ตอนที่ 8 คนร้ายกาจ NC

“หายไปไหนของเขานะ โทรหาก็ไม่รับ” ฉันบ่นพึมพำออกมาในขณะที่ก้าวขาขึ้นบันไดเพื่อจะขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้องของตัวเอง 

คือก่อนหน้านี้ฉันกับพี่องศาขับรถตามกันมาค่ะ ทีแรกพี่องศาก็จะให้ฉันมาพร้อมเขา แต่ฉันบอกว่าอยากขับรถมาเอง พี่องศาเลยขับตามหลังฉันมา 

แต่ว่าเมื่อกี้เราสองคนเดินเข้ามาในบ้านพร้อมกันนะ ก่อนที่ฉันจะแยกออกไปหาพี่เพทายที่สระว่ายน้ำด้านหลังของบ้าน แล้วตอนนี้เขาหายไปไหน

แกร๊ก!!

แอด!!

พรึ่บ!!

“อ๊ะ” ฉันร้องเสียงหลงออกมาทันทีหลังจากที่เปิดประตูเข้าไปในห้องนอนของตัวเอง แต่จู่ๆก็ถูกฝ่ามือหนาของใครบางคนดึงตัวฉันจนเซเข้าไปกระแทกกับแผงอกแกร่งของเขา ก่อนที่เขาจะใช้สองแขนโอบรัดรอบเอวคอดของฉันจากทางด้านหลัง

“พี่ขึ้นมารอพราวตั้งนาน ทำไมมาช้าจัง หืม” เสียงอันคุ้นเคยดังอยู่ข้างกกหูของฉัน คือไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเขาเป็นใคร

“พี่องศา ปล่อยพราวเดี๋ยวนี้เลยนะ แล้วนี่ขึ้นมาห้องพราวได้ไง ไม่เห็นบอกก่อนเลย” 

“พี่ก็บอกพราวแล้วไง ว่าคืนนี้พี่จะนอนกับพราวที่นี่” 

“อื้ออ ปล่อยก่อนสิคะ พราวจั๊กจี้นะ” พี่องศากดสันจมูกโด่งๆของเขาลงมาบนซอกคอขาวเนียนของฉัน ทำให้ตอนนี้ร่างกายของฉันขนลุกซู่ไปทั้งตัวเลย

“อยากปล่อยใน ได้ไหมครับ” เขาจับตัวของฉันให้หันหน้ากลับไปทางเขา ก่อนจะใช้สายตาออดอ้อนเหมือนลูกหมาที่กำลังขอกินอาหารอยู่

“พี่องศาไม่ลงไปดื่มกับพวกพี่เพทายก่อนเหรอคะ?” ฉันถามคนตรงหน้าที่ตอนนี้ยังคงเอาแต่จ้องหน้าฉันอยู่โดยที่ไม่ยอมละสายตาไปไหนเลย

“เดี๋ยวค่อยไปก็ได้ นี่เพิ่งจะทุ่มกว่าเอง” พี่องศาตอบฉัน ก่อนที่เขาจะดันตัวของฉันให้ไปชิดกับฝาผนังห้องนอน แล้วกดจมูกลงมาซุกไซ้ซอกคอของฉันอีกครั้ง

“เดี๋ยวก่อนค่ะ พราวมีอะไรจะถาม” ฉันรีบใช้ฝ่ามือดันแผงอกแกร่งของพี่องศาให้ออกห่างจากตัวเองทันที เพราะตอนนี้ฉันอยากรู้เรื่องบางอย่างมากกว่า

“ถามอะไรครับ ? หืม” 

“ทำไมพี่ต้องจ้างเด็กเอ็นมาด้วยคะ?” ฉันถามคนตรงหน้าอย่างสงสัย ก็เมื่อกี้พี่เพทายเป็นคนบอกว่าความคิดพี่องศาไง แถมยังเป็นคนจ่ายเงินอีก

“ก็จ้างมาเป็นของขวัญวันเกิดให้พี่ชายพราวไง อีกอย่างคืนนี้ไอ้เพทายจะได้สนุกเต็มที่ไปเลย เห็นว่าช่วงนี้ของมันขาด ที่สำคัญมันจะได้ไม่ต้องมาสนใจเรื่องของเราสองคนด้วย” ฉันว่าจุดประสงค์หลักของพี่องศาน่าจะเป็นประโยคสุดท้ายมากกว่านะ ที่บอกว่าพี่เพทายจะได้ไม่ต้องมาสนใจเรื่องของเรา 

“พี่องศานี่ร้ายกาจไม่เบาเลยนะคะ” ถึงว่าเมื่อวานพี่เขาพูดอย่างไม่ลังเลว่าวันนี้เขาจะนอนกับฉันที่บ้านทั้งๆที่พี่เพทายก็อยู่ 

“คนร้ายกาจแบบพี่ เป็นของพราวคนเดียวนะครับ” พูดจบพี่องศาก็กดจมูกโด่งๆของเขาลงมาซุกไซ้ซอกคอของฉันอีกครั้ง นี่เขาเหมือนจิ้งจอกเฒ่าจอมเจ้าเล่ห์จริงๆเลยนะให้ตาย

หลายชั่วโมงต่อมา 00.30 น.

