Share
บทที่ 1014
Related chapters
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1015
หนึ่งวันให้หลังหยุนเจิงกลายเป็นทัพหลังกำลังนำทหารรวมตัวกับทัพหน้า ชวีจื้อที่อยู่ทัพหน้าส่งคนมาบอกรายงานข่าวหน่วยสอดแนมจากทัพหน้าหาตำแหน่งของราชสำนักเป่ยหวนพบแล้วแต่ว่า ราชสำนักเป่ยหวนส่างเปล่าไร้ผู้คนเมื่อได้รับข่าวนี้ หยุนเจิงสั่งกองทัพเพิ่มความเร็วหลังครึ่งชั่วยาม พวกเขาก็รวมตัวกับกองกำลังชวีจื้อหลังพักผ่อนเล็กน้อย หยุนเจิงตะโกนออกคำสั่ง “โจมตี! เป้าหมาย ราชสำนักเป่ยหวน!”เมื่อได้ยินเสียงคำสั่งของหยุนเจิง กองกำลังใหญ่เปิดฉากโจมตีอีกครั้งเสียงเกือกม้าโครมครามดังก้องทั่วฟ้าและผืนดินโจมตี!โจมตีไม่หยุด!แม้ไม่มีศัตรู แต่ทหารม้าต้าเฉียนยังคงตั้งขบวนโจมตี เปิดฉากโจมตีราชสำนักเป่ยหวนอย่างต่อเนื่องในที่สุด พวกเขาก็เห็นราชสำนักเป่ยหวนบริเวณไกลๆเกินความคาดหมายของพวกเขา ราชสำนักเป่ยหวนไม่ได้กลายเป็นทะเลเพลิงทว่า สำหรับคนต้าเฉียนแล้ว ที่นี่เป็นทะเลเพลิงหรือไม่ ล้วนไม่สำคัญที่สำคัญคือ พวกเขาได้เยียบเข้าสู่ผืนดินแห่งนี้แล้วพวกเขามาถึงราชสำนักเป่ยหวนแล้ว!ต่อให้ พวกเขาอยากจะจับคนเหล่านั้นที่หนีไปแล้ว“บุก!”“บุกเข้าไป ย่ำม้าสู่ราชสำนักเป่ยหวน!ทุกคนไม่สามารถระงับคว
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1016
นี่เป็นช่วงเวลาที่ควรค่าแก่การเฉลิมฉลอง!ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เป่ยหวนจะค่อยๆ กลายเป็นสวนหลังบ้านของพวกเขา!รอจนกระทั่งหยุนเจิงถูกโยนจนเกือบมึนแล้ว ทุกคนจึงวางเขาลง“เอาล่ะ อย่าเอาแต่ดีใจ! รีบไปพักผ่อนก่อน!”หยุนเจิงยิ้มจ้องมองทุกคน จากนั้นก็สั่งเกาเหอ “ก่อนที่จะฉลอง ไปหาเชลยพวกนั้น ถามว่าหลังจากพวกพ่อตาของข้าแพ้สงครามปีนั้น สถานที่ที่ร่างถูกม้าศึกของทัพศัตรูเยียบย่ำจนแหลกเหลวอยู่ที่ใด”เกาเหอชะงักเล็กน้อย รีบรับคำสั่งไม่นาน เกาเหอการถามตำแหน่งมาจากเชลยศึกหยุนเจิงสั่งให้เชลยศึกพาพวกเขาไปสถานที่แห่งนี้ ห่างจากพวกเขาไม่ถึงห้าลี้เท่านั้นถ้าเสิ่นหนานเจิงนำกองทัพหนึ่งหมื่นโชคดีสักหน่อย บางที พวกเขาก็คงได้ย่ำม้าสู้ราชสำนักเป่ยหวนจริงๆ แล้วน่าเสียดาย ในที่สุดพวกเขาก็กองทัพล่มสลายผืนดินแห่งนี้ มองไม่เห็นร่องรอยที่หลงเหลือจากการต่อสู้แล้วแต่ว่า หากมองอย่างละเอียด ก็ยังเห็นเศษกระดูกบางส่วนบนพื้นได้หยุนเจิงคุกเข่า ขุดลงไปเล็กน้อย ก็เห็นกระดูกโพลนขาวชิ้นหนึ่งไม่รู้เจ้ากระดูกขาวชิ้นนี้เป็นของผู้ใดแต่น่าจะเป็นกระดูกของผู้กล้าเป่ยหวนท่านหนึ่ง“ไป เอาถุงมาให้ข้า!”หยุนเจิงเ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1017
