาให้ณาราผละห่างจากอ้อมกอดของเจิ้งหมิงอย่างรวดเร็ว หันไปมองตามต้นเสียงก็เห็นว่า ไห่ถวนยืนมองมายิ้มๆ“ข้าแค่จะมาตามพี่สองคนไปกินข้าว ไม่ได้มาขัดจังหวะนะ”“เหรอ” ณาราลากเสียงพยายามเข้าใจ หากไม่เพราะต้องทำตัวเป็นจ้าวเจี้ยนฟางละก็ คงไล่เตะก้นคนสอดรู้สอดเห็น แถมยังช่างแซวไปแล้ว กว่าเจิ้งหมิงจะพาณารามาส่งที่บ้านพัก ก็เกือบเย็นแล้ว เมื่อมาถึงก็เห็นว่ามีอาหารและถ้วยยาวางอยู่ และดูเหมือนว่าองครักษ์หนุ่มจะสนใจยาในถ้วยเป็นพิเศษ “ยาอะไรนะ มันจะเกี่ยวกับสิ่งที่หญิงตั้งครรภ์นางอื่นๆ บอกเจ้ารึเปล่าว่า พวกนางยินยอมจะอยู่ที่นี่โดยไม่คิดหนี” “นั่นสิคะ พวกนางทำราวกับว่า ไม่เคยมีสามี ไม่เคยมีครอบครัวอย่างนั้นแหละ” ณาราครุ่นคิด อยากรู้นักว่าเสี่ยวหงกับปิงปิง เพื่อนที่มาพร้อมกับเธอได้ดื่มยาจากถ้วยแล้วหรือยัง แล้วพวกนางอยากจะกลับไปหาครอบครัวหรือไม่ คิดดังนั้นแล้ว ณาราก็ออกจากห้องมาเคาะประตูเรียกเสี่ยวหงกับปิงปิง ซึ่งพักอยู่ในห้องถัดจากห้องพักของเธอ แล้วสิงที่เห็นก็ทำให้ณาราประหลาดใจยิ่งนัก เมื่อพบว่า หญิงตั้งครรภ์ทั้ง
เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 24 สิ่งที่ผู้กล้าหวาดกลัว
แม่ผู้ไม่มีวรยุทธ หรือจะต่อกรกับคมกระบี่ได้ เพียงคมกระบี่กรีดลึกเข้าร่าง แม่ก็ล้มฟาดลงกับพื้น โลหิตแดงฉาดฉานพุ่งจากปากและจมูก พร้อมกับลมหายใจสุดท้ายปลิดปลิวไป“ท่านแม่ ท่านแม่” ร่างนั้นกระสับกระส่าย ก่อนผุดลุกจากเตียง หายใจหอบแรง ดวงตาคมกล้าเต็มไปด้วยความเจ็บปวดจากภาพอดีตตามหลอกหลอนชั่วอัดใจต่อจากนั้น ประตูห้องก็เปิดผางออก ก่อนที่หนุ่มน้อยคนหนึ่งจะก้าวเข้ามา“พี่ชาย ข้ากลับมาแล้ว” หนุ่มน้อยหน้าทะเล้นส่งยิ้มกว้างมาให้ ก่อนหุบยิ้มฉับ เมื่อเห็นว่าคนเจ็บไม่ยิ้มด้วย มิหนำซ้ำยังมองมาด้วยแววตาหวาดระแวงอีกต่างหาก“พี่ชาย ข้าเป็นคนช่วยชีวิตท่านเอาไว้นะ เหตุใดจึงมองข้าเช่นนั้นล่ะ”คำถามของหนุ่มน้อย เรียกสติเจิ้งหมิงให้กลับมาเป็นปกติ แววตาหวาดระแวงนั้นจึงค่อยๆ อ่อนแสงลง “ข้าต้องขอโทษเจ้าด้วย เมื่อครู่ข้าฝันร้าย หวังว่าน้องชายคงไม่ถือสา” “ข้าไม่ถือสาหรอก ข้าก็แค่ตกใจนิดหน่อย ข้าไห่ถวน ท่านล่ะ” “ข้าเจิ้งหมิง ขอบคุณน้องชายมากที่ช่วยข้าไว้” “ท่านไม่ต้องเกรงใจหรอก ใครเห็นคนเจ็บอยู่กลางทะเลแบบนั้น ก็ต้องช่วยเหลือเป็นธรรมดา ท่านรู้หรือไม่ว่าตนเองถูกพิษร
เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 23 เจ้าเกาะ
ดูจากจำนวนคนที่มาจับจายใช้สอยกับร้านรวงแล้ว ณาราก็พอจะประเมินได้ว่า หมู่บ้านแห่งนี่คงใหญ่โตพอดู และชาวบ้านเอง ก็พอมีเงินทองจับจ่ายคล่องมือเช่นกันเดินจนทั่วตลาดแล้ว แต่ก็ยังไม่พบวี่แววของเจิ้งหมิงเลยหากเขาตามเธอลงเรือมาจริง ก็น่าจะต้องมาตามหาเธอที่นี่นี่นาหรือข้อสันนิษฐษนของเธอจะเป็นความจริงเสียแล้ว บอกตนเองแล้ว ณาราก็ใจไม่ดีเอาซะเลย นึกไม่ออกเลยว่าจะเริ่มตามหาเจิ้งหมิงได้อย่างไรณาราเดินเรื่อยๆ ผ่านตลาดมายังท่าเรือ แต่แล้วก็ต้องรีบหลบไปในหมู่ชาวบ้านแทบไม่ทัน เมื่อเห็นเรือลำหนึ่งแล่นมาจอดเทียบท่า ทิ้งสมอ ไกลออกไปมีเรือสำเภาลำใหญ่จอดอยู่ ก่อนที่คนกลุ่มหนึ่งจะก้าวลงจากเรือมาทีละคนคนเดินนำนั้นช่างคุ้นตานัก เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน ทว่านึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก เขาเป็นชายวัยกลางคนสวมมงกุฎทำจากดอกไม้ แต่งกายรู่มร่ามเหมือนชนเผ่าโบราณที่เธอเคยเห็นในภาพยนตร์ หน้าตา บุคลิกภายนอกของเขารึก็ดูองอาจอย่างทหาร ส่วนผู้ที่ก้าวตามหลังมานั้น หน้าตาละม้ายคล้ายกัน มองปราดเดียวก็รู้ว่าถอดพิมพ์ออกมาจากผู้เดินนำไปก่อน น่าแปลกนักที่ผู้เดินตามมาอีกเป็นขบวนนั้น ล้วนแต่เป็นทหารทั้งสิ้นเหตุใดทหารมากมายจึงมาที
เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 22 ถูกพิษร้าย
เจิ้งหมิงกำลังลอบลงจากเรือสำเภา แต่กลุ่มชายชุดดำบนเรือกลับรู้ตัวว่ามีคนแฝงตัวมากับพรรคพวกของเขา จึงเกิดการต่อสู้กันขึ้นต่างฝ่ายต่างต่อสู้กันด้วยกระบี่ เจิ้งหมิงสังหารชายชุดดำล้มตายไปหลายคน ด้วยเพลงกระบี่อันเยี่ยมยุทธ ก่อนกระโดดลงทะเลหลบหนี ไม่นึกเลยว่า กลับถูกอาวุธลับซัดเข้าที่กลางหลังพิษของมันร้ายกาจนัก เพียงครู่เดียวก็ซึมเข้ากระแสเลือด ความเจ็บปวดแผ่ซ่านไปทั่วร่าง จนไม่อาจขยับเขยื่อนร่างกายได้ สติสัมปชัญญะที่มีพร่าเลือนลงทุกทีแม้กระนั้นห้วงคำนึงของเขาก็ยังนึกถึงแต่ณารา นางผู้มาจากต่างกาลเวลา ไม่รู้ว่าป่านนี้นางจะเป็นตายร้ายดีอย่างไรขณะร่างของเจิ้งหมิงดำดิ่งลงสู่ก้นทะเลนั่นเอง โลมาตัวหนึ่งก็พุ่งเข้ามา ใช้ครีบของมันช้อนร่างของเขาเอาไว้ แล้วพาไปยังเรือประมง ลำที่มันคุ้นเคยขณะนั้น “ไห่ถวน” ชาวประมงหนุ่มน้อย รูปร่างเก้งก้าง ผิวกร้านแดด เรือนผมยาวเกล้าเอาไว้ลวกๆ ดูยุ่งเหยิง ดวงตาเล็กหยี ภายใต้คิ้วหนานั้น เต็มไปด้วยประกายแห่งความสุขกำลังเก็บปลาจากอวนใส่ท้องเรือแต่แล้วหางตาของเขาก็เหลือบไปเห็นโลมาตัวนั้นว่ายมาทางเขา โดยที่ครีบของมันกำลังประคองร่างของบุรุษหนุ่มผู้หนึ่งมาด้วย“ถิง
เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 21 ความรัก...ความลับ 2
เสียงครวญแห่งความสุขสม ยิ่งปลุกเร้าเพลิงปรารถนาให้ลุกโชน แผดเผาสองกาย จนหลอมละลายเป็นเนื้อเดียวกันในนาทีนั้นเอง ทั้งสองไม่รู้เลยว่า เสี่ยวชุ่ย สาวใช้ต้นห้องของฮุ่ยเหนียงเดินผ่านมา เสียงครวญสอดประสานลอดผ่านห้องพักของฮูหยินรองแห่งจวนอ๋อง พาให้สองเท้าหยุดชะงัก เพียงแนบหูกับประตูก็รู้ว่า มีใครคนหนึ่งอยู่ภายในห้องนั้นแรกทีเดียวนางเข้าใจว่าเป็นท่านอ๋อง 9 แต่เมื่อเดินมายังห้องหนังสือ และพบว่า ไฟในห้องยังคงเปิดอยู่จึงแน่ใจว่า ผู้ชายที่อยู่ในห้องของฮุ่ยเหนียงจะต้องไม่ใช่ท่านอ๋องอย่างแน่นอนนางเป็นสาวใช้ในตำหนักอ๋องมาตั้งแต่เล็ก รู้เรื่องราวของที่นี่มิใช่น้อย