Share
บทที่ 100
Related chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 101
“เธอเดินเข้าสู่ฤดูร้อนเคียงข้างฉัน ก้าวผ่านเมืองที่วุ่นวาย เสียงเพลงยังคงดำเนินต่อไป ในดวงตาคู่นั้นที่เหมือนดอกทับทิมของเธอ ไม่เห็นความอ่อนโยนของเธอ รอยยิ้มที่งดงามจางหาย วันเวลาไม่อาจหยุดเดิน ก้อนเมฆเคลื่อนคล้อยมาเฝ้ารอ ฉันคิดถึงเธอจริง ๆ ในทุกฤดูฝน เธอเลือกที่จะลืม แต่ฉันกลับทำใจไม่ได้สักนิด กระดาษสั้นแต่ความรักนั้นยาว มีระลอกคลื่นมากมายที่บรรยายไม่มีวันหมด เรื่องราวของฉันล้วนเกี่ยวข้องกับเธอ ทำไมถึงหลงรักเขา และตัดสินใจกลับบ้านกับเขา ทิ้งทุกสิ่งของฉันทุกอย่างของฉันโดยไม่สนใจ กระดาษสั้นแต่ความรักนั้นยาว ไม่อาจบรรยายช่วงเวลาในวัยเด็กได้หมด เรื่องราวของฉันยังคนเกี่ยวข้องกับเธอ......”น้ำเสียงของนักร้องไม่นับว่าโดดเด่นนัก ความไพเราะก็ถือว่าธรรมดา อาจเป็นเพราะตอนนี้มีลูกค้าไม่มาก เสียงร้องจึงฟังดูขี้เกียจสักหน่อยแต่ก็ยังทำให้เวินเหลียงตาแดง และรู้สึกปวดใจได้เพราะข่มอารมณ์มาทั้งวัน จู่ ๆ จึงระเบิดออกมาในคราวเดียวสิบกว่าปีมานี้เธอเป็นผู้ชมมาโดยตลอด มองดูฟู่เจิงเรียนจบจากมหาวิทยาลัยชิงเซ่อ เติบโตจนกลายเป็นประธานของฟู่ซื่อ กรุ๊ปที่แบกรับภาระทุกอย่างของบริษัทอยู่ในตอนนี้เขาคือเป้าหมา
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 102
ชาวเน็ตทำร้ายเธอไม่ได้ คนที่จะทำร้ายเธอได้มีแค่ฟู่เจิงการโปรโมตในด้านการทำงานที่เกี่ยวข้องกับ MQ รวมถึงโครงการอื่น ๆ เธอก็มักจะติดต่อกับสื่ออยู่บ่อย ๆ จึงย่อมรู้ดีว่าจิตใจของชาวเน็ตนั้นเป็นไปในทิศทางที่คาดเดาไปสุ่มสี่สุ่มห้าสิ่งที่พวกเขาเห็น คือสิ่งที่มีคนอยากให้พวกเขาเห็นเหมือนกับข่าวในวันนี้ มีสื่อจงใจชี้นำให้เกิดความปั่นปวด ซ้ำยังมีอู๋หลิงคอยแทงข้างหลัง มีคนจงใจเปิดเผยต่อหน้าชาวเน็ตส่วนสิ่งที่ไม่อยากให้ชาวเน็ตเห็น อย่างเช่นความบริสุทธิ์ของเธอ ก็ถูกฟู่เจิงปิดบังไว้เสียสนิท บนอินเทอร์เน็ตไม่หลุดลอดออกมาแม้แต่ตัวเดียว ขอแค่เธอพูดความจริงออกมาบนเฟซบุ๊ก ไม่เกินสามวินาทีก็ต้องถูกปิดกั้นการมองเห็นโจวอวี่นั่งเป็นเพื่อนเวินเหลียงอยู่ที่บาร์พักใหญ่ เวินเหลียงพูดว่า “วันนี้ตอนบ่ายนายไม่ทำงานเหรอ ?”“เปล่า ถ้ามีผู้จัดการของฉันคงต้องโทรจิกแล้ว ได้นั่งเป็นเพื่อนเธอที่นี่พอดี เอ๊ะ หรือว่าคืนนี้เธอไปกินข้าวที่บ้านฉันดีไหม นาน ๆ ทีจะมีเวลา”“ได้สิ” เวินเหลียงพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม “นายรอฉันไปซื้อของฝากที่ห้างสรรพสินค้าให้คุณลุงคุณป้าสักเดี๋ยวนะ จะไปมือเปล่าก็คงไม่ได้”“โธ่ ขอแค่เธอไปก็พอ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 103
