LOGINShare
Chapter 5 ตัวแทนลองชุดเจ้าสาว
Last Updated:
2024-10-23 11:56:26วันเสาร์พรสรวงมีนัดที่ร้านเว็ดดิ้งแพลนเนอร์เที่ยง เธอให้มัญชุพรไปรอที่นั่นเลย พนักงานรีบมาต้อนรับหญิงสาวอย่างนอบน้อม
“สนใจบริการด้านไหนของร้านเราคะ”
พร้อมยกอัลบั้มรูปเล่มโตมาให้ เธอต้องรีบบอกว่ามาด้วยเรื่องนัดของพรสรวง สักพักรถกระบะคันเก่าของไร่ดาวเรืองก็มาจอดที่ลานใกล้ร้าน รปภ.แทบไม่ให้จอดเพราะคิดว่าพงศพัศมาส่งของ จนเขาต้องบอกว่าเป็นลูกค้าที่มาใช้บริการ จึงได้จอด
ชายหนุ่มจงใจจะแกล้งให้พรสรวงเสียหน้า เพราะท่าทางอย่างเธอคงแทบกรี๊ดแน่เมื่อเห็นว่าที่เจ้าบ่าวขับรถโทรม ๆ
เขาเปิดประตูกระจกใสเข้ามา พนักงานในร้านถึงกับชะงัก ด้วยการแต่งตัวเสื้อยืด กางเกงยีนเก่า ๆ บูทคู่มอซอ ยิ่งผมยาวระต้นคอและหนวด ค้านกับการเป็นแขกผู้มาใช้บริการในสถานที่นี้เหลือเกิน
“มาติดต่อเรื่องอะไรคะคุณพี่”
หนุ่มหน้าสวยเต็มไปด้วยจริตนางหนึ่งใจกล้าปรี่มาถาม ตาคมเข้มแลกวาดไปทั่วร้าน สะดุดตากับสาวถักผมเปีย สวมชุดแซกแขนตุ๊กตาสีชมพูอ่อน เธอกำลังเปิดดูรูปในอัลบั้มทีละภาพ...ทีละภาพ
“น้องสาวเธอล่ะ”
เงาทะมึนที่ยืนค้ำศีรษะมัญชุพรถาม ดวงตากลมโตเงยขึ้นมองจนคอแทบตั้งบ่า
“เธอไปไหน”
หญิงสาวกลืนน้ำลายเอื๊อก ฝืนยิ้มให้
“มุกกำลังทำงานอยู่ค่ะ เดี๋ยวคงมา น้องให้ฉันมาเป็นเพื่อน”
พงศพัศนั่งลงบนเก้าอี้ตัวตรงข้ามเธอ
“คนนี้เจ้าบ่าวเหรอคะ”
พนักงานรีบถาม
“คุณพี่หน้าตาดี๊...ดี หล่อคมเข้ม”
ปากเจรจาคำหวาน พร้อมรอยยิ้มทางการค้าประดับบนริมฝีปาก
“ร้อนไหมคะ เดี๋ยวให้เด็ก ๆ หาน้ำหาผ้าเย็นให้”
แล้วขยิบตาไปทางพนักงานคนอื่น ซึ่งต่างรีบหาของมาต้อนรับลูกค้าในทันใด เพื่อให้เกิดบริการอันน่าประทับใจ
ทว่าบรรยากาศสองหนุ่มสาวยังมาคุ ผู้ชายกอดอกมองหน้าผู้หญิง ขณะเจ้าตัวแกล้งเลี่ยงเปิดอัลบั้มดูต่อ จนในที่สุดเส้นด้ายแห่งความอดทนของคนหนึ่งก็ขาดปึด
“โทรหาน้องเธอสิ ถามเขาว่าเมื่อไรจะมา ฉันมีงานต้องทำ ไม่ได้ว่างทั้งวัน”
เสียงสั่งทำเอาทุกคนสะดุ้ง มัญชุพรหยิบมือถือโทรหาพรสรวง
“มุกเมื่อไรจะมา เลยเวลานัดแล้วนะ”
เธอถามทันทีที่อีกฝ่ายรับสาย
“งานยังไม่เสร็จเลย”
“คุณกระทิงเขามารอ”
ตาโตเหลือบมองคนกำลังจ้องตนหนัก ท่าทางเขาเหมือนพร้อมจะแย่งมือถือไปคุยเองได้ทุกเมื่อ
“เปิดลำโพงสิพี่หมี่”
“ห๋า...”
เธอคิ้วขมวด
“เปิดลำโพง มุกจะคุยกับเขาเอง”
“มุกจะคุยกับคุณ ฉันขออนุญาตเปิดลำโพงนะคะ”
เพราะเขาน่ากลัว มัญชุพรจึงต้องสุภาพมากจนเกินปรกติ
“เชิญ”
สิ้นเสียงห้าวก็เป็นเสียงใสของน้องสาว
“สวัสดีค่ะคุณกระทิง”
“ฉันไม่มีเวลามานั่งรอทั้งวันหรอกนะ ตกลงเธอจะมาได้หรือยัง”
พงศพัศเปิดฉากด้วยการเหน็บ อารมณ์เสีย อยากไปจากที่นี่เต็มแก่
“งานฉันยังไม่เสร็จค่ะ”
“แล้วมานัดวันนี้ทำไม เลยเวลาฉันหมด”
ต่างฝ่ายต่างใส่กันไม่ยั้ง เป็นว่าที่บ่าวสาวที่ไร้ซึ่งความกลมเกลียวเสียเหลือเกิน
“ฉันไม่ได้นัด ม๊าต่างหากที่นัด”
พรสรวงยียวน มัญชุพรเดาท่าทางน้องออกเลย ต้องพูดพลางยักไหล่แบบไม่ยี่หระอยู่แน่
“ไม่ว่างแล้วทำไมไม่บอกแม่เธอ”
พงศพัศถามเสียงลอดไรฟัน นึกอยากจับตัวคนในสายมาเขย่าให้คอหักนัก
“เหตุผลก็คงเหมือนคุณที่โดนบังคับมานั่นแหละ”
เว็ดดิ้งแพลนเนอร์สาวในร่างชายถึงกับเอามือปิดปาก คู่นี้โดนจับแต่งแบบคลุมถุงชน ...งานยากอีกรายเสียแล้ว
“แล้วเธอจะชดใช้เวลาฉันยังไง ในเมื่อฉันมาแล้ว”
คนในโทรศัพท์เงียบ มัญชุพรรู้สึกถึงเหงื่อที่ผุดขึ้นบนหน้าผาก ด้วยพงศพัศแผ่รังสีสังหารเต็มที่
“ก็ลองชุดไปสิให้จบ ๆ ไป เดี๋ยวมีเวลาว่างฉันจะไปลองชุดเอง”
“พูดง่ายนะ ฉันจะแน่ใจยังไงว่าเธอจะไม่เบี้ยว”
แค่งานแรกที่ต้องร่วมมือกัน ยังเป็นเสียขนาดนี้ พงศพัศไม่ไว้ใจว่าที่เจ้าสาวตัวเองเลย เผื่อแม่คนนี้หัวหมอ เชิดเงินยี่สิบล้านของยายไปเลยล่ะ
“งั้นพี่หมี่ลองชุดแทนมุกก็แล้วกัน”
“เฮ้ย!”
