Share
บทที่ 483
Related chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 484
เดิมทีก่อนหน้านี้พวกเขารู้สึกกังวล กลัวว่าต้าเฉียนจะส่งคนจำนวนน้อยมาซุ่มโจมตีที่นี่ตอนนี้ พวกเขาไม่ต้องกังวลแล้ว!เวลานี้ ทัพหน้าส่งคนมารายงาน บอกว่าพวกเขาเจอกับการขัดขวางของชาวต้าเฉียน“มีม้าและคนเท่าใด?”ซู่ตูถามทันที“หลายสิบคน!”ทหารส่งสารตอบกลับ “พวกเขาโจมตีเราด้วยธนูและก้อนหิน ทำให้คนของเราบาดเจ็บและตายเป็นจำนวนเล็กน้อย”แล้วทันใดนั้นก็นึกขึ้นมาได้ “ต้องเป็นทหารยามของป้อมเฝ้ายาม”“จำนวนแค่หลายสิบคน ยังคิดจะขัดขวางการบุกของทหารม้าเป่ยหวนข้า?”ซู่ตูหัวเราะเหยียดหยาม จากนั้นก็ตะโกนสั่งลั่น “ถ่ายทอดคำสั่งลงไป ไม่ต้องสนใจการขัดขวางของศัตรู ทั้งหมดเร่งเข้าไปในหุบผาชัน!”“ขอรับ!”ผู้ส่งสารไปถ่ายทอดทันทีซู่ตูบิดคอไปมา ตะโกนสุดเสียงใส่ทุกคนด้วยสีหน้าดุดัน “บุกเข้าไป! ข้ารอที่จะนำหัวใจของพวกเขามาใส่เหล้า!”“ขอรับ!”ทุกคนรอบกายของซู่ตูพากันร้องตะโกนออกมาทุกคนดูตื่นเต้นมากด้วยคำสั่งของซู่ตู ทัพทหารม้าเป่ยหวนยาวไร้ที่สิ้นสุดมุ่งตรงเข้าไปในหุบผาชันหุบผาชันสายนี้ทั้งยาวทั้งแคบ ส่วนที่กว้างที่สุดของหุบผาชันล้วนไม่เกินสิบจ้างส่วนที่แคบที่สุด อาจมีความกว้างเพียงยี่สิบสามสิบ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน ตอนที่ 485
วินาทีนั้น ทางเข้าหุบผาชันเกิดไฟไหม้ลุกลามขณะเดียวกัน คนที่ซ่อนตัวแทรกซึมอยู่ด้านบนหุบผาชันเป็นเวลานานมาอยู่ที่ขอบหน้าผาแล้วตามมาด้วยฝนลูกธนู ทหารม้าเป่ยหวนภายในหุบผาชันวุ่นวายอลม่าน“มีการซุ่มโจมตี! ถอยเร็ว! ถอยเร็ว!”ซู่ตูชักดาบออกมาแล้วปัดลูกธนูที่โจมตีเข้ามา จากนั้นก็ร้องตะโกนจากนั้น ทหารม้าของเป่ยหวนเวลานี้วุ่นวายเละเทะเสียงตะโกนของซู่ตู จมอยู่ในเสียงกรีดร้องของผู้คนและเสียงร้องของม้าศึกมานานแล้ว“ถอย! ถอยเร็ว!”เย่ซู่เซียนก็ตะโกนร้องสุดเสียงขณะนี้ รอยยิ้มบนใบหน้าทั้งสองคนหายไปนานแล้ว เหลือไว้เพียงความหวานกลัวและลนลายไม่มีสิ้นสุดมองดูฝนลูกธนูเต็มท้องฟ้าปลิดชีวิตทหารม้าเป่ยหวนอย่างต่อเนื่อง ตรงหน้าของทั้งสองคนมีแต่สีแดงภายในหุบผาชันเช่นนี้ กองทหารซุ่มโจมตีของต้าเฉียนอยู่ที่สูงโจมตีข้างล่าง ยึดครองความได้เปรียบของภูมิประเทศโดยสิ้นเชิง การโต้ตอบเล็กน้อยของพวกเขาแทบจะไม่เป็นผลเลยแล้วก็ยังไม่อาจออกจากหุบผาชันได้ ได้แค่รอกองทัพของเขาถูกทำลายสิ้นเท่านั้น!ขณะที่สองคนกำลังวิตกกันมาก นายกองทัพหลังพร้อมด้วยทหารม้าคุ้มกันสองสามคน บุกฝ่าฝนลูกธนูมาถึงข้างกายซู่ตู ร้องไห้กล
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 486
