LOGINShare
ตอนที่เจ็ด ศึกษาเล่าเรียน
Last Updated:
2025-02-10 15:46:46ตอนที่เจ็ด
ศึกษาเล่าเรียน
“ข้าจะส่งเจ้าไปอยู่ที่บ้านสกุลสวี พวกเขามีญาติฝั่งมารดาอยู่กลุ่มหนึ่งซึ่งไม่ได้ติดต่อกันนานแล้ว เจ้าจะปลอมเป็นญาติสาวน้อยซึ่งถูกส่งไปศึกษาเล่าเรียนยังสำนักศึกษาในตัวเมือง ด้วยความจำเป็นนี้จึงต้องพักอาศัยที่นั่น”
“จะให้ข้าขโมยของที่บ้านนั้นหรือ”
“ไม่ใช่ ของสำคัญในครานี้คือตำราลับหายากซึ่งถูกเก็บรักษาอยู่ที่หอตำราชั้นสูงสุดในสำนักศึกษา ชื่อและข้อความบางส่วนอยู่ที่นี่ เจ้าจดจำเอาไว้”
กระดาษเล็กถูกส่งมาให้เถาหลี่น่าได้อ่านและจำให้ได้
“ในเมื่อของอยู่ที่สำนักศึกษา เช่นนั้นข้าก็ต้องหาโอกาสระหว่างเข้าเล่าเ
Related chapters
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่แปด รู้จักข้าน้อยไป
ตอนที่แปด รู้จักข้าน้อยไปเมื่อถึงสำนักศึกษา สาวน้อยรีบเดินไปลงชื่อรายงานตัวจากนั้นจึงเดินหาห้องเรียนและมองหาที่นั่ง ด้วยสำนักศึกษาแห่งนี้รับเด็กทั้งชายหญิงจากหลายเมืองเข้ามาศึกษาเล่าเรียนโดยมีค่าใช้จ่ายไม่สูง จึงมีเด็กหนุ่มสาวมาเรียนกันมากจนต้องแบ่งออกเป็นหลายห้องเรียน เดิมทีหลินหลี่น่าต้องเรียนรวมกับเด็กหญิงในชั้นต้นตามระเบียบ แต่ด้วยหัวหน้าเถาสร้างเรื่องให้นางเก่งกาจจนได้เลื่อนระดับชั้นมาเรียนร่วมกับเด็กชายในชั้นสูง หญิงสาวจึงเป็นเพียงสาวน้อยไม่กี่คนที่ได้นั่งเรียนร่วมกับชายสูงศักดิ์หลายคน เมื่อถึงห้องเรียนและอ่านจนแน่ใจว่าถูกต้อง หลินหลี่น่าจึงกวาดตามองหาสวีเจินจื้อด้วยคิดว่าเขาน่าจะอยู่ห้องเดียวกัน นับว่านางคิดไม่ผิดเมื่อเห็นร่างชายห
Last Updated : 2025-02-10ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่เก้า มารยาหญิง
ตอนที่เก้า มารยาหญิงซูหวังเหล่ยซึ่งถูกตามตัวมารีบเข้ามาห้ามและสั่งการให้แยกย้ายอย่างเอือมระอา ขณะหลินหลี่น่าซึ่งยืนฟังราวกับเป็นคนนอกยืนยิ้มกริ่มอย่างพึงพอใจ แต่เมื่อเห็นว่าศิษย์พี่มองมาทางตนเองจึงรีบปรับเปลี่ยนสีหน้าเป็นเศร้าหมองเพื่อเรียกความสงสาร“เจ้าเป็นญาติของสวีเจินจื้อหรือ”“เจ้าค่ะ แต่พวกเราไม่อาจเทียบสกุลสวีได้”“เรื่องฐานะเป็นเพียงของนอกกาย มีขึ้นย่อมมีลง มีเงินมากไม่แน่ว่าสักวันอาจมีน้อยก็ได้ หากเจ้าขยันหมั่นเพียรศึกษาเล่าเรียน ไม่แน่กาลข้างหน้าอาจมีโอกาสสร้างเงินสร้างฐานะที่สูงกว่าเขาก็เป็นได้”“ขอบคุณศิษย์พี่เจ้าค่ะ” หลินหลี่น่ายิ้มหวานให้ซูหวังเหล่ย กิริยาท่าทางของสาวน้อยคล้ายไร้เดียงสาแต่ความจริงยั่วยวนอย่างเต็มที่จนซูหวังเหล่ยใจสั่น“สวีเจินจื้อหนีขึ้นรถม้ากลับไปแล้ว แล้วเจ้าจะกลับอย่างไร”“ข้า...