คนที่คิดว่าตนอยู่นอกวงสนทนามาตลอดอย่างมัญชุพรอุทานเสียงหลง
“ทำไมต้องเป็นพี่ด้วย”
“เก๊าะ...มุกกับพี่หมี่ตัวเท่ากัน ถึงอกพี่จะอึ๋มกว่าหน่อยก็เถอะ”
“ยัยมุก!”
เธอตวาดเบา ๆ ใส่โทรศัพท์ ส่วนพงศพัศก็จ้องอกคนที่อึ๋มอย่างไม่ปิดบัง มัญชุพรหน้าแดงรีบยกมือกอดอก เบี่ยงตัวหลบสายตาวาว ๆ
“นะ...พี่หมี่ ลองแทนมุกหน่อย วันนี้คุณกระทิงมาจะได้ไม่เสียเวลา แค่นี้ก่อนนะ เจ้านายมาแล้ว” จากนั้นสัญญาณถูกตัด ได้ยินเพียงเสียงตรู๊ด...ตรู๊ด
“เอายังไงล่ะเธอ”
เขากอดอก หากจะสังเกตให้ดี มีความรื่นเริงใจขึ้นในน้ำเสียง
“ตกลงลองชุดกันเลยนะคะ”
เว็ดดิ้งแพลนเนอร์อาศัยช่วงเดดแอร์เข้าแทรก
“เรื่องอกแก้กันทีหลังได้ค่ะ อึ๋มไว้ดีกว่าขาด”
แถมยังเอาเรื่องได้ยินเมื่อกี้มาใช้ประโยชน์อีก
“แต่นี่เป็นงานของน้องสาวฉันนะคะ”
มัญชุพรยังอิดออด พรสรวงช่างทำกันได้ ส่งเธอมาตกอยู่ในสถานการณ์ลำบาก
“น้องสาวเธอบอกว่าหุ่นเท่า ๆ กัน ก็ลอง ๆ ไปเถอะ ส่วนอกน่ะ ถ้าของเขาเล็กก็ให้ยัดทิชชูไป”
เธอมองคนพูดพลางทำหน้าง้ำ
“มาค่ะมาทางนี้ คุณน้องชื่ออะไรคะ พี่จะได้เรียกถูก”
เว็ดดิ้งแพลนเนอร์ไม่พลาดโอกาสเสียลูกค้า จูงมือเธอไปยังห้องด้านหลัง ส่วนพงศพัศก็มีพนักงานหนุ่มใจสาวพาไปลองชุดอีกห้อง
พรสรวงส่งไลน์มาบอกให้พี่สาวเลือกชุดตามใจชอบได้เลย เจ้าตัวบอกใส่ได้หมด ชุดแรกที่เลือกคือชุดงานหมั้น
มัญชุพรเลือกชุดไทยศิวาลัยสีงาช้าง ต่อมาคือชุดเจ้าสาว เว็ดดิ้งแพลนเนอร์แนะนำชุดแบบเรียบหรู ทิ้งชายหางปลานิด ๆ ไม่ฟูฟ่องมาก หญิงสาวใส่แล้วอึดอัดที่อกนิดหน่อย คิดว่าน่าจะพอดีกับอกน้องสาว
“ลองเดินดูนะคะ”
เธอถูกจูงมาจนถึงห้องโถง พงศพัศในชุดสูทยืนอยู่ตรงนั้น แม้เสื้อผ้าเรียบโก้ แต่ไม่อาจกลบความดุดันของเขาลงได้ มัญชุพรเห็นแล้วคิดว่าเขาเป็นเจ้าบ่าวที่ ‘แนว’ ใช้ได้
“มีชุดที่โชว์อกน้อยกว่านี้ไหม เห็นนมเจ้าสาวตั้งขนาดนี้ เดี๋ยวฉันใจแตก ไม่ได้เข้าหอกันพอดี”
พงศพัศมีความสามารถพิเศษเรื่องปากเสียหรืออย่างไร เขาว่าจนทำหน้ามัญชุพรซับสีเลือด
“เดี๋ยวแก้ตรงอกให้นะคะ”
“เอาแบบคลุมยาวถึงคอหอยไปเลย”
เขาเพิ่งรู้สึกสนุกก็ตอนนี้ เมื่อเห็นเธอตอบโต้อะไรไม่ได้ หนุ่มชาวไร่ค่อยอารมณ์ดีขึ้นมาหน่อย
“ฉันเอาแบบนี้แหละค่ะ”
ชักเข้าใจความรู้สึกอยากหนีของพรสรวงแล้ว นายตัวโตคนนี้ไม่เหมาะกับการเป็นเจ้าบ่าวใครเลย นอกจากหน้าดุแล้วยังไร้มารยาท
“เปลี่ยนซะ ฉันไม่ชอบ”
พงศพัศเห็นเธอเงียบหงิม ไม่คิดว่าจะแผลงฤทธิ์ได้
“เอาตัวนี้เลยค่ะ”
“น้องสาวเธอเป็นคนใส่ในงานแต่งนะ ไม่ใช่เธอ เจ้าบ่าวอย่างฉันต้องออกความเห็นได้สิ”
มัญชุพรสบตาคมดุ
“มุกให้สิทธิ์ขาดฉันเลือกแทนแล้ว ชุดไหนที่ฉันชอบ น้องก็ต้องชอบด้วย ถ้าคุณไม่ชอบก็อย่ามองสิคะ”
ใบหน้ารูปไข่สะบัด เดินกลับไปยังห้องลองชุด
“คุณหมี่คะ...เดี๋ยวค่ะ”
เว็ดดิ้งแพลนเนอร์รีบยกชายหางปลาตามแทบไม่ทัน พงศพัศตอบตัวเองไม่ได้ว่าควรโกรธหรือขำดี รู้แต่ว่าลูกสาวนางพิสมัยฤทธิ์มากทั้งคู่
พรสรวงดูแรง ร้ายออกหน้า ส่วนมัญชุพรดูจะร้ายเงียบซ่อนหุ่นอึ๋ม ๆ ไว้ข้างใน เป็นหุ่นแบบที่เขาชอบเสียด้วย แต่ยังไงก็ตามงานแต่งงานจะต้องจัดขึ้น เขาต้องได้เงินยี่สิบล้านคืน ไม่ว่าจะต้องจับเจ้าสาวใส่ถุงกระสอบเข้าพิธีก็ตาม
ขากลับมัญชุพรแกล้งแต่งตัวอ้อยอิ่งอยู่ในห้องลองชุด กะให้พงศพัศกลับไปแล้ว เธอเชื่อว่าคนอย่างเขาไม่อยู่รอแน่ แล้วก็เป็นจริง เมื่อออกมาจากร้านไม่เห็นเขา เธอเดินไปข้างร้านเป็นลานจอดรถ รอโบกแท็กซี่แถวนั้น แต่กลับมีรถกระบะเก่า ๆ มาจอดตรงหน้าแทน
“ให้ไปส่งไหม”
เจ้าของรถเยี่ยมหน้ามาพร้อมตาดุ ๆ มัญชุพรคิดว่าหากเขาถามตามมารยาทแสดงว่ายายบัวแก้วอบรมมาดี ยังมีแก่ใจห่วงใยคนอื่น
“ไม่ต้องค่ะ ขอบคุณ”