ป้าโจวปลอบใจเวินเหลียง บอกเวินเหลียงว่าอย่าเก็บเอาไปใส่ใจอีกป้าโจวคิดในใจว่า อย่างไรเสียเวินเหลียงกับฟู่เจิงก็อยู่ด้วยกันมาหลายปี หากมีความสัมพันธ์อะไรจริง ๆ ฉู่ซืออี๋จะมีสิทธิ์อะไรได้ ?“ขอบคุณค่ะคุณป้า คุณป้าคะ สบายใจได้ค่ะ พวกเขาอยากด่าก็ด่าไป หนูก็ใช้ชีวิตของหนู พวกเขาไม่มีผลกระทบกับหนูสักนิด หนูไม่มีทางเก็บเอาไปใส่ใจหรอกค่ะ”“ใช่แล้ว แบบนี้สิถึงจะถูก คือว่า......ข่าวทำนองนี้ ทำไมคุณฟู่ถึงไม่ไปชี้แจงล่ะ ? นี่ไม่ทำกับทำให้เธอต้องเสียชื่อเสียงเปล่า ๆ เหรอ ?”เวินเหลียงก้มหน้าลงแล้วยิ้ม “คุณป้า สื่อกับชาวเน็ตพวกนี้ขุดคุ้ยฐานะของหนูออกมานานแล้ว รู้ว่าหนูเป็นลูกบุญธรรมของตระกูลฟู่ ฟู่เจิงเป็นพี่ชายของหนู แต่ก็ยังคงโหมไฟให้ลุก ชี้แจงกับพวกเขาไปก็ไม่มีประโยชน์หรอกค่ะ เรื่องแบบนี้วิธีจัดการที่ดีที่สุดคือเงียบเอาไว้ รอพายุสงบแล้วค่อยลบหัวข้อสนทนาทั้งหมดออก ก็ไม่เป็นไรแล้วค่ะ”ถ้าระหว่างเธอกับฟู่เจิงนั้นบริสุทธิ์ต่อกัน นี่ก็เป็นวิธีจัดการที่ดีที่สุดแล้ว“ที่พูดมาก็ถูก คุณฟู่งานยุ่งขนาดนั้น จะมีเวลาสนใจความคิดของชาวเน็ตได้ยังไง” ป้าโจวพยักหน้าเมื่อก่อนโจวอวี่เองก็มีเรื่องอื้อฉาวโด่งด
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 104
โจวอวี่ก้าวขึ้นไปข้างหน้าหนึ่งก้าว ถอดหน้ากากอนามัยออก “คุณปู่ฟู่ คุณย่าฟู่ ผมมาส่งอาเหลียงครับ พอรู้ว่าคุณปู่ฟู่ไม่สบาย ก็เลยขึ้นมาเยี่ยม คุณปู่ฟู่ยังสบายดีใช่ไหมครับ ?”“ลำบากเธอแล้ว ยังสบายดี สบายใจได้” คุณปู่พูดขึ้นพลางหัวเราะร่า“งั้นก็ดี ในเมื่อส่งอาเหลียงมาถึงแล้ว งั้นผมก็ไม่อยู่ต่อแล้วนะครับ ขอตัวกลับก่อน ลาก่อนนะอาเหลียง ลาก่อนครับคุณปู่ฟู่คุณย่าฟู่ ลาก่อนครับคุณฟู่” โจวอวี่สวมหน้ากากอนามัย แล้วเดินออกจากห้องผู้ป่วยไป“อาเหลียง เพื่อนของหลานคนนี้ห่อเหลาไม่เบา เป็นเด็กที่ใช้ได้คนหนึ่งเลยทีเดียว” คุณย่าพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มขณะที่พูด เธอก็แอบเหลือบมองฟู่เจิงจากประสบการณ์อันยาวนานของเธอ โจวอวี่คนนี้จะต้องคิดอะไรกับเวินเหลียงอย่างแน่นอนเพียงแต่โจวอวี่น่าสนใจกว่าฉู่ซืออี๋มากเวินเหลียงไม่เข้าใจความหมายแฝงของคุณย่า จึงพูดเสริม “คุณย่าคะ เขาเป็นดาราดังคนหนึ่ง เป็นที่ชอบพอของบรรดาสาว ๆ มากเลยค่ะ”“งั้นเหรอจ๊ะ ? แล้วพวกเธอรู้จักกันได้ยังไง ?”“ตอนเด็ก ๆ บ้านของเขาอยู่ใกล้ ๆ กับบ้านหนูค่ะ เป็นเพื่อนบ้านกัน เพียงแต่ภายหลังย้ายบ้าน คิดไม่ถึงเลยว่าตอนนี้จะได้มาพบกันอีก”“ถ้างั้นก็ม
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 105