“ห๊า?”องครักษ์คุ้มกันมองหยุนเจิงอย่างไม่มึนงง “องค์ชาย พวกเราใกล้ได้รับชัยชนะแล้ว ยังต้องการกำลังเสริมหรือ?”“กำลังเสริมพายลมสิ!”หยุนเจิงหัวเราะด้วยความโมโหเพราะคนโง่นี่ “เรียกพวกเขามาเก็บกวาดสนามรบ! ศพม้าศึกมากมายเช่นนี้ เจ้าแบกกลับไปหรือ?”องครักษ์คุ้มกันชะงักเล็กน้อย จากนั้นก็พลันได้สติ รับคำสั่งด้วยความตื่นเต้นจริงด้วย!ศพม้าศึกมากมายเช่นนี้!เอาแต่จุดไฟเผาไม่ได้กระมัง?ศพม้าศึกเหล่านี้นำกลับไป ฤดูใบไม้ผลิปีหน้าก็ไม่ขาดแคลนเนื้อแล้ว!ม้าหนึ่งตัว คุ้มค่ากว่าแกะหลายตัวมาก!การซุ่มโจมตีในหุบเขายังคงดำเนินต่อไปทหารม้าเป่ยหวนยังคงต่อต้านอย่างสิ้นหวังแต่คนที่ล้มลงก็มีมากขึ้นเรื่อยๆ แรงการต่อต้านของพวกเขาก็น้อยลงเรื่อยๆ แล้ว!เปลวไฟตรงหน้าใกล้มอดแล้ว หยุนเจิงสั่งทันที “ตีกลอง!”“ตึงๆๆ...”เสียงกลองเร่งจังหวะดังขึ้นเมื่อได้ยินเสียงกลอง ทหารต้าเฉียนแทบทนไม่ไหวพากันพรั่งพรูเข้าไปในหุบผาชัน“ลงม้า! ฆ่า!”หยุนเจิงชักดาบออกมา จิตสังหารพุ่งพล่านบุกเข้าไป“ฆ่า!”“ฆ่า!”“เหล่าพี่น้อง ถึงเวลาล้างแค้นแล้ว!”“ฆ่าชาวเป่ยหวนให้หมด!”อารมณ์ของทหารต้าเฉียนพุ่งสุดขีด แต่ละคนร้
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 487
ความอัปยศเมื่อห้าปีก่อนที่ประทับไว้อยู่ใจทหารชาวนาทหารชาวนาเหล่านี้ บอกได้ว่าทุกคนล้วนมีความแค้นกับเป่ยหวนวันนี้ ห้าปีผ่านไปในชั่วพริบตาในที่สุดพวกเขาก็ได้ชัยชนะครั้งใหญ่ล้างความอัปยศก่อนหน้านี้แล้วได้ฟังเสียงร้องแห่งความยินดีก้องไปทั้งหู ในใจของหยุนเจิงเกิดความรู้สึกกล้าหาญความสะอิดสะเอียนก่อนหน้านี้หายไปแล้วแทนที่ด้วยความภูมิใจและความดีใจวางแผนมาตั้งนาน ในที่สุดก็ได้รับชัยชนะแล้ว!ตอนที่หยุนเจิงกำลังทอดถอนใจ เสิ่นลั่วเยี่ยนก็ผาเข้ามาหาเขา กอดหยุนเจิงเอาไว้ ตะโกนร้องด้วยความตื่นเต้น “พวกเราชนะแล้ว! ข้าแก้แค้นให้พ่อและพี่ชายสองคนได้แล้ว...”เสิ่นลั่วเยี่ยนดีใจ ตะโกนร้องอย่างทนไม่ไหวแต่เวลาไม่นาน หยุนเจิงพบว่าเสิ่นลั่วเยี่ยนผิดปกติหยุนเจิงผลักเสิ่นลั่วเยียนออกเบาๆ จึงพบว่าดวงตานางเต็มไปด้วยรอยน้ำตา“เอาล่ะ เลิกร้องแล้ว”หยุนเจิงยกมือที่เปื้อนเลือดชัดน้ำตาให้เสิ่นลั่วเยี่ยน “นี่เพิ่งถึงไหนเอง? เป็นเพียงชัยชนะสนามหนึ่ง ยังไม่เพียงพอต่อการปลอบโยนวิญญาณของพวกเขาที่อยู่บนฟ้าเลย!”“อื้ม!”เสิ่นลั่วเยี่ยนพยักหน้าหนักๆ กล่าวเสียงสั่น “ข้า...ข้าเชื่อเจ้า!”“ดีแล้ว เอาหิม
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 488
