บทที่ 473

ไม่นาน หยุนเจิงก็พบกับนักรบภูตสิบแปด

คนสองคนที่ได้รับบาดเจ็บก็ส่งตัวไปรักษาพยาบาลแล้ว

ส่วนที่เหลืออีกหกคนกำลังกินข้าวอยู่ในกระโจม เห็นได้ชัดว่าหิวโซแล้ว

เมื่อเห็นหยุนเจิงเข้ามา ทุกคนถึงได้หยุดกินแล้วลุกขึ้น

“กินต่อเถอะ ไม่ต้องสนใจข้า!”

หยุนเจิงห้ามกลุ่มคนที่กำลังจะคำนับให้ “กินอิ่มก่อนค่อยว่ากัน!”

“ขอบพระทัยท่านอ๋อง”

ทุกคนตอบรับพร้อมกัน แล้วกินอาหารต่อไป

พวกเขาที่รู้ว่าหยุนเจิงมีเรื่องจะถามจึงเร่งมือกินอาหารเป็นพิเศษ

“ท่านอ๋อง ข้ากินอิ่มแล้ว!”

ภูตหนึ่งดื่มน้ำลงไป แล้วลุกขึ้นก่อน

นับตั้งแต่ที่พวกเขาได้รับการฝึกฝน หยุนเจิงก็ขอให้พวกเขาลืมชื่อและตัวตนของพวกเขาซะ

ดังนั้นพวกเขาจึงเหลือเพียงหมายเลข

ตั้งแต่ภูตหนึ่งไปจนถึงภูตสิบแปด

“ดี!”

หยุนเจิงพยักหน้าเล็กน้อย แล้วเรียกภูตหนึ่งมานั่งข้างๆ “เล่ารายละเอียดทุกอย่างให้ข้าฟังที!”

“ขอรับ!”

ภูตหนึ่งไม่รีรอ รีบเล่ารายละเอียดที่พวกเขาได้พบเจอมาทันที

พวกเขาข้ามไปที่เขตเป่ยหวนผ่านแม่น้ำไป๋สุ่ยตามคำสั่งของหยุนเจิง หลังจากนั้นก็สำรวจรอบๆ เขตเป่ยหวน และตามหากลุ่มทหารม้าน้อยของเป่ยหวน

แต่ทว่า แรกเริ่มพวกเขาดวงไม่ดีนัก เป่ยหวนที่อยู่บริเว