Mag-log inShare
ตอนที่ 15 ทวนความจำ3
Huling Na-update:
2025-02-12 14:01:17ถึงแม้ว่าเขากับนางจะเคยผ่านการร่วมรักกันมาแล้วแต่ทว่านางกับเขากลับมิเคยได้สำรวจกันและกันอย่างละเอียดถี่ถ้วน นั่นจึงสมควรแล้วที่นางอาจจะกำลังสงสัยในเรือนร่างของเขา
เมื่อยามบ่ายนางบอกว่าอย่างไร นางชอบเขาตรงไหนนางบอกว่าชอบแผลเป็นบนแผงอกของเขาอย่างนั้นหรือ
แน่นอนว่าย่อมเป็นเช่นนั้น เพราะว่าเขาเองก็ชอบมัน บาดแผลพวกนี้แลกกับการได้ช่วยเหลือแว่นแคว้น จัดการพวกทรราช พรากชีวิตเหล่าศัตรูที่หมายจะย่ำยีชาวประชาของแคว้นเฉินนำพาทุกผู้คนให้ได้อยู่กันอย่างสงบในเหย้าในเรือน
มันเป็นเครื่องหมายย้ำเตือนต่อการแสดงความภักดีต่อองค์เหนือหัวและเหล่าประชาราษฎร์ให้คงอยู่ได้ตลอดไป
ปลายนิ้วเรียวสวยของคนตัวเล็กพร้อมด้วยใบหน้างามหวานยังคงขยับเบาๆ อยู่ตรงแผงอกของเขาที่กำลังแข็งตึงขึงเครียดและปวดหนึบไปทั่วทั้งลำตัวทำเอาเขาต้องนอนตัวเกร็งจนหลุดเสียงคราง
นางยังคงตั้งใจอ่านทุกอย่างบนลำตัวของเขา แต่ทว่าหากนางจะอ่านหนังสือบนแผงอกของเขาอยู่ฝ่ายเดียวนั่นย่อมนับว่าไม่เหมาะ เพราะว่าเส้นขนของเขาที่กำลังลุกชูชันแข่งขันกันทั้งร่างทำให้เขาไม่อาจถูกอ่านได้อยู่ฝ่ายเดียว
นางอ่านเขานานจนเกินไป
นางไม่ยอมทำอันใดมากไปกว่านั้น
“เวยเอ๋อร์...” เสียงเขาเริ่มพร่า
“หืม...” นางขานเสียงนุ่ม
“ขึ้นมา!”
“...?”
เขาจับขานาง ยกสะโพกนางให้ขึ้นมา
แค่นั้น!
แต่นั่นล่ะ!
นางถึงกับทำเขาทั้งคืน!
ฟงชินหยางหลับตาลงซ่อนแววคมประหลาดเอาไว้ในเปลือกตาใต้เรียวคิ้วเข้มหนา
เขาถูกสตรีนุ่มนิ่มขึ้นโยกโยนร่างแกร่ง...
ชายชาติบุรุษนักรบอย่างเขาถูกสตรีขึ้น...
ทั้งคืน…
แล้วดูนางทำ! พอนางตื่นขึ้นมา นางกลับทำเป็นจำสิ่งใดไม่ได้ นางกำลังทำท่าทางคล้ายกับว่าถูกเขาขืนใจกระนั้น
อีกครั้งที่ชายหนุ่มต้องถอนหายใจออกมาเสียงดังพลางลืมตาขึ้นมองหญิงสาวตรงหน้าด้วยแววตาดุดันเข้มข้นมากขึ้น
หลิงเวยยังคงนอนมองคนข้างกายด้วยแววตาสั่นไหวเนื้อตัวสั่นเทาเจ็บตุบๆ ตรงกลางลำตัว นางอยากจะร้องไห้อีกแล้ว
ไยเขาถึงทำกับนางเยี่ยงนี้ นี่เขาเป็นสามีประเภทใด
ไยไม่ทำนางยามปกติ ไยไม่ให้นางได้รับรู้ไปด้วยกัน
อย่างนี้เอาเปรียบกันใช่หรือไม่
“ท่านช่างร้ายกาจยิ่งนัก ไม่ยุติธรรม ไม่มีน้ำใจ!”
หญิงสาวเริ่มตัดพ้อแววตาร้าวลึก ใบหน้างอง้ำแดงก่ำมากขึ้น
ตื่นมาทีไรเหลือเพียงความเจ็บปวดแบบหน่วงๆ ทุกที
แล้วความรู้สึกก่อนหน้านี้เล่ามันเป็นอย่างไร
ไยเขาไม่แบ่งปัน!
ฟงชินหยางถึงกับคิ้วกระตุกเมื่อได้ยินอย่างนั้น นางกล่าวหาเขาถึงเพียงนี้
ดูเถิด! ดูนาง... นางช่างกล้า!
นางว่าเขาร้ายกาจ ทั้งๆ ที่นางนั่นล่ะที่ร้ายกาจ ทั้งๆ ที่นางนั่นล่ะไม่ยุติธรรมไม่มีน้ำใจ
นางทำให้เขาต้องนอนครางใต้ร่างของนางทั้งคืน
นางตรึงเขาด้วยสะโพกกลมกลึงนั่น
แต่หากนางว่าเขาอย่างนั้น
ได้เลย! เขาจะยุติธรรม!
คิดได้แล้วก็พลิกกายขึ้นคร่อมภรรยาของตนเสียเลย
“ท่านจะทำอะไร!?” หลิงเวยตกใจยิ่งนัก เขาพลิกกายทาบทับจนหน้าอกชนกันแบบนี้ได้อย่างไร เสื้อผ้าก็ยังมิได้ใส่
แล้วอะไรร้อนๆ ตรงหว่างขา!