ทำไมจะไม่รู้เล่าว่า ตั้แต่ฮูหยินลี่เจินสิ้นใจ แม้ท่านอ๋องจะให้ฮุ่ยเหนียงขึ้นมาเป็นฮูหยินรอง แต่ก็ไม่เคยมีความสัมพันธ์เกินเลยไปกว่าพี่เขยกับน้องภรรยาท่านยังคงวางตนเสมอต้นเสมอปลาย ไม่เคยประพฤตินอกใจอดีตภรรยาเลยสักครั้ง ไม่อย่างนั้นคงจะมีบุตรธิดาเพิ่มแล้วแล้วคนที่อยู่ในห้องของฮุหยินรองเป็นใครกันนะ หากนางล่วงรู้ความจริงหลังประตูบานนั้น จะยังคงมีชีวิตอยู่ต่ออีกหรือไม่หนอหากยังคงปิดหูปิดตา ไม่ยอมสืบหาความจริง ก็เท่ากับผิดต่อสกุลจ้าว ผิดต่อฮ
เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 20 ความรัก ความแค้น
ภายในห้องหนังสือ ท่านอ๋อง 9 นั่งอยู่บนเก้าอี้หลังโต๊ะเขียนหนังสือ ในมือถือตำราของฉินเอี้ยน ยอดกวีชื่อดังสมัยราชวงศ์ก่อน ทว่าใจกลับไม่ได้ดื่มด่ำกับตัวอักษรตรงหน้าเลยแม้แต่น้อยแม้จะกลับจากพบเฉินลู่ซีมาตั้งแต่ตอนบ่ายแก่ๆ แล้ว แต่ก็อดเป็นห่วงธิดาคนเล็กไม่ได้เลย ขณะเดียวกันก็อดสงสัยในคำพูดของฮุ่ยเหนียงขึ้นมาไม่ได้เช่นกันทำไมเขาจะไม่รู้ไม่เห็นเล่าว่า ระหว่างจ้าวเจี้ยนฟางกับฮุ่ยเหนียงนั้น มีแต่ความบาดหมางเมื่อครั้งจ้าวเจี้ยนฟางยังเล็กนั้น แม้จะไม่เคยเห็นกับตา แต่ก็รู้มาตลอดว่า ธิดาคนเล็กถูกแม่เลี้ยงรังแก จากคำพูดของคนรับใช้แต่เพราะต้องทำตามคำสั่งเสียของภรรยา ให้ดูแลฮุ่ยเหนียงน้องสาวของนางให้ดี จึงต้องหลีกเลี่ยงด้วยการส่งจ้าวเจี้ยนฟางเข้าไปอยู่ในวังส่วนเรื่องการแต่งงานระหว่างจ้าวเจี้ยนฟางกับหลี่จิ้งนั้น หากนางไม่ยินยอม เขาก็คงไม่ขัดอะไร แต่ทำไมฮุ่ยเหนียงจึงต้องให้ร้ายจ้าวเจี้ยนฟางว่า นางไม่พอใจจนหนีออกจากตำหนักตั้งแต่คืนที่มีงานเลี้ยงด้วยเล่าตอนแรก ท่านอ๋อง9 ก็เกือบจะเชื่อคำพูดของฮุ่ยเหนียงไปแล้ว หากไม่เพราะการไปพบเฉินลู่ซี จนรู้ว่าธิดาคนเล็กถูกทำร้าย ตอนนี้อยู่ในที่ปลอดภัยแล้ว และอยู่ใ
เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 19 ลักลอบเข้ามาหา
ณารามองหน้าต่างกระท่อมเปิดแง้มเอาไว้ ได้แต่หวังว่าเจิ้งหมิงจะพบปิ่นปักผมของเธอ และติดตามมาทันก่อนที่เธอจะถูกพาไปยังเกาะจวินจวู ขณะกำลังครุ่นคิดว่าจะทำอย่างไรไม่ให้คนร้ายจับได้ว่า ไม่ได้ตั้งครรภ์จริงๆ อยู่นั่นเอง หน้าต่างที่เปิดแง้มไว้ก็ถูกเปิดออกสายลมหอบเอากลิ่นความเค็มของน้ำทะเลเข้ามานั้น ไม่ได้ทำให้เธอตื่นเต้นดัใจท่ากับ องครักษ์หนุ่มผู้มากับสายลมนั้นเลย“คุณ คุณจริงๆ ด้วย” หญิงสาวเผลออุทานเป็นภาษาไทยคนที่เพิ่งเข้ามาจึงได้แต่ทำหน้างง“อ๋อ ขอโทษค่ะ ฉันลืมตัวไปหน่อย คุณมาได้ยังไงคะ” ณารารีบเปลี่ยนภาษาอย่างรวดเร็ว เอ่ยถามพอให้ได้ยินกันเพียงสองคน“ข้าสะกดรอยตามรถม้ามา บังเอิญพบคนรู้จัก จึงยืมม้าตามมาทัน”“คุณจะทำยังไงต่อคะ” ณารายังไม่คลายสงสัยอยู่นั่นเอง“ข้าจะหาทางตามเจ้าไปให้ได้ ว่าแต่เจ้ารู้รึเปล่าว่า พวกมันจะพาเจ้าไปไหน”“เกาะจวิน…” ยังไม่ทันที่ณาราจะเอ่ยจบประโยค เสียงไขกุญแจก็ดังมาจากหน้าประตู เจิ้งหมิงจึงต้องรีบหลบออกไปทางหน้าต่าง“โธ่เอ๊ย ยังไม่ทันจะพูดจบเลย” ณาราพึมพำ ขณะที่ประตูบานนั้นเปิดผางออก ก่อนที่ชายร่างกำยำ คนเดียวกับที่นั่งเฝ้าเธอบนรถม้าจะก้าวเข้ามาในยามนี้เขาอาจะไม่ไ
เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 18 พี่น้องร่วมสาบาน
ครู่ต่อมา รถม้าก็หยุดลง ก่อนที่ชายชุดดำผู้นั้นจะคุมตัวณาราเข้ามายังพุ่มไม้ข้างทาง“พี่ชาย ท่านไปห่างๆ ได้มั้ย”“ได้ แต่อย่าคิดหนีนะ” ชายชุดดำผู้นั้นย้ำเสียงกระด้าง เดินกระฟัดกระเฟียดออกไป ปล่อยให้เชลยของเขาได้ทำธุระส่วนตัวณารามองซ้ายมองขวา เดินลึกเข้าไปอีกนิด ก่อนนั่งลงทำธุระส่วนตัวของตนเอง พลางคิดว่าจะถ่วงเวลาให้เจิ้งหมิงตามมาทันได้อย่างไรขณะเดียวกัน เจิ้งหมิงเดินทางด้วยวิชาตัวเบามาตามรอยรถม้า ป่านนี้คนร้ายคงพาณาราล่วงหน้าไปไกลนับร้อยลี้แล้ว ไม่แน่ใจเอาซะเลยว่า จะติดตามเธอไปทันได้อย่างไร ขณะกำลังหนักใจอยู่นั่นเอง ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าม้าดังใกล้เข้ามาองครักษ์หนุ่มรีบหลบหลังต้นไม้ใหญ่ ครู่ต่อมาก็เห็นว่า คนที่ควบม้ามานั้นไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็น “หานอวี้” จอมยุทธผู้ได้สมญานามว่า “กระบี่ไร้เลือด” นั่นเององครักษ์หนุ่มไม่รอช้า รีบเข้าไปดักหน้าทันที“คารวะพี่หาน”“เอ้า ข้าก็นึกว่าใคร ที่แท้ก็น้องเจิ้งนี่เอง” จอมยุทธวัยย่างสี่สิบ ดวงหน้าเข้มหล่อเหลา ไว้หนวด รูปร่างกำยำ แต่งกายรัดกุมหัวเราะอย่างยินดี ไม่นึกเลยว่า กลางป่าเขาเช่นนี้จะได้พบกับจอมยุทธผู้มีพระคุณกับเขาได้เมื่อสิบกว่าปีก่อน ขณะที
เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 17 จูบแรก
“อันที่จริง ข้าพบใต้ท้าวเฉินกับเสี่ยวเถาโดยบังเอิญตั้งแต่กลางป่าแล้ว ไม่นึกเลยว่า จะถูกหลวงจีนชั่วล่อลวงไปที่นั่นได้ จากนั้นข้ากับใต้ท้าวก็ต่างแยกย้ายกัน ได้พบใต้ท้าวอีกครั้ง ท่านก็มารับตำแหน่งเป็นนายอำเภอซานชิงแล้ว”“แล้วคุณมาทำงานกับใต้ท้าวเฉินที่ศาลซื่อเหอได้ยังไงคะ” แม้จะเริ่มง่วงจากการเดินทาง แต่ณาราก็ยังอยากรู้เรื่องของเขาต่อ“ข้าแอบติดตามช่วยเหลือใต้ท้าวสืบคดี คุ้มกันใต้ท้าวจากผู้ที่เสียผลประโยชน์จากการทำคดีของใต้ท้าวอยู่หลายปี กระทั่งครั้งหนึ่ง ข้ายื่นมือเข้าไปช่วยใต้ท้าวปิดคดีเสนาบดีเกากดขี่ข่มเหงราษฎรได้สำเร็จ ฮ่องเต้จึงทรงแต่งตั้งให้ข้าเป็นองครักษ์ขั้น 4 สังกัดศาลซื่อเหอ ทำงานรับใช้ใต้ท้าวเฉินเรื่อยมา”“คุณก็เลยเลิกเป็นจอมยุทธ มารับราชการแทน อย่างนั้นเหรอคะ”เจิ้งหมิงพยักหน้ารับ “แต่ข้าก็ยังคงถือว่าตนเองเป็นทั้งชาวยุทธ ทั้งข้าราชสำนัก แล้วเจ้าล่ะ ในโลกของเจ้า เจ้าเป็นมือปราบไม่ใช่หรือ”“ค่ะ ฉันเป็นมือปราบ ที่เรียกว่า ตำรวจลับ หรือเรียกว่าสายลับก็ได้ ไม่มีใครรู้หรอกว่าฉันเป็นตำรวจ เพราะเบื้องหน้านั้น ฉันเป็นดารา เอ่อ ฉันหมายถึงนักแสดงละครน่ะ”“เจ้าช่างเก่งกล้านัก”“ไม่เลยค่ะ

