ตอนที่ 4
บทรักที่ไม่มีเหนื่อย
งานแต่งงานที่อุดมและศิลาต่างเฝ้ารอคอยก็มาถึง มันเป็นงานแต่งงานที่แสนยิ่งใหญ่เป็นหน้าเป็นตาแขกในงานมีทั้งผู้มีอิทธิพลนักการเมืองดังในลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยาถึงแม้หลายคนจะยังคงสงสัยว่าทั้งเจ้าบ่าวและเจ้าสาวไปพบรักกันตอนไหนก็ตามแต่ต่อหน้าทุกคนต่างก็กล่าวชื่นชมยินดี
ชีวิตของสายป่านเหมือนเธอกำลังจะได้เกิดใหม่แม้ว่าเธอจะไม่รู้เลยว่าทางข้างหน้าที่เธอกำลังจะเจอเป็นอย่างไร เธอรู้แค่เพียงว่าข้างหลังที่เธอจะมามันเจ็บปวดจนเกินจะทนอยู่ที่เดิมได้ชีวิตของเธอต่อจากนี้จะเป็นอย่างไรก็คงหวังแค่เวรกรรมที่เธอเคยทำมาและหวังว่าเจ้าบ่าวของเธอจะเมตตาเป็นคนดีเหมือนกับที่เขาพยายามแสดงกับเธอมาตลอดเวลาหนึ่งเดือนก่อนงานแต่งงาน
ค่ำคืนแรกของการเข้าหอเป็นค่ำคืนที่แสนจะตื่นเต้นสำหรับสายป่านหญิงสาวผู้ไม่เคยผ่านความรักมาก่อน
“ถึงแม้ว่าเราสองคนจะไม่ได้เริ่มต้นจากความรักแต่ผมสัญญาว่าสักวันผมจะทำให้คุณรู้ว่าคุณโชคดีที่ได้แต่งงานกับผู้ชายอย่างผม”
ศิลากระซิบข้างหูเจ้าสาวที่กำลังนอนอยู่เคียงข้างเขาก่อนที่โคมไฟหัวเตียงจะปิดลงทุกอย่างค่อย ๆ ถูกดำเนินไปตามเส้นทางที่มันควรเป็น
ชายหนุ่มใช้มือหนาลูบเส้นผมที่กำลังปิดบังบนใบหน้าของเจ้าสาวคนงามให้พ้นจากเส้นทางที่ปากหนาของเขาจะพรมจูบเธอไปทั่วทั้งร่าง
ชุดนอนหลวมเนื้อลื่นสบายที่เจ้าบ่าวได้เตรียมไว้ให้เจ้าสาวตั้งแต่ก่อนงานแต่งค่อย ๆ เลื่อนหลุดไปจากร่างของสายป่านอย่างง่ายดายเหลือไว้เพียงแค่ชุดชั้นในตัวจิ๋วที่คอยขวางกั้นเส้นทางความต้องการของเจ้าบ่าวในคืนนี้
“ฉัน….กลัวค่ะ”
หญิงสาวผู้ยังไม่เคยผ่านการสัมผัสของชายใดมาไม่รู้ว่าเธอควรจะพูดคำไหนออกมาในเวลานี้แต่สมองมันก็สั่งให้เธอพูดตรงกับหัวใจเธอกลัวเหลือเกินกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นเพราะตอนนี้ร่างกายของเธอมันรู้สึกร้อนๆหนาวๆเหมือนคนกำลังจะเป็นไข้เมื่อถูกอีกฝ่ายสัมผัสลูบไล้ใบหน้าอย่างที่เธอไม่เคยรู้สึกมาก่อน
“หลับตา...แล้วปล่อยทุกอย่างให้เป็นไปตามธรรมชาติผมสัญญาว่าค่ำคืนนี้ผมจะทำให้คุณมีความสุขที่สุด”