ข้าคงต้องเดินกลับไปเจ้าค่ะ”“พี่ไปส่งเจ้าดีกว่า ไป พวกเรากลับกัน”หลิน
Last Updated : 2025-02-11ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สิบ แก้ขัด (NC)
ตอนที่สิบ แก้ขัด ภาพแรกย่อมเป็นการจุมพิตปากเพื่อเริ่มต้นการเล้าโลม ซูหวังเหล่ยเคยเที่ยวในหอนางโลมอยู่หลายคราด้วยมีอายุ21แล้ว จึงตรงเข้าโลมเลียจุมพิตหวานกับปากบางเป็นการปลุกเร้า “น้องหลี่หลี่ยื่นลิ้นออกมาต่อสู้กันจึงจะสนุก” “ได้ ข้าไม่ยอมแพ้แน่” ลิ้นทั้งสองตวัดเกี่ยวโจมตีดึงดันอยู่ในโพรงปากอุ่นจนน้ำใสไหลย้อยออกมา ชายหนุ่มโอบกอดร่างเล็กเอาไว้อย่างแนบแน่นเพื่อจุมพิตอย่างถนัดถนี่จนรู้สึกได้ถึงความอวบหยุ่นซึ่งเด้งไหวไปตามแรงหอบหายใจของกายบาง “น้องหลี่หลี่หายใจแรงมาก เหนื่อยหรือ”&
Last Updated : 2025-02-11ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สิบเอ็ด ใช้เต้าไต่ (กรุบกริบ)
ตอนที่สิบเอ็ดใช้เต้าไต่ชายหนุ่มเป็นเพียงหนอนตำราอ่อนแอจึงโยกร่างส่งท่อนกายผลุบเข้าผลุบออกได้ไม่กี่ครา เพียงหลั่งน้ำขุ่นข้นได้สองหนก็หมดเรี่ยวแรงนอนซบบนอกอวบหอบหายใจถี่แรงหลินหลี่น่าแตะสวรรค์ไปได้เพียงสองคราเช่นกัน แม้จะสุขสมด้วยห่างหายมานานอีกทั้งยังตื่นเต้นเร้าใจจากการต้องหลบซ่อนสายตาหลังชั้นตำราจนไม่อาจเปล่งเสียงแห่งความรัญจวนใจได้ดังอย่างที่ต้องการหญิงสาวยังคงรู้สึกไม่เต็มอิ่มด้วยโดนกระแทกเพียงเบาแรง แต่ด้วยไม่อาจแสดงออกจึงทำได้เพียงนอนหอบหายใจเช่นกันซูหวังเหล่ยนำผ้าออกมาเช็ดน้ำขุ่นเหนียวออกขณะหลินหลี่น่ารีบก้มหน้ากัดนิ้วให้เลือดออกแล้วหยดใส่ลงบนผ้าทำทีเป็นเลือดพรหมจรรย์ได้สำเร็จด้วยแสงไฟสลัวช่วยให้มองได้ไม่ชัดเจนนักชายหนุ่มดูแลช่วยสวมใส่เสื้อผ้าก่อนจะโอบประคองพาสาวน้อยซึ่งแสร้งทำเป็นเดินอย่างเจ็บปวดกลับไปส่งยังบ้านสกุลสวีอย่างเงียบเชียบหลินหลี่น่าได้ความสนิทชิดเชื้อเพิ่มขึ้นมาอีกขั้น จึงใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่กับซูหวังเหล่ย ทั้งหวังให้เขาช่วยพาขึ้นไปให้ใกล้ชั้นสูงสุดของหอตำร
