เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1219
บทที่เกี่ยวข้อง
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1220
เซียวหลันยวนมองโสมเซียนค้างฟ้า เสียงใต้หน้ากากยังคงเย็นชา"ข้ามีพระชายาแล้ว""อ๋องเจวี้ยนช่างเขลาเหลือเกิน" ท่านหูรีบพูดขึ้นมา "เรื่องนี้คุยกับองค์หญิงใหญ่อย่างละเอียดได้นี่! ตอนนี้องค์หญิงใหญ่อยู่ในแคว้นต้าชื่อ อันที่จริงก็ลำบากอยู่บ้างแล้ว เจ้าอารามเองก็เคยวิเคราะห์ไว้ องค์หญิงใหญ่คิดจะดิ้นให้หลุดจากพันธนาการ ก็ออกหาคนที่มีชะตาต้องกับตนเอง และคนคนนั้นก็คือท่าน"ท่านหูกดเสียงลงต่ำ"องค์จักรพรรดิต้าชื่อที่เอ็นดูองค์หญิงใหญ่เช่นนี้ ก็เพราะโชคขององค์หญิงใหญ่ แต่ถ้าการเอ็นดูนี้ยิ่งลึกลงไป เกรงว่าคงจะเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นแน่ ก่อนหน้านี้องค์หญิงใหญ่ยังไม่เป็นผู้ใหญ่ แต่ตอนนี้นางเติบโตขึ้นแล้ว แล้วจะถูกรั้งเอาไว้แต่ในวังลึกแล้วอยู่แต่กับองค์จักรพรรดิได้อย่างไรกัน?"เซียวหลันยวนพอได้ยินคำพูดของท่านหู ดวงตาก็ลึกซึ้งขึ้นมา"เจ้าอารามเคยทอดถอนใจมาแล้ว กลัวแค่ว่าองค์หญิงใหญฝู่อวิ้นได้รับโชคมา แต่ก็จะพ่ายเพราะโชคเช่นกัน องค์จักรพรรดิไม่มีทางยอมให้นางแต่งงานออกจากวังจักรพรรดิแน่นอน แล้วในวังลึก จะไทเฮาฮองเฮา หรือเหล่าสนมองค์หญิงทั้งหมด ไม่มีใครสักคนที่มีอำนาจกับได้รับความเอ็นดูเท่ากับองค์หญิงใ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1221
เซียวหลันยวนหัวเราะพรืดออกมา "และยิ่งไม่เชื่อเรื่องการคุ้มครองจากสวรรค์อะไรนั่นด้วย ดังนั้นคำพูดนี้ท่านหูทีหลังไม่ต้องพูดแล้วนะ"สวรรค์คุ้มครองอะไรกัน ชะตาต้องกันอะไรกันถ้าให้พูดจริงๆ เขามีชะตาต้องกันกับจาวหนิงต่างหากหลังจากแต่งงานกับจาวหนิง สุขภาพของเขาก็ดีวันดีคืน ตอนแรกที่เขาพิษกำเริบจนตัวเย็นเฉียบ แค่นางมาอยู่ข้างๆ ก็รู้สึกอบอุ่นขึ้นแล้วแล้วมาพูดอะไรสวรรค์คุ้มครอง อย่างฟู่จาวหนิงที่เรียนรู้มาจนวิชาแพทย์ยอดเยี่ยม นั่นเป็นความสามารถของตนเองต่างหากพิษในร่างกายเขาได้นางมาช่วยแก้ให้ ชีวิตของเขาก็ยืดตามาได้เพราะลูกกลอนบำรุงหัวใจที่นางไปตามหาและสกัดมาให้ พิษคงค้างของเขาก็เป็นโชคดีของนางที่หาเอ็นมังกรหยกจนพบแล้วนำมาแก้ให้แผลเป็นพิษบนหน้าเขาตอนนี้ ก็เป็นฟู่จาวหนิงที่รักษาให้เป็นนางที่ไม่กลัวความน่าเกลียด ไม่รังเกียจความสกปรก คอยล้างแผลให้กับเขาทายาให้เขาอยู่ตลอดถ้าจะบอกว่าที่เขามีชีวิตต่อมาได้ นั่นก็ล้วนเป็นเพราะฟู่จาวหนิงทั้งนั้นต้องมาขอโชคจากองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นเสียที่ไหน?องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นทำอะไรบ้าง? นางทำอะไรได้บ้าง?"อ๋องเจวี้ยน..."ในใจท่านหูรู้สึกไม่ค่อยดี แม้จะไ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1222