“เธออะไร ?” เมื่อเห็นฟู่เจิงเงียบไป เวินเหลียงก็จ้องมองเขา“ซืออี๋เป็นบุคคลสาธารณะ จะแบกรับข่าวเชิงลบไม่ได้”“ฉู่ซืออี๋แบกรับข่าวเชิงลบไม่ได้ แล้วฉันทำได้งั้นเหรอ ?”“เวินเหลียง กว่าที่ฉันจะรู้เรื่องราวก็บานปลายแล้ว วิธีจัดการกับความร้อนแรงที่ดีที่สุด ฉันคิดว่าเธอเองก็น่าจะรู้ ตอนนี้ความเงียบเป็นวิธีการแก้ปัญหาที่ดีที่สุด...”เมื่อได้ยินฟู่เจิงพูดแบบนี้ เวินเหลียงก็ไม่คิดที่จะถามอะไรต่ออีกเรื่องนี้เกิดขึ้นเพราะเขากับฉู่ซืออี๋ แต่สุดท้ายกลับเป็นเธอที่ต้องแบกรักข้อกล่าวหามือที่สาม ถูกคนด่าทอ แต่กลับกลับแสดงท่าทีจนปัญญาหากจะถามถึงเหตุผลก็เป็นเพราะความลำเอียงเท่านั้นหากรักใครสักคนจริง ๆ จะไม่มีวันที่ทำให้เธอต้องน้อยใจ เหมือนกับที่เขารับผิดชอบปกป้องฉู่ซืออี๋จากข่าวหัวใจของเขาไม่ได้อยู่ที่นี่ เขารู้ทั้งรู้ว่าเธอต้องเสียใจ แต่กลับยังทำต่อไป กลับปล่อยให้เธอต้องน้อยใจต่อไปเขายอมรับอย่างตรงไปตรงมาแล้วว่า เขาสนใจแค่ฉู่ซืออี๋ เธอถามให้มากความแล้วจะมีประโยชน์อะไรอีก ?คราวหน้า ถ้าต้องขอโทษ ก็ยังคงขอโทษถ้าเธอทะเลาะกับเขา ไม่แน่ว่าเขาอาจหาว่าเธอไม่รู้จักเห็นอกเห็นใจ ต้องการทำลายอาชีพของ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 106
ฟู่เจิงสูดหายใจเข้าลึกแล้วอธิบาย “ซืออี๋มีปัญหาทางจิตเล็กน้อย ถ้าอยู่คนเดียวอาจมีอันตราย...”เมื่อได้ยินเขาพูดแบบนี้ เวินเหลียงก็รู้สึกไร้เรี่ยวแรงทำยังไงฟู่เจิงถึงจะรู้ว่า เธอไม่อยากยุ่งเรื่องของฉู่ซืออี๋ นี่ไม่ใช่ข้ออ้างที่เธอควรให้อภัยยิ่งไปกว่านั้น เธอมองออกว่าตอนเช้าที่ฉู่ซืออี๋พูดคุยกับเธอนั้น ไม่มีร่องรอยของความเจ็บป่วยเลยสักนิดเพียงแต่หากเธอพูดในสิ่งที่คิดออกไป เขาก็จะหาว่าเธอไม่รู้จักเห็นอกเห็นใจอีก“ต่อให้เธอไม่มีอันตรายถึงชัวิต คุณก็จะไปอยู่ดี คุณใส่ใจเธอ แล้วทำไมต้องพูดเหมือนฝืนใจแบบนี้ด้วย” เวินเหลียงพูด “อีกอย่าง ฉันเองก็ไม่มีอะไรต้องอธิบายกับคุณ”“ฉันรู้ว่าเธอชอบโจวอวี่ เพียงแต่เธอไม่ควรเลือกที่จะไปพบเขาในเวลาแบบนี้ ซ้ำยังพาเขามาหาคุณปู่อีก...”“แล้วคุณไม่เหมือนกันเหรอ ? ไปหาฉู่ซืออี๋ในเวลาสำคัญแบบนี้ ซ้ำยังพาเธอมาหาคุณปู่อีก นี่ฉันเลียนแบบคุณมาทั้งนั้น”“ซืออี๋อาการกำเริบ ฉันก็เลยต้องพาเธอมาเพื่อปลอบใจเธอ ก่อนหน้านี้เธอเองก็เคยพูดว่า รอให้คุณปู่ย้ายมาอยู่ห้องผู้ป่วยธรรมดาก็พาเธอมาได้ แล้วตอนนี้เธอจะโมโหอะไร ?” ฟู่เจิงมองเธออย่างไม่เข้าใจเวินเหลียงคิดไม่ถึงเ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 107
