Chapter 15 การตัดสินใจ

“ถ้าสักวันหนึ่งคุณมีเมียใหม่ล่ะ”

มัญชุพรหาเหตุผลมาค้านเท่าที่นึกออก

“ไม่มีเป็นตัวเป็นตนหรอก ฉันชอบซื้อกิน”

“น่ากลัว เกิดคุณเอาโรคมาติดลูก”

เธอเอามือลูบแขนด้วยความขยะแขยง

“จะสนไปทำไม ในเมื่อพอคลอดลูกแล้วเธอก็ต้องไป” เขาทำเสียงจิ๊จ๊ะในลำคอ

“ฉันให้ลูกกับคุณไม่ได้หรอก เพราะคุณน่ะขาดคุณสมบัติความเป็นพ่อ ไม่คำนึงถึงความปลอดภัยของลูก”

“แต่ฉันต้องการลูก ได้ยินไหม แล้วหน้าที่เธอคือคลอดลูกให้กับฉัน แล้วสิบล้านไม่ต้องใช้คืน เจ๊ากันไป”

ข้อเสนอดี ๆ แบบนี้ ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นคงอ้าแขนรับ มีแต่มัญชุพรที่เกิดคุณธรรมสูงขึ้นมา แต่ไม่มีอะไรจะแข็งแกร่งเท่าอำนาจเงินหรอก

“แค่นอนนิ่ง ๆ ก็จบแล้ว”

“ฉันไม่ยอมมีเซ็กซ์กับคุณแน่ คนบ้ากาม”

พงศพัศมองใบหน้าแดงซ่านนั้นแล้วหัวเราะ เธอคิดไปถึงไหนต่อไหนแล้วล่ะสิ

“ฉันหมายถึงทำเด็กหลอดแก้วต่างหากล่ะ จืด ๆ อย่างเธอ แค่มานอนดิ้นเตียงฉันก็รำคาญแล้ว”

“คุณกระทิงปากร้าย”

“เธอนอนดิ้นนะหมี่ จำเอาไว้”

“ไหนคุณสาบานว่าจะไม่แตะต้องฉัน”

มัญชุพรส่งสายตาไม่ไว้ใจ เมื่อคืนเขาแอบลักเธอหรือเปล่า พงศพัศช่างไม่กลัวเทวดาฟ้าดินลงโทษเอาเสียเลย

“แค่มอง นั่นไม่นับ อีกอย่างเธอก็เบียดฉันมาเอง” เขาหั