บทที่ 118

“จับเขาไว้!”

เสียงของจักรพรรดิดังขึ้น เย่เฟยหลีจึงรีบไปด้านหน้าเพื่อหยุดคนที่ลอบสังหาร แต่มุมปากของเขากำลังขยับ เลือดสดได้ไหลออกมาจากมุมปากของเขา และเขาก็ล้มลงไปกับพื้น

“เขาโดนพิษ” สีหน้าของเย่เฟยหลีหม่นลง และเสียงของเขาก็เย็นชามากขึ้น

ฉู่เนี่ยนซีขมวดคิ้ว ก่อนจะมองไปที่ฮองเฮา เห็นเพียงมุมปากของนางที่ยกยิ้มขึ้น แววตาเต็มไปด้วยความสะใจ

ฉู่เนี่ยนซีกำหมัดทั้งสองข้างแน่น อดไม่ได้ที่จะรู้สึกรำคาญ

สมกับที่เป็นนางจริง ๆ ไม่แยแสต่ออะไรทั้งนั้น

“ดูเหมือนว่า อาการบาดเจ็บอย่างกระทันหันของนักพรตจะมีสาเหตุมาจากองครักษ์คนนี้ด้วยเช่นกัน ตอนนี้เราควรทำเช่นไรดี ท่านนักพรตยังไม่ทันได้อธิบายให้ชัดเจนเลย” ฮองเฮายกมือปิดปาก ก่อนจะมองไปยังไทเฮา

ตอนนี้ไทเฮาก็ตกใจเป็นอย่างยิ่ง เมื่อได้ฟังสิ่งที่ฮองเฮาพูดก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้

หรือว่าองครักษ์คนนี้จะเป็นคนของฉู่เนี่ยนซี หรือนี่จะเป็นสิ่งที่ทำให้นักพรตโดนบทลงโทษของสวรรค์?

เหตุใดนางถึงได้คิดฆ่าคนเพื่อปิดปากเล่า หรือกลัวว่านักพรตจะเจรจากับสวรรค์อีกครั้ง แล้วนางจะถูกจับไปเผางั้นหรือ?

ไทเฮายิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกว่าองครักษ์คนนี้ก็อาจจะเ