ไหนมารดาเล่าว่าเขารวยหนักหนา เหตุไฉนรถที่ใช้จึงเก่าคร่ำคร่านัก หรือว่าพงศพัศเป็นเศรษฐีขี้เหนียว
“บ่าย ๆ แดดร้อนแบบนี้คนไม่ออกไปไหนกันหรอก แท็กซี่ก็ไม่วิ่งด้วย”
จริงดังที่เขาว่า เพราะกลางถนนมีพยับแดด อากาศก็อบอ้าว
“หรือว่ารังเกียจรถกระบะโทรม ๆ”
คิดว่าจะขับมาแกล้งหักหน้าว่าที่เจ้าสาว แต่กลับมาเก้อ ได้แกล้งตัวพี่คนก็ยังดีว่ะ
“เห็นแก่เงินจังนะผู้หญิงบ้านเธอเนี่ย”
“อย่าดูถูกบ้านฉันให้มากนักเลย คนที่ควรโกรธคือยายคุณต่างหาก ท่านให้เงินบ้านฉันมาเองทำไมตั้งยี่สิบล้าน”
อาจเพราะสภาพอาการด้วยกระมัง ทำมัญชุพรอารมณ์ร้อนไปด้วย
Related chapters
เจ้าบ่าวหลุดจอง Chapter 6 มื้อไม่ปรารถนา
“แม่เธอหลอกยายฉัน”พงศพัศหรี่ตามองพี่ว่าที่เจ้าสาว“ตบมือข้างเดียวมันไม่ดังหรอกคุณ”“ยายฉันแก่แล้ว ไม่ทันเล่ห์แม่เธอหรอก”มีลมร้อนพัดมาวูบ ทำให้ชายกระโปรงชุดแซกยกขึ้นจนเห็นปลีน่องเรียวกลมกลึง ...มีเรื่องให้แปลกใจเยอะจริง ๆ พี่ว่าที่เจ้าสาวเขา“แม่ฉันไม่ใช่คนร้าย”ดวงตากลมโตวาววับเมื่อได้ยินชายหนุ่มพาดพิงถึงมารดา“เขาร้ายมาตั้งแต่ยังสาวนี่ ถึงมาจับเสี่ยจิวได้”ประวัติพิสมัยเป็นที่รู้กันทั่ว นางคือสาวนักขุดทองที่ได้มาเจอเป้าหมายกระเป๋าหนัก จากแม่ม่ายลูกติดผู้ยากจนกลายเป็นเมียเศรษฐีในพริบตา“คุณยายบัวแก้วก็ดูเป็นคนดี ทำไมถึงได้มีหลานปากร้าย ใจสกปรกอย่างคุณ ว่าคนอื่นเขาไปหมด”มัญชุพรหน้าแดง อาจเพราะอากาศปนอารมณ์ที่พุ่งขึ้นสูง“อย่าเอายายฉันมาเกี่ยวด้วย!”เขาก็มีจุดอ่อนเรื่องบุพการีเหมือนกัน“ตกลงจะขึ้นรถมากับฉันดี ๆ หรือจะให้ลากขึ้นมา อุตส่าห์ใจดีเห็นไม่มีรถกลับ เธอยังมีตีฝีปากใส่ฉันอีก”“คุณปากร้ายใส่ฉันก่อนนะ แล้วอีกอย่างฉันไม่ยอมนั่งรถไปกับคุณเด็ดขาด”มัญชุพรไม่รู้เลย ว่าคำพูดตนเป็นชนวนให้อะไรในตัวพงศพัศขาดผึ่ง ชายหนุ่มลงจากรถ เดินอาด ๆ มาหาสาวร่างบาง เธอกลัวจนใจไปตกที่ตาตุ่ม ขยับเท้าเ
Last Updated : 2024-10-23เจ้าบ่าวหลุดจอง Chapter 7 ก่อนเริมพิธีแต่งงาน
“มุกทำหมี่ลำบากมากไหม ถ้าไม่โอเคเดี๋ยวต่อไปเวลาเจอนายกระทิงเฮียจะไปกับมุกเอง”มัญชุพรสงสารจิรัฎฐ์ ขาวอวบเป็นซาลาเปาแบบเขาคงแหลกแน่เมื่อตกอยู่ท่ามกลางพายุอารมณ์ของทั้งสอง“ไม่เป็นไรค่ะ หมี่ยังไหว เฮียคอยช่วยเตี่ยทำงานดีกว่า”เธอเรียนรู้ที่จะเป็นเด็กดี อดทนกับทุกอย่าง ตราบใดที่ยังอยู่ใต้ชายคาบ้านหลังนี้ ...บ้านที่มีพระคุณเลี้ยงดูเธอกับแม่ให้มีชีวิตสมบูรณ์พูนสุข“ถ้ามีอะไรอยากให้ช่วยก็บอกเฮียนะ ไม่ต้องเกรงใจ”เพราะมัญชุพรอยู่ใกล้แล้วเย็น เหมือนสายน้ำชื่นใจ จิรัฎฐ์จึงชอบ ...มากขนาดมีใจเสน่หา แต่ยังหาจังหวะคุยกับเสี่ยจิวไม่ได้เสียที ความจริงแล้วจิรัฎฐ์รู้ว่าคนมีอำนาจตัดสินใจมากที่สุดในบ้านคือแม่เลี้ยงนางพิสมัยไม่ใช่คนเลวร้าย แต่ไม่รู้มีแผนจะทำอะไรกับมัญชุพรหรือเปล่า การจับคู่ของพรสรวงกับพงศพัศนำพาความหวั่นใจมาสู่เขา กลัวว่านางพิสมัยมีแผนจะให้มัญชุพรแต่งงานกับใครอีกเด็กดีอยู่ในโอวาทแบบเธอต้องยอมแน่ ...แต่จิรัฎฐ์ไม่ยอมหรอก เขาจะปกป้องมัญชุพรเอง หนุ่มขาวอวบให้สัญญาพรสรวงกลับบ้านมาเสียดึก เมื่อเห็นใบหน้าเหนื่อยล้าของน้องมัญชุพรก็สงสารจนไม่กล้าว่าอะไรแรง“พี่ไม่ชอบเรื่องที่มุกทำวันนี้เลย รู้
Last Updated : 2024-10-28เจ้าบ่าวหลุดจอง Chapter 8 เจ้าสาวตัวแทน
