บทที่ 134

“ท่านไม่จำเป็นต้องตำหนิตัวเอง เหตุผลที่ข้ารักษาท่านก็เป็นเพียงเพราะท่านเลี้ยงดูบุตรมาให้เป็นคนกตัญญู ส่วนเรื่องอื่นเช่นเรื่องเงินนั้น ท่านก็ยังต้องจ่ายค่ารักษาพยาบาลอยู่ดี”

เมื่อมีการกล่าวถึงค่ารักษา สีหน้าของเถ้าแก่จ้าวก็แสดงถึงความไม่สบายใจ ขณะที่เขากำลังจะพูด ก็มีเสียงจากข้างนอกดังขึ้น

“ฮูหยิน ให้พวกเราเข้าพบเถ้าแก่จ้าวเถอะ”

“ไม่ใช่ว่าข้าไม่อยากอนุญาตให้พวกเจ้าเข้าไป แต่ท่านหมอเทวดากำลังรักษาเขาอยู่ พวกเจ้าขอลากับท่านอาจารย์ไว้รึเปล่า? ก่อนจะพากันวิ่งมาถึงที่นี่”

จ้าวเฉิงไฉได้ยินดังนั้น จึงพยักหน้าเป็นเชิงขอโทษฉู่เนี่ยนซีแล้วเดินออกไป

สักพักเสียงข้างนอกก็หยุดลง จ้าวเฉิงไฉและคนอื่น ๆ ก็เข้ามา

อวี๋หนานเดินไปหาฉู่เนี่ยนซี และพูดเสียงเบา “ได้ยินว่าเป็นกลุ่มเด็กเร่ร่อนที่เถ้าแก่จ้าวคอยให้ความช่วยเหลือขอรับ อีกทั้งยังจ้างอาจารย์มาสอนหนังสือพวกเขาที่นี่ด้วย วันนี้พอได้ยินมาว่าเถ้าแก่จ้าวป่วยเลยกรูกันมาเยี่ยม”

ฉู่เนี่ยนซีเงยหน้ามอง ไม่คิดว่าที่ฮูหยินจ้าวพูดเกี่ยวกับการช่วยเหลือขอทานก่อนหน้านี้จะมีความเป็นมาเช่นนี้

พวกเขาไม่เพียงแต่จัดหาอาหารและน้ำดื่มให้เท่านั้น แต่ยังจ่ายค่