มาเฟียหนุ่มสาละวนจูบไซ้ซอกคอยาวระหงของหญิงสาวในวัยยี่สิบกว่า ปลายลิ้นของเขาหยอกล้อเล่นกับเนื้อตึงเปรี๊ยะของสาวน้อยผู้ยังไม่เคยผ่านชายใด ชุดชั้นในตัวจิ๋วค่อยๆถูกมือใหญ่ใช้แค่เพียงนิ้วสะกิดเท่านั้นก็หลุดออกมากองอยู่กับพื้น ต่อไปนี้ไม่มีอะไรขวางกั้นเส้นทางรักของชายหนุ่มอีกแล้ว
ความช่ำชองของผู้มากประสบการณ์ศิลาใช้ปลายลิ้นล้อเล่นกับหน้าอกขนาดกำลังพอเหมาะของสายป่าน เขาดูดเล่นราวกับว่าทารกน้อยกำลังกระหายนมแม่ สายป่านผลอรับสัมผัสนั้นอย่างวาบหวิวทำให้ศิลารู้สึกได้ว่าสิ่งที่เขากำลังทำหญิงสาวที่อยู่ใต้ร่างกำลังรู้สึกพึงพอใจ
อกที่เต่งตึงถูกสัมผัสเคล้าคลึงจนยอดชูชัน มือทั้งสองข้างของศิลายังคงเคล้าคลึงกระตุ้นอารมณ์ในขณะที่ปากหยักเคลื่อนตัวลงมาจนถึงหน้าท้องแบนราบของเจ้าสาวที่เกร็งตัวกระตุกด้วยความตกใจเมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังจะลงไปในส่วนสงวนที่เธอแสนจะอายเหลือเกินเพราะยังไม่เคยมีชายใดได้มีโอกาสได้เห็น
“ คุณศิลา ”
สาวน้อยเผลอตัวเรียกชื่ออีกฝ่ายเมื่อขาทั้งสองข้างของเธอถูกจับยกขึ้นตั้งชันและแยกออกจากกัน นาทีนั้นสิ่งที่เธอไม่คาดคิดกำลังจะเกิดขึ้นชายหนุ่มก้มหน้าลงไปแนบสนิทกับเนินอูมอวบ สองมือลูบไล้กระตุ้นอารมณ์ก่อนที่จะตวัดลิ้นเลาะกินน้ำผึ้งที่ไหลรินออกมาจากน้องสาวแสนขาวโดยที่เจ้าสาวเองถึงกับหลับตาด้วยความอาย
“อิ้อ….คะ..คุณ”
สะโพกเล็กกลมยกขึ้นเพื่อตอบรับกับสัมผัสอันชุ่มฉ่ำของลิ้นเจ้าบ่าวโดยที่ตัวเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าที่เธอทำไปมันจะช่วยอะไรได้แต่มันเป็นการตอบสนองของร่างกายที่สายป่านเองก็เกินจะควบคุมเมื่อทุกสัมผัสที่เขามอบให้เธอมันสร้างความเสียวซ่านจนเธอเองเผลอครางออกมาเพื่อปลดปล่อยความรู้สึกที่เธอไม่สามารถจะเก็บกมันไว้ได้อีกต่อไป
ความเป็นชายของมาเฟียหนุ่มพร้อมเดินหน้าอย่างเต็มกำลังหลังจากที่เขาได้สำรวจความงดงามบนเรือนร่างของเจ้าสาวหมาดๆถึงเวลาแล้วที่เขาจะเข้าไปแสดงความเป็นเจ้าของก่อนที่แผนต่อไปจะเริ่มดำเนิน เขาต้องทำให้เธอรู้สึกได้ว่าเขารักและทะนุถนอมเธอมากกว่าใคร
“จะ...เจ็บ ป่านเจ็บ”
