บทที่ : 3

บทที่ 3

สุดท้ายอีกฝ่ายก็ได้มาส่งเธออยู่ดี ที่สำคัญกว่านั้นคืออีกฝ่ายมาส่งเธอถึงบ้านอีกด้วยนี้สิ แถมพ่อแม่ของเธอยังชวนอีกฝ่ายทานอาหารเย็นด้วยกันอีก อุตส่าห์ว่าจะไม่ยุ่งกับคนพวกนี้แล้วนะแต่ทำไมคนพวกนี้ถึงได้มาวนเวียนอยู่รอบตัวของเธอกันนักนะ

" ขับรถกลับดี ๆ ล่ะพี่การันต์ " นันทิชาเอ่ยขึ้นอย่างเป็นห่วงชายหนุ่ม

" ครับคุณน้า ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ ผมลานะครับ " ยกมือไหว้ผู้ใหญ่อย่างนอบน้อม

" ค่ะพี่การันต์ "

" ขับระวังด้วยล่ะเรามืดค่ำอย่างนี้อย่าขับเร็วล่ะ "

" ครับคุณน้าผมจะขับระวัง ๆ ครับ ผมกลับก่อนนะชลิน "

" อืม...บายค่ะ " ชลินตอบการันต์เพื่อรักษามารยาทต่อหน้าพ่อแม่ของเธอ แต่ภายในใจกลับอยากไล่ตะเพิดให้อีกคนไปไกล ๆ จากเธอเสียเต็มประดา

การันต์ยิ้มให้ชลินเสร็จจึงเดินออกจากบ้านขึ้นรถหรูของเขา ก่อนจะขับออกจากบริเวณบ้านของเธอไป ชลินเห็นดังนั้นจึงขอตัวขึ้นห้องของตัวเองบ้าง หลังจากเหนื่อยล้าจากการสู้รบปรบมือกับการันต์มาครึ่งค้อนวัน

ชลินเปิดคอมพิวเตอร์ของเธอเพื่อค้นหาข้อมูลบริษัทคู่แข่งของพระเอกนิยายเรื่องนี้เพิ่มเติม เมื่อได้ข้อมูลมามากพอสมควรแล้วเธอจึงคิดหาวิธีที่จะส่งข้อมูลเหล่านี้ให้กับพ่อพระเอกผู้แสนดีของเรื่องนี้ เพื่อเป็นการตอบแทนพ่อแม่ของอีกฝ่ายที่ดีต่อเธอมาโดยตลอดและถือเป็นการทำดีครั้งสุดท้ายทิ้งท้ายในฐานะว่าที่คู่หมั้นให้กับอีกฝ่ายด้วยก็แล้วกัน

" จริงสิในนิยายเขียนเอาไว้ว่าคุณพระเอกเขามีแอคเคานต์หลักนี้นา " พูดกับตัวเองจบก็เริ่มพิมพ์แอคเคานต์ส่วนตัวของชรันทันที เมื่อเช็กแน่แล้วว่าเป็นแอคเคานต์ของอีกฝ่าย จึงกดส่งข้อมูลทั้งหมดที่เธอได้รู้มาจากนิยายที่เธอได้อ่านมาและจากการที่เธอได้หาเพิ่มเติมในเมื่อสักครู่นี้ไปให้กับชายหนุ่ม

ตึ่ก!

" เสร็จเรียบร้อยที่เหลือก็อยู่ที่ความฉลาดของคุณพระเอกกับคุณพระรองแล้วล่ะนะ " แอ่นหลังอย่างสบายอารมณ์

🔸คอนโดมิเนียมหรูหราใจกลางเมือง🔸

การันต์ที่พึ่งอาบน้ำเสร็จ เดินมาทิ้งตัวลงบนเตียงนอนหนานุ่มขนาดคิงไซส์ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเช็กข้อความ อีเมล์ ต่าง ๆ ที่ถูกส่งเข้ามาเพื่อรายงานต่อตน

คุณได้รับข้อความอีเมลจากชรัน

[ แนบรูปเอกสารสำคัญต่าง ๆ ]

' การันต์นายดูนี้สิฉันไม่รู้หรอกนะว่าใครเป็นคนส่งข้อมูลสำคัญเหล่านี้มาให้กับฉันกันนะ แต่ที่แน่ ๆ ฉันคิดว่าคนคนนี้หวังดีต่อบริษัทของฉันและของนายอย่างแน่นอน นายพอจะช่วยสืบได้ไหมว่าใครกันที่เป็นเจ้าของแอคเคานต์ตัวนี้ ฉันอยากรู้ว่าทำไมเขาถึงได้กล้าส่งข้อมูลสำคัญเหล่านี้ให้กับทางเรากันนะ '