เวลาแห่งความเคร่งเครียด ยังเดินต่อไปเรื่อย ๆ ไม่มีใครพูดอะไรกันเลย แต่ใบหน้าเต็มไปด้วยเหงื่อเป็นเม็ด ๆ ราวกับแต่ละคนอมถ่านร้อน ๆ ไว้แล้วนางพิสมัยก็มองไปที่กระจกบนโต๊ะเครื่องแป้ง มันสะท้อนเงานางที่ดูเพิ้ง เกินกว่าจะรับไหว ขณะเดียวกันก็สะท้อนภาพมัชชุพร ที่หน้าขาวซีด“หมี่ ไปอาบน้ำ เปลี่ยนชุด!”มารดาตวัดสายตามาที่ร่างโปร่งระหง“คะ...”มัญชุพรเลิกคิ้ว“ลูกต้องเข้าพิธีแทนน้อง”นางตัดสินใจแล้ว จะให้งานล่มไม่ได้“เฮ้ย!” เป็นจิรัฎฐ์เองที่อุทานลั่น“เร็ว ๆ เลย”มารดาทำหน้าจริงจัง เหมือนตอนกำลังจะทำโทษเธอในวัยเด็กยามทำผิด“ไม่ได้นะน้าไหม มุกหนีไป มันเกี่ยวอะไรกับหมี่ด้วย เขามาขอมุกไม่ใช่หมี่”จิรัฎฐ์ค้านสุดฤทธิ์ ทั้งเพื่อตัวเองและสาวที่หมายปอง“คุณยายคำแก้วขอลูกสาวฉันกับเฮียให้แต่งงานกับหลานเขา ไม่ได้ระบุไว้แต่แรกว่าจะต้องเป็นคนไหน ฉันเองแหละที่เสนอยัยมุกไปเพราะเห็นว่าเหมาะสมดี”นางเฉลยที่มาของการแก้ปัญหา ระหว่างงานแต่งที่ไร้เจ้าสาว กับงานแต่งที่เจ้าสาวเป็นคนละคน นางเลือกอย่างหลังที่ดูฉาวน้อยกว่า“แต่ในเมื่อสถานการณ์มันเป็นอย่างนี้ ก็ต้องขายผ้าเอาหน้ารอดไป หมี่เข้าพิธีแทนน้อง ถ้าแม่ตามมุกเจอแล
Last Updated : 2024-10-28เจ้าบ่าวหลุดจอง Chapter 9 งานแต่ง
“นี่มันอะไรกัน คุณพิสมัย เสี่ยจิว ทำไมเจ้าสาวผมถึงเป็นคนนี้”หากมีเข็มสักเล่มหล่นในห้อง ทุกคนคงได้ยินทั่วกันหมด เพราะเงียบเหลือเกิน“ขอคุยกันส่วนตัวสักครู่ค่ะ ให้แขกกับพระออกไปก่อน”นางพิสมัยพยักหน้าไปทางพิธีกร ซึ่งรีบเชิญให้แขกออกไปดื่มชากาแฟกันสักครู่ ในห้องจึงเหลือเพียงสมาชิกในครอบครัวเสี่ยจิว ส่วนทางบ้านพงศพัศก็เหลือเขา ยาย และสุนีย์“เกิดอะไรขึ้นเรอะแม่ไหม หนูมุกไปไหน”“ยัยมุกเอ่อ...ไม่ค่อยสบายค่ะ”“เขาเป็นอะไร”พงศพัศกอดอก หรี่ตาจับผิด“มุกอยู่โรงพยาบาลต้องนอนติดเตียงหมอห้ามเยี่ยมค่ะ”“อยู่โรงพยาบาลไหน ผมมีเพื่อนเป็นหมอหลายคน เดี๋ยวจะถามอาการ โรคอย่างนี้แปลกมาก ไม่เคยได้ยิน”“กระทิงหยุดเถอะ”ยายบัวแก้วปราม รู้ว่าหลานกำลังไล่เบี้ย“มีอะไรก็บอกมาตรง ๆ ดีกว่าแม่ไหม”สุนีย์เปิดกระเป๋าเตรียมหยิบยาดมรอยื่นให้ ถึงขนาดเปลี่ยนเจ้าสาว แสดงว่าเรื่องนี้ร้ายแรงแบบไม่ธรรมดา“อามุกอีหนีงานแต่งไปแล้ว”เสี่ยจิวนั่นเองที่เป็นคนเฉลย นางพิสมัยขึงตามองสามีที่มีจิรัฐฎ์จับแขนพยุงอยู่ ยายบัวแก้วยกมือขึ้นแนบอก อีกมือก็รับยาดมจากสุนีย์ พงศพัศกวาดตามองสมาชิกทุกคนในบ้านเสี่ยจิวแล้วขบกราม ส่งสายตาดุดัน มัญช
Last Updated : 2024-10-28เจ้าบ่าวหลุดจอง Chapter 10 หลักประกันหนี้
ขบวนผู้ใหญ่ทั้งสองฝั่งออกไป เหลือเพียงบ่าวสาวอยู่ลำพังในห้อง พงศพัศลุกขึ้นยืดแข้งยืดบิดขี้เกียจ หลังจากนั้นตรงไปที่ตู้เสื้อผ้า เข้าห้องน้ำไปโดยไม่พูดอะไรกับเธอเลยมัญชุพรค่อย ๆ ลุกขึ้นเพราะเหน็บกิน พยุงตัวเองไปนั่งที่โต๊ะเครื่องแป้ง มีกระเป๋าสะพายใบที่ใช้ประจำวางอยู่ เธอหยิบมือถือขึ้นมาดูมีข้อความไลน์จากพรสรวงMoo_Mook:ขอโทษนะพี่หมี่ ตอนนี้ที่บ้านวุ่นวายมากไหมMi_Mhi:มากเลยล่ะมุก พี่ต้องแต่งงานแทนเธอหญิงสาวหันซ้ายแลขวา ประตูห้องน้ำยังปิดสนิทอยู่ คงอีกสักพักพงศพัศจะอาบน้ำเสร็จMoo_Mook:มุกขอโทษ แต่มุกจำเป็นจริง ๆ พี่หมี่รู้สาเหตุแล้วใช่ไหมMi_Hmi:อือมัญชุพรนึกถึงหลักฐานที่แอบเอาใส่กระเป๋ามาด้วย ยังหาจังหวะทิ้งไม่ได้Mi_Hmi:ตอนนี้มุกอยู่ไหนMoo_Mook:อยู่กับเจมส์แล้วMi_Hmi:เขาว่ายังไงบ้างMoo_Mook:พรุ่งนี้เขาจะมาเจอเตี่ยกับม๊า เราต้องอยู่กันแค่สองคนเพราะที่บ้านแต่ละคนต่างฝ่ายต่างไม่ยอมรับMi_Hmi:เข้มแข็งไว้นะ พี่เป็นกำลังให้หากถามว่าโกรธไหม มัญชุพรก็ตอบว่าโกรธ ...เธอไม่ใช่คนแสนดีขนาดนั้น แต่เมื่อทราบสาเหตุ และรู้ผลที่น้องสาวหนี เธอก็กล้ำกลืนคำดุด่าว่ากล่าวลงลำคอ ตอนนี้มีแต่คำว่าสงสาร
Last Updated : 2024-10-28เจ้าบ่าวหลุดจอง Chapter 11 นายหญิงคนใหม่แห่งไร่ดาวเรือง