ช่องทางรักที่คับแคบทำให้ชายหนุ่มถึงกับตกใจเขาไม่คิดมาก่อนหรือว่าหญิงสาวที่มีอายุยี่สิบกว่าในปัจจุบันจะยังมีใครที่ยังคงรักษาความบริสุทธิ์ไว้ได้ ตลอดชีวิตของศิลามีโอกาสได้ลิ้มรสความหวานจากสาวๆมากมายแต่ไม่เคยมีสาวคนไหนที่จะไม่เคยผ่านมือชายจนมาถึงเขา
“อย่าเกร็ง...เชื่อใจผมนะ”
เสียงแหบกระซิบข้างใบหูของคนตัวเล็กที่นอนเกร็งจิกเล็บลงกับแผ่นหลังหนาของว่าที่สามีเพื่อผ่อนคลายความเจ็บปวดและเสียวซ่านที่เธอไม่รู้ว่าเธอกำลังทรมานหรือกำลังมีความสุขมากกว่ากัน
ศิลาใช้ความอ่อนละมุนเอาใจใส่ในทุกสัดส่วนของหญิงสาวเพื่อเรียกน้ำสวาทแห่งเส้นทางรักให้ออกมาช่วยบรรเทาความเจ็บปวดของสาวบริสุทธิ์ได้ไม่นานเขาก็สามารถเอาความเป็นชายเข้าไปแสดงความเป็นเจ้าของได้สำเร็จสร้างความสุขให้กับคนทั้งคู่เสียงครางจากคนตัวเล็กยิ่งทำให้ฝ่ายเจ้าบ่าวรู้สึกมีความสุขมากขึ้น
การแต่งงานเป็นอันเสร็จสมบูรณ์นอกจากพิธีที่ยิ่งใหญ่แล้วค่ำคืนนี้ทั้งคู่ยังได้เป็นสามีภรรยากันทางพฤตินัย
ศิลาไม่สามารถที่จะทนนอนผ่านค่ำคืนนี้ไปได้ ความเป็นชายของเขามันอัดแน่นอยู่เต็มกำลังจะให้ชายหนุ่มข่มตาให้หลับลงได้อย่างไรกันในเมื่อตอนนี้ข้างกายเขามีหญิงสาวหุ่นอรชรอ้อนแอ้นแต่ในส่วนที่ควรจะอวบแน่นเธอก็ไม่แพ้ใครนอนอยู่เคียงข้าง ศิลาจึงประกาศความเป็นเจ้าของครั้งแล้วครั้งเล่าจนเจ้าของร่างเล็กไม่มีแรงแต่มันก็เป็นความสุขในแบบที่สายป่านไม่เคยได้รู้จัก ทุกสัมผัสของสามีมันมีความอบอุ่นและอ่อนโยนซ่อนอยู่ในทุกจังหวะจน สายป่านพร้อมจะหมดแรงไปกับเขา
“สายแล้วค่ะให้ป่านไปอาบน้ำเถอะ”
พระอาทิตย์ขึ้นมาหลายชั่วโมงแล้วแต่เจ้าบ่าวยังคงไม่ยอมปล่อยให้คนข้างกายได้ลุกไปอาบน้ำหลังจากที่เขาได้แสดงความรักกับเธอมาถึงสามครั้งแล้วก็ตามจนหญิงสาวต้องร้องขอเพราะเธออายเกินกว่าจะทำอะไรต่อไปได้อีกแสงจากพระอาทิตย์ที่สาดส่องเข้ามาในห้องมันทำให้เธอมองเห็นเรือนร่างของตัวเองและเรือนร่างของเจ้าบ่าวได้ชัดเจนสายป่านอดที่จะรู้สึกเขินไม่ได้จึงตัดสินใจขอตัวไปอาบน้ำ
ศิลามองเจ้าสาวของเขาที่มีเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเล็กปกปิดร่างกายลุกออกจากเตียงด้วยรอยยิ้มแห่งชัยชนะชีวิตแต่งงานของเขามันคือแผนและทุกอย่างกำลังจะเริ่มขึ้นสายป่านมีเวลาที่จะกอบโกยความสุขจากเขาได้อีกไม่นานหลังจากที่เธอรักเขาจนสุดหัวใจชีวิตของเธอก็จะตกลงเหวทันทีและวันนั้นอุดมกับผกาจะต้องเสียใจและเจ็บไม่แพ้กับที่เขาเคยรู้สึกที่ต้องถูกความตายมาพรากมารดาอันที่รักไปจากชีวิตตลอดกาล