“ข้าจะทวนความจำให้เจ้า” ชายหนุ่มเหนือร่างเอ่ยเสียงห้วนพ่นลมอุ่นร้อนปะทะใบหน้านาง
“ทวนอันใด?” หญิงสาวถามเสียงตระหนกตัวสั่นระริก
สามีไม่ตอบคำ เขาเพียงก้มหน้าลงต่ำจัดการกับภรรยา...
Kaugnay na kabanata
ร้ายพ่ายกลายรัก ตอนที่ 16 จัดการภรรยา 1
“ข้าจะทวนความจำให้เจ้า”ฟงชินหยางก้มใบหน้าคมคายจ้องมองสตรีใต้ร่างด้วยดวงตาคมดำฉายแววร้อนแรงจนหลิงเวยยิ่งใบหน้าเห่อแดงร้อนแรงไม่แพ้กันนางจ้องมองสบตอบสายตาคมนั้นด้วยสายตาตื่นตะลึงตระหนกหวาดหวั่นและหวามไหววาบหวิวความรู้สึกของนางยามนี้ช่างหลากหลายโดยเฉพาะอย่างหลังนี่มากหน่อยมิใช่ไม่เคยร่วมรักกัน แต่ใกล้ชิดกันแบบนี้นางยังไม่ชิน จะกี่ครั้งก็ยังไม่ชิน ทั้งใบหน้าทั้งดวงตาทั้งจมูกทั้งริมฝีปากทุกอย่างใกล้กันเกินไป โดยเฉพาะแผงอกกล้าแกร่งของเขากำลังบดเบียดหน้านุ่มนิ่มของนางและช่วงกลางลำตัวแข็งเกร็งของเขากำลังเสียดสีกับ...อา...ทำไมคุ้นๆฟงชินหยางไม่มีการสนใจสตรีใต้ร่างที่กำลังทำตาโตตกใจเนื้อตัวสั่นเทา เขาก้มหน้าลงต่ำหอมแก้มนางไปหนึ่งฟอดใหญ่หลิงเวยยิ่งดวงตาพองโตรู้สึกร้อนๆ ตรงพวงแก้มตนชายหนุ่มไม่คิดจะหยุดถึงแม้หญิงสาวจะกลายร่างเป็นเสาหิน จากการกินเต้าหู้ที่พวงแก้มนางเขาจึงตามติดด้วยการดูดปลายคางของนางแรงๆ ไปหนึ่งที ดูดตรงลำคอของนางหนักๆ อีกหนึ่งที และขบเม้มติ่งหูไปอีกหนึ่งที ชื่นใจยิ่ง!นี่คือการเอาคืนเมื่อยามค่ำคืนที่ผ่านมา นางดูดเขาตรงนี้ ตรงนี้และตรงนี้ ชายหนุ่มคิดไปก้มหน้าดูดนางใต้ร่าง
Huling Na-update : 2025-02-13ร้ายพ่ายกลายรัก ตอนที่ 16 จัดการภรรยา 2
อา...หลิงเวยเริ่มครางในใจแต่ยังไม่กล้าเปล่งเสียงใดๆออกมาฟงชินหยางยังคงไต่ระดับตามความรู้สึกที่เริ่มพวยพุ่งตามเนื้อนวลเนียนอ่อนนุ่มที่แสนกรุ่นหอม ในที่สุดใบหน้าคมคายของเขาก็เจอเข้ากับเนื้อนูนหยุ่นนุ่มกลมกลึงที่ชี้ยอดชูชันสิ่งนี้ล่ะ! ที่ชี้หน้าชี้ตาของเขาทั้งคืน ดอกบัวของนางส่ายไปมาอยู่ตรงหน้าเขาพร้อมเรียวนิ้วงามๆ ลากปลายเล็บคมๆ จนเต็มแผงอกของเขา ในขณะที่สะโพกกลมๆ ของนางก็กดสะโพกของเขาจนจมที่นอนเขาจะใช้สะโพกของเขากดสะโพกของนางบ้าง!ชายหนุ่มยิ่งเพิ่มระดับความเที่ยงตรงรักความยุติธรรมยิ่ง เขาคิดจะทำทุกสิ่งกับภรรยาให้เหมือนกับที่ถูกภรรยากระทำเมื่อยามค่ำคืนเขายังคงก้มหน้าก้มตาดูดกลืนเม็ดบัวของนางคล้ายกับว่ามันเป็นขนมหวานโดยไม่สนใจเจ้าของดอกบัวที่บิดลำตัวไปมา แล้วเริ่มร้องครวญครางอยู่ใต้ร่างของเขาหลิงเวยเริ่มทนไม่ได้อีกต่อไป เขากำลังมอบความรู้สึกเสียวสยิวให้นางจนนางเริ่มอยู่ไม่สุข นางทำได้เพียงแหงนหน้ากลั้นหายใจ แต่เมื่อนางกลั้นมันเอาไว้ไม่ไหว นางจึงหายใจออกมาแต่ทว่าเสียงหายใจของนางคล้ายกับผิดปกติไป นางมิได้หายใจออก แต่นางกำลังหายใจเข้า นางกำลังสูดปากลากยาวจนเกินเสียงๆ หนึ่งแล้วปล่อ
Huling Na-update : 2025-02-13ร้ายพ่ายกลายรัก ตอนที่ 16 จัดการภรรยา 3
หญิงสาวยังคงขัดเคืองในเรื่องสำคัญที่ควรนุ่มนวล นางรีบพลิกกายบิดตัวไปมาพลางขยับสะโพกขึ้นลงหมายให้หลุดรอดพ้นจากการถูกกดตรึง แต่ทว่าเขากลับขยับตามนางได้อย่างถูกจังหวะทั้งรุกทั้งรับจนนางตัวอ่อนโอนเอนในขณะที่ลำตัวของเขาแข็งเกร็งกล้ามเนื้อตึงแน่นพ่นลมหายใจร้อนๆ เข้าสู้กับนาง และทั้งๆ ที่นางไม่คิดจะสู้กับเขา นางแค่หายใจไม่ทันนางจึงพยายามดึงลมหายใจของเขามาเมื่อเขาก้มหน้าลงมาแล้วกดจูบนาง นั่นล่ะนางจึงดูดเขาเพื่อลมหายใจของนางฟงชินหยางก้มหน้ากดจูบดูดเม้มนางผู้เป็นภรรยา