Home / โรแมนติก / ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา / ตอนที่สอง ช่วยข้าด้วย2 (NC)

Share

ตอนที่สอง ช่วยข้าด้วย2 (NC)

ตอนที่สอง ช่วยข้าด้วย

ข่งเจียวจิ้นถูกความอวบอิ่มตรงหน้าหลอกล่อยั่วยวนจนสติแตกไม่อาจควบคุมมือไม้ ยิ่งร่างบางเอนกายลงไปนอนลงยกขาขึ้นข้างหนึ่งคล้ายพยุงตนเองไม่อยู่ แต่นั่นกลับแหวกสองเรียวขาให้อ้าออกจนเห็นร่องดอกไม้ชมพูอันสวยสดมิดชิด

            “อ้า...พี่เจียวจิ้น พี่ลูบทรวงอกข้าเช่นนี้รู้สึกดีมาก” สาวน้อยแสร้งเด้งร่างไปมารับการลูบคลึง

            “เช่นนั้นพี่ลูบเจ้าทั้งตัวดีหรือไม่”

            “อืม...ดี”

            เถาหลี่น่าแทบจะส่งร่างบางของตนเองให้เขาได้ลูบไล้จนสมใจ ยามเมื่อมือหนาแหวกเรียวร่องสองช่องกลีบเพื่อสำรวจดูอย่างตื่นตาตื่นใจ หญิงสาวเด้งร่างบิดเร้าอย่างซ่านกระสัน

โอ๊ย หนุ่มน้อย เมื่อไหร่จะเข้ามาเสียที นางอยากจนตัวสั่นแล้ว

เด็กหนุ่มตรงหน้าทั้งหน้าตาดี ทั้งยังหนุ่มแน่น ลลินาจึงคิดถึงความสุขสมซึ่งรอคอยอยู่เบื้องหน้าจนแทบทนไม่ไหว เธอไม่ได้สอดใส่มานานจนแทบลืมความรู้สึกนั้นไปแล้ว

            หญิงสาวแทบอยากเลิกเสแสร้ง แต่ด้วยต้องรักษาบทบาทเอาไว้จึงเพียงเด้งร่างไปมาเพื่อให้ข่งเจียวจิ้นจับท่อนกายสอดใส่เข้ามาในร่องแคบของนางเสียที

            "โอ๊ยยยย” เสียงร้องอย่างเจ็บปวดพร้อมน้ำตาที่ไหลปริ่มไม่ใช่การเสแสร้ง

            โอ๊ย ท่านแม่เล้าเคยพร่ำสอนว่าให้ทำทีเจ็บมากในครั้งแรก แต่นางไม่คิดว่าจะเจ็บมากเพียงนี้จึงไม่จำต้องแกล้งทำ

ร่างของเถาหลี่น่าเรียนรู้เพียงการเล้าโลมอย่างเสียวซ่านไม่เคยถูกสอดใส่มาก่อน ร่องดอกไม้น้อยจึงยังคงคับแคบมิดชิด เมื่อโดนท่อนเอ็นสอดใส่เข้ามาอย่างไม่รู้งานจึงเจ็บแทบขาดใจ

ลลินาเองก็จำความเจ็บในครั้งแรกในร่างเดิมไม่ได้แล้ว แต่เธอไม่คิดว่าจะเจ็บมากเท่านี้เช่นกัน

            ข่งเจียวจิ้นเห็นสาวน้อยหลั่งน้ำตาจึงพรมจุมพิตปลอบประโลมอย่างสงสาร กว่าจะขยับจนเข้าที่และโยกร่างเข้าออกสร้างความเสียวกระสันได้ก็ผ่านไปกว่าค่อนคืน

            สองหนุ่มสาวมือใหม่ต่างมอบความสุขให้แก่กันได้ในที่สุดแม้จะต้องเรียนรู้ลองผิดลองถูกกันอยู่นานด้วยเถาหลี่น่ายังคงต้องเสแสร้งเงอะงะอย่างจำใจ

            หลังจากผ่านครั้งแรก ข่งเจียวจิ้นย่อมไม่รีรอที่จะได้ร่วมรักสอดใส่สาวน้อยผู้งดงามอีก ด้วยราชครูผู้บิดาไม่ใคร่ได้กลับจวนเพราะต้องอยู่ให้คำปรึกษาแก่ฮ่องเต้ในวังหลวง จวนหลังนี้จึงไม่มีผู้ใหญ่ให้ต้องเกรงใจ

            สองหนุ่มสาวเริงรักกันทุกค่ำคืนอย่างลำพองใจ

            “น้องหลี่น่า เจ้าหันหลัง พี่จะลองกระแทกก้นนุ่มๆของเจ้าบ้าง”

            “ได้เจ้าค่ะ”

            สาวน้อยร่วมมือร่วมใจอย่างแข็งขัน แม้ท่อนลำของข่งเจียวจิ้นจะไม่ใหญ่โตดังเช่นที่นางเคยเห็นจากหอคณิกาหรือที่ลลินาเคยโดนมา แต่ขนาดก็ไม่เล็กจนไม่รู้สึก ยิ่งร่องน้ำของนางยังสดใหม่จึงคับแคบอยู่มาก ความเสียวซ่านจึงส่งให้หญิงสาวสุขสมจนติดอกติดใจ