“ไหนบอกไม่มีแฟน”เมื่ออีกคนจากไปเขาก็หันมาไล่เบี้ยกับภรรยา“เฮียเล้งไม่ใช่แฟน เป็นพี่ชายฉัน”“มองตาเชื่อม มาชวนหนีแบบนี้น่ะเหรอ หมอนั่นไม่ใช่พี่จริงเธอนี่”ดวงตาคมเข้มภายใต้คิ้วรก ๆ มองหญิงสาวจับผิด มัญชุพรเชิดหน้าขึ้น เพื่อให้เขาเห็นว่าเธอยังมีศักดิ์ศรี“ไม่ใช่พี่แท้ แต่ฉันก็นับถือเฮียเล้งเหมือนพี่จริง ๆ ด้วยความบริสุทธิ์ใจ ไม่มีอะไรเคลือบแฝง”พงศพัศฟังจบก็เดินออกไปข้างนอก“ไอ้เข้โว้ย สั่งเพิ่มคนเฝ้าประตูทุกฝั่งในไร่ คอยดูตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง กูกลัวคนจะมาลักพาตัวตัวเมียไป”เขาตะโกนสั่งการันต์ แต่เสียงดังขนาดนี้คงได้ยินกันทั่วไร่แล้วกระมังมัญชุพรโกรธเขาที่คลางแคลงใจเธอ ในเรื่องไม่มีเหตุผล เธอจำต้องไปหลบในที่ที่ตนเองคิดว่าปลอดภัยคือห้องนอนเปิดโน้ตบุคนั่งเล่นอินเทอร์เน็ตไม่นานก็เบื่อ ด้วยปรกติเธอไม่ค่อยใช้เวลาว่างในคอมพิวเตอร์หรือมือถือมากนัก เพราะต้องทำงานร้านเสี่ยจิวบาง ออกไปส่งของให้ลูกค้ากับจิรัฐฎ์บ้าง พอได้มาเป็นภรรยาเจ้าของไร่ดาวเรืองอย่างงง ๆ มัญชุพรจึงทำตัวไม่ถูกจะนอนกลางวันก็ไม่ใช่วิสัยปรกติ นั่งนิ่ง ๆ อยู่เฉย ๆ ยิ่งแล้วใหญ่ เธอจึงลงข้างล่าง คิดว่าโชคดีแล้วที่ไม่เห็นพงศพัศ ม
Last Updated : 2024-10-28เจ้าบ่าวหลุดจอง Chapter 12 แม่ครัวมือใหม่
“คุณกระทิง พี่เข้”สาวน้อยส่งเสียงเรียกมาแต่ไกล หนึ่งหนุ่มโบกมือให้ ส่วนพงศพัศเท้าสะเอว“ไปไหนกันมา คุณหมี่สวัสดีคร๊าบ”การันต์ยิ้มให้ ส่วนเจ้านายหน้าบึ้ง“พี่เข้ทำงานเหนื่อยไหมจ๊ะ ส้มคิดถึง”คนเพิ่งลุกจากมอเตอร์ไซด์ส่งคำทักทายหวานจ๋อย“อย่ามาอ่อยนะน้อง ขาอ่อนพี่น่ะเธอไม่ได้เห็นหรอก”“งั้นคืนนี้นอนนอกห้อง”“โอ๊ย! อย่าใจร้ายอย่างนั้นสิจ๊ะส้มจ๋า พี่อ่ะเหนื้อย...เหนื่อย พอเห็นหน้าส้มพี่ก็ชื่นใจแล้ว”มัญชุพรอ้าปากเหวอกับถ้อยคำฉันชู้สาวแบบนั้น“มึงไปง้อเมียที่อื่นเลยไป กูเลี่ยน”เขาหันหลังให้“คุณหมี่ดูไว้นะคะ ผู้ชายก็อย่างนี้แหละ ไม่ค่อยเห็นค่าเรา”ส้มจี๊ดค้อนแกล้งเดินไปอีกฟากของร่มไม้เพื่อให้สามีตามมาอ้อน กลายเป็นว่ามัญชุพรต้องยืนอยู่กับเขา“ตรงนั้นน่ะ ไถดี ๆ สิวะ อย่าทำงานชุ่ย”พงศพัศตะโกนด่าลูกน้อง เสียงดังจนเธอสะดุ้ง“อย่ามาทำตัวสบาย ๆ กินแรงคนอื่นเขา”“จะด่าฉันก็พูดมาตรง ๆ เถอะค่ะ”มัญชุพรไม่โง่จนอ่านเจตนาเขาไม่ออก“คืนเงินสิบล้านมาสิ คุณจะได้ไม่ต้องโดนด่า”ตาเขามองรถไถแต่ปากยังโต้ตอบ มัญชุพรฉุนในกิริยานี้มาก จึงก้าวไปยืนประจันหน้าเขา“ฉันจะคืนคุณได้เร็วขึ้น ถ้าปล่อยให้ฉันไปหาเงินเอง
Last Updated : 2024-10-28เจ้าบ่าวหลุดจอง Chapter 13 นอนเตียงเดียวกัน
“ขึ้นมานอนบนเตียงนี่”เขาตบลงบนที่เดิมเป็นครั้งที่สอง หญิงสาวส่งสายตาไม่ไว้ใจ“ฉันไม่ปล้ำเธอหรอก วันนี้เหนื่อย ขี้เกียจมาต่อล้อต่อเถียงด้วย”“งั้นคุณไปนอนห้องอื่นสิ”“อย่างนั้นยายฉันก็สงสัยกันพอดี หรือเธอหาข้อแก้ตัวกับท่านได้”เธอชักคล้อยตามเหตุผลของเขา แต่ยังไม่ยอมแพ้“บอกว่าฉันนอนกรนสิ”พงศพัศมองนิ่งมองเธอแล้วหัวเราะพรืด“ขำอะไรน่ะคุณกระทิง” มัญชุพรชักเสียความมั่นใจเมื่อเขามีปฏิกิริยาเหมือนตลกมาก“เธอเป็นผู้หญิงคนแรกนะเนี่ยที่ยอมรับว่าตัวเองนอนกรน”“ฉันไม่ได้นอนกรนเสียหน่อย แค่สมมุติ”เธอทำปากยื่น ไม่พอใจในข้อกล่าวหา“งั้นก็พิสูจน์สิ มานอนกับฉัน”เวลาเขาอารมณ์ดี บรรยากาศรอบตัวแจ่มใสขึ้นเยอะ ในห้องนอนเต็มไปด้วยความผ่อนคลาย“คุณต้องสาบานนะว่าจะไม่ทำอะไรฉัน”“ทำไมต้องสาบาน เดี๋ยวฟ้าก็ผ่าหรอก พ่อแม่ไม่เคยสอนหรือยังไง”ลับฝีปากกับเธอก็เพลินเหมือนกัน มัญชุพรทำให้เขาสนุก...ในอีกรูปแบบหนึ่ง“สาบานมันศักดิ์สิทธิ์กว่าสัญญา”คนที่ชักจะกลับมาเชื่อเรื่องงมงายแจง“เธอนี่ไม่รู้อะไรเลย คนเราถ้าจะทำผิด มันก็ไม่สนหรอกว่าจะสาบานหรือสัญญา”พงศพัศส่งยิ้มร้าย ชวนให้หญิงสาวขนลุก“ถ้าคุณอยากให้ฉันขึ้นไปนอน
Last Updated : 2024-10-28
Latest chapter
เจ้าบ่าวหลุดจอง Chapter 23 บทส่งท้าย