ตอนที่ 1บุญคุณหรือความแค้นครอบครัวของอุดมอดีตเสี่ยใหญ่แห่งลุ่มน้ำเจ้าพระยาเป็นครอบครัวที่มองภายนอกแล้วหลายคนอาจเฝ้าอิจฉาโดยเฉพาะชีวิตของสายป่านลูกสาวเพียงคนเดียวของเสี่ยอุดมกับผกา เธอถูกเลี้ยงดูมาเหมือนไข่ในหินไม่ว่าใครแม้แต่คนในละแวกนั้นยังไม่ค่อยมีใครได้มีโอกาสพูดคุยกับสาวน้อยคนนี้เพราะทั้งพ่อและแม่ต่างเก็บตัวลูกสาวเพียงคนเดียวไว้แต่ภายในบ้านไม้สักหลังใหญ่นอกจากโรงเรียนและมหาวิทยาลัยสายป่านเองแทบจะไม่มีโอกาสปรากฏตัวเพียงลำพังเลยสักครั้ง“คุณคิดว่าสายป่านจะยอมหรือเรื่องแบบนี้มันไม่ใช่สมัยก่อนที่คุณจะมาใช้บุญคุณมาอ้างแล้วคิดว่าจะคลุมถุงชนใครก็ได้นะ”ผกาไม่เห็นด้วยกับความคิดของสามีที่จะให้สายป่านแต่งงานกับเจ้าหนี้ที่ทั้งคู่นำที่ดินและบ้านไปจำนองไว้เมื่อครั้งที่อุดมไปเล่นการพนันที่บ่อนต่างประเทศซึ่งครั้งนั้นเขาเสียจนหมดแล้วได้มีนักธุรกิจชาวไทยเข้ามาเสนอให้เขาเอาบ้านและที่ดินมาจำนองเพื่อนำเงินก้อนใหญ่ไปใช้เล่นต่อ“มันต้องยอมสิ สายเลือดเราก็ไม่ใช่ เราทั้งให้ชีวิตดูแลมันมาเป็นอย่างดีมันคงไม่เนรคุณหรอก”อุดมเผลอตัวพูดเสียงดังออกมาโดยที่เขาไม่รู้เลยว่าตอนนี้ประตูห้องนอนของเขาปิดไม่สนิทและส
ตอนที่ 2ตอบแทนแม้หัวใจจะยังเจ็บปวด“วันนี้เสี่ยอุดมเดินทางมาหาผมถึงที่บริษัทคงต้องเป็นข่าวดีแน่ ๆ ใช่ไหมครับ”ศิลาเสี่ยหนุ่มรุ่นใหม่ไฟแรงไม่มีใครรู้ว่าแท้ที่จริงแล้วเขาเป็นใครมาจากไหนรู้แค่เพียงว่าเขาเป็นลูกชายบุญธรรมของเสี่ยขจรผู้มีธุรกิจหลายอย่างและมีอิทธิพลเป็นมาเฟียแห่งลุ่มน้ำเจ้าพระยาซึ่งตอนนี้เสี่ยขจรได้จากไปพร้อมกับทิ้งมรดกพันล้านไว้ให้ลูกชายนอกสายเลือด“แน่นอนครับแต่ผมแค่ต้องการมาคุยข้อตกลงของเราพร้อมทำสัญญาให้แน่ชัดก่อนว่าถ้าลูกสาวของผมแต่งงานกับคุณแล้วบ้านกับที่ดินจะต้องกลับมาเป็นของผมทันที”อุดมเองด้วยความที่เขาก็เป็นคนที่ร้อยเล่ห์เขาจึงไม่ไว้ใจและเชื่อใจในตัวศิลาจึงต้องการที่จะทำสัญญาเป็นลายลักษณ์อักษรเพราะการแต่งงานครั้งนี้เขาต้องการสมบัติทุกอย่างกลับคืนมา “ผมเตรียมสัญญาไว้แล้วลองอ่านดูนะครับ”ศิลาเองก็ต้องการทำทุกอย่างให้มีหลักฐานเป็นที่แน่นอนเขาจึงเตรียมทุกอย่างไว้เรียบร้อยแล้วสัญญาฉบับนี้มันต้องเป็นประโยชน์กับเขามากที่สุดเขาจึงเลือกที่จะเป็นฝ่ายที่เขียนมันขึ้นมาด้วยตัวเอง“ทำไมให้เวลาน้อยแบบนี้ สายป่านเองก็ยังเรียนไม่จบเหลืออีกแค่ปีเดียวแต่ในสัญญาคุณระบุไว้ชัดเจนว่าท
ตอนที่ 3ทางที่เลือกเดิน“ไม่น่าเชื่อว่าลูกนกลูกกาที่เราอุตส่าห์เฝ้าเลี้ยงมามันจะตอบแทนเราได้เร็วถึงเพียงนี้ถ้าพ่อแม่ของมันยังอยู่คงอิจฉาเราแน่ที่สามารถใช้ลูกของมันหากินแบบนี้”อุดมหัวเราะในลำคอด้วยความรู้สึกสะใจที่ตอนนี้นอกจากเขาจะได้บ้านและที่ดินคืนเขายังมองเห็นอนาคตของการเป็นพ่อตาเสี่ยใหญ่ชื่อดังทรงอิทธิพลลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยาผู้ทำธุรกิจหลายสาขาตอนนี้ตัวเขาเองเริ่มวางแผนที่จะใช้ลูกเขยเป็นเครื่องมือในการต่อยอดธุรกิจที่เคยซบเซาเพราะเขาเอาแต่ติดการพนันจนไม่ได้กลับมาดูแลเรียกได้ว่าจากที่เคยมีลูกน้องเกือบร้อยคนตอนนี้นี่เพียงไม่ถึง สิบคนที่ยังคงทำงานอยู่กับเขา“คุณก็อย่าพูดแบบนี้บ่อยไปถ้าสายป่านมันมาได้ยินเข้ามันจะรู้สึกอย่างไรที่รู้ว่าเราสองคนไม่ได้รักมันจริง ๆ เรื่องที่คุณฆ่าพ่อมันอีกถึงแม้ว่าคดีจะหมดอายุความไปแล้วในทางกฎหมายคุณอาจไม่ต้องกลัวอะไรแต่อย่าลืมว่าคงไม่มีลูกที่ไหนรู้สึกยินดีกับคนที่ฆ่าพ่อแท้ ๆ ของตัวเองหรอกโดยเฉพาะเหตุผลที่คุณค่าเป็นเพียงเพราะต้องการได้แม่มันมาเป็นเมียอีกคน”คนเป็นเมียถึงแม้จะพูดด้วยความห่วงใยแต่น้ำเสียงก็อดที่จะประชดประชันไม่ได้เพราะตลอดเวลาผกายังคงไม่ลืมว่าส
ตอนที่ 4บทรักที่ไม่มีเหนื่อยงานแต่งงานที่อุดมและศิลาต่างเฝ้ารอคอยก็มาถึง มันเป็นงานแต่งงานที่แสนยิ่งใหญ่เป็นหน้าเป็นตาแขกในงานมีทั้งผู้มีอิทธิพลนักการเมืองดังในลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยาถึงแม้หลายคนจะยังคงสงสัยว่าทั้งเจ้าบ่าวและเจ้าสาวไปพบรักกันตอนไหนก็ตามแต่ต่อหน้าทุกคนต่างก็กล่าวชื่นชมยินดีชีวิตของสายป่านเหมือนเธอกำลังจะได้เกิดใหม่แม้ว่าเธอจะไม่รู้เลยว่าทางข้างหน้าที่เธอกำลังจะเจอเป็นอย่างไร