“ว่ะฮ่าๆ...”ยังอยู่ห่างไกล เสียงหัวเราะที่เป็นเอกลักษณ์ของฉินชีหู่ดังขึ้นฉินชีหู่และต่งกังขี่ม้ามาถึงหยุนเจิงอย่างรวดเร็วต่งกังกำลังจะกระโดดลงจากหลังม้าเพื่อทำความเคารพ กลับถูกหยุนเจิงห้ามไว้“รีบบอกมา ทางนั้นพวกเจ้าเกิดสิ่งใดขึ้น?”หยุนเจิงถามทั้งสองคนด้วยความสงสัย “พวกเจ้าบุกทะลวงกองทัพศัตรูทางนั้นแล้ว?”“เป็นเช่นนั้นแน่นอน!”ฉินชีหู่ยิ้มเจ้าเล่ห์ “พวกเราบุกทะลวงทัพศัตรูแล้วรีบตรงมาที่นี่ นึกไม่ถึง ยังถูกพวกท่านชิงตัดหน้าแล้ว...”ภายใต้การซักไซ้ของหยุนเจิง ทั้งสองคนบอกเล่ารายละเอียดการบุกทะลวงทัพศัตรูในตอนแรกสุด พวกเขายังรู้สึกหวาดหวั่นนึกไม่ถึง คนและม้าของพวกเขาเส้นทางนั้น รวมกับกองทัพรับใช้เป่ยหมัวถัวแล้ว มีเพียงสองหมื่นกว่าคนเท่านั้นอักทั้ง นี่ยังนับรวมทหารราบขนส่งคุ้มกันเสบียงห้าพันคนด้วยหากทัพศัตรูบุกมาโดยตรง พวกเขาต้องเสียหายอย่างหนักแน่นอนทว่า กุ่ยฟางและเป่ยหวนต่างคนจะให้อีกฝ่ายมาสิ้นเปลืองกับต้าเฉียน ส่งผลให้ทั้งสองฝ่ายไม่สามารถทำงานร่วมกันได้แม้ว่าจะมีความแข็งแกร่งก็ตามหลังจากอวี๋ซื่อจงมาถึง มองเห็นปัญหาของกุ่ยฟางและเป่ยหวนด้านหนึ่งอวี๋ซื่อจงรีบติดต่
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1018
“ดีไม่ดี พวกเราสามารถจัดการคนและม้าที่เป่ยหวนวางไว้ตำแหน่งทางเดินทะเลทรายตะวันตกได้...”หลังจากชวีจื้อเป่ยหวน ทุกคนก็เริ่มพูดพร่ำเรื่อยเปื่อยทุกคนตื่นเต้นเป็นพิเศษ ราวกับฉีดเลือดไก่หลังจากพวกเขารวมตัวกับกองทหารโลหิต กำลังทหารมีเกือบหนึ่งหมื่นสองพันคนตอนนี้เป่ยหวนอ่อนแออย่างมากหนึ่งหมื่นคนของพวกเขา มีทุนพอที่จะอาละวาดด้านหลังของทัพศัตรูต่อให้ไม่สามารถยึดม้าศึกชั้นยอดมาได้มากนัก ก็ยังสามารถสังหารปศุสัตว์จำนวนมากของทัพศัตรูได้เมื่อเป็นเช่นนี้ วิกฤตขาดแคลนอาหารของเป่ยหวนก็จะยิ่งหนักขึ้นเมื่อได้ฟังเสียงของทุกคนพูดพร่ำ หยุนเจิงอดมได้ที่จะแอบพยักหน้าอื้ม ไม่เลว!ล้วนแต่คิดจะขยายผลการรบต่อไปในเมื่อเป็นเช่นนี้ เช่นนั้นก็ขยายผลการรบออกไปแล้วกัน!“พวกเราจำเป็นต้องหาชนเผ่าของพวกเขาให้พบ!”หยุนเจิงใบหน้าเผยรอยยิ้มร้าย “พวกเราเคลื่อนตัวจากราชสำนักบุกไปจากทางด้านตกวันออกของชิ่นหลินก็พอแล้ว! หากพบชนเผ่าของเป่ยหวนได้จะดีที่สุด หากไม่พบ สามารถเดินไปรอบๆ ของทุ่งหญ้าชิ่นหลินได้ เป็นการให้อาหารม้า...”เมื่อได้ฟังคำพูดของหยุนเจิง ทุกคนอดไม่ได้ที่จะลูบศีรษะพวกเขาเดินไปรอบๆ เช่นนี้ มี
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1019