“พี่เพทาย พราวว่าพี่เมามากแล้วนะคะ ขึ้นไปนอนบนห้องเถอะ เดี๋ยวพราวพาขึ้นไป”

“พี่ยังม่ายเมา พราวง่วงพราวก็ขึ้นไปนอนก่อนเลย”

“ไม่เมายังไงคะ แค่นั่งยังไม่ไหวแล้วเนี่ย” ผมได้แต่นั่งมองพราวฟ้าที่พยายามเกลี้ยงกล่อมไอ้เพทายให้ขึ้นไปนอนบนห้อง เพราะสภาพมันตอนนี้คือไม่ไหวแล้วจริงๆ เมาเหมือนหมาอะพูดเลย

“ไอ้องศา มาครับเพื่อนรักมาโชนนนแก้วกัน” มันหันหน้ามาทางผม ก่อนจะยกแก้วเหล้าที่อยู่ในมือของมันขึ้นมา ซึ่งผมก็ไม่ปฏิเสธนะ อยากชนผมก็ชนให้ ที่สำคัญชงเหล้าเพิ่มให้มันด้วย

“พี่องศาคะ พอแล้วไม่ต้องชงแล้ว” 

“อีกแก้วเดียวไม่เป็นไรหรอกพราว พี่ชายพราวยังไหว” ผมบอกเธอไป ก่อนจะส่งแก้วเหล้าที่ผมชงเสร็จไปให้ไอ้เพทาย ซึ่งมันก็รับไป ก่อนที่จะกระดกทีเดียวจนหมดแก้วเลย

“พี่องศาคงไม่คิดจะมอมเหล้าพี่เพทายใช่มั้ยคะ” จู่ๆพราวฟ้าเธอก็กระชิบถามผมข้างกกหู แต่ผมไม่ได้ตอบเธอกลับไป แค่ยักคิ้วส่งไปให้เธอแทนคำตอบ ซึ่งแค่นี้เธอก็รู้แล้วแหละว่าผมหมายความว่ายังไง 

ฟุ่บ!! 

แล้วไม่ถึงหนึ่งนาทีไอ้เพทายก็ฟุ่บลงไปกับโต๊ะทันที คือตอนนี้ทั้งบ้านเหลือแค่ผม พราวฟ้า แล้วก็ไอ้เพทายนี่แหละ ส่วนคนอื่นๆก็พากันกลับไปหมดแล้วตั้งแต่เที่ยงคืน  

“พี่เพทาย พี่เพทายคะ” พราวฟ้าใช้สองมือเขย่าตัวพี่ชายของเธอ แต่ก็ไร้เสียงตอบรับ

“เมาจนหลับไปแล้วแหละพราว ไม่ต้องเรียกให้เสียเวลา” อันนี้ผมพูดจริงนะ เพราะว่าแก้วเมื่อกี้คือผมใส่ให้มันเต็มที่เลย

“แล้วจะปล่อยให้พี่เพทายนอนอยู่ตรงนี้เหรอคะ” พราวฟ้ามองหน้าผมพร้อมกับถามขึ้น 

“เดี๋ยวพี่พามันขึ้นไปนอนบนห้องเอง” ผมก็ตอบเธอกลับไป ก่อนที่ผมจะลุกจากเก้าอี้แล้วเดินไปพยุงเพื่อนรักของผม แต่ก็ไม่วายหันไปกระซิบบอกร่างบางที่ยืนอยู่ข้างๆผมตอนนี้

“พราวไปรอพี่ที่ห้องนะ เดี๋ยวพี่ตามไป” ซึ่งพราวฟ้าก็พยักหน้าให้ ก่อนที่เธอจะเดินขึ้นบันไดไป ส่วนผมก็พยุงร่างอันไร้สติของไอ้เพทายแล้วพามันขึ้นไปส่งบนห้องนอนของมันที่อยู่บนชั้นสามของบ้าน นี่ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมต้องสร้างบันไดเยอะแยะมากมายขนาดนี้ โคตรเหนื่อยเลย

