Home / โรแมนติก / ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา / ตอนที่สิบสี่ คิดถึงหรือไม่ (NC)

Share

ตอนที่สิบสี่ คิดถึงหรือไม่ (NC)

ตอนที่สิบสี่

คิดถึงหรือไม่

สวีเจินจื้อจับร่างบางให้หันหลังแล้วซ้อนตัวเอื้อมสอดมือตรงเข้าคลึงเคล้นขยำทรวงอวบอิ่ม จมูกโด่งซุกไซ้ดอมดมกลิ่นหอมของแก้มนวลไล่สูดกลิ่นอบอวลของสตรีเพศจนมาถึงลำคอขาวผ่อง ขณะปากหนาวกขบกัดติ่งหูเล็กเพื่อสั่งสอน

            “โอ๊ย! อย่าได้กัดข้า”

            “ข้าจะกัดเจ้าทั้งตัวจนไม่มีหน้าไปทอดร่างให้ชายอื่นอีก”

            สวีเจินจื้อคล้ายหมาบ้าส่งริมฝีปากดูดดึงและขบเม้มกัดกินไปทั่วไหล่บางแล้วหมุนร่างน้อยกอบกุมอกอวบใส่ปากดูดดุนจนเป็นรอยไปทั่วสองก้อนเนื้อ

            ปากหนาไล่เลียขบเม้มผ่านหน้าท้องแบนราบจนมาถึงร่องดอกไม้งาม มือหนาแหวกกลีบกุหลาบสีแดงสดแยกออกเผยตุ่มเกสรแดงระเรี่อฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำหวาน นิ้วมือลากไล้ลูบวนบดคลึงไปทั่วสองร่อง

Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา   ตอนที่สิบห้า ของเล่น

    ตอนที่สิบห้า ของเล่นวันรุ่งขึ้น หลินหลี่น่าพบว่าสวีเจินจื้อยืนรอเพื่อจะขึ้นรถม้าไปที่สำนักศึกษาด้วยกัน“พี่เจินจื้อมีเรื่องใดหรือ” หญิงสาวเอ่ยถามด้วยความหวาดระแวง“ข้าเพียงเห็นใจจึงจะให้เจ้าติดรถไปด้วย”“ข้าไปเองดีกว่า”“อย่าได้มากเรื่อง ขึ้นรถไป” เสียงบ่งบอกความไม่พอใจ“เจ้าค่ะ”หลินหลี่น่ายังไม่อยากทะเลาะกันตั้งแต่ยังไม่ทันได้เข้าเรียนจึงก้าวขึ้นรถไปแล้วนั่งซุกตัวในมุมแคบด้วยความสงบ“มานั่งใกล้ๆ” สวีเจินจื้อกวักมือเรียกอย่างไม่ชอบใจที่สาวน้อยขยับไปนั่งห่างราวรังเกียจ“ข้านั่งตรงนี้ดีแล้วเจ้าค่ะ”“ข้าบอกให้มานั่งใกล้ๆ” เสียงตวาดดังออกมาจนคนขับรถรีบเฆี่ยนม้าให้วิ่งเร็วขึ้นด้วยความสงสารสาวน้อยผู้บอบบางหลินหลี่น่าขยับตัวไปนั่งใกล้ด้วยไม่อยากมีเรื่องมือหนาสอดใต้กระโปรงยาวทันทีจนหญิงสาวร้องอุทาน“พี่เจินจื้อ ท่านจะทำสิ่งใด”&l

    Last Updated : 2025-02-15
  • ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา   ตอนที่สิบหก ตำราลับ

    ตอนที่สิบหก ตำราลับ“อาจารย์หมายความว่าพวกเขาซุ่มซ่ามเตะกระถางสมุนไพรจนสลบแล้วนอนสูดดมทั้งคืนจนตายไปเองหรือเจ้าคะ” หลินหลี่น่าเอ่ยอย่างตกใจ หากเรื่องนี้เป็นจริงย่อมน่าสลดใจในชะตากรรมของเหล่าเพื่อนร่วมองค์กร“ใช่ ฮ่า ฮ่า ฮ่า อาจารย์เฒ่าผู้คงแก่เรียนอย่างข้าหรือจะวางกลไกใดได้ เอาล่ะ สาวน้อยเจ้านอนพักอย่างสบายใจเถอะ หากเจ้าเด็กเรื่องมากพวกนั้นถามไถ่ ข้าจะข่มขู่ให้หนักทีเดียว”อาจารย์อาวุโสส่งเด็กสาวเรียบร้อยจึงทำท่าเดินกลับลงไปด้านล่าง“เดี๋ยวเจ้าค่ะท่านอาจารย์ แล้วข้านอนอยู่ในห้องนี้ทั้งวันคงไม่ดมกลิ่นสมุนไพรพวกนั้นจนตายใช่หรือไม่”“อย่ากลัวไปเลย สมุนไพรส่งกลิ่นอยู่เพียงในห้องเก็บตำราเท่านั้น หากเจ้าไม่ได้เข้าไปย่อมไม่ได้กลิ่น ห้องนี้ย่อมปลอดภัยดีอีกทั้งข้ายังเปิดหน้าต่างเอาไว้ให้แล้ว เจ้าวางใจเถอะ”ทันทีที่ชายสูงวัยเดินลับหายลงไป หลินหลี่น่าถึงกับทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงด้วยความรู้สึกซึ่งบอกไม่ถูก&nbs

