Chapter 24

โรงพยาบาลเลิศวสิน กรุงเทพฯ อินเตอร์

 แพทย์หญิงนิภาแอบมองนายแพทย์สุชาติ เดินเข้าไปในห้องออลคอลรูม แล้วล้วงมือไปหยิบขวดยาที่เพิ่งได้รับตอนบ่ายแววตาโหดเหี้ยม หญิงสาวมองแม่บ้านถือแก้วน้ำส้มใส่น้ำแข็งเต็มแก้ว แม่บ้านกำลังจะเดินตรงไปที่ห้องออนคอลรูม 

 “มณี  เดี๋ยวก่อน” 

 แม่บ้านสาวหยุดแล้วเอี้ยวตัวกลับมาพร้อมถาดเครื่องดื่ม “ขอฉันก่อนแก้วนี้”

 “เออ คือว่า คือว่า หมอสุชาติสั่งให้หนูเอาไปให้ท่านค่ะ”

 “ฉันหิวน้ำ ฉันขอก่อน เธอก็ไปเตรียมมาให้ท่านใหม่แล้วกันนะ”

 “แต่....”

 “ไม่รู้เหรอ ใครใหญ่ที่นี่ นั่นนะหมอพิเศษ ส่วนฉันเนี่ยมีหุ้นที่โรงพยาบาลนี้นะ ไม่รู้เหรอ” แพทย์หญิงนิภาพูดโอ้อวด 

 แม่บ้านสาววัยกลางคน ยื่นถาดเครื่องดื่มให้ แล้วเดินแกมวิ่งเพื่อจะไปเตรียมน้ำแก้วใหม่  แพทย์หญิงนิภา หยิบแก้วน้ำแล้ววางถาดไว้ที่เก้าอี้หน้าห้อง ก่อนจะเปิดประตูห้องออนคอลที่เปิดไว้  หญิงสาวได้ยินเสียงอาบน้ำดังมาจากห้องน้ำเล็กๆ ภายในห้องออนคอลรูม  แพทย์หญิงนิภาจัดการหยดยาเข้าไปในแก้ว แล้วหันไปมองที่ห้องน้ำอย่างโหดเหี้ยม 

 “ขอโทษนะคุณหมอ ช่วยไม่ได้คุณอยากมาขวางทางฉัน เห็นทีวงการแพทย์คงเสียหมอดีๆ ถ้าคุณยังขวางทางฉัน” แพทย์หญิงนิภา จัดการติดกล้องโดยเลือกมุมโดยใช้แอฟมือถือช่วยหามุม หญิงสาวยิ้มมุมปากก่อนจะหลบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าอีกมุมหนึ่งอย่างรวดเร็ว

 หลังจากทำงานร่วมสิบชั่วโมงได้อาบน้ำแล้ว นายแพทย์สุชาติรู้สึกสดชื่น ชายหนุ่มในเสื้อคลุมสีน้ำเงินใบหน้ายังมีรอยหยดน้ำเส้นผมเปียกชื้น ชายหนุ่มมองไปที่โต๊ะข้างเตียงนอน หยิบแก้วน้ำส้มขึ้นดื่ม ด้วยความกระหาย การที่อาบน้ำอุ่นจัดแล้วได้ดื่มอะไรเย็นๆ แล้วมันทำให้รู้สึกสดชื่น  นายแพทย์สุชาติดื่มน้ำเกือบจะรวดเดียวหมด โดยไม่รู้ว่าภายในแก้วน้ำผสมอะไรไว้

 แพทย์หญิงนิภาเปลี่ยนชุดเป็นชุดฟอร์มพยาบาล ดีนะที่เธอมีหุ่นที่ใกล้เคียงกับพยาบาลสาวผู้โชคร้าย ที่ถูกเธอดึงมาเป็นเหยื่อ  แพทย์หญิงนิภาก้มมองนาฬิกาแล้วยิ้มแสยะ  เก้า แปด เจ็ด หก ห้า สี่ สาม สอง หนึ่ง

 “บิงโก!!”