            “พี่เจียวจิ้น พี่กระแทกให้แรงกว่านี้ได้หรือไม่เจ้าคะ”

            “ได้สิ”

            ป๊าบ ป๊าบ ป๊าบ

            “อ้า...ข้ายกก้นขึ้นอีกดีหรือไม่เจ้าคะ”

            “ดี ยกสูงๆ โอ้ววว เจ้าโยกร่างรับได้เป็นจังหวะดีจริงๆ น้องหลี่น่า ช่างเรียนรู้ได้เร็วนัก”

            “นั่นเพราะพี่เจียวจิ้นสอนดีเจ้าค่ะ อู้วววว พี่เจียวจิ้นขยำเต้าทรวงข้าให้แรงๆสิเจ้าคะ”

            “ได้ ข้าจะขยำจนบี้แบนทีเดียว”

            “อ๊ายยยย ขยี้เม็ดกลางเต้าด้วยสิเจ้าคะ อู๊ยยยย”

            “อย่าลืมกระแทกแรงๆด้วยเจ้าค่ะ โอ้ววว”

            “เจ้านี้ชอบความรุนแรงเสียจริง”

            ป๊าบ ป๊าบ ป๊าบ

            สองร่างกระแทกใส่กันอย่างสนุกสนาน เถาหลี่น่าควบคุมกำกับการร่วมรักเพื่อให้ตนเองได้แลเห็นสวรรค์อย่างสุขสม ในขณะที่ข่งเจียวจิ้นหลั่งน้ำเข้าร่องอุ่นจนฉ่ำแฉะ

Related chapters

  • ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา   ตอนที่สาม ห้องเก็บสมบัติ

    ตอนที่สามห้องเก็บสมบัติ“พี่เจียวจิ้น ข้าทอดร่างให้พี่เชยชมจนสมใจ อีกไม่นานพี่คงเบื่อหน่ายแล้วทอดทิ้งข้า” เถาหลี่น่าเริ่มแผนต่อไปเมื่อสอดใส่กันมาระยะหนึ่งจนเด็กหนุ่มไว้วางใจแล้ว“พี่ไม่มีวันทอดทิ้งเจ้าแน่”“แต่ท่านราชครูคงไม่มีวันยินยอมให้รับข้าเข้ามาอยู่ในจวน” เด็กสาวใช้น้ำเสียงเศร้าสร้อย“ท่านพ่อบังคับพี่ไม่ได้” เสียงดื้อดึงเอ่ยออกมา“หากข้าจะขอความมั่นใจด้วยของประจำตระกูลของพี่เจียวจิ้นสักอย่างเป็นของแทนใจจะมากเกินไปหรือไม่เจ้าคะ” “ย่อมไม่ พี่ขอโทษที่ไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้ เอาเถอะ พี่จะพาเจ้าไปที่หนึ่ง” ข่งเจียวจิ้นโดนเสน่ห์ของสาวน้อยจนหน้ามืดตามัวเกรงหญิงสาวจะน้อยใจจนหนีหายไป จึงตัดสินใจพานางเข้าไปจนถึงห้องเก็บสมบัติของตระกูลข่ง “โอ้วว...พี่เจียวจิ้น บ้านท่านมีของมีค่ามากมายเพียงนี้ ยิ่งเห็นข้ายิ่งรู้สึกว่าตนเองไม่คู่ควร” เด็กสาวส่งเสียงตื่นเต้นเมื่อได้เห็นคลังสมบัติของตระกูลเก่าแก่ “ไม่นะน้องหลี่น่า เจ้าอย่าคิดมาก ของในนี้บางชิ้นไม่ได้มีราคามากมาย เพียงเก่าแก่เท่านั้น เจ้าลองดูเถิดว่าชอบชิ้นใด พี่จะมอบให้เป็นของแทนใจ” เถาหลี่น่าได้โอกาสรีบเดินส

    Last Updated : 2025-02-03
  • ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา   ตอนที่สาม ห้องเก็บสมบัติ2