    Last Updated : 2025-02-15
  • ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา   ตอนที่สิบเจ็ด น่าเบื่อหน่าย (NC)

    ตอนที่สิบเจ็ด น่าเบื่อหน่าย เมื่อถึงจวนสกุลสวี สวีเจินจื้อรีบก้าวลงไปโดยไม่ใส่ใจหลินหลี่น่า สาวน้อยเดินตามลงมาอย่างเชื่องช้าและแสร้งเดินกลับเข้าห้องไปอย่างอ่อนแรง ตกกลางคืน สวีเจินจื้อจึงลอบเข้ามายังห้องสาวน้อยอีก เขาไม่พูดพร่ำทำเพลงจับร่างงามถอดเสื้อผ้าแล้วจ้วงแทงอย่างไม่ปรานี ด้วยได้สอดใส่กันมาแล้วหลายคราว การกระแทกกระทั้นจึงดุเดือดรุนแรงขึ้นด้วยแรงโหมกระหน่ำของไฟสวาท เสียงตอกกระแทกทิ่มแทงดังออกมาจนหลินหลี่น่ากังวลว่าจะปิดความลับไม่มิดอีกต่อไป “พี่เจินจื้อ พี่กระแทกแรงเพียงนั้นป่านนี้บ่าวไพร่คงได้ยินกันแล้ว” “ได้ยินก็ช่าง มันผู้ใดกล้าปากมากข้าจะ

    Last Updated : 2025-02-16
  • ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา   ตอนที่สิบแปด แก้แค้น

    ตอนที่สิบแปด แก้แค้นร่างชายหนุ่มทั้งสองซึ่งนอนกอดกันในสภาพกำลังร่วมรักกันเองถูกพบโดนศิษย์สาวน้อยคนหนึ่งขณะเดินมานั่งกินอาหาร พวกเขาต่างถูกปลุกขึ้นโดยอาจารย์หลายคน ก่อนจะละล่ำละลั่กปฏิเสธเสียงแข็ง“หลินหลี่น่าเจ้าทำร้ายข้า เจ้าต้องไม่ตายดี” เสียงข่มขู่เคียดแค้นถูกตะโกนออกมา“พวกเจ้าเอ่ยคำพูดใดออกมา หลินหลี่น่านั่งเรียนอยู่ในห้องตลอดเวลา จะมาทำร้ายพวกเจ้าได้อย่างไร” อาจารย์ผู้สอนซึ่งเป็นพยานชั้นดีเอ่ยแก้ตัวแทนโดยมีเพื่อนร่วมห้องช่วยพยักหน้ารับ“เจ้า...” สองหนุ่มถูกพาตัวออกไปเพื่อเรียกตัวบิดามารดามาบอกกล่าวการกระทำผิดจารีตและธรรมเนียมอันดีงาม ทันทีที่ผู้ใหญ่รับรู้แน่นอนว่าต้องพาตัวกลับไปลงโทษอย่างไม่ไว้หน้าด้วยความอับอายเรื่องนี้ถูกร่ำลือไปทั่วสถานศึกษาและคนนอกจนสองตระกูลต่างไม่อาจสู้หน้าผู้คนด้วยหลินหลี่น่าโดนกล่าวหาและข่มขู่จนน่าสงสาร อาจารย์อาวุโสจึงออกปากให้หลินหลี่น่าอยู่แต่ในหอตำราเพื่อความปลอดภัย นั่นย่อมสร้

    Last Updated : 2025-02-16
  • ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา   ตอนที่สิบเก้า เหนื่อยหรือไม่ (กรุบกริบ)