แม้พวกเขาจะวางตำแหน่งอยู่ด้านบนโจมตีด้านล่าง แต่ทหารม้าเป่ยหวันไม่สามารถยิงโดนพวกเขาได้ทั้งหมดถึงเช่นไรทหารม้าเป่ยหวนก็มีหนึ่งหมื่นหกพันคนเข้าสู่วงล้อมการซุ่มโจมตีแม้ว่าแมวตาบอดจะพบกับหนูที่ตายแล้วก็ตาม แต่บางคนก็ยังยิงธนูถูกทหารต้าเฉียนตอนที่เข้าไปกำจัดศัตรูที่เหลืออยู่ โดยพื้นฐานแล้วทหารทุกคนรวมตัวกันแบ่งเป็นขบวนการต่อสู้ขนาดเล็กเพื่อร่วมกันกำจัดศัตรูที่เหลืออยู่ การบาดเจ็บล้มตายมีน้อยมากจริงๆ“เช่นนี้เอง?”สีหน้าของหยุนเจิงดีขึ้นเล็กน้อย จากนั้นก็ถาม “พวกเราฆ่าทหารศัตรูไปกี่คน?”พูดถึงการจับและสังหารศัตรูในสงครามครั้งนี้ อวี๋ซื่อจงเปลี่ยนเป็นดีใจอีกครั้งโดยพลันสงครามครั้งนี้ สังหารเป่ยหวนไปหนึ่งหมื่นห้าพันกว่าคน มีนักโทษถูกจับเจ็ดร้อยกว่าคนที่สำคัญคือทัพหลังเป่ยหวนบางส่วนยังไม่ได้เข้ามาในหุบผาชน คนเหล่านั้นล้วนหนีไปแล้วพวกเขายังสามารถยึดม้าสุภาพดีได้อีกหนึ่งพันตัว ม้าที่บาดเจ็บเล็กน้อยสามพันตัวแต่ว่า เพราะตอนที่พวกเขาซุ่มโจมตีด้วยฝนลูกธนูไม่เลือกหน้า ม้าศึกจำนวนมากแม้ยังไม่ตาย แต่ก็ยังถูกธนูยิงตามร่างกาย สามารถรักษาชีวิตรอดได้มีจำนวนน้อยอีกทั้ง ม้าศึกที่เจ็บสาหัสต
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 489
เสิ่นลั่วเยี่ยนไม่เชื่อคำพูดไร้สาระบอกว่าเป็นคนมีหลักคุณธรรมของงหยุนเจิง!สงครามแย่งชิงเจ้าตายข้าอยู่ มีผู้ใดกล่าวเรื่องคุณธรรม?หยุนเจิงยิ้มเจ้าเล่ห์ จากนั้นก็ตอบ “ข้ากำลังคิดจะใช้ศพแลกกับม้าศึกเป่ยหวน”“แลกม้าศึก?”ทุกคนมองหยุนเจิงด้วยความตะลึงหยุนเจิงแกะสะเก็ดเลือดบนเส้นผม จากนั้นก็กล่าวเรียบๆ “พวกเราเองก็สูญเสียทหารห้าร้อยคน ข้ายังมีเมตตาและคุณธรรมส่งศพทหารม้าเป่ยหวนคืนให้เป่ยหวน เป่ยหวนไม่ควรชดเชยให้พวกเราหน่อยหรือ?”“……”เมื่อได้ยินคำพูดของหยุนเจิง ทุกคนพากันทำหน้าเอือมระอาเมตตามีคุณธรรม?เกรงว่าเขาจะหลอกเป่ยหวนให้ตายกระมัง!“เจ้ารักษาหน้าตาหน่อยได้หรือไม่?”เสิ่นลั่วเยี่ยนยิ้มแล้วกล่าวสาปแช่ง “เป่ยหวนไม่เรียกร้องความเสียหายจากเจ้าก็ไม่เลวแล้ว เจ้ายังกล้าขอการชดเชยจากเป่ยหวน?”ความสูญเสียของเป่ยหวนเกือบหนึ่งหมื่นหกพันคน พวกเขากลับสูญเสียไม่ถึงห้าร้อยด้วยซ้ำเขายังไปหาเป่ยหวนเพื่อเรียกร้องความเสียหาย?เป่ยหวนให้เขา นั่นก็ผิดปกติแล้ว!“แน่นอนต้องชดเชย!”หยุนเจิงกล่าวอย่างมั่นอกมั่นใจ “เป็นพวกเขาที่เริ่มสงคราม พวกเรามีสิทธิ์ใดไม่เอาการชดเชย? ปานปู้สุนัขนี่ยังติดค้า
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 490
ทัพศัตรูต้องการซุ่มโจมตีพวกเขา แน่นอนต้องเร่งเดินทางมายังหุบผาชันล่วงหน้าอย่าน้อยทัพศัตรูก็ต้องอยู่ค้างในป่าหนึ่งคืน ถึงจะมาซุ่มโจมตีพวกเขาแต่เช้าได้“ล่วงหน้ากี่วัน?”อู้เลี่ยกำมีดในมือไว้แน่น กัดฟันกล่าว “เป็นไปไม่ได้! อากาศหน้าเช่นนี้ แพะต้าเฉียนเหล่านั้น ไม่มีทางทนความหนาวในทุ่งน้ำแข็งได้นานเช่นนั้น คืนเดียวพวกเขาก็ทนไม่ไหว!”