Share
บทที่ 171
Related chapter
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 172
เซียวเย่หลันกลับถึงจวนจ้านอ๋องด้วยใบหน้าหล่อเหลาที่บึ้งตึงเขานั่งอยู่คนเดียวในห้องโถงโดยไม่มีแสงเทียน มีเพียงแสงจันทร์กระจ่างอันเย็นยะเยือกที่ส่องลงมาที่เขา ราวกับเทพอสูรที่นั่งอยู่ในความมืดมิดซูอวี้เออร์ที่ทราบข่าวจึงเดินเข้ามาหา“ท่านอ๋อง เหตุใดท่านถึงกลับมาเพียงลำพัง? พี่สาวล่ะ?” นางลองถามหยั่งเชิง“นางพักอยู่ในวัง”เซียวเย่หลันตอบอย่างเย็นชาความจริงซูอวี้เออร์ทราบข่าวว่า หมิงเฟยถูกคุมขังที่สำนักคุมประพฤติ ซึ่งเซี่ยเชียนฮวันหนุนคลื่นลมให้สูงขึ้น ด้วยการยืนอยู่ข้างฮองเฮา แล้วทำเรื่อง “ผดุงความยุติธรรม แม้นต้องสังหารญาติพี่น้อง”นางแสร้งทำเป็นไม่รู้แล้วถามต่อ “หรือว่าในวังมีเรื่องเกิดขึ้น? เนื่องจากทักษะทางการแพทย์ของพี่สาวนั้นดีมาก จึงเรียกนางเข้าวังโดยด่วน เดาว่าคงเป็นเจ้านายสูงศักดิ์ที่เจ็บป่วย”“ฮองเฮาทรงไม่สบาย”เซียวเย่หลันนวดหัวคิ้ว“เดิมทีเป็นฮองเฮาที่ทรงป่วย” ซูอวี้เออร์ทำเสียงตกใจ “ทรงพระอาการหนักมากเลยหรือ? พี่สาวถึงกลับบ้านไม่ได้”“เป็นเช่นนั้น”เซียวเย่หลันตอบส่งๆเขาไม่บอกซูอวี้เออร์ทุกอย่าง ไม่ใช่เพราะเกรงกลัวคำสั่งห้ามของฝ่าบาทหรือสิ่งอื่นใด แต่เป็นเพรา
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 173
วันรุ่งขึ้นข่าวที่ฮองเฮาทรงประชวรหนักได้แพร่สะพัดไปทั่ว ราชสำนักถึงกับสั่นสะเทือน หลังจากว่าราชการเสร็จ เหล่าเชื้อพระวงศ์และพระญาติต่างก็มาที่วังเฟิงหลิงเพื่อเยี่ยมเยียนมีเพียงเซียวเย่หลันเท่านั้นที่ไม่อยู่เขาหยิบไวน์ขวดเล็กในวันนั้นจากมือหมอหลวงไปด้วย จากนั้นก็มุ่งหน้าไปยังที่พำนักของท่านหญิงหยวนหลี่จวนกานชินอ๋องยี่สิบห้าปีก่อน กานชินอ๋องล้มเหลวในการแย่งชิงราชบัลลังก์ นับแต่นั้นเป็นต้นมาเขาก็ถูกคุมขังอยู่ในจวนอ๋อง และไม่ได้รับอนุญาตให้ออกมาชั่วชีวิตเมื่อไม่นานมานี้ ฮ่องเต้ทรงเห็นว่ากานชินอ๋องไร้ทายาทน้อมส่งในวาระสุดท้าย จึงอนุญาตให้เขารับบุตรธิดาของประชาชนมาเป็นบุตรบุญธรรม เพื่อแสดงให้เห็นถึงจิตใจที่มีเมตตาของโอรสสวรรค์ท่านหญิงหยวนหลี่เป็นแม่นางน้อยที่กานชินอ๋องเลือกให้เป็นบุตรบุญธรรมในตอนแรก คนนอกก็ไม่เข้าใจว่าเหตุใดกานชินอ๋องถึงเลือกบุตรสาวแทนที่จะเป็นบุตรชายแต่หลังจากที่เซียวเย่หลันตรวจสอบที่มาที่ไปของท่านหญิงหยวนหลี่อย่างละเอียด เขาก็เข้าใจว่าทำไมกานชินอ๋องถึงเลือกนางประตูจวนค่อยๆ เปิดออกอย่างช้าช้าเซียวเย่หลันถือไวน์ขวดเล็กตรงเข้าไปหาท่านหญิงหยวนหลี่ โดยไม่ค
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 174