Last Updated : 2025-02-12ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สิบสอง เจ้าต้องอยู่ใต้ร่างข้า (NC)
ตอนที่สิบสองเจ้าต้องอยู่ใต้ร่างข้ามือหนาจับเรียวขาเนียนอ้าออกจนกว้างเผยร่องดอกไม้แดงสดและสองกลีบมิดชิด เพียงลูบไล้น้ำหวานใสก็หลั่งไหลออกมาสัมผัสนิ้วบ่งบอกว่าสาวน้อยมีอารมณ์แล้ว “หลินหลี่น่าเจ้านี่ช่างร่านนัก ยังไม่ทันไรก็หลั่งน้ำออกมาแล้ว” “พี่เจินจื้อทั้งจับทั้งดูดเพียงนั้น หากข้าไม่มีน้ำใสไหลออกมา ย่อมถือว่าพี่ไร้ฝีมือ” หญิงสาวโต้ตอบอย่างไม่เกรงกลัว “เจ้านี่วอนเสียแล้ว เช่นนั้น วันนี้ข้าจะสั่งสอนให้ความร่านของเจ้าได้สงบลงเสียบ้าง เจ้าต้องนอนอยู่ใต้ร่างข้าคร่ำครวญจนแทบขาดใจแต่อย่าหวังว่าข้าจะใจอ่อน” สวีเจินจื้อจับตัวหนอนซึ่งอ้างว่าเป็นแท่งทวนเข้าจ่อใส่ร่องกุหลาบน้ำด้วยความโมโหชายหนุ่มจ
Last Updated : 2025-02-13ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สิบสาม ลงโทษ
ตอนที่สิบสามลงโทษจนเริ่มหายเหนื่อย สาวน้อยจึงเริ่มเอ่ยคำท้าทายอีก“พี่เจินจื้อจะลงโทษข้าเพียงเท่านี้ใช่หรือไม่”“ไม่ ข้าจะลงโทษเจ้าทุกคืน อย่าได้หวังจะได้เผยอหน้าไปตีเสมอผู้อื่นอีก”“แต่หนอนเหี่ยว เอ๊ย...แท่งทวนของพี่บัดนี้นอนหลับหมดแรงแล้ว”“เจ้า...หลินหลี่น่า เจ้าเพิ่งโดนข้ากระแทกไปอย่างแรงถึงสองครา ป่านนี้ร่องกลีบคงช้ำระบมไม่อาจเดินตรงได้แล้ว ยังกล้าเอ่ยคำเช่นนี้อีก เจ้าคงไม่อยากนอนหลับดีดีแล้ว”“ข้าเพียงรู้สึกผิด อยากให้พี่เจินจื้อได้ลงโทษจนสมใจ จะได้ไม่แสดงท่าทีรังเกียจข้าอีก”“อย่าหวังว่าข้าจะดีกับเจ้า ที่ข้ากระแทกร่างเจ้าก็เพื่อให้เจ็บเป็นการสั่งสอนลงโทษ คราวนี้เจ้าไม่ใช่หญิงบริสุทธิ์อีกแล้ว อย่าหวังจะใช้เต้าไต่อันใดของเจ้าอีก”“ข้าเข้าใจแล้ว” หลินหลี่น่าแสร้งทำเสียงเศร้าอย่างน่าสงสารจนชายหนุ่มใจอ่อนยวบที่รังแกนางจนเสียพรหมจรรย์ถึงอย่างไรสาวน้อยนางนี้ก็มีศักดิ์เป็นญาติผู
Last Updated : 2025-02-13ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สิบสี่ คิดถึงหรือไม่ (NC)
