บทที่ 185

ยาอมตะเลือดราชันย์ หากยาวิเศษเช่นนี้ได้ออกสู่ตลาดจะต้องได้รับความสนใจมากแน่ ๆ

ตระกูลซ่งของพวกเขายินดีที่จะร่วมลงทุน ขอหุ้นเพียงแค่ 10% ก็ได้

หลินเฟิงยิ้มและเอ่ยว่า “ที่แท้ท่านผู้นำซ่งมาก็มาเพราะเรื่องนี้นี่เอง”

“พูดตามตรงไม่ปิดบัง ยาอมตะเลือดราชันย์นี้ไม่สามารถผลิตออกมาได้มาก เพราะในแต่ละครั้งที่กลั่นยาอมตะเลือดราชันย์ออกมาหนึ่งเตา จะต้องใช้สารสำคัญและเลือดจากปรมาจารย์ลมปราณภายในหนึ่งหยด”

“หือ?”

ซ่งเฉียนคุนเข้าใจในทันที “มิน่าล่ะ ๆ เจ้าหลินถึงไม่ยอมขายยาอมตะเลือดราชันย์นี้เลย”

“ที่แท้มูลค่าการกลั่นยาอมตะเลือดราชันย์ก็สูงเช่นนี้นี่เอง”

แต่สารสำคัญและเลือดหนึ่งหยดนี้ สำหรับหลินเฟิงแล้วไม่ได้มีค่าอะไรมาก

แต่สำหรับนักรบอย่างพวกเขาที่ยังไม่บรรลุลมปราณภายในนับว่าเป็นสมบัติ

ถึงจะมีตำรับยา จะไปหาสารสำคัญและเลือดของปรมาจารย์ที่มีลมปราณภายในได้ที่ไหนกัน?

ทั้งสองเสวนาเรื่องศิลปะการต่อสู้กันเล็กน้อย และซ่งเฉียนคุนก็รีบขอตัวลา

พอออกจากห้องของหลินเฟิง ก็เดินผ่านห้องโถงด้านหลัง

ซ่งเฉียนเฉิงรอมาเป็นเวลานาน เมื่อเห็นพี่ชายตนเอง ก็รีบสาวเท้าไปด้านหน้าแล้วถามว่า “พี่ใหญ่ เป็นไงบ้าง?”

“สูตร