"อืม" ถังหว่านหมดคำจะพูดเธอต้องยกเลิกการหมั้นของเธอด้วยแต่ปัญหาคือมันเป็นไปไม่ได้เลยหากต้องการยกเลิกการหมั้นแบบเด็ดขาด ต้องหาคนที่แข็งแกร่งกว่าคนตระกูลหลง หรือไม่ก็คนที่สนับสนุนได้หลินเฟิงคือคนที่เธอเลือกคนแรกไม่เพียงแต่แข็งแกร่ง แต่ยังน่าเชื่อถืออีกไม่ว่ายังไงก็ตามเธอก็ปล่อยหลินเฟิงไปไม่ได้เวลานี้ ฉินหยินโทรมา"ฮัลโหล?""คุณหลิน คุณอยู่ที่ไหน?""หาดเทียนซุ่ย มีเรื่องอะไรไหม?" หลินเฟิงถามฉินหยิงรีบตอบ "หลินเฟิง ก่อนหน้านี้คนที่ให้ฉันหาเจอแล้วนะ เธออยู่ที่เจียงโจว""อะไรนะ? ดีจัง"ในใจหลินเฟิงตื่นเต้นมากหลายปีมานี้ ในที่สุดก็พบลูกสาวของอาจารย์ตัวเอง อาจารย์จะได้ตายตาหลับซะที"เธออยู่ไหน?" หลินเฟิงรีบถาม"เดี๋ยวฉันส่งข้อมูลของเธอให้" ฉินหยิงบอกแป๊บเดียว หลินเฟิงก็ได้รับข่าวที่ฉินหยิงส่งมาหลินเฟิงอ่านข่าวในโทรศัพท์หลินเสวี่ยฮุ่ย อายุ 20 ปี เรียนอยู่ที่มหาลัยเจียงโจวหลายปีมานี้ถูกรับเลี้ยงโดยสถานเลี้ยงเด็กซันชาย พอ 3 ขวบถูกตระกูลหลินแห่งเจียงโจวรับเลี้ยงไปเปลี่ยนที่อยู่บ่อย สามปีที่แล้วคุณพ่อหลินเสียชีวิตด้วยอาการป่วย และแม่ของหลินก็พาหลินเสวี่ยฮุ่ยกับหลิ
หลินเฟิงมองบนแล้วพูดว่า "สมองคุณวันๆคิดอะไรอยู่?""คิดถึงคุณอยู่" ถังหว่านยิ้มหลินเฟิงไม่ได้พูดอยู่พักหนึ่งพลบค่ำ ทั้งสามคนก็มาถึงร้านอาหารเล็กๆที่แม่ของหลินเสวี่ยฮุ่ยทำงานอยู่ทันทีที่หลินเฟิงเดินเข้าไป เด็กหญิงหน้าตาน่ารักก็ทักทายเขา"นั่งตามสบายเลยค่ะ"หลินเฟิงมองใกล้ๆ เด็กสาวตรงหน้าเขาคนนี้หน้าตาคล้ายกับอาจารย์เขาจริงๆถังหว่านกระแอมเบาๆ หลินเฟิงถึงได้สติกลับมาทั้งสามหาที่นั่งมุมหนึ่งเจอ หลินเฟิงพลิกเมนูแล้วพูดสั้นๆว่า "เอาเมนูเด็ดของร้านคุณ""ค่ะ รอสักครู่นะคะ" หลินเสวี่ยฮุ่ยเก็บเมนูแล้วรีบวิ่งไปที่ห้องครัวหลินเฟิงมองไปรอบๆ แม้สถานที่นี้จะตกแต่งเรียบง่าย แต่คนมาทานข้าวก็ไม่น้อยเลยในเฉพาะสั่งอาหารตอนนี้ ร้านเล็กๆก็ค่อนข้างคึกคัก"คุณหลิน เป็นยังไงบ้าง? คนนี้ตรงกับที่คุณบรรยายไว้เลย" ฉินหยิงถาม หลินเฟิงพยักหน้า "น่าจะใช่ เด็กคนนี้เหมือนอาจารย์ของฉันมาก""งั้นคุณคิดจะทำยังไง? เปิดเผยตัวตน? บอกเธอว่าคุณเป็นศิษย์พี่เหรอ? หรือบอกว่าเป็นคนปล่อยกู้?" ถังหว่านถามหลินเฟิงครุ่นคิดครู่หนึ่งแล้วพูด "ไม่ได้คิดไว้ เห็นความเป็นอยู่ของเธอตอนนี้ดูหาเลี้ยงตัวเองได้""ฉันไม่จำเ
