ตอนที่32

“อ.. อ่ะ.. พี่ศักดิ์”

ศักดิ์สิทธิ์โน้มตัวคร่อมร่างอวบอิ่มเขาล้วงมือหนามาที่กลีบกุหลาบงามค่อยๆสอดสองนิ้วแกร่งเข้าร่องสวาทจนสาวเจ้าร้องครางเสียงกระเส่า

“คิดถึงข้าเหมือนกันล่ะสิ”

ศักดิ์สิทธิ์เห็นว่าผกาไม่มีทีท่าขัดขืนก็ชอบใจและคิดเข้าข้างตัวเองในใจว่าเธอนั้นไม่มีทางลืมลีลารักของเขาได้

“อื้มมม...”

ชายหนุ่มถลกเสื้อสายเดี่ยวของผกาขึ้นไปกองบนเหนืออกเมื่อสองเต้างามโผล่ประจันหน้าได้เขาก็รีบตะกุมตะกามดูดดึงด้วยความกระหาย

“..พี่ศักดิ์..อื้ม..”

สองมือเรียวกดไรผมศักดิ์สิทธิ์เล่นก่อนจะผุดลุกขึ้นนั่งผลักศักดิ์สิมธิ์ให้นอนลงเพราะเธอไม่ไหวจะรอให้เขานั้นเล้าโลมแล้ว

ผกาผลักชายหนุ่มจนเขานอนลงได้เธอก็รีบดึงกางเกงของชายหนุ่มจนเจ้าแท่งร้อนใหญ่ยักษ์ปูดเปล่งเด้งผึงมาอยู่ตรงหน้าของเธอ

“อ้าสส.. ผกา”

ผกาใช้มือเรียวชักรูดสามสี่ทีก่อนจะก้มดูดดึงเสมือนกำลังกินไอติมแสนอร่อยจนศักดิ์สิทธิ์เสียวจนกัดฟันกรอดสบถครางกระเส่าอยู่ในลำคอ

เมื่อดูดดึงแท่งไอติมรสโปรดจนพอใจแล้วสาวเจ้าก็รีบนั่งคร่อมคนตัวโตจับแท่งร้อนผงาดแข็งสอดเข้าร่องสวาทที่กำลังฉ่ำเยิ้มกดลงจนมิด

“อ..อ๊า..”

“อื้ม...ผกา..”

ศักดิ์สิทธิ์ถึงกับรีบชันแขนนั่งเงยหน้าขึ้นฟ้ากัดฟันด้วยความเสียวเมื่อแม่สาวร่างอวบอิ่มเริ่มบดสะโพกมนกระแทกแท่งร้อนเร็วขึ้นเรื่อยๆ

“อ้ะ..อ้ะ..อ๊า..พี่ศักดิ์..ส..เสียว”

สองมือเรียวเกาะบ่าชายหนุ่มทั้งยังขย่มอยู่บนตักศักดิ์สิทธิ์ไม่หยุดความเสียวซ่านเช่นนี้เธอไม่ได้จากคีรีแม้นแต่น้อยยังดีที่ศักดิ์สิทธิ์ยังพอให้เธอนั้นระบายได้บ้าง

“อื้ม...อ้ะ..อ๊า..”

เมื่อปล่อยให้หญิงสาวขย่มจนพอใจแล้วศักดิ์สิทธิ์ก็ยกพลิกตัวผกาให้ชันเข่าหันหลังและเริ่มเสียบตัวตนที่ชโลมไปด้วยน้ำกามจนเปียกชุ่มเข้าร่องสวาทหญิงสาวอีกครั้งพร้อมกดสะโพกกระแทกเข้าออกหนักหน่วงถี่รัวจนผกานั้นครางไม่ได้ศัพท์

“อ.. อ๊ายย..”

ไม่นานนักสาวร่างอวบอึ่มก็แอ่นเร่ากระตุกเล็กน้อยเพราะเสร็จสมแตะขอบสวรรค์ตัดหน้าชายหนุ่มไปเรียบร้อย

“อ.. อ่าสส..”

ศักดิ์สิทธิ์เห็นเช่นนั้นจึงเร่งจังหวะกระแทกให้แรงขึ้นก่อนจะคำรามเสียงดังปล่อยธารรักสีขาวขุ่นพวยพุ่งเข้าในท้องผกาทุกหยาดหยดไม่ให้มันเล็ดลอดออกมาข้างนอกสักหยด

“ถ้าพี่อยากจะพูดอะไรเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเราก็พูดเลยฉันไม่ห้าม”

ผกามองหน้าศักดิ์สิทธิ์ด้วยรอยยิ้มอ่อนขณะที่กำลังรีบใส่เสื้อผ้าหลังจากเสร็จกิจกรรมสวาท

“ข้าพูดแน่เพราะข้าจะไม่ยอมเสียเอ็งไป”

ปึก

“โอ้ยย..”

