ป้ายหยกตามหาตัวตน 1

จางจื่อเสวียนนิ่งค้าง เพิ่งนึกได้ว่าตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ เขาไม่เคยเห็นสตรีผู้นี้หัวเราะมาก่อนเลยแม้แต่ตอนที่เล่นอยู่กับลูก ๆ ชีวิตที่ผ่านมาของนางเป็นอย่างไรกันแน่ ถึงได้ทำสีหน้าเรียบเฉยได้ตลอดเวลาและไม่เคยยิ้ม เขาสงสัยแต่ก็ไม่กล้าถาม 

 เพราะเหมือนว่าหม่าเยี่ยนถิงจะมีกำแพงปิดกั้นกับคนอื่น ๆ อยู่ตลอดเวลา ถึงกำแพงสำหรับเขามันจะต่ำกว่าคนอื่นหน่อยแต่ก็มี

 "ลูกคนอื่นแต่ก็ยังจะเลี้ยงดูหรือ?"

 เขาถามเรื่องจริงจังขึ้นมา สีหน้าก็เปลี่ยนไปด้วยเพราะพึ่งเข้าใจว่าเจ้าแฝดทั้งสองไม่ใช่ลูกของนางจริง ๆ แต่เป็นของเจ้าของร่าง

 "ถึงไม่ใช่ ข้าก็ยืนยันจะเลี้ยงพวกเขาต่อไป เศษเสี้ยวที่หลงเหลือนี้ ข้าแน่ใจว่านางเลี้ยงดูบุตรทั้งสองเป็นอย่างดีแล้วทำไมข้าจะต้องฝ่าฝืนเจตนานั้น"

 "เช่นนี้เอง ข้าเข้าใจแล้ว"

 จางจื่อเสวียนเห็นด้วยถ้าจะทำอย่างนั้น เพราะหากเป็นเขาก็คงตัดสินใจไม่ต่างจากนี้ แต่ความรู้สึกคุ้นเคยตอนที่ได้เจอนางครั้งแรกนั้นทำให้เขาลังเล และคาดหวังอย่างลึกซึ้งว่าเรื่องที่ตนนึกไม่ออกจะมีนางอยู่ด้วย

 "ข้าจะไปจับปลามาทำมื้