ฟู่จาวหนิงก่อนหน้านี้ก็เสแสร้งเก่งจริงๆ รู้อยู่ว่าคนผู้นี้คือสามีของนาง คืออ๋องเจวี้ยน แล้วยังเสแสร้งทำเป็นไม่รู้จักกันอีกคิดจะเล่นตลกกับองค์หญิงใหญ่อย่างนั้นหรือ?จะดูตอนที่องค์หญิงใหญ่เลือกคู่ตอนนั้นแล้วเปิดโปงตัวตนฐานะออกมา แล้วค่อยมาถากถางเยาะเย้ยอย่างนั้นหรือ? ดูมีเจตนาร้ายแอบแฝงจริงๆถูกเสิ่นเซียงบอกว่าตนเองชื่นชมอ๋องเจวี้ยน องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นก็เขินอายเล็กน้อย นางก้มหน้าลง เสียงเองก็เบาลง แต่ไม่ได้แย้งคำพูดของเสิ่นเซียงเมื่อครู่เลย แต่ขอโทษกลับมา"อ๋องเจวี้ยน สาวใช้ของข้าไม่รู้จักมารยาท ท่านอย่าได้คิดเล็กคิดน้อยเลย เพียงแต่ก่อนหน้านี้ไม่รู้จักตัวตนของท่าน ถ้าหากรู้ล่ะก็ วันนี้ข้าคงเชิญพระชายาอ๋องเจวี้ยนมาด้วยแล้ว""ช่างเถอะๆ ไม่พูดเรื่องพวกนี้แล้ว กินข้าวกินข้าว"ท่านหูมองอ๋องเจวี้ยนผาดหนึ่ง กังวลหน่อยๆ ว่าเขาจะเอาเรื่องที่ไม่สนใจองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นอยู่ในสายตาแม้แต่น้อยเมื่อครู่พูดออกมาอีกครั้ง จึงเรียกให้พวกเขามากินข้าวดีกว่าองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นคีบห่อเส้นเงินชิ้นหนึ่งใส่ไปที่ชามของเซียวหลันยวน"อ๋องเจวี้ยนลองชิมดู นี่เป็นอาหารมังสวิรัตชนิดหนึ่งที่ข้าชอบที่สุด..."คำพู
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1223
ฟู่จาวหนิงเหลือบมองไปด้านนอกผาดหนึ่ง ชิงอีกำลังชะโงกหน้าออกไปดูข้างนอก พอสบสายตากับนาง จึงหดกลับมาทันทีนี่มันแปลกๆ นะฟู่จาวหนิงตักน้ำแกงให้เขา "ดื่มน้ำแกงก่อน ท่านหูไม่ใช่บอกว่าหารุ่นหลังสาวใช้วังของตงฉิงพบแล้วหรือ? ได้เจอแล้วหรือยัง?""ไม่เลย""เขาโกหกท่านหรือ?""ยังไม่ทันพูดถึงเรื่องนี้"ฟู่จาวหนิงเห็นเซียวหลันยวนเหมือนไม่ค่อยอยากจะพูดต่อ ก็เลยไม่ถามอีก"กินข้าว กินเสร็จพวกเราไปอ่านหนังสือกัน หนังสือที่ท่านลุงให้มา" ฟู่จาวหนิงยังไม่ได้เริ่มอ่านหนังสือเลย นางเดิมทีคิดจะรอเขากลับมาก่อนแล้วค่อยไปดูหนังสือสามเล่มที่เกี่ยวกับตงฉิงนั่นด้วยกัน"ได้"กินข้าวเที่ยงเสร็จ ฟู่จาวหนิงหยิบหนังสือสามเล่มนั้นออกมาเล่มหนึ่งคือตำราของหายากล้ำค่าของตงฉิง ด้านในเขียนถึงผลิตผลที่มีเฉพาะในตงฉิงส่วนหนึ่ง และยังมีเรื่องวิถีชีวิตของผู้คนอีกส่วนหนึ่งด้วยมองออก ว่าตงฉิงนั้นมีผลิตผลที่สมบูรณ์จริงๆ ยิ่งไปกว่านั้นวิถีชีวิตผู้คนก็ยังเรียบง่ายอีกด้วยเรื่องที่แตกต่างจากที่พวกเขารู้มาทั้งหมดที่สุดเรื่องหนึ่งก็คือ ระบบจักรพรรดินีตงฉิงไม่ใช่จะมีจักรพรรดินีอยู่ตลอด แต่เหล่าทายาทของราชวงศ์ตงฉิงนั้นก็ไม
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1224