“เจ้าแน่ใจหรือว่าในเหล้าไม่มียาพิษ?”เซียวเย่หลันพลันสีหน้ามืดมนท่านหญิงหยวนหลี่ผลักขวดไวน์กลับ ส่ายหัวแล้วพูด “หากมีหมอกล่าวว่าในเหล้านี้มียาพิษ คาดว่าคงวินิจฉัยผิดแล้ว”“นางไม่ได้วินิจฉัยผิด แต่นางตั้งใจ”เซียวเย่หลันกำหมัดช้าช้าเซี่ย เชียน ฮวันเจ้าทรยศต่อความเชื่อใจของข้ามีที่มีต่อเจ้า“ฝ่าบาททรงพูดว่านาง หรือว่า...”ท่านหญิงหยวนหลี่มองเซียวเย่หลันตาเขม็ง แล้วถามขึ้นมาอีกครั้งแต่เซียวเย่หลันไม่ตอบ เขากล่าวขอบคุณด้วยสีหน้าเย็นชา หยิบขวดไวน์บนกู่ฉินแล้วหมุนตัวจากไปรอจนร่างเขาหายไปจากสวน สาวใช้ข้างกายจึงพูดเสียงแผ่วว่า “ท่านหญิง หายากที่จ้านอ๋องจะเสด็จมาสักครั้ง ใยจึงปล่อยให้เขาจากไปเร็วเช่นนี้?”“ไม่เป็นไร ในอนาคตยังมีโอกาสได้พบกันอีกเสมอ”ท่านหญิงหยวนหลี่หลุบสายตา แล้วเริ่มดีดฉินขึ้นมาใหม่ บทเพลงชาวประมงเมามายร้องขับขานยามสนธยาดังกึกก้องภายในสวนแต่บางจังหวะเสียงฉินกลับยุ่งเหยิงเล็กน้อยดูเหมือนการปรากฏตัวของเซียวเย่หลัน จะรบกวนจิตใจที่สงบนิ่งของนางขณะเดียวกันณ.วังเฟิงหลิง เหล่าองค์ชายที่ยืนอยู่แถวแรก ต่างก็มีความคิดเป็นของตัวเอง“ไม่คิดว่าหมิงเฟยจะมีอุบายที่โ
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 175
“ในเมื่อองค์หญิงแปดพูดเช่นนี้ งั้นข้าจะหยุดช่วย แต่องค์หญิงแปดต้องจำไว้ว่าจะต้องหาหมอมารักษาฮองเฮาให้ได้ภายในสองสามวัน มิฉะนั้นจะสายเกินไป”เซี่ยเชียนฮวันตอบอย่างเย็นชานางเดินไปยืนตรงปลายแถวข้างองค์ชายเก้า สองมือไพล่หลังไม่มองใคร“เจ้า! ในเมื่อเสด็จพ่อทรงมีรับสั่ง เจ้าจะขัดคำสั่งได้อย่างไร?”เซียวหมิงเซียนไม่คิดว่าเซี่ยเชียนฮวันจะวางมือเพียงเพราะนางพูดไม่กี่คำ จึงกระทืบเท้าด้วยความโมโหเซี่ยเชียนฮวันหันหน้าไปที่นอกห้องโถง “องค์หญิงแปดคิดว่าข้าไร้ประโยชน์ แล้วข้าจะกล้าแสดงทักษะเล็กๆ น้อยๆ ของตัวเองได้อย่างไร”“เซี่ยเชียนฮวัน เจ้ากล้าเกินไปแล้ว!”ดวงตาเม็ดซิ่งของเซียวหมิงเซียนถลึงมองอย่างเกรี้ยวกราดนางอายุยังน้อย อีกทั้งพระมารดายังเป็นสนมคนโปรด คำพูดคำจาหรือการกระทำล้วนไม่เคยมีขอบเขตแต่ครั้งนี้ที่นางพูดให้เซี่ยเชียนฮวันต้องอับอาย กลับทำให้คนอื่นๆ พากันขมวดคิ้ว เผยแววตาละเอียดอ่อน ในใจคิดว่า อีกเดี๋ยวองค์หญิงแปดคงจะถูกฮ่องเต้ตำหนิอย่างแน่นอนแต่ที่ทำให้ทุกคนคาดไม่ถึงคือ ไม่ทันทีที่ฮ่องเต้จะเอ่ยปากพูด องค์ชายรองกลับเป็นคนแรกที่ดุน้องสาวด้วยใบหน้าอึมครึม!“กลับไปซุ่ยผิงซวนซะ อ
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 176
เซี่ยเชียนฮวันเกร็งร่าง แล้วหันไปทางหินจำลองอย่างช้าช้าน่าเสียดายที่นางเห็นร่างที่ซ่อนอยู่หลังหินจำลองไม่ชัด!“เป็นท่าน”นางกล่าวอย่างเย็นชาชายที่ยืนอยู่หลังหินจำลองหัวเราะ “ไม่ต้องกังวล ข้าก็ไม่กล้าทำอะไรเจ้าในวังหลวงแห่งนี้หรอก”“วันนี้มีเพียงไม่กี่คนที่มาเยี่ยมฮองเฮา ท่านไม่กลัวว่าข้าจะเดาออกหรือว่าท่านเป็นใคร?”เซี่ยเชียนฮวันนึกถึงคนที่เพิ่งพบในวังเฟิงหลิงอย่างรวดเร็วนอกจากองค์ชายแล้ว ก็ยังมีชินอ๋องสองสามคนอาจจะเป็นหนึ่งในนั้น?ชายสวมหน้ากากไม่สนใจ เขาหัวเราะออกมาแล้วพูดว่า “การที่ข้ากล้าปรากฏตัว นั่นก็หมายความว่าข้ามั่นใจพอสมควร ว่าเจ้าเดาตัวตนของข้ามิออก”นั่นเป็นความจริงเซี่ยเชียนฮวันได้แต่ถอนหายใจ “ท่านต้องการอะไร?”ทันทีที่ถาม นางก็เพิ่งสังเกตว่าด้านข้างหินจำลองนั้นมีสระน้ำขนาดเล็กอยู่ถ้าหากเดินไปตรงขอบสระ บางทีนางอาจจะเห็นใบหน้าที่แท้จริงของชายสวมหน้ากากผ่านเงาสะท้อนบนน้ำก็ได้“เวลานี้ฮองเฮาทรงประชวรหนัก ข้าไม่มีเวลามาคุยเล่นกับท่านหรอก”เซี่ยเชียนฮวันพูดเบี่ยงเบนความสนใจของชายสวมหน้ากาก ขณะเดินไปทางสระน้ำอย่างช้าๆชายสวมหน้ากากที่ยืนอยู่หลังหินจำลองกล
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 177
“ปล่อยข้านะ คนที่ดีแต่ข่มเหงรังแกผู้หญิง จะนับว่าเป็นผู้ชายที่ดีได้อย่างไร”เซี่ยเชียนฮวันงอนิ้วอย่างเงียบๆนางซ่อนเข็มเงินไว้ในแขนเสื้อขอแค่หาโอกาสตอนที่อีกฝ่ายไม่ทันระวัง นางก็สามารถโต้คืนชายผู้นี้ได้ และเปิดเผยใบหน้าที่แท้จริงของเขาแต่ไม่คาดว่าชายสวมหน้ากากเหมือนจะสังเกตเห็นถึงความตั้งใจของนาง มือหนึ่งกดศีรษะนาง อีกมือก็จับสองมือนางไพล่ไปด้านหลัง ทำให้นางขยับตัวไม่ได้!“ข้ามิได้รังแกเจ้า แค่อยากจะเตือนเจ้าเท่านั้น” ชายสวมหน้ากากยิ้ม“ไปซะ ข้ารู้ตัวว่าทำอะไรอยู่ ไม่ต้องให้ท่านมาเตือน!”เซี่ยเชียนฮวันนึกแค้นใจที่ไม่อาจเงยหน้าจ้องมองอีกฝ่ายด้วยแววตาดุดันได้ชายสวมหน้ากากโน้มตัวลงมากระซิบที่ข้างหูนาง “ข้าบอกแล้ว ข้ารู้จักเจ้าดีกว่าเซียวเย่หลัน เจ้าจะไม่โกหกโดยไม่มีเหตุผล หรือถ้าทำก็จะมีเหตุผลที่ต้องทำเช่นนั้น”“ไม่ใช่ธุระกงการอะไรของท่าน”“ช่างเป็นสาวน้อยที่ไม่รู้จักเห็นใจผู้อื่นเลย...” ชายสวมหน้ากากถอนหายใจ “เซียวเย่หลันเข้าใจเจตนาดีของเจ้าหรือไม่?”เซี่ยเชียนฮวันไม่ตอบหน้าผากของนางถูกกดแนบตรงหัวใจของชายคนนั้น นางได้ยินเสียงหัวใจเต้นที่ช้าแต่ทรงพลังของเขา ทันใดนั้นดวงตาท
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 178
“เซียวเย่หลัน ทำไมท่านถึงมาที่นี่”เซี่ยเชียนฮวันจำเป็นต้องเงยหน้าสบตาอันดุร้ายและเย็นชาคู่นั้นความโกรธของเขารุนแรงกว่าเมื่อวานอย่างเห็นได้ชัดความเย็นชาที่หนาวถึงกระดูก และแววตาชิงชังขยะแขยงคู่นั้น มันทำให้เซี่ยเชียนฮวันอดไม่ได้ที่จะนึกถึงค่ำคืนอันแสนเจ็บปวดกับเซียวเย่หลันเหงื่อเย็นๆ ผุดขึ้นมาบนฝ่ามือนาง“รักษาฮองเฮาซะ”ในที่สุดเซียวเย่หลันก็ปล่อยเซี่ยเชียนฮวัน จากนั้นก็ผลักนางไปทางตั่งนอนอย่างไม่ปราณีเซี่ยเชียนฮวันลูบคอพลางไอออกมา นางตอบกลับเสียงแหบพร่าว่า “ไม่ใช่ว่าข้าก็รักษาฮองเฮามาตลอดหรือ? ท่านคิดว่าข้าอยู่ที่นี่เพื่ออะไร?”“ไม่จำเป็นต้องหลอกข้าอีกต่อไป”เซียวเย่หลันจ้องมองนาง ก่อนจะพูดออกมาทีละคำเขามองนางราวกับมองคนทรยศเซี่ยเชียนฮวันพลันชะงัก หรือว่านอกจากชายสวมหน้ากากแล้ว แม้แต่เซียวเย่หลันก็มองนางออกไม่ เป็นไปไม่ได้เซียวเย่หลันไม่เข้าใจจิตใจของผู้หญิง กระทั่งท่าทางเสแสร้งของซูอวี้เออร์ก็ยังมองไม่ออก เป็นไปไม่ได้ที่จะพบเบาะแสจากการเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์ของนางยิ่งไปกว่านั้น...ก็ดังที่ชายสวมหน้ากากกล่าว เซียวเย่หลันไม่รู้จักนาง เขาไม่สนใจนางด้วยซ้ำ“ท่านพูด
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 179
ทั้งสองมองหน้ากัน ต่างฝ่ายต่างตกอยู่ในห้วงภวังค์ของตัวเองสุดท้ายเซียวเย่หลันก็เป็นคนพูดก่อน “เจ้าโทษว่าข้าไม่เชื่อใจเจ้า แต่สิ่งที่เจ้าทำ เจ้าเคยบอกข้าอย่างตรงไปตรงมาหรือไม่”เซี่ยเชียนฮวันเม้มปากแน่นเป็นเพราะนางไม่ยอมพูดกับเขาตรงๆ อย่างนั้นหรือ?เห็นได้ชัดว่าเขามีอคติกับนางก่อน ไม่ว่านางจะพูดอะไรหรือทำอะไร เขาก็เชื่อผู้อื่นมากกว่าเสมอในกรณีนี้ ทำไมนางต้องพาตัวเองไปโดนเขาเย็นชาใส่ เสียแรงเปล่าเซี่ยเชียนฮวันไม่อยากอธิบายเยอะ จึงพูดตอบไปว่า “ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะรักษาฮองเฮา เจ้าวางใจเถอะ ข้าจะรักษานางก่อนหมิงเฟยจะกลับมา”“เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าหมิงเฟยจะกลับมาจากสำนักคุมประพฤติ”เซียวเย่หลันขมวดคิ้วเซี่ยเชียนฮวันกำลังจะอ้าปากพูด แต่จู่ๆ เซียวเย่หลันก็สีหน้าเปลี่ยนไป และยื่นมือมาปิดปากนาง!“อย่าพูด มีคนอยู่นอกหน้าต่าง”วรยุทธ์ของเขาสูงมาก หลังผ่านการฝึกฝนจากในสนามรบ ประสาทหูของเขาจึงเหนือกว่าคนทั่วไปเขายังไวต่อการเคลื่อนไหวในบริเวณใกล้ตัวเซี่ยเชียนฮวันไม่พูด เพียงแต่ยกมือซ้ายขึ้นมา แล้วทำท่าทำทางชี้ไปทางฉากกั้นหลังตั่งหงส์เซียวเย่หลันอุ้มนางขึ้นมา แล้วทะยานไปด้านหลังเ
Latest chapter
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 514
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 513
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 512
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 511
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 510
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 509
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 508
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 507
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 506