ตอนที่สิบสี่คิดถึงหรือไม่สวีเจินจื้อจับร่างบางให้หันหลังแล้วซ้อนตัวเอื้อมสอดมือตรงเข้าคลึงเคล้นขยำทรวงอวบอิ่ม จมูกโด่งซุกไซ้ดอมดมกลิ่นหอมของแก้มนวลไล่สูดกลิ่นอบอวลของสตรีเพศจนมาถึงลำคอขาวผ่อง ขณะปากหนาวกขบกัดติ่งหูเล็กเพื่อสั่งสอน “โอ๊ย! อย่าได้กัดข้า” “ข้าจะกัดเจ้าทั้งตัวจนไม่มีหน้าไปทอดร่างให้ชายอื่นอีก” สวีเจินจื้อคล้ายหมาบ้าส่งริมฝีปากดูดดึงและขบเม้มกัดกินไปทั่วไหล่บางแล้วหมุนร่างน้อยกอบกุมอกอวบใส่ปากดูดดุนจนเป็นรอยไปทั่วสองก้อนเนื้อ ปากหนาไล่เลียขบเม้มผ่านหน้าท้องแบนราบจนมาถึงร่องดอกไม้งาม มือหนาแหวกกลีบกุหลาบสีแดงสดแยกออกเผยตุ่มเกสรแดงระเรี่อฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำหวาน นิ้วมือลากไล้ลูบวนบดคลึงไปทั่วสองร่อง
Last Updated : 2025-02-14ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สิบห้า ของเล่น
ตอนที่สิบห้า ของเล่นวันรุ่งขึ้น หลินหลี่น่าพบว่าสวีเจินจื้อยืนรอเพื่อจะขึ้นรถม้าไปที่สำนักศึกษาด้วยกัน“พี่เจินจื้อมีเรื่องใดหรือ” หญิงสาวเอ่ยถามด้วยความหวาดระแวง“ข้าเพียงเห็นใจจึงจะให้เจ้าติดรถไปด้วย”“ข้าไปเองดีกว่า”“อย่าได้มากเรื่อง ขึ้นรถไป” เสียงบ่งบอกความไม่พอใจ“เจ้าค่ะ”หลินหลี่น่ายังไม่อยากทะเลาะกันตั้งแต่ยังไม่ทันได้เข้าเรียนจึงก้าวขึ้นรถไปแล้วนั่งซุกตัวในมุมแคบด้วยความสงบ“มานั่งใกล้ๆ” สวีเจินจื้อกวักมือเรียกอย่างไม่ชอบใจที่สาวน้อยขยับไปนั่งห่างราวรังเกียจ“ข้านั่งตรงนี้ดีแล้วเจ้าค่ะ”“ข้าบอกให้มานั่งใกล้ๆ” เสียงตวาดดังออกมาจนคนขับรถรีบเฆี่ยนม้าให้วิ่งเร็วขึ้นด้วยความสงสารสาวน้อยผู้บอบบางหลินหลี่น่าขยับตัวไปนั่งใกล้ด้วยไม่อยากมีเรื่องมือหนาสอดใต้กระโปรงยาวทันทีจนหญิงสาวร้องอุทาน“พี่เจินจื้อ ท่านจะทำสิ่งใด”&l
Last Updated : 2025-02-15
Latest chapter
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ยี่สิบเจ็ด อยากเข้าห้องหอ (NC)
เสียงการกระทบกันของร่างกายหยุดหายไปช่วงหนึ่งก่อนจะเริ่มอีกครั้งและดังกว่าเดิมป๊าบ ป๊าบ ป๊าบชิงอ้ายเหม่ยถูกจับนอนคว่ำหน้ายกร่างกายขึ้นเพื่อสอดใส่จากทางด้านหลังหวังตงหยางลูบบั้นท้ายขาวเนียนงอนงามซึ่งถูกเขาตอกกระแทกจนสั่นไหว สะโพกบางถูกยกให้แอ่นขึ้นเพื่อรองรับท่อนลำใหญ่โตอันแทงทิ่มเข้าสู่ร่องสวาท ลำอวบแน่นถูกกดให้หายไปในกลีบดอกไม้งามซึ่งตอดรัดแน่นเมื่อสัมผัสความใหญ่โตช่องแคบฉ่ำรองรับเอ็นดุ้นใหญ่ซึ่งถูกดันเข้าไปจนสุดลำอยู่เต็มร่องน้ำ ท่อนเอ็นยาวแทงเข้าไปได้ลึกจนหญิงสาวรู้สึกจุกแน่น ยามแท่งแข็งถูกดึงออกย่อมโหวงเหวง ยามแทงเข้าท่อนเอ็นที่คับแน่นส่งแรงจนเสียวซ่านแทบขาดใจหวังตงหยางแหวกร่องกลีบแดงจนมองเห็นยามแท่งทวนคู่กายมุดเข้ามุดออกในร่องรูสวาท