ตอนที่ 16 จัดการภรรยา 2

อา...

หลิงเวยเริ่มครางในใจแต่ยังไม่กล้าเปล่งเสียงใดๆออกมา

ฟงชินหยางยังคงไต่ระดับตามความรู้สึกที่เริ่มพวยพุ่งตามเนื้อนวลเนียนอ่อนนุ่มที่แสนกรุ่นหอม ในที่สุดใบหน้าคมคายของเขาก็เจอเข้ากับเนื้อนูนหยุ่นนุ่มกลมกลึงที่ชี้ยอดชูชัน

สิ่งนี้ล่ะ! ที่ชี้หน้าชี้ตาของเขาทั้งคืน  

ดอกบัวของนางส่ายไปมาอยู่ตรงหน้าเขาพร้อมเรียวนิ้วงามๆ ลากปลายเล็บคมๆ จนเต็มแผงอกของเขา ในขณะที่สะโพกกลมๆ ของนางก็กดสะโพกของเขาจนจมที่นอน

เขาจะใช้สะโพกของเขากดสะโพกของนางบ้าง!

ชายหนุ่มยิ่งเพิ่มระดับความเที่ยงตรงรักความยุติธรรมยิ่ง  เขาคิดจะทำทุกสิ่งกับภรรยาให้เหมือนกับที่ถูกภรรยากระทำเมื่อยามค่ำคืน

เขายังคงก้มหน้าก้มตาดูดกลืนเม็ดบัวของนางคล้ายกับว่ามันเป็นขนมหวานโดยไม่สนใจเจ้าของดอกบัวที่บิดลำตัวไปมา แล้วเริ่มร้องครวญครางอยู่ใต้ร่างของเขา

หลิงเวยเริ่มทนไม่ได้อีกต่อไป เขากำลังมอบความรู้สึกเสียวสยิวให้นางจนนางเริ่มอยู่ไม่สุข นางทำได้เพียงแหงนหน้ากลั้นหายใจ แต่เมื่อนางกลั้นมันเอาไว้ไม่ไหว นางจึงหายใจออกมา

แต่ทว่าเสียงหายใจของนางคล้ายกับผิดปกติไป นางมิได้หายใจออก แต่นางกำลังหายใจเข้า นางกำลังสูดปากลากยาวจนเกินเสียงๆ หนึ่งแล้วปล่อยลมหายใจออกมาพร้อมเสียงอีกเสียงหนึ่ง

อา...นางกำลังคราง...

ชายหนุ่มร่างใหญ่ยิ่งมีอารมณ์ร้อนกรุ่นเมื่อหูทั้งสองของเขาได้ยินเสียงแว่วหวานที่ถูกสูดเข้าปากและปล่อยออกมาอย่างเสียวซ่านได้แบบนั้น

แต่ว่านางครางเสียงเบาเกินไป เมื่อคืนเสียงดังมากกว่านี้

ฟงชินหยางไม่คิดจะยินยอมแม้กระทั่งเสียงคราง…

หลิงเวยกำลังถูกกลืนกินตั้งแต่ริมฝีปากลากไล้ลงไปตามลำคอและกำลังถูกสามีใช้ริมฝีปากร้อนๆ ครอบครองหน้าอกทั้งสองข้างสลับไปมา นางจึงทำได้แค่แหงนหงายใบหน้าขึ้นแล้วเผยอริมฝีปากครางเบาๆ แต่คล้ายกับว่าเขาไม่พอใจ เขายิ่งขบเม้มทั้งยังบีบเคล้นหนักปากหนักมือทำนางต้องร้องครางดังออกมาอีกหลายครั้งอย่างน่าอับอาย  

นางคอแห้งไม่รู้หรือไร นางร้องได้แค่นี้…

แต่ไม่เพียงแค่นั้นที่ฟงชินหยางกำลังกระทำ

นอกจากริมฝีปากอุ่นชื้นไล่ขบเม้มดูดดันและฝ่ามือกรุ่นร้อนไล่บีบเคล้นเคล้าคลึงเขายังขยับท่อนขาของเขาแยกท่อนขาของนางก่อนจะกดตรึงสะโพกกลมกลึงของนางด้วยสะโพกงามๆ ของเขาพลางโยกเอวสอบขยับเข้าใส่ร่างนางทั้งยังกระชับกดดันนางตรงกลางลำตัว

หลิงเวยถึงกับสะดุ้งเฮือก ลำตัวแข็งเกร็ง รู้สึกชัดเจนพบสิ่งแปลกใหม่คล้ายกับคุ้นชินแต่ก็ไม่คุ้นชิน

ฟงชินหยางถอนใบหน้าคมคายออกจากทรวงอกสะท้านไหวก่อนหยัดกายขึ้นเล็กน้อยแล้วค่อยๆ สอดกายแกร่งเข้าใส่ร่างงามและเริ่มต้นขยับสะโพกเบาๆ ตอกย้ำความคุ้นเคยให้นางใต้ร่างอย่างรู้ใจ

