ตอนที่31

เดือนต่อมา

เป็นเดือนกว่าแล้วที่ปิ่นงามไม่ได้อยู่ที่ไร่และไม่มีข่าวคราวว่าจะเจอเธอแม้แต่น้อยส่วนคีรีก็เอาแต่ขลุกอยู่กับผกาไม่ยอมห่างจนพ่อเลี้ยงอินและแม่เลี้ยงดอกแก้วต่างก็ท้อใจไม่คิดว่าลูกจะคิดตัดขาดกับพวกตนเพราะผู้หญิงจริงๆ

“เฮ้อ...”

นภาที่กำลังเหม่อที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ในช่วงบ่ายของวันหญิงสาวนั่งเครียดกับเรื่องครอบครัวตอนนี้เธอสงสารพ่อกับแม่ที่ต้องมาเครียดเพราะเรื่องพี่ชายเธอไหนจะตามหาปิ่นงามไม่เจออีกไม่รู้เลยว่าครอบครัวเธอไปทำเวรทำกรรมเอาไว้ถึงต้องมาเจอเรื่องแบบนี้

“คุณภาจ๊ะ”

“มีอะไรเหรอป้าแดง”

นภาหลุดออกจากภวังค์หายนั่งเหม่อเมื่อแดงแม่ครัวประจำไร่วัยเกือบห้าสิบก็เข้ามาเรียก

“วันนั้นฉันเห็น... “

เรื่องที่แดงบอกกับนภาทำให้หญิงสาวได้ข้อกระจ่างแล้วว่าทำไมพี่ชายเธอถึงได้เปลี่ยนเป็นคนละคนกะทันหันเช่นนั้น...ที่แดงต้องมาบอกเพราะคนเขารู้กันทั้งไร่ว่าคีรีตอนนี้หลงผกายังกับอะไรดีประจวบเหมาะกับเธอจำได้ว่าก่อนหน้านั้นผกาก็ไปหาหมอมั่นที่ตำหนักอยู่บ่อยๆเลยกลัวว่าที่คีรีเป็นแบบนี้ก็เพราะผกาจะทำของใส่

หญิงสาวคุยกับแดงเรียบร้อยแล้วจึงรีบกลับที่เรือนใหญ่รีบมาบอกกับพ่อและแม่ตนอย่างที่แดงได้เล่าให้ฟัง

“แม่ภามีเรื่องจะบอก”

“อะไรเหรอลูก”

“ป้าแดงเห็นว่าเมื่อเดือนก่อนผกาไปที่ตำหนักหมอมั่น..เท่าที่ฟังมาน่าจะไปก่อนที่พี่คีจะเปลี่ยนไปฉันว่าผกามันต้องทำของใส่พี่คีแน่เลย”

“อย่างนั้นเหรอ”

สองแม่ลูกคุยกันเสร็จก็พากันมาที่วัดที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลกับไร่เท่าไรนักที่วัดนี้มีพระที่มีเมตตาสูงอยู่องค์หนึ่งซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีว่าท่านชื่อว่าหลวงตามิ่งใครมีเรื่องถูกคุณไสย์หรือมนต์ดำเป็นท่านที่แก้ไขให้ได้แทบจะทุกราย

เมื่อมาถึงวัดได้สองแม่ลูกก็รีบแจ้งปัญหาที่เกิดขึ้นกับหลวงตาทันทีหลังจากหลวงตานั่งสมาธิไม่นานท่านก็ได้เริ่มทำน้ำมนต์ให้สองแม่ลูกใส่ขวดกลับไปและย้ำว่าต้องให้คีรีได้ดื่มกินก่อนจะถึงคืนเดือนมืดภายในอีกสามวันไม่อย่างนั้นน้ำมนต์นี้จะไมได้ผลเพราะยิ่งใกล้คืนเดือนมืดมากเท่าไรอานุภาพของคุณไสย์มนต์ดำจะมากขึ้น

ย่ำรุ่งนภาไปหาผกาที่บ้านตั้งแต่เช้าแต่คีรีไม่ยอมออกมาคุยกับเธอมีเพียงผกาเท่านั้นที่ยอมออกมานภาเห็นว่าดีแล้วที่คีรีไม่ยอมออกมาเธอจะได้ทำตามแผนสะดวกๆ

“ผกาเธอช่วยให้พี่คีกลับไปคุยกับพ่อฉันหน่อยเถอะ...ถ้าพี่คีกลับไปที่ไร่เหมือนเดิมได้เธอก็จะได้อยู่ที่นั่นกับพี่คีเพราะพ่อไม่คิดจะกีดกันอะไรแล้ว”

“เหรอจ๊ะคุณภา”

สีหน้าของผกาที่ดูดีใจจนออกนอกหน้าทำให้นภารู้ว่ายังไงแผนที่เธอวางไว้กับพ่อและแม่ก็สำเร็จ

“อืม..ให้พี่คีรีบไปที่ไร่ก่อนที่พ่อจะเปลี่ยนใจ”

“ได้จะเดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันจะให้นายไปหาพ่อเลี้ยงนะจ๊ะ”

“ขอบใจมากฉันไปล่ะ”