    ข่งเจียวจิ้นเอาใจสาวคนรักอย่างออกนอกหน้าจนเถาหลี่น่าแอบนึกเสียดายหากนางได้เป็นคนรักของเขาจริงๆคงได้รับการเอาใจอย่างดีจนล่องลอย แต่นั่นย่อมเป็นเพียงฝัน และนางต้องตื่นโดยเร็ว ลลินาซึ่งเคยถูกล่อลวงด้วยฝันหวานมาหลายครารีบปลุกปลอบตนเอง ภาพวาดถูกส่งออกไปให้คนขององค์กรอย่างเรียบร้อยทำให้เถาหลี่น่าโล่งอกและพรั่งพรูลมหายใจออกมาอย่างเบาใจ จากนั้นสาวน้อยจึงชวนชายหนุ่มเดินเลือกชมข้าวของอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะมีตัวละครซึ่งเตี๊ยมกันมาอย่างดีแล้วที่ร้านแพรพรรณเข้ามาร่วมแสดงบทบาท “หลี่น่า หลานหายไปที่ใดมา พวกเราตามหาเจ้าแทบพลิกแผ่นดิน แล้วท่านพ่อของเจ้าเล่า อยู่ที่ใด” “ท่านอาหญิง ฮือๆๆๆ” เถาหลี่น่าสวมบทบาทสาวน้อยผู้พบเจอญาติสนิทอย่างแนบเนียน สาวใหญ่ผู้ซึ่งอ้างว่าคืออาสาวของเถาหลี่น่า และเป็นน้องสาวซึ่งบิดาของนางต้องการเดินทางมาหาจนถูกปล้นชิงตามคำบอกเล่าของสาวน้อยในวันที่พบกับข่งเจียวจิ้น กอดรัดกับหลานสาวอย่างโศกเศร้าเมื่อได้รับรู้ว่าพี่ชายถูกโจรฆ่าตายแล้ว “ข้าคงต้องขอตัวหลานสาวไปอยู่ด้วย นางเป็นหญิงสาวตัวคนเดียวจะให้เร่ร่อนพักอาศ

    Last Updated : 2025-02-03
  • ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา   ตอนที่สี่ คุ้มค่าเงินที่ลงทุนหรือไม่ (กรุบกริบ)

    ตอนที่สี่คุ้มค่าเงินที่ลงทุนหรือไม่คำพูดเหล่านั้นของราชครูถูกนำมาบอกเล่ากับเถาหลี่น่าซึ่งหัวเราะออกมาอย่างขบขัน “ท่านราชครูก็เอ่ยเกินไป ข้าเป็นเพียงสาวน้อยตัวเล็กๆจะอาจหาญถึงขั้นพาพวกบุกปล้นจวนราชครูผู้ยิ่งใหญ่ได้อย่างไร” “อย่าได้เอาแต่หัวเราะ ระวังอย่าได้พบหน้าข่งเจียวจิ้นอีกเป็นอันขาด เขาเคียดแค้นเจ้ามาก” “หัวหน้าคงไม่นำงานที่ต้องได้พบหน้าเขามาให้ข้าอีกกระมัง” “ข้าจะพยายามคัดเลือกให้ดี แต่เมืองหลวงไม่ใหญ่โตมากจนไม่มีวันได้พบกันอีก” “เช่นนั้นก็ออกนอกเมืองไปไกลๆไม่ได้หรือ”

    Last Updated : 2025-02-08
  • ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา   ตอนที่ห้า ดีหรือไม่ (NC)

    ตอนที่ห้าดีหรือไม่“แล้วพวกเขาได้สอนให้เจ้าช่วยตนเองบ้างหรือไม่” เมื่อตนเองสุขสมใจแล้ว เถาโจวหย่งจึงคิดอยากลองช่องคับแคบซึ่งเห็นมาตั้งแต่ยังไม่เบ่งบานดูบ้าง“สอนเจ้าค่ะ สอนให้ข้าใช้นิ้วละเลงสร้างความเสียวให้ตนเอง”“แล้วดีหรือไม่”“ข้าชอบ ความรู้สึกเสียวซ่านช่างสุขสันต์ แต่ท่านแม่บอกว่าหากให้ผู้อื่นทำจะดีกว่า”“เช่นนั้น ข้าจะทำให้เจ้าได้เสียวกว่าที่เคย”หัวหน้าเถาโจวหย่งจับร่างบางขึ้นนอนลงบนเตียง มือหนาจับเรียวขาขาวผ่องอ้าออกจนเห็นร่องดอกไม้งามและเนินขนนุ่มฟูมือร้อนลูบไล้ผ่านเนินนูนและขนนุ่มไปยังสองกลีบแดงอันเจิ่งนองไปด้วยน้ำหวานใส“อืม...เพิ่งโดนสอดใส่ไม่กี่ครา ร่องของเจ้ายังคงคับแคบอยู่มาก” นิ้วร้อนถูกสอดแยงสำรวจความคับแน่นก่อนจะวกมาบดคลึงยังติ่งเสียวขณะอีกมือลูบขึ้นคลึงเคล้นก้อนเนื้ออวบด้านบน“อ้า...ดียิ่ง บดอีกเจ้าคะ อู้ววว เสียวกว่าใช้นิ้วของตนเองจริงด้วย”ร่างเล็กแอ่นหลั

    Last Updated : 2025-02-09
  • ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา   ตอนที่หก ชายสูงวัย