เขาโยกเอวสอบเป็นจังหวะหนึบหนับเนิบนาบเข้าออกเชื่องช้าปรับสภาพร่างนุ่มใต้ร่างให้ค่อยๆ ตอบรับ

เขากระทำการกับนางผู้เป็นภรรยาได้อย่างเหนือชั้นมากนักเมื่อเทียบกับเมื่อยามค่ำคืนที่นางเป็นฝ่ายกระทำเขา

เมื่อคืนนางไม่ถนอมเขาเลยสักนิด นางเงอะงะแต่นางทำเขาหนักหน่วงยิ่ง แน่นอนว่าเขายอมขาดทุน นี่นับว่าเขาขาดทุนให้นางได้กำไร

ชายหนุ่มคิดแบบนั้นอย่างใจดีเหลือร้าย...  

เขาปรับสะโพกกลมกลึงของนางให้เข้าที่เข้าทางและรับรู้ได้แล้วว่านางกำลังเริ่มตอบกลับ

เขาจึงเริ่มขยับเปลี่ยนจังหวะเพื่อนางใต้ร่างจะได้ไม่ต้องเหน็ดเหนื่อยเหมือนยามค่ำคืนที่ผ่านมา

นางไม่ต้องขยับสะโพกมากนักเมื่อเทียบกับเมื่อคืน เพราะว่าเขาจะขยับสะโพกใส่นางเองทุกจังหวะเลยทีเดียว

ฟงชินหยางยังคงตั้งมั่นแน่วแน่อย่างยุติธรรมเพิ่มกำไรให้นางผู้เป็นภรรยา เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นสามีที่ดีหาใช่สามีใจร้าย อยุติธรรมอย่างที่นางกล่าวหาไม่ เขายังคงก้มหน้าก้มตากดตรึงนางด้วยสะโพกงามๆ ทำจังหวะหนักแน่นเพิ่มระดับหนักหน่วงไต่ระดับเร็วแรงตามอารมณ์พาไป

การควบจังหวะไต่ระดับจากเชื่องช้าเนิบนาบค่อยๆ เพิ่มความหนึบหนึบหนักหน่วงอย่างนั้นทำเอาหลิงเวยถึงกับทำอันใดไม่ถูก นางควรต้องทำอย่างไร นางทำสิ่งใดไม่ได้ นอกจากขยับร่างตามเขาไปอย่างเห็นดีเห็นงาม เขากำลังบังคับนางด้วยใบหน้าก้มต่ำ ริมฝีปากอุ่นชื้น ฝ่ามือกรุ่นร้อนและที่หนักหนาสาหัสที่สุดก็คือสะโพกของเขาที่มีบางอย่างร้อนผ่าวคล้ายแท่งไฟ

สิ่งนี้คืออันใด ไยทำนางร้อน นางจะมอดไหม้อยู่แล้ว

ครานี้สตรีใต้ร่างได้ลืมเลือนไปแล้วว่านางกำลังคอแห้งไร้น้ำหล่อเลี้ยง นางถึงกับหลับตาพริ้มร้องครางออกมาได้อย่างตรงใจใครบางคน

หลิงเวยถึงกับแอ่นอกยกกายรีบเอื้อมมือกดเล็บจับตรึงลาดไหล่บึกบึนของฟงชินหยางเอาไว้แน่นคล้ายเป็นหลักยึดเมื่อลำตัวของนางกำลังถูกร่างใหญ่ถาโถมโยกโยนเป็นจังหวะหนึบหนับสร้างความรู้สึกหนักหน่วงให้นางได้ทำความรู้จักยามมีสติ

นางเคยร่วมรักกับเขาแล้วแต่ไม่เคยรับรู้ว่าความรู้สึกมันเป็นเช่นไร เพราะว่านางไร้สติอยู่ทุกครั้งไป และเขาก็ทิ้งเอาไว้เพียงความเจ็บปวดแบบหน่วงๆ ช่วงกลางลำตัว

แต่ครั้งนี้ช่างแตกต่าง แสงสว่างช่างเจิดจ้า อีกทั้งนางมีสติที่ครบถ้วนทั้งยังรับรู้ได้ทั้งหมด เขาทำนางอย่างหนักหน่วง ทั้งยังเร่าร้อนรุนแรงยิ่ง

ครั้งนี้นับว่าเป็นครั้งแรกของนางใช่หรือไม่ เพราะก่อนหน้านี้นางยังมิได้นับ   

นี่ครั้งแรกของนางเขาควรเริ่มต้นจากจูบนางเบาๆ แล้วค่อยๆ ปลดสาบเสื้อของนางออกทีละชั้น  มิใช่ขึ้นคร่อมนางแล้วจับตรึงนางในทันที

หลิงเวยคิดถึงหลักการได้อย่างนั้นนางจึงพยายามปฏิเสธเขา นางต้องการให้เขาเริ่มใหม่ทั้งหมด นางไม่ต้องการแบบนี้ เข้าใจคำว่าเริ่มใหม่หรือไม่ มิใช่ต่อเนื่อง...