ในขณะที่นางพยายามดูดดันเขาด้วยปลายลิ้นน้อยๆ ของนางคล้ายผลักออกคล้ายดูดเข้า จนเราทั้งสองตวัดปลายลิ้นพันกันเขากดดันนางด้วยจังหวะหฤหรรษ์ตรงกลางลำตัวในขณะที่นางแอ่นหน้าอกหยุ่นนุ่มชี้ยอดชูชันเสียดสีกับแผงอกของเขาทั้งยังยกสะโพกกลมมนตามจังหวะของเขานางทำท่าทางคล้ายกับขยับหนีแต่นางกลับขยับเข้าหา นางขยับไปมาขึ้นลงให้เข้าได้ขยับเข้าออกหนักหน่วงเป็นจังหวะเสียวซ่านให้เราทั้งสองได้อย่างตรงใจเสียงครางแว่วหวานพร้อมวงแขนลำเล็กโอบรัดตามด้วยเล็บงามๆ กดตรึงจิกลงที่ลาดไหล่นำมาซึ่งความเร้าใจให้เขาได้มอบสัมผัสใกล้ฝั่งฝันใกล้สรวงสรรค์ให้นางอย่างเร่
Huling Na-update : 2025-02-13ร้ายพ่ายกลายรัก ตอนที่ 17 ความรู้สึกแปลกๆ 1
หลังจากศึกบนเตียงนอนจบลงหลิงเวยก็หลับใหลไปอีกคราอย่างหมดสิ้นเรี่ยวแรงในขณะที่ฟงชินหยางผู้ดูดกลืนพลังชีวิตทั้งหมดของนางพาเรือนร่างสูงใหญ่ที่มีรอยเล็บลากยาวทั้งแผงอกและแผ่นหลังลุกขึ้นไปอาบน้ำอย่างสบายอกสบายใจ ชายหนุ่มอาบน้ำแต่งตัวด้วยตนเองเหมือนดังเช่นปกติเพราะไม่นิยมให้มีบ่าวไพร่มาวุ่นวายปรนนิบัติ ในยามออกศึกเขาต้องนอนกลางดินกินกลางทรายลำบากมากนักเขาจึงไม่นิยมทำตัวสบายจนเกินไปถึงแม้ว่าฐานะของเขาจะไม่ด้อยอันใดเหล่าบ่าวไพร่ทั้งหลายในจวนย่อมรู้ดีและไม่มีใครกล้าเข้ามาวุ่นวายหากว่าเขามิได้เรียกใช้ฟงชินหยางเลือกผ้าเนื้อหนาสีเข้มออกดำสวมใส่แล้วรวบผมยาวสยายของตนทั้งศีรษะมัดด้วยเส้นผ้าสีดำสนิทอย่างเรียบง่ายก่อนจะพาเรือนร่างสูงใหญ่เดินออกมาจากห้องแต่งตัวทว่าสายตาคมกล้าพลันสบเข้ากับเสื้อผ้าของใครบางคนเสื้อผ้าของสตรีผู้เป็นภรรยาถูกพับเก็บเอาไว้อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยมีเครื่องประดับน้อยชิ้นวางเรียงรายแยกกันชัดเจน เขาจำได้ว่ายังมิได้เรียกใช้บ่าวไพร่ให้มาจัดการกับข้าวของเครื่องใช้ของนางให้เข้าตู้เข้าชั้น แต่นางกลับทำด้วยตนเองโดยมิได้เรียกร้องแต่ทำไมเสื้อผ้าของนางคล้ายกับถูกเก็บเอาไว้ดีจนเกินไ
Huling Na-update : 2025-02-14ร้ายพ่ายกลายรัก ตอนที่ 17 ความรู้สึกแปลกๆ 2
ฟงชินหยางพาเรือนร่างกำยำของตนเดินนำหน้าหลิงเวยที่เดินนุ่มนิ่มเหลือเกินไปตามทางเดิน เขาเริ่มหงุดหงิดแต่ยังคงเดินอย่างใจเย็นในแบบที่ไม่เคยเป็น เขายังคงต้องออกมาทานอาหารเช้าร่วมกับทุกคนในครอบครัวเหมือนดังเช่นปกติตามกฎระเบียบของบ้าน ถึงแม้ว่าจะทำงานจนดึกดื่นหรือดื่มเหล้าจนเมามายกระทั่งตื่นสายปานใดยังคงต้องมาร่วมโต๊ะอาหารกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตาไม่มีละเว้นแต่ทว่าการมีเมียแล้วทำกิจกรรมก่อนตื่นนอนมันทำให้เวลากินข้าวเช้าคลาดเคลื่อนไปมากนัก ป่านนี้ทุกคนคงหิ้วท้องรอแย่แล้วเป็นแน่ เมื่อชายหนุ่มคิดการได้อย่างนั้นจึงหันหลังขวับกลับไปหาหญิงสาวทางด้านหลังในทันที หลิงเวยถึงกับตกอกตกใจชะงักเท้านิ่งงันลำตัวแข็งเกร็งเมื่อฟงชินหยางจู่ๆ ก็หยุดเดินแล้วหันหน้ามาหานางเสี้ยวเวลาอึดใจภาพรอบกายพลันหมุนกลับเรือนร่างพลันหมุนเคว้งใบหน้านุ่มนิ่มของนางชนเข้าช่วงไหล่ของเขา หน้าอกกลมกลึงของนางชนกับแผงอกหนั่นแน่นของเขาหญิงสาวยิ่งตกใจหนักมากขึ้นเมื่อถูกจับยกช้อนร่างขึ้นแนบอกแล้วพาเดินก้าวเท้ายาวๆ ไปตามทางเดินนี่เขาอุ้มนางทำไม!?เหล่าบ่าวไพร่ที่ใบหน้าแดงก่ำอยู่แล้วยิ่งแดงก่ำเข้าไปอีกเมื่อมองเห็นคุณชายใหญ่ผู้ดุดันแส
Huling Na-update : 2025-02-14ร้ายพ่ายกลายรัก ตอนที่ 18 รู้ได้อย่างไร?