ยามกลีบเนื้ออวบอิ่มหุบเข้าหุบออกตามแรงทิ่มแทงของท่อนเอ็นช่างกระตุ้นอารมณ์ดิบเถื่อนจนเขาเร่งกระหน่ำสอดใส่ตัวตนผลุบเข้าผลุบอย่างหื่นกระหาย“ร่องดอกไม้ของน้องเหม่ยช่างงดงามนัก พี่โชคดียิ่งที่ได้เติมเต็มช่องทางอันคับแน่นนี้”“แท่งกายของพี่หยางทั้งใหญ่ทั้งแข็งแน่นจนข้าแทบรองรับไม่ไหวแล้ว”“อีกไม่นานน้องเหม่ยจะชอบจนไม่อยากให้แท่งกายของพี่หลุดออกจากร่องร
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ยี่สิบหก คำมั่นสัญญา (NC)
ตอนที่ยี่สิบหก คำมั่นสัญญา ชิงอ้ายเหม่ยรีบเอ่ยห้ามอย่างเสแสร้ง แต่ภายในใจเต้นรัวเมื่อเห็นความอวบใหญ่เกินกว่าที่คาดคิดโอ้...แท่งเนื้อของเขาใหญ่โตยิ่งนัก เพียงแค่คิดว่าท่อนเอ็นนี้จะเข้าไปเสียดสีในร่องดอกไม้ของนาง น้ำรักก็ไหลรินออกมาจนเจิ่งนองแล้วถึงขั้นนี้แล้วหวังตงหยางหรือจะยอมหยุดยั้ง“น้องเหม่ย พี่อดทนรอไม่ไหวแล้ว เจ้าเห็นหรือไม่ว่าแท่งกายของพี่แข็งปวดจนบวมเป่งแล้ว”ปวดจนบวม นี่มันคำแก้ตัวอันใด ช่างน่าเกลียดนักชิงอ้ายเหม่ยคิดในใจแต่เบื้องหน้าจำต้องแสร้งเขินอายกระบิดกระบวนต่อไป“แต่พวกเรายังไม่ได้แต่งงานกัน ทำเช่นนี้ข้าจะโดนนินทาว่าร้ายเอาได้”“ที่นี่พี่เป็นหัวหน้า ผู้ใดกล้าพูดมากกัน”“แต่...ข้าอายพวกเขา คงไม่กล้าออกไปสู้หน้าได้อีก”“เช่นนั้นพรุ่งนี้พวกเราแต่งงานกันเลย”“เรื่องพวกนี้ก็ควรทำหลังแต่งงานมิใช่หรือ”เพียงได้ยินว่าสาวน้อยจะผัดผ่อนให้เขาต้องสอดใส่ในร่องงามหลังแต่งงาน หวังตงหยางก็รู
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ยี่สิบห้า เป็นเมียโจร (NC)
ตอนที่ยี่สิบห้า เป็นเมียโจร “พี่หยาง พี่ช่างเป็นคนดีเสียจริง ผู้ใดว่าพี่เป็นโจรชั่ว ข้าจะตัดลิ้นออกมาเอง”“ฮ่า ฮ่า ไม่นานเจ้าก็เริ่มมีคำพูดคล้ายพวกเราแล้ว”“ใช่เจ้าค่ะ ข้าชอบอยู่ที่นี่มาก”“เช่นนั้นเจ้าก็อยู่ที่นี่กับข้าเถิด น้องเหม่ย อยู่เป็นเมียข้า เป็นแม่ของลูกข้า น้องเหม่ย ข้ารู้ว่าเจ้าเคยเป็นคุณหนูน้อยผู้สูงส่ง หากเป็นเมื่อก่อนข้าคงไม่กล้าอาจเอื้อม แต่ยามนี้ข้าอยากจะปกป้องเจ้า ดูแลเจ้าและใช้ชีวิตอยู่กับเจ้าตลอดไป”หวังตงหยางส่งสายตาแสดงความจริงใจพร้อมจับกุมมือบางขึ้นมาจุมพิตเพื่อบอกความในใจซึ่งอัดแน่นเปี่ยมล้นมาหลายวัน“พี่หยาง เพียงพี่ชอบข้า นั่นก็เพียงพอแล้ว”ชิงอ้ายเหม่ยเอียงอายหน้าแดงดั่งสาวน้อยซึ่งถูกเกี้ยวพา สองหนุ่มสาวนั่งโอ้โลมกันอย่างเก้อเขิน หลังสารภาพรักกันแล้วความใกล้ชิดย่อมเพิ่มพูนจนโอบกอดจับมือกันอย่างแนบแน่นหวังตงหยางจูงร่างบางเข้ามาส่งยังห้องนอนก่อนจะเอ่ยขออย่างกล้าๆกลัวๆ“คืนนี้ พี่ขอนอนในห้องของเจ้าได้หรือไม่ พี่ไม
