ภาคปลายตอน12 พี่น้องน่ากลัว 1

เพลายามรุ่งสางใกล้สว่างมาเยือน...

เสียงกระเส่าแหบพร่ายังคงครวญครางแว่วหวานอยู่ใต้ร่างใหญ่หนาของฟงชินหยางเป็นรอบที่เท่าไหร่มิอาจนับ จนกระทั่งนางใต้ร่างหลับลึกไปแล้วชายหนุ่มจึงก้มหน้าลงจรดจมูกคมสันกับไรผมชื้นเหงื่อของนางและแตะไล้เรียวปากเบาๆ สลับหนักๆ ไปตามหน้าผากกลมมนที่มีหยดน้ำพร่างพราวอยู่เต็มวงหน้าของนางก่อนพลิกกายใหญ่หนาลงนอนเคียงข้างนางพลางตวัดวงแขนล่ำสันโอบกอดกระชับนางเอาไว้อย่างแนบแน่น

 ถึงแม้ว่าหลิงเวยจะหลับใหลไปแล้วแบบไม่รู้สึกตัวตั้งแต่เมื่อยามค่ำคืนจนกระทั่งยามนี้แต่ฟงชินหยางก็ยังคงเป็นสามีที่ดีทำหน้าที่ได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่องเพื่อชดเชยช่วงเวลาห้าปีที่ห่างหายไป เขาจะทำนางให้สะใจให้หายคิดถึงกันไปเลย   

แต่ทว่ายิ่งทำก็ยิ่งคึกทำจนหยุดทำไม่ได้ สภาพของภรรยาจึงเป็นอย่างที่เห็น  

นางคล้ายกับร่างกายขาดน้ำสลบไสลไปเลยทีเดียว

เขาควรให้น้ำนางอีก น้ำของเขาช่างมีเหลือเฟือ

ชายหนุ่มก้มหน้ามองหญิงสาวในอ้อมแขนที่กำลังหลับตาพริ้มเหงื่อกาฬไหลเยิ้มริมฝีปากบวมเป่งตามลำตัวขาวนวลมีริ้วรอยฝากรักสีแดงเป็นจ้ำเล็กจ้ำน้อยอย่างถ้วนทั่ว ในขณะที่แผงอกและแผ่นหลังของฝ่ายชายหนุ่มเองก็มีรอยขีดข่วนจากเล็บงามๆ ของหญิงสาวอยู่จนเต็มพื้นที่เช่นเดียวกัน  

ฟงชินหยางอดไม่ได้ที่จะก้มหน้าลงจูบนางเบาๆ ที่หน้าผาก ลากไล้ลงมาที่ดวงตา จูบหนักๆ ที่พวงแก้ม ดูดแรงๆ ที่สันจมูกและริมฝีปากของนาง   

เขาลากไล้ริมฝีปากของเขาไปอีกทั่วทั้งใบหน้าของนางก่อนจะเริ่มซุกไซร้ลงไปที่ซอกคอหอมกรุ่นอีกคราอย่างได้อารมณ์ขึ้นมาอีกครั้ง

เขากำลังอยากทำนางอีก เขาจึงเริ่มคร่อมนางอีกครา

ซุกจมูกไซร้ปากให้นางหนักขึ้นจนนางในอ้อมแขนถึงกับหลุดเสียงครางออกมาถึงแม้ว่านางจะกำลังหลับสนิทอยู่ก็ตามที

นี่คือการลักหลับภรรยาอย่างแท้จริง เขาช่างเป็นสามีที่เยี่ยมยอดยิ่งนัก ภรรยาหลับอยู่ยังสามารถทำได้  

ขอทำอีกรอบก็แล้วกัน!

คิดการได้อย่างใจต้องการก็เริ่มขยับกายกำยำที่ขึ้นคร่อมภรรยาอีกครา    

แต่ทว่าเสียงหนึ่งพลันดัง

“ท่านแม่ทัพฟง!”

“...!!!”

เสียงนั้นดังทะลุทะลวงประตูห้องที่ปิดสนิทเข้ามาจนร่างนุ่มนิ่มของภรรยาสะดุ้งเฮือก

ฟงชินหยางรีบตบแผ่นหลังของหลิงเวยเบาๆ ตามด้วยลูบไล้ปลอบขวัญไปมาเมื่อนางสะดุ้งตกใจทั้งที่ยังหลับใหลอยู่แนบอกเขา

ฮึ่ม! เขาจะจับทหารหน้าห้องนายนั้นไปขังสักสามวันโทษฐานทำให้ภรรยาตกใจ

หลังจากจัดการอาบน้ำชำระเหงื่อไคลให้ตนเองเสร็จสรรพ

ชายหนุ่มยังไม่ลืมจัดการกับภรรยาคนงามที่กำลังนอนหลับสนิทอย่างหมดเรี่ยวหมดแรงอยู่บนเตียงนอนของเขาโดยการติดไฝเม็ดโตกับปานแดงที่เขาทำหลุดกระเด็นไปคนละทิศละทางเมื่อยามค่ำคืนเอามาติดไว้ยังตำแหน่งเดิมบนใบหน้าของนางก่อนจะพาเรือนร่างสูงใหญ่ในอาภรณ์สีดำสนิทออกจากห้องไปปล่อยให้ภรรยาตัวน้อยได้นอนหลับใหลพักผ่อนอย่างเต็มที่เนื่องจากนางถูกเขาดูดกลืนพลังชีวิตไปจนหมดสิ้น

เมื่อเดินออกมานอกห้องยังไม่ลืมสั่งการให้ทหารหญิงนำน้ำอุ่นมาเติมเอาไว้ให้จนเต็มถังเพื่อที่ว่าหลิงเวยตื่นขึ้นมาจะได้จัดการกับตนเองอย่างสะดวกสบาย

คล้อยหลังของร่างใหญ่ ทหารหญิงสองนางได้แต่มองหน้ากันไปมาด้วยเพราะว่าไม่แน่ใจกับเรื่องที่รับรู้ในยามเช้านี้

ท่านแม่ทัพฟงที่ไม่เคยยุ่งกับอิสตรีกลับมีสตรีนางหนึ่งมานอนสลบไสลร่างกายขาดน้ำอยู่บนเตียงนอน

อา...ไม่น่าเชื่อ!