ฟู่เจิงเงียบไปสักพัก เวินเหลียงมองความลังเลของเขาออก จึงหัวเราะเยาะออกมา “คุณก็แค่เคยคิด รอให้คุณทำได้จริงเมื่อไรค่อยว่ากันเถอะ เอาละ คุณกลับไปก่อนเถอะ ฉันจะพักผ่อนแล้ว”ถ้าฟู่เจิงยังเป็นแบบนี้อยู่ ฉู่ซืออี๋แค่โทรมาเขาก็ไปทันที ถ้าอย่างนั้นเธออยากใช้ชีวิตอยู่กับเขาก็คงไม่มีประโยชน์เธอไม่ต้องการสามีที่ผู้หญิงคนอื่นเรียกตัวไปได้ตลอดเวลาหรอกฟู่เจิงแสดงละครเก่งที่สุดแล้ว เธอไม่มีทางเชื่อเขาอีก“เพิ่งจะสามทุ่ม เธอจะพักผ่อนแล้วเหรอ ?”“วันนี้เหนื่อยนิดหน่อย”“อยากผ่อนคลายสักหน่อยไหม ?”“ผ่อนคลาย ?” เวินเหลียงเงยหน้ามองเขา“อืม”เขาหันหลังให้แสงไฟ ใบหน้าอยู่ภายใต้เงามืด มองสีหน้าของเขาไม่ออก“ผ่อนคลายยังไง ?”“นั่งนิ่ง ๆ อย่าขยับ”ฟู่เจิงคุกเข่าข้างหนึ่งลงต่อหน้าเวินเหลียง วางมือใหญ่ลงไปบนตักของเธอ แล้วลูบไล้ตามผิวของเธอขึ้นไปทางด้านบนอุณหภูมิร้อนฉ่าบนมือของเขาอบอุ่นมากความรู้สึกจักจี้พุ่งขึ้นสู่สมอง เวินเหลียงตัวแข็งทื่อ กัดริมฝีปากล่างเอาไว้ฟู่เจิงสังเกตสีหน้าของเธอ จากนั้นก็เลิกชายกระโปรงของเธอขึ้น......“อย่า——” เวินเหลียงใช้มือกดกระโปรงเอาไว้พวกเขาเพิ่งทะเลาะกัน เ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 108
สายตาของเธอฟื้นฟูกลับมาจนเกือบเป็นปกติแล้ว และไม่จำเป็นต้องนอนโรงพยาบาลต่ออีก”เช้าวันรุ่งขึ้น หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จ เวินเหลียงก็ไปทำเอกสารออกจากโรงพยาบาลก่อน จากนั้นก็โทรศัพท์เรียกคนขับรถมาขนของของตัวเองกลับบ้าน แล้วค่อยไปเยี่ยมคุณปู่ที่ห้องพักผู้ป่วยในห้องพักผู้ป่วยเงียบสนิทคุณปู่นั่งอยู่บนเตียง ส่วนคุณยายนั่งอยู่บนโซฟา แต่ละคนต่างเบือนหน้าไม่มองอีกฝ่ายทันทีที่เวินเหลียงเดินเข้ามา ก็สังเกตเห็นถึงความผิดปกติของบรรยากาศ“คุณปู่ คุณย่า” เวินเหลียงมองทั้งสองสลับกันรอบหนึ่ง “คุณปู่คุณย่าทานอาหารเช้าหรือยังคะ ?”“กินแล้ว”“กินแล้ว”ทั้งสองตอบขึ้นพร้อมกัน“คุณปู่คุณย่า......เป็นอะไรไปคะ ? ทะเลาะกันเหรอคะ ?”“ไม่ได้ทะเลาะ แต่ปู่ของหลานอารมณ์เสียขึ้นมาคนเดียว” คุณย่าเหลือบมองคุณปู่อย่างเบื่อหน่ายหนึ่งครั้งเวินเหลียงหันมองคุณปู่ “คุณปู่คะ ทำไมยั่วโมโหคุณย่าเสียแล้วละคะ ?”“ปู่ไม่ได้ยั่วโมโหเอสักหน่อย......” คุณปู่พึมพำเบา ๆ แสดงสีหน้ารู้สึกผิด“ถ้างั้นเกิดอะไรขึ้นคะ ?”คุณย่าหัวเราะเยาะ “อาเหลียง หลานมาช่วยตัดสินหน่อยสิ เขายังไม่หายดีก็โวยวายจะกลับบ้าน นี่ไม่เท่ากับจงใจยั
Latest chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 706
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 705
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 704
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 703
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 702
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 701
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 700
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 699
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 698