ผกาอาศัยจังหวะที่ศักดิ์สิทธิ์หันหลังเธอยกก้อนหินลูกใหญ่กว่าสองฝ่ามือใช้แรงที่มีทั้งหมดยกฟาดไปที่หัวศักดิ์สิทธิ์ที่เธอพูดเมื่อครู่เพียงเพราะต้องการให้เขาตายใจเท่านั้นมีหรือเธอจะยอมทิ้งตำแหน่งแม่เลี้ยงไปอยู่เป็นเมียคนสำมะเรเทเมาอย่างศักดิ์สิทธิ์

ปึกๆๆๆๆ

“พี่ควรจะตายจะได้ไม่มาขัดขวางความเจริญของฉัน”

หญิงสาวฟาดก้อนหินไปที่หัวศักดิ์สิทธิ์อย่างไม่คิดจะปราณีจนเลือดกระเด็นเปื้อนเนื้อตัวเต็มไปหมด

เธอไม่มีสำนึกคิดว่าตัวเองผิดแม้นแต่น้อยเพราะคิดว่าสิ่งที่ทำอยู่เพียงเพื่อเอาตัวรอดเท่านั้นเธอจะปล่อยให้ชายหนุ่มอยู่ขัดขวางความรักและความเจริญของเธอไม่ได้

เมื่อเห็นศักดิ์สิทธิ์แน่นิ่งนอนจมกองเลือดไปแล้วผกาจึงรีบวิ่งหนีออกไปทิ่งร่างชายหนุ่มที่นอนไร้ลมหายใจให้อยู่ที่นี่อย่างโดดเดี่ยวอย่างไร้ความปราณี

คีรีมาถึงเรือนใหญ่ช่วงเช้าทุกคนต่างก็ให้การต้อนรับคีรีเป็นอย่างดีไม่ได้ต่อว่าหรือพูดอะไรให้ขุ่นข้องหมองใจแม้แต่น้อย

หนำซ้ำยังสงสารคีรีที่สภาพดูซูบผอมร่างกายโทรมหน้าตาดำคล้ำยังกับซากศพดอกแก้วเองแทบจะกลั้นน้ำตาไม่อยู่เมื่อเห็นสถาพลูกชายตัวเองแต่ก็ต้องฝืนยิ้มเพราะไม่อยากให้คีรีสงสัย

ช่วงสายหน่อยตอนนี้ทุกคนนั่งล้อมวงกินข้าวกันอยู่ที่ห้องครัวอาหารเรียงรายสี่ห้าอย่างจัดมาเพื่อเอาใจคีรีโดยเฉพาะ

“เอ็งจะเอาผกามันมาอยู่นี่ก็ได้ข้าไม่ว่ายังไงเอ็งก็ลูกข้าจะตัดกันขาดได้ยังไง”

พ่อเลี้ยงอินพูดให้คีรีได้สบายใจในเรื่องที่เคยทะเลาะกันเพราะจะได้คุยกันไปกินข้าวกันไปอย่างที่คีรีไม่อึดอัดใจ

“พ่อพูดจริงเหรอ”

สีหน้าคีรียิ้มแย้มขึ้นมาทันทีเมื่อคนเป็นพ่อไม่คิดจะกีดกันความรักของตนแล้ว

“เออสิวะ”

“ขอบคุณมากนะพ่อที่ไม่ขัดขวางความรักของฉัน”

“เออ... กินข้าวกินปลาซะแล้วค่อยกลับไปคุยกับผกามัน”

“ครับ”

คีรีลงมือกินข้าวได้เต็มปากเต็มคำเพราะรู้สึกสุขใจที่ต่อไปนี้เขาและผกาจะได้อยู่กันอย่างไม่มีอะไรตะขิดตะขวงใจเสียที

“น้ำจะพี่คี”

“ขอบใจ”

คีรีดื่มน้ำที่นภายื่นให้อึกใหญ่ๆแทบจะหมดขันหลังจากกินข้าวคำโตไปหลายคำ

ทั้งสามต่างมองหน้ากันอมยิ้มเล็กน้อยเพราะน้ำที่นภายื่นให้คีรีคือน้ำมนต์ที่หลวงตามิ่งทำเอามาให้

“คีรี.. “

ดอกแก้วร้องเสียงหลงเพราะจู่ๆคีรีที่นั่งกินข้าวอยู่ดีๆนั้นหลังจากดื่มน้ำมนต์เข้าไปเกือบหมดก็ล้มพับไม่ได้สติกะทันหัน

“พี่คีตัวร้อนจี๋เลยแม่”

นภารีบเข้ามาดูอาการพี่ชายตนพอจับตัวคีรีได้ก็รู้สึกถึงความร้อนระอุจนชักมือออกแทบไม่ทัน