    ตอนที่หกชายสูงวัยเถาหลี่น่าลืมตาตื่นขึ้นมาเมื่อสายมากแล้ว เมื่อคืนนางจำแทบไม่ได้ว่าแตะสวรรค์ไปกี่ครา หัวหน้าเถาโจวหย่งช่างแข็งแรงทรงพลังจนนางสั่นเกร็งแทบขาดใจตายถึงยามนี้ร่างบางจึงปวดท้องจากความเกร็งเสียวต่อเนื่องและปวดร้าวไปทั่วร่างด้วยไม่คุ้นเคยกับการร่วมรักอย่างหนักหน่วงมาก่อนสาวน้อยก้มลงมองร่องดอกไม้ซึ่งแดงช้ำอย่างน่าสงสาร น้ำขุ่นขาวยังหลงเหลือเป็นคราบทั้งในร่องน้ำและหว่างขา ร่องรอยแดงของถูกขยำทั้งนิ้วและฟันถูกประทับไว้จนทั่วทรวงอวบอิ่มและไหล่บางเฮ้อ...คงต้องพักอีกหลายวัน เถาหลี่น่าถอนหายใจอย่างเหนื่อยล้าด้วยโดนเคี่ยวกรำอยู่ทั้งคืน นางยังเยาว์วัยนักและไม่เคยได้รับความเสียวซ่านเช่นนี้มาก่อน แม้แต่ลลินาเองก็ต้องยอมรับว่าไม่เคยได้รับการเติมเต็มความกระสันอย่างสุขล้นเท่านี้มาก่อนเช่นกันยังดีที่ร่างนี้อายุน้อย แข็งแรง จึงฟื้นฟูได้เร็ว หัวหน้าเถานำอาหารมาให้ลูกศิษย์สาวถึงเตียงนอน

    Last Updated : 2025-02-09
  • ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา   ตอนที่เจ็ด ศึกษาเล่าเรียน

    ตอนที่เจ็ด ศึกษาเล่าเรียน “ข้าจะส่งเจ้าไปอยู่ที่บ้านสกุลสวี พวกเขามีญาติฝั่งมารดาอยู่กลุ่มหนึ่งซึ่งไม่ได้ติดต่อกันนานแล้ว เจ้าจะปลอมเป็นญาติสาวน้อยซึ่งถูกส่งไปศึกษาเล่าเรียนยังสำนักศึกษาในตัวเมือง ด้วยความจำเป็นนี้จึงต้องพักอาศัยที่นั่น” “จะให้ข้าขโมยของที่บ้านนั้นหรือ” “ไม่ใช่ ของสำคัญในครานี้คือตำราลับหายากซึ่งถูกเก็บรักษาอยู่ที่หอตำราชั้นสูงสุดในสำนักศึกษา ชื่อและข้อความบางส่วนอยู่ที่นี่ เจ้าจดจำเอาไว้” กระดาษเล็กถูกส่งมาให้เถาหลี่น่าได้อ่านและจำให้ได้ “ในเมื่อของอยู่ที่สำนักศึกษา เช่นนั้นข้าก็ต้องหาโอกาสระหว่างเข้าเล่าเ

    Last Updated : 2025-02-10
  • ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา   ตอนที่แปด รู้จักข้าน้อยไป

    ตอนที่แปด รู้จักข้าน้อยไปเมื่อถึงสำนักศึกษา สาวน้อยรีบเดินไปลงชื่อรายงานตัวจากนั้นจึงเดินหาห้องเรียนและมองหาที่นั่ง ด้วยสำนักศึกษาแห่งนี้รับเด็กทั้งชายหญิงจากหลายเมืองเข้ามาศึกษาเล่าเรียนโดยมีค่าใช้จ่ายไม่สูง จึงมีเด็กหนุ่มสาวมาเรียนกันมากจนต้องแบ่งออกเป็นหลายห้องเรียน เดิมทีหลินหลี่น่าต้องเรียนรวมกับเด็กหญิงในชั้นต้นตามระเบียบ แต่ด้วยหัวหน้าเถาสร้างเรื่องให้นางเก่งกาจจนได้เลื่อนระดับชั้นมาเรียนร่วมกับเด็กชายในชั้นสูง หญิงสาวจึงเป็นเพียงสาวน้อยไม่กี่คนที่ได้นั่งเรียนร่วมกับชายสูงศักดิ์หลายคน เมื่อถึงห้องเรียนและอ่านจนแน่ใจว่าถูกต้อง หลินหลี่น่าจึงกวาดตามองหาสวีเจินจื้อด้วยคิดว่าเขาน่าจะอยู่ห้องเดียวกัน นับว่านางคิดไม่ผิดเมื่อเห็นร่างชายห

    Last Updated : 2025-02-10
  • ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา   ตอนที่เก้า มารยาหญิง