อู้เลี่ยดูถูกชาวต้าเฉียนถึงที่สุดอากาศหนาวๆ เช่นนี้ ค้างคืนในป่า แม้แต่ชาวเป่ยหวนยังจะที่จะทนไหว นับประสาอะไรกับชาวต้าเฉียน?ปานปู้ส่ายหน้ายิ้มเหยเก “องค์ชายประเมินชาวต้าเฉียนต่ำไปแล้ว! แม้ทหารต้าเฉียนไม่กล้าหาญองอาจเท่ากับเราเป่ยหวน แต่พวกเขาไม่ได้โง่! พวกเขามีวิธีมากมายที่จะทนทานให้ผ่านพ้นหลายวันในทุ่งหิมะ เป็นพวกเราที่ประมาทแล้ว...”ทหารม้าชั้นยอดของเป่ยหวนก็รวมตัวกันล่วงหน้า นอนกลางลมหิมะทนกับคืนเหน็บหนาวหนึ่งคืน ถึงมีโอกาสข้ามแม่น้ำไป๋สุ่ยที่เต็มไปด้วยหิมะตั้งแต่เช้าไม่ใช่หรือ?พวกเขาทำได้ ต้าเฉียนไม่อาจทำได้?ขโมยไก่ไม่ได้ ยังเสียข้าวสารอีกกำมือ!เวลานี้ ปานปู้ได้รับรู้ถึงความรู้สึกนี้อยากลึกซึ้งเห็นได้ชัด ชาวต้าเฉียนมองแผนการเขาออกนานแล้ว
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 491
สงครามใหญ่ แม้จะทำให้หยุนเจิงเสียหายไปบ้าง แต่พวกเขาก็ได้กำไรมากมายเช่นกันม้าศึกเป่ยหวนให้เนื้อจำนวนมากับพวกเขาตอนนี้เป็นฤดูหนาว ไม่จำเป็นต้องกังวลว่าเนื้อเหล่านั้นจะเน่าเสียมีเนื้อเหล่านี้ก็เพียงพอให้พวกเขาใช้จนถึงต้นฤดูใบไม้ผลิปีหน้า!อีกทั้ง พวกเขายังได้เกราะมากมาย แม้เป็นเกาะหนัง แต่ก็ดีว่าไม่มีกระมัง?อย่างน้อยก็ยังสามารถส่งให้กองหนุนได้ใช่หรือไม่?ที่สำคัญคือ พวกเขาได้รับม้าศึกจำนวนมากม้าศึกที่บาดเจ็บเล็กน้อยรักษาหน่อย ก็สามารถเข้าสู่สนามรบใหม่ได้อีกครั้งนับไปแล้ว พวกเขาก็นับได้ว่าได้รับม้าศึกสี่พันสี่ร้อยตัวลองคิดถึงความลำบากใจที่พวกเขาต้องต่อรองราคาม้าศึกยี่สิบตัวก่อนหน้านี้ หยุนเจิงก็ต้องถอนใจ ฆ่าคนแล้วปล้นใช้งานได้จริงมากกว่า！ทำเช่นนี้ไม่กี่ครั้ง พวกเขาก็สามารถครอบครองทหารม้านับหมื่นได้แล้ว!หยุนเจิงคิดเงียบๆ อยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็เรียกอวี๋ซื่อจงมา“ปล่อยตัวนักโทษเป่ยหวนสองคน ให้พวกเขาช่วยข้านำจดหมายนี้ไปให้ปานปู้!”กล่าวจบ หยุนเจิงใส่จดหมายในซองแล้วมอบให้อวี๋ซื่อจงพวกเขาได้สอบสวนสถานการณ์แนวหน้าจากนักโทษแล้ว ยืนยันว่าปานปู้อยู่แนวหน้า“ให้ม้าพวกเขาสอง
Latest chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 982
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 981
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 980
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 979
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 978
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 977
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 976
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 975
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 974