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ยี่สิบสี่ ในชุมโจร
ตอนที่ยี่สิบสี่ ในชุมโจรหวังตงหยางแทบจะโอบอุ้มร่างบอบบางลงมาจนเหล่าลูกน้องถึงกับชี้มือชวนกันมองด้วยความขบขัน“อ้าว หัวหน้า ออกปล้นเงินทองเหตุใดได้เป็นสาวงามกลับมาเล่า”ชายสูงวัยคนหนึ่งเดินเข้ามาหยอกล้ออย่างสนิทสนม“นางเป็นบุตรสาวขุนนางชั่วนั่น เขาถึงกับจะขายนาง ข้าจึงช่วยเอาไว้”“อ้อ...อยากเป็นวีรบุรุษช่วยสาวงามนั่นเอง ฮ่า ฮ่า”เสียงหัวเราะหยอกเย้าดังออกมาจากหลายทาง ชิงอ้ายเหม่ยมองความสนิทสนมกลมเกลียวในหมู่โจรอย่างไม่ค่อยเข้าใจในความสัมพันธ์ของพวกเขา“น้องเหม่ย เจ้าไม่ต้องใส่ใจ มาทางนี้เถอะ เข้าไปพักผ่อนด้านใน”หวังตงหยางพาสาวน้อยเดินไปทางบ้านพักหลังใหญ่สุดซึ่งอยู่ริมเชิงเขาชิงอ้ายเหม่ยมองสังเกตหนทางมาโดยตลอดจึงพบว่าโจรกลุ่มนี้หลบซ่อนตัวในทำเลที่ดีมาก ด้านหน้าเป็นผาหินสูงชันซึ่งมองเผินๆไม่พบสิ่งใด ผู้ใดจะคิดว่าด้านหลังกลับเป็นชุมโจรขนาดกลางซึ่งตั้งรกรากอยู่อย่างคึกคักเพียงปรายตามองระหว่างทางเดิน ชิงอ้ายเหม่ยเห็นหญิงสาวเพียงไม่กี่คน ที่เหลือล้วนเป็
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ยี่สิบสาม เข้ารังโจร
ตอนที่ยี่สิบสาม เข้ารังโจร“ท่านโจร ไว้ชีวิตข้าเถอะ ข้าถูกหลอกใช้ ข้าวของที่โกงกินมาล้วนถูกพวกเขานำเข้าพกเข้าห่อของตนเองไปหมดแล้ว ทรัพย์สินเงินทองอื่นก็ล้วนโดนแย่งชิงไปหมดสิ้น ฮือๆๆๆๆ ข้าเหลือเพียงชีวิตเดียวเท่านั้น ไม่เหลือสมบัติพัสถานสักชิ้น อย่าได้ทำอันใดข้าเลย ฮือๆๆๆ”ขุนนางโกงกินร้องไห้อย่างไม่อายก้มหัวขอร้องเหล่าโจรอย่างไร้ศักดิ์ศรีชิงอ้ายเหม่ยสบโอกาสลงจากรถม้าเดินเข้าไปคุกเข่าขอร้องเพื่อแสดงความเป็นบุตรสาวกตัญญู“ท่านโจร บิดาของข้าไม่เหลือสมบัติใดแล้วจริงๆนอกจากตัวข้า เขากำลังพาข้าไปขายเพื่อนำเงินเป็นค่าใช้จ่ายในการหลบหนีเจ้าค่ะ”“หา...ขุนนางชั่วนี่ขายได้แม้กระทั่งบุตรสาวในสายเลือดเชียวหรือ ช่างชั่วช้านัก ตัดหัวทิ้งเสียดีหรือไม่”“ปล่อยบิดาของข้าไปเถิดเจ้าค่ะ ยามนี้เขาไม่เหลือสิ่งใดแล้วคงหลบหนีไปได้ไม่ไกล ทางที่ดีพวกท่านไม่ควรปล่อยข้าไปกับเขา เขาจะได้ไม่มีข้าไปแลกเป็นเงินทองไว้ใช้จ่ายอีก คนที่เคยใช้ชีวิตอยู่ดีมีสุขเช่นเขาคงทนได้อีกไม่นานเจ้าค่ะ”“นังลูกชั่ว