    ตอนที่เก้า มารยาหญิงซูหวังเหล่ยซึ่งถูกตามตัวมารีบเข้ามาห้ามและสั่งการให้แยกย้ายอย่างเอือมระอา ขณะหลินหลี่น่าซึ่งยืนฟังราวกับเป็นคนนอกยืนยิ้มกริ่มอย่างพึงพอใจ แต่เมื่อเห็นว่าศิษย์พี่มองมาทางตนเองจึงรีบปรับเปลี่ยนสีหน้าเป็นเศร้าหมองเพื่อเรียกความสงสาร“เจ้าเป็นญาติของสวีเจินจื้อหรือ”“เจ้าค่ะ แต่พวกเราไม่อาจเทียบสกุลสวีได้”“เรื่องฐานะเป็นเพียงของนอกกาย มีขึ้นย่อมมีลง มีเงินมากไม่แน่ว่าสักวันอาจมีน้อยก็ได้ หากเจ้าขยันหมั่นเพียรศึกษาเล่าเรียน ไม่แน่กาลข้างหน้าอาจมีโอกาสสร้างเงินสร้างฐานะที่สูงกว่าเขาก็เป็นได้”“ขอบคุณศิษย์พี่เจ้าค่ะ” หลินหลี่น่ายิ้มหวานให้ซูหวังเหล่ย กิริยาท่าทางของสาวน้อยคล้ายไร้เดียงสาแต่ความจริงยั่วยวนอย่างเต็มที่จนซูหวังเหล่ยใจสั่น“สวีเจินจื้อหนีขึ้นรถม้ากลับไปแล้ว แล้วเจ้าจะกลับอย่างไร”“ข้า...ข้าคงต้องเดินกลับไปเจ้าค่ะ”“พี่ไปส่งเจ้าดีกว่า ไป พวกเรากลับกัน”หลิน

    Last Updated : 2025-02-11

Latest chapter

  • ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา   ตอนที่ยี่สิบเจ็ด อยากเข้าห้องหอ (NC)

    เสียงการกระทบกันของร่างกายหยุดหายไปช่วงหนึ่งก่อนจะเริ่มอีกครั้งและดังกว่าเดิมป๊าบ ป๊าบ ป๊าบชิงอ้ายเหม่ยถูกจับนอนคว่ำหน้ายกร่างกายขึ้นเพื่อสอดใส่จากทางด้านหลังหวังตงหยางลูบบั้นท้ายขาวเนียนงอนงามซึ่งถูกเขาตอกกระแทกจนสั่นไหว สะโพกบางถูกยกให้แอ่นขึ้นเพื่อรองรับท่อนลำใหญ่โตอันแทงทิ่มเข้าสู่ร่องสวาท ลำอวบแน่นถูกกดให้หายไปในกลีบดอกไม้งามซึ่งตอดรัดแน่นเมื่อสัมผัสความใหญ่โตช่องแคบฉ่ำรองรับเอ็นดุ้นใหญ่ซึ่งถูกดันเข้าไปจนสุดลำอยู่เต็มร่องน้ำ ท่อนเอ็นยาวแทงเข้าไปได้ลึกจนหญิงสาวรู้สึกจุกแน่น ยามแท่งแข็งถูกดึงออกย่อมโหวงเหวง ยามแทงเข้าท่อนเอ็นที่คับแน่นส่งแรงจนเสียวซ่านแทบขาดใจหวังตงหยางแหวกร่องกลีบแดงจนมองเห็นยามแท่งทวนคู่กายมุดเข้ามุดออกในร่องรูสวาท ยามกลีบเนื้ออวบอิ่มหุบเข้าหุบออกตามแรงทิ่มแทงของท่อนเอ็นช่างกระตุ้นอารมณ์ดิบเถื่อนจนเขาเร่งกระหน่ำสอดใส่ตัวตนผลุบเข้าผลุบอย่างหื่นกระหาย“ร่องดอกไม้ของน้องเหม่ยช่างงดงามนัก พี่โชคดียิ่งที่ได้เติมเต็มช่องทางอันคับแน่นนี้”“แท่งกายของพี่หยางทั้งใหญ่ทั้งแข็งแน่นจนข้าแทบรองรับไม่ไหวแล้ว”“อีกไม่นานน้องเหม่ยจะชอบจนไม่อยากให้แท่งกายของพี่หลุดออกจากร่องร

  • ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา   ตอนที่ยี่สิบหก คำมั่นสัญญา (NC)

    ตอนที่ยี่สิบหก คำมั่นสัญญา ชิงอ้ายเหม่ยรีบเอ่ยห้ามอย่างเสแสร้ง แต่ภายในใจเต้นรัวเมื่อเห็นความอวบใหญ่เกินกว่าที่คาดคิดโอ้...แท่งเนื้อของเขาใหญ่โตยิ่งนัก เพียงแค่คิดว่าท่อนเอ็นนี้จะเข้าไปเสียดสีในร่องดอกไม้ของนาง น้ำรักก็ไหลรินออกมาจนเจิ่งนองแล้วถึงขั้นนี้แล้วหวังตงหยางหรือจะยอมหยุดยั้ง“น้องเหม่ย พี่อดทนรอไม่ไหวแล้ว เจ้าเห็นหรือไม่ว่าแท่งกายของพี่แข็งปวดจนบวมเป่งแล้ว”ปวดจนบวม นี่มันคำแก้ตัวอันใด ช่างน่าเกลียดนักชิงอ้ายเหม่ยคิดในใจแต่เบื้องหน้าจำต้องแสร้งเขินอายกระบิดกระบวนต่อไป“แต่พวกเรายังไม่ได้แต่งงานกัน ทำเช่นนี้ข้าจะโดนนินทาว่าร้ายเอาได้”“ที่นี่พี่เป็นหัวหน้า ผู้ใดกล้าพูดมากกัน”“แต่...ข้าอายพวกเขา คงไม่กล้าออกไปสู้หน้าได้อีก”“เช่นนั้นพรุ่งนี้พวกเราแต่งงานกันเลย”“เรื่องพวกนี้ก็ควรทำหลังแต่งงานมิใช่หรือ”เพียงได้ยินว่าสาวน้อยจะผัดผ่อนให้เขาต้องสอดใส่ในร่องงามหลังแต่งงาน หวังตงหยางก็รู

  • ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา   ตอนที่ยี่สิบห้า เป็นเมียโจร (NC)

    ตอนที่ยี่สิบห้า เป็นเมียโจร “พี่หยาง พี่ช่างเป็นคนดีเสียจริง ผู้ใดว่าพี่เป็นโจรชั่ว ข้าจะตัดลิ้นออกมาเอง”“ฮ่า ฮ่า ไม่นานเจ้าก็เริ่มมีคำพูดคล้ายพวกเราแล้ว”“ใช่เจ้าค่ะ ข้าชอบอยู่ที่นี่มาก”“เช่นนั้นเจ้าก็อยู่ที่นี่กับข้าเถิด น้องเหม่ย อยู่เป็นเมียข้า เป็นแม่ของลูกข้า น้องเหม่ย ข้ารู้ว่าเจ้าเคยเป็นคุณหนูน้อยผู้สูงส่ง หากเป็นเมื่อก่อนข้าคงไม่กล้าอาจเอื้อม แต่ยามนี้ข้าอยากจะปกป้องเจ้า ดูแลเจ้าและใช้ชีวิตอยู่กับเจ้าตลอดไป”หวังตงหยางส่งสายตาแสดงความจริงใจพร้อมจับกุมมือบางขึ้นมาจุมพิตเพื่อบอกความในใจซึ่งอัดแน่นเปี่ยมล้นมาหลายวัน“พี่หยาง เพียงพี่ชอบข้า นั่นก็เพียงพอแล้ว”ชิงอ้ายเหม่ยเอียงอายหน้าแดงดั่งสาวน้อยซึ่งถูกเกี้ยวพา สองหนุ่มสาวนั่งโอ้โลมกันอย่างเก้อเขิน หลังสารภาพรักกันแล้วความใกล้ชิดย่อมเพิ่มพูนจนโอบกอดจับมือกันอย่างแนบแน่นหวังตงหยางจูงร่างบางเข้ามาส่งยังห้องนอนก่อนจะเอ่ยขออย่างกล้าๆกลัวๆ“คืนนี้ พี่ขอนอนในห้องของเจ้าได้หรือไม่ พี่ไม

  • ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา   ตอนที่ยี่สิบสี่ ในชุมโจร

    ตอนที่ยี่สิบสี่ ในชุมโจรหวังตงหยางแทบจะโอบอุ้มร่างบอบบางลงมาจนเหล่าลูกน้องถึงกับชี้มือชวนกันมองด้วยความขบขัน“อ้าว หัวหน้า ออกปล้นเงินทองเหตุใดได้เป็นสาวงามกลับมาเล่า”ชายสูงวัยคนหนึ่งเดินเข้ามาหยอกล้ออย่างสนิทสนม“นางเป็นบุตรสาวขุนนางชั่วนั่น เขาถึงกับจะขายนาง ข้าจึงช่วยเอาไว้”“อ้อ...อยากเป็นวีรบุรุษช่วยสาวงามนั่นเอง ฮ่า ฮ่า”เสียงหัวเราะหยอกเย้าดังออกมาจากหลายทาง ชิงอ้ายเหม่ยมองความสนิทสนมกลมเกลียวในหมู่โจรอย่างไม่ค่อยเข้าใจในความสัมพันธ์ของพวกเขา“น้องเหม่ย เจ้าไม่ต้องใส่ใจ มาทางนี้เถอะ เข้าไปพักผ่อนด้านใน”หวังตงหยางพาสาวน้อยเดินไปทางบ้านพักหลังใหญ่สุดซึ่งอยู่ริมเชิงเขาชิงอ้ายเหม่ยมองสังเกตหนทางมาโดยตลอดจึงพบว่าโจรกลุ่มนี้หลบซ่อนตัวในทำเลที่ดีมาก ด้านหน้าเป็นผาหินสูงชันซึ่งมองเผินๆไม่พบสิ่งใด ผู้ใดจะคิดว่าด้านหลังกลับเป็นชุมโจรขนาดกลางซึ่งตั้งรกรากอยู่อย่างคึกคักเพียงปรายตามองระหว่างทางเดิน ชิงอ้ายเหม่ยเห็นหญิงสาวเพียงไม่กี่คน ที่เหลือล้วนเป็

  • ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา   ตอนที่ยี่สิบสาม เข้ารังโจร