ชิงอีแม้จะปิดปากแล้ว แต่แค่ประโยคนี้คำเดียวฟู่จาวหนิงก็เดาออก"ตอนกลางวันเจอกับองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นด้วยหรือ?""อืม"อารมณ์เซียวหลันยวนดีดขึ้นมา เขาตอนนี้ไม่อยากจะเอ่ยถึงองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นเลย เกี่ยวกับเรื่องที่ชะตาของตนเองถูกกำหนดไว้แล้วชัดเจน และมักจะถูกนำไปโยงกับคนอื่นๆ ทำเอาเขารู้สึกรำคาญมาก"เช่นนั้นข้าก็จะรีบผ่าตัดให้พวกเขา จากนั้นก้รีบออกจากเมืองหลวงจักรพรรดิต้าชื่อเสีย"ฟู่จาวหนิงเองก็มองออกว่าเขาไม่อยากจะพูดต่อไปแล้ว ตนเองจึงหยุดความคิดที่จะถามซักไซ้ไล่เรียงเซียวหลันยวนกลับมาทั้งที่ยังไม่กินข้าว คิดว่าเขาคงจะเลือกไว้แล้ว"ได้"เสิ่นเสวียนยังไม่กลับมา แต่คนในสวนคะนึงก็ได้รับการกำชับจากเขาไว้เรียบร้อย ว่าอะไรก็ให้ฟังฟู่จาวหนิงไว้ก่อนสองวันก่อนให้คนจัดการทำความสะอาดห้องๆ หนึ่งเอาไว้แล้ว ฟู่จาวหนิงก็นำอุปกรณ์ที่จำเป็นเตรียมไว้แล้วเรียบร้อย สืออีสือซษนเองก็เป็นผู่ช่วยชั้นเยี่ยมของนง มีพวกเขาคอยเฝ้าประตู ฟู่จาวหนิงก็วางใจขึ้นมากหลังจากเตรียมเสร็จ ฟู่จาวหนิงก็ไปพบฟู่จิ้นเชินกับเสิ่นเชี่ยว"ท่านมาแล้ว เตรียมจะรักษาพวกเราแล้วใช่ไหม?"ฟู่จิ้นเชินพอเห็นนางเข้ามา กลับถอนหายใจ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1225
เสิ่นเชี่ยวพอเห็นก็รู้สึกสงสัย "นี่คืออะไรหรือ? ยังต้องมัดพวกเราไว้ด้วยหรือ?""ตอนนี้ยังไม่ต้อง"ฟู่จาวหนิงคิดในใจอีกเดี๋ยวพอข้าทำให้พวกท่านชาไปทั้งตัวแล้ว ยังต้องมามัดอีกทำไมกัน นางก็แค่เผื่อเอาไว้ก่อนเท่านั้น"ท่านคนเดียวรักษาพวกเราสองคนหรือ?" เสิ่นเชี่ยวถามขึ้นมาอีก"ใช่แล้ว""ท่านจะเหนื่อยเกินไปไหม?" เสิ่นเชี่ยวเป็นห่วงนางขึ้นมาสายตาที่มองนางอย่างกังวล ฟู่จาวหนิงนิ่งงันไปครู่หนึ่ง"พวกท่านนอนลงบนเตียงเถอะ"ฟู่จิ้นเชินกุมมือภรรยา "ฮูหยินไม่ต้องกลัว ข้าอยู่ข้างๆ""ได้"เสิ่นเชี่ยวดวงตาเหมือนจะร้องไห้ฟู่จาวหนิงหลังจากที่พวกเขานอนลงไปก็ปิดประตู สืออีสือซานคอยเฝ้าอยู่ด้านนอกฟู่จาวหนิงทำความสะอาดมือ สวมถุงมือ ให้พวกเขานอนตะแคง ส่วนตนเองก็หยิบยาชาออกมา"ข้าจะฝังเข็มให้พวกเท่านก่อน เช่นนี้พวกท่านจะหลับไป"ทั้งสองคนนอนตะแคง มองไม่เห็นเข็มในมือนางฟู่จาวหนิงฉีดยาชาให้กับพวกเขาอย่างไม่ลังเลรอจนพวกเขาหลับจึงเริ่มงานสิ่งของในหัวของพวกเขานั้น นางทดลองใช้แม่เหล็กดูก่อน ก็ยังไม่สามารถดึงออกมาค่อยได้ ต่อให้จะใช้คีมปากแหลมเบอร์เล็กที่สุด ก็คีบออกมาไม่ได้เหมือนกันกระทั่งว่า ยั
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1226