[ ตอบกลับ ]

' อืมได้สิ เดี๋ยวฉันจัดการให้ '

จบการสนทนาแบบข้อความ

การันต์วางโทรศัพท์ลงเปลี่ยนเป็นหยิบโน๊ตบุ๊คมาแทน จากนั้นก็เริ่มสืบเสาะหาเจ้าของแอคเคานต์ลับที่ส่งข้อมูลฝั่งคู่แข่งทางบริษัทมาให้กับเพื่อนสนิทของเขา ไม่นานเกินรอเขาก็หาเจ้าของแอคเคานต์ลับเจอ มุมปากหนากระตุกยิ้มขึ้นเมื่อรู้ว่าใครเป็นเจ้าของแอคเคานต์ลับที่เพื่อนสนิทของเขาขอให้สืบเสาะหาให้

" หึ แสบจริง ๆ เลยนะยัยตัวแสบ " ปิดโน๊ตบุ๊คลงแล้วนำไปวางไว้บนโต๊ะข้างหัวเตียงดังเดิม ก่อนจะล้มตัวลงนอน

ชลินตื่นขึ้นมาตั้งแต่เช้าเพื่อมาช่วยแม่ทำขนมไทยไปให้กับมีนาเพื่อนสนิทของแม่ ชลินปั้นแป้งที่ถูกผสมแล้วเป็นก้อนกลม ๆ เล็ก ๆ พอทำเสร็จเธอก็นำมาส่งให้กับแม่ของเธอ

" โห้น่ากินจังเลยค่ะคุณแม่ " ตาลุกวาวเมื่อเห็นขนมที่ทำเสร็จถูกตักขึ้นถ้วยเล็กพร้อมประดับประดาอย่างสวยงาม

" ลองชิมดูสิ นี่แม่สอนทำบัวลอยไข่หวานสูตรของคุณยายเลยนะ " ยิ้มหวานให้แก่ลูกสาว

" ชลินจะชิมแล้วนะคะ อึ๋มอร่อยมากเลยค่ะคุณแม่ "

" จะไม่อร่อยได้ไงค่ะนี้สูตรของคุณยายเลยนะ "

" อย่างนี้ชลินก็ต้องขอบคุณคุณยายแล้วสินะคะที่ทำให้ชลินได้ทานของอร่อยอย่างนี้นะคะ "

" นั้นสิ " อมยิ้มให้กับลูกสาวของเธอ

" คริ คริ คริ " ขำออกมาอย่างมีความสุข

" ชลินลูกช่วยตักบัวลอยให้แม่อีกชุดหน่อยสิลูก แม่จะเอาไปฝากพี่การันต์เขาด้วย "

" ค่ะคุณแม่ " ชลินตักอีกชุดเสร็จก็นำมาวางใกล้แม่ของเธอ

" ได้แล้วค่ะคุณแม่ "

" ขอบใจลูก วันนี้ไปเป็นเพื่อนแม่หน่อยนะชลิน " หันมาพูดกับลูกสาวเสร็จก็หันกลับมาจัดของต่อ

" ค่ะคุณแม่ " พลางคิดในใจ ' นี้คงจะไม่ให้เธอเอาไปให้ตานั้นด้วยหรอกนะ เธอยิ่งไม่อยากคลุกคลีกับตานั้นอยู่ด้วย เฮ้อ '

" ชลินเป็นอะไรหรือเปล่าลูก? "

" เปล่าค่ะคุณแม่ ชลินไม่ได้เป็นอะไรค่ะ "

" แม่ก็นึกว่าลูกเป็นอะไรเสียอีก ดูสิคิ้วขมวดเข้าหากันหมดแล้ว " เอ่ยหยอกเย้าลูกสาวของตัวเอง

" คุณแม่ค่ะ " ทำหน้าเง้างอนผู้เป็นแม่ ทว่านั่นกลับเรียกเสียงหัวเราะจากทุกคนภายในห้องครัวได้เป็นอย่างดี

" คุณแม่ไม่รู้ไม่ชี้ค่ะ "

" คุณแม่... " ชลินลากเสียงยืดยาวให้กับแม่ของเธอ

" คุณหญิงอย่าแกล้งคุณหนูสิค่ะ ดูสิคุณหนูหน้าแดงหมดแล้วค่ะ "

" อื้อป้าอรเอากับคุณแม่ด้วยเหรอคะเนี่ย ถ้าทุกคนยังแกล้งชลินอยู่อีกชลินจะงอนจริง ๆ นะคะ "

" ฮึ แสบจริงนะเราน่ะ "

" คุณแม่อ่ะ "