พงศพัศและมัญชุพรกลับมาที่ไร่ดาวเรืองอีกครั้ง และนี่คือชีวิตแต่งงานที่แท้จริง เขาพาเธอไปร้านเว็ดดิ้งแพลนเนอร์ ลองชุด ถ่ายรูปพรีเว็ดดิ้ง“สวยหล่อสมกันมากเลยค่ะ”เจ้าของร้านกรี๊ดกร๊าด การได้เงินสองรอบจากคู่รักคู่เดิมเกิดขึ้นง่าย ๆ เสียที่ไหน ต้องชมไว้ก่อน เผื่อมีรอบสาม“เอารูปใหญ่ ๆ เลย จะเอาไปติดฝาบ้าน”“รูปติดผนังก็พอมั้งคุณกระทิง”มัญชุพรต้องปราม เขาร่าเริงมากต่างกับพงศพัศคนเดิมเป็นคนละคน“จะเอาติดตามที่ว่างตรงบันไดด้วย ลูกเกิดมาจะได้เห็นว่าแม่น่าเจี๊ยะขนาดไหน”การหยอกล้อ ดูจะเป็นเรื่องปรกติของเขาไปเสียแล้ว“พ่อก็หล่อ แม่ก็สวย ลูกเราต้องเกิดมาหน้าตาดีแน่”คนขี้เห่อลูบพุงที่เริ่มแข็งขึ้นมาแล้วบ้างของเธอ“เกิดลูกได้หน้าดุ ๆ ของคุณ กับผิวตองเหลืองอย่างฉันล่ะ”พงศพัศยักไหล่“ถือว่าหน้าตาดีนะ แบบเอ็กโซติคส์”มัญชุพรกลอกตา ตกลงแบบที่เขาว่ามามันตีความได้กว้างเหลือเกิน แต่ไม่เป็นไร หากเป็นลูกเขาและเธอ มัญชุพรก็จะรักแกมาก ๆอีกกลุ่มที่เห่อหลานคือเหล่าผู้สูงวัย ต่างหายาจีนและสารพัดเคล็ดลับในการดูแลตัวเองช่วงตั้งครรภ์มาให้เธอ“โชคดีจริง ๆ ที่มุกอยู่ภูเก็ต”น้องสาวหัวเราะยามเฟซไทม์คุยกัน“ไม่มีใค
เจ้าบ่าวหลุดจอง Chapter 22 ง้อ
“รู้ได้ยังไง”“ก็พี่หมี่เศร้า...ร้องไห้ คนรักกันมันต้องไม่เป็นแบบนี้”กลายเป็นเรื่องถกเถียงกันระหว่างสามีภรรยาไปเสียแล้ว คนอีกจังหวัดได้แต่เฝ้าดู“นั่นเพราะพี่หมี่รักเขา คุณกระทิงก็รักพี่หมี่ ไม่งั้นคงไม่มาตากหน้าตามถึงบ้าน ให้โดนด่าฟรี ๆ หรอกใช่ไหมครับเตี่ย”เสี่ยจิวเม้มปากไม่คัดค้าน“ถ้าเขาไม่ได้เลวร้ายอะไร ยินดีรับผิดชอบทุกอย่าง เราก็ควรปล่อยให้เขาได้ทำความเข้าใจกัน เด็กที่โตมาในครอบครัวที่ขาดพ่อหรือแม่ ต่อให้รวยขนาดไหนก็ไม่มีความสุขหรอกนะครับ”พรสรวงจับแขนเสื้อเขา เพราะนั่นเป็นชีวิตจริงของเจมส์ เขาขาดแม่ พ่อก็ใฝ่หาอำนาจ มีอีหนูเป็นพรวน เจมส์จึงไม่อยากเป็นอย่างนั้น อยากสร้างครอบครัว ธุรกิจเอง“แล้วถ้าเขาทำร้ายหมี่ล่ะ”จิรัฐฎ์ยังไม่ยอม“ผมจะให้คุยกันในที่เปิดโล่ง มีคนของผมดูอยู่ตลอด”เจมส์อาสาเป็นเจ้าภาพจัดการเจรจาครั้งนี้ เพราะเรื่องคาราคาซังของพี่ ก็ทำให้พรสรวงไม่สบายใจเช่นเดียวกัน เมื่อเห็นคนที่รักทุกข์ เขาพลอยไม่สบายใจไปด้วย“เตี่ยกับม๊าก็อยากเห็นพี่หมี่มีชีวิตครอบครัวที่สมบูรณ์ใช่ไหมครับ”เจมส์ส่งยิ้มอบอุ่น นี่แหละที่สาวเปรี้ยวอย่างเธอหลงเสน่ห์เขา หนุ่มเนิร์ดดธรรมดา ๆ หน้าตาเรี
เจ้าบ่าวหลุดจอง Chapter 21 ลูก
มือนวลลออจับที่หน้าท้องแบนราบของตน ใบหน้าของคนที่ตั้งอกตั้งใจทำลูกลอยมาในห้วงกมล มัญชุพรจะมีลูกกับพงศพัศจริง ๆ นะหรือ เด็กที่เกิดจากความปรารถนาของบิดาว่าอยากมี แต่ปราศจากความรักเด็กที่หากพงศพัศรู้ เขาจะเอาลูกไปจากเธอ มัญชุพรกุมหน้าท้องอย่างหวงแหน เธอจะไม่ยอมให้ใครเอาลูกไปได้ตอนนี้มัญชุพรอยู่นอกเหนือเขตอาณัติของเขา เธอเป็นอิสระ เธอจะไม่ให้ลูกกับเขาหรอก จะคลอดที่นี่ ลูกดูให้เติบโตเป็นคนน่ารัก อ่อนโยน ไม่หน้าบึ้ง เคราเฟิ้ม เหมือนผู้เป็นพ่อแต่ก่อนอื่นต้องรู้ให้แน่ว่าท้องจริงหรือเปล่า คืนนี้เธอแอบสั่งที่ตรวจครรภ์จากแอปพลิเคชันมาหลายอัน ไม่กี่วันก็มาถึง แบบพรสรวงไม่รู้เพราะมัญชุพรบอกให้ผู้จัดการเก็บไว้ให้ก่อนเมื่อยามดึกมาถึงและเธออยู่ตัวคนเดียว เวลาห้านาทีที่จะเปลี่ยนชีวิตมัญชุพรก็เริ่มขึ้น เธอวางที่ตรวจไว้ในห้องน้ำ ตัวเองออกไปเดินเป็นหนูติดจั่นอยู่ในห้องนอนลมทะเลพัดมาโชยชื่น แต่ไม่อาจระบายความชื้นเหงื่อบนใบหน้าเธอได้ ใจมัญชุพรก็ร้อน จวนเจียนจะระเบิด ในห้องเงียบจนแทบได้ยินเสียงหัวใจตัวเองนาฬิกาที่มือถือตั้งไว้ดังขึ้น บอกว่าเวลาแห่งการรอคอยจบลงแล้ว และที่ตรวจครรภ์มีขีดแดงสองขีดMi_Mhi:
เจ้าบ่าวหลุดจอง Chapter 20 ความรู้สึกของเขา