    ตอนที่สิบเก้าเหนื่อยหรือไม่เสียงกรีดร้องดังขึ้นในตอนเช้าตรู่ภายในสำนักศึกษา ภาพกลางลานโล่งเป็นสวีเจินจื้อเปลือยกายนอนกอดอยู่กับเพื่อนสนิทซึ่งมักพากันกลั่นแกล้งผู้อื่น นอกจากนี้ในร่องด้านหลังของเด็กหนุ่มสกุลสวียังมีแท่งกลมสอดใส่ค้างคาอยู่ บ่งบอกความวิปริตจนเหล่าอาจารย์ต่างอดสูทนดูไม่ได้เหตุใดสำนักศึกษาอันมีชื่อเสียงของพวกเขาจึงกลายเป็นสถานที่ให้เหล่าศิษย์ชายพวกนี้เริงรักกันอย่างน่าบัดสีเช่นนี้ เจ้าบ้านสกุลสวีพร้อมบิดาของชายหนุ่มอีกคนถูกตามตัวมาอย่างเร่งด่วนเพื่อรับทราบข้อกล่าวหาร้ายแรงของบุตรชายตัวดี ชายกลางคนตรงเข้าตบหน้าบุตรชายอย่างโกรธกริ้วพลางสะบัดหน้าจากไปทันทีทั้งสองตระกูล “ท่านพ่อ เป็นหลินหลี่น่า เป็น

    Last Updated : 2025-02-17
  • ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา   ตอนที่ยี่สิบ กว่าจะรู้ (NC)

    ตอนที่ยี่สิบกว่าจะรู้สองแรงแข็งขันทั้งนิ้วทั้งลิ้นข่วยกันปลุกเร้าร่องสวาทจนน้ำไหลฉ่ำนองขณะสาวน้อยแอ่นร่างบิดเร่าส่งทั้งเต้าทั้งร่องใส่มือและปากของชายตรงหน้าพร้อมทั้งร้องออกมาด้วยความซ่านเสียว“อือ...เสียวววว อ้า...ท่านเก่งที่สุด อูวววว”ยิ่งลิ้นร้อนละเลงรัวเป็นจังหวะไปพร้อมกับนิ้วอุ่นและฝ่ามือหนาด้านบน เถาหลี่น่ายิ่งซ่านกระสันจนกระตุกเกร็งตอดรัดรัวเถาโจวหย่งส่งสาวน้อยถึงฝั่นฝันไปคาปาก จึงรีบถอดชุดเสื้อผ้าจับร่างบางหันหลังจ่อท่อนเอ็นกดเข้าไปในโพรงถ้ำจนมิดลำปูดโปน ร่างหนาโยกขยับเข้าออกอย่างร้อนแรง เสียงเนื้อกระทบก้นขาวดังสนั่นไปทั่วลำน้ำป๊าบ ป๊าบ ป๊าบ“อ้า...สาวน้อย ร่องรูของเจ้ายังคงคับแน่นอยู่มาก โอ้ววว แม้จะโดนเบิกร่องมาหลายคราแต่ยังคงซ่านเสียวบีบรัดจนแทบแตกแล้ว”“อือ...ร่องของข้ายังเยาว์วัย เพียงโดนแทงทิ่มไม่กี่คราจะนับเป็นอันใดได้ ไหนเลยจะเทียบกับท่อนกายอันช่ำชองของท่านได้”“เชอะ โอ้วววว เสียวมาก ร่องเจ้าทั้งตอดรัด ทั้งบีบแน่

    Last Updated : 2025-02-18
  • ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา   ตอนที่ยี่สิบเอ็ด เติมเต็มร่องอุ่น (NC)