ชลินแต่งตัวด้วยชุดเดรสสีพีชอ่อน คอเหลี่ยมแขนตุ๊กตาเข้ากลีบ รองเท้าส้นสูงประมาณ 5 นิ้วสีดำคาดหัวรัดข้อ กระเป๋าสะพายข้างสายโซ่สีครีมแบรนด์ดัง ตอนนี้เธอและแม่ของเธอก็มาถึงบริษัทของคุณพระเอกเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

ชลินและนันทิชาผู้ซึ่งเป็นมารดานั่งรอมีนาผู้เป็นเพื่อนสนิทของผู้เป็นแม่และชัชวาลย์ผู้เป็นสามีของเพื่อนสนิทอยู่ภายในห้องรับแขกของบริษัท โดยมีขนม กาแฟและน้ำถูกนำเข้ามาเสิร์ฟให้เธอและแม่ของเธอ จากพนักงานต้อนรับที่หน้าฟอนต์

" คุณน้าสวัสดีครับ ผมไม่คิดว่าจะมาเจอคุณน้าที่นี่นะครับเนี่ย แล้วนี่คุณน้ามาทำอะไรที่นี่เหรอครับ? " การันต์ที่แวะเข้ามาคุยธุระกับเพื่อนสนิทแล้วเดินผ่านมาแถวห้องรับรองแขกเขาจึงได้พบเข้ากับนันทิชาและชลินเข้าด้วยความบังเอิญ เขาจึงเดินเข้ามาทักทายสองแม่ลูกอย่างทุกครั้งที่ได้พบเจอ

" สวัสดีค่ะพี่การันต์ วันนี้น้ากับชลินตื่นมาทำบัวลอยไข่หวานกันตั้งแต่เช้านะคะ น้ากับชลินเลยทำมาเผื่อมีนาและครอบครัวด้วย แต่ว่าน้าให้ชลินเตรียมให้กับพี่การันต์ด้วยนะคะ นี้ค่ะ " นันทิชาหันมาหยิบกล่องใส่ของหวานนำมายื่นให้กับชายหนุ่มตรงหน้า ก่อนที่อีกคนจะรับไปถือเอาไว้

" ขอบคุณครับคุณน้า ขอบคุณชลิน "

" ทานให้หมดด้วยนะคะพี่การันต์ "

" ได้เลยครับคุณน้า ผมจะทานไม่ให้เหลือเลยครับ " ก่อนจะหันมาส่งยิ้มยียวนให้กับชลิน แต่ชลินกลับทำเฉยไม่สนใจอีกฝ่ายมากนัก แต่ทว่าเธอก็ขานตอบอีกคนออกไปเพื่อไม่ให้ดูเป็นการเสียมารยาทจนเกินงาม

" ค่ะ "

" คุณน้าขึ้นไปพร้อมผมดีกว่าครับ นั่งรอตรงนี้คงรออีกนานแน่เลยครับ " ยกยิ้มมุมปากเล็กน้อยก่อนจะหันไปพูดกับแม่ของหญิงสาวต่อ

" ค่ะพี่การันต์ เก็บของเร็วค่ะลูกเราจะขึ้นไปพร้อมพี่การันต์กันค่ะ "

" ค่ะคุณแม่ "

" มาครับผมช่วย " เดินเข้ามาแย่งของจากมือของหญิงสาว แล้วเดินนำหน้าทั้งสองคนไปยังลิฟต์ของผู้บริหารแทนที่จะเป็นลิฟต์ของพนักงาน

" มารยาทเสียสุด ๆ ชิ! " ชลินพึมพำกับตัวเองก่อนจะเดินตามแม่ของเธอมาติด ๆ

" เร็วสิชลินลูก "

" ค่ะคุณแม่ ชลินเร็วสุดได้แค่นี้แหละค่ะ "

" เอ๊ะ! ลูกคนนี้นี่ "

" หึ " การันต์เหยียดยิ้มให้กับหญิงสาว ก่อนจะปรับเปลี่ยนสีหน้าเป็นปกติยามที่แม่ของหญิงสาวหันมายิ้มอ่อนให้

" ตอแหลมากค่ะไอ้คุณพระรองบ้า " ชลินพึมพำกับตัวเอง ไม่นานประตูลิฟต์ก็เปิดออก

ทั้งสามคนจึงเดินตรงดิ่งมายังห้องของผู้บริหาร

" สวัสดีค่ะคุณการันต์ สวัสดีค่ะคุณหญิง สวัสดีค่ะคุณชลิน " เลขาหน้าห้องเมื่อเห็นทั้งสามคนเดินเข้ามาเธอจึงรีบลุกขึ้นมาต้องรับและเธอก็เป็นอีกคนที่ไม่ชอบชลินมากเช่นเดียวกัน

