Share

Chapter 13 นอนเตียงเดียวกัน

“ขึ้นมานอนบนเตียงนี่”

เขาตบลงบนที่เดิมเป็นครั้งที่สอง หญิงสาวส่งสายตาไม่ไว้ใจ

“ฉันไม่ปล้ำเธอหรอก วันนี้เหนื่อย ขี้เกียจมาต่อล้อต่อเถียงด้วย”

“งั้นคุณไปนอนห้องอื่นสิ”

“อย่างนั้นยายฉันก็สงสัยกันพอดี หรือเธอหาข้อแก้ตัวกับท่านได้”

เธอชักคล้อยตามเหตุผลของเขา แต่ยังไม่ยอมแพ้

“บอกว่าฉันนอนกรนสิ”

พงศพัศมองนิ่งมองเธอแล้วหัวเราะพรืด

“ขำอะไรน่ะคุณกระทิง” มัญชุพรชักเสียความมั่นใจเมื่อเขามีปฏิกิริยาเหมือนตลกมาก

“เธอเป็นผู้หญิงคนแรกนะเนี่ยที่ยอมรับว่าตัวเองนอนกรน”

“ฉันไม่ได้นอนกรนเสียหน่อย แค่สมมุติ”

เธอทำปากยื่น ไม่พอใจในข้อกล่าวหา

“งั้นก็พิสูจน์สิ มานอนกับฉัน”

เวลาเขาอารมณ์ดี บรรยากาศรอบตัวแจ่มใสขึ้นเยอะ ในห้องนอนเต็มไปด้วยความผ่อนคลาย

“คุณต้องสาบานนะว่าจะไม่ทำอะไรฉัน”

“ทำไมต้องสาบาน เดี๋ยวฟ้าก็ผ่าหรอก พ่อแม่ไม่เคยสอนหรือยังไง”

ลับฝีปากกับเธอก็เพลินเหมือนกัน มัญชุพรทำให้เขาสนุก...ในอีกรูปแบบหนึ่ง

“สาบานมันศักดิ์สิทธิ์กว่าสัญญา”

คนที่ชักจะกลับมาเชื่อเรื่องงมงายแจง

“เธอนี่ไม่รู้อะไรเลย คนเราถ้าจะทำผิด มันก็ไม่สนหรอกว่าจะสาบานหรือสัญญา”

พงศพัศส่งยิ้มร้าย ชวนให้หญิงสาวขนลุก

“ถ้าคุณอยากให้ฉันขึ้นไปนอน
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status