หลังมื้ออาหารเช้าที่ได้ทานกันยามสายมากแล้วภายในศาลาริมสระบัวอันเป็นสถานที่ที่สามพี่น้องตระกูลฟงชื่นชอบยิ่งนัก พวกเขามักจะใช้เวลารวมตัวกันคุยกันตามประสาพี่น้องอยู่ตรงศาลาแห่งนี้เป็นประจำหลิงเวยนั่งอยู่ในกลุ่มสนทนาของพี่น้องตระกูลฟงและยังคงอยู่ในสายตาคมดำของชายร่างกำยำผู้เป็นสามีทุกย่างก้าว เขายังคงมองนางอย่างจับผิดอยู่ตลอดเวลา ตั้งแต่เมื่อวานหลังจากที่นางได้บรรเลงเพลงพิณ เขาก็สั่งห้ามนางไม่ให้ห่างกายของเขาไปทางใด แต่เมื่อเขาเจอกับสตรีนางหนึ่งเขาก็เดินผละไปทิ้งให้นางเดินกลับเรือนหอเพียงคนเดียว นางจึงเข้าไปเก็บเสื้อผ้าเตรียมตัวถูกเขี่ยทิ้ง แต่ทว่าเขากลับเอาเสื้อผ้าของนางไปทิ้งแล้วให้ผ้าใหม่แก่นางทั้งหมดที่บอกว่าทั้งหมดนั่นเพราะลี่หลินเป็นคนบอกแก่นางว่า อาภรณ์ทั้งหลายจากร้านขายผ้าเมื่อวานนั้นชินหยางไม่ให้ลี่หลินสักชุดเดียว เขาเอาชุดผ้าใหม่ทั้งหมดให้นาง และเอาชุดเก่าของนางที่พับเก็บเอาไว้เตรียมตีจากออกไปทิ้งทั้งหมดมิรู้ได้ว่าประชดนางหรือไร! ไยทำอย่างนั้น?“คุณชายใหญ่ คุณชายรอง นายท่านให้มาตามไปที่ลานฝึกขอรับ” เสียงของพ่อบ้านจินดังมาจากทางด้านนอกของศาลาที่พี่น้องตระกูลฟงกำลังนั่งจ
Huling Na-update : 2025-02-14ร้ายพ่ายกลายรัก ตอนที่ 19 เอาแต่ใจ
เสียงการฟาดฟันกระทบกันของดาบหอกทวนกระบี่ดังโชร้งเชร้งเคล้งคล้างอย่างต่อเนื่องจากกลางลานฝึกอันกว้างใหญ่กินพื้นที่หลายลี้หลังจวนตระกูลฟงบุรุษผู้องอาจทั้งสามประจำจวนตระกูลฟงใช้เป็นที่ปะทะประลองฝีมือกันระหว่างพวกเขากับพวกองครักษ์และเหล่าทหารยามประจำจวนกระทั่งบรรดาบ่าวชาย เสียงหลากหลายมากมายเหล่านี้เกิดขึ้นอยู่เป็นประจำและยิ่งดังกระหึ่มอย่างบ้าระห่ำเมื่อครั้งนี้มีคุณชายใหญ่ฟงชินหยางได้เข้าร่วมฟาดฟันด้วยกันหลังจากที่เขาได้นำกองกำลังสามเหล่าทัพออกศึกต่อกรกับแม่ทัพใหญ่ต่างแคว้นและไล่ล่าปราบกบฏทรราชอยู่ตามชายแดนทั้งยังคอยกำราบชนเผ่าผู้รุกล้ำดินแดนเสียนานหลายปี บุรุษรูปร่างสูงใหญ่ที่สุดในกลุ่มออกกระบวนท่าแค่เพียงท่าเดียวก็สามารถล้มเหล่าทหารที่รุมล้อมให้แตกพ่ายได้โดยง่ายทั้งๆ ที่ก่อนจะลงสนามฟาดฟัน เหล่าทหารพวกนั้นได้วางแผนวางกลยุทธ์การศึกกันอยู่เป็นนานแต่เหมือนกับว่าฟงชินหยางจะสามารถคาดการและล่วงรู้ได้ทั้งหมด ทั้งๆ ที่เขามิได้อยู่ร่วมฝึกมาถึงสามปี ร่างกายกำยำสูงใหญ่ของฟงชินหยางมิได้มีผลอันใดต่อความรวดเร็วว่องไวที่มีเหนือชั้นของเหล่าบรรดาทหารประจำจวนเลยแม้แต่น้อยด้วยเพราะความเร็วและแม่น
Huling Na-update : 2025-02-14ร้ายพ่ายกลายรัก ตอนที่ 20 ภาพน่ากลัว 1
ยามค่ำคืนภายใต้แสงสีนวลของดวงจันทราแหวกว่ายอากาศลงมาจนสาดส่องยังภายในเรือนนอนอันใหญ่โตโอ่อ่าที่มิเคยมีเครื่องเรือนงดงามหรือเครื่องประดับประดาอันใดมากมายภายในห้องนอนของเรือนฟงหู่มีเครื่องเรือนเพียงตู้โต๊ะตั่งเตียงและฉากกั้นที่ทุกสิ่งอย่างล้วนไร้สีสันทั้งยังมืดทะมึนดำด้านไร้สิ่งอื่นใดที่งดงามจับตากระทั่งแจกันดอกไม้ยังไม่มีฟงชินหยางกำลังยืนมองที่ตรงกำแพงห้องโล่งกว้างสีทึบที่ไร้ซึ่งภาพใดๆ ก่อนหน้าที่บัดนี้กลับมีภาพวาดภาพหนึ่งที่เขาสั่งบ่าวไพร่ให้หาแผ่นไม้มาจับขึงตรึงแน่นแล้วแขวนเอาไว้เป็นอย่างดีภายในห้องนอนแห่งนี้ของเขาเขายังคงยืนจ้องมองภาพนั้นด้วยสายตาคมปลาบแต่ประกายวาบชื่นชมภาพวาดติดผนังตรงหน้าของฟงชินหยางนั้นเป็นภาพวาดของบุรุษรูปร่างกำยำในอาภรณ์สีเข้มดำ บุรุษในภาพใบหน้าดุดันดวงตาเหี้ยมเกรียมกำลังวาดเพลงดาบฟาดฟันกับเหล่าทหารอย่างโหดเหี้ยมจนทหารเหล่านั้นล้มลงระเนระนาดท่าทางน่าเกลียดจนเต็มพื้นดินภาพวาดนี้ถึงแม้ว่าจะเป็นภาพที่มองดูแล้วให้ความรู้สึกน่าหวาดหวั่นสั่นสะพรึงมากนัก แต่นั่นล่ะ! เขายิ่งชอบ...มิรู้ได้ว่าคนวาดใส่ความรู้สึกอันใดลงไป ไยสมจริงยิ่ง!เมื่อนึกถึงคนวาดภาพขึ้นมาชายหนุ
Huling Na-update : 2025-02-15
Pinakabagong kabanata
ร้ายพ่ายกลายรัก ภาคปลายตอน1 นกน้อยในกรงเล็ก 3
ฟงหนิงเฉิงพยักหน้าหงึกหงักตอบรับทันกันถึงแม้ว่าเขาจะยังอยู่ในครรภ์มารดาเมื่อบิดาเดินทางจากไป “ท่านพ่อของเรา”หลิงเวยถึงกับใบหน้าหม่นแสงลงทันใดเมื่อได้ยินคำว่าพี่ใหญ่ซึ่งหมายถึงฟงชินหยางผู้เป็นสามีที่นางคิดถึงแทบขาดใจในทุกๆ วันทุกยามเวลา และยิ่งรู้สึกเจ็บปวดหนักหนาเมื่อลูกชายทั้งสองเอ่ยคำว่า ท่านพ่อ ทั้งๆ ที่พวกเขายังไม่เคยมีโอกาสเรียกอย่างนั้นต่อหน้าฟงชินหยางเสียด้วยซ้ำ ฟงลี่หลินที่รู้ตัวแล้วว่าเผลอไผลสะกิดใจพี่สะใภ้ถึงกับชะงักงันเมื่อมองเห็นสามคนแม่ลูกตรงหน้าที่ทำท่าน่าเห็นใจอึดใจหญิงสาวพลันต้องสะดุ้งสุดตัวเมื่อถูกซินหรูตีไหล่ของนางเบาๆ ไปหนึ่งทีเป็นการลงโทษ ซินหรูที่มักจะตามติดหลานชายทั้งสองตลอดเวลาจึงรีบเข้าไปช่วยแก้สถานการณ์หม่นหมองให้สะใภ้ของตนอย่างเข้าใจในหัวอกเดียวกันอย่างทันทีเนื่องจากนางเองก็เคยผ่านช่วงเวลาเยี่ยงนี้มาแล้วทั้งสิ้น ในยามนั้นนางต้องเลี้ยงลูกน้อยเพียงลำพังในขณะที่สามีไปออกรบนานหลายปีเช่นเดียวกัน“เวยเอ๋อร์” ซินหรูเอ่ยเรียกสะใภ้เสียงเบา “คืนนี้มีงานเลี้ยงน้ำชาที่จวนท่านเจ้าเมือง เจ้าช่วยไปเป็นเพื่อนแม่ได้หรือไม่” การไปพบปะสังสรรค์กับเหล่าผู้คนย่อมนับว่าดียิ่ง
ร้ายพ่ายกลายรัก ภาคปลายตอน1 นกน้อยในกรงเล็ก 2
ในยามนั้นนางกำลังตั้งครรภ์บุตรคนที่สองได้สามเดือน และบุตรชายคนแรกที่คลอดออกมาอายุได้เพียงสี่เดือนเท่านั้นเมื่อสิ้นศึกครานั้นที่ใช้เวลาจัดการร่วมสามปี ฟงชินหยางยังคงต้องอยู่ประจำการที่ค่ายทหารชายแดนเพื่อสะสางดินแดนร่วมกับชินอ๋องผู้ครองหัวเมืองหลักของแคว้นนามว่าเฉินจิ้นเหอพระอนุชาคนสนิทของฮ่องเต้เฉินหยางหมิงเซียนตามคำสั่งของพระองค์ที่ต้องการรวบรวมดินแดนให้เป็นปึกแผ่นภายใต้การปกครองหนึ่งเดียวแห่งพระองค์ หลังจากนางตั้งครรภ์บุตรคนที่สองแล้วคลอดเขาออกมา จนกระทั่งยามนี้นับเป็นเวลาถึงห้าปีแล้วที่สามีของนางยังคงต้องทำภารกิจทางการทหารกระทั่งอยู่ประจำการที่ค่ายทหารชายแดนทางตอนเหนืออันห่างไกล เพื่อคอยเคียงข้างเป็นทัพหน้าแด่เฉินชินอ๋องสะสางดินแดนตามคำสั่งของฮ่องเต้เฉินหยางหมิงเซียนและมันยังเป็นห้าปีที่ทรมานนางจนแทบขาดใจ นางต้องทนเหงาหงอยกับการนอนอย่างเดียวดายบนเตียงใหญ่เพียงลำพังนานถึงห้าปีหากนางยังไม่เคยมีสามีนางคงนอนได้สบาย แต่ในเมื่อนางมีสามีแล้วและนอนร่วมเตียงกับเขาทุกคืนก่อนหน้านั้นนางจึงได้เปลี่ยนไปคืนแรกยังไม่ทรมานเท่าไหร่ คืนต่อๆ มาก็ยังพอทนได้ปีแรกนางเริ่มทรมานเป็นเรื่องเป็นราว ปีต่