หลินเสวี่ยฮุ่ยขมวดคิ้ว ปัดมือแล้วสะบัดแขนของชายหัวล้านออก"เฮ้ สาวน้อยอารมณ์ฉุนเฉียวแฮะ" ชายหัวล้านไม่ได้โกรธแต่กลับยิ้มเขายื่นมือไปจับหลินเสวี่ยฮุ่ย แต่หลินฟานรีบลุกขึ้นแล้วตะโกน "พี่ชาย พี่ชาย""น้องสาวของฉันยังเด็กไม่ค่อยรู้เรื่อง พวกคุณอย่าถือสาเธอเลย""คุณพูดบ้าอะไร? ไสหัวไปเลย"ชายหัวล้านผลักหลินฟานเบาๆ จนกระเด็นไปอีกด้าน"พี่หลง พวกเราจ่ายเงินนะ จ่ายเงินยังไม่โอเคเหรอ?" จ้าวเชียวหยุนไม่อยากก่อเรื่อง รีบหยิบเงินอีกพันออกมาจากเคาน์เตอร์ชายหัวล้านรับเงินแล้วแต่ยังไม่หยุดยังอยากยื่นมือไปหาหลินเสวี่ยฮุ่ยหลินฟานลุกขึ้นอีก"พี่ใหญ่ นี่ให้เงินไปแล้ว พวกเราอย่าทำแบบนี้เลย""พ่า" ชายหัวล้านตบหน้าเขาหลินฟานโดนตีแล้วสับสนเล็กน้อย"พี่ใหญ่" หลินเสวี่ยฮุ่ยรีบไปพยุงพี่ชายตัวเองหลินฟานจ้องมองเขา "หลีกไป"คนที่มาทานข้าวรอบๆร้านเห็นแบบนี้ก็รู้ว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีแน่ๆค่อยๆทยอยออกไปทีละคนหลินฟานหันกลับมาและพูดต่อ ลูกน้องด้านหลังของชายหัวล้านถีบไปที่หน้าเขา"หุบปาก แล้วคุกเข่าซะ"หลินฟานกัดฟันเดินโซเซแล้วลุกขึ้นจากพื้น"พี่ชาย มีอะไรก็พูดกันดีๆนะ""ใครให้แกลุกขึ้นมา? ให้
หลินเฟิงได้ยินแบบนี้ก็หัวเราะออกมา ผู้หญิงสองคนนี้คนไหนบ้างที่เขาสามารถเอาเปรียบได้?“ผู้หญิงสองคนนี้ไม่ได้เป็นอะไรกับผม คุณลองดูสิว่าพวกเธอใครยินยอมจะไปกับคุณ?”ชายหัวล้านได้ยินแบบนี้ก็รู้สึกดีใจ เดิมคิดว่าไอ้หนุ่มคนนี้มีความสามารถอะไร วุ่นวายอยู่นานที่แท้ก็คือคนปอดแหก“ฮ่าฮ่าฮ่า งั้นฉันก็ไม่เกรงใจแล้ว”ชายหัวล้านเดินเข้าไปทันที จากนั้นยื่นมือออกไปจับฉินอิ๋งที่อยู่ใกล้เขามากที่สุดเมื่อเห็นว่ามือของเขาจะแตะโดนใบหน้าของฉินอิ๋งฉินอิ๋งลงมือในทันทีรวดเร็วราวกับฟ้าร้องมือข้างหนึ่งจับข้อมือของเขาเอาไว้ มืออีกข้างหนึ่งออกแรงฟาด“แกร่ก” เสียงดังก้องแขนของชายหัวล้านถูกหักกะทันหัน“อ๊าก…..” เสียงร้องโอดครวญจนแทบจะขาดใจชายหัวล้านพยายามดิ้นรนสุดชีวิต อยากจะดึงแขนของตัวเองกลับแต่ข้อมือของฉินอิ๋งเหมือนกับเลี่ยมด้วยเหล็กล็อกเขาเอาไว้แน่น“พวกแกสองคนมองอะไรอยู่? รีบเข้ามาสิ”ชายหัวล้านตวาดใส่ลูกน้องสองคนที่อยู่ด้านหลังด้วยความโมโหลูกน้องสองคนไม่กล้าลังเลแม้แต่น้อย จากนั้นก็ตะโกนอย่างเดือดดาลแล้วพุ่งเข้าไปทันทีร่างกายของหลินเฟิงเหมือนกับวิญญาณ ปรากฏตัวตรงหน้าพวกเขาสองคนในทันที