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ยี่สิบสอง ผดุงคุณธรรม
ตอนที่ยี่สิบสอง ผดุงคุณธรรม เถาหลี่น่าถึงกับส่ายหัวหยุดความคิดชื่นชมองค์กรลับเถาฮวาของตนเอง “ด้วยคุณหนูนางนี้ติดต่อว่าจ้างเข้ามาพอดี ข้าจึงคิดแผนการนี้ขึ้นมาได้ เจ้าจะซ่อนตัวอยู่ในรถม้าอีกคันหนึ่ง ขุนนางคนนั้นคงไม่ใส่ใจเท่าใดนัก รอเวลาที่กลุ่มโจรซึ่งมักอวดอ้างว่าเป็นโจรผู้ผดุงคุณธรรมออกมาปล้นชิง เจ้าค่อยอ้อนวอนขอร้องและตามไปอยู่ที่ค่ายโจรกับพวกเขา แม้ขุนนางคนนั้นจะเห็นว่าเจ้าไม่ใช่บุตรสาวตัวจริง แต่รับรองได้ว่าเขาไม่กล้ากระโตกกระตากออกมาแน่ ” “ข้ามิโดนโจรปล้นสวาทจนขาดใจตายหรือ ทั้งค่ายโจรมิมีชายเป็นร้อยหรือ” หญิงสาวยิ่งฟังยิ่งรู้สึกย่ำแย่ จากคุณหนูซึ่งกำลังจะถูกขายเป็นนางโลม กลับต้องถูกย่ำยีโดนโจรทั้งค่ายหัวหน้ากำลังจะให้นางทำงานเสี่ยงภัยต่อร่องรูสวาทถึงเพียงนี้ได้อย่างไร แค่คิดก็เข็ดขยาดจนไม่อาจ
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ยี่สิบเอ็ด เติมเต็มร่องอุ่น2 (NC)
ตอนที่ยี่สิบเอ็ด เติมเต็มร่องอุ่น เสียงกระแทกกระทบดังสนั่นหวั่นไหวบ่งบอกความรุนแรงของการตอกทิ่มตับ ตับ ตับเถาโจวหย่งส่งมังกรแกร่งมุดแทรกเข้าออกทั้งเสียดสีทั้งลากครูดกับจุดอ่อนไหวด้านในจนสาวน้อยเสียดเสียวดิ้นเร่าร้องครางดังลั่น“อู๊ยยยย ช้าๆหน่อย”“ไม่มีทาง ข้าจะส่งเจ้าให้ถึงสวรรค์จนลืมทางกลับมาทีเดียว”“อ๊ายยยยย...ลึกมากไปแล้ว โอ้วววว ข้าเสียว หยุดก่อน...อ้า...ไม่ไหวแล้ว...เสียวววว”เสียงร้องครวญครางแหบกระเส่าพร้อมร่างน้อยดีดดิ้นไปตามแรงตอกตรึงเร่าร้อน เอวสอบถอนท่อนปูดโปนออกจนสุดก่อนจะสวนกลับเข้าไปใหม่จนมิดลำ แท่งอวบแน่นโยกเข้าโยกออกถี่รัวจนสาวน้อยโอดครวญด้วยความเสียวซ่านสะท้านทรวงก่อนจะแตะสวรรค์ไปอีกหลายคราความพลุ่งพล่านปรารถนาได้รับการเติมเต็มจนอิ่มล้น เถาโจวหย่งปักท่อนลำใหญ่คาคับเต็มร่องรูอยู่หลายวันจนสุขสมใจเมื่อเห็นว่าสมควรแก่เวลาจึงจำใจต้องพาสาวน้อยภายใต้การดูแลไปพักฟื้นที่หอคณิกาเพื่อฟื้นคืนสภาพร่องดอกไม้ให้สามารถใช้งานได้อย่า