ร้ายพ่ายกลายรัก ภาคปลายตอน1 นกน้อยในกรงเล็ก 1
กลางลานฝึกอันกว้างขวางหลังจวนตระกูลฟง...เสียงดาบหอกทวนกระบี่ยังคงดังโชร้งเชร้งเคล้งคล้างผสมปนเปกันเหมือนดังเช่นทุกๆ ครั้งที่มีการฝึกหนักประจำวันจากบุรุษทั้งหลายของจวน ไม่ว่าจะเป็นประมุขแห่งจวนฟงซือหลาง บุตรชายคนรองฟงจินหมิงและทหารยามพร้อมกับองครักษ์กระทั่งบ่าวชายประจำจวนแต่ที่แตกต่างกันคือมีเสียงของดาบไม้ด้ามน้อยๆ กระทบกันดังผัวะผะถี่ๆ เพิ่มขึ้นมาอีกสองเสียงด้วยลีลาการต่อสู้คล้ายการฟันดาบของผู้ใหญ่เนื่องจากว่าวันนี้เป็นวันแรกที่ทายาทตัวน้อยที่เป็นบุตรชายทั้งสองของหลิงเวยและฟงชินหยางได้รับอนุญาตให้มาฝึกปรือฝีมืออยู่ข้างๆ สนามประลองกับอาสาวคนงามฟงลี่หลินได้เป็นวันแรกตั้งแต่พวกเขาถือกำเนิดมาบุตรชายคนแรกของหลิงเวยนามว่าฟงหนิงอันอายุห้าขวบและบุตรชายคนที่สองนามว่าฟงหนิงเฉิงอายุสี่ขวบได้รับอาวุธประจำกายเป็นดาบไม้เนื้อจันทราที่หาได้ยากยิ่งและแกะสลักจากฝีมืออันทรงเกียรติของท่านปู่ฟงซือหลางผู้รักหลานชายยิ่งกว่าใคร เมื่อฟงซือหลางได้รับไม้เนื้อดีที่ใช้เวลาหามานานปีและได้ลงมือขึ้นรูปเองกับมือจนกลายเป็นดาบไม้ด้ามแรกของหลานชายทั้งสอง พวกเขาจึงไม่มีการรีรอให้ช้าไปกว่านี้ เด็กน้อยทั้งสองรีบวิ่งกระ
ร้ายพ่ายกลายรัก ตอนที่ 40 สตรีร้ายกาจ 4
กระทั่งถึงที่หมายอันเป็นชายแดนทางเหนือ การตายของแม่ทัพคนเก่าสร้างขวัญกำลังใจให้ฝ่ายศัตรูกำลังผยองขึ้นผงาดฟงชินหยางใช้แผนการอันร้ายกาจเข้าปลุกปั่นขุมกำลังให้คุ้มคลั่งแค้นเคืองเข้าฟาดฟันเหล่าศัตรูด้วยเพลิงแห่งโทสะ ความพินาศย่อยยับจึงบังเกิด พวกที่กำลังได้ใจเจอพวกที่คุ้มคลั่งเข้าไปความตายอนาถจึงเกิดเป็นภาพที่สวยงาม ฟงชินหยางไม่คิดที่จะยืนเป็นรูปปั้นยักษ์ใหญ่อยู่บนหอบัญชาการอีกต่อไปด้วยใจที่ต้องการทำศึกให้เสร็จสิ้นในเร็ววันเขาคิดถึงเมียเต็มที!ความบ้าพลังดิบเถื่อนที่มีมาแต่ไหนแต่ไรกลับบ้าระห่ำยิ่งขึ้นแบบคูณทวีเพื่อเป้าหมายใหม่ในชีวิตที่มิใช่แค่เพียงชัยชนะยิ่งเวลานี้ยิ่งไม่คิดจะเสียเวลาแม้สักเสี้ยว เขาจักรีบกลับไปหาเมียหาลูกของเขา ใครหน้าไหนอย่าแม้แต่จะคิดมายื้อเวลาเชียว ชายหนุ่มจึงพลิกกายใหญ่หนาพุ่งทะยานขึ้นบนหลังอาชาศึกตัวดำทมิฬใหญ่ยักษ์ไม่แพ้กันแบกเกราะหนาหนักพร้อมอาวุธสีดำคู่กายนำพากองทัพขนาดใหญ่มากมายเข้าฟาดฟันอย่างบ้าระห่ำนำพาความหายนะเข้าครอบคลุมทุกพื้นที่เหล่าศัตรูแค่เพียงได้ยินนามของปีศาจสงครามพิชิตชายแดนยังนึกหวาดหวั่นขึ้นมา ขวัญกล้าเทียมฟ้าอย่างไรยังต้องถอยหลังกลับไ
ร้ายพ่ายกลายรัก ตอนที่ 40 สตรีร้ายกาจ 3