หลังพักครึ่งวัน หยุนเจิงเริ่มนำทัพเคลื่อนทัพเลาะไปตามทุ่งหญ้าซิ่นหลินด้านตะวันออกสองวันก่อนหน้า พวกเขาไม่พลแม้แต่เงาของผีสักตัวแต่ว่า หยุนเจิงไม่ย่อท้อเดิมนี่ก็เป็นเรื่องปกติเมื่อรู้ว่าการล่มสลายของราชสำนักเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ชนเผ่าของทุ่งหญ้าซิ่นหลินที่อยู่ใกล้กับราชสำนัก ย่อมหนีไปตั้งนานแล้วจนกระทั่งตอนบ่ายของวันที่สาม นับรบภูตสิบแปดที่ออกไปสำรวจเส้นทางก็นำข่าวกลับมาด้านหน้าทางขวาของพวกเขาประมาณยี่สิบลี้ มีชนเผ่าอพพยขนาดใหญ่ดูจากทิศทางที่พวกเขาอพยพ น่าจะไปอพยพไปยังทิศทางตะวันออกเฉียงเหนือเมื่อได้รับข่าวนี้ หยุนเจิงและฉินชีหู่ตื่นเต้นดีใจ“สั่งฉินชีหู่ รีบนำทัพมารวมตัวกับพวกเรา! ทหารกองกำลังข้า ลงจากหลังม้าเก็บรวบรวมหญ้าให้พวกเขา เก็บได้เท่าใดก็เท่านั้น!”หยุนเจิงออกคำสั่งอย่างรวดเร็วไม่นาน ฉินชีหู่นำกองทัพด้านหลังเดินทางมาถึงหลังพักผ่อนเล็กน้อย พวกเขารวมทหารไว้ด้วยกัน เปิดฉากบุกไปทางชนเผ่าแห่งนั้นโดยเร็วไม่นาน พวกเขาก็เห็นชนเผ่าแห่งนั้นไม่ได้พูดสิ่งใดมากมาย หลังหยุนเจิงให้สัญญาณมือบุกโจมตี กองทัพใหญ่มุ่งหน้าเข้าหาชนเผ่าเป่ยหวนอย่างรวดเร็วการสู้ครั้
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1020
แต่ว่า เพราะเป่ยหวนต้องหารเสบียงกองทัพและม้าศึกจำนวนมาก เจียเหยาจึงตัดแบ่งชนเผ่าของตัวเองนางยึดเอาปศุสัตว์จำนวนมากจากชนเผ่าของนาง เหลือไว้เพียงสัตว์จำพวกแพะบางส่วนจากนั้น นางก็กระจายชนเผ่าของนางไปยังชนเผ่าอื่น ไม่ขอร้องให้ชนเผ่าอื่นปฏิบัติดีต่อคนเหล่านี้ ขอแค่ให้คนของชนเผ่านางมีกิน อย่าปล่อยให้พวกเขาอดตายก็พอแล้วก่อนที่จะแยกย้ายคนเหล่านี้ เจียเหยารับปากกับพวกเขา สักวันจะชดใช้ให้พวกเขาเป็นสองเท่าผู้เฒ่ากล่าวจบ ก็กล่าวอย่างตะกุกตะกัก “องค์หญิงเจียเหยาบอกว่า จิ้งเป่ยอ่องของต้าเฉียนเป็น...คนดี ไม่มีทางฆ่าผู้บริสุทธิ์ ขอร้อง...ท่านอ๋องปล่อยพวกเรา...”คนดี?หยุนเจิงแทบจะหลุดหัวเราะเพราะประโยคของผู้เฒ่าแล้วเจียเหยากำลังแจกไพ่คนดีกับเขาไปทั่วโลกหรือ?เขาเป็นคนดีเสียที่ไหน!คิดว่า ภายในใจคนเป่ยหวน เขาก็คือปีศาจกระมัง?“วางใจ ข้าเคารพกฎของทุ่งหญ้าเสมอมา!”หยุนเจิงกลั้นรอยยิ้ม มองผู้เฒ่าอย่างไม่แยแส จากนั้นก็สั่งอวี๋ซื่อจง “ทิ้งม้าของพวกเขาไว้ ปศุสัตว์ที่เหลือ ฆ่าให้หมด! ให้พวกเขาได้กินอิ่มสักมื้อ!”“ใต้เท้า ไม่เอา!”เมื่อได้ฟังคำของหยุนเจิง ผู้เฒ่าร้องไห้คร่ำครวญหลั่งน้ำตา “พวก
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1021
เจียเหยาพาคนล่าถอยไม่หยุดพบกับชนเผ่าบางส่วนระหว่างทาง ก็ส่งคนไปช่วยชนเผ่าเหล่านี้อพยพระหว่างล่าถอย เจียเหยาได้ข่าวที่สายลับนำกลับมาทหารต้าเฉียนรับช่วงต่อคนชราอ่อนแอเหล่านั้น แล้วก็ไม่ได้ทำให้คนชราเหล่านั้นลำบากหลังจากได้รับข่าวนี้ เจียเหยาถอนหายใจยาว หินก้อนใหญ่ภายในใจก็วางลงสักทีสำหรับนางแล้ว การตัดสินใจครั้งนี้ยากลำบากมากแต่ด้วยความโชคดี