 นายแพทย์สุชาติรู้สึกแปลกๆ ร้อนผ่าวตามเนื้อตัว ชายหนุ่มหันไปตามเสียงที่ดังมาจากด้านหลัง ตอนนี้เริ่มรู้สึกมึนๆ เนื้อตัวร้อนผ่าวมากขึ้นเรื่อยๆ  

 “อะไรกันเนี่ย”

 “นี่มันอะไรกัน แล้วนั่นคุณเอาชุดพยาบาลชมพู่มาใส่ทำไม” นายแพทย์สุชาติมองป้ายชื่อตรงหน้าอกแม้ตอนนี้จะเริ่มรู้สึกมึนหัว เนื้อตัวร้อนวูบวาบแต่ก็ยังมีสติอยู่บ้าง ชายหนุ่มใช้มือกดแน่นที่โต๊ะข้างเตียง เหมือนกำลังพยายามต่อสู้กับอาการแปลกๆในร่างกาย เมื่อปฏิกิริยาบางอย่างมันเริ่มชัดเจน

 “บอกแล้วไงอย่าขวางทางฉัน คุณอยากแส่ไม่เข้าท่าจะเอาเรื่องของฉันไปบอกกับวินทร์งั้นเหรอ ไม่มีทาง ฉันไม่ยอม” น้ำเสียงของแพทย์หญิงนิภาเกรี้ยวกราด ก่อนที่หญิงสาวจะก้าวมาใกล้ๆ

 “คุณเอาอะไรให้ผมกิน..ทิงเจอร์ขาว หรือว่า”

 “Liquid RX” 

 “ยาปลุกเซ็กส์!!  ยัยหมอผี” นายแพทย์สุชาติสบถก่อนจะกำมือแน่น

 “เสียดายวิชาชีพหมอ  คุณก็รู้ยาพวกนี้มันมีผลข้างเคียงกับร่างกาย”

 “ไม่ต้องมาเทศน์!!”

 “ต้องการอะไร” น้ำเสียงนายแพทย์สุชาติเริ่มขาดเป็นห้วงๆ

 “ประวัติคนไข้ของแม่ฉัน แล้วหุบปากเรื่องนี้ ถ้าวินท์รู้ ฉันจะส่งคลิปนี้ให้แพทย์สภา น่าเสียดายอาชีพหมอของคุณจะจบลงแค่นี้ เรื่องนี้คงอื้อฉาวไปทั้งวงการ”

 นายแพทย์สุชาติตาโต รู้สึกตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน แต่ก่อนที่จะคิดหรือต่อว่าอะไรไปมากกว่านั้น อยู่ๆ หญิงสาวก็กรีดร้อง แถมยกมือตบหน้าตัวเอง เสียงร้องกรี๊ด แล้วอยู่ๆ หญิงสาวก็จู่โจม ยกมือของชายหนุ่มให้จับที่หน้าอกตัวเอง ยิ่งกว่านางเอกเอวีของญี่ปุ่น นายแพทย์สุชาติตกใจจะยกมือหนีแต่อีกฝ่ายยิ้มที่มุมปาก แล้วผลักให้ชายหนุ่ม ที่มีเพียงเสื้อคลุมเพียงตัวเดียวล้มตัวนอนบนเตียง

 “เพื่อผู้ชายคนเดียว ทำได้ขนาดนี้เลยเหรอ”

 “ยิ่งกว่านี้ฉันก็ทำได้”

 นายแพทย์สุชาติรู้สึกร้อนวูบวาบอีกทวีคูณ เมื่อร่างกายของเขาและเธอเสียดสีกัน

 “หมอคะ หมอ...” แพทย์หญิงนิภาทำเสียงออดอ้อน แต่แววตาฉายแววที่แสดงถึงชัยชนะ แล้วหญิงสาวก็ดึงทึ้งเสื้อผ้าโดยจับมือชายหนุ่ม ตาก็มองจอมือถือ เพื่อจะได้มุมกล้องที่สวยงาม 

 “อยากได้ใช่ไหมล่ะ เอาสิ ถือว่าแลกกัน”