“เฉินหลงคนนั้นจะต้องไปเรียกคนมาแน่นอน ลูกน้องใต้อำนาจของเขามีมากมาย ถึงเวลาถ้าหากถูกพวกเขาล้อมเอาไว้ พวกคุณก็หนีไปพ้นแล้ว”ในตอนนี้ถังหว่านพูดขึ้น: “คุณป้าวางใจได้ค่ะ เขาเรียกคนได้ พวกเราก็ไม่ใช่ว่าเรียกไม่ได้”“อิ๋งอิ๋ง เรียกคน ฉันจะดูสิพวกเขาคนเยอะ หรือว่าพวกเราคนเยอะ”ฉินอิ๋งพยักหน้า จากนั้นล้วงโทรศัพท์ออกมาโทรหาพี่ใหญ่ของตัวเอง“นี่……”จ้าวเฉียวอวิ๋นเห็นพวกเขาไม่คิดจะจากไป แถมยังจะเผชิญหน้ากับเฉินหลง ชั่วขณะจึงไม่รู้ว่าจะเกลี้ยกล่อมอย่างไรหลินเฟิงสายตาจ้องมองอยู่ที่หลินเสวี่ยฮุ่ยอยู่ตลอดสาวน้อยก็สังเกตเห็นถึงสายตาของเขาแล้วถึงแม้ไม่ได้มีสายตาโรคจิตเหมือนเฉินหลง แต่ถูกจ้องอยู่แบบนี้ตลอดในใจก็มีความหวาดกลัวเล็กน้อยเธอจึงหลบไปด้านหลังของพี่ชายตัวเองอย่างอดไม่ได้ผ่านไปครู่หนึ่ง เฉินหลงพาลูกน้องกลุ่มใหญ่มุ่งหน้ากลับมา“เพล้ง” ประตูกระจกของร้านของกินเล่นถูกไม้เบสบอลตีจนแหลกละเอียดคนกลุ่มใหญ่บุกเข้าไปในร้านขายของกิน ที่เหลืออีกยี่สิบกว่าคน ทำได้แค่รออยู่ด้านนอกทำให้โซนของกินแน่นขนัดร้านค้าหลายร้านที่อยู่รอบ ๆ ตกใจจนรีบปิดร้านจ้าวเฉียวอวิ๋นปกป้องลูกทั้งสองคนเอาไว้ที
“ยัยเด็กคนนี้ดึก ๆ ดื่น ๆ มาที่ทำไม?”คนที่มาก็คือฉินสือ ได้ยินว่าน้องสาวของตัวเองถูกนักเลงกลุ่มหนึ่งล้อมรอบ เขารีบตะลุยมาสนับสนุนอย่างรวดเร็วโชคดีที่น้องสาวของตัวเองไม่ได้เป็นอะไรฉินอิ๋งพูดด้วยใบหน้าที่ไร้ความผิด: “ฉันมาทานอาหารมื้อดึกกับหลินเฟิงและพี่หวานเอ๋อ คิดไม่ถึงว่าจะพบกับพวกตาบอด”ฉินสือมองเข้าไปข้างใน ก็เห็นหลินเฟิงกับถังหว่านเขารีบเข้าไปสอบถาม: “คุณหลิน คุณถัง พวกคุณสองคนไม่เป็นไรใช่ไหมครับ?”หลินเฟิงส่ายหน้าและพูดด้วยความมั่นใจอย่างมาก: “นักเลงกลุ่มนี้ทำร้ายผมไม่ได้”ถังหว่านยักไหล่: “มีพวกเขาสองคนอยู่ ฉันไม่เป็นไรอยู่แล้ว”ในตอนนี้เฉินหลงรีบพูดขึ้น: “พี่ชายคนนี้ ผมไม่รู้สองสามท่านนี้คือคนของคุณ คุณปล่อยพวกเราไปดีไหม”“พวกเรายินยอมชดใช้เงิน……”ต่อให้เขาเป็นคนปัญญาอ่อนก็ยังรู้ได้ว่าสามคนนี้เบื้องหลังไม่ธรรมดาไม่มีทางที่นักเลงกระจอกอย่างตัวเองจะเทียบเท่าได้เขายอมรับผิดติดต่อกัน อยากจะรีบออกจากที่นี่ในตอนนี้ฉินอิ๋งชี้ไปที่เขาแล้วพูดอย่างเย็นชา: “พี่ใหญ่ ไอ้หมอนี่จะหักแขนขาของฉัน”เฉินหลงหน้าตาอึมครึม หมดคำพูดทันทีตัวเองปากพล่อยจริง ๆ ไม่สู้ไม่พูดประโยคนี้
พูดจบ หลินเฟิงก็ไม่ได้อยู่ต่อไป เขาพาถังหว่านกับฉินอิ๋งและคนอื่น ๆ จากไปฉินสือเห็นแบบนี้ก็พาคนถอยกำลังออกไปจ้าวเฉียวอวิ๋นและครอบครัวที่อยู่ในร้านขายของกินสีหน้างงงวยกันหมดหลินเสวี่ยฮุ่ยสับสนอย่างมาก: “หลินเฟิงคนนี้เป็นใครกันแน่? ทำไมจะต้องให้เงินพวกเรามากขนาดนี้?”เธอไม่เข้าใจการกระทำแบบนี้อย่างมากในตอนนี้หลินฝานมองดูเบอร์โทรศัพท์ที่หลินเฟิงทิ้งเอาไว้: “ไอ้หมอนี่ ไม่ใช่ว่าชอบเสวี่ยฮุ่ยหรอกนะ?”“ห๊ะ?”