องค์รัชทายาทต้าชื่อคิดใช้โอกาสนี้สังหารอ๋องเจวี้ยนเสียความคิดสังหารต่ออ๋องเจวี้ยนของเขาควบกลั่นไว้นานแล้ว"อ๋องเจวี้ยนถ้าอยู่ที่แคว้นเจา ข้าเองก็ทำอะไรเขาไม่ได้จริงๆ แต่ตอนนี้เป็นโอกาสดีแล้ว!"องค์รัชทายาทต้าชื่อคุยกับที่ปรึกษาของเขา ดวงตาดุดัน"ข่าวลือที่ส่งมาจากแคว้นเจา จักรพรรดิแคว้นเจาไม่ยอมให้เขาออกจากแคว้นเจา ดังนั้นอ๋องเจวี้ยนจึงถือโอกาสแอบหลบหนีมา ปิดบังองค์จักรพรรดิแคว้นเจาไว้ เช่นนั้นเขาคงไม่ได้นำองครักษ์เงามังกรมาด้วย จึงทำได้เพียงแอบปรากฏตัวเท่านั้น""องค์รัชทายาทพูดได้ถูกต้อง ถ้าไม่ใช่มีคนเปิดเผยออกมา พวกเราก็ยังไม่รู้ว่าจอมยุทธสวมหน้ากากที่ช่วยองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นไว้ที่ถนนวันนั้นคืออ๋องเจวี้ยน!" ที่ปรึกษาเอ่ยขึ้นมา"เขาต้องมาเพื่อฝูอวิ้นแน่นอน"องค์รัชทายาทต้าชื่อรู้สึกว่าตนเองคาดเดาไม่ผิดถึงอย่างไร คนอย่างฝูอวิ้นใครจะไม่อยากแต่งด้วยกัน?อ๋องเจวี้ยนอยู่ที่แคว้นเจา ก็เป็นเหมือนหนามตำตาของจักรพรรดิแคว้นเจา เขาเองก็ไม่มีแรงช่วยใด แต่ถ้าหากเขาสามารถแต่งกับฝูอวิ้นได้ก็จะต่างไปแล้ว!เขาจะมีแรงช่วยจากต้าชื่อ กระทั่งถ้าอยู่ต่อในแคว้นเจาไม่ได้ เขาก็มาเป็นราชบุตรเขยองค์ห
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1227
อันที่จริงองค์รัชทายาทเองก็รู้ความตกต่ำของซ่งอวิ๋นเหยา แต่เขาตอนนี้ไม่มีซ่งอวิ๋นเหยามาพัวพันแล้ว ดังนั้นจึงทำเป็นไม่รู้เรื่อง"ไม่กล้าปิดบังใต้ฝ่าพระบาท""ช่างเถอะ" องค์รัชทายาทแม้ในใจจะไม่ค่อยชอบนัก แต่คิดๆ แล้วจึงถามขึ้นมา "เจ้าคิดว่าซ่งอวิ๋นเหยาตอนนี้ยังมีประโยชน์อะไรหรือ?""ไปบอกนางว่าอ๋องเจวี้ยนมายังต้าชื่อ ยิ่งไปกว่านั้นยังคิดจะมารับองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นไปแต่งงานด้วย คิดแล้วคงไม่ต้องให้ใต้ฝ่าพระบาทลงมือหรอก ซ่งอวิ๋นเหยาก็สามารถไปหาเรื่องพวกเขาได้""เจ้าพูดได้ถูกต้อง"ถึงอย่างไรให้พวกเขาไปกัดกันเอง ท่านคอยดูมหรสพก็พอองค์รัชทายาทคิดๆ แล้วถามขึ้นอีก "ได้ยินว่าฟู่จาวหนิงคนนี้งดงามยิ่งกว่าซ่งอวิ๋นเหยา เทียบเคียงได้กับฝูอวิ้นเลย อันนี้เรื่องจริงไหม?""ใต้ฝ่าพระบาท องค์ชายสองคอยหาวิธีจะเอาฟู่จาวหนิงเข้าไปในจวนอ๋องให้ได้ พระชายาองค์ชายสองไม่ไช่ว่าตั้งครรภ์หรอกหรือ? เขาอยากจะเรียกฟู่จาวหนิงเข้าไปในฐานะแพทย์หญิง ถึงอย่างไรอยู่ใกล้กว่าก็ได้เปรียบนี่นะ" ที่ปรึกษาสองวันนี้ก็ตรวจสอบเรื่องนี้แล้ว"เขาไม่รู้ตัวตนฐานะที่แท้จริงของฟู่จาวหนิงหรือ?""น่าจะยังไม่รู้ ตัวตนฐานะอ๋องเจวี้ยนเพิ่งจ
บทล่าสุด
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1392
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1391
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1390
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1389
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1388
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1387
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1386
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1385
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1384