    ตอนที่ยี่สิบเอ็ด เติมเต็มร่องอุ่น ในที่สุดสวีเจินจื้อจึงได้พบความจริงว่าหญิงสาวซึ่งมาพักอาศัยอยู่ที่จวนสกุลสวีตั้งหลายเดือนเป็นคนแปลกหน้าซึ่งไม่มีที่มาที่ไปยิ่งไล่ถามรูปพรรณสัณฐานอันสะดุดตาของเจ้า ซึ่งไม่น่าจะมีผู้ใดที่เห็นแล้วจะผ่านตาไปโดยไม่จดจำ แต่กลับไม่มีผู้ใดเคยพบเห็นเจ้ามาก่อนไม่ว่าในสถานที่ใด เจ้ากลายเป็นสตรีที่จู่ๆก็โผล่หน้ามาที่บ้านสกุลสวีแล้วก็จากไปอย่างไร้ร่องรอยสวีเจินจื้อรีบกลับมาป่าวประกาศและแจ้งความกับทางการเพื่อให้ตามหาหลินหลี่น่าตัวปลอม คราแรกผู้ตรวจการย่อมไม่รับแจ้งด้วยข้อหาช่างเลื่อนลอย แต่เมื่ออาจารย์แห่งสำนักศึกษารู้ว่าเจ้าปลอมตัวเข้ามาด้วยหนังสือส่งตัวและผลสอบล้วนเป็นของปลอม พวกเขาจึงเร่งค้นหาว่ามีข้าวของใดสูญหายไปหรือไม่”“พวกเขารู้แล้วหรือว่าตำรานั่นหายไป” หญิงสาวรีบถามขึ้นแม้ภายในใจจะเฝ้าภาวนาให้พวกเขาไม่รู้ว่าผู้ใดเป็นคนหยิบไป“ใช่ อาจารย์ที่หอตำราสูงนั่นย่อมสงสัยเจ้ามากเป็นพิเศษจึงเร่งเข้าไปหาข้างบนหอตำราด้วยรู้ดีว่าเปิดโอกาสให้เจ้าเข้าไปอาศัยอยู่หลายวัน เพียงต

    Last Updated : 2025-02-19
  • ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา   ตอนที่ยี่สิบเอ็ด เติมเต็มร่องอุ่น2 (NC)

    ตอนที่ยี่สิบเอ็ด เติมเต็มร่องอุ่น เสียงกระแทกกระทบดังสนั่นหวั่นไหวบ่งบอกความรุนแรงของการตอกทิ่มตับ ตับ ตับเถาโจวหย่งส่งมังกรแกร่งมุดแทรกเข้าออกทั้งเสียดสีทั้งลากครูดกับจุดอ่อนไหวด้านในจนสาวน้อยเสียดเสียวดิ้นเร่าร้องครางดังลั่น“อู๊ยยยย ช้าๆหน่อย”“ไม่มีทาง ข้าจะส่งเจ้าให้ถึงสวรรค์จนลืมทางกลับมาทีเดียว”“อ๊ายยยยย...ลึกมากไปแล้ว โอ้วววว ข้าเสียว หยุดก่อน...อ้า...ไม่ไหวแล้ว...เสียวววว”เสียงร้องครวญครางแหบกระเส่าพร้อมร่างน้อยดีดดิ้นไปตามแรงตอกตรึงเร่าร้อน เอวสอบถอนท่อนปูดโปนออกจนสุดก่อนจะสวนกลับเข้าไปใหม่จนมิดลำ แท่งอวบแน่นโยกเข้าโยกออกถี่รัวจนสาวน้อยโอดครวญด้วยความเสียวซ่านสะท้านทรวงก่อนจะแตะสวรรค์ไปอีกหลายคราความพลุ่งพล่านปรารถนาได้รับการเติมเต็มจนอิ่มล้น เถาโจวหย่งปักท่อนลำใหญ่คาคับเต็มร่องรูอยู่หลายวันจนสุขสมใจเมื่อเห็นว่าสมควรแก่เวลาจึงจำใจต้องพาสาวน้อยภายใต้การดูแลไปพักฟื้นที่หอคณิกาเพื่อฟื้นคืนสภาพร่องดอกไม้ให้สามารถใช้งานได้อย่า

    Last Updated : 2025-02-20

Latest chapter

  • ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา   ตอนที่ยี่สิบเจ็ด อยากเข้าห้องหอ (NC)