หลินเสวี่ยฮุ่ยตกตะลึงอย่างมาก: “ฉันไม่เคยเจอเขามาก่อนเลยนะ”“เห็นคนสวยแล้วเกิดตกหลุมรักล่ะมั้ง” หลินฝานยักไหล่: “เมื่อครู่ฉันสังเกตเห็นไอ้หมอนั่นจ้องมองเสวี่ยฮุ่ยอยู่ตลอด”“ไม่แน่อาจจะชอบเสวี่ยฮุ่ย ถึงได้ช่วยเหลือพวกเรา จากนั้นก็ใช้วิธีแสร้งทำดีเพื่อควบคุมภายหลังฟังพี่ชายตัวเองพูดแบบนี้ หลินเสวี่ยฮุ่ยก็รู้สึกว่ามีความเป็นไปได้เมื่อครู่เธอก็สังเกตเห็นแล้ว สายตาของอีกฝ่ายจ้องมองตัวเองอยู่ตลอด“อย่าพูดจาซี้ซั้ว” ในตอนนี้จ้าวเฉียวอวิ๋นพูดตำหนิขึ้น“ผมไม่ได้พูดซี้ซั้ว ผมดูแล้วผู้หญิงสองคนที่อยู่ข้างกายเขา ไม่เพียงหน้าตาดี และยังดูเหมือนมีคนหนุนหลังด้วย”หลินฝานยังคงยืนหยัดคว
หลินเฟิงพยักหน้าอย่างใช้ความคิด: “คุณอยากให้ผมไปคุยกับอิ่นนั่วเจีย?”“ถูกต้อง ด้วยเสน่ห์ของคุณ เอาชนะอิ่นนั่วเจียง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปากไม่ใช่เหรอ?”ถังหว่านมีความมั่นใจต่อเสน่ห์ของหลินเฟิงเป็นอย่างมากหลินเฟิงครุ่นคิดแล้วพูดขึ้น: “ก็ได้ รอให้คุณกลั่นยาปรับประสานพลังออกมาได้ ผมเอาตัวอย่างไปเจรจากับอิ่นนั่วเจีย”เรื่องนี้รีบร้อนไม่ได้ในเมื่อไม่มีสินค้าสำเร็จรูป ตัวเองพูดปากเปล่า เธอก็อาจจะไม่เชื่อ“ได้ งั้นเรื่องนี้ เอาแบบนี้แหละ” ถังหว่านพูดจบก็บิดขี้เกียจจากนั้นนอนหมอบลงบนเตียงของหลินเฟิง: “วันนี้ฉันจะนอนที่นี่นะ”หลินเฟิงส่ายหน้าอย่างจนปัญญาเขานอนลงข้าง ๆ เธอถังหว่านพาดขาข้างหนึ่งไปบนตัวของหลินเฟิงหลินเฟิงกลับไม่ขยับเขยื้อน เหมือนกับศพถังหว่านไม่ยอมเชื่อ เธอยื่นมือออกไปลูบคลำบนตัวของหลินเฟิงจากนั้นเป่าลมที่ข้างหูของเขา: “หลินเฟย……”“คร่อก…”เสียงกรนของหลินเฟิงดังขึ้นทันทีถังหว่านกลอกตามองอย่างแรงจากนั้นความง่วงค่อย ๆ ครอบงำ เธอกอดแขนของหลินเฟิงหลับไปเช้าวันที่สอง ในตอนที่หลินเฟิงตื่นขึ้นมา ถังหว่านก็จากไปแล้วเขานวดขมับและเดินไปที่ห้องรับแขกตรงนั้นมีอ
“หึ...”เผชิญหน้ากับคำขู่ของหลงยวน หลินเฟิงไม่ได้หวาดกลัวแม้แต่น้อย เขากลับยื่นมือออกไป จับขาอ่อนของหลงเซียวเอาไว้“นาย...นายจะทำอะไร...อ๊ะ!”หลงเซียวยังไม่เข้าใจความคิดของหลินเฟิง เธอยังคิดว่าหลินเฟิงจะย่ำยีเธอ แต่คิดไม่ถึงว่าวินาทีตต่อมา สิ่งที่รอเธออยู่คือความเจ็บปวดที่ทิ่มแทงหัวใจกระดูกขาทั้งสองข้างของเธอ ถูกหลินเฟิงสะเทือนจนแตกละเอียดอย่างง่ายดาย“นี่ก็เพื่อป้องกันไม่ให้เธอหนี”หลินเฟิงเผยฟันขาวออกมา ยิ้มเยือกเย็นให้กับหลงเซียวเมื่อยิ้มแบบนี้ ทำให้หลงเซียวหวาดกลัวในที่สุด เธอหมอบลงกับพื้น มองหลินเฟิงเดินไปทางถังหว่าน อยากจะเอ่ยปากสาปแช่ง แต่กลับเจ็บจนเธอพูดไม่ออกแม้แต่ประโยคเดียว“ไม่...