“ลี่หลินช่วยเป็นแบบให้พี่วาดภาพหน่อยเถิด” หลิงเวยเอ่ยคำอ่อนหวานไปทางฟงลี่หลินที่นั่งอยู่ใกล้ๆ กันฟงลี่หลินกะพริบตาปริบๆ นางไม่กล้าขัดใจพี่สะใภ้แน่ๆ ขนาดพี่ใหญ่ผู้น่าเกรงขามยังยอมลงให้นางทุกสิ่งทุกอย่าง“วาดข้าให้งามที่สุดในใต้หล้าเลยนะเจ้าคะ” ฟงลี่หลินไม่ขออะไรมากจริงๆ นางรีบลุกขึ้นยืนแล้วมานั่งยังฝั่งตรงกันข้ามกับหลิงเวยในทันทีเวลาผ่านไปเพียงครึ่งชั่วยามภาพวาดของฟงลี่หลินพลันเสร็จสิ้นไป หลิงเวยจึงต้องการบรรเลงพิณ นางกล่าวขออนุญาตอีกครา เสี่ยวชุ่ยจึงวิ่งออกไปถามฟงฮูหยินแล้วกลับมาพร้อมพิณงดงามในอีกครั้ง “เจ้าสนใจร่ายรำหรือไม่” อีกครั้งที่หลิงเวยเอ่ยถามฟงลี่หลิน ทำให้ฟงลี่หลินได้แต่กล้ำกลืนตามใจสตรีตั้งครรภ์“ข้าจะพยายามนะเจ้าคะ อาซ้อ” ภายในศาลาริมสระบัวพลันปรากฏภาพของสตรีนางน้อยผู้เป็นน้องคนเล็กของบ้านที่มักจะชอบฟันดาบปีนหลังคาเรือนกลับต้องมานั่งนิ่งๆ เยี่ยงผ้าพับไว้ทั้งยังต้องร่ายรำให้งดงามอ่อนหวาน บางวันยังต้องนั่งปักผ้าเป็นเพื่อนพี่สะใภ้จนหน้ามืดตาลายเห็นได้ชัดว่านางกำลังถูกครอบงำไม่ต่างจากบุรุษผู้เป็นพี่ชายของนาง...พี่สะใภ้นางนี้ช่างร้ายกาจยิ่งแล้ว...ค่ำคืนในยามรัติกาลอัน
ร้ายพ่ายกลายรัก ตอนที่ 40 สตรีร้ายกาจ 2
เวลาวันคืนผ่านไปอย่างรวดเร็ว ฟงชินหยางที่ได้รางวัลหลังสิ้นศึกเป็นวันหยุดยาวนานสามเดือนจึงสิ้นสุดลงสิ่งที่ฟงชินหยางไม่อยากเห็นมากที่สุดพลันบังเกิดเมื่อเขาจำต้องเดินทางไปประจำการยังค่ายทหารชายแดนอันที่จริงค่ายทหารชายแดนของเมืองชางอี้อยู่ห่างออกไปจากตัวเมืองแห่งนี้เพียงเจ็ดลี้เท่านั้น แต่ทว่าหลิงเวยมิอาจข่มกลั้นน้ำตาได้แต่อย่างใด นางกำลังยืนร่ำไห้จนน้ำตากลายเป็นม่านน้ำตกยามที่ฟงชินหยางขี่ม้าตัวใหญ่ควบตะบึงออกไปจากจวน“อาซ้อเป็นสตรีที่ร้ายกาจยิ่งนัก” ฟงลี่หลินหรี่ตามองหลิงเวยพลางกระซิบกระซาบกับมารดาที่ยืนอยู่ข้างกันตรงหน้าเรือนกลางที่มองเห็นหลิงเวยยืนอาลัยอาวรณ์พี่ใหญ่อยู่หน้าประตูจวนนางสังเกตเห็นพี่สะใภ้จัดการพี่ใหญ่ผู้น่ากลัวได้อยู่หมัด จนเป็นเหตุให้พี่ใหญ่ของนางอยู่ไม่สุขได้สักวัน ในบางวันพี่ใหญ่ของนางยังต้องนั่งเป็นรูปปั้นยักษ์ให้พี่สะใภ้วาดภาพ ในบางวันพี่ใหญ่ของนางยังต้องใส่เสื้อผ้าปักลวดลายแปลกประหลาดในแบบที่ไม่เคยเป็น และในบางวันยังหนักหนาถึงขั้นรำดาบเคล้าเสียงเพลงพิณ ทำเอาเหล่าบ่าวไพร่ถึงกับขวัญผวาไปตามๆ กันนี่เรียกได้ว่าพญามัจจุราชกลับใจใช่หรือไม่“ท่านแม่ ข้าว่าอาซ้อน่ากลั
ร้ายพ่ายกลายรัก ตอนที่ 40 สตรีร้ายกาจ 1
เวลาผ่านไปหลายวันฟงชินหยางและหลิงเวยจึงเดินทางกลับมาถึงจวนตระกูลฟงสองสามีภรรยาจึงพากันไปทำความเคารพทักทายบิดามารดาภายในห้องโถงของเรือนกลางก่อนจะสั่งการบ่าวไพร่ให้นำสินรางวัลที่ฮ่องเต้กับฮองเฮาทรงพระราชทานส่งมอบให้มารดาได้จัดการในลำดับต่อไป“หยางเอ๋อร์เจ้าพาเวยเอ๋อร์ไปพักผ่อนก่อนเถิด ทางนี้แม่จัดการให้เอง” ฟงฮูหยินกล่าวคำไปทางฟงชินหยางและหลิงเวย เมื่อสังเกตเห็นสองสามีภรรยามีใบหน้าอิดโรยคล้ายกับผ่านการเคี่ยวกรำบางอย่างมา โดยเฉพาะหลิงเวยที่มีใบหน้าอ่อนล้าเหลือเกิน มิรู้ว่าพวกเขาเจอพายุระหว่างเดินทางมาหรือไร ไยทำท่าอ่อนแรงปานนั้นหลิงเวยสังเกตเห็นสายตาของแม่สามีมองมาอย่างใคร่รู้จึงทำได้แค่ยิ้มหวานๆ ส่งไปก่อนจะก้มหน้าลงอย่างเขินอายเป็นที่สุดผิดกับฟงชินหยางที่ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้อิ่มเอิมเหลือประมาณเห็นได้ชัดว่าพวกเขาเจอพายุประเภทใดตลอดการเดินทาง หากจะมีพายุที่รุนแรงที่สุดในใต้หล้าคงไม่พ้นพายุอารมณ์ที่เกิดจากกำหนัดของสองสามีภรรยาคู่นี้เมื่อบุตรชายพาสะใภ้เดินออกจากห้องโถงไปแล้วจึงหันหน้าไปสั่งให้สาวใช้ข้างกายได้ต้มยาบำรุงตามไปให้ทั้งสองได้ดื่มกินในทันที นางจักต้องบำรุงสะใภ้เสียหน่อยเห็นได้
