ตอนที่ 10 เรารักกันได้อย่างไร 3

“ไม่ให้ไปก็ไม่ไป!”

ฟงลี่หลินตะคอกพี่ชายเสียงดังก่อนจะนั่งลงข้างๆ หลิงเวยและเอื้อมฝ่ามือมาจับมือของหลิงเวยเอาไว้

“อาซ้อไม่เป็นไรนะ ไม่ต้องเสียใจไป อย่าไปคุยกับคนไม่มีน้ำใจเลย” น้องเล็กว่าอย่างนั้นพร้อมตบหลังมือของหลิงเวยเบาๆ อย่างให้กำลังใจเป็นที่สุด

หลิงเวยได้แต่มองฟงลี่หลินสลับกับใบหน้าเย็นชาของฟงชินหยางอย่างไม่รู้ว่าควรจะทำตัวอย่างไร นางยังไม่คุ้นเคยกับใครเลยสักคนแม้แต่กับสามีของตน นางอยากร้องไห้อีกแล้ว

ฟงชินหยางยืนมองภรรยาของตนด้วยมาดเรียบนิ่งไม่คิดจะยินยอมให้นางออกจากเรือนไปที่ใดทั้งสิ้นต่อให้นางบีบน้ำตาออกมาจนหมดเบ้าตาก็ตาม

ชายหนุ่มคิดอย่างนั้นถึงแม้ว่าหญิงสาวผู้เป็นภรรยาจะกำลังทำท่าทางน่าสงสารน้ำตาปริ่มๆ ขอบตาทั้งยังบอกกล่าวว่าเสื้อผ้าของนางใกล้ขาดแบบนั้น

เขาจะไม่มีวันเชื่อมารยาของนางที่มักจะสร้างอาการคันยุบยิบอยู่ภายในร่างกายของเขา

เขาจะไม่หลงกลนางเด็ดขาด!

ภายในตลาดหน้าด่านของเมืองซางอี้ที่มีร้านค้ามากมายสองข้างทางมีผู้คนเดินสัญจรไปมาไม่ขาดสาย

ฟงลี่หลินเดินจับจูงมือของหลิงเวยไปตามทางเข้าออกร้านนั้นร้านนี้อย่างรื่นเริง ทั้งสองส่งยิ้มหวานหยดให้กันตลอดทางอย่างมีความสุขเหลือเกิน บุรุษหลายคนที่บังเอิญเห็นสตรีทั้งสองกำลังเดินไปตามทางด้วยรอยยิ้มงดงามแบบนั้นจึงหยุดเดินเพื่อพิศมองทั้งสองนางด้วยสายตาชมชอบเปิดเผย ทำให้ใครบางคนต้องหางคิ้วกระตุกตลอดทาง   

ฟงชินหยางยังคงมีสีหน้าเรียบตึงไม่สร่างซาที่จำต้องเดินตามแผ่นหลังของสตรีตัวเล็กๆ ออกร้านนั้นทีออกร้านนี้ทีจนเวียนหัวไปหมด

“น่าแปลกใจยิ่งนักที่ครานี้น้องเล็กเอาชนะพี่ใหญ่ได้”

ฟงจินหมิงที่ร่วมเดินทางมาตลาดด้วยเอ่ยขึ้นกับฟงชิน หยางที่เดินหน้านิ่งคล้ายรูปปั้นรูปสลักมาตลอดทาง

ฟงชินหยางไม่ต่อคำอันใดกับน้องชายของตน เขายังคงก้าวเท้าหนักๆ เดินเป็นรูปปั้นตัวใหญ่ต่อไปพลางไล่มองเหล่าผู้คนรอบด้านด้วยมาดเหี้ยมเกรียม พาเอาบุรุษหลายชีวิตที่มองสองสตรีเบื้องหน้าด้วยสายตากรุ้มกริ่มต้องรีบหลุบตาลงต่ำนับเม็ดดินกันอย่างสามัคคี

“อ่า...จริงสิพี่ใหญ่” น้องรองของตระกูลฟงคล้ายกับนึกขึ้นได้ถึงเรื่องที่ตนคาใจจึงเริ่มซักถามพี่ใหญ่ของตนตามตรง

“พี่เจอกับพี่สะใภ้ที่ใด แล้วรักกันได้อย่างไร ไยถึงรวดเร็วนัก หรือว่าเจอกันตอนไปทำศึกที่ชายแดนทางเหนือ แล้วไยไปเจอกันตอนทำศึก มันจะเป็นไปได้อย่างไร”

และคำถามของน้องรองทำเอาพี่ใหญ่ถึงกับอึ้ง

ฟงชินหยางเลือกที่จะไม่ตอบคำใดเฉกเช่นเดิม เขายังมิได้ตระเตรียมคำตอบนี้กับภรรยาของเขาที่ได้มาอย่างคาดไม่ถึง

“ว่าอย่างไรพี่ใหญ่ ท่านเจอและรักกับพี่สะใภ้อย่างไร ใครรักใครก่อน และรักกันตรงไหน อะไรที่ทำให้รักกัน” ฟงจินหมิงยังคงถามย้ำ เขาใคร่รู้เสียจริง ให้ตาย!

“เจ้าจะรู้ไปทำไม” ฟงชินหยางถามกลับเสียงเย็น

“อ้าว! รู้มิได้รึ?”

“ไม่ได้!”

“ทำไม?”

“มันเป็นเรื่องส่วนตัว”

ฟงจินหมิงเริ่มหรี่ตามอง “เราไม่เคยมีความลับต่อกันนะพี่ใหญ่” เขาเอ่ยเสียงต่ำ

ฟงชินหยางจึงหยุดเดินแล้วจ้องมองฟงจินหมิงด้วยสายตาคมเข้มดุดัน

จะให้เขาบอกว่าอย่างไร บอกว่าเขาถูกนางวางยาจนพลาดท่าเสียทีเสียเชิงชายได้เสียกันอย่างน่าอับอายน่ะหรือ

ไม่มีทาง!

“หรือว่าพี่ใหญ่วางยาพี่สะใภ้”

“...!”