การตัดสินใจนี้ถูกต้องแล้ว แม้เจียเหยาเกลียดหยุนเจิงจนอยากสับร่างเป็นหมื่นชิ้น แต่กล่าวถึงเรื่องนี้แล้ว นางควรขอบคุณหยุนเจิงด้วยความสัมพันธ์ของพวกเขากับต้าเฉียน ต่อให้หยุนเจิงไม่สนใจคนชราเหล่านั้น นางก็ไม่มีสิ่งใดให้กล่าวหากแม่ทัพหลักของทัพศัตรูเปลี่ยนเป็นคนอื่น เป็นไปได้มากว่าจะไม่ใช่ผลลัพธ์เช่นนี้แน่นอน ขอบคุณก็ส่วนขอบคุณ ถ้าพบกันในสนามรบ นางยังคงทำทุกวิถีทางเพื่อสังหารหยุนเจิงเพียงแต่ ตอนนี้นางไม่มีความมั่นใจแล้วมั้งเป่ยหวนล้วนไม่มีความมั่นใจในการเอาชนะหยุนเจิงแล้วเป่ยหวนต้องการเวลาเพื่อเลียบาดแผล แล้วก็ต้องการเวลากลับมาลุกขึ้นยืนใหม่อีกครั้งภายในสิบถึงยี่สิบปี พวกเขาไม่คิดจะไปหาต้าเฉียนเพื่อแก้แค้นนอกจาก ต้าเฉียนเกิดส
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1022
คนผู้นี้กล่าวไปร้องไห้ไปผู้ชายตัวโต ร้องไห้ราวกับเด็กคนผู้นี้กล่าวอย่างติดๆ ขัดๆ อยู่นาน จึงเล่าเรื่องทีหยุนเจิงดักซุ่มโจมตีโจมตีพวกเขาจบเจียเหยาถอนหายใจยังดี หยุนเจิงไม่ได้สังหารหมู่ชายหนุ่มของชนเผ่าแห่งนั้น“รอก่อน...”ท่ามกลางความโชคดี เจียเหยาพลันร้องออกมาด้วยความประหลาดใจ “เจ้าบอกว่า หยุนเจิงปล่อยพวกเจ้าทั้งหมด?”หยุนเจิงมีเมตตาเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อใด?ในนี้ต้องมีเรื่องไม่ชอบมาพากล!“ขอรับ”คนผู้นั้นร้องไห้ “แต่วัวแพะของพวกเราถูกฆ่าทิ้งเกลี้ยงแล้ว...”“หยุนเจิงได้บอกสิ่งใดกับพวกเจ้าหรือไม่?”เจียเหยาไม่มีจิตใจสนใจวัวแพะเหล่านั้น รีบไถ่ถามคนผู้นั้นร้องไห้กล่าว “เขาบอกว่า หากพวกเราพบเขาอีกครั้ง เขาจะสังหารพวกเราทั้งหมด! หัวหน้าเผ่าเกรงว่าชนเผ่าอื่นจะถูกโจมตี จึงสังคนไปส่งข่าวให้ทุกชนเผ่า บอกว่าห้ามพวกเขาอพยมมาทางนี้เด็ดขาด...”เมื่อได้ยินคำกล่าวของคนผู้นี้ เจียเหยาใจกระตุกโดยพลันนางรู้เป้าหมายของหยุนเจิงแล้ว!หยุนเจิงจงใจ!เขาต้องการให้ชนเผ่าโดยรอบทุ่งหญ้าซิ่นหลินเดินทางไปยังฉวนหรงและแมนจูตอนเหนือทางนั้น!เขาต้องหารให้กุ่ยฟางไปปล้นชนเผ่าของพวกเขา ทำลายพันธมิตรร
Latest chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1090
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1089
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1088
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1087
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1086
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1080
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1084
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1083
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1082
