บทที่ 190

ลูกค้าในร้านขายของโบราณก็ถูกเสียงตะโกนของจางกุ้ยหลานดึงความสนใจเข้ามา

อู๋จงเจิ้งคลุกคลีกับร้านขายของโบราณมานานหลายปีไม่ได้กินหญ้านะ

เมื่อเห็นว่าเธอกล้าที่ก่อเรื่องแบบนี้ ก็ตะโกนในทันทีว่า “กล้ามาก่อเรื่องในที่ของฉันงั้นเหรอ? ใครก็ได้เข้ามาที”

ออกคำสั่งไป รปภ.ร้านขายของโบราณก็รีบพุ่งเข้ามาทันที

หลี่ฮุ่ยหรานเห็นสถานการณ์ว่าถ้าวุ่นวายขึ้นมาจะจัดการลำบาก จึงรีบเอ่ยว่า “เถ้าแก่อู๋ใจเย็น ๆ ก่อน เราไม่คืนของแล้วโอเคไหม?”

พวกเธอผู้หญิงบอบบางสามคนเผชิญหน้ากับชายชาตรีกลุ่มนี้ เทียบกันได้ที่ไหนเล่า

จางกุ้ยหลานเองก็กลัวรปภ.สิบกว่าคนเลยไม่กล้าส่งเสียง

อู๋จงเจิ้งเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “ดูแลแม่ของเธอให้ดี ถ้ากล้ามาใส่ร้ายฉันอีก ระวังฉันจะไม่ปล่อยพวกเธอออกจากร้านขายของโบราณนี้ไป”

หลินเฟิงที่อยู่ข้าง ๆ ก็ยกมุมปากขึ้น

เกือบจะหัวเราะออกมาแล้ว

แม้ว่าเถ้าแก่ร้านขายของโบราณแห่งนี้จะเป็นพ่อค้าหน้าเลือด แต่พอเห็นจางกุ้ยหลานถูกบีบให้แพ้ เขาก็ยังอดที่จะหัวเราะไม่ได้

ซื้อไท่ซุยที่ตายแล้วสองร้อยล้านบาท นี่ก็มีเพียงหนึ่งเดียวในโลกด้วยสินะ

จางกุ้ยหลานตัวสั่นงกงก สายตาจับจ้องไปที่หลินเฟิง

วิ่งเหยาะ ๆ