แชร์

ตอนที่ 14 เธอชื่อควีน

วันต่อมา 12.20 น.

“พราวครับ วันนี้ตอนเย็นพี่มีนัดคุยธุระกับลูกค้า พราวไม่ต้องรอกินข้าวเย็นกับพี่นะ” พี่องศาที่แต่งตัวเสร็จ เดินมาหาฉันที่นั่งเอาหลังพิงหัวเตียงอยู่ก่อนจะเอ่ยขึ้น

“กลับดึกเหรอคะ?”

“ไม่แน่ใจเหมือนกัน ไว้เดี๋ยวพี่โทรบอกพราวอีกที” ฉันพยักหน้าเป็นเชิงรับรู้กลับไป ก่อนที่พี่องศาจะโน้มตัวลงมาจุ๊บที่หน้าผากฉันอย่างอ่อนโยน

“ไปทำงานได้แล้วค่ะ เดี๋ยวคุณสุนีย์โทรตามอีก” ความจริงวันนี้พี่องศาต้องไปทำงานตั้งแต่ตอนเช้าแล้วนะ แต่กว่าเราสองคนจะได้นอนก็เกือบจะหกโมงเช้าอยู่แล้วคงไม่ต้องบอกก็รู้ว่าพวกเราทำอะไรกัน

อีกอย่างเมื่อช่วงสิบโมงกว่าๆ คุณสนีย์ที่เป็นเลขาพี่องศาก็โทรมาตาม บอกว่ามีเอกสารด่วนจะให้เซ็น

“งั้นพี่ไปแล้วนะ ถ้าเหงาก็ชวนเพื่อนไปช้อปปิ้งนะครับ บัตรที่พี่ให้พราวใช้ได้ตามสบายเลยนะ” คนตรงหน้าเอ่ยบอกฉันพร้อมกับระบายรอยยิ้มอย่างอ่อนโยนมาให้ แล้วก็บัตรที่ว่าคือบัตรเครดิตไม่จำกัดวงเงินที่พี่องศาให้ฉันเมื่อเดือนก่อนนั่นแหละ ตั้งแต่ที่ไปรูดนาฬิกาให้พี่เพทาย ฉันก็ไม่ได้ใช้อีกเลย

คือไม่รู้จะใช้อะไร อีกอย่างพ่อกับแม่ก็ให้เงินฉันไว้ใช้ทุกเดือนอยู่แล้ว ซึ่งมันก็พอสำหรับฉันนะ แต่ถ้าไม่พอก
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status