Share

บทที่ 5

ผ่านไปสักพัก ก็เหมือนว่าเขาจะนึกอะไรออกก็ไม่ปาน

เขาเตะแผงโลหะที่อยู่ด้านข้างขึ้นมาครอบปิดไว้ แล้วหันไปด่ากราดเลขาที่กำลังอ้วกจนหมดไส้หมดพุง

“เธอใช่ไหม เป็นเธอใช่ไหมที่เอาหุ่นมาปล่อยไว้ข้างใน อยากจะช่วยให้เจี่ยนชูเสวี่ยหนีไปใช่ไหม!”

เลขาที่กอดถังขยะสำรอกจนแทบจะเอาถุงน้ำดีออกมาอยู่แล้ว ได้ยินสวีซงชิงถาม

จะไม่ตอบก็ไม่ได้

“ไม่ใช่นะคะประธานสวี ฉันไม่ได้เกี่ยวอะไรด้วยจริงๆ ค่ะ”

“ในนั้น...แหวะ...น่าจะเป็นคุณเจี่ยน...”

น่าเสียดาย ที่คำพูดของเลขาไม่ได้ทำให้สีหน้าของสวีซงชิงดีขึ้นแม้แต่น้อย ตรงกันข้ามเขาจ้องไปยังสระว่ายน้ำตรงหน้าพลายเยาะเย้ยหนักกว่าเดิม

แม้แต่คำพูดที่พูดออกมา ก็ยังแฝงไว้ด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

“ตัวปลอม! ต้องเป็นตัวปลอมแน่”

“ต้องเป็นเพราะเจี่ยนซูเสวี่ยไม่อยากยอมรับผิด ถึงได้เอาหุ่นนี่มาปล่อยไว้ข้างใน”

“ฉันรู้อยู่แล้ว ผู้หญิงร้ายกาจอย่างเจี่ยนชูเสวี่ยไม่มีทางยอมรับผิดง่ายๆ”

“รอก่อนเถอะ รอให้ฉันหาตัวหล่อนเจอก่อน ฉันจะทำให้หล่อนขอโทษชิงชิงด้วยตัวเองให้ได้”

พอได้ยินคำพูดของเขาแล้ว ฉันก็หมุนตัวไปรอบๆ ตรงหน้าเขาด้วยความรู้สึกตลกขบขัน

“สวีซงชิง ฉันก็อยู่ตรงหน้าคุณนี่ไง”

“ค
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status