ร้ายพ่ายกลายรัก ตอนที่ 38 บุปผาเคียงหินผา กลางธารา2
ภายใต้ท้องฟ้าที่แสงตะวันเจิดจ้ากำลังสาดส่องเกิดเป็นแสงสีทองสวยอร่ามงามตากำลังมีสตรีนางหนึ่งอยู่ในอาภรณ์สีฟ้าอ่อนปักลายสีขาวนวลเกล้าผมเรียบร้อยเผยใบหน้าจิ้มลิ้มพริ้มเพรา ยามเมื่อสายลมพัดโชยพาอาภรณ์ปลิดปลิวโบกสะบัดไปตามแรงลมเกิดเป็นภาพสตรีร่างระหงงดงามจับตา นางเพียงยืนอยู่นิ่งๆ ปล่อยให้สายลมไล้อยู่ตามยอดหญ้ากระทั่งไล้มาถึงลำตัวของนางนางกำลังยืนอยู่อย่างนั้นคล้ายกับกำลังไว้อาลัยกับภาพเบื้องหน้า ภาพของผืนป่าโอบล้อมสายน้ำที่อยู่ไกลลับตาเหล่าทหารยามที่เดินไปเดินมาพากันเดินสะดุดหยุดเท้าฉับพลันเมื่อมองมาแล้วเห็นสตรีงดงามนางหนึ่งกำลังยืนอยู่อย่างสวยงามภายใต้ท้องฟ้าท่ามกลางต้นหญ้าท้าลมท้าแดดเกิดเป็นภาพงดงามเหนือชั้นได้อย่างนั้นหากจำไม่ผิด สตรีนางนี้คือภรรยาของท่านแม่ทัพนามว่าฟงชินหยาง ไม่น่าเชื่อว่าจอมมารอย่างนั้นจะมีภรรยาเป็นนางฟ้าได้อย่างนี้...อึดใจเหล่าทหารพลันสะดุ้งเฮือกใหญ่เมื่อจู่ๆ มีทั้งกระต่ายป่าและนกตัวใหญ่จำนวนหลายสิบตัวถูกโยนลงมาบนพื้นเสียงดังตุ้บแรงๆ ตามด้วยเส้นเสียงทุ้มใหญ่เอื้อนเอ่ยคำราม“เอาไปนับ!”“…!!!”เหล่าทหารรีบเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของสัตว์ป่าและเสียงห้าวใหญ่น่ากลัว พวกเ
ร้ายพ่ายกลายรัก ตอนที่ 38 บุปผาเคียงหินผา กลางธารา1
ยามรุ่งสางแสงตะวันยังไม่ทันโผล่พ้นขอบฟ้าภายในกระโจมหลังหนึ่งร่างสองร่างที่กำลังนอนปีนเกลียวพัลวันจนร่างสองร่างคล้ายกับงูสองตัวพันกันกลับผงกหัวลุกขึ้นมาก่อนจะหยัดกายแกร่งเพียงครึ่งลำตัวคงเหลือไว้เพียงครึ่งลำตัวที่ยังคงกดตรึงอีกร่างเอาไว้อย่างแนบแน่นจนจมที่นอนอึดใจเสียงแผ่วหวานเริ่มเอ่ย “พอก่อน...”“ไม่นาน...” เสียงแหบต่ำเอ่ยออกมาพร้อมลมหายใจกรุ่นร้อนพ่นใส่ใบหน้าของอีกคนที่อยู่ใต้ร่าง“เช้าแล้ว ไม่เอา” หลิงเวยยังคงปฏิเสธเนื่องจากเกรงว่าอาจจะมีผู้คนเดินผ่านไปผ่านมาอยู่นอกกระโจมแล้วเกิดได้ยินเสียงต่างๆ ระหว่างนางกับเขา“อีกครู่เดียว” ฟงชินหยางยังคงเอาแต่ใจ เขาหยัดกายเพียงนิดก่อนแทรกกายแกร่งแล้วกระชับเริ่มควบขยับกลางลำตัวให้เกิดจังหวะเนิบนาบสร้างความเสียวซ่านได้อย่างต่อเนื่องตั้งแต่เมื่อคืนจนกระทั่งยามนี้ สตรีใต้ร่างเริ่มระทดระทวยอยู่ใต้ร่างของฟงชินหยางโดยกลางลำตัวถูกเขาครอบครองจนจมมิด นางทำได้เพียงแอ่นอกยกกายขยับสะโพกตามจังหวะรัญจวนที่เขามอบให้โดยกลั้นหายใจกลั้นเสียงครางเอาไว้อย่างสุดกำลัง “เบาๆ ประเดี๋ยวใครได้ยิน” นางเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงแผ่วหวิวแต่ลมหายใจสั่นไหวรุนแรงตามจังหวะโย
