บทที่ 189

จางกุ้ยหลานก็ไม่อยากที่จะดูขี้เหนียวต่อหน้าหลานสาวด้วยเช่นกัน

แต่ตนต้องเสียเงินสองร้อยล้านก็รู้สึกเจ็บปวด

อู๋จงเจิ้งก็ถึงกับตะลึงงุงงง ไม่คิดว่าไท้ส่วยต้นหนึ่งจะสามารถขายได้ถึงสองร้อยล้านบาท

นี่มีเพียงหนึ่งเดียว

เขารีบเอ่ยออกมาว่า “ทั้งสองท่าน พวกคุณยังอยากจะเพิ่มราคาไหม?”

หลินเฟิงและซ่งเฉียนคุนขมวดคิ้วแน่น เงินของพวกเขาทั้งสองเพิ่มเข้าเป็นหนึ่งร้อยห้าสิบล้าน จะเพิ่มไปทำไมเล่า

พูดตามตรง ไม่คิดว่าสองป้าหลานอย่างจางกุ้ยหลานจะโง่ถึงขนาดนี้

นึกไม่ถึงว่าจะจ่ายเงินซื้อไท้ส่วยต้นหนึ่งถึงสองร้อยล้าน

เมื่อเห็นว่าหลินเฟิงไม่เพิ่มราคาแล้ว อู๋จงเจิ้งยิ้มแล้วก็มองไปที่จางกุ้ยหลาน

“คุณจาง ไท้ส่วยต้นนี้เป็นของคุณแล้วครับ”

จางกุ้ยหลานรูดบัตรทันที ตาคู่นี้มองหลินเฟิงภูมิใจในชัยชนะ

พอคิดว่าแม่ไก่แก่ที่เย่อหยิ่งตัวหนึ่ง

คิดว่าในใจคงกระอักเลือด แต่ก็ยังคงรักษารอยยิ้มแห่งชัยชนะไว้เหมือนเดิม

มือหนึ่งจ่ายเงิน อีกมือหนึ่งรับของ

จางซินสมปรารถนาที่ได้ซื้อไท้ส่วยป่าอายุร้อยปีมาได้

เอ่ยด้วยดวงตาคู่ที่ร้อนแรงว่า “มีเจ้านี่ ก็จะได้สร้างสัมพันธ์กับตระกูลเซี้ยงแล้ว”

เธอเปิดกล่องผ้าออกมาด้วยความตื่นเต้