ไม่ได้ หลินเฟิง...แข็งแกร่งยิ่งกว่าที่คิดไว้ ถึงขั้น...ถึงขั้นที่ตระกูลหลงของฉันมีแค่ไม่กี่คนที่สามารถฆ่าเขาได้...ไม่ ฉันจะตายไม่ได้...”ในหัวของหลงเซียวเหลือเพียงเสียงแบบนี้เธอกัดฟัน ออกแรงทั้งหมดที่มี คลานไปทางบันไดของชั้นใต้ดิน“เพียงแค่...เพียงแค่สามารถหนีออกไปได้...เพียงแค่ฉันสามารถหนีออกไปได้...”ในใจของหลงเซียวในตอนนี้เหลือเพียงความศรัทธาที่ประคับประคองเอาไว้และในตอนนี้ หลิน
“พวกนายล้วนก็หาเรื่องตายสินะ!”ทันใดนั้นหลินเฟิงก็เงยหน้าขึ้นพร้อมกับตะโกนเวลานี้หลงเซียวเพิ่งจะค้นพบว่าไม่รู้ตอนไหนที่ดวงตาทั้งสองของหลินเฟิงได้เปลี่ยนเป็นสีแดงไปแล้ววิญญาณชั่วร้ายที่แข็งแกร่งที่เกือบจะเป็นรูปเป็นร่าง พร้อมกับพายุที่ก่อตัวขึ้นรอบ ๆตัวของหลินเฟิง“ตายไปซะ!”เมื่อหลินเฟิงเผชิญหน้ากับการล้อมของผู้คุ้มกันตระกูลหลงจำนวนมาก ไม่เพียงไม่ถอยเท่านั้น แต่ยังรีบพุ่งเข้ามาพร้อมกับเสียงคำรามดังลั่น และคิดไม่ถึงว่าจะทำลายกระบี่ที่ผู้คุ้มกันตระกูลหลงโดจมตีมาจนแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ ด้วยท่าทางที่กำลังตกตะลึงนั้น หลินเฟิงก็ชกไปที่หัวของเขาราวกับเป็นแตงโมที่แตกออกเป็นเสี่ยง ๆ“อะไรนะ?!”ดูเหมือนว่าจะไม่มีอาวุธ ไหนที่จะสามารถฟันเนื้อของหลินเฟิงได้เลยทันใดนั้นคนคุ้มกันตระกูลหลงเหล่านี้ก็รู้สึกถึงความหวาดกลัวขึ้นมาในใจถึงแม้ว่าพวกเขาทั้งหมดจะเป็นยอดฝีมือระดับเซียนเทียน แต่ทักษะการใช้ดาบและการใช้กระบี่ ต่างก็ต้องการพรของอาวุธเพื่อที่จะสามารถแสดงความแข็งแกร่งออกมาได้แต่ชายที่มีดวงตาสีแดงทั้งสองข้างตรงหน้าคนนี้ คาดไม่ถึงว่าจะไม่กลัวอาวุธเลย เขาเป็นยอดฝีมือระดับไหนกันแน่?แดนแปร
“แล้วยังมีผู้ชายที่รอมีอะไรกับเธอมากขนาดนี้ ตอนนี้ในใจของนายรู้สึกเป็นยังไงบ้างล่ะ? ให้ฉันเดา....ก็น่าจะโกรธมากเลยใช่ไหม?”หลงเซียวหัวเราะอย่างบ้าคลั่งแล้วพูดว่า :“ใช่แล้ว ใช่แล้ว ฉันอยากจะเห็นท่าทางของนายในตอนนี้ที่สุดแลย แล้วไม่ต้องห่วง ไม่นาน นายก็จะแสดงท่าทางที่น่าสนใจมากยิ่งกว่านี้อีก”“มองผู้หญิงของตัวเองที่กำลังถูกชายคนอื่นเล่นสนุกอยู่จากที่ไกล ๆ จุ๊จุ๊จุ๊.... น่าสนใจ น่าสนใจจริง ๆเลย!”หลังจากที่หลงเซียวหัวเราะเสร็จแล้ว ก็หันกลับไปมองชายสวมหน้ากากหัวสุนัขคนนั้นที่กำลังงุนงงอยู่บนเวที แล้วตะโกนว่า :“ฉันให้นายหยุดงั้นเหรอ? ห้ามหยุด!”“ลงมือต่อไป สนุกต่อไป! ตอนนี้ตระกูลหลงยืนอยู่ข้างคุณ พวกเราที่ขวางอยู่ตรงนี้ ก็เพื่อไม่ให้หลินเฟิงสามารถไปคุกคามนายได้!”“ต่อหน้าผู้ชายของเธอ ปรนนิบัติเธอให้ดี ๆแล้วกัน!”หลงเซียวเชิดหน้าขึ้นอย่างภูมิใจมาก“หึหึ มันน่าตื่นเต้นกว่าอีก ฉันชอบมันจริง ๆเลย!”ชายสวมหน้ากากหัวสุนัขคนนั้นที่อยู่บนเวทีเพียงแค่ตกตะลึงไปชั่วครู่ ก่อนจะระเบิดหัวเราะออกมาอย่างเต็มที่อีกครั้งมีตระกูลหลงสนับสนุนเขา เขากลับกับผีอะไรล่ะ!เด็กคนนั้นอาจจะต้องดูเขาสนุกใ
