บทที่ 480

“พูดภาษาคน!”

หยุนเจิงหน้ามุ่ยขัดจังหวะตู้กุยหยวน

เฝ้ามองท้องฟ้ายามค่ำคืน?

เขาไม่เชื่อว่าตู้กุยหยวนจะเฝ้ามองท้องฟ้ายามค่ำคืน!

เมื่อได้ฟังคำพูดของหยุนเจิง ตู้กุยหยวนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ “เมื่อก่อนข้าเคยเรียนการเฝ้ามองท้องฟ้าจากคนที่ถูกเนรเทศมาซั่วเป่ยมานิดหน่อย แต่ที่สำคัญคือแขนข้างนี้ของข้าก่อปัญหา...”

ด้วยการอธิบายสถาการณ์ของตู้กุยหยวน พวกเขาจึงเข้าใจสถานการณ์

แขนที่หักตู้กุยหยวนจะรู้สึกเจ็บทุกครั้งเมื่อถึงฤดูหนาว แต่ก็ไม่ใช่ความเจ็บขนาดที่ทนไม่ไหว

แต่ว่า แขนที่หักของตู้กุยหยวนวันนี้เจ็บเป็นพิเศษ

แม้เขาจะมีความอดทนต่อความเจ็บปวดก็ตาม ก็แทบจะทนไม่ไหวแล้ว

ด้วยประสบการณ์ของเขา นี่เป็นจุดเริ่มต้นของลมหนาวเสียดกระดูกใกล้มาถึงแล้ว

ทางด้านซั่วเป่ย เมื่อลมหนาวเสียดกระดูกมาถึง ก็จะมีหมอกหนาตามมาด้วย

แต่ว่า หมอกหนานี้ไม่เช่นหมอกที่พบเห็นได้ทั่วไป

แต่เป็นหมอกน้ำแข็ง!

มันก็คือความหนาวจนควันออกปากที่พวกอวี้ซื่อจงพูดถึง

จากประสบการณ์ของพวกเขา หลังผ่านวันหมอกน้ำแข็งหนา ก็น่าจะมีหิมะตกเป็นวงกว้างแล้ว

ดังนั้น ตู้กุยหยวนจึงคาดว่า เป่ยหวนจะฉวยโอกาสนี้บุกโจมตี

ไม่ว่าจะเป็นหมอกน้ำแข็งหรือว่