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ยี่สิบเอ็ด เติมเต็มร่องอุ่น (NC)
ตอนที่ยี่สิบเอ็ด เติมเต็มร่องอุ่น ในที่สุดสวีเจินจื้อจึงได้พบความจริงว่าหญิงสาวซึ่งมาพักอาศัยอยู่ที่จวนสกุลสวีตั้งหลายเดือนเป็นคนแปลกหน้าซึ่งไม่มีที่มาที่ไปยิ่งไล่ถามรูปพรรณสัณฐานอันสะดุดตาของเจ้า ซึ่งไม่น่าจะมีผู้ใดที่เห็นแล้วจะผ่านตาไปโดยไม่จดจำ แต่กลับไม่มีผู้ใดเคยพบเห็นเจ้ามาก่อนไม่ว่าในสถานที่ใด เจ้ากลายเป็นสตรีที่จู่ๆก็โผล่หน้ามาที่บ้านสกุลสวีแล้วก็จากไปอย่างไร้ร่องรอยสวีเจินจื้อรีบกลับมาป่าวประกาศและแจ้งความกับทางการเพื่อให้ตามหาหลินหลี่น่าตัวปลอม คราแรกผู้ตรวจการย่อมไม่รับแจ้งด้วยข้อหาช่างเลื่อนลอย แต่เมื่ออาจารย์แห่งสำนักศึกษารู้ว่าเจ้าปลอมตัวเข้ามาด้วยหนังสือส่งตัวและผลสอบล้วนเป็นของปลอม พวกเขาจึงเร่งค้นหาว่ามีข้าวของใดสูญหายไปหรือไม่”“พวกเขารู้แล้วหรือว่าตำรานั่นหายไป” หญิงสาวรีบถามขึ้นแม้ภายในใจจะเฝ้าภาวนาให้พวกเขาไม่รู้ว่าผู้ใดเป็นคนหยิบไป“ใช่ อาจารย์ที่หอตำราสูงนั่นย่อมสงสัยเจ้ามากเป็นพิเศษจึงเร่งเข้าไปหาข้างบนหอตำราด้วยรู้ดีว่าเปิดโอกาสให้เจ้าเข้าไปอาศัยอยู่หลายวัน เพียงต
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ยี่สิบ กว่าจะรู้ (NC)
ตอนที่ยี่สิบกว่าจะรู้สองแรงแข็งขันทั้งนิ้วทั้งลิ้นข่วยกันปลุกเร้าร่องสวาทจนน้ำไหลฉ่ำนองขณะสาวน้อยแอ่นร่างบิดเร่าส่งทั้งเต้าทั้งร่องใส่มือและปากของชายตรงหน้าพร้อมทั้งร้องออกมาด้วยความซ่านเสียว“อือ...เสียวววว อ้า...ท่านเก่งที่สุด อูวววว”ยิ่งลิ้นร้อนละเลงรัวเป็นจังหวะไปพร้อมกับนิ้วอุ่นและฝ่ามือหนาด้านบน เถาหลี่น่ายิ่งซ่านกระสันจนกระตุกเกร็งตอดรัดรัวเถาโจวหย่งส่งสาวน้อยถึงฝั่นฝันไปคาปาก จึงรีบถอดชุดเสื้อผ้าจับร่างบางหันหลังจ่อท่อนเอ็นกดเข้าไปในโพรงถ้ำจนมิดลำปูดโปน ร่างหนาโยกขยับเข้าออกอย่างร้อนแรง เสียงเนื้อกระทบก้นขาวดังสนั่นไปทั่วลำน้ำป๊าบ ป๊าบ ป๊าบ“อ้า...สาวน้อย ร่องรูของเจ้ายังคงคับแน่นอยู่มาก โอ้ววว แม้จะโดนเบิกร่องมาหลายคราแต่ยังคงซ่านเสียวบีบรัดจนแทบแตกแล้ว”“อือ...ร่องของข้ายังเยาว์วัย เพียงโดนแทงทิ่มไม่กี่คราจะนับเป็นอันใดได้ ไหนเลยจะเทียบกับท่อนกายอันช่ำชองของท่านได้”“เชอะ โอ้วววว เสียวมาก ร่องเจ้าทั้งตอดรัด ทั้งบีบแน่