ทั่วทั้งชั้นใต้ดินตกอยู่ในความบ้าบิ่นกับความสกปรกโสมมถังหว่านเห็นตัวเองข่มขู่ไม่สำเร็จ จึงพยายามดิ้นรน แต่มือทั้งสองข้างถูกมัดเอาไว้ เมื่อเธอดิ้นรนแบบนี้ กลับเผยไหล่สวยที่ขาวผ่องของตัวเองออกมาจึงดึงดูดความต้องการทางเพศของผู้ชายขึ้นมา“คุณถังหว่าน วางใจเถอะ ครั้งแรกของคุณ ผมจะอ่อนโยนอย่างมาก ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า…”ผู้ชายที่สวมหน้ากากทำท่าทางอัปลักษณ์ โผมาทางถังหว่านโดยตรง“หลินเฟิง…”เรื่องราวมาถึงตอนนี้แล้ว ถังหว่านทำได้แค่หลับตาลงทั้งๆ ที่เธอไม่อยากดึงหลินเฟิงเข้ามาเกี่ยวข้อง คิดว่าตัวเองสามารถจัดการได้แต่คิดไม่ถึงว่าจนถึงช่วงเวลาสำคัญแบบนี้ในใจของเธอยังคงหวังอยากให้ร่างนั้นมาช่วยเธอ“หึหึ ฉันรู้ว่าเธออยากให้ผู้ชายคนนั้นมาช่วยเธอ แต่ว่า…เธอตายใจซะเถอะ!”ได้ยินเสียงพึมพำไร้ที่พึ่งของถังหว่าน หลงเซียวฉีกยิ้มออกมา“ทางด้านหลินเฟิงฉันให้คนจับตาดูไว้ตั้งนานแล้ว เมื่อเขาเข้าใกล้ถนนเสรี ก็จะเจอกับกับดัก!”“เธอไม่มีทางได้เจอเขาหรอก! ถังหว่าน เธอตายใจซะเถอะ! ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า…”ได้ยินเสียงหัวเราะของหลงเซียว ถังหว่านหลับตาลงด้วยความสิ้นหวังแต่วินาทีต่อมา“ไสหัวไป!”ประตูลิฟต์ที่เชื่อม
“เธอโชคดีจริงๆ เลยนะ!”ก่อนหน้านี้ถังหว่านอดกลั้นความเจ็บปวดไม่ได้ร้องไห้ออกมาในตอนที่เธอเห็นผู้ชายเหล่านี้เสนอราคาแก่งแย่งร่างกายของเธอกันอย่างเต็มที่ เธอก็รู้สึกอับอายขายหน้าเป็นอย่างมาก และน้ำตาไหลออกมาโดยไร้เสียงแต่ทว่าน้ำตาของถัวหว่านอยู่ท่ามกลางเสียงอึกทึกครึกโครม ไม่มีคนสนใจด้วยซ้ำ“ฉันเสนอห้าล้านบาท! ได้ยินแล้วยัง? ห้าล้านบาท!”ผู้ชายอ้วนท้วมที่สวมหน้ากากหัวหมูตะโกนเสียงดัง“เชี่ย นายปัญญาอ่อนเหรอ? เงินแค่ห้าล้านบาทก็อยากจะซื้อพรหมจรรย์ของสาวสวยถังหว่าน? ฉันเสนอยี่สิบห้าล้านบาท!”ผู้ชายที่สวมหน้ากากหัวสุนัขดันราคาขึ้นสูง“ยี่สิบห้าล้านบาทเยอะเกินไปแล้ว หน้าถูกกรีดจนสภาพเป็นแบบนั้น ไม่ได้ไม่ได้ ฉันเสนอนี่สิบล้านบาท ฉันเป็นคนที่สองก็ได้”ผู้ชายที่สวมหน้ากากลิงยิ้มพูด“จริงด้วยจริงด้วย แบบนี้เรียกว่าผิดกฏการตลาด ตอนนี้ถังหว่านเรียกว่าคนสวยไม่ได้แล้วนะ เธอเสียโฉมไปแล้ว”“คุณเสียเงินเยอะขนาดนี้ ไม่นับว่าเสียเงินเปล่าเหรอ?”“เชี่ย เงินยี่สิบห้าล้านบาทสามารถให้อิ่นนั่วเจียมาปรนนิบัติฉันได้แล้ว!”“พูดจาไร้สาระ อิ่นนั่วเจียเธอไม่เหลียวมองคนอ้วนอย่างนายหรอก!”ทันใดนั้น ทั
“ตึง”เป็นเพราะความเจ็บปวดที่รุนแรงถังหว่านจึงหมดสติ ล้มลงบนพื้น“หึหึ อ่อนแอเกินไปแล้ว ฉันยังไม่ได้ลงมืออย่างเต็มที่ก็ไม่ไหวซะแล้ว ดูท่าเธอคงจะฝืนได้แค่ไม่กี่วัน”“แต่ไม่เป็นไร ที่ฉันเห็นก็คือท่าทางสติแตก และท่าทางเสียใจของเธอ”หลงเซียวโยนมีดเล่มเล็กที่เปื้อนเลือด โบกมือพูดกับผู้คุ้มกันตระกูลหลงที่อยู่รอบๆ:“จับเธอแขวนบนเวที ฉันจะเลือกผู้โชคดีคนที่หนึ่ง”“ครับ!”บอดี้การ์ดสองคนหิ้วปีกถังหว่านที่เสื้อผ้าหลุดรุ่ย ใบหน้าเต็มไปด้วยบาดแผล ลากไปบนเวทีที่มีแสงไฟวิบวับ จากนั้นจับเธอแขวนขึ้นที่สูง“น้ำ”หลงเซียวจุดบุหรี่ นั่งลงบนโซฟา ไขว่ห้างชื่นชมภาพที่อยู่ตรงหน้า“ซ่า!”บอดี้การ์ดคนหนึ่งยกน้ำมากะละมังหนึ่ง สาดไปทางถังหว่านโดยตรงทำให้ถังหว่านที่หมดสติไปตื่นขึ้นมาอีก“ถังหว่าน ในตอนปกติเธอหยิ่งยโสมากๆ ตอนนี้ทำไมดูเหมือนเป็ดตกน้ำเลย สภาพน่าอนาถแบบนี้ ทำให้คนอยากหัวเราะเสียจริง”“เธอเห็นคนเหล่านี้ที่อยู่ด้านล่างเวทีแล้วยัง?”หลงเซียวยื่นมือออกมาพูดแนะนำ:“คนเหล่านี้ก็คือจำนวนลูกค้าที่เธอต้องต้อนรับในคืนนี้ พวกเขาแต่ละคน จะสับเปลี่ยนกันมารักใคร่เอ็นดูเธอ”“อีกทั้งเธอสามารถวางใจไ
“วางใจได้ ฉันไม่มีทางให้เธอตาย”หลงเซียวตบไหล่ของถังหว่าน และยิ้มพูดว่า:“แต่ว่า ก็แค่ต้องจ่ายค่าเสียหายเยอะหน่อยก็เท่านั้นเอง”ได้ยินคำพูดของหลงเซียว ถังหว่านถลึงตาโตทันทีนี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เธอสัมผัสถึงความหวาดกลัวใช่แล้ว หวาดกลัวผู้หญิงคนนั้นที่หยิ่งยโส สง่างาม สวยหยาดเยิ้มมาโดยตลอด กลับรู้สึกไร้ที่พึ่ง หวาดกลัว ถึงขั้นที่เจ็บปวดแบบนี้เป็นครั้งแรก “ไม่...ไม่เอา...”ถังหว่านใบหน้าตื่นตระหนก“เธอไม่อยากถอดเองไม่ใช่เหรอ? งั้นก็ให้ฉันช่วยเธอ!”บอกให้คนที่อยู่ซ้ายขวาออกแรงจับถังหว่านเอาไว้ หลงเซียวยื่นมีดเล่มเล็กที่อยู่ในมือออกไป กรีดเสื้อคลุมของถังหว่านโดยตรง เผยให้เห็นผิวพรรณขาวผ่องกับชุดชั้นในสีขาวล้วน“เอ๊ะ? คิดไม่ถึงเลยนะถังหว่าน ภายนอกเธอใจกล้าหน้าด้านขนาดนี้ ภายในกลับรักสงวนมากเลยนะ!”“ไม่คิดว่าจะใส่ชุดชั้นในของเด็กสาวแบบนี“เธอคงไม่ได้บริสุทธิ์หรอกนะ?”เห็นถังหว่านกัดฟันไม่พูดจา หลงเซียวเหมือนได้รับของที่ล้ำค่าอย่างยิ่ง เธอหัวเราะเสียงดังอย่างไม่อยากจะเชื่อ และมองไปทางซ้ายขวาและพูดว่า:“ทุกๆ ท่าน ถังหว่านของตระกูลถังคนนี้ คุณหนูตระกูลถังที่มีชื่อเสียงอย่าง
โดยเฉพาะพวกผู้ชาย ภายใต้ความลุ่มหลงมัวเมา พวกเขาชื่นชมรูปร่างที่เร่าร้อนของถังหว่าน สายตาที่อยู่ภายใต้หน้ากากเต็มไปด้วยความกระหายและความหยาบโลน“ดูท่าเรื่องราวไม่สามารถเจรจาได้แล้ว งั้นฉันก็ขออภัยด้วยที่ไม่เล่นด้วยแล้ว!”จู่ๆ ถังหว่านก็พลิกตัวลุกขึ้นจากพื้น จากนั้นก็กระโดดขึ้นสูง พยายามหลบหนีเข้าไปในฝูงชนเห็นได้ชัดว่าถึงแม้ก่อนหน้านี้กำลังภายในจะถูกยาพิษทำลายไปแล้ว แต่ภายใต้ความช่วยเหลือของยาของหลินเฟิง ตอนนี้ถังหว่านก็ก้าวเข้าสู่เส้นทางนักบู๊ใหม่อีกครั้งถึงแม้จะไม่ได้แข็งแกร่งสักเท่าไหร่ แต่ก็ชนะตรงที่ลงมืออย่างฉับพลันตั้งแต่ที่ถังหว่านเข้ามาข้างใน ก็แสดงความอ่อนแออยู่ตลอดรู้ว่าคืนนี้ไม่มีทางได้รับสิ่งอื่นจากหลงเซียว ดังนั้นตอนนี้จึงต้องหนีออกจากสถานที่อันตรายให้ได้เร็วที่สุดเป็นดี“หือ?! นังนี่...”หลงเซียวเห็นถังหว่านจู่ๆ ก็เกิดคิดหนี เธอกลับลุกขึ้นยืนจากโซฟาช้าๆเมื่อเผชิญหน้ากับแผนการของถังหว่านแบบนี้ ถึงแม้เธอจะประหลาดใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ลนลาน และถึงขั้นที่พูดอย่างนึกสนุกว่า:“ถังหว่าน เธอคงไม่คิดว่าเธอจะหนีไปได้จริงๆ หรอกนะ?”เป็นอย่างที่คิดไม่นานนัก ถังหว่า
ดูท่าหลงเซียวคนนี้ตั้งใจที่จะเหยียดหยามเธอให้ได้ ถึงได้ตั้งเงื่อนไขที่เกินเหตุแบบนี้“หึหึ เธอไม่อยากถอดก็ไม่เป็นไร ยังไงฉันก็มีเวลาอีกยาวนาน เพียงแค่ไม่รู้ว่า...พ่อของเธอจะทนกับเครื่องมือที่ใช้ทรมานได้กี่ยกน่ะสิ?”หลงเซียวมองไปทางผู้คุ้มกันคนหนึ่งของตระกูลหลงที่อยู่ด้านข้างด้วยสีหน้าไม่ใส่ใจ“อ่อใช่ เสี่ยวเจิ้ง ได้ยินว่าทางด้านกลุ่มพันธมิตรบู๊ไต่สวนนักโทษมีวิธีการที่พิเศษอย่างมาก”“ดึงเล็บอะไรแค่ระดับเบสิค ยังมีการลงโทษที่ทารุณอย่างควักลูกตา ถลกหนังขลึงเป็นแผ่นเหมือนหนังหมู จุ๊จุ๊ แค่คิดก็ทำให้คนรู้สึกกลัวแล้ว!”“ถูกต้องแล้วคุณหนู”ผู้คุ้มกันที่นามสกุลเจิ้งคนนั้นยิ้มพูดเสริมว่า:“ได้ยินว่าทางด้านกลุ่มพันธมิตรบู๊เป็นเพราะมีนักบู๊จำนวนมาก ดังนั้นจะยืดลมหายใจสุดท้ายของนักโทษไว้ไม่ให้เขาตาย และจะให้เขาดูตัวเองถูกแล่เนื้อและตัดอวัยวะไปทีละส่วนอย่างช้าๆ จนกว่าจะ...”“พอแล้ว!”ในที่สุด ถังหว่านก็อดทนไม่ไหวต่อไปแล้วในหัวของเธอปรากฏภาพรอยยิ้มที่อบอุ่นของถังว่านหลี่ออกมาไม่หยุดเธอรู้จักนิสัยของพ่อตัวเองดีที่สุด พ่อของเธอไม่ใช่คนบ้ากามอย่างแน่นอน ต้องเป็นเพราะถูกคนอื่นใส่ร้ายแน่ๆแ