บางทีคุณอาจจะชอบ

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป

แชร์

ตอนที่ 12. แม่นางผู้กล้า

บางทีคุณอาจจะชอบ

สตรีขี่ม้าออกศึก

แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย

สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์

ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา

แชร์

ตอนที่ 12. แม่นางผู้กล้า

บทที่เกี่ยวข้อง

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 13 ความเปลี่ยนแปลงของท่านหญิงน้อย

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 14. สารภาพความจริง

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 15. ช่วยสืบคดี

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 16 จอมยุทธ...จอมโจร

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 17 จูบแรก

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 18 พี่น้องร่วมสาบาน

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 19 ลักลอบเข้ามาหา

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 20 ความรัก ความแค้น

บทล่าสุด

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 25 ร่วมเตียง

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 24 สิ่งที่ผู้กล้าหวาดกลัว

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 23 เจ้าเกาะ

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 22 ถูกพิษร้าย

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 21 ความรัก...ความลับ 2

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 20 ความรัก ความแค้น

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 19 ลักลอบเข้ามาหา

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 18 พี่น้องร่วมสาบาน

เจ้าสาวของท่านพี่ ตอนที่ 17 จูบแรก

บางทีคุณอาจจะชอบ

สตรีขี่ม้าออกศึก

แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย

สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์

ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา