Share
บทที่ 175
Related chapter
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 176
เซี่ยเชียนฮวันเกร็งร่าง แล้วหันไปทางหินจำลองอย่างช้าช้าน่าเสียดายที่นางเห็นร่างที่ซ่อนอยู่หลังหินจำลองไม่ชัด!“เป็นท่าน”นางกล่าวอย่างเย็นชาชายที่ยืนอยู่หลังหินจำลองหัวเราะ “ไม่ต้องกังวล ข้าก็ไม่กล้าทำอะไรเจ้าในวังหลวงแห่งนี้หรอก”“วันนี้มีเพียงไม่กี่คนที่มาเยี่ยมฮองเฮา ท่านไม่กลัวว่าข้าจะเดาออกหรือว่าท่านเป็นใคร?”เซี่ยเชียนฮวันนึกถึงคนที่เพิ่งพบในวังเฟิงหลิงอย่างรวดเร็วนอกจากองค์ชายแล้ว ก็ยังมีชินอ๋องสองสามคนอาจจะเป็นหนึ่งในนั้น?ชายสวมหน้ากากไม่สนใจ เขาหัวเราะออกมาแล้วพูดว่า “การที่ข้ากล้าปรากฏตัว นั่นก็หมายความว่าข้ามั่นใจพอสมควร ว่าเจ้าเดาตัวตนของข้ามิออก”นั่นเป็นความจริงเซี่ยเชียนฮวันได้แต่ถอนหายใจ “ท่านต้องการอะไร?”ทันทีที่ถาม นางก็เพิ่งสังเกตว่าด้านข้างหินจำลองนั้นมีสระน้ำขนาดเล็กอยู่ถ้าหากเดินไปตรงขอบสระ บางทีนางอาจจะเห็นใบหน้าที่แท้จริงของชายสวมหน้ากากผ่านเงาสะท้อนบนน้ำก็ได้“เวลานี้ฮองเฮาทรงประชวรหนัก ข้าไม่มีเวลามาคุยเล่นกับท่านหรอก”เซี่ยเชียนฮวันพูดเบี่ยงเบนความสนใจของชายสวมหน้ากาก ขณะเดินไปทางสระน้ำอย่างช้าๆชายสวมหน้ากากที่ยืนอยู่หลังหินจำลองกล
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 177
“ปล่อยข้านะ คนที่ดีแต่ข่มเหงรังแกผู้หญิง จะนับว่าเป็นผู้ชายที่ดีได้อย่างไร”เซี่ยเชียนฮวันงอนิ้วอย่างเงียบๆนางซ่อนเข็มเงินไว้ในแขนเสื้อขอแค่หาโอกาสตอนที่อีกฝ่ายไม่ทันระวัง นางก็สามารถโต้คืนชายผู้นี้ได้ และเปิดเผยใบหน้าที่แท้จริงของเขาแต่ไม่คาดว่าชายสวมหน้ากากเหมือนจะสังเกตเห็นถึงความตั้งใจของนาง มือหนึ่งกดศีรษะนาง อีกมือก็จับสองมือนางไพล่ไปด้านหลัง ทำให้นางขยับตัวไม่ได้!“ข้ามิได้รังแกเจ้า แค่อยากจะเตือนเจ้าเท่านั้น” ชายสวมหน้ากากยิ้ม“ไปซะ ข้ารู้ตัวว่าทำอะไรอยู่ ไม่ต้องให้ท่านมาเตือน!”เซี่ยเชียนฮวันนึกแค้นใจที่ไม่อาจเงยหน้าจ้องมองอีกฝ่ายด้วยแววตาดุดันได้ชายสวมหน้ากากโน้มตัวลงมากระซิบที่ข้างหูนาง “ข้าบอกแล้ว ข้ารู้จักเจ้าดีกว่าเซียวเย่หลัน เจ้าจะไม่โกหกโดยไม่มีเหตุผล หรือถ้าทำก็จะมีเหตุผลที่ต้องทำเช่นนั้น”“ไม่ใช่ธุระกงการอะไรของท่าน”“ช่างเป็นสาวน้อยที่ไม่รู้จักเห็นใจผู้อื่นเลย...” ชายสวมหน้ากากถอนหายใจ “เซียวเย่หลันเข้าใจเจตนาดีของเจ้าหรือไม่?”เซี่ยเชียนฮวันไม่ตอบหน้าผากของนางถูกกดแนบตรงหัวใจของชายคนนั้น นางได้ยินเสียงหัวใจเต้นที่ช้าแต่ทรงพลังของเขา ทันใดนั้นดวงตาท
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 178
“เซียวเย่หลัน ทำไมท่านถึงมาที่นี่”เซี่ยเชียนฮวันจำเป็นต้องเงยหน้าสบตาอันดุร้ายและเย็นชาคู่นั้นความโกรธของเขารุนแรงกว่าเมื่อวานอย่างเห็นได้ชัดความเย็นชาที่หนาวถึงกระดูก และแววตาชิงชังขยะแขยงคู่นั้น มันทำให้เซี่ยเชียนฮวันอดไม่ได้ที่จะนึกถึงค่ำคืนอันแสนเจ็บปวดกับเซียวเย่หลันเหงื่อเย็นๆ ผุดขึ้นมาบนฝ่ามือนาง“รักษาฮองเฮาซะ”ในที่สุดเซียวเย่หลันก็ปล่อยเซี่ยเชียนฮวัน จากนั้นก็ผลักนางไปทางตั่งนอนอย่างไม่ปราณีเซี่ยเชียนฮวันลูบคอพลางไอออกมา นางตอบกลับเสียงแหบพร่าว่า “ไม่ใช่ว่าข้าก็รักษาฮองเฮามาตลอดหรือ? ท่านคิดว่าข้าอยู่ที่นี่เพื่ออะไร?”“ไม่จำเป็นต้องหลอกข้าอีกต่อไป”เซียวเย่หลันจ้องมองนาง ก่อนจะพูดออกมาทีละคำเขามองนางราวกับมองคนทรยศเซี่ยเชียนฮวันพลันชะงัก หรือว่านอกจากชายสวมหน้ากากแล้ว แม้แต่เซียวเย่หลันก็มองนางออกไม่ เป็นไปไม่ได้เซียวเย่หลันไม่เข้าใจจิตใจของผู้หญิง กระทั่งท่าทางเสแสร้งของซูอวี้เออร์ก็ยังมองไม่ออก เป็นไปไม่ได้ที่จะพบเบาะแสจากการเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์ของนางยิ่งไปกว่านั้น...ก็ดังที่ชายสวมหน้ากากกล่าว เซียวเย่หลันไม่รู้จักนาง เขาไม่สนใจนางด้วยซ้ำ“ท่านพูด
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 179
ทั้งสองมองหน้ากัน ต่างฝ่ายต่างตกอยู่ในห้วงภวังค์ของตัวเองสุดท้ายเซียวเย่หลันก็เป็นคนพูดก่อน “เจ้าโทษว่าข้าไม่เชื่อใจเจ้า แต่สิ่งที่เจ้าทำ เจ้าเคยบอกข้าอย่างตรงไปตรงมาหรือไม่”เซี่ยเชียนฮวันเม้มปากแน่นเป็นเพราะนางไม่ยอมพูดกับเขาตรงๆ อย่างนั้นหรือ?เห็นได้ชัดว่าเขามีอคติกับนางก่อน ไม่ว่านางจะพูดอะไรหรือทำอะไร เขาก็เชื่อผู้อื่นมากกว่าเสมอในกรณีนี้ ทำไมนางต้องพาตัวเองไปโดนเขาเย็นชาใส่ เสียแรงเปล่าเซี่ยเชียนฮวันไม่อยากอธิบายเยอะ จึงพูดตอบไปว่า “ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะรักษาฮองเฮา เจ้าวางใจเถอะ ข้าจะรักษานางก่อนหมิงเฟยจะกลับมา”“เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าหมิงเฟยจะกลับมาจากสำนักคุมประพฤติ”เซียวเย่หลันขมวดคิ้วเซี่ยเชียนฮวันกำลังจะอ้าปากพูด แต่จู่ๆ เซียวเย่หลันก็สีหน้าเปลี่ยนไป และยื่นมือมาปิดปากนาง!“อย่าพูด มีคนอยู่นอกหน้าต่าง”วรยุทธ์ของเขาสูงมาก หลังผ่านการฝึกฝนจากในสนามรบ ประสาทหูของเขาจึงเหนือกว่าคนทั่วไปเขายังไวต่อการเคลื่อนไหวในบริเวณใกล้ตัวเซี่ยเชียนฮวันไม่พูด เพียงแต่ยกมือซ้ายขึ้นมา แล้วทำท่าทำทางชี้ไปทางฉากกั้นหลังตั่งหงส์เซียวเย่หลันอุ้มนางขึ้นมา แล้วทะยานไปด้านหลังเ
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 180
หลังจากมหาเสนาบดีหลี่ทราบเรื่องนี้ เขาก็ดุนางกับองค์ชายรองยกใหญ่หลี่จิ้งหย่ารู้จักบิดาของนางดีเกินไปหากเรื่องนี้ไม่ได้รับการแก้ไขที่ดี นางจะกลายเป็นบุตรสาวที่ถูกทอดทิ้งของตระกูลหลี่ และความฝันที่จะกลายเป็นฮองเฮาในอนาคตก็จะพังทลายด้วยเช่นกันนางจึงรีบขอยาแก้พิษหญ้าฝรั่นจากที่ปรึกษา แล้วตามหาเกอมามาที่ถูกวางตัวเป็นสายลับในวังของตระกูลหลี่ตั้งแต่ช่วงแรกๆ จากนั้นก็ลอบเข้ามาในวังเพื่อป้อนยาแก้พิษให้กับฮองเฮา เพื่อกอบกู้สถานการณ์เกอมามาคุ้นเคยกับการเห็นคลื่นลมมานักต่อนักแล้ว จึงกล่าวอย่างใจเย็นว่า “หากป่วยเพียงไม่กี่วันก็ไม่มีใครสืบค้นหรอก แต่การวางยาพิษฮองเฮามิใช่เรื่องเล็กน้อย ฝ่าบาทจะต้องสืบสวนจนถึงที่สุด ตอนนี้พระชายาจะต้องปกป้องตัวเองให้ดี ที่ปรึกษาคนนั้นต้องตาย คนของเรือนเจียวชวนก็ต้องตาย จากนั้นพวกเราก็หาทางโยนความผิดให้พระสนมหมิง”“ดูเหมือนนี่จะเป็นทางเดียว...”หลี่จิ้งหย่าถอนหายใจเดิมทีนางกับเซียวเย่หลันเป็นเพื่อนเล่นมาตั้งแต่เด็ก ใจจริงก็ไม่อยากให้สนมหมิงต้องตายเลยอย่างไรก็ตามคนคำนวณไม่สู้ฟ้าลิขิต ทางออกของปัญหานี้ มีแค่เสียสละหมิงเฟยเพื่อปกป้องตัวเองทันใดนั้นทั้งส
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 181
เซี่ยเชียนฮวันนั่งข้างฮองเฮาและจับชีพจรให้นางขณะเดียวกันก็ไม่ลืมปรายตามองจากหางตา เพื่อไม่พลาดการแสดงดีดีตรงหน้านางซึ่งเป็นพระชายาที่แท้จริงยังอยู่ที่นี่หลี่จิ้งหย่าบอกว่าจะแต่งงานกับเซียวเย่หลันต่อหน้านาง นี่มันน่าสนใจมากอย่างไรก็ตาม หากสามารถใช้งานพระชายาขององค์ชายองค์อื่นได้ ย่อมเป็นประโยชน์ไม่น้อย ขึ้นอยู่กับว่าเซียวเย่หลันจะคิดเช่นไร“พี่เย่หลัน หัวใจของข้า ร่างกายของข้า สามารถเป็นของท่านได้...”หลี่จิ้งหย่ากัดปากตัวเองแล้วกระซิบพูดในฐานะผู้หญิง นางหมดหนทางแล้วจริงๆ ถึงได้กล่าวเช่นนี้ออกมาแต่ไม่คาดคิดว่าสีหน้าของเซียวเย่หลันจะไร้ซึ่งความรู้สึก ใบหน้าของเขาไม่วี่แววสงสารหรือเห็นอกเห็นใจเลยสักนิด เขากล่าวเสียงราบเรียบ “เจ้าอยากเป็นฮองเฮา แต่ข้าไม่อาจเติมเต็มความปรารถของเจ้าได้”หลี่จิ้งหย่าชะงัก “หรือว่าท่านไม่ต้องการแย่งชิงบัลลังก์งั้นหรือ?”“ข้าอยากถามด้วยว่า เหตุใดพวกเจ้าแต่ละคนถึงอยากให้ข้าขึ้นครองบัลลังก์”เซียวเย่หลันยื่นมือออกไปผลักหลี่จิ้งหย่าแต่ทว่าหลี่จิ้งหย่ากอดแน่นเกินไป จึงไม่อาจผลักออกไปได้ง่ายๆเขาเหลือบมองกลับไปโดยไม่รู้ตัวก่อนจะเห็นผู้หญิงคนน
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 182
ระหว่างทางกลับจากวังเซี่ยเชียนฮวันกำลังคิดหาข้ออ้างกลับบ้านแม่ และใช้เวลาอยู่ที่จวนอันติ้งโหวสักพัก จนกว่าพระสนมหมิงจะกลับวัง“ยังเจ็บอยู่ไหม”จู่ๆ เซียวเย่หลันก็เปิดปากถามอย่างเย็นชาเซี่ยเชียนฮวันกำลังคิดอะไรบางอย่าง จึงตอบสนองช้าไปครู่หนึ่ง “หือ?”“คอนะ”“ไม่หรอก ข้าชินกับการกระทำของท่านแล้ว”เซี่ยเชียนฮวันนึกขึ้นได้ว่าเซียวเย่หลันเพิ่งจะบีบคอของนางไป และยังผลักนางไปที่ตั่งเตียง เพื่อบีบให้นางรักษาฮองเฮาน้ำเสียงของนางจึงเย็นชาเล็กน้อยเซียวเย่หลันหลับตาและพูดว่า “เจ้าไม่บอกข้าให้ชัดเจน”“ท่านตำหนิข้าเรื่องนี้หรือ? ข้าเป็นมนุษย์ ไม่ใช่ข้าราชบริพารหรือว่าทาสของท่าน ที่ต้องคอยรายงานท่านทุกเรื่อง”เซี่ยเชียนฮวันระงับความโกรธและกล่าวโต้แย้งได้ฟังความดื้อรั้นของนาง คลื่นความเย็นชาก็แผ่ออกมาจากร่างของเซียวเย่หลัน“ในเมื่อเจ้าเป็นพระชายาของข้า ก็เท่ากับเป็นข้าราชบริพารของข้า หากเจ้าไม่พอใจก็กลับจวนอันติ้งโหวของเจ้าไป”“ไม่ต้องกังวล สักวันข้าจะกลับไปในไม่ช้า”เซี่ยเชียนฮวันเม้มปากนางรู้ว่า เซียวเย่หลันต้องการกำจัดนางและเด็กในครรภ์ของนางโดยเร็วแต่นางทนมานานมากแล้ว ถ้าไม่
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 183
“ไม่มีพี่น้องของข้าคนไหนที่เป็นคนโง่”น้ำเสียงแผ่วเบาดุจสายลมพัดผ่านของชายผู้นั้นลอยเข้าหูเซี่ยเชียนฮวัน ทำให้ใจนางพลันกระตุกนั่นเป็นความจริงชายสวมหน้ากากตระหนักถึงความจริงเกี่ยวกับอาการป่วยของฮองเฮา จากข้อบกพร่องเล็กๆ น้อยๆ ที่นางหลุดเผยออกมาโชคดีที่มีเพียงชายสวมหน้ากากเท่านั้นที่สังเกตเห็นถึงข้อบกพร่องนี้นอกจากนี้เขายังช่วยเก็บความลับให้นาง และไม่คิดไปบอกใครในขณะที่เซี่ยเชียนฮวันกำลังครุ่นคิด เซียวเย่หลันก็บอกให้รถม้าหยุด“จวนจ้านอ๋องต้องไปอีกเส้นทางหนึ่ง แต่ตอนนี้ข้าต้องไปรับสนมหมิงที่สำนักคุมประพฤติ เจ้าต้องขี่ม้ากลับจวนเอง”กล่าวจบ เขาก็ยกม่านขึ้นแล้วลงจากรถม้าเซี่ยเชียนฮวันไม่ต้องการพบสนมหมิงตอนกลางดึกอยู่แล้ว นางจึงก้มตัวแล้วลงจากรถม้า ขณะมองหาบางอย่างมาเป็นแท่นเหยียบ ก็เห็นเรียวแขนอันผอมบางที่มีข้อต่ออย่างชัดเจนยื่นมาตรงหน้าหลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เซี่ยเชียนฮวันก็วางมือบนใจกลางฝ่ามือของเซียวเย่หลันเบาๆเซียวเย่หลันอุ้มนางขึ้นไปบนหลังม้า“เย่ซิ่น คุ้มครองพระชายากลับจวน” เขาสั่ง“ขอรับ”เย่ซิ่นดึงบังเหียนขึ้นอันที่จริง ตอนอยู่ข้างนอกพระชายาได้รับความคุ้มค
Latest chapter
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 514
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 513
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 512
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 511
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 510
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 509
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 508
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 507
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 506