    ตอนที่ยี่สิบสาม เข้ารังโจร“ท่านโจร ไว้ชีวิตข้าเถอะ ข้าถูกหลอกใช้ ข้าวของที่โกงกินมาล้วนถูกพวกเขานำเข้าพกเข้าห่อของตนเองไปหมดแล้ว ทรัพย์สินเงินทองอื่นก็ล้วนโดนแย่งชิงไปหมดสิ้น ฮือๆๆๆๆ ข้าเหลือเพียงชีวิตเดียวเท่านั้น ไม่เหลือสมบัติพัสถานสักชิ้น อย่าได้ทำอันใดข้าเลย ฮือๆๆๆ”ขุนนางโกงกินร้องไห้อย่างไม่อายก้มหัวขอร้องเหล่าโจรอย่างไร้ศักดิ์ศรีชิงอ้ายเหม่ยสบโอกาสลงจากรถม้าเดินเข้าไปคุกเข่าขอร้องเพื่อแสดงความเป็นบุตรสาวกตัญญู“ท่านโจร บิดาของข้าไม่เหลือสมบัติใดแล้วจริงๆนอกจากตัวข้า เขากำลังพาข้าไปขายเพื่อนำเงินเป็นค่าใช้จ่ายในการหลบหนีเจ้าค่ะ”“หา...ขุนนางชั่วนี่ขายได้แม้กระทั่งบุตรสาวในสายเลือดเชียวหรือ ช่างชั่วช้านัก ตัดหัวทิ้งเสียดีหรือไม่”“ปล่อยบิดาของข้าไปเถิดเจ้าค่ะ ยามนี้เขาไม่เหลือสิ่งใดแล้วคงหลบหนีไปได้ไม่ไกล ทางที่ดีพวกท่านไม่ควรปล่อยข้าไปกับเขา เขาจะได้ไม่มีข้าไปแลกเป็นเงินทองไว้ใช้จ่ายอีก คนที่เคยใช้ชีวิตอยู่ดีมีสุขเช่นเขาคงทนได้อีกไม่นานเจ้าค่ะ”“นังลูกชั่ว

  • ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา   ตอนที่ยี่สิบสอง ผดุงคุณธรรม

    ตอนที่ยี่สิบสอง ผดุงคุณธรรม เถาหลี่น่าถึงกับส่ายหัวหยุดความคิดชื่นชมองค์กรลับเถาฮวาของตนเอง “ด้วยคุณหนูนางนี้ติดต่อว่าจ้างเข้ามาพอดี ข้าจึงคิดแผนการนี้ขึ้นมาได้ เจ้าจะซ่อนตัวอยู่ในรถม้าอีกคันหนึ่ง ขุนนางคนนั้นคงไม่ใส่ใจเท่าใดนัก รอเวลาที่กลุ่มโจรซึ่งมักอวดอ้างว่าเป็นโจรผู้ผดุงคุณธรรมออกมาปล้นชิง เจ้าค่อยอ้อนวอนขอร้องและตามไปอยู่ที่ค่ายโจรกับพวกเขา แม้ขุนนางคนนั้นจะเห็นว่าเจ้าไม่ใช่บุตรสาวตัวจริง แต่รับรองได้ว่าเขาไม่กล้ากระโตกกระตากออกมาแน่ ” “ข้ามิโดนโจรปล้นสวาทจนขาดใจตายหรือ ทั้งค่ายโจรมิมีชายเป็นร้อยหรือ” หญิงสาวยิ่งฟังยิ่งรู้สึกย่ำแย่ จากคุณหนูซึ่งกำลังจะถูกขายเป็นนางโลม กลับต้องถูกย่ำยีโดนโจรทั้งค่ายหัวหน้ากำลังจะให้นางทำงานเสี่ยงภัยต่อร่องรูสวาทถึงเพียงนี้ได้อย่างไร แค่คิดก็เข็ดขยาดจนไม่อาจ

  • ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา   ตอนที่ยี่สิบเอ็ด เติมเต็มร่องอุ่น2 (NC)

    ตอนที่ยี่สิบเอ็ด เติมเต็มร่องอุ่น เสียงกระแทกกระทบดังสนั่นหวั่นไหวบ่งบอกความรุนแรงของการตอกทิ่มตับ ตับ ตับเถาโจวหย่งส่งมังกรแกร่งมุดแทรกเข้าออกทั้งเสียดสีทั้งลากครูดกับจุดอ่อนไหวด้านในจนสาวน้อยเสียดเสียวดิ้นเร่าร้องครางดังลั่น“อู๊ยยยย ช้าๆหน่อย”“ไม่มีทาง ข้าจะส่งเจ้าให้ถึงสวรรค์จนลืมทางกลับมาทีเดียว”“อ๊ายยยยย...ลึกมากไปแล้ว โอ้วววว ข้าเสียว หยุดก่อน...อ้า...ไม่ไหวแล้ว...เสียวววว”เสียงร้องครวญครางแหบกระเส่าพร้อมร่างน้อยดีดดิ้นไปตามแรงตอกตรึงเร่าร้อน เอวสอบถอนท่อนปูดโปนออกจนสุดก่อนจะสวนกลับเข้าไปใหม่จนมิดลำ แท่งอวบแน่นโยกเข้าโยกออกถี่รัวจนสาวน้อยโอดครวญด้วยความเสียวซ่านสะท้านทรวงก่อนจะแตะสวรรค์ไปอีกหลายคราความพลุ่งพล่านปรารถนาได้รับการเติมเต็มจนอิ่มล้น เถาโจวหย่งปักท่อนลำใหญ่คาคับเต็มร่องรูอยู่หลายวันจนสุขสมใจเมื่อเห็นว่าสมควรแก่เวลาจึงจำใจต้องพาสาวน้อยภายใต้การดูแลไปพักฟื้นที่หอคณิกาเพื่อฟื้นคืนสภาพร่องดอกไม้ให้สามารถใช้งานได้อย่า

  • ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา   ตอนที่ยี่สิบเอ็ด เติมเต็มร่องอุ่น (NC)

    ตอนที่ยี่สิบเอ็ด เติมเต็มร่องอุ่น ในที่สุดสวีเจินจื้อจึงได้พบความจริงว่าหญิงสาวซึ่งมาพักอาศัยอยู่ที่จวนสกุลสวีตั้งหลายเดือนเป็นคนแปลกหน้าซึ่งไม่มีที่มาที่ไปยิ่งไล่ถามรูปพรรณสัณฐานอันสะดุดตาของเจ้า ซึ่งไม่น่าจะมีผู้ใดที่เห็นแล้วจะผ่านตาไปโดยไม่จดจำ แต่กลับไม่มีผู้ใดเคยพบเห็นเจ้ามาก่อนไม่ว่าในสถานที่ใด เจ้ากลายเป็นสตรีที่จู่ๆก็โผล่หน้ามาที่บ้านสกุลสวีแล้วก็จากไปอย่างไร้ร่องรอยสวีเจินจื้อรีบกลับมาป่าวประกาศและแจ้งความกับทางการเพื่อให้ตามหาหลินหลี่น่าตัวปลอม คราแรกผู้ตรวจการย่อมไม่รับแจ้งด้วยข้อหาช่างเลื่อนลอย แต่เมื่ออาจารย์แห่งสำนักศึกษารู้ว่าเจ้าปลอมตัวเข้ามาด้วยหนังสือส่งตัวและผลสอบล้วนเป็นของปลอม พวกเขาจึงเร่งค้นหาว่ามีข้าวของใดสูญหายไปหรือไม่”“พวกเขารู้แล้วหรือว่าตำรานั่นหายไป” หญิงสาวรีบถามขึ้นแม้ภายในใจจะเฝ้าภาวนาให้พวกเขาไม่รู้ว่าผู้ใดเป็นคนหยิบไป“ใช่ อาจารย์ที่หอตำราสูงนั่นย่อมสงสัยเจ้ามากเป็นพิเศษจึงเร่งเข้าไปหาข้างบนหอตำราด้วยรู้ดีว่าเปิดโอกาสให้เจ้าเข้าไปอาศัยอยู่หลายวัน เพียงต

  • ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา   ตอนที่ยี่สิบ กว่าจะรู้ (NC)

    ตอนที่ยี่สิบกว่าจะรู้สองแรงแข็งขันทั้งนิ้วทั้งลิ้นข่วยกันปลุกเร้าร่องสวาทจนน้ำไหลฉ่ำนองขณะสาวน้อยแอ่นร่างบิดเร่าส่งทั้งเต้าทั้งร่องใส่มือและปากของชายตรงหน้าพร้อมทั้งร้องออกมาด้วยความซ่านเสียว“อือ...เสียวววว อ้า...ท่านเก่งที่สุด อูวววว”ยิ่งลิ้นร้อนละเลงรัวเป็นจังหวะไปพร้อมกับนิ้วอุ่นและฝ่ามือหนาด้านบน เถาหลี่น่ายิ่งซ่านกระสันจนกระตุกเกร็งตอดรัดรัวเถาโจวหย่งส่งสาวน้อยถึงฝั่นฝันไปคาปาก จึงรีบถอดชุดเสื้อผ้าจับร่างบางหันหลังจ่อท่อนเอ็นกดเข้าไปในโพรงถ้ำจนมิดลำปูดโปน ร่างหนาโยกขยับเข้าออกอย่างร้อนแรง เสียงเนื้อกระทบก้นขาวดังสนั่นไปทั่วลำน้ำป๊าบ ป๊าบ ป๊าบ“อ้า...สาวน้อย ร่องรูของเจ้ายังคงคับแน่นอยู่มาก โอ้ววว แม้จะโดนเบิกร่องมาหลายคราแต่ยังคงซ่านเสียวบีบรัดจนแทบแตกแล้ว”“อือ...ร่องของข้ายังเยาว์วัย เพียงโดนแทงทิ่มไม่กี่คราจะนับเป็นอันใดได้ ไหนเลยจะเทียบกับท่อนกายอันช่ำชองของท่านได้”“เชอะ โอ้วววว เสียวมาก ร่องเจ้าทั้งตอดรัด ทั้งบีบแน่

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status