เธอรู้แค่เพียงว่าข้างหลังที่เธอจะมามันเจ็บปวดจนเกินจะทนอยู่ที่เดิมได้ชีวิตของเธอต่อจากนี้จะเป็นอย่างไรก็คงหวังแค่เวรกรรมที่เธอเคยทำมาและหวังว่าเจ้าบ่าวของเธอจะเมตตาเป็นคนดีเหมือนกับที่เขาพยายามแสดงกับเธอมาตลอดเวลาหนึ่งเดือนก่อนงานแต่งงานค่ำคืนแรกของการเข้าหอเป็นค่ำคืนที่แสนจะตื่นเต้นสำหรับสายป่านหญิงสาวผู้ไม่เคยผ่านความรักมาก่อน“ถึงแม้ว่าเราสองคนจะไม่ได้เริ่มต้นจากความรักแต่ผมสัญญาว่าสักวันผมจะทำให้คุณรู้ว่าคุณโชคดีที่ได้แต่งงานกับผู้ชายอย่างผม”ศิลากระซิบข้างหูเจ้าสาวที่กำลังนอนอยู่เคียงข้างเขาก่อนที่โคมไฟหัวเตียงจะปิดลงทุกอย่างค่อย ๆ ถูกดำเนินไปตามเส้นทางที่มันควรเป็นชายหนุ่มใช้มือหนาลูบเส้นผมท
ตอนที่ 3ทางที่เลือกเดิน“ไม่น่าเชื่อว่าลูกนกลูกกาที่เราอุตส่าห์เฝ้าเลี้ยงมามันจะตอบแทนเราได้เร็วถึงเพียงนี้ถ้าพ่อแม่ของมันยังอยู่คงอิจฉาเราแน่ที่สามารถใช้ลูกของมันหากินแบบนี้”อุดมหัวเราะในลำคอด้วยความรู้สึกสะใจที่ตอนนี้นอกจากเขาจะได้บ้านและที่ดินคืนเขายังมองเห็นอนาคตของการเป็นพ่อตาเสี่ยใหญ่ชื่อดังทรงอิทธิพลลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยาผู้ทำธุรกิจหลายสาขาตอนนี้ตัวเขาเองเริ่มวางแผนที่จะใช้ลูกเขยเป็นเครื่องมือในการต่อยอดธุรกิจที่เคยซบเซาเพราะเขาเอาแต่ติดการพนันจนไม่ได้กลับมาดูแลเรียกได้ว่าจากที่เคยมีลูกน้องเกือบร้อยคนตอนนี้นี่เพียงไม่ถึง สิบคนที่ยังคงทำงานอยู่กับเขา“คุณก็อย่าพูดแบบนี้บ่อยไปถ้าสายป่านมันมาได้ยินเข้ามันจะรู้สึกอย่างไรที่รู้ว่าเราสองคนไม่ได้รักมันจริง ๆ เรื่องที่คุณฆ่าพ่อมันอีกถึงแม้ว่าคดีจะหมดอายุความไปแล้วในทางกฎหมายคุณอาจไม่ต้องกลัวอะไรแต่อย่าลืมว่าคงไม่มีลูกที่ไหนรู้สึกยินดีกับคนที่ฆ่าพ่อแท้ ๆ ของตัวเองหรอกโดยเฉพาะเหตุผลที่คุณค่าเป็นเพียงเพราะต้องการได้แม่มันมาเป็นเมียอีกคน”คนเป็นเมียถึงแม้จะพูดด้วยความห่วงใยแต่น้ำเสียงก็อดที่จะประชดประชันไม่ได้เพราะตลอดเวลาผกายังคงไม่ลืมว่าส