ยี่สิบนาทีต่อมา

“เหนื่อยมั้ยคะ” ทันทีที่ผมเปิดประตูห้องนอนของพราวฟ้าเข้าไป เสียงใสก็เอ่ยถามผมทันที แล้วตอนนี้เธอก็อยู่ในชุดคลุมอาบน้ำแค่ผืนเดียว

“เหนื่อยมากครับ ตัวไอ้เพทายโคตรจะหนักเลยพราว” นี่ผมเหนื่อยจริงนะ เพราะเมื่อกี้ผมต้องใช้แรงทั้งหมดที่ผมมีแบกไอ้เพื่อนตัวดีผมขึ้นไปส่งบนห้องของมัน 

รู้งี้ปล่อยให้มันนอนตรงโซฟาก็ดี เสียพลังงานชิบ

“ไปอาบน้ำก่อนมั้ยคะ พราวเตรียมน้ำอุ่นให้พี่องศาแล้วนะ” พราวฟ้าก้าวเท้าเดินเข้ามาหาผม ก่อนที่เธอจะใช้สองมือช่วยปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของผมออกทีละเม็ด ทีละเม็ด

“พราวไปอาบด้วยกันมั้ยครับ หืม” ผมใช้สองแขนโอบรัดรอบเอวบางเอาไว้หลวมๆ พร้อมกับจ้องมองใบหน้าสวยที่ตอนนี้กำลังระบายรอยยิ้มออกมา

“งั้นพราวช่วยถูหลังให้พี่องศานะคะ”

“ช่วยอย่างอื่นด้วยได้มั้ยครับ?” ที่ว่าช่วยอย่างอื่นคือเธอก็รู้แหละว่าผมหมายความว่ายังไง เพราะตอนนี้เธอกำลังช่วยปรนเปรอลูกชายของผมด้วยริมฝีปากร้อนของเธออยู่

“อา…..พราว พี่โคตรเสียวเลย” ผมที่กึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่ในอ่างอาบน้ำเปล่งเสียงคำรามออกมา เมื่อถูกปลายลิ้นร้อนของพราวฟ้า ตวัดเลียวนไปมาที่ปลายหัวเจ้ามังกรยักษ์ของผม 

“พราวอยากกินลาวาที่อยู่ข้างในค่ะ ปล่อยมันออกมาเลย” เสียงใสเอ่ยขึ้นก่อนจะกลืนกินเจ้ามังกรยักษ์ของผมเข้าไปในโพรงปากของเธอ

เธอทั้งดูดทั้งเลียมันอยู่แบบนั้น จนกระทั่ง…..

“ซี๊ดดด พ พราว พี่จะแตกแล้ว อ๊า…..” ผมกระตุกเกร็งประมาณสองสามครั้ง ก่อนจะปล่อยให้น้ำที่อยู่ในตัวของผมโพยพุ่งออกมาใส่โพรงปากของเธอ 

“อร่อยเหมือนเดิมเลยนะคะ” พราวฟ้าเงยหน้าขึ้นมาพูดกับผมหลังจากที่เธอกลืนน้ำที่พุ่งเข้าไปในปากของเธอเมื่อกี้ลงคอเธอไป 

“เรามาต่อกันเลยมั้ย” คือตอนนี้ผมอยากเข้าไปในตัวของพราวฟ้าใจจะขาดอยู่แล้ว ถึงแม้ว่าผมเพิ่งจะปลดปล่อยน้ำของตัวเองออกไปเมื่อกี้ก็ตาม แต่ความต้องการของผมมันยังไม่ลดลงเลย

อาจจะเป็นเพราะแอลกอร์ฮอร์ที่ผมดื่มไปก่อนหน้านี้ด้วยก็ได้ ที่ทำให้ผมมีความอยากมากมายขนาดนี้

“พราวขอขึ้นให้พี่องศานะคะ” พูดจบพราวฟ้าก็ขึ้นมานั่งคร่อมบนตัวของผมทันที ก่อนที่เธอจะใช้ร่องของเธอถูไถไปกับเจ้ามังกรยักษ์ของผมที่พร้อมออกรบเต็มที่ 

ส่วนผมก็ใช้ฝ่ามือทั้งสองข้างบีบขย้ำหน้าอกที่มีขนาดใหญ่เกินตัวของเธอที่จ่ออยู่ตรงหน้าอย่างไม่ยอมปล่อย 