“คุณรักอาหมี่เหรอ”คำถามเสี่ยจิวดังก้องในหัว พงศพัศแค่อยากให้เธออยู่ด้วย เป็นแม่ของลูก กลับมาจากทำงานเหนื่อยก็อยากเห็นหน้าเธอ ความรู้สึกนี้มันคืออะไรกันหนุ่มจากของไร่ดาวเรืองนิ่งต่อหน้าชามก๋วยเตี๋ยว คิดถึงวันที่พาเธอไปกินอาหารด้วยกันครั้งแรก นึกถึงใบหน้าพึงพอใจ เสียงใส ๆ ท่าทางเธอที่ร่าเริงตอนกินไอศกรีม นึกถึงยามกอดกัน กลิ่นกายหอม ผมนุ่มลื่นเหมือนเส้นไหม ริมฝีปากเธอที่ครวญครางชื่อเขา ความแน่นที่ตอดรัด...นี่เขาเกิดอารมณ์ทางเพศในร้านก๋วยเตี๋ยวกลางตลาดอย่างนั้นหรือพงศพัศหยิบน้ำเย็นมาดื่ม หวังดับอะไรที่ตื่นให้สงบลง การันต์กับส้มจี๊ดคุยกันกะหนุงกะหนิง ลูกน้องแบ่งลูกชิ้นที่เป็นของโปรดให้ภรรยา ขณะอีกฝ่ายคีบถั่วงอกที่ดูเหมือนเจ้าตัวจะไม่ชอบให้สามีอิจฉาเขาเพิ่งรู้ซึ้งกับคำนี้ ชีวิตแต่งงานที่ราบเรียบธรรมดา ๆ แค่นั่งกินก๋วยเตี๋ยวด้วยกันก็สุขเหลือล้น หากเขาอยู่กับมัญชุพรคงเป็นสุขนักยอมรับเสียเถิด ...เขาหลงรักเธอ เสียงในสมองชายหนุ่มสรุป ที่ทำไปทุกอย่าง ยอมไปเฝ้าหน้าบ้าน ยอมเจ็บตัว เขาทำเพราะรัก...คำเดียวเท่านั้นเขาไม่รู้มันเกิดขึ้นได้อย่างไร แต่มัญชุพรเข้ามาแทรกในชีวิต เธอทำให้เขาติดและโหยห
เจ้าบ่าวหลุดจอง Chapter 19 ซ่อน
สวนทางกับพงศพัศที่ขับรถมาดักรอหน้าบ้านตั้งแต่เช้า ทำเอารถเจ้าบ้านออกไปไหนไม่ได้“ฉันอยากเจอหมี่”ชายหนุ่มเกาะซี่กรงลูกประตูรั้วแจ้งกับคนรับใช้ จิรัฐฎ์วางช้อนตักโจ้ก กะจะไปฉะฝีปากเสียหน่อย แต่เสี่ยจิวยกมือห้าม“อั้วจะไปคุยกับอาคุณกระทิงเอง”เมื่อเรื่องทั้งหมดคลี่คลาย เสี่ยใหญ่ก็กลับมาแจ่มใส มีแรงต่อสู้กับทุกอย่าง“มันหน้าด้านหน้าทนนะเตี่ย บอกอะไรก็ไม่ฟัง เดี๋ยวความดันจะขึ้น”นางพิสมัยพยักหน้าเห็นด้วย“อั้วจัดการได้น่า อั้วอาบน้ำร้อนมาก่อน”เสี่ยจิวอยากไปดูหน้าอดีตเขย ขอดูหน่อยเถิดว่ามาตามลูกสาวเพราะเหตุใด ดื้อดึง อยากเอาชนะ หรือมีอะไรลึกซึ้งกว่านั้น“สวัสดีครับเตี่ย”คนนอกรั้วยกมือไหว้ สรรพนามเรียกเปลี่ยนไป เพราะเห็นว่าเป็นบิดาของมัญชุพร“ผมมาหาหมี่”เขาบอกความตั้งใจแบบไม่อ้อมค้อม ตาเล็กหยีสบตาคนหนุ่มนิ่ง“มาหาเรื่องอะไร เงินเราก็คืนคุณไปหมดแล้ว”เสี่ยจิวใช้น้ำเสียงราบเรียบ ผู้เป็นพ่อใจเย็นกว่าลูกชาย“ผมมีเรื่องจะคุยกับหมี่ เรื่องส่วนตัว”พงศพัศยังนึกไม่ออกอยู่ดีว่าจะพูดอะไรกับเธอ รู้เพียงอย่างเดียว...เขาอยากเจอ“คุณกับอาหมี่ไม่เกี่ยวข้องกันแล้ว เรื่องวันหย่านัดมาเลย ทางฝั่งผมพร้อม”“ผ
เจ้าบ่าวหลุดจอง Chapter 18 คนดื้อดึง
“กูไม่ให้เจอ มึงออกไปจากบ้านกูเลย ไม่งั้นจะเรียกตำรวจ”เมื่อพูดกันดี ๆ สุภาพ ๆ อีกฝ่ายก็ไม่ฟัง จิรัฐฎ์จึงใช้ภาษาพ่อขุน“เรียกมาเลยสิ กูไม่กลัว หมี่...อยู่ไหน มาหาฉันหน่อย”มือใหญ่จับซี่ประตูเหล็ก ส่งเสียงตะโกนเข้าไปในบ้าน จิรัฐฎ์หน้าแดงจัด“พวกแกเฝ้ามันไว้!”แม้เขาจะดูด้อยกำลังกว่า แต่จิรัฐฎ์ก็มีวิธีจัดการเรื่องยุ่งในแบบของตน เขาโทรหาพรสรวง กระซิบบอกว่าพงศพัศมาตามมัญชุพร ให้หลอกล่อเธอให้อยู่แต่ในบ้าน อย่าอยู่ใกล้หน้าต่างเป็นอันขาด เพื่อไม่ให้เห็นพงศพัศจากนั้นก็โทรหานายตำรวจที่เป็นเพื่อนกัน ขอให้ช่วยมาจับพงศพัศไปโรงพัก“ผมมาตามเมีย”ผู้มาเยือนบอกตำรวจเสียงกร้าว“มันทำร้ายน้องสาวผม”จิรัฐฎ์กล่าวหา คะเนจากน้ำตาของมัญชุพรที่เห็น“ผมไม่เคยทำร้ายหมี่ เรียกเธอมาถามได้”ขนาดตำรวจมาถึงสามนายยังเกรง ๆ บรรยากาศมาคุรอบตัวพงศพัศ“มันกำลังจะบุกรุกบ้านผม มาโวยวายสร้างความเดือดร้อน”“กูแค่จะมาเอาเมียคืน”เขาเขย่าลูกกรงเป็นผลให้ประตูทั้งบานสั่น ส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าด“เห็นไหมคุณตำรวจ มันพยายามจะเข้ามาก่อความวุ่นวาย บ้านผมมีแต่คนแก่กับคนท้องอ่อน ๆ นะครับ”จิรัฐฎ์ผันตัวเป็นลูกอีช่างฟ้อง พร้อมส่งสายตาขอความ
เจ้าบ่าวหลุดจอง Chapter 17 กลับบ้าน