    เสียงการกระทบกันของร่างกายหยุดหายไปช่วงหนึ่งก่อนจะเริ่มอีกครั้งและดังกว่าเดิมป๊าบ ป๊าบ ป๊าบชิงอ้ายเหม่ยถูกจับนอนคว่ำหน้ายกร่างกายขึ้นเพื่อสอดใส่จากทางด้านหลังหวังตงหยางลูบบั้นท้ายขาวเนียนงอนงามซึ่งถูกเขาตอกกระแทกจนสั่นไหว สะโพกบางถูกยกให้แอ่นขึ้นเพื่อรองรับท่อนลำใหญ่โตอันแทงทิ่มเข้าสู่ร่องสวาท ลำอวบแน่นถูกกดให้หายไปในกลีบดอกไม้งามซึ่งตอดรัดแน่นเมื่อสัมผัสความใหญ่โตช่องแคบฉ่ำรองรับเอ็นดุ้นใหญ่ซึ่งถูกดันเข้าไปจนสุดลำอยู่เต็มร่องน้ำ ท่อนเอ็นยาวแทงเข้าไปได้ลึกจนหญิงสาวรู้สึกจุกแน่น ยามแท่งแข็งถูกดึงออกย่อมโหวงเหวง ยามแทงเข้าท่อนเอ็นที่คับแน่นส่งแรงจนเสียวซ่านแทบขาดใจหวังตงหยางแหวกร่องกลีบแดงจนมองเห็นยามแท่งทวนคู่กายมุดเข้ามุดออกในร่องรูสวาท ยามกลีบเนื้ออวบอิ่มหุบเข้าหุบออกตามแรงทิ่มแทงของท่อนเอ็นช่างกระตุ้นอารมณ์ดิบเถื่อนจนเขาเร่งกระหน่ำสอดใส่ตัวตนผลุบเข้าผลุบอย่างหื่นกระหาย“ร่องดอกไม้ของน้องเหม่ยช่างงดงามนัก พี่โชคดียิ่งที่ได้เติมเต็มช่องทางอันคับแน่นนี้”“แท่งกายของพี่หยางทั้งใหญ่ทั้งแข็งแน่นจนข้าแทบรองรับไม่ไหวแล้ว”“อีกไม่นานน้องเหม่ยจะชอบจนไม่อยากให้แท่งกายของพี่หลุดออกจากร่องร

  • ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา   ตอนที่ยี่สิบหก คำมั่นสัญญา (NC)

    ตอนที่ยี่สิบหก คำมั่นสัญญา ชิงอ้ายเหม่ยรีบเอ่ยห้ามอย่างเสแสร้ง แต่ภายในใจเต้นรัวเมื่อเห็นความอวบใหญ่เกินกว่าที่คาดคิดโอ้...แท่งเนื้อของเขาใหญ่โตยิ่งนัก เพียงแค่คิดว่าท่อนเอ็นนี้จะเข้าไปเสียดสีในร่องดอกไม้ของนาง น้ำรักก็ไหลรินออกมาจนเจิ่งนองแล้วถึงขั้นนี้แล้วหวังตงหยางหรือจะยอมหยุดยั้ง“น้องเหม่ย พี่อดทนรอไม่ไหวแล้ว เจ้าเห็นหรือไม่ว่าแท่งกายของพี่แข็งปวดจนบวมเป่งแล้ว”ปวดจนบวม นี่มันคำแก้ตัวอันใด ช่างน่าเกลียดนักชิงอ้ายเหม่ยคิดในใจแต่เบื้องหน้าจำต้องแสร้งเขินอายกระบิดกระบวนต่อไป“แต่พวกเรายังไม่ได้แต่งงานกัน ทำเช่นนี้ข้าจะโดนนินทาว่าร้ายเอาได้”“ที่นี่พี่เป็นหัวหน้า ผู้ใดกล้าพูดมากกัน”“แต่...ข้าอายพวกเขา คงไม่กล้าออกไปสู้หน้าได้อีก”“เช่นนั้นพรุ่งนี้พวกเราแต่งงานกันเลย”“เรื่องพวกนี้ก็ควรทำหลังแต่งงานมิใช่หรือ”เพียงได้ยินว่าสาวน้อยจะผัดผ่อนให้เขาต้องสอดใส่ในร่องงามหลังแต่งงาน หวังตงหยางก็รู

  • ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา   ตอนที่ยี่สิบห้า เป็นเมียโจร (NC)