ตอนที่ 2ตอบแทนแม้หัวใจจะยังเจ็บปวด“วันนี้เสี่ยอุดมเดินทางมาหาผมถึงที่บริษัทคงต้องเป็นข่าวดีแน่ ๆ ใช่ไหมครับ”ศิลาเสี่ยหนุ่มรุ่นใหม่ไฟแรงไม่มีใครรู้ว่าแท้ที่จริงแล้วเขาเป็นใครมาจากไหนรู้แค่เพียงว่าเขาเป็นลูกชายบุญธรรมของเสี่ยขจรผู้มีธุรกิจหลายอย่างและมีอิทธิพลเป็นมาเฟียแห่งลุ่มน้ำเจ้าพระยาซึ่งตอนนี้เสี่ยขจรได้จากไปพร้อมกับทิ้งมรดกพันล้านไว้ให้ลูกชายนอกสายเลือด“แน่นอนครับแต่ผมแค่ต้องการมาคุยข้อตกลงของเราพร้อมทำสัญญาให้แน่ชัดก่อนว่าถ้าลูกสาวของผมแต่งงานกับคุณแล้วบ้านกับที่ดินจะต้องกลับมาเป็นของผมทันที”อุดมเองด้วยความที่เขาก็เป็นคนที่ร้อยเล่ห์เขาจึงไม่ไว้ใจและเชื่อใจในตัวศิลาจึงต้องการที่จะทำสัญญาเป็นลายลักษณ์อักษรเพราะการแต่งงานครั้งนี้เขาต้องการสมบัติทุกอย่างกลับคืนมา “ผมเตรียมสัญญาไว้แล้วลองอ่านดูนะครับ”ศิลาเองก็ต้องการทำทุกอย่างให้มีหลักฐานเป็นที่แน่นอนเขาจึงเตรียมทุกอย่างไว้เรียบร้อยแล้วสัญญาฉบับนี้มันต้องเป็นประโยชน์กับเขามากที่สุดเขาจึงเลือกที่จะเป็นฝ่ายที่เขียนมันขึ้นมาด้วยตัวเอง“ทำไมให้เวลาน้อยแบบนี้ สายป่านเองก็ยังเรียนไม่จบเหลืออีกแค่ปีเดียวแต่ในสัญญาคุณระบุไว้ชัดเจนว่าท
ตอนที่ 1บุญคุณหรือความแค้นครอบครัวของอุดมอดีตเสี่ยใหญ่แห่งลุ่มน้ำเจ้าพระยาเป็นครอบครัวที่มองภายนอกแล้วหลายคนอาจเฝ้าอิจฉาโดยเฉพาะชีวิตของสายป่านลูกสาวเพียงคนเดียวของเสี่ยอุดมกับผกา เธอถูกเลี้ยงดูมาเหมือนไข่ในหินไม่ว่าใครแม้แต่คนในละแวกนั้นยังไม่ค่อยมีใครได้มีโอกาสพูดคุยกับสาวน้อยคนนี้เพราะทั้งพ่อและแม่ต่างเก็บตัวลูกสาวเพียงคนเดียวไว้แต่ภายในบ้านไม้สักหลังใหญ่นอกจากโรงเรียนและมหาวิทยาลัยสายป่านเองแทบจะไม่มีโอกาสปรากฏตัวเพียงลำพังเลยสักครั้ง“คุณคิดว่าสายป่านจะยอมหรือเรื่องแบบนี้มันไม่ใช่สมัยก่อนที่คุณจะมาใช้บุญคุณมาอ้างแล้วคิดว่าจะคลุมถุงชนใครก็ได้นะ”ผกาไม่เห็นด้วยกับความคิดของสามีที่จะให้สายป่านแต่งงานกับเจ้าหนี้ที่ทั้งคู่นำที่ดินและบ้านไปจำนองไว้เมื่อครั้งที่อุดมไปเล่นการพนันที่บ่อนต่างประเทศซึ่งครั้งนั้นเขาเสียจนหมดแล้วได้มีนักธุรกิจชาวไทยเข้ามาเสนอให้เขาเอาบ้านและที่ดินมาจำนองเพื่อนำเงินก้อนใหญ่ไปใช้เล่นต่อ“มันต้องยอมสิ สายเลือดเราก็ไม่ใช่ เราทั้งให้ชีวิตดูแลมันมาเป็นอย่างดีมันคงไม่เนรคุณหรอก”อุดมเผลอตัวพูดเสียงดังออกมาโดยที่เขาไม่รู้เลยว่าตอนนี้ประตูห้องนอนของเขาปิดไม่สนิทและส