“ขอกัดตรงนี้ทีนึงได้มั้ย” ผมเอ่ยถามร่างบางที่นั่งเอาร่องถูไถอยู่บนเจ้ามังกรยักษ์ของผม พร้อมกับใช้นิ้วเขี่ยไปที่ยอดอกสีชมพูของเธอที่แข็งเป็นไตอยู่ตอนนี้ เห็นแล้วอยากจะกัดทุกทีเลย

“พี่กัดพราว พราวก็จะกัดพี่เหมือนกันนะคะ” เสียงใสเอ่ยบอกพร้อมกับลากไล้นิ้วมือเรียวสวยของเธอวนไปมาอยู่ที่หัวนมของผมอย่างไม่ยอมแพ้เช่นกัน ส่วนท่อนล่างของเธอนั้นยังคงถูไถไปกับเจ้ามังกรยักษ์ของผมเหมือนเดิม 

“อ๊ะ พ พี่องศา บ เบาค่ะ อื้อ” พราวฟ้าหลุดเสียงครางออกมาทันที หลังจากที่ผมใช้ฟันคมของตัวเองกัดลงไปบนยอดอกที่แข็งเป็นไตของเธอ ก่อนจะตวัดปลายลิ้นร้อนเลียเต้าอวบทั้งสองข้างสลับกันไปมาอย่างมูมมาม

“เอามันเข้าไปเลยพราว พี่จะไม่ไหวแล้วครับ” ผมผละริมฝีปากออกจากเต้าอวบทั้งสองข้างของเธอก่อนจะพูดขึ้น 

คือตอนนี้ผมเริ่มจะไม่ไหวอีกแล้ว มันปวดหนึบไปหมดเลย ยิ่งโดนร่องของพราวฟ้าถูไถไปมาแบบนี้ คืออยากกระแทกมากบอกตามตรง

“รีบเหรอคะ พราวยัง มะ อื้ออ” ก่อนที่พราวฟ้าจะพูดจบ ผมก็ดึงเธอเข้ามาจูบทันที แล้วตอนนี้ผมก็ใช้มือข้างนึงจับเจ้ามังกรยักษ์ของผมให้ตั้งขึ้น แล้วกดสะโพกของเธอให้นั่งทับมันลงมา บอกได้คำเดียวเลยว่าโคตรฟิต

“อ๊ะ จ เจ็บ ค่ะ” ทันทีที่ริมฝีปากของเธอได้รับอิสระ เธอก็ร้องเสียงหลงออกมาเลย

“ขยับเลยครับพราว พี่ทรมาน” ยิ่งเธอขมิบร่องตอดรัดผมอยู่แบบนี้ เหมือนรู้สึกกำลังจะขาดอากาศหายใจเต็มที

“อื้อ พี่องศา ท่านี้มันลึกค่ะ” เธอทำหน้าตาเหยเก แต่ก็เริ่มขยับสะโพกของตัวเองขึ้นลงอย่างช้าๆ

“แรงอีกครับพราว ซี๊ด”

“อ๊ อ๊ะ อื้อ ฮื่อ ฮื่อ” เสียงน้ำในอ่างที่กระเพื่อมไปมาตามแรงกระแทกของคนที่อยู่ด้านบนยังคงดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง เธอเริ่มเร่งจังหวะในการขยับสะโพกของตัวเองขึ้นลง สองมือขย้ำกลุ่มผมสีน้ำตาลไม่ยอมปล่อย

ส่วนผมเองก็ใช้ปลายลิ้นร้อนปาดเลียตั้งแต่ลำคอขาวเนียนไล่ลงไปจนถึีงหน้าอกที่มีขนาดใหญ่เกินตัวของเธอ สองมือบีบขย้ำจนมันล้นออกตามง่ามนิ้วมือ ก่อนจะแตะปลายลิ้นร้อนลงบนยอดอกสีชมพูแสนหวานแล้วตวัดเลียมันอย่างมุมมาม

“ฮื่อ พี่องศา อ๊า อ๊า” เสียงหวานใสยังคงร้องครวญครางอยู่แบบนั้น ก่อนที่เธอจะกระตุกเกร็งอยู่สองสามครั้งแล้วร่อนเอวเป็นวงกลมไปมา

“ถึงแล้วเหรอครับ หืม”

“อื้อ” เธอพยักหน้าตอบกลับมา พอผมเห็นแบบนั้น ผมก็จับร่างบางให้เปลี่ยนท่าทันที

สงสัยคืนนี้จะเป็นคืนที่เร่าร้อนอีกคืนของผมกับพราวฟ้าแน่นอน หึ