บทที่ 135

“ท่านไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องนั้น เมื่อทำความคุ้นเคยแล้ว ท่านก็จะทำได้ดีเอง ส่วนเรื่องค่ารักษาพยาบาล ตอนนี้เถ้าแก่จ้าวอาจจะยังไม่มีจ่าย เช่นนั้นต่อไปนี้ค่อยหักจากเงินเดือนของท่านจะว่าอย่างไร?”

ตอนนี้เถ้าแก่จ้าวเข้าใจความตั้งใจของนางแล้ว และรู้สึกขอบคุณเป็นอย่างยิ่ง จนดวงตาของเขาเริ่มแดงก่ำ

“นับจากนี้ชีวิตของจ้าวจงจะเป็นของคุณชายซี ข้าน้อยจ้าวผู้นี้ไม่ต้องการค่าจ้าง ข้ายินดีที่จะลงนามในสัญญาทาส จากนี้ไปคุณชายซีจะเป็นนายท่านของข้าน้อย!” ไม่ว่าเถ้าแก่จ้าวจะอ่อนเพลียแค่ไหนก็ตาม แต่เขาคุกเข่าลงอย่างจริงใจและเด็ดเดี่ยว

ฉู่เนี่ยนซีและคนอื่น ๆ ไม่คิดว่าเขาจะเลือกทำเช่นนี้ การลงนามในสัญญาทาสก็เหมือนกับการขายตัวเอง ในอนาคตเขาจะไม่มีสิทธิเช่นปุถุชนทั่วไป จะเป็นเพียงทาสไปตลอดชีวิต และเขาจะต้องทำทุกอย่างที่ฉู่เนี่ยนซีสั่ง

นั่นทำให้ฉู่เนี่ยนซีตกใจและรู้สึกว่านางมองคนไม่ผิด จากนั้นนางก็ยิ้มและพูดติดตลกกับเขาว่า “ถ้าข้าเดาไม่ผิด ลูกชายของท่านเตรียมตัวจะสอบจอหงวนใช่หรือไม่ ถ้าเขาสามารถสอบได้ระดับสูง แต่กลับมีพ่อเป็นทาสจริง ๆ นั่นจะไม่กลายเป็นเรื่องตลกหรอกหรือ อีกทั้งข้าเองก็ไม่ได้ต้องการทาส ถ้า