 “นังปีศาจร้าย” นายแพทย์สุชาติกัดฟัน ก่อนที่จะรู้สึกร้อนวูบวาบที่ช่องท้องอย่างรุนแรง นายแพทย์สุชาติ พยายามจะดึงตัวเองออกจากอ้อมกอด แต่ต้องสะดุ้งอีกเฮือก เมื่อหญิงสาวจับที่อาวุธร้าย 

 “อย่าทรมานตัวเองเลยหมอ คุณก็อยากฉันก็อยาก ก็ถือว่าแลกกันแล้วกันนะ”

 “อีบ้า!!” นายแพทย์สุชาติสบถ แต่ก็ต้องสะดุ้งเมื่อหญิงสาว ลูบไล้เจ้ามังกรร้ายอย่างหนักหน่วง จนขนาดของมันขยายใหญ่

 “เอื๊อก....” ใบหน้าชายหนุ่มบิดเบี้ยว 

 “ยาคงออกฤทธิ์เกือบร้อยเปอร์เซ็นต์แล้ว” แพทย์หญิงนิภาชะโงกหน้าขึ้นไปจูบ แล้วก็ต้องชะงักเมื่ออีกฝ่าย กดใบหน้าเข้ามาหากดริมฝีปากแนบริมฝีปากของเธอแนบแน่น แพทย์หญิงนิภากรีดร้องราวกับไม่เต็มใจ ทั้งๆ ที่ร่างกายของเธอก็กำลังตื่นตัวอย่างเต็มที่ 

 ริมฝีปากของเขาและเธอพัวพันกันแน่น  ลิ้นของชายหนุ่มพันกับลิ้นเธอหนักหน่วง ฤทธิ์ยาทำให้ร่างกายของชายหนุ่มร้อนผ่าว มือของชายหนุ่มบีบเคล้นหนักหน่วงที่หน้าอกสาว  แล้วแพทย์หญิงนิภาก็ต้องสะดุ้งเฮือกเมื่ออีกฝ่ายสวนอาวุธร้าย เข้ามาในร่างกายของเธอโดยปราศจากการเล้าโลมราวกับเป็นการลงทัณฑ์  ตอนแรกแพทย์หญิงรู้สึกเจ็บจนจุกน้ำตาซึมเล็กน้อย แต่ก็แปรเปลี่ยนเป็นหฤหรรษ์ เมื่ออีกฝ่ายโหมกระหน่ำร่างกายอย่างหนักหน่วงราวกับติดแรงม้าภายใต้ความเจ็บปวดแต่ก็แฝงไปด้วยความสุข จนรู้สึกเหมือนร่างกายกำลังลอยขึ้นเหยียบปุยนุ่น นายแพทย์สุชาติขาดความควบคุมตัวเองเมื่อฤทธิ์ยาออกเป็นระลอกที่สอง ชายหนุ่มก็แข็งตัวขึ้นอีกครั้ง

 “ปล่อยนะ ไอ้บ้าปล่อย” แพทย์หญิงนิภาดิ้นรน เมื่ออีกฝ่ายดูเหมือนจะเข้ามารุกรานในตัวเธออีกครั้ง คราวนี้นายแพทย์หนุ่มใหญ่ผลักให้เธอนอนคว่ำแล้วทั้งกัดทั้งจูบแผ่นหลังนวลมือก็บีบเคล้นที่หน้าอกสาวอย่างหนักหน่วง รู้สึกขนลุกเป็นครั้งคราวเมื่อฤทธิ์ยาออกฤทธิ์อีกครั้ง นายแพทย์สุชาติสวมวิญญาณซาตานร้าย ตักตวงความสุขบนร่างกายของหญิงสาวอีกครั้ง 

 นายแพทย์สุชาติกัดที่แผ่นหลัง เมื่อรู้สึกความต้องการยังโหมกระหน่ำ  มือของชายหนุ่มจับแน่นที่มือของหญิงสาว กดแน่น 

 “ปล่อยนะ ไอ้บ้ากาม”

 “สมกับความต้องการของคุณไง ไหนๆจะเสียแล้ว เอาให้คุ้ม”

 “ไอ้หมอบ้า” แพทย์หญิงนิภาครางเมื่อแรงพิศวาสของชายหนุ่มโหมกระหน่ำอีกรอบ