“พี่หมี่”พรสรวงแทบถลาลงจากบ้านเมื่อเห็นมัญชุพรเปิดประตูรถออกมา“อย่าวิ่ง เดินระวัง ๆ หน่อย เธอกำลังท้องอยู่นะมุก”พี่ชายส่งเสียงเอ็ด แล้วไปเปิดหลังรถหยิบกระเป๋าให้คนรับใช้“มุกคิดถึงพี่หมี่มากเลย” น้องกอดเธอไว้แน่น“จ้ะ พี่ก็คิดถึงมุก”เธอยิ้มให้ ทั้ง ๆ ที่ขอบตายังช้ำจากการร้องไห้“นายกระทิงทรมานพี่เหรอ ไปแจ้งความกันไหม”พงศพัศในสายตาพรสรวงเป็นผู้ร้ายเต็มขั้น ทำให้เธอบอกคนรักอย่างไม่อายเลยว่าที่บ้านมีปัญหาเรื่องเงิน ขอไปไถ่ตัวพี่สาว เจมส์เป็นคนดีและรักพรสรวงมาก รีบโอนเงินให้จิรัฐฎ์ทันที แล้วเขาก็รีบไปพาตัวมัญชุพรมา“เตี่ย ไม่สบายเหรอ”“อือ”เสี่ยจิวไม่ร่าเริง หน้าหมองเศร้า บ่นว่าตนเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ไม่ได้เรื่อง ครั้งหนึ่งก็เหมือนขายลูกสาวแลกเงิน ครั้งที่สองก็เหมือนให้ลูกสาวไปสูบเงินจากฝ่ายชาย“พี่หมี่กลับมาอย่างนี้เตี่ยคงดีใจ สมาชิกในบ้านครบกันสักที”น้องจูงมือพี่ไปยังห้องนั่งเล่น มีเสี่ยจิวนั่งดูข่าวบนเก้าอี้ไม้โยก บิดาเลี้ยงน้ำตารื้นเมื่อลูกสาวคนโตกลับมา“ต่อแต่นี้อั้วจะปกป้องลื้อเองอาหมี่ จะไม่ให้ใครมารังแก ไม่ให้ใครดูถูกได้”นางพิสมัยหงอยลงไปมาก แต่ก็สวมกอดทันทีที่ลูกสาวก้มกร
เจ้าบ่าวหลุดจอง Chapter 16 ความสุขมักอยู่ไม่นาน
มัญชุพรตื่นมาด้วยความรู้สึกแปลก ๆ ด้วยคนตื่นก่อนปลุกเธอด้วยจุมพิตอุ่น “ขี้เซาจริงหมี่”พงศพัศหัวเราะเมื่อภรรยาทางพฤตินัย เบียดหน้าลงกับหมอน“คุณมีอะไรกับฉันเกือบถึงเช้า ขอฉันนอนบ้างเถอะ” เธอประท้วง “ตื่นมาส่งผัวหน่อยเร็ว”เขาสอดมือเข้าใต้หลัง ยกเธอพิงหัวเตียง คนยังง่วงอยู่ในสภาพคอพับคออ่อน“ไปละนะ ดูแลแม่ด้วย”มือสากตบเบา ๆ บนผ้าห่มบริเวณท้องเธอ “บ้าแล้วคุณ มีอะไรกันครั้งเดียวจะท้องเลยได้ยังไง”เธอปรือตาเถียง นางเอกในหนังละคร เวลาตื่นมาในเช้าแรกของการมีอะไรกัน พวกเจ้าหล่อนช่างมีผมยุ่งที่เซ็กซี่ผิดกับในความเป็นจริง ที่มัญชุพรตื่นมาด้วยสภาพผมยุ่ง ...เธอหมายถึงยุ่งจริง ๆ แบบปิดหน้าปิดตาไปหมด“ทำไปตั้งหลายครั้งต่างหาก ฉันจัดไปเต็มแม็กซ์ อยากกินมะม่วงหรือยัง เดี๋ยวเย็นนี้จะเอามาฝาก”คนแรงดีเสียงรื่นเริง“ไม่เอา ไปเลยนะ รีบไปทำงาน”สามีเสยผมเธอออก จุ๊บเหม่งแล้วถึงยอมไป มัญชุพรหลับต่อจนถึงแปดโมงจึงได้ลงมาข้างล่าง“คุณหมี่ ปวดหัวเป็นยังไงบ้างคะ”ส้มจี๊ดส่งสายตาล่อกแล่ก วันนี้เจ้านายใส่เสื้อมีฮู้ดปิดถึงคอ บังไม่ให้เห็นรอยแดงที่กระทิงดุ จอมกินจุทำไว้“ดีขึ้นแล้วจ้
เจ้าบ่าวหลุดจอง Chapter 15 การตัดสินใจ
“ถ้าสักวันหนึ่งคุณมีเมียใหม่ล่ะ”มัญชุพรหาเหตุผลมาค้านเท่าที่นึกออก“ไม่มีเป็นตัวเป็นตนหรอก ฉันชอบซื้อกิน”“น่ากลัว เกิดคุณเอาโรคมาติดลูก”เธอเอามือลูบแขนด้วยความขยะแขยง“จะสนไปทำไม ในเมื่อพอคลอดลูกแล้วเธอก็ต้องไป” เขาทำเสียงจิ๊จ๊ะในลำคอ“ฉันให้ลูกกับคุณไม่ได้หรอก เพราะคุณน่ะขาดคุณสมบัติความเป็นพ่อ ไม่คำนึงถึงความปลอดภัยของลูก”“แต่ฉันต้องการลูก ได้ยินไหม แล้วหน้าที่เธอคือคลอดลูกให้กับฉัน แล้วสิบล้านไม่ต้องใช้คืน เจ๊ากันไป”ข้อเสนอดี ๆ แบบนี้ ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นคงอ้าแขนรับ มีแต่มัญชุพรที่เกิดคุณธรรมสูงขึ้นมา แต่ไม่มีอะไรจะแข็งแกร่งเท่าอำนาจเงินหรอก“แค่นอนนิ่ง ๆ ก็จบแล้ว”“ฉันไม่ยอมมีเซ็กซ์กับคุณแน่ คนบ้ากาม”พงศพัศมองใบหน้าแดงซ่านนั้นแล้วหัวเราะ เธอคิดไปถึงไหนต่อไหนแล้วล่ะสิ“ฉันหมายถึงทำเด็กหลอดแก้วต่างหากล่ะ จืด ๆ อย่างเธอ แค่มานอนดิ้นเตียงฉันก็รำคาญแล้ว”“คุณกระทิงปากร้าย”“เธอนอนดิ้นนะหมี่ จำเอาไว้”“ไหนคุณสาบานว่าจะไม่แตะต้องฉัน”มัญชุพรส่งสายตาไม่ไว้ใจ เมื่อคืนเขาแอบลักเธอหรือเปล่า พงศพัศช่างไม่กลัวเทวดาฟ้าดินลงโทษเอาเสียเลย“แค่มอง นั่นไม่นับ อีกอย่างเธอก็เบียดฉันมาเอง” เขาหั