    ตอนที่ยี่สิบห้า เป็นเมียโจร “พี่หยาง พี่ช่างเป็นคนดีเสียจริง ผู้ใดว่าพี่เป็นโจรชั่ว ข้าจะตัดลิ้นออกมาเอง”“ฮ่า ฮ่า ไม่นานเจ้าก็เริ่มมีคำพูดคล้ายพวกเราแล้ว”“ใช่เจ้าค่ะ ข้าชอบอยู่ที่นี่มาก”“เช่นนั้นเจ้าก็อยู่ที่นี่กับข้าเถิด น้องเหม่ย อยู่เป็นเมียข้า เป็นแม่ของลูกข้า น้องเหม่ย ข้ารู้ว่าเจ้าเคยเป็นคุณหนูน้อยผู้สูงส่ง หากเป็นเมื่อก่อนข้าคงไม่กล้าอาจเอื้อม แต่ยามนี้ข้าอยากจะปกป้องเจ้า ดูแลเจ้าและใช้ชีวิตอยู่กับเจ้าตลอดไป”หวังตงหยางส่งสายตาแสดงความจริงใจพร้อมจับกุมมือบางขึ้นมาจุมพิตเพื่อบอกความในใจซึ่งอัดแน่นเปี่ยมล้นมาหลายวัน“พี่หยาง เพียงพี่ชอบข้า นั่นก็เพียงพอแล้ว”ชิงอ้ายเหม่ยเอียงอายหน้าแดงดั่งสาวน้อยซึ่งถูกเกี้ยวพา สองหนุ่มสาวนั่งโอ้โลมกันอย่างเก้อเขิน หลังสารภาพรักกันแล้วความใกล้ชิดย่อมเพิ่มพูนจนโอบกอดจับมือกันอย่างแนบแน่นหวังตงหยางจูงร่างบางเข้ามาส่งยังห้องนอนก่อนจะเอ่ยขออย่างกล้าๆกลัวๆ“คืนนี้ พี่ขอนอนในห้องของเจ้าได้หรือไม่ พี่ไม

  • ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา   ตอนที่ยี่สิบสี่ ในชุมโจร

    ตอนที่ยี่สิบสี่ ในชุมโจรหวังตงหยางแทบจะโอบอุ้มร่างบอบบางลงมาจนเหล่าลูกน้องถึงกับชี้มือชวนกันมองด้วยความขบขัน“อ้าว หัวหน้า ออกปล้นเงินทองเหตุใดได้เป็นสาวงามกลับมาเล่า”ชายสูงวัยคนหนึ่งเดินเข้ามาหยอกล้ออย่างสนิทสนม“นางเป็นบุตรสาวขุนนางชั่วนั่น เขาถึงกับจะขายนาง ข้าจึงช่วยเอาไว้”“อ้อ...อยากเป็นวีรบุรุษช่วยสาวงามนั่นเอง ฮ่า ฮ่า”เสียงหัวเราะหยอกเย้าดังออกมาจากหลายทาง ชิงอ้ายเหม่ยมองความสนิทสนมกลมเกลียวในหมู่โจรอย่างไม่ค่อยเข้าใจในความสัมพันธ์ของพวกเขา“น้องเหม่ย เจ้าไม่ต้องใส่ใจ มาทางนี้เถอะ เข้าไปพักผ่อนด้านใน”หวังตงหยางพาสาวน้อยเดินไปทางบ้านพักหลังใหญ่สุดซึ่งอยู่ริมเชิงเขาชิงอ้ายเหม่ยมองสังเกตหนทางมาโดยตลอดจึงพบว่าโจรกลุ่มนี้หลบซ่อนตัวในทำเลที่ดีมาก ด้านหน้าเป็นผาหินสูงชันซึ่งมองเผินๆไม่พบสิ่งใด ผู้ใดจะคิดว่าด้านหลังกลับเป็นชุมโจรขนาดกลางซึ่งตั้งรกรากอยู่อย่างคึกคักเพียงปรายตามองระหว่างทางเดิน ชิงอ้ายเหม่ยเห็นหญิงสาวเพียงไม่กี่คน ที่เหลือล้วนเป็

  • ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา   ตอนที่ยี่สิบสาม เข้ารังโจร

    ตอนที่ยี่สิบสาม เข้ารังโจร“ท่านโจร ไว้ชีวิตข้าเถอะ ข้าถูกหลอกใช้ ข้าวของที่โกงกินมาล้วนถูกพวกเขานำเข้าพกเข้าห่อของตนเองไปหมดแล้ว ทรัพย์สินเงินทองอื่นก็ล้วนโดนแย่งชิงไปหมดสิ้น ฮือๆๆๆๆ ข้าเหลือเพียงชีวิตเดียวเท่านั้น ไม่เหลือสมบัติพัสถานสักชิ้น อย่าได้ทำอันใดข้าเลย ฮือๆๆๆ”ขุนนางโกงกินร้องไห้อย่างไม่อายก้มหัวขอร้องเหล่าโจรอย่างไร้ศักดิ์ศรีชิงอ้ายเหม่ยสบโอกาสลงจากรถม้าเดินเข้าไปคุกเข่าขอร้องเพื่อแสดงความเป็นบุตรสาวกตัญญู“ท่านโจร บิดาของข้าไม่เหลือสมบัติใดแล้วจริงๆนอกจากตัวข้า เขากำลังพาข้าไปขายเพื่อนำเงินเป็นค่าใช้จ่ายในการหลบหนีเจ้าค่ะ”“หา...ขุนนางชั่วนี่ขายได้แม้กระทั่งบุตรสาวในสายเลือดเชียวหรือ ช่างชั่วช้านัก ตัดหัวทิ้งเสียดีหรือไม่”“ปล่อยบิดาของข้าไปเถิดเจ้าค่ะ ยามนี้เขาไม่เหลือสิ่งใดแล้วคงหลบหนีไปได้ไม่ไกล ทางที่ดีพวกท่านไม่ควรปล่อยข้าไปกับเขา เขาจะได้ไม่มีข้าไปแลกเป็นเงินทองไว้ใช้จ่ายอีก คนที่เคยใช้ชีวิตอยู่ดีมีสุขเช่นเขาคงทนได้อีกไม่นานเจ้าค่ะ”“นังลูกชั่ว

  • ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา   ตอนที่ยี่สิบสอง ผดุงคุณธรรม

    ตอนที่ยี่สิบสอง ผดุงคุณธรรม เถาหลี่น่าถึงกับส่ายหัวหยุดความคิดชื่นชมองค์กรลับเถาฮวาของตนเอง “ด้วยคุณหนูนางนี้ติดต่อว่าจ้างเข้ามาพอดี ข้าจึงคิดแผนการนี้ขึ้นมาได้ เจ้าจะซ่อนตัวอยู่ในรถม้าอีกคันหนึ่ง ขุนนางคนนั้นคงไม่ใส่ใจเท่าใดนัก รอเวลาที่กลุ่มโจรซึ่งมักอวดอ้างว่าเป็นโจรผู้ผดุงคุณธรรมออกมาปล้นชิง เจ้าค่อยอ้อนวอนขอร้องและตามไปอยู่ที่ค่ายโจรกับพวกเขา แม้ขุนนางคนนั้นจะเห็นว่าเจ้าไม่ใช่บุตรสาวตัวจริง แต่รับรองได้ว่าเขาไม่กล้ากระโตกกระตากออกมาแน่ ” “ข้ามิโดนโจรปล้นสวาทจนขาดใจตายหรือ ทั้งค่ายโจรมิมีชายเป็นร้อยหรือ” หญิงสาวยิ่งฟังยิ่งรู้สึกย่ำแย่ จากคุณหนูซึ่งกำลังจะถูกขายเป็นนางโลม กลับต้องถูกย่ำยีโดนโจรทั้งค่ายหัวหน้ากำลังจะให้นางทำงานเสี่ยงภัยต่อร่องรูสวาทถึงเพียงนี้ได้อย่างไร แค่คิดก็เข็ดขยาดจนไม่อาจ

  • ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา   ตอนที่ยี่สิบเอ็ด เติมเต็มร่องอุ่น2 (NC)

    ตอนที่ยี่สิบเอ็ด เติมเต็มร่องอุ่น เสียงกระแทกกระทบดังสนั่นหวั่นไหวบ่งบอกความรุนแรงของการตอกทิ่มตับ ตับ ตับเถาโจวหย่งส่งมังกรแกร่งมุดแทรกเข้าออกทั้งเสียดสีทั้งลากครูดกับจุดอ่อนไหวด้านในจนสาวน้อยเสียดเสียวดิ้นเร่าร้องครางดังลั่น“อู๊ยยยย ช้าๆหน่อย”“ไม่มีทาง ข้าจะส่งเจ้าให้ถึงสวรรค์จนลืมทางกลับมาทีเดียว”“อ๊ายยยยย...ลึกมากไปแล้ว โอ้วววว ข้าเสียว หยุดก่อน...อ้า...ไม่ไหวแล้ว...เสียวววว”เสียงร้องครวญครางแหบกระเส่าพร้อมร่างน้อยดีดดิ้นไปตามแรงตอกตรึงเร่าร้อน เอวสอบถอนท่อนปูดโปนออกจนสุดก่อนจะสวนกลับเข้าไปใหม่จนมิดลำ แท่งอวบแน่นโยกเข้าโยกออกถี่รัวจนสาวน้อยโอดครวญด้วยความเสียวซ่านสะท้านทรวงก่อนจะแตะสวรรค์ไปอีกหลายคราความพลุ่งพล่านปรารถนาได้รับการเติมเต็มจนอิ่มล้น เถาโจวหย่งปักท่อนลำใหญ่คาคับเต็มร่องรูอยู่หลายวันจนสุขสมใจเมื่อเห็นว่าสมควรแก่เวลาจึงจำใจต้องพาสาวน้อยภายใต้การดูแลไปพักฟื้นที่หอคณิกาเพื่อฟื้นคืนสภาพร่องดอกไม้ให้สามารถใช้งานได้อย่า

  • ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา   ตอนที่ยี่สิบเอ็ด เติมเต็มร่องอุ่น (NC)

    ตอนที่ยี่สิบเอ็ด เติมเต็มร่องอุ่น ในที่สุดสวีเจินจื้อจึงได้พบความจริงว่าหญิงสาวซึ่งมาพักอาศัยอยู่ที่จวนสกุลสวีตั้งหลายเดือนเป็นคนแปลกหน้าซึ่งไม่มีที่มาที่ไปยิ่งไล่ถามรูปพรรณสัณฐานอันสะดุดตาของเจ้า ซึ่งไม่น่าจะมีผู้ใดที่เห็นแล้วจะผ่านตาไปโดยไม่จดจำ แต่กลับไม่มีผู้ใดเคยพบเห็นเจ้ามาก่อนไม่ว่าในสถานที่ใด เจ้ากลายเป็นสตรีที่จู่ๆก็โผล่หน้ามาที่บ้านสกุลสวีแล้วก็จากไปอย่างไร้ร่องรอยสวีเจินจื้อรีบกลับมาป่าวประกาศและแจ้งความกับทางการเพื่อให้ตามหาหลินหลี่น่าตัวปลอม คราแรกผู้ตรวจการย่อมไม่รับแจ้งด้วยข้อหาช่างเลื่อนลอย แต่เมื่ออาจารย์แห่งสำนักศึกษารู้ว่าเจ้าปลอมตัวเข้ามาด้วยหนังสือส่งตัวและผลสอบล้วนเป็นของปลอม พวกเขาจึงเร่งค้นหาว่ามีข้าวของใดสูญหายไปหรือไม่”“พวกเขารู้แล้วหรือว่าตำรานั่นหายไป” หญิงสาวรีบถามขึ้นแม้ภายในใจจะเฝ้าภาวนาให้พวกเขาไม่รู้ว่าผู้ใดเป็นคนหยิบไป“ใช่ อาจารย์ที่หอตำราสูงนั่นย่อมสงสัยเจ้ามากเป็นพิเศษจึงเร่งเข้าไปหาข้างบนหอตำราด้วยรู้ดีว่าเปิดโอกาสให้เจ้าเข้าไปอาศัยอยู่หลายวัน เพียงต

  • ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา   ตอนที่ยี่สิบ กว่าจะรู้ (NC)

    ตอนที่ยี่สิบกว่าจะรู้สองแรงแข็งขันทั้งนิ้วทั้งลิ้นข่วยกันปลุกเร้าร่องสวาทจนน้ำไหลฉ่ำนองขณะสาวน้อยแอ่นร่างบิดเร่าส่งทั้งเต้าทั้งร่องใส่มือและปากของชายตรงหน้าพร้อมทั้งร้องออกมาด้วยความซ่านเสียว“อือ...เสียวววว อ้า...ท่านเก่งที่สุด อูวววว”ยิ่งลิ้นร้อนละเลงรัวเป็นจังหวะไปพร้อมกับนิ้วอุ่นและฝ่ามือหนาด้านบน เถาหลี่น่ายิ่งซ่านกระสันจนกระตุกเกร็งตอดรัดรัวเถาโจวหย่งส่งสาวน้อยถึงฝั่นฝันไปคาปาก จึงรีบถอดชุดเสื้อผ้าจับร่างบางหันหลังจ่อท่อนเอ็นกดเข้าไปในโพรงถ้ำจนมิดลำปูดโปน ร่างหนาโยกขยับเข้าออกอย่างร้อนแรง เสียงเนื้อกระทบก้นขาวดังสนั่นไปทั่วลำน้ำป๊าบ ป๊าบ ป๊าบ“อ้า...สาวน้อย ร่องรูของเจ้ายังคงคับแน่นอยู่มาก โอ้ววว แม้จะโดนเบิกร่องมาหลายคราแต่ยังคงซ่านเสียวบีบรัดจนแทบแตกแล้ว”“อือ...ร่องของข้ายังเยาว์วัย เพียงโดนแทงทิ่มไม่กี่คราจะนับเป็นอันใดได้ ไหนเลยจะเทียบกับท่อนกายอันช่ำชองของท่านได้”“เชอะ โอ้วววว เสียวมาก ร่องเจ้าทั้งตอดรัด ทั้งบีบแน่

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status