" สวัสดีจ้ะ หนูครีม " นันทิชา

" สวัสดีค่ะ " ชลิน

" สวัสดีครับคุณครีม ตอนนี้ชรันอยู่ในห้องไหมครับ? "

" อยู่ค่ะ คุณการันต์กับคุณหญิงเข้าไปด้านในได้เลยนะคะ " เสียงหวานเอ่ยขึ้น เมื่อทั้งสองเดินเข้าไปข้างในเธอจึงปรายตามองชลินอย่างเหยียดแล้วเดินกลับไปนั่งประจำที่ทำงานของตัวเองต่อ 

" เฮ้อ... " ชลินถอนหายใจอย่างเบื่อหน่ายแล้วเดินตามทั้งสองคนเข้าไปข้างใน ใครจะชอบเธอหรือไม่ชอบเธอ เธอไม่สนใจหรอกนะแต่ขออย่างเดียวอย่าได้เข้ามายุ่งวุ่นวายหรือมาระรานต่อเธอก็พอไม่อย่างนั้นเธอเอาคืนอย่างสาสมแน่

ชลินเดินเข้ามาก็เห็นทุกคนนั่งประจำที่เรียบร้อยแล้ว เธอจึงเดินมานั่งลงข้างแม่ของเธอ โดยที่เธอไม่ลืมที่จะทักทายเจ้าของห้องด้วย

" สวัสดีค่ะคุณชรัน คุณข้าวจ้าว "

" สวัสดีชลิน " ทักทายกลับอย่างขอไปที

" สวัสดีค่ะคุณชลิน " ยิ้มแย้มให้กับชลินดั่งคนใสซื่อ

" เสียดายจัง...น้าว่าจะมาชวนแม่ของพี่ชรันไปทำสปาซะหน่อยเห็นทีวันนี้จะมาเก้อเสียแล้ว "

" ผมต้องขอโทษด้วยนะครับคุณน้า เห็นทีคุณน้าคงจะต้องมาชวนคุณแม่เป็นวันหลังแล้วล่ะครับ "

" นั่นนะสิ...ถ้าอย่างนั้นน้ากับน้องไม่รบกวนพี่ชรันกับพี่การันต์แล้วล่ะค่ะ น้ากับน้องขอตัวกลับก่อนนะคะ "

" ครับคุณน้า " ชรัน

" ครับคุณน้า " การันต์

" กลับกันค่ะชลินลูก "

" ค่ะคุณแม่ " ชลินเห็นแม่เดินออกพ้นบานประตูแล้ว เธอจึงหันมามองการันต์พร้อมกับพูดสิ่งที่ทำให้ชายหนุ่มถึงกับยกยิ้มมุมปาก

" ขอให้คุณการันต์ทานของหวานแล้วติดคอตายนะคะ " เธอทำหน้ายียวนใส่พระรองเสร็จก็เดินออกไปจากห้องทันที

" หึ ยัยตัวแสบ "

" ยังไงการันต์ เอาเรื่องของนายกับชลินนะเรื่องอื่นยังไม่ต้องเล่า "

" ก็ไม่ทำไมนี้ " ตอบเพื่อนสนิทด้วยท่าทีชิว ๆ

" นายจริงจัง? " จ้องเพื่อนสนิทเขม็ง เขาไม่อะไรมากหรอกนะถ้าเพื่อนของเขาจะรักและจริงจังกับหญิงสาวที่เป็นอดีตคู่หมั้นของเขา แต่ที่เขาคาดคั้นอีกคนก็เพราะเขาไม่อยากให้เพื่อนของเขาไปเล่นกับความรู้สึกของหญิงสาวที่เขามองเหมือนน้องสาวของเขา แต่เพราะว่าเขาและอีกฝ่ายเป็นคู่หมั้นคู่หมายกันมาตั้งแต่เด็กพอโตขึ้นหญิงสาวก็ชอบตามติดตามหึงหวงเขาไปทั่วจนทำให้เขาเบื่อหน่ายและรำคาญ จากที่เอ็นดูเธอดั่งน้องสาวมันเลยกลับกลายมาเป็นรังเกียจเดียดฉันท์เธอในที่สุด

" ไม่รู้ดิความรู้สึกของฉันยังไม่ถึงขนาดนั้น แต่ถ้าได้รู้จักเธอมากขึ้นกว่านี้ ฉันอาจจะชัดเจนกับความรู้สึกของฉันเองก็ได้ "

" แต่ฉันขอนายอย่างเดียวนะการันต์ ถ้าเกิดว่านายรู้แล้วว่านายไม่ได้มีความรู้สึกเหล่านั้นต่อชลิน นายต้องหยุดทุกอย่างลงทันที ถือว่าฉันขอร้องนายแล้วกันนะเพื่อน "

" อืม "...