นภาใจชื้นขึ้นมามากเพราะหากพรุ่งนี้คีรีไปที่บ้านการที่จะเอาน้ำมนต์นั้นให้พี่ชายเธอกินคงไม่ยากพี่เธอจะได้หลุดพ้นจากไอ้เสนห์เล่ห์กลที่ผกาทำใส่เสียทีแล้วคนที่ทำก็จะได้รับผลกรรมอย่างสาสมที่คิดทำให้ครอบครัวคนอื่นร้าวฉานแตกแยกเพื่อที่อยากจะได้อยากจะมีในสิ่งที่ไม่ใช่ของตน

“พรุ่งนี้นายไปหาพ่อเลี้ยงนะจ๊ะไปคุยเรื่องที่จะกลับไปอยู่ที่ไร่คุณภาบอกว่าตอนนี้คนที่เรือนใหญ่ยอมรับความรักของเราแล้ว”

ผกาเริ่มปะเหลาะออดอ้อนคีรีให้เขานั้นกลับไปที่เรือนใหญ่เพื่อคุยเรื่องที่จะกลับไปอยู่ที่ไร่หลังจากที่นภากลับไปแล้ว

“เธออยากให้ฉันกลับไปจริงๆใช่ไหมผกา”

คีรีถามผกาให้แน่ใจว่าเธอต้องอการอย่างนั้นจอริงหรือไม่หากเธอยืนยันเขาก็ไม่คิดจะขัดเธอมีความสุขแบบไหนเท่ากับนั่นก็คือความสุขของเขาด้วย

“ใช่สิจ๊ะนาย...ผกาไม่อยากให้นายผิดใจกับพ่อกับแม่นายอีกอย่างนายจะได้กลับไปดูแลไร่ที่นายรักเหมือนเดิมโดยที่เราก็อยู่ด้วยกันได้ตลอด”

“ก็ได้พรุ่งนี้ฉันจะไปคุยกับพ่อแม่แต่เช้าเลย”

“ดีจะ”

ผกายิ้มหน้าระรื่นความฝันที่จะได้เป็นแม่เลี้ยงของไร่คีรีรักษ์มาถึงแล้วมีหรือเธอจะปล่อยให้โอกาสนี้หลุดมือ

วันต่อมาวันนี้ผกาให้คีรีกลับไปคุยกับพ่อและแม่ของเขาแค่คนเดียวเพราะเธอพึ่งได้รับจดหมายนัดจากศักดิ์สิทธิ์เมื่อคืนให้ไปเจอกันที่ป่าหลังหมู่บ้านเพราะต้องการจะคุยด้วย

“เอ็งทำอะไรอย่าคิดว่าข้าไม่รู้ผกา”

ศักดิ์สิทธิ์เห็นผกามาถึงเขาก็ทักทายหญิงสาวคำแรกจนเธอหน้าเสีย

“ฉันทำอะไร”

“ทำให้ไอ้คีรีมันหลงเอ็งอยู่นี่ไง..เอ็งเป็นของข้าอย่าคิดว่าข้าจะให้เอ็งอยู่กับไอ้คีรีอย่างมีความสุข..ข้าจะเปล่าประกาศไปให้ทั่วว่าเอ็งเป็นอะไรกับข้า”

ศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้ลักลอบมาหาผกาพักใหญ่เพราะเธอนั้นมีคีรีอยู่ข้างกายตลอดเวลาและเวลาที่ห่างหญิงสาวก็ทำให้รู้ว่าเขานั้นรักผกาไปแล้วและตอนนี้เขาก็จะมาทวงเธอคืน

“พี่ตกลงกับฉันแล้วไงว่าจะไม่พูดเรื่องนี้”

ผกาใจเต้นไม่เป็นส่ำหากศักดิ์สิทธิ์จะเปล่าประกาศเรื่องความสัมพันธ์ของเธอและเขาออกไปมีหวังคนในไร่ไม่ยอมรับเธอแน่

“ข้าหวงเอ็งนี่หว่า”

ศักดิ์สิทธิ์เข้ามาสวมกอดอุ้มร่างอวบอิ่มไปที่เวิ้งกอไผ่กว้าง

“จะทำอะไรพี่ศักดิ์”

“ทำให้เอ็งจำได้ไงว่ามีข้าเป็นผัวอยู่”

ว่าจบก็วางร่างอวบอิ่มลงกับพื้นมือหนาทั้งสองรีบถกผ้าถุงผืนบางของหญิงสาวขึ้นและกระชากซับในตัวจิ๋วออกอย่างรวดเร็วผการู้ดีว่าวินาทีต่อไปจะเกิดอะไรขึ้นและเธอก็ไม่ได้คิดจะขัดขืนเพราะไม่เคยได้มีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับคีรีแม้แต่ครั้งเดียวเขาเพียงได้แค่กอดจูบลูบคลำเธอเท่านั้นพอจะเข้าด้ายเข้าเข็มคีรีกลับสลบล้มฟุบลงไปทุกทีไม่รู้ว่าเสน่ห์ของหมอมั่นทำมาให้เธออย่างไรเหมือนกัน